Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Organisty, Adam" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Martwa natura w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie dzisiaj.
Still-life at the Academy of Fine Arts in Krakow today.
Autorzy:
Organisty, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560229.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Instytut Historii Sztuki
Tematy:
Józef Czapski
Opis:
The paper refers to an essay by Józef Czapski dedicated to still-life (Rzeczy nieżywe i bez ruchu / Unanimated and motionless things), in which he discusses an exhibition and a book by Charles Sterling Still Life Painting. From Antiquity to the 20th Century, and enthuses at the same time over a chance of painting this “ideal motif”, which appears to be for him just a disinterested painterly exercise. The purport of the text evokes recommendations of the members of Komitet Paryski [Parisian Committee], of which Czapski was a co-founder. Is his artistic attitude and to what extent still present in the milieu, in which this outstanding author was shaping his artistic views? Is it still popular among pedagogues and students of the Academy of Fine Arts in Krakow? Is it possible to trace references to the legacy of Krakow Colourism in the paintings by Grzegorz Bednarski, Jarosław Kawiorski, Roman Łaciak, Janusz Matuszewski, Mirosław Sikorski, Edyta Sobieraj or Zbigniew Sprycha? First of all the alumni of the Colourist ateliers, run years ago by Professors Jan Szancenbach (1928–1998) and Juliusz Joniak (b. 1925), have been asked this question. Another issue is a general question: what is the aim of painting still-lifes today? The search for senses, contemplativeness or an attempt at approaching the reality by means of painting argue with the role anticipated for a still-life by the Colourists. The paintings by the contemporary artists from Krakow seem to be closer to Czapski’s reflection written down in his books than still-lifes painted by him. These latter ones appear to be “solutions” of compositional values of a picture or seem to be sketchy and quick painted, hence it is difficult to see symbolic or contemplative character in them. What seems to be close to the Polish Colourists’ attitude is the fact that not all of the present Krakow pedagogues replied to the question in writing. Actually, the majority of the artists chose to present their paintings. Undoubtedly they outstand with their sophisticated technique (métier), sensitivity to the sound of colours, so important for the national painting legacy. Moreover, the paper has been supposed to refer to a still-life at the Academy “today”, as it has been expressed in the title. It has turned out that this avant-garde paradigm has no significance in painting of the article’s main characters. The majority of their pictures have been produced in cycles for at least a few years. Therefore, the word “today” included in the title, should be understood as a long period of arduous work over a still-life.
Źródło:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego; 2013, 2(28); 126-141
1896-4133
Pojawia się w:
Quart. Kwartalnik Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mistyka hiszpańska na gruncie malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie przełomu XX i XXI wieku
The Spanish mysticism in paintings by artists from the Fine Arts Academy in Krakow at the turn of the 21st century
Autorzy:
Organisty, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560293.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
malarstwo współczesne
Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie mistyka karmelitańska
contemporary painting
Academy of Fine Arts in Krakow
Carmelite mysticism
Opis:
W ciągu ostatnich dwóch dekad w twórczości pedagogów Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie – Grzegorza Bednarskiego, Katarzyny Makieły-Organisty, Janusza Matuszewskiego, Mirosława Sikorskiego, Edyty Sobieraj, Zbigniewa Sprychy czy Wojciecha Szybista – widoczne są inspiracje hiszpańskim malarstwem Złotego Wieku. Obrazy krakowskich malarzy wyróżniają się na tle współczesnej sztuki zarówno na gruncie polskim, jak i światowym. Ich płótna omawiać należy w kontekście nowożytnego meditatio mortis oraz tenebrystycznego „barokizmu”, do czego chętnie przyznają się sami artyści. Punktem wyjścia są (niejednokrotnie tytułowane jako homagium) wizje mistyczne, konterfekty pędzla El Greca, bodegony Francisco de Zurbarána czy eschatologiczne „hieroglify śmierci” Juana de Valdés Léala. Odwołaniom do dzieł mistrzów Półwyspu Iberyjskiego towarzyszą odniesienia do pism karmelitańskich czy jezuickich mistyków. Analiza nie tylko od strony formalnej, ale także ideowej pozwala zadać pytanie o możliwość obrazowania we współczesnym malarstwie o charakterze religijnym „teologii mistycznej”, opisanej przez św. Teresę od Jezusa, św. Jana od Krzyża czy św. Ignacego Loyoli.
During the last two decades the works of teachers from the Painting Department of the Academy of Fine Arts in Krakow: Grzegorz Bednarski, Katarzyna Makieła-Organisty, Janusz Matuszewski, Mirosław Sikorski, Edyta Sobieraj, Zbigniew Sprycha or Wojciech Szybist reveal traces of inspiration by the Spanish Golden Age. In this respect, paintings by Krakow artists stand out against other works of contemporary art both in Poland and globally. Their art should be discussed in the context of early modern meditatio mortis and tenebristic „baroqueism”, to which the artists themselves readily admit. The point of departure (frequently referred to as homage) are mystic visions, portraits by El Greco, Francisco de Zurbarán’s bodegóns or eschatological „death hieroglyphics” by Juan de Valdés Léal. References to works by the Iberian masters are accompanied by links to Carmelite writings or Jesuit mystics. Formal and ideological analysis also allows us to ask a question of the possibility of presenting the „mystic theology” described by St. Theresa of the Infant Jesus, St. John of the Cross or St. Ignatius of Loyola in contemporary religious paintings.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 303-328
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prophet Elijah in the woods in the high altar of the Church of Discalced Carmelites in Czerna
“Prorok Eliasz na puszczy” w ołtarzu głównym kościoła karmelitów bosych w Czernej
Autorzy:
Żmudziński, Jerzy
Organisty, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560513.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Elijah
Carmelite mysticism
Czerna hermitage
Tommasso Dolabella
Father Venante da Subiaco
Agnieszka Firlej née Tęczyński
Eliasz
mistyka karmelitańska
erem w Czernej
Tomasz Dolabella
o. Wenanty z Subiaco
Agnieszka z Tęczyńskich Firlejowa
Opis:
One of the most interesting early modern paintings in the vicinity of Krakow, located at the main altar of the Discalced Carmelite church in Czerna has not, to date, been the subject of a dedicated study. Although we are not in possession of archive sources which would confirm the attribution, for over a century the canvas has been held to be a work of Tommaso Dolabella. The first section of the article discusses the content of the image, which is ideologically linked to the altar. It also attempts to interpret the significance of Elijah, identified as Messiah’s predecessor, as well as the role of miraculous sustenance brought to the prophet by an angel. This part of the article focuses also on a rather inconspicuous theme of Elijah’s bare foot resting on the foot of God’s intermediary, which could symbolize a kind of successful spiritual struggle. Further in the text, the Czerna painting is subjected to a detailed stylistic analysis. By way of comparisons to works by father Venante da Subiaco, a new attribution and dating of the work presenting Prophet Elijah in the wilderness are suggested. The composition was painted in the years 1630–1632, when Venante was prior at the Selva Aurea hermitage in Rytwiany. Venante’s authorship of the Czerna painting is at least probable, as determined by three basic facts: the style of the painting, relations between Czerna’s and Rytwian’s founders (Agnieszka Firlej, née Tęczyński, was Jan Tęczyński’s sister), chronological data (the likelihood of the completion of the painting for the main altar in a small church in Czerna relatively soon after its construction had been commenced in 1629), last but not least, a fairly common tradition of monastic painters painting pictures commissioned by selected lay founders.
Jeden z najciekawszych nowożytnych obrazów w okolicach Krakowa, znajdujący się w ołtarzu głównym kościoła karmelitów bosych w Czernej, nie był dotychczas przedmiotem osobnych studiów. Pomimo iż nie dysponujemy źródłami archiwalnymi potwierdzającymi jego atrybucję, od ponad wieku płótno przypisywane jest Tomaszowi Dolabelli. W pierwszej części artykułu omówiono treść przedstawienia, łączącego się ideowo z ołtarzem. Zinterpretowano znaczenie postaci Eliasza, identyfikowanej jako poprzednik Mesjasza, a także rolę cudownego pożywienia, które przynosi prorokowi anioł. Osobno zwrócono uwagę na drobny motyw położenia nagiej stopy Eliasza na stopie pośrednika Boga, który symbolizować może typ walki duchowej uwieńczonej zwycięstwem. W dalszej części tekstu obraz czernieński poddany został drobiazgowej analizie stylowej. Na podstawie porównań z dziełami o. Wenantego z Subiaco zasugerowano nową atrybucję i datę powstania obrazu przedstawiającego Proroka Eliasza na puszczy. Kompozycja została namalowana w latach 1630–1632, kiedy Wenanty był przeorem w eremie Selva Aurea w Rytwianach. Autorstwo Wenantego odnośnie do obrazu w Czernej mieści się co najmniej w granicach prawdopodobieństwa, wyznaczonego przez podstawowe fakty: styl obrazu, związki fundatorów Czernej i Rytwian (Agnieszka z Tęczyńskich Firlejowa była siostrą Jana Tęczyńskiego), kwestie chronologiczne (możliwość powstania obrazu do ołtarza głównego niewielkiej świątyni w Czernej stosunkowo niedługo po rozpoczęciu jej budowy w 1629 roku), wreszcie dość powszechny w czasach nowożytnych obyczaj wykonywania przez malarzy zakonnych zamówień dla wybranych osób z grona świeckich fundatorów.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2016, 22; 329-358
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies