Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Opiela, Anna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-10 z 18
Tytuł:
La musique sacralisée dans les œuvres de quelques écrivains romantiques
Sacralized Music in Works of Some Romantic Writers
Autorzy:
Opiela, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483478.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
music
sacralization
light
spirituality
Balzac
Sand
Opis:
This article analyses poetic visions, based on synesthesia and referring to Swedenborg’s correspondence theory, evoked by listening to music. In these visions the musical impressions are in some way sanctified and they contribute to the development of the spiritual area. This aesthetic phenomenon is noticeable in Balzac’s novels. The music for him is the light penetrating the listener’s soul and a means of accessing divine mysteries. Similarly, in George Sand’s works music is the inspiration to create soulful poetic visions and the character of Consuelo who, by her singing, is vouchsafed by divine revelations.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2013, 3; 66-75
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poetyka muzyczności według Mallarmégo
Autorzy:
Opiela, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571862.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Neofilologii
Tematy:
French symbolists
Stéphane Mallarmé
Opis:
Szkicując tło aspiracji muzycznych symbolizmu, wyrażonych m.in. przez Verlaine’a czy Valéry’ego, artykuł omawia poglądy estetyczne Stéphane’a Mallarmégo, który upatrywał w muzyce środek do stworzenia idealnego dzieła poetyckiego. Według mistrza symbolistów ideał muzyczności zasadzał się na słowie, a jego punktem dojścia miała być muzyka ciszy i tekst-partytura. Analiza kilku utworów poetyckich oraz poematów prozą Mallarmégo pokazuje funkcję instrumentu w procesie uduchawiania poezji. Muzyka jako metafora zanikania i nieobecności pozwala tworzyć poezję czystą, opartą na doświadczeniu intelektualnym. Prymat języka poetyckiego nad dźwiękiem wyraża się w symbolicznej muzyce słów, którą ilustruje postać świętej Cecylii („Święta”), a której zdaje się zaprzeczać idea dramatu muzycznego w ujęciu Wagnera.
Źródło:
Acta Philologica; 2014, 45; 157-164
0065-1524
Pojawia się w:
Acta Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeu de sens, jeu de forme, ou les (en)jeux intertextuels de l’écriture de Sophie Divry
Game of Senses, Game of Forms, or the Intertextual Games/Goals of Sophie Divry’s Writing
Autorzy:
Opiela-Mrozik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24209222.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Sophie Divry
jeu
ludisme
non-sérieux
intertextualité
voix
game
ludicity
unseriousness
intertextuality
voice
Opis:
L’article analyse différents aspects du jeu dans les romans de Sophie Divry, une romancière de l’actualité aux allures de militante. Son œuvre protéiforme développe l’idée de ludisme littéraire qui assure du plaisir à l’auteur et engage le lecteur tout en transmettant un message sur la société. Dans l’essai Rouvrir le roman, l’écrivaine propose de réinventer le genre romanesque au moyen de l’esprit de non-sérieux qui est un stimulant de la littérature. Fondée sur l’intertextualité, l’écriture de Divry renouvelle de façon originale des modèles connus comme celui de Madame Bovary (La condition pavillonnaire) ou de Robinson Crusoé (Trois fois la fin du monde). Les jeux narratifs conduisent la romancière à élaborer une écriture polyphonique. L’étude du roman Quand le diable sortit de la salle de bain démontre le lien entre le jeu et l’autoréflexivité et relève le potentiel du ludisme au niveau langagier, typographique et formel.
This paper analyzes various aspects of game in the novels of Sophie Divry, a contemporary novelist as well as a social activist. Her protean work develops the idea of literary ludicity which ensures pleasure for an author and engages a reader but, at the same time, transmits a message about society. In the essay Rouvrir le roman the writer proposes to reinvent the novel genre by means of the spirit of unseriousness which plays a role as a stimulant for literature. Founded on intertextuality, Divry’s writing renews in an original way well-known models such asthat of Madame Bovary (La condition pavillonnaire) or Robinson Crusoe (Trois fois la fin du monde). Narrative games lead the novelist to develop polyphonic writing. The study of the novel Quand le diable sortit de la salle de bain demonstrates the link between game and self-reflexivity and highlights the potential of ludicity at the linguistic, typographical and formal level.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2023, 13; 195-207
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Le (dé)montage impie des sens chez Villiers de l’Isle-Adam
The Impious (Dis)section of Senses in Villiers de l’Isle-Adam’s Œuvre
Autorzy:
Opiela-Mrozik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2021006.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Polskiej Akademii Nauk, Oddział we Wrocławiu
Tematy:
sense
(dis)section
ambiguity
irony
satire
language
silence
Opis:
This article analyses the narrative and formal measures which Villiers de l’Isle-Adam used in his texts to distort the message of a literary work, thereby leaving the reader uncertain of the œuvre’s final sense. Villiers developed the peculiar esthetics of reversion, which is not only based on the transformation of well-known motives and the merciless destruction of the traditional value system, but also exists on the level of paratext and language itself. Providing texts with a dedication and a motto or a seemingly nonessential sentence in the end allows Villiers to transform the nascent sense and makes it ambiguous. By these measures, the writer makes so-called “unbelievable parables,” the sense of which is formed and deformed, and as a result must evade the reader. The language of characters and moments of silence, which are opposed to logorrhea connected with laughter, play a very important role in this process. Therefore, this article shows the ways which are used to veil or even hide the true intentions of the author.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2020, 9; 347-355
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Entre volonté et (im)puissance ou les désirs existentiels dans quelques récits symbolistes
Autorzy:
Opiela-Mrozik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083845.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
French symbolistic prose
experimental psychology
will
aboulia
desire
power
francuska proza symbolistyczna
psychologia eksperymentalna
wola
abulia
pragnienie
moc
Opis:
This article analyses the disorder in functioning of will by the example of characters from a few texts of French symbolism. On the basis of experimental psychology research described in Les Maladies de la volonté of Th. Ribot, there are discussed the example of people which unfulfilled or obsessive desires point to weakening of will due to the lack or excess of impulse. So next to the characters of aboulic individuals created by T. de Wyzewa i J. de Tinan, in the texts of Villiers de L’Isle-Adam and M. Schwob we can see people pursuing at any cost the achievement of power, or the confirmation of oneself uniqueness.
Artykuł analizuje zaburzenia funkcjonowania woli na przykładzie postaci obecnych w kilku tekstach francuskiego symbolizmu. W oparciu o badania z zakresu psychologii eksperymentalnej opisane w dziele Th. Ribota Les Maladies de la volonté omówiono przypadki osób, których niespełnione lub obsesyjne pragnienia wskazują na osłabienie woli przez brak lub nadmiar impulsu. I tak obok postaci abulików stworzonych przez T. de Wyzewa i J. de Tinan, w tekstach Villiers de L’Isle-Adama i M. Schwoba pojawiają się ludzie dążący za wszelką ceną do osiągnięcia woli mocy, czyli potwierdzenia własnej wyjątkowości.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 2; 213-221
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La caricature entre image et parole : Villiers de l’Isle-Adam rival d’Honoré Daumier
The caricature between the image and the word: Villiers de l’Isle-Adam as a rival of Honoré Daumier
Autorzy:
Opiela-Mrozik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038075.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
caricature
Daumier
Villiers de l'Isle-Adam
satire
bourgeoisie
Opis:
L'article propose d'analyser, dans une optique comparatiste, les objectifs et les spécificités de la caricature graphique d'Honoré Daumier et de la caricature littéraire de Villiers de l'Isle-Adam. Par son projet de vengeance satirique sur les bourgeois, Villiers de l'Isle-Adam se réclame de la méthode de Daumier, fondée sur l'ironie, et envisage de dépasser le dessinateur. Dans la présentation de l'univers bourgeois et des milieux choisis (journalistique, artistique) le dessinateur et l'écrivain élaborent leurs propres façons d'exploiter les ressources de la caricature. Tout en dénonçant les vices de la société, Daumier propose un type particulier de comique (dans lequel la légende joue un rôle secondaire) et développe l'aspect ludique de son art, tandis que Villiers se concentre sur la raillerie violente, même si sa caricature relève souvent de l'ambiguïté. Érigée en genre littéraire, la caricature villiérienne relie le portrait déformé à la caricature langagière et celle de situation, en élargissant ainsi les sens véhiculés par le dessin de Daumier.
This article analyzes, from a comparative perspective, the aims and the characteristics of two types of caricature: Honoré Daumier’s graphic caricature and Villiers de l’Isle-Adam’s literary one. For the purposes of his satiric revenge on bourgeoisie, Villiers resorted, by means of irony, to Daumier’s method, even trying to overshadow him. In their way of presenting the world of bourgeoisie and selected social groups (journalist and artistic ones), this draughtsman and this writer worked out their own means of the use of caricature. Without stopping stigmatising the vices of society, Daumier proposed a peculiar kind of caricature (in which an explanation played a secondary role) and developed the ludic aspect of his art, whereas Villiers was focused on mockery, even though his caricatures were often ambiguous. Villiers’ caricature, which even became a literary genre, connects a distorted portrait with a linguistic and situational caricature, by which means it makes the sense, formed by Daumier’s image, broader.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2020, 10; 106-121
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Les faces du mépris chez Villiers de l’Isle-Adam
Autorzy:
Opiela-Mrozik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912413.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
mépris
dédain
ironie
bourgeois
science
gloire
amour
Villiers de l’Isle-Adam
contempt
disdain
irony
glory
love
Opis:
L’article présente la genèse et les caractéristiques du mépris, ce sentiment et attitude complétés de dédain, qui constitue l’une des notions clés dans l’esthétique de Villiers de l’Isle-Adam. Le mépris, mis à l’aide de l’ironie au double service du « rêveur et railleur » en quête de la gloire, reste particulièrement protéiforme et révélateur de la philosophie villiérienne. À côté du mépris idéologique visant les valeurs matérialistes de la société bourgeoise qui détruit l’idéal, l’ œuvre de Villiers fait voir le mépris scientifique dirigé contre l’idée du progrès, et le mépris journalistique, inspiré par les expériences de l’écrivain condamné à l’échec. Au niveau psychologique, le dédain peut être feint et le mépris présupposé, mais aussi inhérent à l’amour, ce qui conduit à un acte d’auto-dévalorisation. L’article analyse la lutte entre ces deux passions qui se déroule au moyen du langage et des gestes.
This article presents the origins and characteristics of contempt in the Villiers de l’Isle-Adam’s work. This feeling, complemented by disdain, is one of the key-terms in the aesthetics of this writer in search of glory. He used it as a dreamer and a scoffer as well; this term takes different forms and reveals Villiers’ philosophy. Next to the ideological contempt aimed at the materialistic values of bourgeois society which destroy the ideal, the Villiers’ œuvre also shows the scientific contempt aimed at the idea of progress and the journalistic contempt which has its origin in his experience of a writer who is doomed to failure. On the psychological level, the contempt can be pretended or assumed but it can also coexist with love, which leads to self-depreciation. This article analyses the struggle between two passions which proceeds by words and gestures.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 181-197
1505-9065
2449-8831
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teodor de Wyzewa face à ses maîtres
Teodor de Wyzewa in relation to his masters
Autorzy:
Opiela-Mrozik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483457.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Wyzewa
wagnérisme
philosophie schopenhaurienne
science
religion
beauté
Wagnerism
Schopenhauer’s philosophy
beauty
Opis:
The paper analyzes Teodor de Wyzewa’s critical writings (collected in Nos Maîtres) and literary texts, paying special attention to his attitude to those whom he considered his masters. The evolution of Wyzewa’s ideas shows that this adept at Wagnerism gradually distanced himself from those who had influenced him, replacing the intellectual approach to art and blind faith in science, regarded as worthless, by an aesthetic and ethical ideal. In the novel Valbert ou les Récits d’un jeune homme, Wyzewa describes a move away from alienating idealism towards a spontaneous attitude to life. His new interpretation of biblical parables abandons Schopenhauer’s philosophy in favour of the Tolstoyan movement (Contes chrétiens). The search for moral values is connected with a break with Symbolist thought for the benefit of a religion of love and beauty. Formulating his own teaching, Wyzewa surpassed the authority of his masters, without, however, diminishing their significance for his generation.
L’article analyse les écrits critiques (réunis dans Nos Maîtres) et les textes littéraires de Teodor de Wyzewa, en fonction de son attitude à l’égard de ceux qu’il considérait comme ses maîtres. L’évolution de la pensée de Wyzewa démontre que cet adepte du wagnérisme s’est progressivement éloigné de ceux qui l’ont influencé, en remplaçant une approche intellectuelle de l’art et la foi aveugle dans la science, jugée vaine, par un idéal à la fois esthétique et éthique. Dans le roman Valbert ou les Récits d’un jeune homme Wyzewa décrit un détachement de l’idéalisme aliénant au profit d’une attitude spontanée face à la vie. Sa relecture des paraboles bibliques met en question la philosophie schopenhauerienne au profit du tolstoïsme (Contes chrétiens). La quête des valeurs morales entraîne une rupture avec la pensée symboliste en faveur d’une religion de l’amour et de la beauté. En formulant son propre enseignement Wyzewa a donc dépassé l’autorité de ses maîtres, sans pourtant amoindrir leur importance pour toute sa génération.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2019, 9; 77-89
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mallarmé, Valéry et le silence (dés)incarné
Mallarmé, Valéry and (non-)incarnated silence
Autorzy:
Opiela-Mrozik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483502.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
music
silence
absence
poetry
Opis:
This article analyses the essence and roles of silence in the œuvres of Mallarmé and Valéry. The Mallarmé’s musicality gradually gives way to the silent music of words; poetry is becoming spatial and takes the form of the music score. In the poem Coup de dés it gets up to the incarnation of silence which shows the ideal of the Mallarmé’s musicality; the ideal in which an eye serves to listen. The theme of music and silence reappears in the Valery’s œuvre. In spite of the connection between music and architecture, which can incarnate silence, poetry uses the subjectivism of music and the ambiguity of silence to achieve the ideal of pure art which is hidden in the artist’s interior. Silence as nothingness is the starting point for poetry whereas non-incarnated silence can express the mystical sense of poetry
Źródło:
Quêtes littéraires; 2017, 7; 82-92
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mallarmé et les paradoxes de la vanité
Mallarmé and the paradoxes of vanity
Autorzy:
Opiela-Mrozik, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/483636.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Wydawnictwo Werset
Tematy:
Mallarmé
vanity
nothingness
void
death
vanité
néant
vide
mort
Opis:
This article analyses a polysemous term of vanity in Mallarmé ’s idea and œuvre. This concept shows paradoxes of Mallarmé ’s creation: a misunderstood poet accused of being vain who was torn between the dream of glory and the self-devalu-ation. It was in the autoreflexive art par excellence, where Mallarmé saw his satisfac-tion and found the sense of life. After the experience of spiritual crisis and the discov-ery of worthlessness of language, Mallarmé, finding in the Nothingness the resources of poetry, decided to extend the illusion of literature. “Digging into the line”, he built the poetics of vanity which is a synonym of futility or void where the sense of word is replaced by the language sonority. What is more, while fighting against the poetic impotence, Mallarmé, due to writing about Vanitas, immersed into death to create an “ideal tomb” for his late son.
L ’article analyse la notion polysémique de vanité dans la pensée et dans l ’œuvre de Mallarmé. Le concept dévoile les paradoxes de la création mallarméenne : le poète jugé obscur et accusé de vanité, était déchiré entre le rêve de gloire et l ’autodé-valorisation. C ’est dans l ’Art auto-réflexif par excellence qu ’il projetait sa satisfaction d ’artiste et trouvait un sens de la vie. Mais ayant vécu une crise spirituelle et décou-vert la vanité du langage, Mallarmé a choisi de prolonger une illusion de la littérature en trouvant dans le Néant les ressources de sa poésie. À force de « creuser le vers », il construit donc une poétique de la vanité qui reste synonyme d ’inanité ou de vide où le sens des mots est relayé par la sonorité du langage. En plus, tout en luttant contre la stérilité poétique, à travers l ’écriture des Vanités, Mallarmé s ’immerge dans la mort afin de créer un « tombeau idéal » pour son fils disparu.
Źródło:
Quêtes littéraires; 2018, 8; 116-125
2084-8099
2657-487X
Pojawia się w:
Quêtes littéraires
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-10 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies