Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Oleśna, Aleksandra" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Pancreatic cysts or pancreatic cystic neoplasms? An analysis of 145 cases
Autorzy:
Wlaźlak, Michał
Oleśna, Aleksandra
Danilewicz, Marian
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392895.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
pancreas
cyst
neoplasm
surgery
cancer
Opis:
Introduction: Detection of the frequency of pancreatic cystic lesions has increased in the recent years. The majority are pseudocysts, the remaining cysts are mainly neoplasms. Proven risk of malignancy affects intraductal papillary mucinous neoplasms (IPMN) and mucinous cystic neoplasms (MCN). The aim of this study was to analyze clinical data of patients with pancreatic cysts or pancreatic cystic neoplasms on operate at Department of General and Transplant Surgery in the Barlicki Hospital in Lodz. Material and methods: In 2007-2016, there were 145 patients operated on at the Department of General and Transplant Surgery in Barlicki Hospital in Lodz, due to pancreatic cystic lesion. The type of operation, histopathological diagnosis and basic demographic data were analyzed. Results: Non-neoplastic cyst (mainly pseudocysts) was found in 66.9% of patients, neoplasms were detected in 33.1%. The mean age was significantly higher in patients with neoplasm than without neoplasm (57.06 years vs. 50.88 years, p=0.009). Neoplastic cyst occurred more frequently in women (68.75% of women, 31.25% of men, p=0.001). Malignant tumor was found in 14.58% of neoplasms cases and in 4.83% of all pancreatic cystic lesions. Conclusions: According to the analyzed material, there is a significant risk of malignancy in patients with pancreatic cyst. Neoplastic cysts are more common in women. Discussion: Pancreatic cystic tumors are treated mainly by resections of pancreas. In case of benign lesions with low risk of malignancy, there are less extensive operations performed, such as enucleations of lesions. There are no guidelines that could be used satisfactorily in follow up of patients with pancreatic cysts.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 22-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Torbiele trzustki czy nowotwory torbielowate trzustki? Analiza 145 przypadków
Autorzy:
Wlaźlak, Michał
Oleśna, Aleksandra
Danilewicz, Marian
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392899.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
trzustka
torbiel
nowotwór
chirurgia
rak
Opis:
Częstość wykrywania zmian torbielowatych w trzustce w ostatnich latach wzrosła. Większość to torbiele rzekome (pozapalne), pozostałe stanowią głównie nowotwory. Wewnątrzprzewodowe brodawkowate nowotwory śluzowe (IPMN – Intraductal papillary mucinous neoplasms) i nowotwory śluzowo torbielowate (MCN – mucinous cystic neoplasms) to zmiany o udowodnionym ryzyku złośliwości. Celem pracy była analiza danych klinicznych pacjentów z torbielami lub guzami torbielowatymi trzustki operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Szpitala im. Barlickiego w Łodzi. Materiał i metody 145 chorych operowanych w Klinice Chirurgii Ogólnej i Transplantacyjnej Szpitala im. Barlickiego w Łodzi w latach 2007-2016 z powodu zmiany torbielowatej trzustki. Przeanalizowano rodzaj operacji, rozpoznanie histopatologiczne oraz dane demograficzne. Wyniki Torbiel nienowotworową (rzekomą) stwierdzono u 66,9% pacjentów, nowotwory wykryto u 33,1%. Średnia wieku była istotnie wyższa u pacjentów z nowotworem niż bez nowotworu (57,06 lat vs. 50,88 lat, p=0,009). Torbiel nowotworowa wystąpiła częściej u kobiet, (68,75% kobiet, 31,25% mężczyzn, p=0,001). Nowotwór złośliwy wykryto w 14,58% przypadków nowotworów i 4,83% przypadków wszystkich analizowanych zmian torbielowatych trzustki. Wnioski Na podstawie analizowanego materiału istnieje istotne ryzyko obecności nowotworu złośliwego u pacjentów z torbielą trzustki. Torbiele nowotworowe trzustki występują częściej u kobiet. Dyskusja Leczenie guzów torbielowatych trzustki stanowią głównie operacje resekcyjne. W przypadku zmian łagodnych o niskim ryzyku złośliwości wykonuje się również operacje mniej rozległe, takie jak wyłuszczenie zmiany. Nie istnieją obecnie wytyczne, które w zadowalający sposób mogłyby być użyte do nadzoru pacjentów z torbielą trzustki.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 22-26
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Submandibular salivary gland tumors: a clinicopathologic review of 58 cases
Autorzy:
Oleśna, Aleksandra
Kubiak, Marcin Jarosław
Kaczmarczyk, Dariusz
Morawiec-Sztandera, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399736.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Fine-needle aspiration cytology
Salivary gland neoplasm
Salivary gland cancer
Opis:
Objectives: Salivary gland tumors account for only 3% of head and neck tumors. Their character is mostly benign, although tumors of the submandibular gland are more often malignant. The purpose of this article was to evaluate the structure of patients operated due to submandibular gland tumor and to study the correlation between fine-needle aspiration cytology and postoperative histopathological examination. Methodology: We retrospectively analyzed the medical records of all patients with submandibular gland tumors. The collected data included the demographic structure, results of preoperative fine-needle aspiration cytology and postoperative histopathologic examination. Results: We analyzed 58 patients – 35 women and 23 men with a mean age of 56.6 years. The character of the lesion was benign in 45 cases and malignant in 13. The most frequent benign tumors were pleomorphic adenoma, inflammatory tumor and Warthin’s tumor, whereas most common malignancies were carcinoma planoepitheliale and lymphoma . There were four recurrences. Moreover, we compared results of preoperative fine-needle aspiration cytology and histopathological findings. The accuracy of this examination was almost 83%; 56% of incorrect results involved nondetection of malignancies. The sensitivity and specificity in the diagnosis of those tumors were 58.3% and 97.5%, respectively. Conclusions: The most common types of submandibular gland tumors are pleomorphic adenoma and carcinoma planoepitheliale and lymphoma amongst malignancies. Fine-needle aspiration cytology is accurate in the preoperative diagnosis, mistakes are mostly caused by underdiagnosis of malignant tumors.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 31-35
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guzy ślinianek podżuchwowych: przegląd kliniczno-patologiczny 58 przypadków
Autorzy:
Oleśna, Aleksandra
Kubiak, Marcin Jarosław
Kaczmarczyk, Dariusz
Morawiec-Sztandera, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399747.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
cytologia aspiracyjna cienkoigłowa
nowotwór gruczołów ślinowych
rak gruczołu ślinowego
Opis:
Cel: Nowotwory ślinianek stanowią jedynie 3% guzów głowy i szyi. Ich charakter jest w większości łagodny, chociaż guzy ślinianki podżuchwowej stosunkowo częściej mają charakter złośliwy. Celem pracy jest ocena struktury demograficznej pacjentów operowanych z powodu guza ślinianki podżuchwowej oraz porównanie zgodności pomiędzy przedoperacyjną biopsją aspiracyjną cienkoigłową a pooperacyjnym badaniem histopatologicznym. Metodologia: Retrospektywnie przeanalizowano dokumentację medyczną wszystkich pacjentów z guzami ślinianki podżuchwowej. Zebrane dane obejmowały strukturę demograficzną, wyniki przedoperacyjnej biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej oraz pooperacyjnego badania histopatologicznego. Wyniki: Przeanalizowano przypadki 58 pacjentów - 35 kobiet i 23 mężczyzn, średnia wieku 56,6 lat. W 45 przypadkach charakter zmiany był łagodny, w 13 przypadkach - złośliwy. Najczęściej rozpoznanymi niezłośliwymi guzami ślinianki podżuchwowej były: gruczolak wielopostaciowy, guz zapalny i guz Warthina. Natomiast najczęstszymi nowotworami złośliwymi były: rak płaskonabłonkowy i chłoniak. Po leczeniu operacyjnym w czterech przypadkach wystąpiła wznowa guza. Ponadto porównano wyniki przedoperacyjnej biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej z wynikami badań histopatologicznych. Zgodność tego badania wyniosła prawie 83%, a 56% nieprawidłowych wyników dotyczyło niewykrycia nowotworów złośliwych. Czułość i swoistość w rozpoznawaniu nowotworów złośliwych wynosiła odpowiednio 58,3% i 97,5% Wnioski: Najczęstszymi typami guzów ślinianki podżuchwowej są: gruczolak wielopostaciowy, rak płaskonabłonkowy oraz chłoniak. Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa jest dokładna w diagnozie przedoperacyjnej, błędy są najczęściej spowodowane brakiem rozpoznania złośliwego charakteru guza.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2018, 7, 1; 31-35
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Elevated preoperative levels of CA 19-9 and CA 125 predicts overall survival time in the pancreatic adenocarcinoma. Single institution series.
Autorzy:
Hogendorf, Piotr
Skulimowski, Aleksander
Durczyński, Adam
Kumor, Anna
Poznańska, Grażyna
Poznańska, Agnieszka
Oleśna, Aleksandra
Rut, Joanna
Øvereng Juliebø, Siri
Szmiel, Aneta
Pirowski, Wojciech
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391695.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
general surgery
pancreatic neoplasms
biomarkers
prognostic factors
Opis:
Introduction: Pancreatic cancer is a devastating disease, being the seventh cause of cancer-related deaths worldwide. Its aggressiveness is due to its specific biology and the late diagnosis of cancer. Therefore, the prognosis for patients suffering from this cancer is dismal, with 5-year overall survival rate of around 6–10%. Up to date, only a complete surgical resection of the cancerous entity warrants a significant improvement in patients’ survival. Nevertheless, the pancreatic cancer’s biology is still not fully elucidated, so that the accuracy of prognosis for certain patients is highly uncertain. Consequently, the importance of both clinical and basic research aiming to reveal the crucial molecular factors affecting long-term prognosis should be highlighted. There is a growing number of evidence that biomarkers of PC not only reflect the presence of tumor itself but also present a “hint” regarding its physiology. Thus the aim of this study was to assess the levels of commonly measured biomarkers and their influence on patients’ overall survival. Materials and methods: The retrospective analysis of data on 129 patients admitted to our Department due to the diagnosis of pancreatic cancer was carried out. On the day of admission all the patients had their levels of CA19-9, CA125, CEA and CA15-3 measured. The overall survival (OS) was defined as time elapsing from the day of admission to the day of death. The Kaplan- Meier curves were built for all potential factors, Cox regression model was applied to carry out a multivariate analysis. Results: We retrospectively analyzed 129 patients with a mean age of 62 years. As many as 95 of them had an unresectable lesion and 34 underwent curative operation. In total, the analyzed patient group was characterized by a median survival of 7 months and 12 days. Cumulative 1-year, 2-year and 4-year survival rates were 35%, 16% and 15%, respectively. In univariate analysis, factors such as age >= 60, inoperable lesion, CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 and Neutrophile to Lymphocyte Ratio (NLR) >= 5 were associated with a lower median OS. In multivariate analysis, three factors, CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 and age >= 60, were found to be statistically significant. Indeed, patients possessing all of them noted much poorer outcomes regarding OS factors: 89 days versus 235 days for the other patients (log rank test P = 0.02). Conclusions: Our study fortifies the evidence that preoperative levels of CA19-9 and CA125 have a direct influence on the longterm OS. Interestingly, in our patient group, the correlation of biomarkers with OS was higher than that of resectability. However, our study has some limitations regarding, for instance, the lack of data on chemotherapy, comorbidities etc. In the view of recent molecular studies on mucin involvement in PC development, it provides a strong clinical evidence to prove their importance.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 32-38
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedoperacyjnie podwyższone poziomy CA19-9 i CA125 jako predyktory całkowitego czasu przeżycia w gruczolakoraku trzustki. Badanie jednoośrodkowe
Autorzy:
Hogendorf, Piotr
Skulimowski, Aleksander
Durczyński, Adam
Kumor, Anna
Poznańska, Grażyna
Poznańska, Agnieszka
Oleśna, Aleksandra
Rut, Joanna
Øvereng Juliebø, Siri
Szmiel, Aneta
Pirowski, Wojciech
Strzelczyk, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391712.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
biomarkery
chirurgia ogólna
czynniki rokownicze
rak trzustki
Opis:
Wprowadzenie: Rak trzustki jest wyniszczającą chorobą, będącą siódmą w kolejności przyczyną zgonów z powodu raka na świecie. Jego agresywność wynika ze specyficznej biologii i późnego rozpoznawania. W związku z tym, rokowanie pacjentów jest wyjątkowo złe. 5-letnie przeżycia w przebiegu gruczolakoraka trzustki wynoszą około 6–10%. Na chwilę obecną jedynie kompletna resekcja chirurgiczna nowotworu gwarantuje znaczącą poprawę przeżycia chorych. Dotychczas nie wyjaśniono w pełni biologii rozwoju gruczolakoraka trzustki. Wydaje się jednak, że istnieje kilka fenotypów tego nowotworu. Z tego powodu prognozy dla indywidualnych pacjentów na początku leczenia są wysoce niepewne. Wobec powyższego, należy podkreślić znaczenie zarówno badań klinicznych, jak i podstawowych, które pozwoliłyby na standaryzację biomarkerów wpływających na długoterminowe rokowania. Istnieje coraz więcej dowodów na to, że biomarkery, takie jak CA19-9 i CA125, nie tylko odzwierciedlają obecność samego guza, ale również stanowią „wskazówkę” dotyczącą jego fenotypu, a tym samym jego agresywności. Cel: Celem pracy była przedoperacyjna ocena poziomu powszechnie stosowanych biomarkerów nowotworowych i ich wpływu na ogólną przeżywalność pacjentów. Materiały i metody: Przeprowadzono analizę retrospektywną danych dotyczących 129 pacjentów przyjętych do naszej Kliniki z powodu rozpoznania raka trzustki. W dniu przyjęcia wszyscy chorzy mieli zmierzony poziom: CA19-9, CA125, CEA i CA15-3. Ogólne przeżycie (ang. overall survival; OS) zostało zdefiniowane jako czas upływający od dnia przyjęcia do dnia zgonu. Opracowano krzywe Kaplana-Meiera dla wszystkich potencjalnych czynników oraz zastosowano model regresji Coxa do przeprowadzenia analizy wieloczynnikowej. Wyniki: Do analizy włączono 129 pacjentów o średniej wieku równiej 62 lata. Łącznie 95 z nich miało nieresekcyjnego guza, a 34 poddano operacji z zamiarem wyleczenia. Ogółem analizowana grupa chorych charakteryzowała się medianą przeżycia wynoszącą 7 miesięcy i 12 dni. Skumulowane wskaźniki przeżycia rocznego, 2-letniego i 4-letniego wynosiły odpowiednio: 35%, 16% i 15%. W analizie jednoczynnikowej czynniki, takie jak: wiek >= 60 lat, nieresekcyjny guz, CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 i stosunek neutrofilów do limfocytów (ang. Neutrophile to Lymphocyte Ratio; NLR) >= 5, wiązały się z niższą medianą OS. W analizie wieloczynnikowej stwierdzono, że trzy czynniki: CA19-9 >= 200, CA125 >= 20 i wiek >= 60 lat, są istotne statystycznie. W dalszej analizie wykazano, że pacjenci wykazujący je wszystkie charakteryzowali się najniższą medianą przeżycia (OS), wynoszącą 89 dni. Mediana przeżycia dla pozostałych pacjentów to zaś 235 dni (p = 0,02 dla testu log-rank). Wnioski: Przeprowadzone badanie dostarcza dowodów na znaczący wpływ przedoperacyjnych poziomów CA19-9 i CA125 na długoterminowe przeżycie pacjentów. Co ciekawe, w grupie naszych pacjentów korelacja biomarkerów z OS była ściślejsza niż pomiędzy resekcyjnością a OS. Niniejsze badania mają jednak pewne ograniczenia dotyczące, np. braku danych o zastosowanym schemacie chemioterapii, chorobach współistniejących itp. Ostatnio przeprowadzone badania dotyczące udziału mucyn w rozwoju raka trzustki stanowią niejako „molekularne” umocowanie dla poczynionych ostatnio badań klinicznych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 3; 32-38
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies