Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Niemczyk, Agnieszka" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Czy Kazimierz Wielki był wysoki? Wielkość historyczna władcy jako wyznacznik jego szacowanego wzrostu
Was Kazimierz Wielki tall? HIstorical signiÞ cance of the sovereign as a determinant of his estimated stature
Autorzy:
Sorokowski, Piotr
Sabiniewicz, Agnieszka
Rusicka, Irmina
Niemczyk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460152.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
wzrost
polscy królowie
status społeczny
height
Polish kings
social status
Opis:
W prezentowanych badaniach sprawdzono, czy na ocenę wzrostu władcy może wpływać informacja o jego „historycznej wielkości”. W eksperymencie I manipulowano sukcesami, które osiągnął Baure (panujący w Egipcie około 2500 lat p.n.e.), i uzyskano 10 cm różnicy w ocenie wzrostu „sprawnego” i „nieudolnego” władcy. W eksperymencie II porównano szacowany wzrost najbardziej cenionych i najgorszych polskich królów: „wielkich” badani uważali za istotnie wyższych od przedstawianych jako nieudolni. Wyniki te sugerują, że osoby sprawujące władzę są spostrzegane jako wyższe, ale tylko gdy rządzą dobrze.
In presented study it was shown that the estimated height of the rulers might be infl uenced by their ‘historical greatness’. In Study I (N=63) the successes achieved by Baure (Egyptian ruler about 4500 years ago) were manipulated and difference of 10 cm was obtained between the assessments of ‘skilful’ and ‘incompetent’ ruler. In Study II (N=153) the estimated height of the most respectful and the worst Polish kings were compared. In the raters’ assessment, ‘great’ Polish kings were taller than the worst. Results suggest, that powerful people are perceived as taller than in reality, but only when their rules are assessed positively.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2014, 4; 306-314
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie polimorfizmu rs1137100 LEPR w rozwoju nadwagi i otyłości w badanej populacji
The role of rs1137100 LEPR in pathogenesis of overweight and obesity among study population
Autorzy:
Szejnoga, Karolina
Niemczyk, Agnieszka
Pyryt, Magdalena
Wichary, Agnieszka
Szweda, Nikola
Gola, Mateusz
Śnit, Mirosław
Grzeszczak, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035570.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
receptor leptyny
leptyna
otyłość
nadwaga
leptin receptor
leptin
overweight
obesity
Opis:
INTRODUCTION: Overweight and obesity have become serious public health problems. They are associated with leptin and the leptin receptor (LEPR). LEPR is one of the gp130 family proteins, which plays a great role in the human body. A number of studies have evaluated many LEPR polymorphisms. MATERIAL AND METHODS: The study included a group of 510 patients residing in the Upper Silesian Agglomeration (divided into healthy, overweight and obesity groups). The LEPR gene polymorphism was investigated using the Applied Biosystems 7300 Real-Time PCR System. The analysis was carried out with fluorescent-labeled probes by means of ready-to-use assay kits for single nucleotide polymorphism detection. RESULTS: There were no statistically significant differences in the distribution of genotypes in the healthy and overweight and obese subjects either in the whole group or in the male and female groups (p > 0.05). The incidence of allele A was 76.73% and allele G 23.27%. CONCLUSIONS: There were no significant differences in the distribution of the rs1137100 LEPR polymorphism for the development of overweight and obesity pathogenesis.
WSTĘP: Nadwaga i otyłość stały się w obecnych czasach poważnym problemem zdrowia publicznego. Patogenezę tych schorzeń można wiązać m.in. z hormonem tkankowym – leptyną, a także jej receptorem kodowanym przez gen LEPR. Receptor leptyny, należący do rodziny białek gp130, odgrywa ogromną rolę w ludzkim organizmie m.in. w patogenezie nadwagi i otyłości. MATERIAŁ I METODY: Badaniem objęto 510 osób. Grupę badaną podzielono na trzy grupy: kontrolną – zdrowych, z nadwagą oraz otyłością. Polimorfizm genu dla receptora leptyny K109R (rs1137100) zbadano w reakcji łańcuchowej polimerazy za pomocą aparatu 7300 Real Time PCR System (Applied Biosystems). Do genotypowania wykorzystano komplementarne do badanych alleli, fluorescencyjnie znakowane sondy TaqMan Predesigned SNP Genotyping Assay (Applied Biosystems). WYNIKI: Nie wykazano znamiennych statystycznie różnic w rozkładzie genotypów między pacjentami zdrowymi a badanymi z nadwagą i z otyłością zarówno w całej grupie, jak i w grupach kobiet i mężczyzn (p > 0,05). Częstość występowania allelu A wynosiła 76,73%, allelu G 23,27%. WNIOSKI: Brak znamiennych różnic w rozkładzie polimorfizmu rs1137100 LEPR w patogenezie nadwagi i otyłości.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2018, 72; 141-146
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emulsification parameters study on micelles formation from hydrophobically modified chitosan
Autorzy:
Piegat, Agnieszka
Niemczyk, Agata
Goszczyńska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131523.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Polskie Towarzystwo Chitynowe
Tematy:
emulsification
hydrophobically modified chitosan
micelles
self-assembly
amphiphilic properties
Opis:
A series of N,O-acylated chitosan derivatives were emulsified with different fatty acids. Hydrophobically modified chitosan derivatives were expected to exhibit self-assembly behaviour resulting in micelle formation. Several parameters of the oil-in-water emulsification process were investigated: mixing method, speed and duration, volume oil phase and addition of modifiers. Their influence on micellar Z-average diameter, size distribution and Zeta potential was analysed based on dynamic light scattering measurements. There were various relations between the hydrodynamic behaviour of chitosan derivatives, their chemical structure and the process parameters. Additionally, the obtained micelles could serve as active compound carriers because they encapsulated two model substances, namely ibuprofen and α-tocopherol.
Źródło:
Progress on Chemistry and Application of Chitin and its Derivatives; 2021, 26; 178-190
1896-5644
Pojawia się w:
Progress on Chemistry and Application of Chitin and its Derivatives
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ménière’s disease pt. 2. Treatment options and therapeutic strategies. Commentary to the current recommendations and own experience
Autorzy:
Niemczyk, Kazimierz
Jasińska, Agnieszka
Pierchała, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399075.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
endolymphatic hydrops
guidelines
Ménière’s disease
neurotology
vertigo
Opis:
We present an overview of current diagnostic and therapeutic guidelines on Ménière’s disease. Over the last five years, several guidelines and studies on this subject have been published, including The International consensus (ICON) on treatment of Méniere’s disease of 2018, The European Position Statement on Diagnosis, and Treatment of Ménière’s Disease, The Diagnostic and therapeutic strategy in Menière’s disease. Guidelines of the French Otorhinolaryngology-Head and Neck Surgery Society (SFORL) of 2017 . Consequently, also the “American Academy of Otorhinolaryngology, Head and Neck Surgery” (AAO-HNS) published updated recommendations on the subject in April 2020. On the basis of these studies and a literature review, the main treatment methods used in Ménière’s disease and an assessment of their effectiveness were presented. The current recommendations, as well as own experience of the Clinic of Otorhinolaryngology, Head and Neck Surgery of the Medical University of Warsaw, gave grounds for proposing a therapeutic scheme.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 18-22
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba Ménière’a cz. 2. Możliwości leczenia oraz strategie terapeutyczne. Komentarz do aktualnych zaleceń i doświadczenia własne
Autorzy:
Niemczyk, Kazimierz
Jasińska, Agnieszka
Pierchała, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399146.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
choroba Ménière’a
otoneurologia
wodniak śródchłonki
zalecenia postępowania
zawroty głowy
Opis:
Autorzy przedstawiają kontynuację przeglądu aktualnych zaleceń i najnowszych badań dotyczących choroby Ménière’a. W ostatnich latach ukazały się międzyośrodkowe opracowania na temat strategii terapeutycznych, w tym: International consensus (ICON) on treatment of Méniere’s disease 2018, European Position Statement on Diagnosis, and Treatment of Meniere’s Disease, Diagnostic and therapeutic strategy in Menière’s disease. Guidelines of the French Otorhinolaryngology-Head and Neck Surgery Society (SFORL) 2017. W konsekwencji również „Amerykańska Akademia Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi” (AAO-HNS) opublikowała w kwietniu 2020 r. zaktualizowane wytyczne na ten temat. Na podstawie wymienionych opracowań oraz przeglądu literatury, przedstawiono główne metody leczenia stosowane w chorobie Meniere’a oraz ocenę ich skuteczności. W oparciu o aktualne zalecenia, a także doświadczenia własne Kliniki Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, zaproponowano schemat terapeutyczny.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 2; 18-22
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
COVID-19 – aktualne dane kliniczne i przegląd zaleceń dla lekarzy otorynolaryngologów i stomatologów
Autorzy:
Niemczyk, Kazimierz
Jasińska, Agnieszka
Krawczyk, Przemysław
Bilińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399233.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
COVID-19
otorynolaryngologia
procedury generujące aerozol
SARS-CoV-2
wytyczne postępowania
Opis:
Mimo wielokierunkowych działań w sferze polityki, ochrony zdrowia i ograniczania bezpośrednich kontaktów międzyludzkich do minimum, pandemia Covid-19 objęła cały świat, a liczba przypadków tej choroby wzrasta wykładniczo. Świadczy to o niezwykłej powadze sytuacji. Lekarze i inni specjaliści w zakresie ochrony zdrowia są i będą na pierwszej linii walki z pandemią, stanowiąc przy tym grupę najbardziej narażoną na zakażenia. Infekcja wirusem SARS-CoV-2 dotyczy pacjentów w każdym wieku, przy czym mediana wieku chorych wynosi 49–59 lat. Do najczęstszych dolegliwości u osób z Covid-19 należą: gorączka, kaszel z odkrztuszaniem wydzieliny, duszność oraz uczucie ogólnego osłabienia i bóle mięśniowe. W przebiegu Covid-19 dochodzi do zapalenia płuc, które w ok. 20% przypadków ma umiarkowanie ciężki przebieg z zaburzeniami oddechowymi. Istotne z punktu widzenia otorynolaryngologów są także doniesienia o zaburzeniach węchu i smaku, które są stwierdzane u 30% pacjentów. Potwierdzeniem zakażenia SARS-CoV-2 u pacjentów z objawowym lub epidemiologicznym podejrzeniem Covid-19 są testy genetyczne RT-PCR. Materiał biologiczny pobiera się najczęściej z nosa lub nosogardła. Postępowanie w przypadkach Covid-19 jest objawowe, gdyż nie ma obecnie specyficznego leku pozwalającego na wyleczenie. Szczególnie duże ryzyko zakażenia istnieje u lekarzy zajmujących się regionem górnych dróg oddechowych i początkowego odcinka drogi oddechowej. Mało objawowe pierwsze stadia choroby przy dużej zakaźności powodują, że w czasie trwania pandemii planowe badania i zabiegi powinny być ograniczone. Podczas badania pacjentów lub ich leczenia wskazane jest stosowanie osobistego wyposażenia zabezpieczającego, zmniejszając ryzyko przypadkowego zakażenia zespołu leczącego. Przy leczeniu osób z potwierdzoną infekcją SARS-CoV-2 lub wymagających natychmiastowego leczenia, bez możliwości ustalenia czynników epidemiologicznych Covid-19, pełne osobiste wyposażenie zabezpieczające jest konieczne.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 19-27
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Launching of a cochlear implant program at the Cracow Otolaryngology Clinic
Autorzy:
Wiatr, Maciej
Niemczyk, Kazimierz
Składzień, Jacek
Wiatr, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399610.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Cochlear implant
sensorineural deafness
hearing loss treatment
Opis:
Introduction: It is estimated that hearing impediment affects approximately 12% of the population. Some forms of hearing disorders can be successfully treated conservatively, while in others surgery plays a key role. Often, therapeutic methods are exhausted and the patient faces the decision about the need for acoustic organ prosthesis. Depending on the causes of anomalies, apparatus for air conduction, bone conduction or cochlear implants are used. A cochlear implant replaces the damaged sensory cells of the inner ear. It constitutes an electronic prosthesis of the acoustic organ, composed of two parts. The internal part (implanted in the inner ear) consists of an implant and electrodes, which conduct electrical signals to the cochlea. The external part consists of a microphone, a speech processor, and a transmitter. Care report: A 70-year-old patient with deep hearing loss in the right ear and deafness of the left ear. During the interview, the patient denied mechanical injuries of the head and neck, acoustic trauma, inflammation or otorrhea. Based on the conducted tests, qualification otolaryngology, audiology, and otoneurology, radiology, surdologopedy and psychology were performed for cochlear implant insertion. The patient was qualified for cochlear implantation in the left ear under general anesthesia. The surgical team was composed of dr hab. Maciej Wiatr, prof. dr hab. Kazimierz Niemczyk, prof. dr hab. Jacek Składzień, MD Agnieszka Wiatr with anesthetic monitoring under the supervision of MD Renata Witkowska. The patient was discharged home on day 7 after surgery in good general and local condition. Simultaneous rehabilitation was started at the Center for Daily Rehabilitation of Hearing and Speech at the Specialist Center of Diagnosis and Rehabilitation for Children and Adolescents with Hearing Disabilities of the Polish Association of the Deaf in Cracow.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 1; 1-6
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endolymphatic Hydrops, Evaluated Using 3T MRI in Patients with Clinically Confirmed Meniere Disease
Autorzy:
Jasińska, Agnieszka
Wnuk, Emilia
Pierchała, Katarzyna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399638.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
endolymphatic hydrops
inner ear magnetic resonanse
Méniere’s disease
Opis:
Ménière’s disease (MD) is characterised by intermittent episodes of vertigo with fluctuating sensorineural hearing loss, tinnitus and aural fullness. Despite numerous studies, the etiology of this disorder remains poorly understood and thus diagnostic criteria are mainly clinical. Development and progress in magnetic resonance imaging (MRI) techniques, in 2007, has enabled visualisation of endolymphatic hydrops, which was the milestone achievement. We present two cases of patients with clinically confirmed MD with a set of audiological, otoneurological examinations and MRI performed. Structures of the inner ear were visualized using contrast-enhanced MR imaging after a 4-hour delayed intravenous gadolinium administration. The cochlea and vestibule were evaluated separately and classified using Barath grading scale. Endolymphatic hydrops in the clinically affected ears were confirmed using MRI. Due to disabling and intractable MD, a decision about vestibular neurectomy was made.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 20-23
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wodniak śródchłonki potwierdzony przy użyciu 3-teslowego skanera MR u pacjentów z obrazem klinicznym choroby Ménière’a
Autorzy:
Jasińska, Agnieszka
Wnuk, Emilia
Pierchała, Katarzyna
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399673.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
choroba Méniere’a
rezonans magnetyczny ucha wewnętrznego
wodniak endolimfatyczny
Opis:
Choroba Méniere’a charakteryzuje się występowaniem napadowych zawrotów głowy z towarzyszącym fluktuacyjnym niedosłuchem odbiorczym, szumami usznymi oraz uczuciem pełności w uchu. Pomimo wielu badań, etiologia choroby pozostaje nieustalona, a jej diagnoza opiera się w głównej mierze na obrazie klinicznym, który charakteryzuje się dużą zmiennością osobniczą i fluktuacyjnym przebiegiem. Możliwość obrazowania ucha wewnętrznego metodą rezonansu magnetycznego po raz pierwszy została opisana w 2007 roku i okazała się znacznym przełomem w diagnostyce wodniaka endolimfatycznego. Prezentujemy opis dwóch przypadków pacjentów z obrazem klinicznym sugerującym chorobę Méniere’a, u których został wykonany pakiet badań audiologicznych, otoneurologicznych, a także rezonans magnetyczny ucha wewnętrznego. W badaniu obrazowym, struktury przedsionka oraz ślimak zostały ocenione po czterech godzinach od podania podwójnej dawki kontrastu gadolinowego dożylnie za pomocą skali zaproponowanej przez Baratha. U opisywanych chorych potwierdzono obecność wodniaka śródchłonki po stronie objawów klinicznych w badaniu MR. Z uwagi na znaczne zaawansowanie kliniczne choroby, opisywani pacjenci zostali zakwalifikowani do chirurgicznego leczenia poprzez przecięcie nerwu przedsionkowego z dostępu przez dół środkowy czaszki.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 3; 20-23
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magnetic resonance imaging of the inner ear in the diagnostics of Ménière’s disease
Autorzy:
Jasińska, Agnieszka
Lachowska, Magdalena
Wnuk, Emilia
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397271.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Ménière's disease
endolymphatic hydrops
magnetic resonance imaging
hearing loss
dizziness
vertigo
Opis:
Ménière’s disease is characterized by sudden episodes of vertigo accompanied by tinnitus and/or feeling of fullness in the ear as well as fluctuating sensorineural hearing loss. Despite numerous studies, the etiology of this disease remains unknown. However, the enlargement of the inner ear’s endolymphatic spaces, referred to as endolymphatic hydrops, is considered the underlying condition. Thanks to recent advances in magnetic resonance (MR) technology, it is now possible to obtain in vivo imaging of endolymphatic hydrops in patients presenting with Ménière’s disease symptoms. Visualization of the inner ear fluid compartments is achieved after gadolinium contrast is administered into the tympanic cavity or via the intravenous route. Evaluation of endolymphatic hydrops is possible as the contrast agent selectively penetrates the perilymph, and endolymph is visualized as contrast defects. The currently used radiological hydrops grading systems include qualitative, semi-quantitative, and volumetric scales. The methods are subject to ongoing modifications to increase their sensitivity and specificity. Numerous studies describe correlations between clinical symptoms and audiological and otoneurological examination results with the endolymphatic hydrops grade. MRI is also applicable in patients’ diagnostics with an incomplete or atypical course of the Ménière’s disease. In the course of the treatment, follow-up MRI scans enable assessing individual treatment modalities’ efficacy in terms of the severity of lesions and the further course of the disease within the inner ear.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 2; 1-8
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie badania rezonansu magnetycznego ucha wewnętrznego w diagnostyce choroby Ménière’a
Autorzy:
Jasińska, Agnieszka
Lachowska, Magdalena
Wnuk, Emilia
Niemczyk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397278.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
choroba Ménière’a
wodniak śródchłonki
rezonans magnetyczny
niedosłuch
zawroty głowy
Opis:
Choroba Ménière’a charakteryzuje się występowaniem napadowych wirowych zawrotów głowy, którym towarzyszy szum uszny i/lub uczucie pełności w uchu oraz fluktuacyjny niedosłuch odbiorczy. Pomimo wielu badań, etiologia tej choroby pozostaje nieznana, jednak uważa się, że u podłoża schorzenia leży rozszerzenie przestrzeni endolimfatycznych ucha wewnętrznego, zwane „wodniakiem śródchłonki”. Rozwój techniki badania rezonansu magnetycznego (MR) w ostatnich latach umożliwił przyżyciowe obrazowanie wodniaka endolimfatycznego u pacjentów z objawami choroby Ménière’a. Wizualizacja przestrzeni płynowych ucha wewnętrznego dokonywana jest po zastosowaniu kontrastu gadolinowego podawanego do jamy bębenkowej lub dożylnie. Ocena zaawansowania wodniaka jest możliwa dzięki selektywnemu przenikaniu środka kontrastowego do perylimfy, podczas gdy endolimfa pozostaje widoczna jako ubytki w zakontrastowaniu. Wśród stosowanych obecnie radiologicznych klasyfikacji oceny zaawansowania wodniaka możemy wyróżnić skale opisowe, półilościowe oraz objętościowe. Metody te wciąż poddawane są modyfikacjom mającym na celu zwiększenie ich czułości oraz swoistości. Liczne prace opisują korelacje objawów klinicznych i wyników badań audiologicznych oraz otoneurologicznych z zaawansowaniem wodniaka. MR ma zastosowanie także w diagnostyce pacjentów o niepełnym i nietypowym przebiegu choroby Ménière’a. Podczas leczenia kontrolne badania MR pozwalają na ocenę skuteczności poszczególnych metod terapii pod kątem zaawansowania zmian i dalszego przebiegu choroby w uchu wewnętrznym.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2021, 75, 2; 1-8
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
COVID-19 – current clinical data and review of recommendations for otolaryngologists and dentists
Autorzy:
Niemczyk, Kazimierz
Jasińska, Agnieszka
Krawczyk, Przemysław
Bilińska, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399175.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Covid-19
Dentists
diagnosis
Otorynolaryngologists
prevention
SARS CoV-19
symptoms
Opis:
Despite multidirectional activities in the sphere of politics, health care and limiting direct interpersonal contacts to a minimum, the Covid-19 pandemic has covered the whole world and the number of new cases is rising exponentially. This demonstrates the considerable severity of the situation. The doctors and other health professionals are and will be at the forefront of the fight against the pandemic, being at the same time the group most at risk of infection. SARS-CoV-2 virus infection applies to patients of all ages, with a median age of 49–59 years. The most common complaints in patients with Covid-19 include fever, caught, dyspnea, general malaise and muscle aches. In the course of Covid-19 may occur pneumonia, which in about 20% of cases is moderately to severe and associated with respiratory distress. Important for otorhinolaryngologists are reports of smell and taste disorders. Post-infective loss of smell can make up about 30% of all patients with Covid-19. The confirmation of SARS-CoV-2 infection in patients with symptomatic or epidemiological suspicion of Covid-19 are genetic tests RT-PCR. Biological material is usually taken from the nose or nasopharynx. The management of Covid-19 is symptomatic because there is currently no specific cure drug. There is a particularly high risk of transmitting infection from a patient to the physicians, who are treating diseases of the respiratory tract or perform any interventions on the upper and lower respiratory tract. Low-symptomatic first stages of the disease with high viral load mean that during a pandemic, scheduled examinations and procedures should be limited. During the examination of patients or their treatment, adequate full PPE protection is indicated, reducing the risk of accidental infection of the treatment team. For the treatment of patients with confirmed SARS-CoV-2 infection or requiring immediate treatment without the possibility of determining epidemiological factors Covid-19, full protection in PPE is obligatory.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 1; 19-27
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meniere Disease p. 1. Diagnosis criteria, signs and symptoms of Meniere Disease (MD) – comment to updated guidelines and own experiences
Autorzy:
Niemczyk, Kazimierz
Pierchała, Katarzyna
Bartoszewicz, Robert
Jasińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399343.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
hearing loss
inner ear
Meniere’s disease
tinnitus
tone audiometry
vertigo
Opis:
We present an overview of current diagnostic and therapeutic guidelines on Ménière’s disease. Over the last five years, four studies on this subject have been published. In 2015, five Societies including the Classification Committee of the Barany Society, Japan Society for Equilibrium Research, EAONO - European Academy of Otology and Neurotology, AAO-HNS - American Academy of Otorhinolaryngology - Head Neck Surgery, and Korean Balance Society have issued updated guidelines on the diagnosis and treatment of Ménière’s disease. Other multi-center publications have since been published as well such as the International consensus (ICON) on treatment of Ménière’s disease 2018, European Position Statement on Diagnosis, and Treatment of Meniere’s Disease, Diagnostic and therapeutic strategy in Ménière’s disease, Guidelines of the French Otorhinolaryngology - Head and Neck Surgery Society (SFORL) 2017. The above-listed recommendations include the most recent diagnostic advancements (e.g. inner ear MRI) and new electrophysiological tests, but also discuss other commonly used treatment modalities, result reporting and they take into account the quality of life of the patients following treatment. We present the main clinical challenges in managing Ménière’s disease, principles of diagnosis as well as the treatment introduced at our center. Finally, we discuss fundamental updates contained in the published papers.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 12-17
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Choroba Meniera cz. 1. Kryteria diagnostyczne i obraz kliniczny Choroby Ménière’a (ChM) – komentarz do aktualnych zaleceń i doświadczenia własne
Autorzy:
Niemczyk, Kazimierz
Pierchała, Katarzyna
Bartoszewicz, Robert
Jasińska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399468.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
audiometria tonalna
Choroba Ménière’a
niedosłuch
szumy uszne
ucho wewnętrzne
zawroty głowy
Opis:
Autorzy przedstawiają przegląd aktualnych zaleceń diagnostycznych i terapeutycznych choroby Ménière’a. W ostatnich 5 latach ukazały się 4 opracowania na ten temat. W 2015 r. 5 towarzystw naukowych: Classification Committee of the Barany Society, Japan Society for Equilibrium Research, EAONO – European Academy of Otology and Neurotology, AAO-HNS – American Academy of Otorhinolaryngology – Head Neck Surgery, Korean Balance Society, przedstawiło uaktualnione wytyczne diagnostyki i leczenia tej choroby. W ślad za tym powstały opracowania wieloośrodkowe: International consensus (ICON) on treatment of Méniere’s disease 2018, European Position Statement on Diagnosis, and Treatment of Meniere’s Disease, Diagnostic and therapeutic strategy in Menière’s disease. Guidelines of the French Otorhinolaryngology-Head and Neck Surgery Society (SFORL) 2017. Powyższe zalecenia uwzględniają najnowsze osiągnięcia diagnostyczne (badania RM ucha wewnętrznego), nowe badania elektrofizjologiczne oraz odnoszą się do powszechnie stosowanych metod leczenia, do raportowania wyników i uwzględniają jakość życia pacjentów po stosowanym leczeniu. Autorzy pracy przedstawiają główne problemy kliniczne w chorobie Ménière’a, zasady diagnostyki i leczenia stosowane w Warszawskiej Klinice Otolaryngologii w zakresie procedur diagnostycznych i leczniczych stosowanych w chorobie Ménière’a oraz odnoszą się do zasadniczych zmian zawartych w opublikowanych pracach.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 2; 12-17
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Otwarcie programu implantów ślimakowych w Krakowskiej Klinice Otolaryngologii
Autorzy:
Wiatr, Maciej
Niemczyk, Kazimierz
Składzień, Jacek
Wiatr, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399620.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
implant ślimakowy
głuchota odbiorcza
leczenie niedosłuchu
Opis:
Wstęp: Ocenia się, że zaburzenie słuchu dotyczy około 12% populacji. Niektóre formy zaburzeń słuchu z powodzeniem można leczyć zachowawczo, w innych kluczowe jest postępowanie chirurgiczne. Niejednokrotnie metody terapeutyczne ulegają wyczerpaniu i pacjent stoi przed decyzja o konieczności protezowania narządu słuchu. Zależnie od przyczyn nieprawidłowości stosuje się aparaty na przewodnictwo powietrzne, przewodnictwo kostne czy implanty ślimakowe. Implant ślimakowy zastępuje uszkodzone komórki słuchowe ucha wewnętrznego. Jest to elektroniczna proteza narządu słuchu, złożona z dwóch części. Część wewnętrzna (wszczepiana do ucha wewnętrznego) składa się z implantu i elektrod przewodzących sygnały elektryczne do ślimaka. Część zewnętrzna, złożona jest z mikrofonu, mikroprocesora mowy i transmitera. Opis przypadku: Chory lat 70 z głębokim niedosłuchem odbiorczym ucha prawego oraz głuchotą ucha lewego. W wywiadzie pacjent negował urazy mechaniczne głowy i szyi, urazy akustyczne, stany zapalne czy wycieki z uszu. Na podstawie przeprowadzonych badań przeprowadzono kwalifikacje otolaryngologiczną oraz audiologiczno – otoneurologiczną, radiologiczną, surdologopedyczna oraz psychologiczną do założenia implantu ślimakowego. Pacjent został zakwalifikowany do założenia implantu ślimakowego na ucho lewe w znieczuleniu ogólnym. Przeprowadzono zabieg operacyjny w składzie dr hab. Maciej Wiatr, prof. dr hab. Kazimierz Niemczyk, prof. dr hab. Jacek Składzień, dr n. med. Agnieszka Wiatr pod nadzorem anestezjologicznym pod kierunkiem dr n. med. Renaty Witkowskiej. Chory wypisany został do domu w 7 dobie po zabiegu operacyjnym w stanie ogólnym i miejscowym dobrym. Równoczasowo rozpoczęto rehabilitację w Ośrodku Dziennym Rehabilitacji Słuchu i Mowy przy Specjalistycznej Poradni Diagnozy i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu PZG w Krakowie.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2019, 8, 1; 1-6
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies