Otwarcie programu implantów ślimakowych w Krakowskiej Klinice Otolaryngologii

Wstęp: Ocenia się, że zaburzenie słuchu dotyczy około 12% populacji. Niektóre formy zaburzeń słuchu z powodzeniem można leczyć zachowawczo, w innych kluczowe jest postępowanie chirurgiczne. Niejednokrotnie metody terapeutyczne ulegają wyczerpaniu i pacjent stoi przed decyzja o konieczności protezowania narządu słuchu. Zależnie od przyczyn nieprawidłowości stosuje się aparaty na przewodnictwo powietrzne, przewodnictwo kostne czy implanty ślimakowe. Implant ślimakowy zastępuje uszkodzone komórki słuchowe ucha wewnętrznego. Jest to elektroniczna proteza narządu słuchu, złożona z dwóch części. Część wewnętrzna (wszczepiana do ucha wewnętrznego) składa się z implantu i elektrod przewodzących sygnały elektryczne do ślimaka. Część zewnętrzna, złożona jest z mikrofonu, mikroprocesora mowy i transmitera. Opis przypadku: Chory lat 70 z głębokim niedosłuchem odbiorczym ucha prawego oraz głuchotą ucha lewego. W wywiadzie pacjent negował urazy mechaniczne głowy i szyi, urazy akustyczne, stany zapalne czy wycieki z uszu. Na podstawie przeprowadzonych badań przeprowadzono kwalifikacje otolaryngologiczną oraz audiologiczno – otoneurologiczną, radiologiczną, surdologopedyczna oraz psychologiczną do założenia implantu ślimakowego. Pacjent został zakwalifikowany do założenia implantu ślimakowego na ucho lewe w znieczuleniu ogólnym. Przeprowadzono zabieg operacyjny w składzie dr hab. Maciej Wiatr, prof. dr hab. Kazimierz Niemczyk, prof. dr hab. Jacek Składzień, dr n. med. Agnieszka Wiatr pod nadzorem anestezjologicznym pod kierunkiem dr n. med. Renaty Witkowskiej. Chory wypisany został do domu w 7 dobie po zabiegu operacyjnym w stanie ogólnym i miejscowym dobrym. Równoczasowo rozpoczęto rehabilitację w Ośrodku Dziennym Rehabilitacji Słuchu i Mowy przy Specjalistycznej Poradni Diagnozy i Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadą Słuchu PZG w Krakowie.