Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Morawiec, Jakub" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    A skald in royal service – the case Þórarinn loftunga. Part 1: Ideological contexts of Hofuðlausn
    Autorzy:
    Morawiec, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591448.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    skaldic poetry
    Christian doctrine
    royal ideology
    poezja skaldów
    doktryna chrześcijańska
    ideologia królewska
    Opis:
    W pierwszej połowie XI wieku poezja skaldów musiała zmierzyć się z poważnymi wyzwa- niami. Coraz większe wpływy chrześcijaństwa na Północy, znaczone chrztem kolejnych skandynawskich władców, postawiły poetów przed koniecznością zaimplementowania w swojej sztuce symboliki związanej z nową wiarą. Proces ten znajduje swoje odbicie między innymi w poezji Þórarina loftunga (Pochwalny Język), islandzkiego skalda działającego na dworze Knuta Wielkiego, króla Anglii, Danii i Norwegii. Artykuł poświęcony jest zachowa- nym fragmentom jednego z wierszy Þórarina, zatytułowanego Hǫfuðlausn (Okup za głowę). Szczególna uwaga poświęcona jest stylistycznym elementom utworu takim jak nawiązania do Bizancjum (Gríklands) i Królestwa Niebieskiego (himinríki) oraz kenningowi „obrońca Bizancjum” (gætir Gríklands). Celem artykułu jest wykazanie, że elementy te były efektem gotowości ze strony poety zaadoptowania w swojej sztuce określonych aspektów doktryny chrześcijańskiej i ideologii królewskiej obecnych na angielskim dworze Knuta. Gotowość ta była odpowiedzią poety na oczekiwania ze strony króla adresowane do skaldów działających w jego otoczeniu.
    The first half of the 11th century was marked by serious challenges for the skaldic art. An advent of Christianity in the North in general and the baptism of numerous rulers in par- ticular, made skalds make efforts to implement symbolism of the new faith into their art. This trend is clearly reflected in the poetry of Þórarinn loftunga, an Icelandic poet, who is known for his compositions for Knútr inn ríki, the king of England, Denmark and Norway. The article investigates preserved lines of one of Þórarinn’s poems, Hǫfuðlausn (Head-ran- som). Special attention is paid to its sophisticated stylistic features, namely references to Byzantium (Gríklands) and the Heavenly Kingdom (himinríki) and a kenning “defender of Byzantium” (gætir Gríklands). The article argues that the presence of these features, juvenile in the skaldic art, in Þórarinn’s poem, was an effect of skald’s both ability and willingness to adopt certain elements of Christian doctrine and royal ideology present at Knútr’s English court as a response to particular expectations of the king towards his skalds and their poetry.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2020, 33; 33-52
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A skald in royal service – the case Þórarinn loftunga. Part 2: Poetics and ideology of Tøgdrápa
    Autorzy:
    Morawiec, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2010450.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    skaldic poetry
    tøglag metre
    royal ideology
    poezja skaldów
    metrum tøglag
    ideologia władzy królewskiej
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest Tøgdrápie (Wiersz o wyprawie), utworowi skomponowanemu przez Þórarina, w którym opisuje wyprawę Knuta Wielkiego do Norwegii w 1028 roku. Wiersz wyróżnia zastosowane przez skalda metrum – tøglag (metrum podróżne). Od dróttkvætt różni go występowanie czterech (zamiast sześciu) sylab w każdej linii zwrotki. Prawdopo- dobnie, odnosząc się do tytułu wiersza, metrum to było stosowane w kompozycjach po- święconych wyprawom wojennym, ewentualnie innym podróżom podejmowanym przez władcę. Użytkowanie tøglag wydaje się być szczególnie związane z dworem Knuta Wielkie- go w Anglii. Dokładna analiza metryczna poematu Þórarina, jak również porównanie go z Knútsdrápą Sigvata Þórðarsona, wskazują na to, że, wbrew wcześniejszym sądom, żaden z dwójki poetów nie powinien być uważany za twórcę tego metrum. Raczej, obaj skaldowie, już jako wzięci i utalentowani twórcy, bez obaw podjęli poetyckie wyzwanie, które najpew- niej podsunął im ktoś inny. Wydaje się słusznym założenie, że pomysł ten zrodził się na dworze Knuta Wielkiego, najpewniej jako skutek sukcesu jaki król Anglii i Danii odniósł w Norwegii w 1028 roku.
    The present study is focused on Tøgdrápa (Journey drápa), a poem Þórarinn devoted to Knútr’s expedition to Norway in 1028. A distinguished feature of Tøgdrápa is its metre – tøglag (journey metre). It differs from dróttkvætt by having four syllables (instead of six) in each line. Presumably, referring to the title of the poem, the metre was to be used in ac- counts on war expeditions, optionally other travels of the king. Tøglag seems to be especially bound to Knútr’s court. Close metrical analysis of the poem as well as comparison with Sigvatr Þórðarson’s Knútsdrápa suggests that, contrary to previous assumptions, it is very likely that neither of the poets was an inventor of tøglag. Rather both, as talented and already distinguished skalds, did not hesitate to take another artistic challenge, most likely put up by somebody else. It seems reasonable to assume that such a challenge was born at Knútr’s court, probably as a side effect of the king’s success in Norway in 1028.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2021, 34; 33-59
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Illvirkjar ok óskírðir. Eiríksdrápa by Markús Skeggjason as an example of using the motif of the Slav-pagan in the Scandinavian medieval literature
    Autorzy:
    Morawiec, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1592113.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    poetry
    paganism
    Slavs
    poezja
    pogaństwo
    Słowianie
    Opis:
    Tematem artykułu jest Eiríksdrápa islandzkiego poety Markúsa Skeggjasona, wiersz poświęcony pamięci króla Danii Eryka Zawsze Dobrego (1095–1103). Poemat uświetnił wizytę Jóna Ǫgmundarsona w Lund w 1105 roku, gdzie miejscowy arcybiskup Gizurr wyświęcił go na biskupa Hólar. Wiersz sławi przede wszystkim te dokonania króla Eryka, które wskazywały na chrześcijański wymiar jego rządów. Świadczyć o tym miały zarówno uzyskanie zgody papieża na erygowanie archidiecezji w Lund, jak i pielgrzymi króla do Rzymu i Ziemi Świętej. Wpisuje się w to również motyw wrogich działań Eryka wobec pogańskich Słowian, co zajmuje w wierszu Markúsa poczesne miejsce i jest głównym przedmiotem analizy w artykule. Motyw ten ukazuje Słowian jako zdrajców (svikmenn) i pogan (heiðnar) zagrażająych pokojowi w królestwie. Brak litości dla nich ze strony Eryka dowodził jego sprawiedliwych i bogobojnych rządów w Danii. Analizowany motyw dowodzi jego przydatności w procesie kształtowania wizerunku chrześcijańskiego władcy, wskazuje także na warsztat artystyczny Markúsa, oparty w głównej mierze na dorobku innych poetów, także opisujących pogańskich Słowian.
    The article presents Eiríksdrápa, a poem dedicated to Erik the Good, king of Denmark (1095–1103), written by Markús Skeggjason, an Icelandic poet. The poem graced the visit of Jón Ǫgmundarson in Lund w 1105, where the local archbishop Gizurr ordained him Bishop of Hólar. The poem glorifies King Erik’s achievements that indicate the Christian character of his rule, which was additionally confirmed by obtaining consent to create a new Archdiocese in Lund and by the king’s pilgrimages to Rome and the Holy Land. The Christian dimension of Erik’s rule is also reflected in the motif of his military actions against the pagan Slavs; it occupies a prominent place in Markús’s poem and is analysed in the present article. The motif depicts the Slavs as traitors (svikmenn) and pagans (heiðnar), who were a threat to the peace in the kingdom. Erik’s lack of mercy to them proved his just and pious rule in Denmark. The motif in question turned out to be very useful in the process of building up an image of a Christian ruler; on the other hand, it shows the artistic skills of Markús, based on the oeuvre of other poets who also described the pagan Slavs.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2018, 31; 23-43
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jarl Sigvaldi and the battle of Svoldr in saga tradition
    Autorzy:
    Morawiec, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1177467.pdf
    Data publikacji:
    2009-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    sagas
    skaldic poetry
    prosi metrum
    Sigvaldi
    Opis:
    The battle of Svoldr is one of the most outstanding momentsin saga tradition, which preserves memory about Viking AgeScandinavia. The fame of the battle was strictly connected with particularpersonas involved in the conflict, among them the Norwegian kingÓláfr Tryggvason played the most significant role. The battle itself and itscircumstances proved that Óláfr was a great, warlike, valiant and at thesame time deeply Christian to do monarch, whose death was compared to martyrdom. The saga authors, thoroughly describing all events connected with the battle of Svoldr, included also Sigvaldi, the jarl of Jomsborg, in their narratives. According to most accounts, the jarl was member of coalition, Óláfr Tryggvason’s enemies, who planned to trap the Norwegian king, depriving him of life and power. Sigvaldi’s role was to pretend Óláfr’s friend and ally and lead him from Vindland, where he stayed, directly into trap. The saga authors created their narratives about Sigvaldi and his role in the events ofthe year 1000, quoting particular skaldic stanzas, which were used to corroborate their prose accounts. The analysis of these verses leads to conclusion that the saga authors felt completely free in using them, differently and very often mistakenly understanding their content. Particular stanzas, quoted in the saga narratives, analysed once more, seem in fact to refer to completely different persons and/or events, having nothing in common with either Sigvaldi or Óláfr Tryggvason’s last battle.
    Źródło:
    Folia Scandinavica Posnaniensia; 2009, 10; 69-90
    1230-4786
    2299-6885
    Pojawia się w:
    Folia Scandinavica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Magnus Barefoot — the Last Viking King of Norway?
    Magnus Barfuß — Norwegens letzter Wikingerkönig?
    Magnus Bosy — ostatni wikiński król Norwegii?
    Autorzy:
    Morawiec, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1018630.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-15
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    epoka wikingów
    poezja skaldów
    Magnus Bosy
    Viking Age
    skald poetry
    Magnus Barefoot
    Opis:
    In common opinion, Harald Hardrada’s death in the battle of Stamford Bridge in 1066 is perceived as a symbolic end of the Viking Age. However, that moment could be moved to 24 August 1103, when, after ten years of his reign in Norway, Harald’s grandson, Magnus dies in an ambush in Ulster. Some of Old Norse records that describe Magnus’s reign compare both rulers and depict Magnus as the true and determined follower of his grandfather. For that reason it is not surprising that the circumstances of Magnus’s death are often shown as the fullest manifestation of that picture, including both its positive and negative facets. The king of Norway appears to be deeply interested in making his reign perceived as a direct continuation of Harald Hadrada’s times. That tendency concerns not only his political actions in general, but also the area of propaganda. The latter was in turn dominated by skalds composing for the king.
    W powszechnej opinii, śmierć Haralda Srogiego w bitwie pod Stamford Bridge w 1066 roku postrzegana jest często jako symboliczny koniec epoki wikingów. Jednakże, moment ten można przesunąć w czasie do 24 sierpnia 1103 roku, gdy, po dziesięcioletnim panowaniu w Norwegii, wnuk Haralda Magnus poległ w starciu w wyniku zasadzki, do jakiej doszło w Ulster. Niektóre ze staroskandynawskich przekazów, które opisują panowanie Magnusa, dokonują swoistego porównania obu władców, ukazując Magnusa jako prawdziwego i zadeklarowanego naśladowcę swojego dziada. Nie dziwi więc, że okoliczności, w jakich Magnus poległ, często przedstawiane są jako najpełniejszy przejaw tego wizerunku, zarówno w pozytywnym jak i negatywnym znaczeniu. Król Norwegii jawi się jako osoba niezwykle zainteresowana tym, aby jego rządy były postrzegane jako bezpośrednia kontynuacja czasów Haralda Srogiego. Tendencja ta dotyczy nie tylko jego działań politycznych w ogólności, ale także sfery propagandowej. Ta ostatnia był zaś zdominowana przez skaldów komponujących na rzecz króla.
    Im Allgemeinen wird angenommen, dass der Tod von Harald III. dem Harten in der Schlacht von Stamford Bridge im Jahr 1066 oft als ein symbolisches Ende der Wikingerzeit angesehen wird. Dieser Moment kann jedoch auf den 24. August 1103 verschoben werden, als Haralds Enkel Magnus, nach zehnjähriger Herrschaft in Norwegen, in Ulster in einen Hinterhalt geriet und im Gefecht ums Leben kam. Einige der altskandinavischen Überlieferungen, die die Regierungszeit von Magnus beschreiben, stellen eine Art Vergleich zwischen den beiden Herrschern her und zeigen Magnus als einen echten und überzeugten Nachahmer seines Großvaters. Es ist daher nicht verwunderlich, dass die Umstände, unter denen Magnus fiel, oft als der vollste Ausdruck dieses Bildes, im sowohl positiven als auch negativen Sinne, dargestelltwerden. Es scheint, dass es dem norwegischen König sehr daran lag, dass seine Herrschaft als die direkte Fortsetzung der Regierungszeit von Harald dem Harten betrachtet wird. Diese Tendenz betrifft nicht nur seine politischen Aktivitäten im Allgemeinen, sondern auch die Propagandasphäre. Diese wurde von den Skalden dominiert, die für den König komponierten.
    Źródło:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2020, 12; 27-41
    2080-492X
    2353-9720
    Pojawia się w:
    Średniowiecze Polskie i Powszechne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sojusz z Danią w pomorskich planach Bolesława Krzywoustego
    The Alliance with Denmark in Bolesław III Krzywousty (Wrymouth’s) Plans for Pomerania
    Autorzy:
    Morawiec, Jakub
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591100.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    West Pomerania in the Piasts’ plans
    Bolesław Krzywousty (Wrymouth’s) alliance with Denmark
    political marriages
    society of the 12th century
    Pomorze Zachodnie w planach Piastów
    sojusz Bolesława Krzywoustego z Danią
    mariaże polityczne
    społeczeństwo XII wieku
    Opis:
    Działania Bolesława Krzywoustego, mające na celu podporządkowanie Pomorza Zachodniego, były konfrontowane z analogicznymi zabiegami ze strony innych wpływowych graczy, przede wszystkim Cesarstwa i Danii. Zbieżność interesów prowadziła do bezpośrednich tarć, wymuszała też czasowe sojusze. Do ostatnich należy zaliczyć zbliżenie polsko-duńskie, do którego doszło około 1128 roku. Polskiego księcia i duńskiego króla Nielsa połączył sojusz ich przeciwników, księcia zachodniopomorskiego Warcisława oraz „króla” Obodrytów Knuta Lavarda. Najważniejszym przejawem sojuszu było małżeństwo syna Nielsa Magnusa z córką Bolesława Ryksą. Podjęta rok później wyprawa duńsko-polska na Uznam i Wolin okazała się jedynym przejawem tej współpracy. Wzajemna nieufność, groźba interwencji cesarskiej w Danii, w końcu rychła śmierć Nielsa i Magnusa w walkach o władzę przesądziły o jej szybkim zakończeniu. W dalszych zabiegach o przejęcie kontroli nad Pomorzem Zachodnim Bolesław Krzywousty musiał szukać sojuszników gdzie indziej.
    Bolesław III Krzywousty (Wrymouth’s) actions aimed at subjugating West Pomerania were being countered by similar responses from other influential players, especially the Holy Roman Empire and Denmark. The convergence of interests led to direct confrontations and temporary alliances. One of the latter was the Polish-Danish alignment ca. 1128. The Polish Duke and Danish King Niels united against their enemies, the West Pomeranian Duke Wartislaw and the “king” of the Obodrites, Knut (Canute) Lavard. The most significant sign of the alliance was the marriage between Niels’ son Magnus and Bolesław’s daughter Richeza. The joint Polish-Danish campaign on Uznam and Wolin, which was launched a year later, was a display of this cooperation. Mutual distrust, the threat of the imperial intervention in Denmark, and the prompt deaths of Niels and Magnus in their struggle for power caused the alliance to dissolve quickly. In his future attempts at seizing control of West Pomerania, Bolesław III Krzywousty (Wrymouth) had to find a different ally.
    Źródło:
    Przegląd Zachodniopomorski; 2017, 2; 199-209
    0552-4245
    2353-3021
    Pojawia się w:
    Przegląd Zachodniopomorski
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies