Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Morawiec, Beata" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Ideal coronary stent: development, characteristics, and vessel size impact
Wzorcowy stent wieńcowy: rozwój, charakterystyka i wpływ średnicy naczynia
Autorzy:
Dola, Janusz
Morawiec, Beata
Muzyk, Piotr
Nowalany-Kozielska, Ewa
Kawecki, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035509.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
coronary artery disease (cad)
bare-metal stent (bms)
drug-eluting stent (des)
percutaneous coronary interventions
(pci)
vessel size
choroba wieńcowa (cad)
stent metalowy (bms)
stent uwalniający lek (des)
przezskórne interwencje wieńcowe
rozmiar naczynia
Opis:
The invasive treatment of coronary artery disease (CAD) has been a well-established therapeutic method for many years. Bare-metal stents (BMS), followed by subsequent generations of drug-eluting stent (DES) implantation in a narrowed coronary artery is the most effective treatment, especially in patients with acute coronary syndromes. Restenosis and stent thrombosis are the most important complications of this method. The long-term results of percutaneous coronary intervention (PCI) depend not only on the type of the implanted stent, operator skills, but also on the clinical characteristics of the patient, including the size of the treated vessel. In the era of DES, small vessels (< 3 mm) proved to be one of the most important factors significantly worsening the clinical outcomes of PCI. Among the most important features of the stents available on the market, i.e. the type of drug released, the type of polymer and the strut thickness, the latter seems to be crucial, particularly for the treatment of small vessels.
Inwazyjne leczenie choroby wieńcowej od wielu lat stanowi ugruntowaną metodę terapeutyczną. Implantacja najpierw stentów metalowych (BMS), a następnie kolejnych generacji stentów uwalniających leki (DES) w miejscu zwężonej tętnicy wieńcowej jest najskuteczniejszą metodą leczenia, zwłaszcza u pacjentów z ostrymi zespołami wieńcowymi. Restenoza i zakrzepica w stencie to główne powikłania tej metody. Wyniki odległe przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI) zależą nie tylko od rodzaju implantowanego stentu, umiejętności operatora, lecz także od charakterystyki klinicznej pacjenta, w tym rozmiaru stentowanego naczynia. W erze stentów DES małe naczynia (< 3 mm) okazały się jednym z najważniejszych czynników w istotny sposób pogarszających rezultaty kliniczne PCI. Spośród najistotniejszych cech dostępnych na rynku stentów, tj. rodzaju uwalnianego leku, typu polimeru oraz grubości przęseł, ta ostatnia wydaje się kluczowa, szczególnie w przypadku leczenia małych naczyń.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2020, 74; 191-197
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coronary bifurcations – anatomy, physiology and treatment with selected aspects of left main stem bifurcation
Bifurkacje wieńcowe – anatomia, fizjologia i leczenie z wybranymi aspektami bifurkacji pnia lewej tętnicy wieńcowej
Autorzy:
Milejski, Wojciech
Morawiec, Beata
Sacha, Jerzy
Nowalany-Kozielska, Ewa
Gierlotka, Marek
Kawecki, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1426903.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
coronary bifurcation
left main coronary artery
percutaneous coronary angioplasty
bifurkacja wieńcowa
pień lewej tętnicy wieńcowej
przezskórna angioplastyka wieńcowa
Opis:
Coronary bifurcation remains a unique region of the coronary tree. The specific anatomy and blood flow determine the complex mechanisms of atherosclerotic plaque location. The treatment strategy should be chosen with caution as the failure of percutaneous coronary interventions (PCI) may expose a significantly larger area of the myocardium to ischemia than in the case of single vessel PCI. In order to understand the complexity of the clinical situation in patients after the treatment of coronary bifurcation, and the constantly evolving techniques of the procedure itself, this review presents basic information on the anatomy and classification, up-to-date step-by-step analysis of the optimal technique for PCI, beginning with qualification, planning and preparation for the procedure, through stent selection and ending with optimization techniques. Different PCI strategies are presented and explained, the indications for one- vs. two-stent techniques are evaluated, the available and recommended imaging and physiological methods for detailed bifurcation assessment are reviewed. Particular attention has been paid to left main stem bifurcation, a distinctive anatomical and physiological spot within the coronary circulation.
Bifurkacja wieńcowa jest miejscem szczególnym w obrębie krążenia wieńcowego. Charakterystyczna anatomia oraz cechy przepływu krwi w złożony sposób wiążą się z rozmieszczeniem blaszek miażdżycowych. Wybór strategii leczenia zmian bifurkacji wieńcowych wymaga szczególnej uwagi, gdyż wszelkie powikłania w tym rejonie narażają na niedokrwienie istotnie większy obszar miokardium niż w przypadku pojedynczego naczynia. Niniejsza publikacja stanowi przegląd podstawowych informacji o anatomii, klasyfikacji oraz kolejnych krokach aktualnie zalecanych technik leczenia przezskórnego zmian bifurkacji wieńcowych, poczynając od kwalifikacji, przygotowania, poprzez wybór stentu, po optymalizację efektu zabiegu. Podkreśla kliniczną złożoność problemu leczenia zmian bifurkacji wieńcowych, która wymusza stały rozwój technik zabiegowych. Przedstawione zostały strategie leczenia, wskazania do wyboru techniki z użyciem pojedynczego stentu oraz zamierzonego zastosowania dwóch stentów. Zaprezentowano również zalecane metody obrazowej oraz czynnościowej oceny istotności zmian w obrębie rozwidlenia tętnic wieńcowych. Szczególną uwagę poświęcono odrębnościom bifurkacji pnia lewej tętnicy wieńcowej.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2021, 75; 24-32
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zespół nefrytyczny w wieku rozwojowym – zbieżna konfiguracja objawów, odmienna diagnoza i leczenie. Opis dwóch przypadków
Nephritic syndrome in adolescence – similar symptoms, different diagnosis and treatment. Two case reports
Autorzy:
Banaszak, Beata
Morawiec-Knysak, Aurelia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034429.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dzieci
młodzież
ostre popaciorkowcowe kłębuszkowe zapalenie nerek
toczeń rumieniowaty układowy
zespół nefrytyczny
Opis:
The occurrence of symptoms of nephritic syndrome in the form of oliguria, arterial hypertension, proteinuria and haematuria is routinely interpreted as acute post-infectious glomerulonephritis. The two clinically similar cases of nephritic syndrome indicate the need for a differential diagnosis in order to identify the correct condition and establish appropriate therapy. In the first case, the development of nephritic syndrome was preceded by pharyngitis that had occurred 2 weeks before. A decrease in a concentration of complement components was accompanied by an increased antistreptolysin O titre. A diagnosis of acute post-streptococcal glomerulonephritis enabled the implementation of symptomatic treatment involving diuretics and hypotensive agents. Clinical improvement was seen in the second week of treatment. In the second case, there was no correlation with an infectious episode. A decrease in a concentration of complement components was accompanied by thrombocytopenia and the presence of antinuclear antibodies. This configuration of signs necessitated renal biopsy, the results of which enabled correct diagnosis of lupus nephritis and implementation of combined immunosuppressive treatment that gave a chance for preserving renal function.
Wystąpienie objawów zespołu nefrytycznego pod postacią skąpomoczu, nadciśnienia tętniczego, białkomoczu i krwinkomoczu rutynowo utożsamiane jest z rozpoznaniem ostrego poinfekcyjnego kłębuszkowego zapalenia nerek. Opis dwóch podobnych pod względem klinicznym przypadków zespołu nefrytycznego wskazuje na konieczność przeprowadzenia diagnostyki różnicowej, w celu postawienia prawidłowej diagnozy i ustalenia właściwej terapii. W pierwszym przypadku wystąpienie u dziecka zespołu nefrytycznego było poprzedzone przebytym 2 tygodnie wcześniej zapaleniem gardła. W badaniach obniżeniu stężenia składowych dopełniacza towarzyszyło zwiększenie odczynu antystreptolizynowego. Rozpoznanie ostrego popaciorkowcowego kłębuszkowego zapalenia nerek pozwoliło na włączenie postępowania objawowego, polegającego na stosowaniu diuretyków oraz leków przeciwnadciśnieniowych. Poprawę kliniczną obserwowano już w 2. tygodniu leczenia. U drugiego dziecka nie stwierdzono korelacji z epizodem infekcyjnym. W badaniach obniżeniu stężenia składowych dopełniacza towarzyszyły umiarkowana małopłytkowość oraz obecność przeciwciał przeciwjądrowych. Powyższa konfiguracja objawów stanowiła wskazanie do wykonania biopsji nerki, której obraz ostatecznie pozwolił na ustalenie rozpoznania toczniowej choroby nerek i wdrożenie skojarzonego leczenia immunosupresyjnego, dającego szansę na zachowanie funkcji nerek.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 2; 237-245
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek u młodzieży – etiologia i leczenie na podstawie opisu przypadków
Rapidly progressive glomerulonephritis in adolescents – aetiology and treatment based on case reports
Autorzy:
Banaszak, Beata
Morawiec-Knysak, Aurelia
Adamczyk, Piotr
Szczepańska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034422.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ostre kłębuszkowe zapalenie nerek
Opis:
Rapidly progressive glomerulonephritis is a disease characterised by an abrupt drop in glomerular filtration rate in a short period of time, which is caused by crescent formation seen in at least 50% of glomeruli. Two cases presented below illustrate rapid progressive glomerulonephritis in adolescents as a disease of heterogeneous aetiology that can develop both in the course of primary glomerulopathies and glomerulopathies secondary to systemic vasculitis. In the first case of an 11-year-old girl, nephritic syndrome with renal failure was accompanied by the presence of anti-myeloperoxidase antibodies in the serum, which in combination with the histopathological picture of the kidneys indicating pauci-immune rapidly progressive glomerulonephritis was the basis for the diagnosis of renal limited vasculitis. In the second case of a 16-year-old boy, an adverse course of acute post-streptococcal glomerulonephritis with features of severe and persistent glomerular filtration impairment was an indication for the verification of the diagnosis and identification of rapidly progressive glomerulonephritis based on a biopsy examination. Prompt diagnosis and inclusion of combined immunosuppressive therapy provided the chance to preserve renal function.
Gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek jest chorobą charakteryzującą się nagłym spadkiem wartości filtracji kłębuszkowej w stosunkowo krótkim czasie, spowodowanym obecnością półksiężyców w ponad 50% kłębuszków nerkowych. Prezentowany opis dwóch przypadków przedstawia gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek u młodzieży jako chorobę o niejednorodnej etiologii, mogącą ujawnić się zarówno w przebiegu wtórnych do układowych zapaleń naczyń, jak i pierwotnych glomerulopatii. W pierwszym przypadku u 11-letniej dziewczynki objawom zespołu nefrytycznego przebiegającego z niewydolnością nerek towarzyszyła obecność w surowicy przeciwciał przeciwko mieloperoksydazie, co w połączeniu z obrazem histopatologicznym nerki wskazującym na skąpoimmunologiczne, gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek dało podstawę do rozpoznania zapalenia naczyń ograniczonego do nerek. W drugim przypadku u 16-letniego chłopca niekorzystny przebieg ostrego popaciorkowcowego kłębuszkowego zapalenia nerek z cechami ciężkiego i przetrwałego upośledzenia filtracji kłębuszkowej stanowił wskazanie do weryfikacji diagnozy w kierunku gwałtownie postępującego kłębuszkowego zapalenia nerek w oparciu o badanie biopsyjne. Szybka diagnostyka i włączenie skojarzonego leczenia immunosupresyjnego dały pacjentom szansę na zachowanie funkcji nerek.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2017, 13, 2; 246-252
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies