Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Miller, J." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Strategia równoczesna w metodzie MSE rozwiązywania problemów sterowania optymalnego. Propozycja modyfikacji algorytmu
Simultaneous Strategies in the MSE method for Optimal Control Problems
Autorzy:
Miller, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/274659.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Przemysłowy Instytut Automatyki i Pomiarów
Tematy:
sterowanie optymalne
metody numeryczne
dyskretyzacja
schemat Rungego-Kutty
metoda kolokacyjna
optimal control
numerical solution
discretization
Runge-Kutta scheme
collocation methods
Opis:
Uważa się, że strategie równoczesne mają przewagę nad sekwencyjnymi w rozwiązywaniu zadań sterowania optymalnego - w szczególności w przypadku obiektów niestabilnych. Przedstawiono podstawowe różnice między metodami sekwencyjnymi i równoczesnymi. Wyniki eksperymentów numerycznych wskazują, że wymiana algorytmu sekwencyjnego na równoczesny w metodzie monotonicznej ewolucji struktury sterowania (MSE) może poszerzyć obszar zbieżności metody. Zaproponowano kolejną modyfikację algorytmu.
Simultaneous strategies are regarded as better than sequential methods suited for dynamic optimization - particularly in case of unstable systems. The differences between sequential and simultaneous method are presented. The results of numerical experiments show that substitution of sequential method by simultaneous one in MSE algorithm broadens its convergence range. A new modification of algorithm is proposed.
Źródło:
Pomiary Automatyka Robotyka; 2011, 15, 12; 66-68
1427-9126
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Robotyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geometric morphometric analysis of the shell of Cerion mumia (Pulmonata: Cerionidae) and related species
Autorzy:
Miller, J.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/83900.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika. Wydział Biologii i Ochrony Środowiska. Stowarzyszenie Malakologów Polskich
Źródło:
Folia Malacologica; 2016, 24, 4
1506-7629
Pojawia się w:
Folia Malacologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trwałość, koszty, normalizacja oraz przykłady zastosowań metod ekstrakcji chlorków i realkalizacji skarbonatyzowanego betonu
Durability, cost, standardisation and examples of the electrochemical methods of realkalisation of carbonated concrete and chloride extraction
Autorzy:
Piaskowski, P.
Miller, J. D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/161456.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polski Związek Inżynierów i Techników Budownictwa
Tematy:
konstrukcja żelbetowa
zbrojenie
otulina betonowa
beton skarbonizowany
uszkodzenie korozyjne
korozja chlorkowa
ekstrakcja chlorków
realkalizacja betonu
reinforced concrete structure
reinforcement
concrete cover
carbonated concrete
corrosive damage
chloride corrosion
chloride extraction
concrete realkalization
Opis:
Artykuł zawiera krótkie przypomnienie zasad wykonywania realkalizacji skarbonatyzowanego betonu i ekstrakcji chlorków. Wyszczególnia obowiązujace oraz będace w przygotowaniu normy europejskie dotyczące tych metod. Podaje przykłady zastosowań, gdzie udokumentowano badaniami trwałość napraw żelbetu przy ich wykorzystaniu, a także określa nakłady pracy, specyfikację materiałów i sprzętu potrzebnych do ich przeprowadzenia. Przybliża zaledwie kilka przykładów zastosowania wymienionych metod, jednak prawie wszystkie możliwe ich aspekty były badane przez wielu czołowych naukowców oraz instytuty w Polsce i na świecie. Dostępna jest także obszerna literatura i materiały omawiające te metody.
The paper presents a brief summary of the electrochemical methods of chloride extraction from salt contaminated concrete, and realkalisation of carbonated concrete. A few references to literature and European standards relevant to the implementation of the methods are given. Examples of applications, including durability data and repair techniques, are touched upon, as well as the resources needed in terms of labor, material and equipment. Though only a few references are given, almost all imaginable aspects of these methods have been investigated by many of the world’s foremost researchers and institutes, some of them Polish, and there is a large body of literature dealing with a great many aspects of these two methods.
Źródło:
Przegląd Budowlany; 2014, R. 85, nr 5, 5; 52-55
0033-2038
Pojawia się w:
Przegląd Budowlany
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie promieniowania widzialnego do degradacji 2-chlorofenolu w środowisku wodnym
Application of visible radiation for 2 chlorophenol degradation in aqueous environment
Autorzy:
Gryglik, D.
Miller, J.S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/160059.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Elektrotechniki
Tematy:
utlenianie fotosensybilizowane
2-chlorofenol
promieniowanie widzialne
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki badań nad możliwością wykorzystania promieniowania widzialnego do degradacji 2-chlorofenolu (2-CP) poprzez fotosensybilizowane utlenianie. 2-CP stanowi składnik wielu popularnych środków ochrony roślin. Badano szybkość zaniku 2-CP w roztworach wodnych w zależności od różnych parametrów doświadczalnych: mocy promieniowania świetlnego, stężenia tlenu i sensybilizatora oraz pH środowiska reakcyjnego. W doświadczeniach źródło światła stanowiły łukowe lampy ksenonowe, o widmie emisyjnym zbliżonym do widma promieniowania słonecznego. Wykonano również serię eksperymentów z wykorzystaniem światła słonecznego. Uzyskane wyniki wskazują, że 2-CP może być skutecznie degradowany na drodze sensybilizowanego fotoutleniania, również z immobilizowanym sensybilizatorem. Potwierdzono też możliwość zastosowania do degradacji 2-CP w środowisku wodnym najtańszego źródła światła, a mianowicie promieniowania słonecznego, skutecznego również przy naszych szerokościach geograficznych.
In the article the results of studies on the 2-chlorophenol (2-CP) degradation possibility through photosensitized oxidation, using visible radiation, are presented. 2-CP constitutes the major ingredient of many popular crop protection products. The rate of 2-CP decay in aqueous solution was investigated with respect to experimental parameters such as radiant power, oxygen and sensitizer concentration and pH of reaction medium. The arc xenon lamps simulating solar radiation were used in the experiments. Field experiments involving direct and scattered solar radiation were performed as well. The obtained results indicate the possibility of the application of solar radiation - the cheapest source of light - for the 2-CP degradation via photosensitized oxidation, especially in the middle latitude.
Źródło:
Prace Instytutu Elektrotechniki; 2006, 228; 225-240
0032-6216
Pojawia się w:
Prace Instytutu Elektrotechniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dodecyl amine adsorption at different interfaces during bubble attachment/detachment at a silica surface
Autorzy:
Wang, X.
Miller, J. D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/110684.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
VSFS
air bubble attachment
amine adsorption density
Opis:
The reverse flotation of quartz and other gangue silicate minerals with alkyl amines is an important and well known strategy for the processing of iron ore, low grade bauxite ore, and phosphate rock. Some details of amine adsorption by quartz have been described in the literature, but little is known about the disposition of amine during bubble attachment. Now, a new experimental procedure involving vibrational sum frequency spectroscopy (VSFS) has been developed to provide, for the first time, a more detailed analysis of the state of dodecyl amine (DDA) adsorption at different interfaces during bubble attachment/detachment at a silica surface. The results show that the hydrophobic surface state at the silica surface is created by the transfer of a well-organized monolayer of DDA from the bubble surface to the silica surface during bubble contact and attachment.
Źródło:
Physicochemical Problems of Mineral Processing; 2018, 54, 1; 81-88
1643-1049
2084-4735
Pojawia się w:
Physicochemical Problems of Mineral Processing
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Endocrine disrupting compounds (EDCs) - environmental hazards and their photochemical degradation
Ksenoestrogeny - środowiskowe zagrożenia i ich fotochemiczna degradacja
Autorzy:
Gmurek, M.
Olak, M.
Miller, J. S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126263.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
endocrine disrupting chemicals - EDCs
advanced oxidation processes
photosensitized oxidation
ksenoestrogeny
zaawansowane metody utleniania
fotosensybilizowane utlenianie
Opis:
Some of xenoestrogens presented in aqueous environment can mimic or/and block natural hormones (Endocrine disrupting compounds - EDCs). Those hazardous contaminants consist of many natural and synthetic organic compounds, but are mostly man-made substances such as pharmaceuticals and additives for personal care products. The presence of EDCs in the aquatic environment at low concentrations, coupled with their toxicity to microbe cause that the classical method of water purification, including biodegradation are ineffective. Removal of EDCs from the aquatic environment can be effectively carried out by oxidation using advanced oxidation processes and photosensitized oxidation. Applications of photochemical processes permit to obtain a high degree of reduction of EDCs in relatively short time. Photosensitized oxidation, that has shown satisfactory results, has an unquestionable advantage in being able to use oxygen from the air and the energy of sunlight. The paper presents the application of several photochemical methods for degradation of phenolic compounds belonging to the EDCs parabens, chlorophenols, phenylphenol.
Niektóre ksenoestrogeny występujące w środowisku wodnym mogą naśladować lub/i blokować naturalne hormony (EDCs). Do grupy tych groźnych substancji zaliczyć można wiele naturalnych i syntetycznych organicznych związków, ale głównie są to substancje stworzone przez człowieka, takie jak farmaceutyki czy środki higieny osobistej. Obecność EDCs w środowisku wodnym w niewielkich stężeniach i często toksycznych wobec mikroorganizmów powoduje, że klasyczne metody oczyszczania wód łącznie z biodegradacją są nieefektywne. Usuwanie EDCs ze środowiska wodnego może być skutecznie realizowane na drodze utleniania poprzez zastosowanie zaawansowanych technik utleniania (AOP) oraz fotosensybilizowanego utleniania. Zastosowanie procesów fotochemicznych pozwala na uzyskanie wysokiego stopnia redukcji EDCs w relatywnie krótkim czasie. Metoda fotosensybilizowanego utleniania posiada niekwestionowaną zaletę, jaką jest możliwość wykorzystania tlenu z powietrza i energii światła słonecznego. W pracy przedstawiono zastosowanie szeregu fotochemicznych metod do degradacji związków fenolowych zaliczanych do EDCs - parabenów, chlorofenoli, fenylofenoli.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 1; 85-90
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phenolic compounds in the environment - occurrence and effect on living organisms
Związki fenolowe w środowisku - występowanie i wpływ na organizmy żywe
Autorzy:
Olak, M.
Gmurek, M.
Miller, J. S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125842.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
phenolic compounds
endocrine disrupting compounds
EDCs
parabens
alkylphenols
bisphenol A
phenylphenols
związki fenolowe
ksenoestrogeny
parabeny
alkilofenole
bisfenol A
fenylofenole
Opis:
Many of organic compounds used as preservatives in cosmetics, drugs and foods have adverse impact on human and animal health. In recent years, special attention has been paid on substances which interferes with endocrine system of living organisms. The group of this substances is called endocrine disrupting compounds (EDCs) and include wide range of chemicals eg phenolic compounds (parabens, phenylphenols, alkylphenols, bisphenol A etc.). EDCs can mimic or block the action of natural hormones causing changes mainly in the reproductive and immune systems, as well tumours formation. Similar to the natural hormones, EDCs are biologically active at very low concentration (pg/g - ng/g), it is the level comparable with their presence in wastewater effluents. Wastewater treatment plants using conventional treatment methods are not effective in removing most of EDCs, therefore, these compounds are present in the environment for example in marine and riverine sediments and surface water, which is often a drinking water reservoir.
Wiele związków organicznych stosowanych jako środki konserwujące w kosmetykach, lekach i żywności niekorzystnie wpływa na zdrowie ludzi i zwierząt. W ostatnich latach szczególną uwagę naukowców na całym świecie zwracają związki chemiczne, powodujące różnego rodzaju zakłócenia w układzie hormonalnym organizmów żywych. Do związków tych, określanych mianem syntetycznych związków endokrynnych (endocrine disrupting compounds - EDCs), zalicza się m.in. szeroką gamę pochodnych fenolowych (np. parabeny, fenylofenole, alkilofenole, bisfenol A) i wiele innych. Związki endokrynne mogą naśladować lub blokować działanie naturalnych hormonów, powodując zmiany w układzie rozrodczym, immunologicznym oraz powstawanie nowotworów, co w konsekwencji prowadzi do poważnego zachwiania równowagi ekologicznej. EDCs, podobnie jak ich naturalne odpowiedniki, wykazują aktywność hormonalną już przy bardzo niskich stężeniach, rzędu pg g–1 i ng g–1. Większość oczyszczalni ścieków nie jest przystosowana do wydajnego usuwania EDCs ze strumienia ścieków, dlatego też związki te są obecne w wielu elementach środowiska, m.in. w osadach rzecznych i morskich, jak również wodzie powierzchniowej, będącej często rezerwuarem wody pitnej.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2012, 6, 2; 459-465
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reactions of nitrogen oxides and ozone in the gas phase followed by absorption process
Reakcje tlenków azotu i ozonu w fazie gazowej oraz absorpcja produktów reakcji
Autorzy:
Skalska, K.
Miller, J. S.
Ledakowicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126069.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
nitrogen oxides
emission control
ozonation
tlenki azotu
kontrola emisji
ozonowanie
Opis:
The growing emissions of nitrogen oxides into atmosphere endanger the human health and degrade our environment. The presence of nitrogen oxides in the atmosphere is responsible for troposphere ozone and urban photochemical smog. NO and NO2 (NOx) are one of the major contributors to harmful acid rains. Various methods exist to reduce NOx emission. Combustion modification and selective catalytic reduction (SCR) are probably the most widely used techniques to control NOx emissions from industry. New technologies such as nonthermal plasma and pressure swing adsorption appear to be efficient for the removal of higher concentrations of NOx but they are still expensive for the treatment of huge volumes of flue gases. Thus, there is a need for environmentally friendly and cost effective methods for treatment of flue gases. One of the solutions to NOx emission problem can be to couple ozonation process in the gas phase with SCR or absorption process. In this work the application of ozone for the oxidation of nitrogen oxides present in exhaust gases was presented. The main concept of the process is to oxidize nitrogen oxide (NO) and nitrogen dioxide (NO2) into nitrogen pentoxide (N2O5) which reacts with water giving nitric acid. This way NOx can be absorbed in water with good effectiveness. In presented studies the influence of nitrogen(II) oxide initial concentration on the NO conversion was studied. Furthermore, the two stage process composed of the ozonation process of NOx and the absorption of reaction gases in the 0.01 M solution of NaOH was performed. These experiments proved that the yield of absorption process is higher for gases containing N2O5.
Rosnąca emisja tlenków azotu do atmosfery zagraża zdrowiu ludzi, a także przyczynia się do degradacji środowiska naturalnego. Obecność tlenków azotu w atmosferze może prowadzić do powstawania ozonu troposferycznego oraz smogu fotochemicznego. NOx (NO oraz NO2) są jednymi z głównych zanieczyszczeń przyczyniających się do występowania kwaśnych deszczów. Modyfikacje procesu spalania oraz selektywna katalityczna redukcja (SCR) są prawdopodobnie najczęściej stosowanymi metodami ograniczania emisji tlenków azotu ze źródeł przemysłowych. Nowe technologie, takie jak niskotemperaturowa plazma i adsorpcja zmiennociśnieniowa, wydają się być skuteczne przy usuwaniu wysokich stężeń NOx, jednak są one nadal drogie w szczególności w przypadku oczyszczania dużych strumieni gazów odlotowych. Dlatego istnieje konieczność opracowania przyjaznych środowisku i tanich metod ograniczania emisji zanieczyszczeń do atmosfery. Jednym z rozwiązań może być zastosowanie technologii łączącej proces ozonowania w fazie gazowej z selektywną katalityczną redukcją (SCR) bądź procesem absorpcji. W niniejszej pracy przedstawiono wykorzystanie ozonu w procesie utleniania tlenków azotu obecnych w gazach odlotowych. Głównym założeniem jest utlenienie monotlenku azotu (NO) i ditlenku azotu (NO2) do pentatlenku diazotu (N2O5), który ulega reakcji z wodą, dając kwas azotowy. W ten sposób NOx mogą być absorbowane w wodzie z dobrą wydajnością. Zbadano wpływ początkowego stężenia NO oraz stosunku NO/NO2 w gazach reakcyjnych na stopień konwersji NO oraz selektywności do produktów. Ponadto przeprowadzono eksperymenty w układzie dwustopniowym, składającym się z procesu ozonowania i absorpcji gazów reakcyjnych w 0,01 M roztworze NaOH. Otrzymane wyniki potwierdzają, że wydajność absorpcji jest wyższa w przypadku gazów zawierających N2O5.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2011, 5, 2; 425-429
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stakeholder-accountability model for artificial intelligence projects
Autorzy:
Miller, Glorja J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2163225.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
Tematy:
accountability
artificial intelligence
algorithms
project management
ethics
Opis:
Aim/purpose – This research presents a conceptual stakeholder accountability model for mapping the project actors to the conduct for which they should be held accountable in artificial intelligence (AI) projects. AI projects differ from other projects in important ways, including in their capacity to inflict harm and impact human and civil rights on a global scale. The in-project decisions are high stakes, and it is critical who decides the system’s features. Even well-designed AI systems can be deployed in ways that harm individuals, local communities, and society. Design/methodology/approach – The present study uses a systematic literature review, accountability theory, and AI success factors to elaborate on the relationships between AI project actors and stakeholders. The literature review follows the preferred reporting items for systematic reviews and meta-analyses (PRISMA) statement process. Bovens’ accountability model and AI success factors are employed as a basis for the coding framework in the thematic analysis. The study uses a web-based survey to collect data from respondents in the United States and Germany employing statistical analysis to assess public opinion on AI fairness, sustainability, and accountability. Findings – The AI stakeholder accountability model specifies the complex relationships between 16 actors and 22 stakeholder forums using 78 AI success factors to define the conduct and the obligations and consequences that characterize those relationships. The survey analysis suggests that more than 80% of the public thinks AI development should be fair and sustainable, and it sees the government and development organizations as most accountable in this regard. There are some differences between the United States and Germany regarding fairness, sustainability, and accountability. Research implications/limitations – The results should benefit project managers and project sponsors in stakeholder identification and resource assignment. The definitions offer policy advisors insights for updating AI governance practices. The model presented here is conceptual and has not been validated using real-world projects. Originality/value/contribution – The study adds context-specific information on AI to the project management literature. It defines project actors as moral agents and provides a model for mapping the accountability of project actors to stakeholder expectations and system impacts.
Źródło:
Journal of Economics and Management; 2022, 44; 446-494
1732-1948
Pojawia się w:
Journal of Economics and Management
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Molecular dynamics simulations study of nano bubble attachment at hydrophobic surfaces
Autorzy:
Jin, J.
Dang, L. X.
Miller, J. D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/109533.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
molecular dynamics simulations (MDS)
film stability
bubble attachment
interfacial water structure
Opis:
Bubble attachment phenomena are examined using Molecular Dynamics Simulations (MDS) for the first time. The simulation involves a nitrogen nano bubble containing 906 nitrogen molecules in a water phase with 74,000 water molecules at molybdenite surfaces. During a simulation period of 1 ns, film rupture and displacement occurs. The attached nanobubble at the hydrophobic molybdenite face surface results in a contact angle of about 90º. This spontaneous attachment is due to a “water exclusion zone” at the molybdenite face surface and can be explained by a van der Waals (vdW) attractive force, as discussed in the literature. In contrast, the film is stable at the hydrophilic quartz (001) surface and the bubble does not attach. Contact angles determined from MD simulations are reported, and these results agree well with experimental and MDS sessile drop results. In this way, film stability and bubble attachment are described with respect to interfacial water structure for surfaces of different polarity. Interfacial water molecules at the hydrophobic molybdenite face surface have relatively weak interactions with the surface when compared to the hydrophilic quartz (001) surface, as revealed by the presence of a 3 Å “water exclusion zone” at the molybdenite/water interface. The molybdenite armchair-edge and zigzag-edge surfaces show a comparably slow process for film rupture and displacement when compared to the molybdenite face surface, which is consistent with their relatively weak hydrophobic character.
Źródło:
Physicochemical Problems of Mineral Processing; 2018, 54, 1; 89-101
1643-1049
2084-4735
Pojawia się w:
Physicochemical Problems of Mineral Processing
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza skuteczności fotodegradacji biocydu orto-fenylofenolu w środowisku wodnym
Analysis of biocide ortho-phenylphenol degradation effectiveness in aqueous solution
Autorzy:
Gmurek, M.
Olak-Kucharczyk, M.
Miller, J. S.
Ledakowicz, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2071737.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
orfo-fenylofenol
fotoliza
fotosensybilizowane utlenianie
głębione utlenianie
układ H202/UV
ortho-phenylphenol
photolysis
photosensitized oxidation
advanced oxidation
H202/UV system
Opis:
Niniejsza praca prezentuje wyniki badań degradacji biocydu o-fenylofenolu środowisku wodnym przy zastosowaniu promieniowania UVC i widzial-go, pogłębionego utleniania w układzie H202/UV i fotosensybilizowanego utleniania. Najlepsze efekty rozkładu obiektu badań uzyskano podczas głębionego utleniania w układzie H202/UV. Wzrost pH roztworu spowodował wzrost szybkości fotolizy i fotosensybilizowanego utleniania i niewielkie spowolnienie degradacji o-fenylofenolu w układzie H202/UV.
The degradation of biocide ortho-phenylphenol in water solution using photolysis, advanced oxidation in the H202/UV system and photosensitized oxidation was studied. The advanced oxidation process in the H2022/UV system was the most effective and quick method of o-phenylphenol removal from aquatic environment. An increase in pH caused the increase of photolysis and photosensitized oxidation rate, while the rate of advanced oxidation of o-phenylphenol decreased slightly.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2012, 4; 119-122
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies