Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Michalik, Krzysztof." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Validation and Verification of Knowledge Bases in the Context of Knowledge Management. Logos Reasoning System Case Study
    Autorzy:
    Michalik, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/591288.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach
    Tematy:
    Bazy danych
    Systemy informatyczne
    Zarządzanie wiedzą
    Computer system
    Databases
    Knowledge management
    Opis:
    Walidacja i weryfikacja baz wiedzy w kontekście zarządzania wiedzą.
    Źródło:
    Studia Ekonomiczne; 2014, 199; 197-204
    2083-8611
    Pojawia się w:
    Studia Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A confirmatory factor analysis for an adapted and validated Polish version of the Chalder Fatigue Questionnaire
    Autorzy:
    Zdun-Ryżewska, Agata
    Basiński, Krzysztof
    Michalik, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2116721.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-17
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    Chalder Fatigue Questionnaire
    fatigue
    validation
    factor structure
    confirmatory analysis
    adaptation
    Opis:
    ObjectivesThe Chalder Fatigue Questionnaire (CFQ) was developed to measure fatigue in 2 dimensions: physical and mental. The aim of the study was to translate, adapt and evaluate the psychometric properties of the Polish version of the CFQ (CFQ-PL).Material and MethodsThe process of translation was conducted using a forward and backward translation procedure. After cultural adaptation, the psychometric properties of the CFQ-PL were evaluated. Participants of the study were healthy individuals: medical students (N = 304) and pregnant women (pregnancy without complications, N = 925). The reliability and validity were estimated using fatigue numerical rating scales, the Beck Depression Inventory and the State-Trait Anxiety Inventory. To examine the factor structure of the CFQ-PL, a confirmatory factor analysis was conducted.ResultsThe internal consistency of the CFQ-PL was similar to the original version (Cronbach’s α 0.85–0.91). Statistically significant correlations between the CFQ-PL and the current fatigue level, average fatigue and the sleepiness level (measured using numerical rating scales), as well as the intensity of depression and anxiety symptoms, all confirming the validity of the adapted scale. Using a confirmatory factor analysis, it was determined that a 1-factor model did not fit the data well. A 2-factor model with a correlation between mental and physical factors fitted better than the 1-factor model, yet fit indices revealed a poor fit. Using a 2-factor model with added covariance between items – 1 (problems with fatigue), 2 (resting more), 9 (slips of the tongue), 10 (finding the correct word) – resulted in acceptable fit indices in both groups of participants.ConclusionsAfter the process of translation, adaptation and validation of the CFQ-PL, it is now available for use under Polish conditions. This study provided evidence for structural validity of the 2-factor model of the 11-item version.
    Źródło:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health; 2020, 33, 1; 67-76
    1232-1087
    1896-494X
    Pojawia się w:
    International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Micropulse laser therapy in chronic idiopathic central serous chorioretinopathy in right eye of 38-year-old patient – case report
    Terapia laserem mikropulsowym w przewlekłej idiopatycznej centralnej chorioretinopatii surowiczej oka prawego u 38-letniego pacjenta – opis przypadku
    Autorzy:
    Michalik, Maciej
    Marcinkowski, Krzysztof
    Hennik, Dominika
    Sirek, Sebastian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30147319.pdf
    Data publikacji:
    2024-04-29
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    micropulse laser
    central serous chorioretinopathy
    retinal macula
    laser mikropulsowy
    centralna chorioretinopatia surowicza
    plamka żółta
    Opis:
    INTRODUCTION: Central serous chorioretinopathy (CSC) is a disease characterized by idiopathic serous elevation of the sensory layer of the retina in the proximity of the macula. This phenomenon predominantly manifests unilaterally, particularly in young males who exhibit increased susceptibility to stress. The optimal treatment strategy for CSC remains questionable due to a diverse range of symptoms, variable clinical courses, an overall limited understanding of CSC’s pathophysiology and a lack of consensus on classification systems. Recently, there has been growing adoption of micropulse laser therapy in CSC treatment, allowing targeted action on retinal pigment epithelium, without causing damage to nearby photoreceptors. The aim was to evaluate the use of micropulse laser therapy in chronic CSC. DESCRIPTION AND RESULTS: A 38-year-old patient with recurrent CSC in the right eye, previously treated locally with eye drops and oral medication for over a year, underwent evaluation. At the time of diagnosis, the patient exhibited a visual acuity of 0.63, intraocular pressure of 19 mmHg, and a central retinal thickness of 530 µm, as measured by optical coherence tomography (OCT). Fluorescein angiography (FA) confirmed the diagnosis, leading to the qualification for retinal micropulse laser therapy. Following the treatment, a subsequent FA test revealed improvement in the patient’s clinical condition, with a vision acuity of 1.0 and intraocular pressure reduced to 17 mmHg. Additionally, the central retinal thickness measured by OCT decreased to 299 µm. CONCLUSIONS: The use of micropulse laser therapy demonstrates the potential to achieve sustainable clinical effects in patients with recurrent CSC.
    WSTĘP: Centralna chorioretinopatia surowicza (central serous chorioretinopathy – CSC) jest schorzeniem charakteryzującym się idiopatycznym surowiczym uniesieniem sensorycznej warstwy siatkówki w okolicy plamki, które najczęściej występuje jednostronnie, głównie u młodych mężczyzn ze zwiększoną podatnością na stres. Definiowanie optymalnego leczenia CSC jest skomplikowane ze względu na szeroki zakres objawów choroby, zmienny przebieg kliniczny, słabo poznaną patofizjologię CSC oraz brak konsensusu co do systemu klasyfikacji. W leczeniu CSC coraz częściej znajduje zastosowanie laser mikropulsowy, który działając selektywnie na nabłonek barwnikowy siatkówki, nie powoduje uszkodzeń fotoreceptorów. Celem pracy była ocena zastosowania terapii laserem mikropulsowym w leczeniu przewlekłego CSC. OPIS I WYNIKI: Pacjent 38-letni leczony od kilkunastu miesięcy z powodu nawracającego CSC w oku prawym, leczony miejscowo kroplami oraz lekami doustnymi. Ostrość wzroku pacjenta w chwili rozpoznania wynosiła 0,63, ciśnienie wewnątrzgałkowe 19 mmHg. Centralna grubość siatkówki w optycznej koherentnej tomografii (optical coherence tomography – OCT) wynosiła 530 µm. U pacjenta wykonano angiografię fluoresceinową (fluorescein angiography – FA) potwierdzającą rozpoznanie oraz zakwalifikowano go do laseroterapii siatkówki z użyciem mikropulsów. Podczas kontroli w badaniu FA uzyskano poprawę stanu klinicznego. Ostrość wzroku pacjenta wynosiła 1,0, ciśnienie wewnątrzgałkowe 17 mmHg. Uzyskano spadek centralnej grubość siatkówki w badaniu OCT do poziomu 299 µm. WNIOSKI: Zastosowanie lasera mikropulsowego umożliwia uzyskanie trwałego efektu klinicznego u pacjenta z przewlekłym nawracającym CSC.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 108-112
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Recommendations for the standards of equipping of the Bariatric and Metabolic Surgery Center
    Autorzy:
    Sztuczka, Ewa
    Żukowska, Wioletta
    Jackowski, Marek
    Janik, Michał R
    Paśnik, Krzysztof
    Michalik, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392894.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Obesity surgery
    laparoscopy
    recommendations
    Opis:
    Introduction: The prevalence of obesity in Poland and worldwide is constantly rising. High effectiveness of bariatric surgery has been proven in literature. It is recommended that bariatric procedures should be done by highly qualified surgeons with the appropriate, up-to-date medical equipment. Aim: The purpose of the study is to establish Polish recommendations and standards for the use of medical equipment for bariatric surgery centers. Materials and methods: The review of the present recommendations of the worldwide organizations and societies (including EAES, IFSO, SAGES) and guidelines was made. On the basis of current literature and authors’s clinical experience we proposed standardized protocol for bariatric surgical equipment. Conclusions: Relevant equipping of bariatric surgery centers and implementation of standardized perioperative and surgery protocols will result in significant improvements in bariatric treatment. This will ensure patients safety, a shorter length of hospital stay and considerably reduce the risk of morbidity. Moreover, it will contribute to the efficacy of the bariatric and metabolic surgery procedures, in accordance with the highest globally accepted standards.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 52-56
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rekomendowane standardy wyposażenia ośrodka leczniczego w zakresie chirurgii bariatrycznej i metabolicznej – doświadczenia własne
    Autorzy:
    Sztuczka, Ewa
    Żukowska, Wioletta
    Jackowski, Marek
    Janik, Michał R
    Paśnik, Krzysztof
    Michalik, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392906.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Chirurgiczne leczenie otyłości
    laparoskopia
    rekomendacje
    Opis:
    Ze względu na masę ciała chorego, oraz niejednokrotnie ponadnormatywną posturę, w oddziale chirurgicznym uwzględnić należy wyposażenie w następujący sprzęt: 1. Odpowiednio wzmocnione łóżko szpitalne o szerokości do 120 cm i nośności co najmniej 250–300 kg. Łóżko bariatryczne powinno mieć możliwość podnoszenia leżanki do pozycji zagłówkowej, kucznej, pozycji Trendelenburga (do kąta +10˚) i anty-Trendelenburga (–10˚). W standardzie doposażyć je należy w poręcze i wysięgnik o wzmocnionej konstrukcji oraz solidne lejce ułatwiające wczesne, pooperacyjne uruchomienie pacjenta. 2. Wzmocniony materac (większy komfort zapewni materac próżniowy). 3. Odpowiednie siedzisko, krzesło, wózek inwalidzki, które umożliwią pacjentowi spędzanie czasu w korzystnej dla niego pozycji pionowej (poprawa czynności płuc i krążenia krwi). Siedzisko powinno oferować zadowalające obciążenie robocze do co najmniej 250–300 kg i odpowiednie wymiary siedzenia, które zapewnią wystarczającą przestrzeń dla bioder pacjenta i znajdującej się wokół nich tkanki tłuszczowej oraz uwzględnią kształt ciała chorego, rozkład jego masy (apple – shaped, pear - shaped). Doposażenie siedziska w kółka umożliwia bezpieczne przemieszczanie chorego w dowolne miejsce w szpitalu. 4. Stosowną do badania i leczenia leżankę bariatryczną, która sprosta wykonaniu codziennych czynności terapeutycznych i pielęgnacyjnych, np. zmianom opatrunków, przeprowadzeniu badania fizykalnego. Wskazana byłaby leżanka elektryczna, z regulacją wysokości i oparcia, oraz odpowiednim, bezpiecznym obciążeniem roboczym rzędu ok. 300 kg. 5. Dużych rozmiarów kabinę prysznicową, dostosowaną do potrzeb otyłych pacjentów. Dodatkowo należy wyposażyć ją w poręcze, uchwyty i mobilne krzesło toaletowe. 6. Solidny balkonik umożliwiający samodzielne poruszanie się, utrzymanie własnego ciężaru ciała zarówno w okresie przed-, jak i pooperacyjnym, ewentualnie profesjonalne nosidło do bezpiecznego przekładania pacjenta. 7. Wagę dostosowaną do pomiaru ciężaru ciała pacjentów bariatrycznych (możliwość dokonania pomiaru masy ciała do co najmniej 350 kg). 8. Stopnie (podesty), umożliwiające wejście i położenie pacjenta bariatrycznego, np. na leżance, kozetce opatrunkowej. 9. Specjalistyczne (duże) mankiety, które umożliwiają prawidłowy pomiar ciśnienia tętniczego krwi. Masa ciała chorych kwalifikowanych do operacyjnego leczenia otyłości najczęściej przekracza 100 kg. Bez względu na rodzaj proponowanej procedury chirurgicznego leczenia otyłości, konieczne jest odpowiednie wyposażenie sali operacyjnej w sprzęt i aparaturę medyczną. 1. Automatyczny stół operacyjny, umożliwiający bezpieczne ułożenie pacjenta w pozycji anty-Trendelenburga. Zalecane obciążenie robocze stołu do 350 kg. Wyposażenie w akcesoria umożliwiające utrzymanie żądanej pozycji chorego, np. szerokie podpory pod kończyny górne i dolne, masywne pasy mocujące chorego do stołu i zapobiegające ześlizgiwaniu podczas operacji, ale nieupośledzające krążenia krwi w kończynach. Posiadanie stołu z wymiennym blatem pozwoli na rezygnację z konieczności zabezpieczenia odpowiedniego wózka transportowego ze śluzy do sali operacyjnej. 2. Materac próżniowy, który po wypompowaniu powietrza dopasowuje się do ciała chorego i pozwala na odpowiednie umocowanie pacjenta na stole operacyjnym. Dostępem z wyboru chirurgicznego leczenia otyłości jest dziś technika laparoskopowa. Konieczne jest zatem posiadanie: 1. Dobrej jakości toru wizyjnego z insuflatorem gazu, najlepiej w technologii HDTV prezentującej obraz w naturalnych barwach z dobrym kontrastem i ostrością. System powinien być wyposażony w możliwość rejestracji zapisu przebiegu operacji oraz w pompę ssąco-tłoczącą, niezbędną do ewakuacji nagromadzonych płynów ustrojowych oraz wypłukania pola operacyjnego [6]. 2. Koagulującego urządzenia dwubiegunowego lub noża harmonicznego (preparowanie tkanek techniką laparoskopową wymaga zastosowania zaawansowanych narzędzi służących do cięcia i koagulacji tkanek). Zaletą tego sprzętu jest możliwość zamykania naczyń o średnicy 5–7 mm, a w przypadku skalpela harmonicznego zapewnienie cięcia, preparowania oraz koagulacji tkanek przy zastosowaniu jednego narzędzia roboczego. Nowoczesne instrumentarium elektrochirurgiczne pozwala też zmniejszyć zużycie materiału szewnego (co minimalizuje ryzyko powikłań, zakażenia miejsca operowanego, ponieważ w organizmie pacjenta pozostaje mniej ciała obcego), znacząco skraca czas operacji i zmniejsza utratę krwi [7, 8, 9]. 3. Bazowego i specjalistycznego instrumentarium medycznego. Ilość narzędzi, ich rodzaj oraz rozmiar zależy od wykonywanej procedury bariatrycznej. 1. Trzonek i ostrze nr 11.
2. Strzykawka z 10 ml roztworu 0,9% NaCl.
3. Nożyczki do preparowania tkanek.
4. Nożyczki do szwów.
5. Dwa haki Langenbecka.
6. Końcówka ssąca z drenami.
7. Dren do insuflacji gazu.
8. Igła Veressa do wytworzenia odmy.
9. Dwa kleszczyki typu Pean.
10. Imadło.
11. Dwie pincety chirurgiczne.
12. Dwa opinaki typu Backhaus.
13. Dwa haczyki jednozębne do uchwycenia powięzi, ewentualnie dwa kleszczyki Kochera.
14. Materiał opatrunkowy: 15. Materiał szewny do zamknięcia otworów po trokarach: 16. Dren Redona nr 14 lub 16.
17. Worek do pasywnego drenażu Redona.
18. Antyadhezyjne opatrunki pooperacyjne. Zalecane instrumentarium bazowe przedstawiono na fotografii 1. 1. Trokar optyczny o średnicy 10/12 mm z redukcją na 5 mm
 i długości 15 cm.
2. Dwa trokary o średnicy 10/12 mm z redukcją na 5 mm
 i długości 15 cm.
3. Dwa trokary o średnicy 5 mm lub dwa trokary o średnicy
 10/12 mm z redukcją na 5mm i długości 15 cm.
4. Wideokamera lub optyka skośna o kącie 30˚ ze światłowodem.
5. Retraktor do podtrzymania wątroby.
6. Zakrzywiony disektor o średnicy 5 mm i długości 40–44 cm.
7. Zakrzywione nożyczki o średnicy 5 mm i długości 40–44 cm.
8. Dwa atraumatyczne graspery typu Johan o średnicy 5 mm
 i długości 40–44 cm.
9. Monopolarna elektroda hakowa o średnicy 5 mm
 i długości 40–44 cm.
10. Atraumatyczne kleszczyki typu Babcock o średnicy 5 mm
 lub 10 mm.
11. Imadło.
12. Skalpel harmoniczny lub instrument zaawansowanej energii
 bipolarnej o średnicy 5 mm lub 10 mm i długości ramienia
 od 35 cm.
13. Klipsownica.
14. Klipsy naczyniowe.
15. Endoskopowy, kątowy stapler liniowy z artykulacją,
 o średnicy12 mm i długości ładunku 45 mm, 60 mm,
 lub uniwersalna rączka
16. Kilka (6–7) ładunków do endoskopowego staplera
 liniowego o różnej wysokości zszywek (wybierając
 ładunek, należy kierować się wiedzą o grubości oraz
 biomechanice tkanki). 17. Stapler okrężny o średnicy 25 CDH i długiej rękojeści
 (ewentualnie w wyposażeniu dodatkowym kowadełko typu
 or-vill).
18. Filtr oddymiający pole operacyjne [10]. Zalecane specjalistyczne instrumentarium do operacji Roux-en-Y Gastric Bypass techniką laparoskopową (LRYGB) przedstawiono na fotografii 2. 1. 5 ml błękitu metylenowego 1% do sprawdzenia szczelności
 zespolenia.
2. Strzykawkę10 ml.
3. Sondę żołądkową 34–36. 1. Trokar optyczny o średnicy10/12 mm z redukcją na 5 mm
 i długości15 cm.
2. Trokar o średnicy 5 mm lub 10/12 mm z redukcją na 5mm
 i długości 15 cm.
3. Dwa trokary o średnicy10/12 mm z redukcją na 5 mm
 i długości 15 cm.
4. Wideokamera lub skośna optyka o kącie 30˚ ze światłowodem.
5. Retraktor do podtrzymania wątroby.
6. Zakrzywiony dysektor o średnicy 5 mm i długości 40–44cm.
7. Zakrzywione nożyczki o średnicy 5mm i długości 40–44cm.
8. Dwa atraumatyczne graspery typu Johan o średnicy 5 mm
 i długości 40–44 cm.
9. Rurka kalibracyjna z podziałką do 10 cm o średnicy 5mm
 i długości 40–44 cm.
10. Imadło.
11. Skalpel harmoniczny lub instrument zaawansowanej
 energii bipolarnej o średnicy 5mm lub 10 mm i długości
 ramienia od 35cm.
12. Klipsownica.
13. Klipsy naczyniowe do uszczelnienie szwów staplerowych
 na żołądku.
14. Endoskopowy, kątowy stapler liniowy z artykulacją
 średnicy 12 mm i długości ładunku 45 mm, 60 mm,
 lub uniwersalna rączka.
15. Kilka (6–7 sztuk) ładunków do endoskopowego staplera
 liniowego o różnej wysokości zszywki (wybierając ładunek,
 należy kierować się wiedzą o grubości oraz biomechanice
 tkanki).
16. Filtr do ewakuacji dymu z pola operacyjnego.
17. Endocatch / bag (do wyjęcia resekowanej części żołądka).
18. Rozwieracz trójramienny do bezpiecznego usunięcia worka
 z żołądkiem [11]. Zalecane specjalistyczne instrumentarium do operacji resekcji rękawowej żołądka techniką laparoskopową (LSG) przedstawiono na fotografii 3. 1. sondę żołądkową 34–44 CDH.
2. 5 ml błękitu metylenowego 1%.
3. Strzykawkę 10 ml. 1. Trokar optyczny o średnicy10 mm.
2. Trokar o średnicy15 mm z redukcją na 5 mm.
3. Dwa trokary o średnicy 10/12 mm z redukcją na 5 mm.
4. Retraktor Goldfinger.
5. Opaska gastric band.
6. Wideokamera lub skośna optyka 30˚ ze światłowodem.
7. Retraktor do podtrzymania wątroby.
8. Zakrzywiony disektor o średnicy 5 mm i długości 40–44 cm.
9. Zakrzywione nożyczki o średnicy 5 mm i długości 40–44cm.
10. Dwa atraumatyczne graspery typu Johan o średnicy 5 mm
 i długości 40–44 cm.
11. Imadło.
12. Skalpel harmoniczny, lub instrument zaawansowanej energii
 bipolarnej, o średnicy 5 mm lub 10 mm i długości ramienia
 od 35 cm.
13. Klipsownica i klipsy naczyniowe.
14. Filtr do ewakuacji zadymienia w polu operacyjnym [12]. Wprawdzie odchodzi się obecnie od zakładania opasek bariatrycznych, niemniej jednak są jeszcze ośrodki w kraju, które decydują się na tę metodę operacyjną. null null null Częstość występowania otyłości oraz chorób jej towarzyszących gwałtownie wzrasta zarówno w kraju, jak i na świecie, osiągając skalę epidemii. Zgodnie z wynikami badań naukowych, zabiegi bariatryczne stanowią obecnie jedyną metodę leczenia otyłości olbrzymiej o udowodnionej skuteczności. Postęp wiedzy, który dokonał się na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat, pozwolił na zweryfikowanie wskazań do chirurgicznego leczenia otyłości [1]. Złotym standardem leczenia operacyjnego jest zastosowanie małoinwazyjnych technik laparoskopowych, które wiążą się ze zmniejszonym odsetkiem powikłań oraz niższą śmiertelnością okołozabiegową [2, 3]. Dostęp laparoskopowy zapewnia także mniejsze ryzyko kontaminacji ran operacyjnych, uzyskanie lepszych efektów kosmetycznych i szybszy powrót pacjenta do codziennych czynności życiowych i zawodowych. Zaleca się, aby zabiegi chirurgicznego leczenia otyłości wykonywano w ośrodkach z doświadczeniem w chirurgii bariatrycznej i metabolicznej, posiadających wyszkoloną kadrę oraz niezbędny sprzęt [3]. Terapia i opieka pielęgnacyjna nad pacjentem oraz przygotowanie chorego do bariatrycznej procedury chirurgicznej wymaga odpowiedniego, i dodatkowego, wyposażenia oddziału oraz bloku operacyjnego w aparaturę medyczną, która dostosowana jest do chorych z otyłością olbrzymią [4]. Ośrodek taki powinien dysponować również możliwością leczenia powikłań występujących po operacjach bariatrycznych [5].
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 52-56
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies