Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Megger, Andrzej" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Liturgia parafialna znakiem Kościoła
The Parish Liturgy as a Sign of the Church
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040486.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
parafia
Kościół
zgromadzenie liturgiczne
sakramenty
liturgy
parish
Church
liturgical assembly
sacraments
Opis:
Liturgia sprawowana w parafii jest szczególnym miejscem urzeczywistniania się Kościoła, w którym dokonuje się dzieło zbawienia ludzi. Manifestacja Kościoła dokonuje się najpierw w zgromadzeniu ochrzczonych, które jest świętym zwołaniem, ludem Bożym uporządkowanym hierarchicznie. To zgromadzenie, a więc Kościół, jest podmiotem liturgii. Chrystus, który jest prawdziwie obecny we wszystkich czynnościach liturgicznych Kościoła, a przede wszystkim w sakramentach, sam podtrzymuje, buduje, ożywia i jednoczy z sobą Kościół. Fundamentalne miejsce w tym procesie zajmuje Eucharystia, która tworzy communio z Chrystusem i ściślej wiąże ochrzczonych między sobą.
The liturgy celebrated in the parish is a special place in which the Church is realized, and in which the work of salvation of people is done. The manifestation of the Church is first done in the congregation of the baptized, which is a sacred congregation or God’s people hierarchically ordered. This congregation, that is the Church, is the subject of the liturgy. Christ, who is truly present in all the Church’s liturgical celebrations, and first of all in the sacraments, himself supports, builds, revives and unites the Church with Himself. The fundamental place in this process is taken by the Eucharist that creates the communio with Christ, and unites the baptized more closely.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 87-98
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quod itaque Redemptoris nostri conspicuum fuit, in sacramenta transivit. Sakramenty w misterium Kościoła. Red. ks. Bogusław Migut, ks. Zbigniew Głowacki, ks. Waldemar Pałęcki MSF
Quod itaque Redemptoris nostri conspicuum fuit, in sacramenta transivit. The Sacraments in the Mystery of the Church. Ed. Bogusław Migut, Zbigniew Głowacki, Waldemar Pałęcki MSF
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040505.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 8; 234-236
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Impositio manuum w liturgii sakramentu bierzmowania. Zarys historycznoliturgiczny
Impositio Manuum in the Liturgy of the Sacrament of Confirmation: Historical-Liturgical Outline
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035176.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
liturgia
bierzmowanie
nałożenie rąk (impositio manuum)
liturgy
Confirmation
imposition (laying on) of hands (impositio manuum)
Opis:
Już od czasów apostolskich do istotnych obrzędów pochrzcielnych należy przede wszystkim włożenie rąk. Potwierdzają to świadectwa liturgii pierwszych wieków, łączące ten gest z przekazaniem daru Ducha Świętego. We wczesnym średniowieczu, kiedy bierzmowanie stało się niezależnym od chrztu obrzędem, impositio manuum ma coraz mniejsze znaczenie, a jego istotną rolę przejmuje namaszczenie olejem wraz z odpowiednią formułą. Po Soborze Trydenckim zostaje w pewnej mierze przypomniana i przywrócona praktyka apostolska w tym zakresie, lecz sam właściwy gest jest nadal antycypowany przez namaszczenie, któremu towarzyszy formuła. Odnowa liturgii bierzmowania po Vaticanum II dokonała rewaloryzacji włożenia rąk (w sensie extensio manuum), które jest związane z modlitwą o dar Ducha Świętego.
Already from the Apostolic times, the important postbaptismal rituals include, above all, the imposition of hands (impositio manuum). This is confirmed by the liturgical testimonies of the first centuries, combining this gesture with the tradition of the gift of the Holy Spirit. In the early Middle Ages, when Confirmation became a rite independent of baptism, the impositio manuum was less and less important, and oil anointing, which was accompanied by the appropriate formula, took over its important role. After the Council of Trent, Apostolic practice in this regard is recalled and restored to some extent, but the actual gesture itself is still anticipated by anointing with formula. The renewal of the Confirmation liturgy after Vatican II revaluated the laying on of hands (in the sense of extensio manuum), which is associated with prayer for the gift of the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 65-77
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryteria interpretacji czytań w lekcjonarzu mszalnym
Criteria for Interpretation of Readings in the Lectionary
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037229.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
lekcjonarz
liturgia słowa
harmonizacja
czytanie półciągłe
liturgia
misterium
Lectionary
Liturgy of the Word
harmonisation
semicontinuous reading
liturgy
mystery
Opis:
Opracowana po Soborze Watykańskim II księga liturgiczna, którą jest „Lekcjonarz mszalny”, przedstawia bogaty skarbiec tekstów Pisma Świętego, które zostały wybrane i uporządkowane zgodnie z określonymi kryteriami, z których pierwszym jest cel duszpasterski. Aby przyjąć i doświadczyć żywotności i skuteczności słowa Bożego aktualizującego się w czynnościach liturgicznych, należy wziąć pod uwagę zasady ogólne i szczegółowe interpretacji lekcjonarza. Jest to przede wszystkim zasada pozwalająca uchwycić związek między słowem Bożym a celebracją liturgiczną, a następnie zasada jedności misterium, chrystologiczna oraz szczegółowe, takie jak harmonizacji i czytania półciągłego.
Prepared after the Second Vatican Council, the Lectionary is a treasury of biblical readings, which were selected and organised in accordance with certain criteria, the main criterion being pastoral. To accept and experience the vitality and efficacy of the Divine Word, which is actualised in liturgical acts, we need to consider general and detailed rules for the interpretation of the lectionary. The main principle will be the one permitting us to capture the connection between the Word of God and liturgical celebration. Next, there is the principle of continuity of the Mystery, the Christological principle and more detailed ones, such as that of harmonisation and semicontinuous reading.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 8; 67-82
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup Kazimierz Józef Kowalski (1896-1972) jako prekursor odnowy liturgicznej w Diecezji Chełmińskiej, w świetle „Orędownika diecezji chełmińskiej”
Bishop Kazimierz Józef Kowalski (1896-1972) as a pioneer of the Diocese of Chelmno liturgical renewal
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077511.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Liturgia
msza św.
Drugi Sobór Watykański
actuosa participatio
ruch liturgiczny
diecezja chełmińska
liturgy
mass
Second Vatican Council
active participation
liturgical movement
Diocese of Chelmno
Opis:
Biskup Kazimierz Józef Kowalski był pierwszym w historii diecezji chełmińskiej ordynariuszem uczestniczącym w pracach soboru powszechnego. Jako konsultor Komisji Liturgicznej Drugiego Soboru Watykańskiego brał czynny udział w przygotowaniu reformy liturgii i rozumiał jej istotę i cele. Swoje stanowisko prezentował przede wszystkim w różnych formach w „Orędowniku Diecezji Chełmińskiej”, jako urzędowym piśmie Kościoła partykularnego. Biskup Kowalski nauczał o fundamentalnym znaczeniu zasady actuosa participatio dla liturgii, poprzez którą wierni tworzą żywy Kościół, Mistyczne Ciało Chrystusa, oddając chwałę Bogu i uczestnicząc w misterium paschalnym. Realizacją zasady „aktywnego uczestnictwa” były konkretne zarządzenia wprowadzające duchowieństwo i wiernych w życie Kościoła po soborze. Ordynariusz chełmiński był zarówno strażnikiem Tradycji Kościoła wyrażającej się w lex orandi, jak i mistagogiem, który konsekwentnie wprowadzał powierzoną mu wspólnotę diecezjalną w posoborową rzeczywistość Kościoła objawiającego się w liturgii.
The Most Rev. Kazimierz Jozef Kowalski was the first diocesan bishop of Chelmno to participate in an ecumenical council. As a consultant of the conciliar liturgical commission he took an active part in the preparation of the reforms. The bishop was presenting his ideas and opinions in the official diocesan review known as „Oredownik Diecezji Chelminskiej”. A common theme of his articles was the active participation of the faithful in the liturgy, its purpose and normative requirements for clergy and laity. Bishop Kowalski was both a guardian of the liturgical tradition of the Church and a worship moderator of his diocesan flock who was systematically introducing the new celebratory forms.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2021, 55; 175-188
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Confirmation – is it still the sacrament of Christian initiation?
Bierzmowanie – jest jeszcze sakramentem chrześcijańskiego wtajemniczenia?
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/502414.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
confirmation
baptism
Eucharist
Christian initiation
initiation
sacrament
bierzmowanie
chrzest
Eucharystia
wtajemniczenie chrześcijańskie
inicjacja
sakrament
Opis:
The sacrament of confirmation is an integral part of Christian initiation. It is not necessary for salvation but together with baptism and the Eucharist forms unity which is the foundation of life in Christ and which should be preserved. Historical and theological reasons confirm it and despite the interruption of chronological order of celebration, liturgical practice also supports this claim. Baptism is incorporation in Christ, in his Mystical Body, confirmation enhances the grace of baptism through the gift of the Holy Spirit, whereas the Eucharist completes and crowns the initiation giving food which is the pledge of eternal life. Facing disquieting phenomena of punctualistic understanding of confirmation in terms of both preparation and mystagogy, the author indicates the criteria of the unity of the sacraments of Christian initiation. In this context, confirmation is not the sacrament of Christian maturity but opening sacramental perspective offers indispensable means of achieving it.
Sakrament bierzmowania jest integralną częścią wtajemniczenia chrześcijańskiego. Nie jest konieczny do zbawienia, lecz razem z chrztem i Eucharystią tworzy jedność, która jest podstawą życia w Chrystusie i która powinna być zachowywana. Wskazują na to racje historyczne, teologiczne oraz, pomimo zerwania chronologicznej kolejności celebracji, także praktyka liturgiczna. Chrzest jest wszczepieniem w Chrystusa i Jego Mistyczne Ciało, bierzmowanie udoskonala łaskę chrztu przez dar Ducha Świętego, a Eucharystia dopełnia i wieńczy wtajemniczenie, udzielając pokarmu, który jest zadatkiem życia wiecznego. Wobec niepokojących zjawisk punktualistycznego rozumienia bierzmowania zarówno w przygotowaniu, jak i mistagogii, autor wskazuje na konkretne kryteria jedności sakramentów inicjacji chrześcijańskiej. Bierzmowanie w tym kontekście nie jest sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej, ale, otwierając sakramentalną perspektywę, daje niezbędne środki do jej osiągnięcia.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2017, 26, 2; 173-188
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Abp Piero Marini. Liturgia i piękno. Nobilis pulchritudo [tytuł oryg. Liturgia e bellezza. Nobilis pulchritudo]. Tł. Wiesława Dzieża. Pelplin: Wydawnictwo Bernardinum 2007 ss. 140.
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062647.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2010, 1; 293-295
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia w procesie wtajemniczenia chrześcijańskiego
Eucharist in the Process of Christian Initiation
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038099.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
inicjacja chrześcijańska
sakramenty inicjacji chrześcijańskiej
Eucharystia
Pierwsza Komunia św.
Christian initiation
sacraments of the Christian initiation
Eucharist
First Communion
Opis:
Katechizm Kościoła katolickiego przedstawia sakramenty inicjacji jako fundamenty całego życia chrześcijańskiego, przez które wierni coraz głębiej i doskonalej uczestniczą w życiu Bożym i postępują w miłości (zob. KKK 1212). Eucharystia dopełnia to wtajemniczenie i jest jego ostatnim etapem, ponieważ w niej swój szczyt osiąga dzieło dokonane przez Jezusa Chrystusa. Wierni odrodzeni przez chrzest i umocnieni darem Ducha Świętego, który upodobnił ich do Chrystusa, jednoczą się z Nim w Jego jedynej Ofierze. W ten sposób urzeczywistnia się komunia życia z Bogiem i jedność ludu Bożego, przez co objawia się i buduje Kościół. Ponadto Eucharystia celebrowana we wspólnocie stale pogłębia komunię z Chrystusem, odnawia życie łaski otrzymane na chrzcie i sprawia jego wzrost w postawie chrześcijańskiej miłości. Dlatego w artykule najpierw zostaje ukazany Sakrament Ołtarza jako źródło i szczyt życia Kościoła i jego członków, a następnie omówione jest w świetle dokumentów Kościoła powszechnego i polskiego przygotowanie do Pierwszej Komunii św., które odgrywa istotną rolę we wprowadzeniu do ostatniego z sakramentów wtajemniczenia i kształtowaniu duchowości eucharystycznej.
The Catechism of the Catholic Church (CCC) presents the initiation sacraments as the foundation of every Christian life through which the faithful more profoundly and perfectly participate in the divine life and charity (see  CCC 1212). The Eucharist makes this initiation complete and is its ultimate stage for the work of Jesus Christ culminates in it. The faithful are born anew in Baptism and strengthened by the gift of the Holy Spirit, who made them in the likeness of Christ. They unite with Him in His only Sacrifice. In this way, the communion of life with God and unity of the People of God become real, whereby the Church is revealed and built. Moreover, the Eucharist celebrated in a community deepens the communion with Christ, renews the life of grace received at Baptism and makes it grow in Christian charity. This is why the article starts with the Sacrament of the Altar  presented as a source and height of life for the Church and its members. Then, the study goes on to present the preparation for the First Communion in the light of documents created by the Universal Church and the Church in Poland. This preparation plays a crucial role in introduction to the final Sacrament of initiation as well as in the shaping of Eucharistic spirituality.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 21-41
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksander Schmemann, Liturgia śmierci i kultura współczesna
Aleksander Schmemann, Liturgia śmierci i kultura współczesna [Liturgy of Death and Contemporary Culture]
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038131.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 8; 191-195
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo liturgiczne Kościoła łacińskiego (rec. Ks. Marcin Kołodziej, Prawo liturgiczne Kościoła łacińskiego)
Liturgical Law of the Latin Church (reviewed: Rev. Marcin Kołodziej, Prawo liturgiczne Kościoła łacińskiego [Liturgical Law of the Latin Church])
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035170.pdf
Data publikacji:
2020-02-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 8; 152-155
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętość w czasie: rok liturgiczny w ekonomii zbawienia
Holiness in Time: the Liturgical Year in the Economy of Salvation
Autorzy:
Megger, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131693.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
rok liturgiczny
liturgia
ekonomia zbawienia
czas
liturgical year
liturgy
Economy of Salvation
time
Opis:
Rok liturgiczny jest celebracją misterium Chrystusa i Jego zbawczego dzieła rozłożoną w czasie. Naród Wybrany sakralizuje czas, ponieważ w nim poprzez różne wydarzenia objawia się i działa Bóg. Żydowski teolog Abraham Joshua Heschel naucza, że czas jest atrybutem Boga i świętości. Czas przenika i podporządkowuje przestrzeń, bo jest obecnością samego Jahwe. Misterium paschalne Jezusa Chrystusa jest wypełnieniem czasu, lecz nie jego dopełnieniem. Nie tylko człowiek i całe stworzenie zostają odnowione, ale także i czas zostaje oczyszczony, ponieważ zmartwychwstanie stanowi centrum tajemnicy czasu. Treścią roku liturgicznego jest Zbawiciel, a więc w liturgii również czas sprawowania antycypuje czas samego Boga, czyli wieczność. W ten sposób czas przeżywany w Kościele staje się narzędziem uświęcenia.
The liturgical year is the celebration of the mystery of Christ and of His salvific work over time. The Chosen People sanctify time because God reveals and acts through various events within it. The Jewish theologian Abraham Joshua Heschel teaches that time is an attribute of God and of holiness. Time permeates and subordinates space, because it is the very presence of Yahweh Himself. The paschal mystery of Jesus Christ is the fullness of time but not its completion. It is not only man and the whole of creation which are renewed, but time also is purified, because the resurrection becomes the center of the mystery of time. The content of the liturgical year is the Savior, so in the liturgy the time of the celebration anticipates as well the time of God himself, that is, eternity. In this way, time lived in the Church becomes an instrument of sanctification.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 8; 69-82
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies