Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Marzęda, Witold" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Sceptyczne tropy Wittgensteina i transcendentalizm
Autorzy:
Marzęda, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665312.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Opis:
W artykule pokazuję, że tzw. paradoks postępowania wedle reguł (Rule Following Paradox), który zdaniem Saula Kripkego sformułował w Dociekaniach filozoficznych Ludwig Wittgenstein, zawarty był już implicite w transcendentalnej filozofii Immanuela Kanta, a także w późniejszych rozważaniach o podstawach logiki i matematyki u Ernsta Schrödera i Davida Hilberta, którzy wskazywali na konieczność przyjęcia zasady rozpoznawalności znaku. Jakkolwiek filozofia transcendentalna, od swych Kantowskich początków, miała być alternatywą dla „paradoksalnych” konsekwencji sceptycyzmu, podobnego do tego, jaki sugeruje Wittgenstein, to transcendentalizm nie stanowi wyłącznej alternatywy dla paradoksalnych konsekwencji przedstawionych przez Wittgensteina.
Źródło:
Folia Philosophica; 2016, 36
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mityczna tożsamość – o kształtowaniu wizerunku nowoczesnych firm
Mythical identity – about shaping the image of modern companies
Autorzy:
Marzęda, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/449397.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
Tematy:
critic of ideology
rhetoric
myth in pop culture
systematically distorted communication
krytyka ideologii
retoryka
mit w kulturze popularnej
systematyczne zakłócanie komunikacji
Opis:
Paper describes problems of sender’s images in online verbal presentations of companies, especially their rhetorical--stylistic structure and ideology that is inscribed in it. Author tries to evolve the strategy of critical reading that starts with a simple question who said that? Effacement of this basic information lead to confusion of critical reader. What companies do while telling stories about themselves is creating their quasi-personal identity in performative acts of speech. Prime function of this performatives is to suggest that company can take the roles characteristic to the human beings. Corporations therefore in their tales pretend to be helpful, careful, trustful etc. Description of this roles is amplified by typical recurred adjectives like undisputed, reliable, deep etc. Besides this adjectives there is characteristic set of superlatives usually connected with nouns that make phrases like best quality, absolute/wonderful services, etc. The consequence of this mechanization of language was described by Roland Barthes as transition between content and form and a theft of speech. This transitions according to Barthes is typical for myths. That is why the next stage of the paper concerns Habermas mythical images of the world and their structure. Author shows that structural strategies of creating mythical images like unification of the language, reification, confusing the categories of person and the forces nature are fit to the online presentation of companies and their ideology. Indicated strategies are aimed at hiding the economic motivation of corporations and trying to ascribe employee to enthusiasm for work that is independent of economical motives.
Artykuł opisuje problemy tekstów prezentujących firmy w Internecie, skupiając się na ich stylistyczno-retorycznej strukturze i wpisanej w nią ideologii. Autor rozwija strategie krytycznej lektury rozpoczynającej się od prostego pytania kto to mówi? Zatarcie tej podstawowej informacji powoduje konsternacje u krytycznego czytelnika. Firmy tworząc opowieści o sobie budują na mocy aktów performatywnych quai-osobową tożsamość. Podstawową funkcją tych performatywów jest sugerowanie, że firma może przejmować role charakterystyczne dla ludzi. Korporacje mogą więc, wedle snutych przez siebie opowieści, być pomocne, opiekuńcze godne zaufania itd. Opis tych ról wzmocniony jest poprzez typowe i powtarzalne amplifikacyjne przymiotniki takie jak niekwestionowany, wiarygodny, głęboki itd. Oprócz tych przymiotników w tekstach odnaleźć można charakterystyczny zestaw superlatywów – najwyższa, najlepsza, możliwie najdoskonalsza itp. te i inne środki prowadzą do mechanizacji języka. Zjawisko takie Roland Barthes określa mianem kradzieży języka i przejściem sensu w formę. Jest ono typowe dla mitu. Dlatego kolejnym etapem analizy jest wskazania mitycznych elementów w tekstach wizerunkowych. Do tego celu autor posłużył się koncepcją Jürgena Habermasa mitycznych obrazów świata, pokazując, że strategie kształtowania mitycznych obrazów świata takie jak unifikacja języka, reifikacja, pomieszczanie kategorii osobowych z siłami natury nadają się do opisu ideologii internetowych prezentacji firm. Wskazane mechanizmy tekstów prowadzą do ukrycia ekonomicznych pobudek działania samych przedsiębiorców oraz imputują pracownikom inną, aniżeli ekonomiczna motywację.
Źródło:
Polonia Journal; 2015, 1-2; 113-144
2083-3121
Pojawia się w:
Polonia Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Two dogmatic assumptions of cognitive semantics
Autorzy:
Marzęda, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2076822.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
cognitive semantics
manifest image
George Lakoff
Mark Johnson
Ronald Langacker
image schema
Opis:
The author describes two uncontrolled assumptions in cognitive semantics that researchers have barely discussed within this paradigm. Cognitive semantics shows how language shapes human knowledge and what are the basics of conceptualization in language. However, conceptualization must reflect parts of the manifest image of the world. Since primitive cognitive categories are taken from everyday bodily experience, they must form the world as it appears to be in a common prescientific view. The first dogmatic assumption of cognitive semantics says that concepts of folk psychology and common sense physics precede other concepts and categories. The second assumption presupposes the existence of a fundamental theory that could explain the basic concepts and origins of all human cognition and explain how fundamental and primary conceptualizations appear, how they are reflected in categories of language and why some of them precede others. In this sense, it appears to be a universal theory, a theory of all possible knowledge.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2021, 11, 1; 125-139
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Daniela C. Dennetta hipoteza językowej genezy świadomości
Daniel C. Dennett’s Language of Consciousness
Autorzy:
Marzęda, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097343.pdf
Data publikacji:
2021-12-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
świadomość
Daniel C. Dennett
język
behawioryzm
zachowanie językowe
empiryczna sprawdzalność
consciousness
language
behaviorism
verbal behavior
empirical tests
Opis:
Artykuł referuje poglądy amerykańskiego filozofa Daniela C. Dennetta, dotyczące językowego charakteru świadomości. W pierwszym kroku autor rekonstruuje Dennettowską strategię naturalizacji świadomości, pokazując, jak język umożliwia powstanie świadomości w toku ewolucji ludzi. Naturalizacja ta jest możliwa, wedle Dennetta, jedynie przy behawiorystycznym założeniu, zgodnie z którym świadomość jest ukrytym zachowaniem językowym. Autor pokazuje, jak Dennett przyswaja i przekształca pierwotne pomysły behawiorystów Meada, Skinnera i Jaynesa, wpisując je w ewolucyjny scenariusz. Inskrypcja ta prowadzi do konkretnych problemów, rozważanych w ostatniej części pracy: a) w filozofii Dennetta występują właściwie dwie definicje świadomości: pierwsza głosi, że świadomość jest pewnego rodzaju zachowaniem językowym, druga natomiast, że jest wirtualną maszyną memetyczną; b) Dennett nie wyjaśnia zasady rozstrzygalności, która pokazywałaby, jak dana treść umysłu może zostać uświadomiona, zamiast tego podaje tylko metaforę rywalizacji, w której pewne zdarzenia w mózgu (treści umysłowe) wygrywają z innymi; c) wpisanie możliwego scenariusza rozwoju świadomości w pejzaż ewolucji nie oznacza jeszcze, że teoria może zostać empirycznie sprawdzona.
The paper discusses the lingual genesis of consciousness. The author reconstructs Daniel C. Dennett’s naturalization strategy, showing how, according to Dennett, language enables the emergence of consciousness in the evolution of humankind. This naturalization assumes a behavioristic view according to which consciousness is a covert verbal behavior. The author shows that Dennett adopts and transforms Mead’s, Skinner’s, and Jaynes’s original behavioristic approaches inscribing them into a course of human evolution. This inscription leads to specific problems discussed in the final part of the paper: There are actually two definitions of consciousness in Dennett’s philosophy—first says that consciousness is a kind of verbal behavior, second says that it is a virtual memetic machine. There is no explanation of the execution rule that could show how given mind content becomes conscious; Dennett introduces the competition metaphor instead. Some contentful events in the brain (mind contents) simply win with others. Inscription of the possible scenario of consciousness development in the evolutionary landscape does not mean that one can testify the theory yet.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 4; 125-143
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradoks dyskursywnej integracji. O łączeniu treści doświadczenia przez język
Paradox of Discursive Integration: On Integrating Experiential Content Through Language
Autorzy:
Marzęda, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25805854.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
dyskurs
apercepcja
Dennett
Gazzaniga
kognitywna koncepcja metafory
narratywizm
discourse
apperception
cognitive theory of metaphor
narrativism
Opis:
Koncepcje integracji dyskursywnej to grupa teorii, które upatrują zasad łączenia danych doświadczenia (apercepcji) w praktykach i schematach dyskursu. Koncepcje te wskazują, że użycie języka jednoczy i porządkuje dane doświadczenia. Główną tezę tych koncepcji można wyrazić tak: powiązanie nie leży w przedmiotach i nie można go z nich zaczerpnąć, powiązania nie można więc wtórnie wyrazić w języku, lecz jest ono wyłącznie dziełem używania języka (dyskursu). W artykule omówiono koncepcje narratywistyczne, teorie skryptów, nawiązujące do psychologii ewolucyjnej modele Gazzanigi i Dennetta oraz koncepcje Lakoffa i Johnsona. Stanowią one reprezentacyjne teorie integracji dyskursywnej. Głównym zadaniem artykułu jest prezentacja paradoksu opartego na samoodniesieniu, w jaki popadają koncepcje integracji dyskursywnej. Ich paradoks polega na tym, że postulują pewne generalne własności dyskursu, które po pierwsze, nie muszą stać się również własnościami poszczególnych modeli, a po drugie, nie dają się falsyfikować.
Theories of discursive integration form a group of theories that see the principles responsible for the integration of experience data (apperception) in the practices and schemes of discourse. These theories indicate that the use of language unites and organizes experience data. Their main assumption can be expressed as follows: this integration does not inhere in objects and cannot be derived from them; hence this integration cannot be secondarily expressed in language, but results exclusively from the use of language (or discourse). In this article, Witold Marzęda gives an overview of narrativist theories, script theories, Gazzaniga and Dennett’s models, which refer to evolutionary psychology, and the theories of Lakoff and Johnson – all these being theories of discursive integration. Marzęda’s main objective is to formulate a paradox, which consists in a trap of self-referentiality into which these theories fall: they postulate some general properties of discourse, which, firstly, do not have to become at once the properties of individual models and which, secondly, do not admit of falsification.
Źródło:
Folia Philosophica; 2021, 46; 1-20
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies