Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "MERECKI, Jarosław" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-14 z 14
Tytuł:
Błąd naturalistyczny a prawo naturalne. Josefa Fuchsa krytyka tomistycznej koncepcji prawa naturalnego
Naturalistic Fallacy and Natural Law. Josef Fuchs᾽ Critique of the Thomistic Theory of Natural Law
Autorzy:
Merecki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2016287.pdf
Data publikacji:
1993
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
In the paper the author analyzes the critique of the Thomistic theory of natural law put forward by a German theologian Josef Fuchs. The question Fuchs seeks to answer can be formulated as follows: ᾿In what sense nature can be called the basis of morality?᾽ Fuchs distinguishes three possible meanings of the term „nature”:1) biological structure of man,2) the specific essence of a given human act (e.g. a sexual act),3) personal nature of man defined by his freedom and rationality.According to Fuchs, the Thomistic theory of natural law contains, at least in some of its modes of argumentation, an error called − after G. E. Moore − naturalistic fallacy. It consists in deducing normative conclusions from descriptive premises. Fuchs distinguishes three forms of this error. In the first form, biological laws are taken for moral norms. In the second, normative conclusions are inferred from the description of the specific essence of a given act. The third form of the same error can be called „theological fallacy”: it consists in not distinguishing between God᾽s creative will and God᾽s moral will.The present paper is focused on the distinction between different forms of the naturalistic fallacy objection. In his next paper the author will investigate to what extent this objection is valid as far as the structure of Thomistic ethics is concerned.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 1993, 41, 2; 73-90
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europa, la filosofía y el cristianismo
Europa, filozofia i chrześcijaństwo
Autorzy:
Merecki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916453.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
christianity
philosophy
Europe
modernity
truth
chrześcijaństwo
filozofia
Europa
nowożytność
prawda
Opis:
In the first part, the author points out that every political community is based on so-called “foundational events.” In the case of European culture, such an event was an encounter with the message of Christianity. The second paragraph indicates that after the division of Christianity and after the religious wars, the political community in many European countries was based on a foundation independent of religion. It was recognized that since religion leads to conflicts, the political community should be based on reason itself. The age of totalitarianisms has shown that reason without reference to the transcendent truth also leads to conflict and war. In the third point, the author discusses J. Ratzinger’s proposal that the rights of every human being are better protected if members of the political community live “etsi Deus daretur.”
W pierwszym paragrafie autor wskazuje na to, że każda wspólnota polityczna opiera się na tak zwanych „wydarzeniach założycielskich”. W przypadku kultury europejskiej takim wydarzeniem było spotkanie z przesłaniem chrześcijaństwa. W paragrafie drugim autor zauważa, iż po podziale chrześcijaństwa i wojnach religijnych wspólnota polityczna w wielu krajach europejskich została oparta na fundamencie niezależnym od religii. Uznano, że ponieważ religia prowadzi do konfliktów, to wspólnotę polityczną należy oprzeć na samym rozumie. Wiek totalitaryzmów pokazał, że rozum pozbawiony odniesienia do transcendentnej prawdy również prowadzi do konfliktów i wojen. W trzecim punkcie autor omawia propozycję J. Ratzingera, według którego prawa każdej osoby ludzkiej są zabezpieczone lepiej, jeśli członkowie wspólnoty politycznej żyją etsi Deus daretur.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 285-294
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”, czyli prawda jako problem polityczny
“You shall have no other gods before me”, or truth as a political problem
Autorzy:
Merecki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148258.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Decalogue
truth
democracy
justice
social contract
Dekalog
prawda
demokracja
sprawiedliwość
kontrakt społeczny
Opis:
Wychodząc od treści homilii Jana Pawła II wygłoszonej 1 czerwca 1991 roku w Koszalinie, autor stara się odpowiedzieć na pytanie: czy wspólnota polityczna może funkcjonować wyłącznie na podstawie formalnych procedur, czy też musi uznać wartości, które ją poprzedzają i które nie są jej wytworem? Nowożytna koncepcja państwa została oparta na idei kontraktu społecznego, którego strony rezygnują z części własnej wolności na rzecz wspólnoty politycznej. Kontrakt społeczny polega na wymianie rezygnacji z potencjału zagrożenia dla innych. Wadą takiej koncepcji umownej jest to, że poza sferą sprawiedliwości pozostawia ona tych, którzy są na tyle słabi, że nie mają niczego do zaoferowania w kontrakcie pojętym jako wymiana. W swoim artykule autor broni koncepcji sprawiedliwości naturalnej, która nie jest ustanawiana przez żadną wspólnotę, lecz jest następstwem obiektywnej prawdy o człowieku. Sprawiedliwe państwo to państwo praworządne, oparte na wartościach nierozporządzalnych, które są wyrazem prawdy o osobie ludzkiej.
Starting from the content of John Paul II’s homily delivered on 1 June 1991 in Koszalin, the author tries to answer the question: can a political community function only on the basis of formal procedures or must it recognise values which precede it and which are not its own creation? The modern conception of the state was based on the idea of a social contract, in which the parties give up some of their own freedom to a political community. The social contract involves an exchange of giving up the potential for danger to others. The disadvantage of such a contractual conception is that it leaves outside the realm of justice those who are so weak that they have nothing to offer in a contract conceived as an exchange. In his article, the author defends the concept of natural justice, which is not established by any community but is a consequence of the objective truth about the human person. A just state is a state governed by the rule of law, based on unnegotiable values that are an expression of the truth about the human person.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 249-257
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SOME REMARKS ON THE PHILOSOPHY OF LOVE IN DIETRICH VON HILDEBRAND AND KAROL WOJTYLA
KILKA UWAG NA TEMAT FILOZOFII MIŁOŚCI W UJĘCIU DIETRICHA VON HILDEBRANDA I KAROLA WOJTYŁY
Autorzy:
Merecki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488519.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
love
spousal love
person
personal dignity
phenomenology
the good of the person
the objective goods for the person
miłość
miłość małżeńska
osoba
godność osoby
fenomenologia
dobro osoby
obiektywne dobra dla osoby
Opis:
Tematem artykułu jest filozofia miłości rozwijana przez dwóch wybitnych fenomenologów wymienionych w tytule: Dietricha von Hildebranda i Karola Wojtyłę. Obydwaj korzystali w swoich badaniach z metody fenomenologicznej; celem artykułu jest pokazanie, że w obydwu wypadkach metoda ta prowadziła do podobnych rezultatów. Autor czyni to w trzech krokach. Po pierwsze, pokazuje, że miłość pojętą w sensie ogólnym obydwaj autorzy rozumieją jako odpowiedź na wartość osoby. W Lubelskiej Szkole Personalizmu zasada miłości została wyrażona w formule: persona est affirmanda propter seipsam, a treścią afirmacji, która jest należna osobie, jest miłość. W kategoriach von Hildebranda zasada ta wyrażona jest w sposób następujący: dobro osoby afirmowane jest poprzez obiektywne dobra dla osoby, które stanowią właściwą treść miłości. Po drugie, obydwaj autorzy wiele uwagi poświęcają tej specyficznej formie miłości, jaką jest miłość małżeńska. Podczas gdy miłość w sensie ogólnym stanowi odpowiedź na wyjątkową wartość osoby w stosunku do świata pozaosobowego, to miłość małżeńska jest odpowiedzią na wyjątkową wartość jednej osoby pośród wszystkich innych osób doświadczaną przez osobę płci przeciwnej. W tym sensie miłość małżeńska jest również specyficzną odpowiedzią na wartość. Po trzecie, doświadczenie miłości małżeńskiej pokazuje, że nie istnieje sprzeczność między wolnością a wzajemną przynależnością, co von Hildebrand wyraził w pojęciu intentio unionis.
The paper investigates the specific contribution to the philosophy of love which was offered by the two thinkers mentioned in the title: Dietrich von Hildebrand and Karol Wojtyła. Both made use of the phenomenological method and it is interesting to see how this method yields similar results in their respective philosophies of love. The paper show sit in three steps. First, it shows thet love understood in its most general sense is the proper answer to the value of the person, which i salso called personal dignity. In terms of the Lublin Personalism: persona est affirmanda propter seipsam and the content of the affirmation that the value of the person calls for is love. In terms of von Hildebrand the good of the person is affirmed through the objective goods for the person, which constitute the proper contet of love. Secondly, the paper focuses on the specific form of love, which is spousal love. Whereas love in its most general sense responds to the unique value of the person among all other things in the world, spousal love is the answer to the unique value of this particular person among all other persons. In this sense spousal love constitutes a specific kind of value answer. Thirdly, the experience of spousal love shows that there is no contradiction between freedom and mutual belonging, which von Hildebrand expressed in the concept of intentio unionis.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2012, 60, 3; 5-13
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interdisciplinarity of Theology
Interdyscyplinarność teologii
Autorzy:
Merecki, Jaroslaw
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695423.pdf
Data publikacji:
2019-05-29
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Opis:
Autor rozróżnia dwie formy interdyscyplinarności teologii: interdyscyplinarność jako relację różnych dyscyplin teologicznych oraz interdyscyplinarność jako związek teologii z pozateologicznymi dziedzinami wiedzy. W ramach drugiej formy interdyscyplinarności autor omawia relację teologii do nauk szczegółowych, która w jego opinii nie powinna być relacją zależności od określonego naukowego obrazu świata, oraz relację teologii do filozofii. Wskazuje na to, że teologia nie zakłada żadnego określonego systemu filozoficznego, ale z drugiej strony twierdzenia teologiczne stanowią kryterium negatywne, zgodnie z którym nie każdy system filozoficzny nadaje się do interpretacji danych Objawienia.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2018, 26, 2
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Myth of a World without Disease
Autorzy:
Merecki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1637154.pdf
Data publikacji:
2020-12-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przygodność
etyka
nauki medyczne
śmierć
contingency
ethics
medical science
death
Opis:
Mit świata bez chorób Postęp współczesnej medycyny wydaje się odsłaniać dla ludzkości niesamowite perspektywy na przyszłość. Badania nad ludzkimi komórkami macierzystymi, które ze względu na swoje cechy totipotencjalności (embrionalne komórki macierzyste) i pluripotencjalności (dorosłe komórki macierzyste) mogą przynieść możliwość odtworzenia całych ludzkich organów, inspirują do zupełnie nowej wizji świata, w którym można odtworzyć organizm ludzki prawie bez ograniczeń. Te badania wymagają jednak refleksji etycznej. O ile pobieranie komórek macierzystych od dorosłego człowieka nie budzi zastrzeżeń moralnych, o tyle wykorzystanie komórek macierzystych pobranych od osób ludzkich w stadium embrionalnym rodzi pytanie, czy takie procedury mogą być moralnie uzasadnione. Zgodnie z zasadą sprawiedliwości nigdy nie można poświęcić jednego życia ludzkiego dla korzyści nawet wielu innych. Z drugiej strony nie wolno zapominać, że przygodność jest niezmiennym wymiarem ludzkiego życia na ziemi.
Progress in contemporary medicine seems to be unveiling amazing prospects for the future of humanity. Reasearch on human stem cells, which due to their characteristics of totipotentiality (embrionic stem cells) and pluripotentiality (adult stem cells) may raise the possibility of recreating entire humann organs, inspires a whole new vision of the world in which human organism could be recreated almost endlessly. This research, however, calls for some ethical reflection. While taking stem cells from adult human persons does not provoke moral reservations, the use of stem cells taken from embrionic human persons raises the question: can such procedures be morally justified? According to the principle of justice one may never sacrifice a single human life for the sake of an advantage for many others. On the other hand we must not forget that contingency is the immutable dimension of human life on earth.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2020, 11, 3; 69-78
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie wyboru podstawowego we współczesnej etyce (Jacques Maritain, Dietrich von Hildebrand, Josef Fuchs) 107
Der Begriff der Grundentscheidung in der gegenwärtigen Ethik (Jacques Maritain, Dietrich von Hildebrand, Josef Fuchs)
Autorzy:
Merecki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918890.pdf
Data publikacji:
2020-10-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
Im vorliegenden Aufsatz unternimmt der Autor die Analyse des Begriffes der Grundentscheidung bei drei Hauptvertretern dieser Theorie d.h. bei J. Maritain, D. von Hildebrand und J. Fuchs. In der Theorie der Grundentscheidung sieht der Autor eine wichtige Entwicklung und Vertiefung der klassischen Theorie der Tugend. Während sich die klassische Ethik auf der objektiven Seite der sittlichen Erfahrung konzentriert und sie in den vorwiegend metaphysischen Kategorien auffaßt, beleuchtet der neue Ansatz (zu dem auch solche Autoren, wie M. Scheler und K. Wojtyła gehören) die subjektive Seite der sittlichen Erfahrung und erarbeitet neue Kategorien derer Interpretation. J. Maritain − in Anlehnung an einige Texte von Thomas von Aquin − spricht von dem ersten Akt der Freiheit, in dem das Subjekt nicht nur das sittlich Gute (bonum honestum) zum ersten Mal selbständig einsieht, sondern es auch so tief annimmt (wobei er implicite auch Gott annimmt), daß diese Wahl nur durch einen ebenso tiefen Akt verändert werden kann. D. von Hildebrand unternimmt hingegen eine phänomenologische Analyse der sittlichen Erkenntnis, in der er verschiedene Stufen der Grundentscheidung unterscheidet. J. Fuchs schlägt eine transzendental-philosophische Interpretation der Grundentscheidung vor, indem er zwei Sphären der menschlichen Freiheit (eine kategoriale und eine transzendentale) unterscheidet und die Grundentscheidung der transzendentalen Freiheit zuweist. Diese Entscheidung drückt sich in kategorialen Akten aus, kann aber mit keinem von ihnen identifiziert werden. In der Grundentscheidung verfügt die Person über sich selbst als Ganzem. Da aber diese Entscheidung in der transzendentalen Freiheit geschieht, kann sie nie Objekt kategorialer Erkenntnis werden. Der Autor wirft das Problem auf, ob die Grundentscheidung nicht durch die weniger tiefen Akte gleichsam entleert werden kann (Banalität des Bösen). Es liegt auch der Gedanke nahe, daß zwei entgegengesetzte Optionen zugleich in einer Person bestehen können. In Bezug auf den transzendental-philosophischen Ansatz von Fuchs läßt sich schließlich auch fragen, ob der Akt der Grundentscheidung als ein menschlicher Akt (actus humanus) begriffen werden kann, wenn er keineswegs obiektivisierbar ist. Da Fuchs die traditionelle Auffassung des Naturrechts fallen läßt und Proportionalismus als sein Ersatz akzeptiert, besteht hier die Gefahr, daß diese Interpretation der Grundentscheidung zu einer neuen Form der Ethik der Intention führt.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 1994, 42, 2; 107-126
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antropologia adhortacji Familiaris consortio
Anthropology of the Apostolic Exhortation Familiaris Consortio
Autorzy:
Merecki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034990.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
osoba
miłość
małżeństwo
rodzina
person
love
marriage
family
Opis:
Autor wychodzi od stwierdzenia, że w przeciwieństwie do myśli starożytnej i średniowiecznej myśl nowożytna za pierwotny i naturalny stan ludzkiego współistnienia uznała konflikt (Hobbes, Marx, Sartre). W antropologii biblijnej, od której wychodzi Jan Paweł II w swojej adhortacji Familiaris consortio, pierwotna prawda człowieka nie jest wyrażona w modelu konfliktu, lecz przeciwnie – konflikt powstaje w wyniku zdrady pierwotnej prawdy, którą jest jedność kobiety i mężczyzny. W biblijnej wizji relacji międzyludzkich sytuacją wyjściową, doświadczeniem, w którym wyraża się pierwotna prawda o człowieku, nie jest zatem relacja konfliktu, lecz relacja mężczyzna-kobieta, w której dwie osoby potwierdzają swoje człowieczeństwo nie poprzez poddanie drugiej osoby swojej własnej woli, lecz poprzez dar z siebie, który składają sobie nawzajem. W antropologii adhortacji Familiaris consortio małżeństwo i rodzina są uprzywilejowanym miejscem, w którym człowiek doświadcza przynależności i daru.
The author starts from the statement, that contrary to the ancient and medieval thought, the modern thought considered conflict as the original and natural state of human coexistence (Hobbes, Marx, Sartre). In the biblical anthropology, which constitutes a point of reference for John Paul II in his exhortation Familiaris Consortio, the original truth of man is not expressed in the model of conflict, but on the contrary, conflict arises as a result of the betrayal of the original truth, which is the unity of man and woman. In the biblical vision of human relationships, therefore, the starting situation, the experience in which the primordial truth of man is expressed, is not a relationship of conflict, but a man-woman relationship in which two persons affirm their humanity not by submitting the other to their own will, but by the gift of themselves that they make to one another. In the anthropology of the exhortation Familiaris Consortio, marriage and family are the privileged place where human beings experience belonging and gift.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 3; 23-35
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Sources of Karol Wojtyłas The Acting Person
Autorzy:
Merecki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622374.pdf
Data publikacji:
2021-07-23
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
ethics
experience
metaphysics
morality
phenomenology
person
value
Opis:
The paper shows that the critical analysis of Max Scheler’s and Immanuel Kant’s concepts of moral philosophy was a starting point of Karol Wojtyła’s own positive project of anthropology presented in the book The Acting Person. Its core lies in the recognition of the significance of human efficacy: human persons express and realize their full subjectivity through their actions. Wojtyła shows that genuine human actions are not motivated only by the emotional power with which particular values are given, but rather by the perception of their being true values. In the last analysis, Wojtyła’s theory might be described as transphenomenology, that is, a synthesis of phenomenology and metaphysics. According to him, what is immediately given to the subject can be fully  explained by categories that transcend direct experience. In this way Wojtyła incorporates his vision of anthropology into a broader metaphysics, at the same  time showing that in philosophy one should move from phenomenon to foundation.
Źródło:
Philosophy and Canon Law; 2021, 7, 1; 1-15
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:
Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka i antropologia są jednym. Uwagi na marginesie artykułu Tadeusza Stycznia SDS Problem autonomii etyki
Ethics and Anthropology Cannot Be Separated: Notes on the Article Problem autonomii etyki by Tadeusz Styczeń, SDS
Autorzy:
MERECKI, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047407.pdf
Data publikacji:
2020-01-13
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Tadeusz Styczeń SDS, autonomia etyki, autonomia podmiotu moralnego, status etyki, związek etyki z antropologią filozoficzną
Tadeusz Styczeń, SDS, autonomy of ethics, autonomy of the moral agent, status of ethics, relation between ethics and philosophical anthropology
Opis:
Artykuł zawiera kilka uwag nawiązujących do tekstu Tadeusza Stycznia Problem autonomii etyki. Najpierw przypominam kontekst historyczny, w jakim powstał omawiany tekst, oraz umieszczam go w ramach badań jego autora nad metodologicznym i epistemologicznym statusem etyki, a następnie dołączam dwie uwagi: pierwsza odnosi się do pojęcia autonomii podmiotu moralnego, druga zaś do związku etyki z antropologią, który moim zdaniem jest ściślejszy niż to sugeruje tekst Stycznia.
The paper contains some remarks on Tadeusz Styczeń’s paper Problem autonomii etyki [“The Problem of the Autonomy of Ethics”]. First, I describe the historical circumstances in which the text was written and place it within the context of its author’s investigations concerning the methodological and epistemological status of ethics. Next, I propose two observations: the first concerns the concept of the autonomy of the moral agent, while the second refers to the relation between ethics and philosophical anthropology. I conclude that the relation in question is closer that Tadeusz Styczeń suggests in the discussed article.
Źródło:
Ethos; 2016, 29, 3 (115); 262-268
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wojtyła’s view on Kant’s formalism and Scheler’s material ethics of value, or the ethics of material duty
Wojtyła wobec formalizmu Kanta i materialnej etyki wartości Schelera, czyli etyka powinności materialnej
Autorzy:
Merecki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31207936.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
moralność
etyka
doświadczenie
powinność moralna
morality
ethics
experience
moral duty
Opis:
The article presents the concept of ethics developed by Karol Wojtyła in his polemic against the ethical systems of Immanuel Kant and Max Scheler. Wojtyła negatively evaluates Scheler’s system as a tool for scientific interpretation of the Christian ethics, and at the same time as a tool for interpreting the experience of morality as such. However, he does not negatively evaluate the phenomenological method itself, which, in his opinion, is an indispensable tool in the analysis of moral facts. Moreover, Wojtyła proposes that this method should be applied even more consistently than Scheler himself did. This is because in his – partly justified – polemic with Kant, Scheler went too far in excluding the normative moment from the experience of morality. Wojtyła argues that the very phenomenological analysis of experience – above all, the judgments of conscience – shows that normativity is given in the originary experience of morality.
Artykuł przedstawia koncepcję etyki opracowaną przez Karola Wojtyłę w jego polemice z systemami etycznymi Immanuela Kanta oraz Maksa Schelera. Wojtyła negatywnie ocenia system Schelera jako narzędzie do naukowej interpretacji etyki chrześcijańskiej, a zarazem jako narzędzie interpretacji doświadczenia moralności jako takiego. Nie ocenia jednak negatywnie samej metody fenomenologicznej, która w jego opinii stanowi niezbędne narzędzie w analizie faktów moralnych. Co więcej, Wojtyła postuluje, aby metodę tę stosować jeszcze bardziej konsekwentnie niż czynił to sam Scheler. W swojej częściowo uzasadnionej polemice z Kantem, Scheler posunął się bowiem zbyt daleko, wykluczając moment normatywny z doświadczenia moralności. Wojtyła stwierdził, że sama fenomenologiczna analiza doświadczenia — przede wszystkim sądów sumienia — pokazuje, że normatywność dana jest w źródłowym doświadczeniu moralności.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 57-70
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ku rozumieniu komunii osób. O interpretacjach adhortacji Amoris laetitia papieża Franciszka
Towards Understanding the Communion of Persons: On the Interpretations of the Exhortation Amoris Laetitia by Pope Francis
Autorzy:
MERECKI SDS, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046785.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Eucharystia, małżeństwo, rozwód, sumienie, norma moralna
Eucharist, marriage, divorce, conscience, moral norm
Opis:
Po opublikowaniu posynodalnej adhortacji apostolskiej Amoris laetitia papieża Franciszka pojawiły się różne, czasami ze sobą sprzeczne, interpretacje wskazań duszpasterskich, które zawarte są w tym dokumencie. Problem dotyczy możliwości dopuszczenia do sakramentu Eucharystii osób rozwiedzionych, który zawarły powtórny związek małżeński. Według niektórych autorów wspominany dokument zmienia dotychczasową dyscyplinę sakramentalną, podczas gdy inni autorzy twierdzą, że w mocy pozostaje dotychczasowe nauczanie Kościoła w tej sprawie. Autor analizuje przede wszystkim argumenty wysuwane na rzecz twierdzenia o zmianie dotychczasowego nauczania, przedstawiając swoje uwagi krytyczne w odniesieniu do nich, i dochodzi do wniosku, że problem wymaga dalszego wyjaśnienia.
After the Post-Synodal Apostolic Exhortation Amoris Laetitia was promulgated by pope Francis there emerged many different, and sometimes conflicting, interpretations of the pastoral indications contained within the document. The question regards the admission to the sacrament of Eucharist of the divorced living in new unions. According to some authors, the document changes the sacramental discipline valid till now, while others see its continuity with the previous teaching of the Church on that matter. The essay analyses in particular the arguments in favor of the change, adding some critical notes, and comes to the conclusion that the problem calls for a further clarification.
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 2 (118); 239-254
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-14 z 14

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies