Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "MALAREWICZ – JAKUBÓW, Agnieszka" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    PRAWNE ASPEKTY OCHRONY OZNACZENIA PRZEDSIĘBIORCY i PRZEDSIĘBIORSTWA
    THE LEGAL ASPECTS OF THE PROTECTION OF THE ENTREPRENEUR INDICATION
    Autorzy:
    MALAREWICZ – JAKUBÓW, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/550665.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Biznesu i Przedsiębiorczości w Ostrowcu Świętokrzyskim
    Tematy:
    ochrona firmy
    przedsiębiorca
    oznaczenie przedsiębiorcy
    nazwa
    protection of the company
    an entrepreneur
    an indication of the entrepreneur
    the name
    Opis:
    Uregulowania zawarte w art. 432 -4310 k.c. wiążą firmę ściśle z osobą przedsię-biorcy. Pojęcie oznaczenia przedsiębiorstwa z art. 5 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji obejmuje przedsiębiorstwo w znaczeniu podmiotowym, przedmiotowym i funkcjonalnym. Przepisy prawa chronią oznaczenie przedsiębiorcy, który występuje w obrocie, przed naruszeniem jego praw do nazwy. Zależy to od celu i przedmiotu ochrony. Przedmiotem ochrony mogą być objęte: nazwa przedsiębiorcy, dobro osobiste, znak towarowy, utwór, oznaczenie przedsiębiorstwa, prawo do domeny internetowej. W przepisach kodeksu cywilnego znajdują się podstawowe regulacje dotyczące nazwy przedsiębiorstwa – firmy. Problematyka ochrony oznaczeń przedsiębiorcy wymaga sięgnięcia do licznych aktów prawnych, a wybór instrumentów służących ochronie należy każdorazowo do przedsiębiorcy.
    The rules contained in the Civil Code provision 432 -4310 associated company closely with the person of the entrepreneur. The concept of marking the company of art. 5 of the Act of 16 April 1993 about unfair competition include an undertaking in the sense of subjective, objective and functional. The law protects the designation entrepreneur who is marketed before the violation of his rights to the name. It depends on the purpose and object of protection. The object of protection can be included: the name of the entrepreneur, personal interests, trademark, track, marking the company, the right to an Internet domain. The provisions of the Civil Code contain basic regulations concerning the name of the company - the company. The issue of protection of entrepreneurs need to delve into a number of legal acts, and the choice of instruments for the protection should be each time to the entrepreneur.
    Źródło:
    Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne; 2016, 8(2)/2016; 145-153
    2300-1739
    Pojawia się w:
    Acta Scientifica Academiae Ostroviensis. Sectio A, Nauki Humanistyczne, Społeczne i Techniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udział organizacji pozarządowych w indywidualnych sprawach osób fizycznych jako przykład przenikania prawa publicznego i prywatnego
    The Participation of Ngos in Individual Cases of Individuals as an Example of Penetration of Public and Private Law
    Autorzy:
    Malarewicz-Jakubów, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/595915.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    organizacja pozarządowa
    organizacja społeczna
    postępowanie cywilne
    ochrona praw podmiotowych
    non-governmental organization
    social organization
    civil procedure
    the protection of individual rights
    Opis:
    Organizacje pozarządowe mogą działać w postępowaniu cywilnym w celu ochrony własnych praw podmiotowych. Mogą także działać w celu ochrony praw konkretnych obywateli oraz ochrony tzw. interesu rozproszonego. Oznacza to, że osoby fizyczne mają realną możliwość skorzystania z pomocy organizacji pozarządowych w postępowaniu cywilnym. Organizacje koncentrują swoje działanie na udzielaniu pomocy prawnej i dochodzeniu indywidualnych roszczeń o charakterze prywatnoprawnym. Problemem badawczym artykułu jest ustalenie, czy udział organizacji pozarządowych w postępowaniu cywilnym wymagałby doprecyzowania. Przy analizowaniu prezentowanego zagadnienia zostały wykorzystane takie metody badawcze, jak dogmatyczna oraz analityczna metoda badawcza, jak również analiza orzecznictwa. Podkreślenia wymaga fakt, że nie istnieje legalna definicja pojęcia organizacji pozarządowej. Podobnie niezupełnie zdefiniowane pojęcie organizacji społecznej w k.p.c. zastąpiono pojęciem organizacji pozarządowej. W konsekwencji stawiana jest teza, że termin ten ostatecznie wykreuje judykatura.
    The non-governmental organisations can act in civil proceedings in order to protect their own rights. They can also act to protect the rights of individual citizens and the protection of the so-called. interest distributed. This means that natural people have a real opportunity to benefit from the help of non-governmental organisations in civil proceedings. Organizations are concentrating on their action on the provision of legal assistance and investigation of individual claims. The research problem of this article is to determine whether the participation of non-governmental organisations in civil proceedings require to clarification. During analysing the presented issues were used such research methods as dogmatic and analytical research method, as well as the analysis of the case law. It should be emphasized that there is no legal definition of the non-governmental organisations. Additionally, not completely defined the concept of social organization in Code of Civil Procedure was replaced by the notion of the non-governmental organisations. As a consequence, it gives a value proposition that the term eventually will create judicature.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2016, C; 115-122
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legal effects of concluding contracts for the purchase of residential buildings from housing cooperatives by cooperative members and a non-members
    Skutki prawne zawarcia umów związanych z nabyciem budynku mieszkalnego od spółdzielni mieszkaniowej przez jej członka oraz osobę nieposiadającą statusu członka spółdzielni
    Правові наслідки укладення договорів купівлі житлового будинку від житлового кооперативy його членом та особою, яка не має статусу члена кооперативy
    Autorzy:
    Malarewicz-Jakubów, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158494.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    членство
    кооператив
    чинність договорів
    действительность договоров
    członkostwo
    spółdzielnia
    ważność umów
    membership
    cooperative
    contract validity
    Opis:
    The motivation for writing this article was that I, as a solicitor, have conducted 18 court cases on behalf of persons who had actions brought against them by housing cooperatives aiming to terminate residential construction contracts concluded in 2010 and 2011 by and between the cooperatives and my clients. A common factor for all my clients was that they were not members of the housing cooperatives at the time they entered into these contracts. After becoming housing cooperative members in 2012, my clients concluded the contracts in the form of notarial deeds: first preliminary and then final contracts. All clients paid the agreed-upon price for house construction. This is because, at the time, residential construction contracts could only be concluded with cooperative members and my clients only acquired membership later in 2012. Between 2015 and 2016, the housing cooperatives brought actions against my clients, demanding that the contracts they concluded with the clients be declared void. The validity and relevance of the problem I have researched are evidenced by the fact that some of the court proceedings have not resulted in a final decision to this day. The research aims to determine the validity of the contracts entered into by my clients in connection with their purchases of buildings from housing cooperatives. The most significant problem was the ‘commencement’ of the acquisition process without being a cooperative member. To this end, I used the method of dogmatic analysis of the law and interpreted the legal provisions and court decisions in force throughout the period (from 2010 until today), as well as the most important decision of the Constitutional Tribunal on this issue, i.e. that of 5 February 2015. I have answered the question of whether the lack of cooperative member status at the time of concluding a building construction contract could render the contract null and void, and therefore, whether the claims of housing cooperatives deserve to be dismissed or admitted.
    Приводом для написання тексту послужило те, що я, як адвокат, вела 18 судових справ щодо осіб, проти яких житловий кооператив подав позов про визнання недійсними договорів, укладених у 2011 та 2012 роках у письмовій формі на будівництво та обіцянку встановити окремy власність на односімейний будинок. Ці особи на момент укладення договорів не входили до складу житлового кооперативу. Після отримання статусу членів кооперативу (у 2011 та 2012 роках) мої клієнти уклали договори у формінотаріального акту: спочатку попередні, а потім остаточні. Кожен заплатив за будівництво своїх будинків. У зв’язку з тим, що у спірний період договори на будівництво будинків можна було укладати лише з членами кооперативу (мої клієнти отримали цей статус у 2012 році), у 2015 та 2016 роках житлові кооперативи подали позови про визнання укладених договорів недійсними. Метою проведеного дослідження було відповісти на питання про юридичну силу укладених договорів купівлі житла у житловoмy кооперативi особами, які «розпочали» процес придбання, не будучи членами житлового кооперативу. У статті використaнo догматичний метод. Я провела тлумачення норми закону, що діяв протягом усього періоду (з 2010 року по теперішній час), судових рішень, ключового рішення Конституційного Трибуналу від 5 лютого 2015 року. В статті надано відповідь на запитання, чи відсутність статусу члена житлового кооперативу моглa призвести до визнання укладених договорів недійсними
    Предлогом для написания настоящей статьи послужил факт, что Автор, как адвокат, провела 18 судебных дел от имени лиц, против которых жилищные кооперативы подали иски о признании недействительными договоров, заключенных в 2011 и 2012 годах в письменной форме с жилищными кооперативами на строительство и обещание установить отдельное право собственности на одноквартирный жилой дом. На момент заключения договоров эти лица не являлись членами жилищного кооператива. После получения статуса членов кооператива (в 2011 и 2012 годах), клиенты заключили договоры в форме нотариального акта: сначала предварительные, а затем основные договоры. Все они оплатили строительство домов. В связи с тем, что в указанный период договоры на строительство домов могли заключаться только с членами жилищных кооперативов (мои клиенты получили их в 2012 году), в 2015 и 2016 годах жилищные кооперативы подали иски о признании заключенных договоров недействительными. Цель проведенного исследования заключалась в том, чтобы ответить на вопрос о юридической силе заключенных договоров, связанных с приобретением жилого помещения у жилищного кооператива лицами, которые «начали» процесс приобретения, не являясь членами жилищного кооператива. В статье используется догматический метод. Автор истолковывала правовые положения, действовавшие в течение всего периода (с 2010 года по настоящее время), судебную практику, ключевое решение Конституционного суда от 5 февраля 2015 года по данному вопросу. Автор ответила на вопрос, могло ли отсутствие статуса члена кооператива на момент заключения договора на строительство домов сделать заключенные договоры недействительными.
    Pretekstem do napisania tekstu było prowadzenie przeze mnie jako adwokata 18 spraw sądowych na rzecz osób, przeciwko którym spółdzielnie mieszkaniowe wytoczyły powództwa o unieważnienie umów zawartych w 2011 i 2012 r. w formie pisemnej ze spółdzielniami mieszkaniowymi o wybudowanie i przyrzeczenie ustanowienia odrębnej własności domu jednorodzinnego. Osoby te w chwili zawierania umów nie były członkami spółdzielni mieszkaniowej. Po uzyskaniu statusu członków spółdzielni (w 2011 i 2012 r.) moi klienci zawarli umowy w formie aktu notarialnego: najpierw umowy przedwstępne, a potem umowy przyrzeczone. Wszyscy zapłacili za wybudowanie domów. Ze względu na to, że w spornym okresie umowy o wybudowanie domów mogły być zawierane tylko z członkami spółdzielni (moi klienci uzyskali je w 2012 r.), w latach 2015 i 2016 spółdzielnie mieszkaniowe wytoczyły powództwa o stwierdzenie nieważności zawartych umów. Celem podjętych badań było udzielenie odpowiedzi na pytanie o skuteczność prawną zawartych umów, związanych z nabyciem budynku mieszkalnego od spółdzielni mieszkaniowej przez osoby, które „rozpoczęły” proces nabywania, nie będąc członkami spółdzielni mieszkaniowej. W artykule posłużyłam się metodą dogmatyczną. Dokonałam wykładni obowiązujących w całym okresie (od 2010 r. do chwili obecnej) przepisów prawa, orzecznictwa sądowego, kluczowego w tej sprawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 5 lutego 2015 r. Udzieliłam odpowiedzi na pytanie, czy brak statusu członka spółdzielni w chwili zawierania umowy o budowę domów mógł powodować nieważność zawieranych umów.  
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2022, 4; 23-30
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Resignation from Supervisory Board’s membership by one of its members – legal effects and legal interest related to determination of such resignation’s invalidity
    Autorzy:
    Malarewicz-Jakubów, Agnieszka Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369388.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-11
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Membership
    supervisory Board
    resignation from LLC Company Supervisory Board’s
    członkostwo
    rada nadzorcza
    rezygnacja z członkostwa w radzie nadzorczej spółki z o.o.
    Opis:
    According to the provisions of the Code of Commercial Companies (i.e. Art. 385), Supervisory Board must be composed of at least three members and, with regard to public law companies, five members. The problem occurs when the above-mentioned entity is composed of a minimum number of members and one of them makes a statement on his resignation from Supervisory Board’s membership. Hence, the company’s Supervisory Board is composed of merely two members from the moment such a statement has been made, i.e. it is unable to undertake actions. The article considers the issue of resignation from Supervisory Board’s membership. Additionally, the author attempts to determine herein whether under Art. 189 of the Code of Civil Procedure (CCP), a limited liability company (LLC) [spółka z o.o.] has a legal interest to determine invalidity of the statement made by Supervisory Board’s member on his membership resignation. I also analyse legal effects of the statement on resignation from Limited Liability Company Supervisory Board’s membership made by one of its members.
    Przepisy kodeksu spółek handlowych (art. 385 K.s.h.) określają minimalną liczbę członków rady nadzorczej – co najmniej trzech, a w spółkach publicznych co najmniej pięciu członków. Problem powstaje, gdy przy minimalnej liczbie członków tego organu jeden z nich złoży oświadczenie o rezygnacji z członkostwa w radzie nadzorczej spółki. Tym samym rada nadzorcza spółki od momentu złożenia takiego oświadczenia składa się zaledwie z dwóch członków, tj. poniżej wymaganego minimum składu osobowego, co skutkuje niemożnością podejmowania przez nią działań. Przedmiotem artykułu są rozważania dotyczące rezygnacji członka rady nadzorczej z pełnienia w niej funkcji oraz określenia, czy spółka z o.o. posiada –na podstawie art. 189 K.p.c. – interes prawny w ustaleniu nieważności oświadczenia członka rady nadzorczej o rezygnacji z członkostwa w tej radzie. Dodatkowo analizowane są skutki prawne złożenia oświadczenia o rezygnacji z pełnienia funkcji w radzie nadzorczej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przez jednego z jej członków.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 4; 63-79
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawne i ekonomiczne aspekty outsourcingu
    Legal and Economic Aspects of Outsourcing
    Autorzy:
    Malarewicz-Jakubów, Agnieszka
    Tanajwska, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/955297.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    outsourcing
    management
    enterprise
    competitiveness
    zarządzanie
    przesiębiorstwo
    konkurencyjność
    Opis:
    Umowa outsourcingu jest efektem ciągłych zmian zachodzących w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej. Wprowadzanie outsourcingu jako sposobu zarządzania zapewnia elastyczność działań w odpowiedzi na zmiany zachodzące na rynku. Outsourcing to wykorzystywanie kompetencji i umiejętności zewnętrznych, wyspecjalizowanych podmiotów, w celu zajmowania się przez nich zadaniami, które najczęściej nie są związane z głównym obszarem działalności firmy macierzystej. Dzięki tej instytucji, przedsiębiorstwa sektora mikro, małych i średnich przedsiębiorstw mogą rozszerzać zakres działania rynkowego, budować przewagę konkurencyjną oraz mają szansę na konkurowanie z dużymi podmiotami.
    The popularity of outsourcing is a result of a continuously evolving business environment. The introduction of outsourcing as a management method grants the flexibility to appropriately respond to changes in the market. Outsourcing means using the competencies and skills of external, specialised entities to deal with those tasks which are usually not related to the core business of the parent company. Thanks to this, micro, small and medium enterprises can expand their range of activity and build competitive advantage, thus receiving a chance to compete with large businesses.
    Źródło:
    Optimum. Economic Studies; 2014, 4(70); 231-245
    1506-7637
    Pojawia się w:
    Optimum. Economic Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Konkubinat w polskim prawie handlowym
    Cohabitation in Polish commercial law
    Autorzy:
    Malarewicz-Jakubów, Agnieszka
    Tanajewska, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/621150.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    konkubinat, małżeństwo, prawo handlowe, wolność
    cohabitation, marriage, commercial law, freedom
    Opis:
    The aim of the article is to show the problems connected with the institution of cohabi- tation in Polish commercial law. Cohabitation does not directly occur in the regulations. However, this does not mean that it does not occur in the operation of commercial com- panies. Commercial law serves the implementation of projects by individuals. Natural persons choose the type and size of these projects without restraint. The institution of cohabitation is an expression of the freedom involved. Cohabitants, like spouses, can pursue an economic activity, regardless of its organizational and legal form. It also me- ans that cohabitation is an institution that allows to circumvent the limitations which are addressed to spouses and connected with commercial law. This situation is possible, since this is an informal relationship and is not subject to any records.
    Źródło:
    Miscellanea Historico-Iuridica; 2014, 13, 2; 217-226
    1732-9132
    2719-9991
    Pojawia się w:
    Miscellanea Historico-Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Critical Analysis of Selected Provisions of the EU Legislative Package in Respect of the Capital Requirements For The Banking Sector
    Autorzy:
    Malarewicz-Jakubów, Agnieszka
    Kułak, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/430030.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    capital requirements
    banking law
    banking sector
    financial sector
    European Union
    financial stability
    financial crisis
    financial stability mechanisms
    Opis:
    The main aim of this article is to provide a critical analysis of selected provisions of the Directive and Regulation in respect of the capital requirements for banking and finance sector in the European Union. It focuses on the analysis of the following aspects: (i) proposed regimes, mechanisms and legal structures creating the European framework on the capital requirements; (ii) implications of the new legislation for the banking sector and for the national regulatory authorities; (iii) certain similarities between the Third Basel Accord prepared by the Basel Committee on the Banking Supervision and the proposed EU capital requirements package; and (iv) implications of the legislation for the Polish banking and finance sector. As the global financial crisis reshaped the approach to the banking institutions throughout the world, the authorities started to be more concerned about the safety and creation of certain mechanisms preventing the sudden issues of the banks and financial institutions, which were in consequence resolved by the taxpayers. The cooperation between EU authorities and the Basel Committee on Banking Supervision resulted in the creation of the new framework on the capital requirements for the European Banking sector. To a certain extent, the EU proposal is a part of global, legal framework setting out harmonized rules ensuring the general stabilization in the banking and finance sector. It also constitutes a continuation of the EU policy on ensuring the safety of the European banking and finance sector.
    Źródło:
    Optimum. Economic Studies; 2014, 5(71)
    1506-7637
    Pojawia się w:
    Optimum. Economic Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Charakter prawny wyroku wydanego na podstawie art. 425 Kodeksu spółek handlowych: deklaratoryjny czy konstytutywny?
    The Legal Nature of the Judgement Issued Pursuant to Article 425 of the Code of Commercial Companies: Declaratory or Constitutive?
    Autorzy:
    Malarewicz-Jakubów, Agnieszka
    Gierasimczuk, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096925.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    commercial law
    annulment of the resolution
    general meeting
    action for the annulment of a resolution
    declaratory
    constitutive
    prawo handlowe
    nieważność uchwały
    walne zgromadzenie
    powództwo o stwierdzenie nieważności uchwały
    deklaratoryjność
    konstytutywność
    Opis:
    For many years there has been a dispute in the field of commercial law concerning the nature of the ruling issued as part of an action for annulment of a resolution of the general meeting under Article 425 of the Code of Commercial Companies (hereinafter: CCC). The multitude of both studies of the representatives of the doctrine and opinions expressed in the court decisions, allows this dispute to be included in two opposing theses, which, together with the arguments for their support, the authors presented in this article. The supporters of the declarative character of the judgement indicate the necessity to carry out a linguistic, systemic and historical interpretation of the norm, as well as to refer to Article 58 of the Civil Code and adopt the indicated model of absolute nullity. Part of the doctrine also indicates that the standard of Article 425 CCC is a special regulation in relation to Article 189 of the Code of Civil Procedure. On the side of the thesis about the constitutive ruling, it is indicated that Article 425 CCC is a special regulation in relation to Article 58 CCC, and therefore it is not of absolute nullity nature. Moreover, arguments are also raised about the concurrence with the sanction contained in Article 422 CCC and about the necessity to secure legal turnover thanks to a constitutive ruling. The article also presents the evolution of the jurisprudence line towards the adoption of a constitutive position and its domination in the jurisprudence of the Polish Supreme Court based on the security of legal transactions. The authors of this article, through the analysis of the Polish jurisprudence as well as the views of the doctrine contained in the comments, scientific articles and monographs, have set themselves the goal of collecting, summarizing and organizing the most popular positions and their arguments.
    W nauce prawa handlowego obecny jest od wielu lat spór dotyczący charakteru orzeczenia wydanego w ramach powództwa o stwierdzenie nieważności uchwały walnego zgromadzenia na podstawie art. 425 k.s.h. Mnogość zarówno opracowań przedstawicieli doktryny, jak i stanowisk wyrażonych w orzeczeniach sądowych pozwala spór ten ująć w dwóch przeciwstawnych sobie tezach, które wraz z argumentami na ich poparcie autorzy przedstawili w niniejszym artykule. Zwolennicy deklaratywnego charakteru orzeczenia wskazują na konieczność przeprowadzenia wykładni językowej, systemowej i historycznej normy, jak również odwołania się do art. 58 k.c. i przyjęcia wskazanego modelu nieważności bezwzględnej. Część doktryny wskazuje także, że norma z art. 425 k.s.h. jest regulacją szczególną w stosunku do art. 189 k.p.c. Po stronie tezy o konstytutywnym orzeczeniu wskazuje się, że art. 425 k.s.h. jest regulacją szczególną w stosunku do art. 58 k.c., a co za tym idzie nie ma charakteru nieważności bezwzględnej. Ponadto podnoszone są argumenty o zbieżności z sankcją zawartą w art. 422 k.s.h. oraz o konieczności zabezpieczenia obrotu prawnego dzięki konstytutywnemu orzeczeniu. W opracowaniu przybliżono też ewolucję linii orzeczniczej w kierunku przyjęcia stanowiska konstytutywnego i jego dominacji w orzecznictwie Sądu Najwyższego w oparciu o bezpieczeństwo obrotu prawnego. Autorzy – poprzez analizę polskiego orzecznictwa i poglądów doktryny zawartych w komentarzach, artykułach naukowych i monografiach – postawili sobie za cel zebranie, podsumowanie i uporządkowanie najpopularniejszych stanowisk i ich argumentacji.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 209-224
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies