Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Lenda, G." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
Algorithms for automatic surface scanning of any given shape for reflectorless robotized tacheometers
Algorytmy automatycznego skanowania powierzchni dowolnego kształtu dla bezzwierciadlanych tachimetrów zrobotyzowanych
Autorzy:
Lenda, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/385661.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
laserowe skanowanie powierzchni
surface laser scanning
Opis:
Laser scanning is an effective method to measure structures in detail but scanners or scanning tacheometers dedicated to this method are sold at hardly affordable prices. Robotized reflectorless tacheometers are substantially more common and can perform analogous tasks. However, usually they have relatively primitive scanning algorithms that make it impossible to survey surface areas with complicated contours. This article presents a few advanced scanning methods for such tacheometers. They take into account their small speed of measurement, so the number of potential unnecessary observations outside the right structure is limited to a minimum. Two fully automatic methods and one pre-assisted have been worked out. The automatic methods are intended to be used for structures with simpler contours, while the pre-assisted one requires some participation of the user but it enables scanning structures with any shape.
Skanowanie laserowe to skuteczna metoda szczegółowego pomiaru obiektów, jednak skanery czy tachimetry skanujące to urządzenia wciąż mało dostępne ze względu na cenę. W znacznie powszechniejszym użyciu są zrobotyzowane tachimetry bezzwierciadlane, mogące służyć podobnym celom. Zazwyczaj posiadają one jednak stosunkowo prymitywne algorytmy skanowania uniemożliwiające pomiary powierzchni o skomplikowanych konturach. Artykuł prezentuje kilka metod zaawansowanego skanowania. Uwzględniają one ich niewielką prędkość pomiaru, ograniczając do minimum liczbę ewentualnych zbędnych obserwacji poza obiektem właściwym. Opracowano dwie metody w pełni automatyczne, przeznaczone do obiektów o prostszych konturach, oraz metodę wstępnie wspomaganą wymagającą pewnego zaangażowania użytkownika, ale pozwalającą skanować obiekty o dowolnych kształtach.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2009, 3, 2; 57-69
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An algorithm for uniform scanning of coating buildings modeled with spline functions
Algorytm równomiernego skanowania budowli powłokowych opisywanych za pomocą funkcji sklejanych
Autorzy:
Lenda, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/386114.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
skanowanie równomierne
kwadryki
funkcje sklejane
uniform scanning
quadrics
splines
Opis:
The paper presents a method of the uniform scanning of surfaces for reflectorless automatic total stations. It is particularly important for the coating buildings described by using of spline functions, which require delivery of a relatively regularly spaced measurement points. Classical scanning methods operate on uniform planar lattices, which become deformed after they are projected onto three dimensional objects. The algorithm presented here uses preliminary measurements to determine the shape of the shell and then determines a set of uniformly spaced points on it. Based on these points, directions of total station sight are set out at whose the instrument measures the distances. This method also has a second application: it can be used to uniformly dedensify the cloud of points obtained from classical laser scanning. This is useful because the creation of spline surfaces from full clouds of points is a task which significantly exceeds the processing capacities of modern computers.
Opracowanie prezentuje metodę równomiernego skanowania powierzchni za pomocą bezzwierciadlanych tachimetrów zrobotyzowanych. Ma ona szczególne znaczenie dla obiektów powłokowych opisywanych za pomocą funkcji sklejanych, które wymagają stosunkowo regularnie rozmieszczonych punktów pomiarowych. Klasyczne metody skanowania operują na równomiernych płaszczyznowych siatkach punktów, które po narzuceniu na przestrzenny obiekt ulegają deformacji. Prezentowany algorytm na podstawie wstępnych pomiarów ustala kształt powłoki, a następnie wyznacza na niej zbiór równomiernie rozłożonych punktów. Na ich podstawie na stanowiskach osnowy odłożone zostają kąty, pod którymi instrument wykonuje pomiary odległości. Opracowana metoda ma również drugie zastosowanie, pozwalające na równomierne rozgęszczanie chmur punktów pochodzących z klasycznego skaningu laserowego. Tworzenie powierzchni sklejanych na podstawie pełnych chmur jest bowiem zadaniem znacznie przekraczającym możliwości obliczeniowe współczesnych komputerów.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2010, 4, 1; 45-55
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testy jakości dopasowania funkcji sklejanych do kształtów obiektów rzeczywistych
Tests of fitting quality of the spline functions to the real objects shapes
Autorzy:
Lenda, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/262273.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
funkcje sklejane
interpolacja
aproksymacja
spline functions
interpolation
approximation
Opis:
Artykuł ten został poświęcony testom pozwalającym ocenić praktyczną przydatność funkcji sklejanych do opisu kształtu możliwie szerokiej gamy formacji inżynierskich. Zostały w nim zaproponowane efektywne mierniki pozwalające na ocenę jakości dopasowania łuku splajnu do przybliżanego obiektu. Testy przeprowadzono dla specjalnie utworzonych prostych modeli, łatwo porównywalnych z dowolnymi mierzonymi kształtami. Dzięki temu możliwa stała się ocena zniekształceń wprowadzanych do modelowanego obiektu przez opis funkcjami sklejanymi. Wyniki badań są szczególnie przydatne przy projektowaniu rozkładu punktów pomiarowych na obiekcie, tak aby utworzona w oparciu o nie krzywa lub powierzchnia możliwie precyzyjnie odwzorowywała rzeczywisty jego stan.
This article was devoted to the tests which allow to rate practical usability of spline functions in wide rage shape describing process. There were proposed effective criterions, which allow to rate quality of splines arc to approximated object convergence. Those tests were performed for especially created simple models, which can be easily compared with any measured shape. By then it become possible to sum up the deformations arised from the spline functions describing techniques. The investigations results are especially useful for measuring points schedule planning, that way to let the curve or surface consists of them to be precisely fitted to the real measured object shapes.
Źródło:
Geodezja / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2005, 11, 2; 309-318
1234-6608
Pojawia się w:
Geodezja / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody tworzenia i modyfikacji funkcji sklejanych na potrzeby opisu kształtu obiektów obserwowanych punktowo
The spline functions creating and modification methods for describing shape of objects observed in a pointed way
Autorzy:
Lenda, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/262535.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
funkcje sklejane
aproksymacja
interpolacja
spline functions
approximation
interpolation
Opis:
Artykuł poświęcony został opisowi metod modyfikacji przebiegu funkcji sklejanych. Dopiero ich użycie pozwala splajnom stać się użytecznym i precyzyjnym narzędziem, służącym do przybliżania kształtu dowolnych obiektów inżynierskich. Niektóre z tych metod powinny być bezwzględnie stosowane (opis parametryczny połączony z właściwą parametryzacją, odpowiedni dobór warunków brzegowych), innych korzystnie jest użyć w zależności od kształtu powierzchni, liczby punktów i dokładności ich wyznaczenia (wstawianie dodatkowych punktów, aproksymacyjne funkcje sklejane), a pozostałe (funkcje NURBS) warto wykorzystywać tylko w wyjątkowych wypadkach dużych zniekształceń wprowadzanych przez funkcję sklejaną. Połączenie tych metod z odpowiednio regularnie zaplanowanym rozkładem obserwowanych na obiekcie punktów pozwoli na uzyskanie dobrych efektów przybliżeń prowadzonych przy użyciu funkcji sklejanych.
This paper has been dedicated to describe a spline function course modification methods. Only use of them lets the splines to become a useful and precise tool, which serves to approximate shapes of any engineering objects. Some of these methods should be always applied (parametrical description connected with a proper parameterization, appropriate selection of the boundary conditions), the others are advantageous in depending on the surface's shape, number and accuracy of measured points (additional points insertion, approximant splines), and the rest (NURBS splines) are worth to utilize only in an exceptional cases, when the great deformations are generated by spline functions. The connection of these methods with schedule of the appropriately regularity location of measured points, will lets to obtain good effects of the spline functions approximation.
Źródło:
Geodezja / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2006, 12, 2/1; 277-290
1234-6608
Pojawia się w:
Geodezja / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Determining the geometrical parameters of exploited rail track using approximating spline functions
Autorzy:
Lenda, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/230517.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
regulacja torów
wykres krzywizny
funkcja spline
wyrównywanie
dokładność
railtrack adjustment
curvature graph
spline function
alignment
accuracy
Opis:
The process of railway track adjustment is a task which includes bringing, in geometrical terms, the actual track axis to the position ensuring safe and efficient traffic of rail vehicles. The initial calculation stage of this process is to determine approximately the limits of sections of different geometry, i.e. straight lines, arcs and transition curves. This allows to draw up a draft alignment design, which is subject to control the position relative to the current state. In practice, this type of a project rarely meets the requirements associated with the values of corrective alignments. Therefore, it becomes necessary to apply iterated correction of a solution in order to determine the final project, allowing to introduce minor corrections while maintaining the assumed parameters of the route. The degree of complexity of this process is defined by the quality of determining a preliminary draft alignment design. Delimitation of the sections for creation of creating such a design, is usually done by using the curvature diagram (InRail v8.7 Reference Guide [1], Jamka et al [2], Strach [3]), which is, however, sensitive to the misalignment of the track and measurement errors. In their paper Lenda and Strach [4] proposed a new method for creating curvature diagram, based on approximating spline function, theoretically allowing, inter alia, to reduce vulnerability to interference factors. In this study, the method to determine a preliminary draft alignment design for the track with severe overexploitation was used, and thus in the conditions adversely affecting the accuracy of the conducted readings. The results were compared to the ones obtained using classical curvature diagram. The obtained results indicate that the method allows to increase the readability of a curvature graph, which at considerable deregulation of a track takes an irregular shape, difficult to interpret. The method also favourably affects the accuracy of determining the initial parameters of the project, reducing the entire process of calculation.
Źródło:
Archives of Civil Engineering; 2014, 60, 3; 295-305
1230-2945
Pojawia się w:
Archives of Civil Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The application of least-squares method for approximating the surfaces of engineering structures
Zastosowanie metody najmniejszych kwadratów do aproksymacji powierzchni obiektów inżynierskich
Autorzy:
Lenda, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/385328.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
metoda najmniejszych kwadratów
wpasowywanie powierzchni
least squares method
surface fitting
Opis:
The report is focused on the presentation of current methods allowing for the approximation of point sets by means of ideal mathematical surfaces, as well as on the analysis of their suitability depending on the type of the object approximated and the complexity of the methods. The advantages and disadvantages of these methods have been compared with the capabilities offered by splines. Also, the application of the various variants of LSM have been discussed with reference to the minimization of the algebraic distance, the distance directed along a specific axis of the coordinate system and the geometrical distance. Finally, cases where the application of particular methods is justified with respect to accuracy and cost-effectiveness have been analyzed.
Opracowanie skupia się na przedstawieniu aktualnych metod pozwalających na aproksymację zbiorów punktowych za pomocą idealnych powierzchni matematycznych, jak również na analizie ich przydatności, w zależności od rodzaju przybliżanego obiektu i skomplikowania metody. Zestawiono wady i zalety tych metod z możliwościami, które oferują funkcje sklejane. Następnie przybliżono zastosowanie różnych wariantów metody najmniejszych kwadratów w odniesieniu do minimalizacji odległości algebraicznej, odległości ukierunkowanej wzdłuż konkretnej osi układu współrzędnych oraz odległości geometrycznej. Przeanalizowano również, w jakich przypadkach zastosowanie poszczególnych metod ma uzasadnienie dokładnościowe i ekonomiczne.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2008, 2, 1; 49-57
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Określanie geometrii tras szynowych z wykorzystaniem aproksymacyjnych funkcji sklejanych
Determining the geometry of rail routes using the approximating spline functions
Autorzy:
Lenda, G.
Strach, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/155878.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
regulacja torów kolejowych
wykres krzywizn
funkcje sklejane
railtrack adjustment
curvature graph
spline functions
Opis:
Opracowanie skupia się na metodach rozpoznawania geometrii odcinków trasy kolejowej, przeprowadzanego na potrzeby regulacji torów. Wymieniono metody klasyczne z opisem ich ograniczeń, zaproponowano również nowy algorytm, bazujący na skalowalnym wykresie krzywizn, tworzonym w oparciu o aproksymacyjne funkcje sklejane opisujące oś toru. Analizowany nowy typ wykresu różni się od stosowanego powszechnie wykresu krzywizn tym, że pozwala na zredukowanie wrażliwości na błędy pomiarowe i deformacje geometrii toru. Ułatwia także klasyfikowanie poszcze-gólnych odcinków krzywoliniowych tworzących regulowany tor.
The study focuses on methods of recognition of the geometry of the railway sections, carried out for the adjustment of railway tracks. It is proposed a new algorithm, based on scalable curvature graph, created based on the approximating spline functions describing the axis of the track. The article presents the classical method of identifying the geometry, using angle graphs, cant graphs, curvature graphs, and the arrows of the arc graph (Fig. 1, 2, 3), discussing their characteristic features. Emphasis was put on the curvature graph, which allows accurate readings. However this graph is sensitive to measuring errors and deformations of track geometry, making it difficult to perform readings. In addition, although greater in comparison with other methods of precision, with his help differentiate segments of the small differences in curvature (segmental arcs) can raise doubts. To reduce these limitations proposed new way of creating a scalable curvature graph (chapter 3), which is determined to track described by the approximating spline functions with a given damping ratio distortion. In order to present the possibility of the method, constructed with the help of it curvature graphs for two independent sections of the track, comparing them to the classical curvature graphs (chapter 4). Towards them, the new method allows to reduce the sensitivity of the measurement errors and deformations of track geometry (Figures 8 and 9), facilitating the readings. It also increases the precision of the demarcation of segments of the small differences in curvature (Figures 10 and 11).
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2012, R. 58, nr 12, 12; 1082-1086
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie funkcji sklejanych do wyznaczania wysokości niwelety toru kolejowego
The use of spline functions to determine the grade line of railway tracks observed by clinometer surveys
Autorzy:
Strach, M.
Lenda, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/157054.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
klinometr
regulacja torów kolejowych
niweleta
funkcje sklejane
clinometer
railtrack adjustment
grade line
spline functions
Opis:
Artykuł przedstawia rozwinięcie metody wyznaczania wysokości niwelety toru kolejowego poddanego obserwacjom pochyleń za pomocą libelli elektronicznej. Metoda polega na całkowaniu funkcji opisującej zbiór nachyleń stycznych, a kluczowe znaczenie dla dokładności wyników ma rodzaj użytej funkcji. Autorzy zaproponowali w tym celu wykorzystanie funkcji sklejanych, pozwalających opisywać gładkie kształty z dobrym przybliżeniem. Opracowanie przedstawia opis metody, jej cechy charakterystyczne oraz wyniki testów dokładnościowych, pozytywnie weryfikujące założenia koncepcji.
The development of a method for determining the height of a railway track grade line subjected to an observation of inclinations with the use of an electronic level [3] is presented in the paper. The method includes integrating a function which describes a set of slopes of tangents, and the type of a used function is a key to accuracy. In order to determine the function, approximating polynomials or straight interpolation segments can be used. However, these methods introduce some simplifications which decrease the accuracy of the results. The authors therefore suggested the use of spline functions, which allow to describe smooth shapes with a good approximation. The study presents a general description of the method with specifying the characteristics associated with the use of spline functions (Chapters 2 and 3), as well as establishing a test experiment with the accuracy results (Chapters 4 and 5). Spline models were compared with straight interpolation segments, for which the accuracy falls within the recommended industrial standards [14]. The tests were carried out on three independent models (Fig. 3), and their results have been grouped in Tables 1 and 2. The obtained results positively verified the assumptions of the concept, resulting in a higher accuracy as compared with the straight interpolation model, allowing for precise determination of the height regardless of the grade line geometry changes.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2011, R. 57, nr 7, 7; 713-716
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Filtry teksturalne w procesie automatycznej klasyfikacji obiektów
Texture filters in the process of automatic object classification
Autorzy:
Marmol, U.
Lenda, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/129960.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:
analiza tekstury
klasyfikacja obiektów
filtry Lawsa
filtry Gabora
texture analysis
object classification
Laws filters
Gabor filters
Opis:
Badanie tekstury jest istotne w wielu zastosowaniach związanych z analizą obrazów dla klasyfikacji, detekcji i segmentacji obiektów. Tekstura stanowi lokalny wzorzec przestrzenny, trudny do zdefiniowania w sposób ścisły. Nie oznacza to jednak, że cecha ta, ze względu na swoją niejednoznaczność, może być ignorowana i pomijana w badaniach nad informacją pochodzącą z obrazów. Tematem przeprowadzonych prac jest interpretacja ortofotomapy prawdziwej (ang. trueortho) w celu automatycznego wykrycia obiektów zabudowy i roślinności. Elementy te na obrazach charakteryzują się różnorodnym kształtem, kolorem i teksturą. W niniejszych badaniach podjęto próbę udowodnienia tezy, że tekstura może stanowić dobry wyznacznik wydzielenia obiektów takich jak drzewa od elementów zabudowy. Procedury teksturalne można podzielić na trzy kategorie: strukturalne, statystyczne i bazujące na filtracji. W niniejszym artykule skupiono się na filtrach teksturalnych – filtrach Gabora, wzmocnionych z wykorzystaniem „energii teksturalnej” Lawsa. Energia teksturalna reprezentuje ilość zmian wewnątrz rozpatrywanego okna na obrazach poddanych określonemu wariantowi filtru. Filtr Gabora jest filtrem liniowym, wykorzystywanym do detekcji krawędzi. Stanowi on uogólnienie transformaty Fouriera, jego reprezentacja częstotliwościowa jest zbliżona do obrazowania systemu wizyjnego człowieka i może być przydatna w procesie opisywania i rozróżniania tekstur. W badaniach wykorzystano dane pozyskane podczas nalotu nad miastem Espoonlahti w Finlandii: dane obrazowe o rozdzielczości terenowej 0.06 m, zarejestrowane kamerą cyfrową Rollei i dane laserowe z systemu TopEye MK II o gęstości 30 punktów/m2.
The texture analysis is important in many applications of image analysis for classification, detection and segmentation of objects. Texture is the local spatial pattern, which is difficult to define strictly. This doesn’t mean, however, that this feature can be ignored and neglected in research on information derived from images, because of its ambiguity. The theme of the study is the interpretation of true orthophoto for automatic detection of building objects and vegetation. These elements are characterized in the image by a variety of shape, color and texture. In the present study the authors attempt to prove the thesis that the texture can be a good indicator for separation of objects such as trees from building elements. Textural procedures can be divided into three categories: structural, statistical and filter based approaches. The paper is focused on the textural filters – the Gabor filters, strengthened by the use of Laws’ "texture energy". The texture energy represents the number of changes within the window in an image subjected to a particular filter variant. The Gabor filter is linear, used for edge detection. It is a generalization of the Fourier transform, its frequency representation is similar to the imaging of human visual system and may be useful in the process of describing and differentiating textures. The data used for study have been collected during a flight over the Finland town Espoonlathi. They were as follow: image data with a spatial resolution of 0.06 m, acquired with a digital camera Rollei, and laser data from the TopEye MK II system with a resolution of 30 points/m2.
Źródło:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2010, 21; 235-243
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parametrization of spline functions to describe the shape of shell structures
Parametryzacja funkcji sklejanych na potrzeby opisu kształtu budowli powłokowych
Autorzy:
Lenda, G.
Mirek, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/385863.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
shell structures
spline functions
parametrization
obiekty powłokowe
funkcje sklejane
parametryzacja
Opis:
Description of the shape of shell structure surfaces by means of spline functions is a competitive method of approximation to the approximation with a surface of the second degree. They allow us to present local deformations of the structure. However, they demonstrate sensitivity to a variety of factors, among which the most important is related to the shape of the structure, determining the appropriate choice of spline function arguments. Determining of the arguments is carried out in the so-called parametrization process, which is crucial for the accuracy of the obtained approximations. This paper focuses on the application and comparison of several popular parametrization methods for approximating the shape of the surface of shell structures. The main task of the conducted test study was to select the parametrization method bringing the most accurate results for the description of the structures measured with a not too high density of points (every tens of centimeters - meters) for example, using popular reflectorless total stations. For this purpose, two test models were analyzed, with one- and multi-directional variable curvature, from which sets of points distributed alternately were considered, used to construct spline surfaces and to determine the deviations of the surfaces from the test models. The study involved three most common types of parametrization [2-4]: with a fixed distance, with the distance between the points and with its root. The conducted analysis of the results allowed us to identify the most accurate parametrization method to describe the shape of the shell structure surface.
Opis kształtu powierzchni budowli powłokowych za pomocą funkcji sklejanych stanowi metodę przybliżeń konkurencyjną względem aproksymacji za pomocą powierzchni stopnia drugiego. Metoda ta pozwala na przedstawienie lokalnych deformacji obiektu, wykazuje jednak wrażliwość na różnorodne czynniki, spośród których najważniejszy związany jest z kształtem obiektu determinującym odpowiedni dobór argumentów funkcji sklejanych. Ustalenia argumentów dokonuje się w procesie tzw. parametryzacji, która ma kluczowe znaczenie dla dokładności uzyskanych przybliżeń. Niniejszy artykuł skupia się na zastosowaniu i porównaniu kilku popularnych metod parametryzacji w celu przybliżania kształtu powierzchni obiektów powłokowych. Podstawowym celem przeprowadzonych badań testowych było wyłonienie metody parametryzacji przynoszącej wyniki najlepsze pod względem dokładności opisu obiektów mierzonych z przeciętną gęstością, np. za pomocą popularnych tachimetrów bezzwierciadlanych. Przeanalizowano dwa modele testowe: o jedno- i wielokierunkowo zmiennej krzywiźnie, z których zdjęto naprzemiennie rozłożone zbiory punktów, służące do budowy powierzchni sklejanych oraz do wyznaczania odchyłek powierzchni od modeli testowych. Badaniom poddano trzy najczęściej spotykane rodzaje parametryzacji: stałą odległością, odległością pomiędzy punktami oraz jej pierwiastkiem. Przeprowadzona analiza wyników pozwoliła na wyłonienie właściwej metody parametryzacji na potrzeby opisu kształtu powierzchni obiektów powłokowych.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2013, 7, 1; 65-73
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Integracja precyzyjnych dylatometrów hallotronowych oraz tachimetrów zrobotyzowanych dla ciągłego monitorowania przemieszczeń budowli
Integration of precise Hall-effect dilatometers and robotized total stations for continuous monitoring of displacements of buildings
Autorzy:
Mirek, G.
Lenda, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/156441.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
hallotron
czujnik
dylatometr
tachimetr zrobotyzowany
hall effect sensor
sensor
dilatometer
robotised total station
Opis:
Opracowanie przedstawia propozycję systemu pomiarowego służącego do ciągłego monitorowania przemieszczeń obiektów budowlanych. W jego skład wchodzi zespół dylatometrów hallotronowych wykonujących pomiary względne, sterujących równocześnie pracą tachimetrów zrobotyzowanych wykonujących automatyczne obserwacje do ustalonych na obiekcie punktów. Realizowana jest w ten sposób synchronizacja czasowa pomiarów względnych oraz bezwzględnych. Pomiary tachimetryczne wykonywane są w momencie zarejestrowania przemieszczeń względnych o określonej wartości. Wyniki tych obserwacji w połączeniu z danymi z dylatometrów pozwalają zinwentaryzować stan obiektu w chwili zmian zaistniałych w jego strukturze. W opracowaniu opisano budowę oraz metodę kalibracji dylatometrów hallotronowych, jak również sposób konwersji sygnałów na postać cyfrową, umożliwiającą rejestrację pomiarów i sterowanie pracą tachimetrów. Zaprezentowano również wyniki testów dokładnościowych dla wykonanych dylatometrów.
The idea of the proposed measuring system is to synchronise robotised tacheometric measurements of an object with the existing relative displacements detected by a dilatometer. The system consists of a set of dilatometers, a robotised total station featuring ATR (automatic target recognition) and a dedicated software (Fig. 1). The software and a dilatometer were specially designed and built for the proposed system. The latter one uses Hall-effect sensors and magnets to detect and measure displacements (Fig. 5). Their output voltage is converted into digital signals and transmitted to a computer in which the displacement value is calculated by the software on the basis of the displacement-to-voltage characteristics (Fig. 7). They are precisely determined for each dilatometer during the calibration process, with help of splines, which is essential to ensure the high accuracy of measurements. The prototype of a dilatometer and its principle of operation are described in Subsections 2.1 and 2.2, while the calibration process is presented in Subsection 2.3. The dilatometers were subjected to laboratory tests to trial their operation and determine their accuracy. The results are given in Subsection 2.5. The dilatometers, apart from measuring the relative displacements, are also responsible for triggering the tacheometric measurement of object control points in ATR mode. Such a measurement is started up after exceeding the preset threshold values of displacement (Subsection 2.6). In this way the time synchronization of the relative and absolute measurements is achieved, allowing better assessment of the object deformation than in the case of measurements taken independently.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2011, R. 57, nr 1, 1; 77-81
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Concept of measuring and calculation system, based on electronic clinometers to determine the geometry of railway track in the vertical plane
Autorzy:
Strach, M.
Lenda, G.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/130404.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:
surveying
application
automation
measurement
algorithm
infrastructure
system
geodezja
wniosek
automatyzacja
pomiar
algorytm
infrastruktura
Opis:
Geodetic investments support in the scope of modernization the existing sections of Railways and building new ones is associated with the work of high accuracy. For this reason, Surveying teams use the latest technological solutions, both in terms of hardware and software. Among the rail surveying systems dedicated for railway areas, there are trolleys equipped with GNSS Satellite receivers. Unfortunately, the GNSS system is not sufficiently accurate in determining the Height of the railway track. Therefore, the surveying work is often broken down into two stages. In the situational surveys total stations or GNSS receivers are used, and in the surveys of height, Geometric levelling is applied. The article describes the possibility of using an electronic level in Order to eliminate cumbersome levelling surveys. A clinometer used in the surveys firstly had been Subjected to author's laboratory tests verifying its accuracy and allowing its calibration. During the Field tests, the selected section of the track was measured using a level, and additional standard Surveys were carried out using geometric precision levelling. A computational method was also Suggested, allowing for the determination of the heights of points, based on the measured slopes. The method is based on integrating a continuous model of slopes, interpolated by a set of polygonal Chains. The study conducted accuracy tests both of the computational method itself as well as Combined, survey and computational method for determining the height.
Źródło:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2011, 22; 389-399
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dokładność dalmierzy bezzwierciadlanych dla pomiaru obiektów wykonanych z materiałów syntetycznych
Accuracy of reflectorless rangefinders for measurements of objects made of synthetic materials
Autorzy:
Lenda, G.
Marmol, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/153094.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
dalmierz bezzwierciadlany
tachimetr bezzwierciadlany
skaner laserowy
dokładność pomiaru
reflectorless rangefinder
reflectorless tacheometr
laser scanner
measurement accuracy
Opis:
Opracowanie zostało poświęcone badaniu dokładności dalmierzy bezzwierciadlanych związanej z pomiarami od obiektów wykonanych z materiałów syntetycznych. Pojawiające się niejednoznaczności towarzyszące pomiarom tworzyw sztucznych, niejednokrotnie znacznie przewyższają sugerowane przez producentów dokładności dalmierzy bezzwierciadlanych, co skłoniło autorów do wykonania stosownych testów. Materiały syntetyczne z uwagi na właściwą im przepuszczalność światła, zależną dodatkowo od temperatury tworzywa, zmieniają w swojej strukturze przebieg wiązki dalmierczej, co ma bezpośredni związek z osiąganą dokładnością pomiaru. Autorzy wykonali szereg testów uwzględniających rodzaj tworzywa sztucznego, jego temperaturę, mierzoną odległość oraz kąt padania wiązki. Szczegółowe badania przeprowadzono dla wybranego tachimetru bezzwierciadlanego, wykonując dodatkowo testy porównawcze trzech innych tachimetrów. Wyniki badań są aktualne również dla skanerów laserowych, pracujących w oparciu o ta samą metodę działania.
This paper is dedicated to the study of the accuracy of reflectorless rangefinders associated with measurements carried out for targets made of synthetic materials. Ambiguities appearing in the measurement of synthetic materials, sometimes significantly exceeding the precision of the reflectorless rangefinders claimed by their manufacturers, have prompted the authors to perform the relevant tests. Depending on the light permeability of synthetic materials, which is also dependent on their temperature, the direction of the rangefinder beam is altered in the material structure, which has a direct impact on the accuracy of the measurement achieved. The authors have conducted a series of tests taking into account the type of synthetic material, its temperature, the distance measured and the angle of incidence of the beam. Detailed research was conducted for the Lecia TCRA 1102+ reflectorless tacheometer (Tab. 2, fig. 3), and additional comparative tests were carried out for three other tacheometers: Leica TCR 407 POWER, Leica TCRP 1201 and Trimble 5503DR (Tab. 3, fig. 4). There were also verified repeatability of the results for each of the materials, carrying out observations in three independent locations of samples (Tab. 4). The results obtained confirm the observation that most synthetic materials, due to their light permeability, alter (increase) the measured length in relation to the actual length. The type of material (related to the density and uniformity of the internal structure) and its thickness have an essential effect on the accuracy of the measurement. Also essential are such factors as the tem-perature of the material, the angle of incidence of the laser beam and emitted wavelength of the rangefinder. The results of the tests are included in the paper for six synthetic materials of various structures. The results collected also apply to laser scanners that function on the same principles of operation.
Źródło:
Pomiary Automatyka Kontrola; 2010, R. 56, nr 11, 11; 1280-1286
0032-4140
Pojawia się w:
Pomiary Automatyka Kontrola
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of time delays of robotic total stations with high sampling frequency on accuracy of measurements to moving prisms
Wpływ opóźnień czasowych tachimetrów zrobotyzowanych o dużej częstotliwości rejestracji na dokładność pomiarów do ruchomych pryzmatów
Autorzy:
Lenda, G.
Uznański, A.
Strach, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/231163.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
pomiar w ruchu
pomiar pozycji
pomiar kinematyczny
technika pomiarowa
tachimetr zrobotyzowany
measurement
mobile target
position measurement
kinematic measurement
measurement technique
robotic total stations
Opis:
Robotic total stations are a group of surveying instruments that can be used to measure moving prisms. These devices can generate significant errors during kinematic surveys. This is due to the different speeds of the total station’s measurement subsystems, which results in the observations of the point location being performed in different places of the space. Total stations which are several years old may generate errors of up to a few dozen centimeters. More modern designs, with much lower delays of the mechanical and electronic subsystems, theoretically allow to significantly reduce the values of the errors. This study involved the performance of kinematic tests on the modern robotic total station Leica MS50 in order to determine the values of measurement errors, and also to define the possibility of using them for the above-mentioned applications.
W opracowaniu przeprowadzono kinematyczne testy współczesnego tachimetru zrobotyzowanego Leica MS50 pod kątem oceny wartości błędów pomiarowych, a tym samym możliwości użycia do wyżej wymienionych zastosowań. Określanie pozycji ruchomego pryzmatu odbywa się w analogiczny sposób jak celów nieruchomych, poprzez pomiar odległości oraz kąta pionowego i poziomego. Te trzy wielkości, ze względów technicznych, nie mogą być jednak rejestrowane dokładnie w tym samym czasie. Dla pomiarów statycznych nie ma to znaczenia, ponieważ punkt pozostaje w spoczynku. Podczas pomiarów zrobotyzowanych, w trakcie ciągłego ruchu pryzmatu, wzajemne opóźnienia czasowe rejestracji długości i kątów mogą negatywnie wpływać na dokładność, ponieważ na pozycję punktu składają się obserwacje wykonane w różnych miejscach przestrzeni. Aby wyznaczyć wartości tak powstałych błędów, przeprowadzono badania na prostoliniowym torze w laboratorium metrologicznym AGH w Krakowie. Do analiz przyjęto, że oś toru, po którym poruszał się obserwowany pryzmat pokrywa się z osią Y prostokątnego układu współrzędnych. Poprzeczne odchyłki od tego toru w płaszczyźnie poziomej wynikają z opóźnień kątów poziomych względem długości (odchyłki mx), w pionowej, z opóźnień kątów pionowych (odchyłki mz). Tor testowy do pomiarów stanowiła baza komparacyjna dalmierzy tachimetrów elektronicznych, której odchyłki od linii prostej zostały skatalogowane na podstawie pomiarów wykonanych tachimetrem precyzyjnym TC2002. Kształt toru został następnie opisany za pomocą interpolacyjnej funkcji sklejanej, uwzględniającej jego lokalne nierówności, dając model toru. Odchyłki wynikające z analizowanych opóźnień czasowych od tak określonego toru, wyznaczono jako różnicę rzędnych punktu - wyznaczonej i modelowej dla tej samej wartości odciętych. Po torze tym poruszał się ze stałą prędkością wózek napędzany silnikiem krokowym. Badania przeprowadzono dla prędkości 1 m/s (przeciętna prędkość piechura) i 3 m/s.
Źródło:
Archives of Civil Engineering; 2019, 65, 1; 31-48
1230-2945
Pojawia się w:
Archives of Civil Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hallotron sensor system for control of robotized total station operations to monitor movements of building structures
Hallotronowy system czujników sterujących pracą tachimetrów zrobotyzowanych do monitorowania przemieszczeń budowli
Autorzy:
Mirek, G.
Lenda, G.
Kocierz, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/385528.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
hallotron
czujnik przemieszczeń
tachimetr zrobotyzowany
hall effect sensor
displacement sensor
robotized total station
measuring system
Opis:
The paper presents a measuring system designed to monitor displacements and deformation of engineering structures. The main concept of the system is a control of ATR type robotized total station operation by specially designed sensors operating on the base of Hall effect and denoting the displacements occurring within the tested object in real time. This allows to quickly detect existing deformations and taking appropriate countermeasures, what is particularly important, e.g. at structure test loading. A specific electronic module of hallotron sensors was designed and built to be utilized within the system. A suitable system control software was also prepared, in order to facilitate the communication of sensors with a computer.
Praca prezentuje system pomiarowy przeznaczony do monitorowania przemieszczeń i odkształceń obiektów inżynierskich. Istotą systemu jest sterowanie pracą zrobotyzowanych tachimetrów typu ATR za pomocą specjalnie zaprojektowanych czujników, których działanie opiera się na zjawisku Halla, rejestrujących zachodzące przemieszczenia na badanym obiekcie w czasie rzeczywistym. Pozwala to na szybkie wykrycie powstających deformacji i przedsięwzięcie środków zaradczych, co może mieć szczególne znaczenie np. przy próbnych obciążeniach. Na potrzeby systemu został zaprojektowany oraz skonstruowany specjalny elektroniczny moduł czujników hallotronowych. Przygotowano również odpowiednie oprogramowanie sterujące systemu, umożliwiające komunikację czujników z komputerem.
Źródło:
Geomatics and Environmental Engineering; 2010, 4, 2; 89-99
1898-1135
Pojawia się w:
Geomatics and Environmental Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies