Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kuryłowicz, Marek" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 23
Tytuł:
Witold Wołodkiewicz, Maria Zabłocka, "Prawo rzymskie. Instytucje", wyd. 7 poprawione i rozszerzone, C.H. Beck, Warszawa 2023, ss.449
Witold Wołodkiewicz, Maria Zabłocka, Roman Law. Institutions, 7th ed., revised and expanded, C.H. Beck, Warszawa 2023, pp. 449
Витольд Влодкевич, Мария Заблоцка, "Римское право. Институты", 7-е переработанное и дополненное издание, C.H. Beck, Варшава 2023
Вітольд Володкєвіч, Марія Заблоцька, "Римське право. Інститути", 7 виправлене і розширене видання, C.H. Beck, Варшава 2023
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33519328.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Witold Wołodkiewicz
Maria Zabłocka
Instytucje prawa rzymskiego
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 223-230
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akademia Zamojska – historia i teraźniejszość
The Zamoyski Academy – History and Contemporary Times
Autorzy:
Dyjakowska, Marzena
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/4273951.pdf
Data publikacji:
2023-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Akademia Zamojska
studia prawnicze
Jan Zamoyski
The Zamoyski Academy
Legal studies
Opis:
W nawiązaniu do badań Ireneusza Jakubowskiego, śledzącego historyczne losy prawa rzymskiego w Polsce, oraz w związku z rozpoczęciem w 2021 r. działalności nowej Akademii Zamojskiej, autorzy odnieśli się do haseł kontynuacji przez tę uczelnię tradycji pierwszej polskiej wyższej szkoły prywatnej założonej przez Jana Zamoyskiego w XVI w.
This article refers to Ireneusz Jakubowski’s research, tracing the historical fate of Roman law in Poland, as well as the commencement of activities of the New Zamoyski Academy in 2021. The authors refer to the slogans claiming that the Academy continues the tradition of the first Polish private university founded in the 16th century by Jan Zamoyski.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica; 2023, 102; 35-49
0208-6069
2450-2782
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘LEGES LIBITINARIAE’ I PRAWNE REGULACJE RZYMSKIEGO PORZĄDKU POGRZEBOWEGO
The ‘leges libitinariae’ and legal regulations for Roman funeral rites
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096774.pdf
Data publikacji:
2022-08-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
prawo rzymskie; pogrzeby; regulacje prawne.
Roman law; funeral order; legal regulation.
Opis:
Pierwotne podstawy prawne rzymskiego porządku pogrzebowego tworzyły normy sakralne, ustawy królewskie (leges regiae) oraz ustawa XII tablic (tab. 10). Ważną rolę odgrywały zawsze obyczaje przodków (mores maiorum). Ponadto edykty pretorskie oraz konstytucje i ustawy cesarskie (D. 11,7; D. 11,8; D. 47,12; C. 3,44). Znaczenie miały również inskrypcje nagrobkowe jako indywidualny akt prawny, tworzący uprawnienia dla fundatora grobowca i oznaczonych w inskrypcji osób (jako tzw. leges datae). Osobne miejsce zajmują leges libitinariae. Nazwa pochodzi od Libitiny – rzymskiej bogini związanej z pogrzebami. Historycznie pierwsza poświadczona jest lex Lucerina z lat 314-250 r. p.n.e., najlepiej znane są lex Puteolana libitinaria oraz lex Cumana libitinaria (z czasów cesarza Augusta). Zawierają one lokalne przepisy, dotyczące zamówień na usługi pogrzebowe oraz wykonywanie wyroków śmierci. Ponadto nakazywały usuwanie porzuconych zwłok z miejsc publicznych. Kontrolę nad przestrzeganiem przepisów ustawowych sprawowali głównie edylowie. Z badań wynika, że prawne regulacje porządków pogrzebowych były już od początku republiki dobrze znane w samym Rzymie i w miastach municypalnych.
Originally, the legal grounds for Roman funeral rites were formulated by religious provisions, royal laws (leges regiae) and the Twelve Tables. Another important set of practices were ancestral customs (mores maiorum), as well as the praetorian edicts and imperial constitutions and laws which came in force later (D. 11,7; D. 11,8; D. 47,12; C. 3,44). Tomb inscriptions were important as well, because they were regarded as the legal acts creating the rights (leges datae) of the tomb’s founder and the persons mentioned in the inscription. Te Leges Libitinariae hold a special position. The name is derived from Libitina, the Roman goddess associated with funerals. Historically, the first of these laws on record is lex Lucerina, dated to 314-250 BC, but the best known are lex Puteolana Libitinaria and lex Cumana Libitinaria, which are dated to the reign of Augustus. They contain local regulations on undertakers’ services and the execution of death sentences. They also contain orders for the disposal of corpses abandoned in public places. Usually, the magistrates responsible for seeing to the observation of provisions relating to burials were the aediles. This research shows that the legal regulations governing funerals were well established in the city of Rome and the municipalities already by the early Republic.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 2; 121-140
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Krzysztof Szczygielski, Prawa antyczne w piśmiennictwie polskim w latach 1900–1945, Wyd. Temida 2, Białystok 2020, ss. 311, ISBN: 978-83-65696-73-1
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1912049.pdf
Data publikacji:
2021-08-28
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 119; 163-168
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aequitas i iustitia w rzymskiej praktyce prawnej
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609505.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
equity
justice
Roman law
Roman jurisprudence
słuszność
sprawiedliwość
prawo rzymskie
jurysprudencja rzymska
Opis:
Aequitas (equity) was part of the Roman conception of law (ius est ars boni et aequi), which in turn was, according to Roman jurists, grounded in justice (iustitia). The ideas of aequitas and iustitia in the broad sense are also found in various Latin legal phrases, a selection of which is cited in this article. They constitute significant arguments and topics in legal reasoning and justification even today. Some criteria of equity and justice can also be seen in how the concepts of aequitas or iustitia are applied to different situations (cases) or legal institutions (examples in the article). The most evident reference to aequitas in Rome was in the Praetor’s Edict and, consequently, it was the Praetor’s law, practically enforced in court, that turned into the main equity tendency in Roman law. Praetors were supported by the strongly deliberative activity of Roman jurisprudence. As a result, lawyers occupied the already accepted role of priests of law and justice (sacerdotes iustitiae). The discussed concepts were thus an expression of a creative approach to statutory interpretation. They stressed what was socially, morally and legally good, right and just, in the application of law. The idea of equity, conveyed by Roman law, eventually became a fundamental thesis of European legal culture.
Aequitas (słuszność) była częścią rzymskiego pojęcia prawa (ius est ars boni et aequi), które w koncepcji rzymskiej wywodziło się od sprawiedliwości (iustitia). Słuszność i sprawiedliwość w szerszym znaczeniu można odnaleźć w wielu sentencjach i regułach prawa rzymskiego, przytoczonych w niniejszym artykule. Tworzyły one ważne również dzisiaj argumenty i topiki w rozumowaniach oraz uzasadnieniach prawniczych. Kryteria słuszności i sprawiedliwości stosowane były ponadto przez jurystów rzymskich przy rozstrzyganiu konkretnych przypadków prawnych (kazusów – przykłady w tekście). Najwyraźniej odwoływał się w Rzymie do aequitas edykt pretorski. W rezultacie to właśnie prawo pretorskie, stosowane praktycznie w procesie, stało się głównym nurtem słusznościowym w prawie rzymskim. Za pretorami stała silnie działalność rzymskiej jurysprudencji, zmierzającej w ogólności do realizowania sprawiedliwości oraz upowszechniania zasad dobra i słuszności. W ten sposób juryści w swej praktycznej działalności pełnili rolę kapłanów prawa i sprawiedliwości (sacerdotes iustitiae). Idea słuszności, niesiona przez prawo rzymskie, stała się z czasem fundamentalną tezą europejskiej kultury prawnej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2019, 66, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkic do dziejów tzw. romanistyki marksistowskiej
A sketch for the history of the so-called Marxist Romanistics
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782679.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Roman law
socialist states
Opis:
Marxist Romanistics meant a new trend in the study of Roman law, moving away from the formalism and dogmatism of traditional bourgeois Romanistics and juxtaposing it creatively with a new methodology of dialectic and historical materialism, with particular emphasis on class struggle. The place of this ideological expansion was, first and foremost, the countries which came under the influence of the USSR. The leading role was played by Czechoslovakian studies under the guidance of the Czech romanist, Professor Milan Bartošek, who was even considered a “herald of Marxist Romanistics.” In other countries of the socialist bloc the romanists gave in to new influences to a lesser and more varied extent. Poland and Hungary retained the most independent position, the drastic exception being the German Democratic Republic, where the whole science of law was reduced in general, and Roman law as an academic subject and scientific discipline ceased to exist. Although history has outmoded these theses and programmes, including Marxist Romanistics, an interesting historical contribution to the history of Roman law has remained.
Źródło:
Z Dziejów Prawa; 2019, 12; 933-950
1898-6986
2353-9879
Pojawia się w:
Z Dziejów Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘ANIMULA VAGULA BLANDULA’… CESARZ HADRIAN I JEGO DUSZYCZKA-WĘDROWNICZKA
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664019.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Hadrian
animula
little soul
duszyczka
Opis:
SummaryThe article presents the Polish translations of the Emperor Hadrian’s poem Animula vagula blandula and the comments on it in the Polish literature (by A. Birley, A. Krawczuk, K. Morawski, J. German, Z. Kubiak, and G. Morcinek). Tese Polish references offer a range of literary approaches to the poem which still trigger a variety of associations and enduring reflections on Hadrian the emperor, and Hadrian the human individual and ‘his little wandering soul.’
Artykuł zawiera przegląd przekładów i komentarzy do znanego wiersza cesarza Hadriana Animula vagula blandula, jakie znajdują się w literaturze opublikowanej w języku polskim (A. Birley, A. Krawczuk, K. Morawski, J. German, Z. Kubiak, G. Morcinek). Są to jednocześnie literackie ścieżki omawianego wierszyka, wywołującego nadal wiele różnorodnych skojarzeń i ponadczasowych refleksji nad cesarzem – człowiekiem i jego duszyczką – wędrowniczką.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2017, 17, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eminentissimo viro iuris consulto… Roman Jurists in Epigraphic Texts
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618825.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
inscriptions
classical lawyers
provincial lawyers
Digest
inskrypcje
prawnicy klasyczni
prawnicy prowincjonalni
Digesta
Opis:
Among the sources of Roman jurisprudence comparatively little place is taken by epigraphic texts. Apart from several exceptions (e.g. Ulpian, Salvius Julianus), there are no epigraphic sources, mostly sepulchral inscriptions, related to lawyers whose work provided the foundation for Justinian’s Digest. Small inscriptions are found in the provinces, where lawyers were probably held in deeper reverence by local communities. Some inscriptions highlight state positions occupied by a given jurist, rather than his scientific achievement (e.g. Pactumeius Clemens). It seems that the greatest monument to classical jurists was set up by Emperor Justinian as he quoted fragments of their writings along with the name of the jurist and the title of the work from which the excerpt was taken. Although little can be learned about them from epigraphic texts and their tombstones no longer exist, their work eventuated in monuments more permanent than those made of stone or bronze – legal thought which turned into the foundation of modern dogmatics of private law and European legal culture.
Wśród źródeł poznania rzymskiej jurysprudencji stosunkowo niewiele miejsca zajmują teksty epigraficzne. Poza kilkoma wyjątkami (np. Ulpian, Salvius Julianus) brakuje źródeł epigraficznych, zwłaszcza inskrypcji nagrobkowych, odnoszących się do uczonych prawników, których dzieła stały się podstawą opracowania justyniańskich Digestów. Liczniejsze są niewielkie inskrypcje nagrobkowe z terenów prowincji, gdzie funkcja prawnika miała zapewne większe znaczenie wśród lokalnej społeczności. Niekiedy inskrypcje poświęcają więcej miejsca funkcjom państwowym jurysty niż jego twórczości naukowej. W rezultacie można stwierdzić, że największy pomnik wystawił jurystom klasycznym sam cesarza Justynian, przejmując fragmenty ich pism z podaniem nazwiska jurysty i tytułu dzieła, z którego dany fragment został zaczerpnięty. Chociaż niewiele wiemy o nich z tekstów epigraficznych i nie zachowały się ich kamienie nagrobne, to przez swoje dzieła pozostawili jednak po sobie pomniki trwalsze od kamienia i spiżu – myśl prawniczą, która stała się fundamentem nowożytnej dogmatyki prawa prywatnego i podstawą europejskiej kultury prawnej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Threpte und Eutyches – römische Sklaven in Krakau (CIL VI 27389a)
Threpte i Eutyches – rzymscy niewolnicy w Krakowie
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2006890.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
headstone
slaves
contubernium
Krakow
tabliczka nagrobna
niewolnicy
Kraków
Opis:
In the Princes Czartoryski Museum in Krakow there is a Roman headstone with the following inscription: For the best and most faithful wife (coniux) Threpte, well distinguished, put up by Eutyches, a slave of Atilius Agricola (CIL VI 27389a – 1st/2nd c. AD). They were probably slaves from Hellenized eastern regions. Eutyches is explicitly described as a slave (EUTYCHES ATILI AGRICOLAE SERVUS), while Threpte’s status is clarified by her name, which is the Greek word for a slave, conceived and raised up in the family of a master (Roman verna). In legal terms, the only relationship they could enter was contubernium. Possibly, Atilius Agricola had two slaves whom he treated in a friendly manner allowing them to maintain a relationship; he also agreed for Threpte to be buried in a separate grave with an inscription. It is one of many texts suggesting cordial relations between slaves and Roman families in the early period of the Roman Empire. Interestingly, the ashes have remained in Roman soil, while the plate with the inscription has found its way to Krakow.
W Muzeum Książąt Czartoryskich w Krakowie znajduje się tabliczka z rzymskiego nagrobka z następującym napisem: Najlepszej i najwierniejszej żonie Threpte, dobrze zasłużonej, wystawił Eutyches, niewolnik Atiliusza Agrykoli (CIL VI 27389a – I/II w.n.e.). Chodzi tu o niewolników, pochodzących prawdopodobnie ze shellenizowanych obszarów wschodnich. Euyches został wyraźnie określony jako niewolnik (EUTYCHES ATILI AGRICOLAE SERVUS), zaś pozycja Threpte wynika z samego imienia, oznaczającego po grecku niewolnicę, spłodzoną i wychowaną w rodzinie właściciela (rzymska verna). Z prawnego punktu widzenia związek między nimi mógł mieć charakter tylko contubernium. Prawdopodobnie Atilius Agricola miał dwoje niewolników, których traktował przyjaźnie, dopuszczając do ich faktycznego związku i pozwolił ponadto na pochowanie Threpte w osobnym grobie i zaopatrzenie inskrypcją. Jest to jeden z wielu tekstów, dowodzących familiarnych stosunków z niewolnikami w rzymskich rodzinach okresu wczesnego cesarstwa. Co ciekawe ponadto – prochy ich pozostały na rzymskiej ziemi, zaś tabliczka z napisem zawędrowała zrządzeniem losu do Krakowa.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 2; 47-63
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
‘ILLOTIS MANIBUS’. HENRYK KUPISZEWSKI I WSPóŁCZESNE DYSKUSJE ROMANISTYCZNE W POLSCE
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664083.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
nauka prawa rzymskiego
kierunki badań
Opis:
“Illotis Manibus”: Henryk Kupiszewski and the Contemporary Discussion of Roman Law in PolandSummaryIn his discussion of the significance of Roman law Henryk Kupiszewski referred to Gaius’ observation that the study of the lawcould not be conducted “with unwashed hands” (illotis manibus), viz.without a knowledge of the historical sources. In my opinion it is imperative to remind ourselves of this today, when some Polish scholarsof Roman law are criticising source studies and historical research onRoman law, and opting instead for modernity and a future examinedprimarily from the fuzzy perspective of decodification. In Prawo rzymskie a współczesność, his book on Roman law and the present times,Kupiszewski emphasised that the principal area of research on Romanlaw could take was still the examination of the work and achievementof the iurisprudentes, and that any other strategy would put it on thepath for self-destruction. Roman law studies are, of course facing new,contemporary problems. For instance, it has been observed that effectively the historical and legal awareness of today’s scholars of civil lawno longer encompasses Roman law. So we should be trying to preservethe connection of Roman law with the disciplines of positive law, andespecially making a concerted effort to work on a synthesis of Romanlaw as an introduction to contemporary private law. Furthermore, inour research we should take into consideration the close connectionbetween Roman law and other disciplines relating to antiquity – another point Kupiszewski made. We should also view the tradition ofRoman law as the common denominator in the European consensus onthe law. Hence the purposefulness of continuing the basic trend in thestudy of Roman law, from the aspect both of its ancient history and ofits European tradition and present-day manifestations.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2015, 15, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testamentum holographum
Autorzy:
Kuryłowicz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011927.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
testamentum holographum
testament holograficzny
Opis:
Testamentum holographum denotes a testament written by the testator in his own hand. It is in this sense that the term is found in papyrological texts in Greco-Roman Egypt. In Roman Law, it appears as late as the fifth century in the constitutions of the Emperors Theodosius II and Valentinian III as an acceptable form of testament written in the testator’s own hand – per holografam scripturam, without witnesses. Emperor Justinian failed to accept this novelty into his code and restored the classical forms of drafting a testament. However, the concept of holographic testament survived in Germanic legal codes (Lex Romana Burgundionum; Lex Romana Visigothorum) and it was through them that it has found its way into modern legislations, indirectly into the Polish civil law as well.
Testament holograficzny jest pochodzenia greckiego i oznacza testament spisany własnoręcznie, jedną i tą samą ręką. W tym znaczeniu występuje w tekstach papirologicznych na terenie grecko-rzymskiego Egiptu. W prawie rzymskim pojawia się dopiero w V wieku w ustawie cesarzy Teodozjusza II i Walentyniana III jako dopuszczalna forma testamentu sporządzonego własnoręcznym pismem – per holografam scripturam, bez udziału świadków. Cesarz Justynian nie zaakceptował jednak tej nowości w swojej kodyfikacji i powrócił do klasycznych form sporządzania testamentu. Pojęcie testamentu holograficznego zachowało się jednak w germańskich spisach prawa (Lex Romana Burgundionum; Lex Romana Visigothorum) i tą drogą przeniknął on do ustawodawstw nowożytnych, pośrednio także do polskiego prawa cywilnego.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2015, 7, 1; 219-227
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 23

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies