Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kulicki, C." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Halina Pugaczewska [1921-1997]
Autorzy:
Kulicki, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21589.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Belemnitida
fauna
biography
paleobiology
geology
Jurassic belemnite
Pugaczewska Halina biography
paleontology
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New observations on Rhabdopleura kozlowskii (Pterobranchia) from the Bathonian of Poland
Nowe obserwacje nad Rhabdopleura kozlowskii (Pterobranchia) z batonu Polski
Novye dannye o Rhabdopleura kozlowskii (Pterobranchia) iz batskoga jarusa Polkhi
Autorzy:
Kulicki, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22539.pdf
Data publikacji:
1971
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1971, 16, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The discovery of Rhabdopleura (Pterobranchia) in the Jurassic of Poland
Odkrycie Rhabdopleura (Pterobranchia) iw Jurze Polski
Otkrytie Rhabdopleura (Krylozhabernye) v Jure Polshi
Autorzy:
Kulicki, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21074.pdf
Data publikacji:
1969
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1969, 14, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Remarks on the embryogeny and postembryonal development of ammonites
Uwagi o embriogenezie i rozwoju postembrionalnym amonitów
Primechanija na temu ehmbriogeneza i postehmbrionalnojj ehvoljucii ammonitov
Autorzy:
Kulicki, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21929.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1974, 19, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Structure and mode of origin of the ammonite proseptum
Budowa i sposób powstawania proseptum amonitów
Stroenie i sposob obrazovanija prosepta ammonitov
Autorzy:
Kulicki, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22859.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1975, 20, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Jurassic juvenile ammonites of the Jagua Formation, Cuba
jurajskie młodociane amonity z formacji Jagua na Kubie
Autorzy:
Kulicki, C.
Wierzbowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21217.pdf
Data publikacji:
1983
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
Early ontogenetic stages of some Ammonitina (mostly Perisphinctidae) are described from the Oxfordian Jagua Formation of western Cuba. Fourty six percent of the sample are specimens attaining the nepionic swelling with more than four septa developed. Juvenile jaw apparatus found for the first time in specimens with only 2,25 whorls, displays primitive elements corresponding to conchorhynch and rhyncholit of nautiloids, litoceratids and phylloceratids. The fauna and sediment features evidence a low water energy and low oxigenated conditions at the bottom during the sedimentation. The juvenile ammonites occur together with numerous adults which are represented by corresponding micro- and macroconchs; it indicates for the proximity of a breeding place.
W ciemnych konkrecjach wapiennych z formacji Jagua zaliczanej do oksfordu środkowego, w prowincji Pinar del Rio w zachodniej Kubie, występują masowo mikroskopijne muszle amonitów obok dużych, często dorosłych form. Na podstawie wyraźnej dominacji przedstawicieli Perisphinctidae wśród dużych okazów można sądzić, że również wśród form młodocianych grupa ta jest licznie reprezentowana. Badania przeprowadzono na płytkach cienkich i opracowano statystycznie ponad sto młodocianych okazów (fig. 1—2). Okazało się, że 46% całej próby stanowią okazy, których muszle osiągnęły stadium definitywnie wykształconego zgrubienia nepionicznego. Okazy takie posiadają średnio ponad cztery septa (proseptum i nakrosepta). Większość współczesnych badaczy uważa, że stadium to jest charakterystyczne dla świeżo wyklutych osobników. Masowość występowania takich okazów potwierdza tezę, iż po wykluciu następował kryzys fizjologiczny eliminujący znaczną część osobników. W dwóch młodocianych okazach znaleziono w komorze mieszkalnej szczątki aparatów szczękowych (fig. 3—4, pl. 7—8) stanowiące pierwsze znalezisko aparatów na tak wczesnym etapie rozwoju osobniczego. Szczęka dolna posiada organiczną blaszkę zewnętrzną o długości zbliżonej do wysokości ujścia komory mieszkalnej, podobnie jak w anaptychu i aptychu. Niestety, na podstawie przekrojów nie udało się stwierdzić, czy jest to twór parzysty czy nieparzysty. Obie szczęki posiadają wapienne elementy odpowiadające konchorynchowi w szczęce dolnej i ryncholitowi w szczęce górnej, dzięki czemu są podobne do aparatów szczękowych współczesnego łodzika oraz przedstawicieli górnokredowych Litoceratina i Phylloceratina. Występowanie aparatu szczękowego typu ‘nautilusowego’ u młodocianego przedstawiciela Ammonitina świadczy z jednej strony o pierwotności aparatu typu ‘nautilusowego’, a z drugiej o rekapitulacji w rozwoju aparatu szczękowego typu anaptychowego i aptychowego. Obecność aparatu szczękowego typu ‘nautilusowego’ u górnokredowych Litoceratina i Phylloceratina jest zatem cechą pierwotną. W świetle powyższych danych mało prawdopodobna wydaje się koncepcja Dzika (1981), w której wywodzi on formę dolnej szczęki współczesnego łodzika od operkulum ślimaków morskich, poprzez formy typu anaptych-aptych. Analiza paleoekologiczna zespołu skamieniałości występujących w osadach razem z amonitami wykazuje obfitość form nektonicznych i planktonicznych i ubóstwo form bentonicznych, ograniczonych do cementujących małży ostrygowatych, które zasiedlały leżące na dnie muszle amonitów. Ponadto, w osadzie uderza (1) brak składników ziarnistych, typowych dla wód o wysokiej energii, (2) obecność i równomierne rozmieszczenie drobnoziarnistego pirytu, (3) a także dobre zachowanie skamieniałości, które nie uległy niszczącemu działaniu czynników mechanicznych i biologicznych. Cechy te świadczą o niskiej energii środowiska sedymentacji i dominowaniu warunków redukcyjnych na powierzchni osadu. Warunki redukcyjne sprzyjały dobremu zachowaniu delikatnych muszli młodocianych amonitów, m.in. poprzez zwiększenie alkaliczności środowiska, co zapobiegało ich rozpuszczaniu w procesie sedymentacji i diagenezy. Najbardziej typowym elementem omawianych osadów jest stowarzyszenie form młodocianych i dymorficznych form dorosłych amonitów, reprezentowanych przez odpowiadające sobie mikro- i makrokonchy (Wierzbowski 1976); w analizowanych rodzinach Perisphinctidae i Glochiceratidae proporcje ilościowe występowania mikro- i makrokonch mogą być określone 1:1. Znaleziska te mogą być interpretowane jako wskaźnik bliskości miejsca lęgowego amonitów.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1983, 28, 3-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Discovery of Pterobranchia [Graptolithoidea] in the Permian
Autorzy:
Mierzejewski, P
Kulicki, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19944.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fossil remains
Graptolithina
Graptolithoidea
paleobiology
Permian
remains
Norway
Rhabdopleuroidea
Pterobranchia
Opis:
The fossil remains of a hemichordate exoskeleton, recognized as fragments of the stolons and their cyst−like swellings connected with the fusellar zooidal tubes, were derived by chemical isolations from Late Permian (Kazanian) mudstones of the Svalis Dome (central Barents Sea, Norway). These fossils, referred to as Diplohydra szaniawskii sp. nov., are the first undoubted representatives of the class Graptolithoidea found in Permian deposits. The genus Diplohydra Kozłowski, 1959, known previously only from the Ordovician and originally established as a thecate hydroid taxon, is reinterpreted as an aberrant member of the order Rhabdopleuroidea. This strange hemichordate, characterized by fusellar tubes distinctly narrower than stolon−like tubes and their swellings, reveals a certain degree of dimorphism in the stolon system. D. szaniawskii sp. nov. also displays some peculiar morphological features common to the Ordovician rhabdopleuroid genus Rhabdopleurites Kozłowski and the stolonoid genus Stolonodendrum Kozłowski.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cephalopod arm hooks from the Jurassic of Poland
Haczyki głowonogów z jury Polski
Krjuchochki golovnogikh molljuskov iz jury Polshi
Autorzy:
Kulicki, C.
Szaniawski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20575.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1972, 17, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cortical fibrils and secondary deposits in periderm of the hemichordate Rhabdopleura [Graptolithoidea]
Autorzy:
Mierzejewski, P
Kulicki, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22318.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Hemichordata
fibril
hemichordate
Graptolithoidea
Rhabdopleura
periderm
deposit
Pterobranchia
ultrastructure
paleontology
Opis:
Coenecia of extant hemichordates Rhabdopleura compacta and Rh. normani were investigated using SEM techniques. Cortical fibrils were detected in their fusellar tissue for the first time. The densely packed cortical fibrils form a characteristic band−like construction in fusellar collars, similar to some Ordovician rhabdopleurids. No traces of external secondary deposits are found in coenecia. Two types of internal secondary deposits in tubes are recognized: (1) membranous deposits, composed of numerous, tightly packed sheets, similar to the crustoid paracortex and pseudocortex; and (2) fibrillar deposits, devoid(?) of sheets and made of cortical fibrils, arranged in parallel and interpreted as equivalent to graptolite endocortex. There is no significant difference in either the shape or the dimensions of cortical fibrils found in Rhabdopleura and graptolites. The cortical fabric of both rhabdopleuran species studied is composed of long, straight and more or less wavy, unbranched fibrils arranged in parallel; their diameters vary from 220 to 570 µm. The study shows that there is no significant difference between extinct and extant Graptolithoidea (= Pterobranchia) in the histological and ultrastructural pattern of their primary and secondary deposits of the periderm. The nonfusellar periderm of the prosicula is pitted by many depressions similar to pits in the cortical tissue of graptolites.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2003, 48, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Graptolite-like fibril pattern in the fusellar tissue of Palaeozoic rhabdopleurid pterobranchs
Autorzy:
Mierzejewski, P
Kulicki, C.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22681.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
rhabdopleurid
rhabdopleurid pterobranch
Paleozoic
graptolite
Permian
Ordovician
taxonomy
ultrastructure
pterobranch
Opis:
The fusellar tissue of Palaeozoic rhabdopleurid pterobranchs has been studied using the SEM techniques. The fibrillar material of Ordovician Kystodendron ex gr. longicarpus and Rhabdopleurites primaevus exhibits a distinct dimorphism, comprising: (1) thinner, wavy and anastomosing/branching fusellar fibrils proper, producing a tight three-dimensional meshwork; and (2) long, more or less straight and unbranched cortical fibrils, sometimes beaded, and arranged in parallel. These fibrils are similar to the fusellar and cortical fibrils of graptolites, respectively. Until now, dimorphic fibrils and their arrangement within fusellar tissue were regarded as unique characters of the Graptolithina. In general, the fibrillar material of these fossils is partially preserved in the form of flaky material (new term) composed of flakes (new term). Flakes are interpreted as flattened structures originating from the fusion of several neighbouring tightly packed fibrils. A Permian rhabdopleurid, referred to as Diplohydra sp., reveals a fabric and pattern of fusellar tissue similar to that of both Ordovician rhabdopleurids but devoid (?) of cortical fibrils. The results presented here question views that: (1) substantial differences in fabric and pattern of fusellar tissue exist between fossil pterobranchs and graptolites; and (2) the ultrastructure of pterobranch periderm has remained unchanged at least since the Ordovician. The Palaeozoic rhabdopleurids investigated are closer ultrastructurally to graptolites than to contemporary pterobranchs. The pterobranchs and the graptolites should be treated as members of one class - the Graptolithoidea.
Przeprowadzono badania ultrastrukturalne perydemy trzech paleozoicznych pióroskrzelnych (Pterobranchia) z rzędu Rhabdopleurida: ordowickich Kystodendron ex gr. longicarpus (Eisenack) i Rhabdopleurites primaevus Kozłowski, oraz permskiego Diplohydra sp. Wykazano, że tkanka fuzellarna form ordowickich składa się z tego samego tworzywa co u graptolitów oraz wykazuje typowy dla nich dymorfizm fibrylarny i układ przestrzenny: tworzą ją stosunkowo cienkie, rozgałęziające się, powyginane włókna fuzellarne oraz grube, często równolegle ułożone włókna kortykalne. Włókien kortykalnych nie stwierdzono u Diplohydra sp., która zachowała jednak typowo graptolitowy charakter włókien fuzellarnych. Między włóknami wszystkich zbadanych form występują struktury określone jako płatki (flakes), powstałe wskutek cementacji kilkunastu lub więcej sąsiadujących ze sobą włókien. Materiał perydermalny zbudowany z płatków (flaky material - nowy terrnin) obserwowany był uprzednio u graptolitów. Stwierdzony w badanym materiale dymorfizm fibrylarny był dotąd uważany za właściwy jedynie graptolitom, podczas gdy tkanka fuzellarna pióroskrzelnych, zarówno kopalnych jak i współczesnych miała być zbudowana wyłącznie z cienkich, nierozgałęziających się włókien. Uzyskane wyniki potwierdzają trafność koncepcji Beklemiszewa (1951) o traktowaniu współczesnych i kopalnych pióroskrzelnych jako przedstawicieli gromady Graptolithoidea.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development and calcification of the ammonitella shell
Autorzy:
Kulicki, C
Doguzhaeva, L A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/19971.pdf
Data publikacji:
1994
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
Aconeceras trautscholdi
skamienialosci
jura
slimaki
muszle larwalne
paleontologia
amonity
muszle embrionalne
Archaeogastropoda
Aconeceras
Opis:
Aconeceras trautscholdi ammonitellae mass occurring in the Aptian of Symbirsk, central Russia represent consecutive calcification stages of the primary organic shell wall. Already after the formation of the organic shell with proseptum, the first whorl and umbilical walls of the initial chamber were calcified, then the remaining part of the initial chamber, and finally the nacreous primary constriction was formed and the proseptum was calcified. The original mineral participating in calcification was aragonite, which formed primary prismatic layers. The ammonite embryonic shell was thus formed similarly to the archaeogastropod larval shell. This explains the microstructural distinction of the ammonitella and proseptum walls with respect to the rest of the ammonite shell.
Muszle embrionalne (amonitelle) Aconeceras, masowo występujace w konkrecjach aptu Syrnbirska, ukazują kolejne stadia kalcyfikacji ścianek. Pierwotna muszla amonitelli była niezmineralizowana, podobnie jak muszla larwalna dzisiejszych ślimakow Archaeogastropoda.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1994, 39, 1; 17-44
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The world`s oldest crustoid graptolites from the Upper Tremadocian of Poland
Autorzy:
Mierzejewski, P
Kulicki, C.
Urbanek, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22443.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
The Crustoidea are an order of sessile basic graptolites that are morphologically intermediate between the extant genus Rhabdopleura (Rhabdopleuroidea) and the extinct sessile order—the Dendroidea (Kozłowski 1962, 1966; Bulman 1970; Urbanek 1986). So far these rather poorly known graptolites of significant phylogenetic importance have been reported from the upper Arenigian or lower Llanvirnian (Kozłowski 1962) to the upper Ludlow (Mierzejewski 1977). Isolated fragments of the graptolite stolon system were chemically extracted from upper Tremadocian chert nodules from Wysoczki (Holy Cross Mountains, central Poland) and examined with SEM. Because of the characteristic trifurcation and fine annulation of the stolons they are recognized as remnants of the crustoid graptolites. This discovery extends the stratigraphic distribution of the crustoid graptolites and explains the enigmatic presence of graptoblasts in the upper Tremadocian beds of Wysoczki.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 4; 721-724
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fauna and stratigraphy of the Uppermost Triassic and the Toarcian and Aalenian deposits in Sassenfjorden, Spitsbergen
Fauna najwyższego triasu oraz toarku i aalenu z Sassenfjorden (Spitsbergen) i jej znaczenie stratygraficzne
Autorzy:
Wierzbowski, A.
Kulicki, C.
Pugaczewska, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20426.pdf
Data publikacji:
1981
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1981, 26, 3-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Precursory siphuncular membranes in the body chamber of Phyllopachyceras and comparisons with other ammonoids
Autorzy:
Tanabe, K
Kulicki, C.
Landman, N.H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22378.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Ammonoidea
Late Cretaceous
organic membrane
scanning electron microscopy
morphogenesis
Hokkaido
body chamber
Japan
chamber formation
Phyllopachyceras ezoense
septal epithelium
paleontology
Phyllopachyceras
ammonoid
Opis:
Organic membranes preserved in the rear part of the body chamber of the Late Cretaceous phylloceratid ammonite Phyllopachyceras ezoense were examined with scanning electron microscopy (SEM) on the basis of well−preserved specimens from Hokkaido, Japan. SEM observations revealed that the membranes are continuous with the siphuncular tube wall in the phragmocone and consist of two layers, both of which are made of a dark, primarily conchiolin material; namely, a thinner inner homogeneous layer and a thicker outer layer with gently inclined pillar−like units. Hence, they are interpreted as the precursory siphuncular membranes. The precursory siphuncular membranes are not associated with any other organic components such as the siphuncular sheets reported in some Paleozoic and Mesozoic ammonoids. Unlike the tube−like condition in the phragmocone, the precursory siphuncular membranes in the body chamber of the specimens examined do not form a tube shape; on the ventral side the membranes are truncated and directly contact the outer shell wall. These observations suggest that the inner and outer layers of the precursory siphuncular membranes in the body chamber were respectively formed by the siphuncular epithelium from the inner side and by the invaginated septal epithelium from the outer side. It is also postulated that at the initial stage of septal formation, the rear part of the body moved slowly forward, developing a circumsiphonal invagination of the septal epithelium. Because similar conchiolin membranes are occasionally preserved in the body chambers of other phylloceratids, the above morphogenetic process applies to all members of the Phylloceratina. The tube−shaped structure in the rear part of the body chamber of desmoceratid Damesites consists only of nacreous layer. We interpret it as a pathologically overgrown prochoanitic septal neck.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2005, 50, 1
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Primary structure of the connecting ring of ammonoids and its preservation
Autorzy:
Kulicki, C.
Tanabe, K.
Landman, N.H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20506.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
ammonite
ammonoid
hydrostatic organ
mineral segment
nautiloid
organic segment
tube
calcium phosphate
fossilization
Opis:
The most distinctive and important element of the hydrostatic organ of ammonoids and nautiloids is the siphuncular tube. It consists of mineral and organic segments (so−called connecting rings). The connecting ring of ammonites never preserves its original organic matter in the mineralized state, usually having undergone diagenetic phosphatisation, more rarely, calcification, or even complete loss. Our knowledge about its original ultrastructure is based upon comparison with Recent Nautilus and phosphatised or calcified ammonite fossils. We show that depending on the taphonomic history, both calcium phosphate and calcite can participate in the diagenesis of the connecting ring wall. Under standard light microscopy, the phosphatised elements are indistinguishable from the calcified ones. Both are dark brown in colour, due to an excess of carbon. The structure of the phosphatised siphuncle does not closely replicate the structure of its organic elements. This casts doubts on conclusions of other authors who described a complex porous structure in ammonite siphuncles, which is completely dissimilar to the siphuncular structure of Recent Nautilus and suggests that this organ functioned differently in ammonites. SEM observations using a BSE detector on the calcified parts of the walls of connecting rings revealed a multilayered structure with perpendicular elements connecting particular layers, resembling the structure of a stacked nacreous layer.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2007, 52, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies