Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Krajewska-Patan, A." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-15 z 15
    Tytuł:
    Biology of germination of medicinal plant seeds. Part XXIIa. Seeds of Rhodiola kirilowii (Regel.) Maxim from Crassulaceae family
    Biologia kiełkowania nasion roślin leczniczych.Cz.XXIIa. Nasiona Rhodiola kirilowiiv (Regel.) Maxim z rodziny Crassulaceae
    Autorzy:
    Bilinska, E.
    Buchwald, W.
    Krajewska-Patan, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71790.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    Morphological features of Rhodiola kirilowii seeds and seedlings were described. A fouryear cycle of monthly germination analysis of Rhodiola kirilowii was carried out. The analysis was performed every month. The germination of Rhodiola kirilowii seeds was available in good light conditions. The determination of the germination capacity was possible after 17 days. During the first year after the harvest the germination of Rhodiola kirilowii seeds oscillated up to 80%. Seeds stored in unheated room kept their viability even up to 9 years after the harvest.
    Opisano cechy morfologiczne nasion i siewek różeńca Kiryłowa. Przeprowadzono czteroletni cykl comiesięcznych badań zdolności kiełkowania nasion różeńca Kiryłowa. Stwierdzono, że nasiona różeńca Kiryłowa do kiełkowania wymagają dostępu światła. Zdolność kiełkowania można ustalać po 17 dniach od rozpoczęcia analizy. W pierwszym roku po zbiorze nasiona różeńca Kiryłowa kiełkują w około 80%. Przechowywane w nie ogrzewanym magazynie zachowują żywotność nawet do 9 lat po zbiorze.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2010, 56, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Production of the secondary metabolites in Salvia miltiorrhiza in vitro cultures
    Produkcja metabolitów wtórnych w kulturach in vitro szałwii czerwonokorzeniowej (Salvia miltiorrhiza Bunge)
    Autorzy:
    Dreger, M.
    Krajewska-Patan, A.
    Gorska-Paukszta, M.
    Pieszak, M.
    Buchwald, W.
    Mikolajczak, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72506.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    Salvia miltiorrhiza (family: Lamiaceae) is well known as Danshen in traditional Chinese medicine. It is used mainly in the treatment of cardiovascular diseases. A number of pharmacological studies have proved its wide spectrum of pharmacological activities: cardiovascular protective effect, antioxidant, anti-inflammatory, neuroprotective, antimicrobial and anticancer. The roots of S. miltiorrhiza contain two main groups of active compounds: phenolic constituents and abietane-type diterpenoids (tanshinones). The studies on S. miltiorrhiza in vitro cultures have been focused on secondary metabolites production for over two decades. Both cultures, undifferentiated and transformed, are able to synthesize the active compounds but their content is low. The elicitation treatment significantly enhances the metabolites content at a level close or much higher than in the intact plants. The induction effect depends on many factors: the kind and dose of the elicitor, the type of the culture and its susceptibility, time and ways of administration, the growth state of tissues etc. The yeast extract and some heavy metal ions effectively induce tanshinones biosynthesis such as cryptotanshinone, whereas methyl jasmonate stimulate mainly phenolic compounds – lithospermic acid B and demonstrated limited effect on diterpenoids accumulation. Nowadays, the much attention has been paid to the biosynthetic pathways and genes including expression profiling and cloning. The recognition of the genes pathways and the transcription factors (including the signal transduction steps level) will be helpful in better understanding of the regulatory mechanism and improvement of the production of the interesting secondary metabolites and eventually appliance in the industry.
    Szałwia czerwonokorzeniowa (Salvia miltiorrhiza Bunge; rodzina: Lamiaceae) należy do najbardziej znanych ziół w chińskiej medycynie ludowej (Danshen) i od wieków używanych głównie w leczeniu chorób i schorzeń układu krążenia. Liczne badania farmakologiczne potwierdzają szerokie spektrum działania, z których najważniejsze to protekcyjne działanie na układ sercowo-naczyniowy, aktywność antyoksydacyjna i przeciwzapalna, a także neuroprotekcyjna, przeciwdrobnoustrojowa i antynowotworowa. Korzenie tego gatunku zawierają dwie główne grupy związków: związki fenolowe i tanszinony (diterpeny typu abietanu). Badania nad produkcją metabolitów wtórnych w kulturach in vitro Salvia miltiorrhiza prowadzone są od ponad dwudziestu lat. Stwierdzono, że zarówno kultury niezróżnicowanych tkanek, jak i kultury transformowane zdolne są do produkcji związków biologicznie czynnych, choć ich zawartość jest zazwyczaj niska. Zastosowanie elicytorów zwiększa zawartość metabolitów do poziomu zbliżonego lub przewyższającego zawartość w roślinach z gruntu. Efekt elicytacji zależny jest od wielu czynników: rodzaju kultury i jej podatności na działanie elicytora, rodzaju i dawki elicytora oraz terminu i sposobu jego podania, a także fazy wzrostu kultury etc. Stwierdzono, że wyciąg drożdżowy i niektóre jony metali ciężkich stymulują biosyntezę tanszinonów (głównie kryptotanszinonu), natomiast jasmonian metylu – kwasów fenolowych, bez większego wpływu na syntezę diterpenów. Obecnie badania skupiają się głównie na studiowaniu szlaków metabolicznych i enzymów oraz odpowiedzialnych genów. Dokładne poznanie genów odpowiedzialnych za biosyntezę metabolitów i jej regulację (transdukcja sygnałów, czynniki transkrypcyjne) przyczyni się nie tylko do lepszego zrozumienia mechanizmów regulujących i kontrolujących wytwarzanie produktów przemiany materii, ale także do wydajniejszej ich produkcji w kulturach in vitro, a docelowo do zastosowania w produkcji dla potrzeb przemysłu farmaceutycznego.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2010, 56, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dose-dependent in vivo effect of Rhodiola and Echinacea on the mitogen-induced lymphocyte proliferation in mice
    Autorzy:
    Skopińska-Rozewska, E.
    Sokolnicka, I.
    Siwicki, A.K.
    Stankiewicz, W.
    Dabrowski, M.P.
    Buchwald, W.
    Krajewska-Patan, A.
    Mielcarek, S.
    Mscisz, A.
    Furmanowa, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31333.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    in vivo effect
    Rhodiola rosea
    Echinacea purpurea
    Echinacea angustifolia
    Rhodiola quadrifida
    mitogen-induced lymphocyte
    lymphocyte
    proliferation
    mice
    mouse
    Opis:
    Echinacea purpurea (EP) and Echinacea angustifolia (EA) are ones of the most important world’s herbs with immunotropic activity. They were traditional medicinal plants used by North American Indians for the treatment of various illnesses. Now they are cultivated in many countries and are used mainly to treat respiratory tract infections. Rhodiola rosea (RR) and Rhodiola quadrifida (RQ) are medicinal plants originated from Asia and used traditionally as adaptogens, antidepressants, and anti-inflammatory remedies. We previously reported, that extracts of underground parts of RR and RQ exhibited immunotropic activity. We have demonstrated in pigs that in vitro RR or RQ supplementation of blood lymphocyte cultures stimulated T cell proliferative response to Con A in lower, and inhibited it in higher Rhodiola extract concentrations. The aim of this work was to evaluate the in vivo effect of these herbal remedies on the in vitro proliferative response of mouse splenic lymphocytes to another T-cell mitogen- Phaseolus vulgaris haemagglutinin (PHA). We have found significant stimulation of proliferative response, in comparison to the controls, in mice fed lower doses of tested remedies, and inhibition, no effect or lower stimulation, in mice fed higher doses of these drugs.
    Źródło:
    Polish Journal of Veterinary Sciences; 2011, 14, 2
    1505-1773
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Veterinary Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Comparison of phenylethanoids content in Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea roots applying a newly developed UPLC-MS/MS method
    Porównanie zawartości fenyloetanoidów w korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea za pomocą metody UPLC-MS/MS
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Lowicki, Z.
    Opala, B.
    Krajewska-Patan, A.
    Buchwald, W.
    Czerny, B.
    Mielcarek, S.
    Mrozikiewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72633.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    phenylethanoid content
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    root
    ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    Opis:
    A concentration of two phenylethanoids in the roots of two species: Rhodiola kirilowii and rosea were compared, aqueous and hydroalcoholic extracts from those plants were also analyzed. In order to determine the content of p-tyrosol and salidroside, the ultra performance liquid chromatography connected with a tandem mass spectrometry (UPLC-ESI MS/MS, Waters) was used. The obtained results shown that content of measured phenylethanoids depends on Rhodiola species. Roots of R. kirilowii contain more p-tyrosol, while R. rosea roots are reacher in salidroside. Our results indicate that the application of UPLC MS/MS method allows to determine the phenylethanoids content in tested samples with satisfactory precision.
    Przedmiotem badań było zwalidowanie metody analitycznej oznaczenia zawartości fenyloetanoidów. Do detekcji p-tyrozolu i salidrozydu w analizowanych dwóch gatunkach różeńca wykorzystano wysokosprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS). Analizie poddano Rhodiola kirilowii oraz Rhodiola rosea uzyskane z hodowli gruntowej w 2009 r. w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu. Dodatkowo z surowca przygotowano dwa wyciągi suche: wyciąg wodny i wyciąg wodnoalkoholowy (50% wyciąg etanolowy). Zawartość poszczególnych składników różni się w zależności od analizowanej matrycy.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2012, 58, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Comparison of proanthocyanidins content in Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea roots - application of UPLC-MS/MS method
    Porównanie zawartości proantocyjanidyn w korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea z wykorzystaniem metody UPLC-MS/MS
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Krajewska-Patan, A.
    Buchwald, W.
    Czerny, B.
    Mielcarek, S.
    Rudzinska, K.
    Mroziewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72413.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    comparison
    proanthocyanidin
    proanthocyanidin content
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    root
    application
    ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    UPLC-MS-MS method zob.ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    Opis:
    The purpose of presented study was the comparison of flavan-3-ol content in the roots of Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea with use of UPLC-MS/MS method. Two kinds of extract were prepared: aqueous extract and 50% v/v ethanol extract. The worked out UPLC MS/MS method allowed to determine the content of five flavan-3-ols: (+)-catechin, (-)-epicatechin, (-)-epigallocatechin, (-)-epicatechin gallate (ECG) and (-)-epigallocatechin gallate (EGCG). The obtained results shown that the content of measured catechins was higher in R. kirilowii roots than in R. rosea. Both Rhodiola roots contain EGCG as a main proanthocyanidin compound – the content in R. kirilowii roots is about 0.14%. Our results indicate that application of ultra performance liquid chromatograph connected to a tandem mass spectrometer (UPLC MS/MS method) allows to determine the proanthocyanidins content in tested samples with satisfactory precision and can be used in the Rhodiola sp. phytochemical investigations.
    Celem przedstawionych badań było porównanie za pomocą opracowanej metodyki wykorzystującej ultrasprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (Waters) zawartości flawan-3-oli w korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea. Badano wodne i alkoholowo-wodne (50% EtOH) wyciągi z korzeni. Opracowana metoda UPLC MS/MS pozwoliła na określenie stężeń pięciu flawan-3-oli: (+)-katechiny, (-)-epikatechiny, (-)-epigalokatechiny, galusanu (-)-epikatechiny (ECG) oraz galusanu (-)-epigalokatechiny (EGCG). Otrzymane wyniki wskazują, że zawartość tych katechin jest wyższa w korzeniach R. kirilowii niż w korzeniach R. rosea. Oba surowce zawierają galusan (-)-epigallokatechiny jako główną proantocyjanidynę – jej zawartość w korzeniach R. kirilowii wynosi ok. 0,14%. Uzyskane przez nas wyniki wskazują, że metoda analityczna z wykorzystaniem ultrasprawnego chromatografu cieczowego sprzężonego z tandemowym spektrometrem mas pozwala z zadawalającą precyzją oznaczyć zawartości proantocyjanidyn w analizowanych próbkach i może być stosowana w badaniach rodzaju Rhodiola.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2012, 58, 3
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Content of pyrrolizidine alkaloids (senecionine and senkirkine) in Tussilago farfara L. plants cultivated in vitro
    Zawartość alkaloidów pirolizydynowych (senecjoniny i senkirkiny) w roślinach podbiału pospolitego hodowanego w kulturach in vitro
    Autorzy:
    Dreger, M.
    Krajewska-Patan, A.
    Gorska-Paukszta, M.
    Pieszak, M.
    Opala, B.
    Gryszczynska, A.
    Adamczak, A.
    Mikolajczak, P.M.
    Buchwald, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71169.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    alkaloid content
    pyrrolizidine alkaloid
    senecionine
    senkirkine
    Tussilago farfara
    plant cultivation
    in vitro cultivation
    Opis:
    Tussilago farfara L. (family Asteraceae) is a valuable medicinal plant that has been used as a cough suppressant and as an antibacterial and anti-inflammatory drug. Mucopolysac charides, flavonoids, sterols, phenolic acids and pyrrolizidine alkaloids (PAs) are the main active compounds of coltsfoot. Due to hepatotoxic properties of some pyrrolizidine alkaloids, raw materials that contain PAs should be monitored and determined. The aim of present work was to establish nodal cultures of Tussilago farfara and to determine the content of senecionine and senkirkine in plants propagated in in vitro conditions. Eleven clones of coltsfoot derived from Polish natural populations were established. Rhizome buds were used as explants for the initiation of in vitro cultures on MS (Murashige and Skooge) medium. Every six weeks the shots and leaves were collected and dried. The HPLC method was applied for the identification and determination of senecionine and senkirkine. Content of pyrrolizidine alkaloids varied significantly depending on origin (population). An average sum of alkaloids (senecionine and senkirkine) ranged from 1.23 to 10.47 mg/100g d.w. that corresponds to 0.0013–0.011%, respectively.
    Liść podbiału pospolitego (Tussilgo farfara L.) jest cenionym surowcem zielarskim, stosowanym w stanach zapalnych i nieżytach górnych dróg oddechowych oraz jako środek przeciwkaszlowy i przeciwbakteryjny. Za główne substancje aktywne surowca (liście) uważa się przede wszystkim mukopolisacharydy, ponadto podbiał zawiera także flawonoidy, sterole, kwasy fenolowe oraz hepatotoksyczne alkaloidy pirolizydynowe, jak senkirkinę i senecjoninę. Celem pracy było założenie kultur węzłowych podbiału pospolitego oraz określenie zawartości senecjoniny i senkirkiny w namnażanych roślinach. W rezultacie otrzymano 11 klonów podbiału pochodzących z różnych populacji z terenu Polski. Do inicjacji kultur węzłowych użyto pączków bocznych (z kłączy) na pożywce wg Murashige i Skooga (1962) bez dodatku regulatorów wzrostu. Co sześć tygodni zbierano ulistnione pędy otrzymanych roślin, które następnie ważono i suszono w temperaturze pokojowej. Identyfikacji tożsamości i zawartości alkaloidów pirolizydynowych dokonano przy użyciu metody HPLC. Zawartość senkirkiny i senecjoniny wahała się w zależności od populacji. Średnia zawartość sumy alkaloidów (senkirkiny i senecjoniny) wynosiła od 1,23 do 10,47 mg na 100 g suchej masy, co odpowiada zakresowi od 0,0013% do 0,011%.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2012, 58, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Involvement of the different extracts from roots of Salvia miltiorrhiza Bunge on acute hypobaric hypoxia-induced cardiovascular effects in rats – preliminary report
    Autorzy:
    Buchwald, W.
    Mikolajczak, P.L.
    Krajewska-Patan, A.
    Dreger, M.
    Gorska-Paukszta, M.
    Szulc, M.
    Polcyn, P.
    Piorunska-Mikolajczak, A.
    Mielcarek, S.
    Czerny, B.
    Mrozikiewicz, P.M.
    Bobkiewicz-Kozlowska, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31897.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Opis:
    The present study was carried out to investigate the protective effects of roots of Salvia miltiorrhiza Bunge on hypobaric hypoxia. Two extracts of S. miltiorrhiza (extract 1: ethanol : water - 50 : 50; extract 2: 96% ethanol) were used. The experiments were performed after 7 consecutive days of administration of the extracts (200 mg/kg b.w., intragastrically) to male Wistar rats. Next, after placing animals for 60 min in the controlled acute hypobaric hypoxia (500 mm Hg) the systolic arterial blood pressure (SAP) in conscious rats, bioelectric heart activity in unconscious rats and analysis of oxidative stress parameters in the blood of rats: malonyldialdehyde (MDA) and lipid peroxidase (LPO) concentration, activity of superoxide dismutase (SOD) or glutathione peroxidase (GPX) were assayed. It was found out that the extract 1 augmented the lowering of SAP shown in hypoxia affected control rats. On the contrary the extract 2 reversed SAP to values obtained in control animals. Moreover, both extracts led to the normalization of hypoxia-induced tachycardia and levels of MDA, LPO and SOD. It seems that the above-mentioned effects are coupled with different active compounds content in the extracts, however more studies are needed to confirm this hypothesis.
    Źródło:
    Polish Journal of Veterinary Sciences; 2012, 15, 4
    1505-1773
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Veterinary Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Proanthocyanidins in Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea callus tissues and transformed roots - determination with UPLC-MS/MS method
    Proantocyjanidyny w tkankach kalusowych i w transformowanych korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea - oznaczenie za pomocą metody UPLC-MS/MS
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Krajewska-Patan, A.
    Dreger, M.
    Buchwald, W.
    Pietrosiuk, A.
    Zych, M.
    Karasiewicz, M.
    Bogacz, A.
    Kujawski, R.
    Furmanowa, M.
    Czerny, B.
    Mielcarek, S.
    Gazda, P.
    Mrozikiewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72184.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    proanthocyanidin
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    callus tissue
    transformed root
    root
    determination
    ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    Opis:
    Several species of Rhodiola genus (Crassulaceae family) like Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea are used in official or traditional medicine. The aim of this study was to determine qualitative and quantitative content of proanthocyanidins using ultra performance liquid chromatograph connected to a tandem mass spectrometer (UPLC MS/MS method) in the callus tissues and in the transformed roots (infected by Agrobacterium rhizogenes LBA 9402 strain) of R. kirilowii and R. rosea. This validated assay allows to determine the content of five flavan-3-ols: (+)-catechin, (-)-epicatechin, (-)-epigallocatechin, (-)-epicatechin gallate (ECG), (-)-epigallocatechin gallate (EGCG). Our results concerning the material from in vitro cultivation of R. kirilowii and R. rosea indicate that R. rosea callus can be a better source of catechin when compared with other tested materials, especially when the content of (-)-gallate epigallocatechin is taken under consideration (3.429 mg/100 g of dry powdered material). The application of UPLC MS/MS method allowed to determine the content of proanthocyanidins in tested samples with satisfactory precision and can be used in the phytochemical investigations of Rhodiola sp. in vitro cultivated tissues.
    Niektóre gatunki z rodzaju Rhodiola (rodzina Crassulaceae), jak Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea, są stosowane w medycynie oficjalnej lub ludowej. Celem przedstawionych badań było oznaczenie jakościowe i ilościowe proantocyjanidyn w tkankach kalusowych i w transformowanych (za pomocą szczepu Agrobacterium rhizogenes LBA 9402) korzeniach Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea przy zastosowaniu metodyki wykorzystującej ultrasprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (metoda UPLC MS/MS). Ta zawalidowana metodyka pozwoliła na określenie stężeń pięciu flawan-3-oli: (+)-katechiny, (-)-epikatechiny, (-)-epigalokatechiny, galusanu (-)-epikatechiny (ECG) oraz galusanu (-)-epigalokatechiny (EGCG). Przedstawione w pracy wyniki dotyczące materiału pochodzącego z kultur in vitro R. kirilowii i R. rosea wskazują, że kalus R. rosea jest lepszym źródłem katechin w porównaniu do pozostałych badanych surowców, szczególnie, gdy bierze się pod uwagę zawartość galusanu epigalokatechiny (3.429 mg/100 g suchego sproszkowanego surowca). Zastosowanie opracowanej metodyki z wykorzystaniem ultrasprawnego chromatografu cieczowego sprzężonego z tandemowym spektrometrem mas pozwoliło z zadawalającą precyzją oznaczyć zawartości proantocyjanidyn w analizowanych próbkach. Metoda ta może być stosowana w fitochemicznych badaniach hodowanych in vitro tkanek rodzaju Rhodiola.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2012, 58, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Determination of chlorogenic and gallic acids by UPLC-MS/MS
    Oznanczanie zawartości kwasu chlorogenowego i galusowego za pomocą UPLC-MS/MS
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Opala, B.
    Lowicki, Z.
    Krajewska-Patan, A.
    Buchwald, W.
    Czerny, B.
    Mielcarek, S.
    Boron, D.
    Bogacz, A.
    Mrozikiewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72301.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    determination
    chlorogenic acid
    gallic acid
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    polyphenolic acid
    plant extract
    ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    analytical method
    Opis:
    The aim of our study were qualitative and quantitative analyses of two polyphenolic acids: chlorogenic and gallic acids. These compounds were determined in two species of Rhodiola: R. kirilowii and R. rosea. After collecting plants, aqueous and hydroalcoholic extracts were prepared. In order to identify analysed polyphenolic compounds ultra performance liquid chromatography - tandem mass spectrometry (UPLC-MS/MS, Waters) was used. Gallic acid is commonly found in the roots of these plants. Aqueous extract in both species is a rich source of gallic acid. The UPLC-MS/MS studies allow to use this analytical method for determination of polyphenolic acids accordance with the requirements of ICH. Chromatographic method developed by our team is more precise then previously published.
    W Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich podjęto badania mające na celu opracowanie metody detekcji kwasu chlorogenowego oraz galusowego za pomocą ultrasprawnej chromatografii cieczowej sprzężonej z tandemowym spektrometrem mas (UPLCMS/ MS, Waters). Badaniom poddano dwa gatunki różnica: Rhodiola kirilowii oraz R. rosea. Rośliny zostały wyhodowane w uprawie gruntowej w Instytucie. Przeprowadzona walidacja metody pozwoliła na jej wykorzystanie w ocenie zawartości kwasu chlorogenowego oraz galusowego w badanych roślinach, ponieważ zawartość analizowanych związków zależna jest zarówno od gatunku jak i warunków uprawy.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2013, 59, 1
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Determination of lotaustralin in Rhodiola species
    Oznaczanie zawartości lotaustraliny w gatunkach Rhodiola
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Lowicki, Z.
    Opala, B.
    Krajewska-Patan, A.
    Buchwald, W.
    Czerny, B.
    Mielcarek, S.
    Mrozikiewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/950575.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    determination
    lotaustralin
    Rhodiola
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    cyanogenic glucoside
    cyanogenesis
    Opis:
    In our research, the concentration of lotaustralin in the roots of two species Rhodiola kirilowii and Rhodiola rosea were compared. Aqueous and hydroalcoholic extracts from those plants were analyzed too. To determine the content of this compound the ultra performance liquid chromatography – tandem mass spectrometry (UPLC-MS/MS, Waters) was used. The obtained results showed that the content of measured lotaustralin depends on the species of Rhodiola. R. rosea roots are the richer source of lotaustralin then R. kirilowii. The same situation was observed in the extracts. A hydroalcoholic extract from R. rosea contains up to 135.276 mg of lotaustralin in 100 g of dry powdered material. In the case of R. kirilowii extracts, an aqueous extract contained more lotaustralin (74.791 mg/100 g of dry powdered material) then a hydroalcoholic extract.
    W badaniach przeprowadzonych w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich porównano zawartość lotaustraliny w dwóch gatunkach roślin: Rhodiola kirilowii i Rhodiola rosea, jak również w przygotowanych z tych roślin dwóch wyciągach: wodnym oraz wodnoalkoholowym (50% etanolowy wyciąg). W celu wyznaczenia zawartości lotaustraliny wykorzystano ultrasprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS, Waters). Wykazano, że zawartość cyjanogennego glukozydu zależna jest od gatunku. Przeprowadzona walidacja metody pozwala na satysfakcjonujące wykorzystanie tej metody w badaniach zawartości lotaustraliny.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2013, 59, 2
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Novel method of detection of phenylpropanoids of Rhodiola roots species
    Nowa metoda oznanczania zawartości fenylopropanoidów w korzeniach z gatunku Rhodiola
    Autorzy:
    Gryszczynska, A.
    Opala, B.
    Krajewska-Patan, A.
    Lowicki, Z.
    Buchwald, W.
    Mielcarek, S.
    Bogacz, A.
    Karasiewicz, M.
    Boron, D.
    Czerny, B.
    Mrozikiewicz, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71754.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    new method
    detection method
    phenylpropanoid
    quantitative analysis
    identification
    Rhodiola kirilowii
    Rhodiola rosea
    Crassulaceae
    root
    ultra performance liquid chromatography-tandem mass spectrometric method
    Opis:
    The aim of the study was the identification and quantitative analysis of phenylpropanoid compounds in the roots of Rhodiola species. Rosavin, rosarin and rosin were determined in the roots of R. kirilowii and R. rosea from the field cultivation, Institute of Natural Fibres and Medicinal Plants. For the quantitative analysis, the ultra performance liquid chromatography - tandem mass spectrometry (UPLC-ESI MS/MS, Waters) was used. The results showed differences in the quantitative and qualitative assessments of these two species. In the root of R. kirilowii the presence of phenylpropanoids was not confirmed. In R. rosea the most common phenylpropanoid was rosavin (0.022%). The UPLC-MS/MS studies allowed to use this analytical method for determination of phenylpropanoids in the accordance with the requirements of ICH.
    Celem przeprowadzonych badań w ramach projektu badawczego było opracowanie metody analitycznej pozwalającej na oznaczenie trzech związków fenylopropanoidów w dwóch gatunkach różeńca. Do detekcji rozawiny, rozyny i rozaryny wykorzystano wysokosprawny chromatograf cieczowy sprzężony z tandemowym spektrometrem mas (UPLC-MS/MS). Obydwa gatunki różeńca Rhodiola kirilowii oraz Rhodiola rosea zostały zebrane z upraw prowadzonych w Instytucie Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich w Poznaniu w 2009 r. Dodatkowo z tych surowców przygotowano po dwa wyciągi: wyciąg wodny oraz wodnoalkoholowy (50% etanol), które następnie przebadano pod względem zawartości fenylopropanoidów. Wszystkie przeprowadzone analizy potwierdziły możliwość wykorzystania tej metody do oznaczenia zawartości fenylopropanoidów w rodzaju Rhodiola.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2013, 59, 1
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Comparison of antioxidant activities of fractionated extracts from seedlings and herb of Chelidonium majus L. using DPPH, ABTS and FRAP methods
    Porównanie działania antyoksydacyjnego frakcjonowanych wyciągów z siewek i ziela Chelidonium majus L. przy użyciu metod DPPH, ABTS i FRAP
    Autorzy:
    Ozarowski, M.
    Kujawski, R.
    Mikolajczak, P.
    Gryszczynska, A.
    Pietrowiak, A.
    Bialas, W.
    Baraniak, J.
    Gorska-Paukszta, M.
    Buchwald, W.
    Kedzia, B.
    Krajewska-Patan, A.
    Seremak-Mrozikiewicz, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72746.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    Introduction: Our study is a part of a trend of studies on the antioxidative properties of Chelidonium majus extracts or their fractions suggesting that antioxidant activities may depend on total flavonoid and/or alkaloid contents. Objective: This study focused on the examination of antioxidative activities of full water extract, non-protein fraction and protein fraction of the extract from aerial parts of mature plants and young seedlings. Methods: Total flavonoid and alkaloid contents were evaluated by spectrometric methods. Quantitative determination of chelidonine, coptisine, sanquinarine, berberine was made by HPLCUV. The antioxidative activities were evaluated using (1) 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH), (2) 2,2’-azino-bis (3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid) (ABTS) radical scavenging and (3) ferric reducing antioxidant power (FRAP) methods. Results: All concentrations of herb extracts exhibited higher antioxidant capacities than extract from seedlings. Two antioxidant tests (DPPH, FRAP) showed that full water extract from herb had the highest antioxidant activity, while its non-protein fraction and protein fraction showed lower antioxidant activity. It was found that the full water extract from herb contained the highest concentrations of flavonoids and alkaloids when compared with other samples. Conclusion: Our findings suggest that chelidonine and coptisine especially could be responsible for the observed changes in the extract antioxidant activity, because these alkaloids were determined in the highest concentration in full water extract from herb. It cannot be also excluded that the observed variables values between extracts and their fractions from herb or from seedlings may also be the result of interactions between flavonoids and other chemical compounds.
    Wstęp: Nasze badania, będąc częścią trendu badawczego skupiającego się na ocenie aktywności antyoksydacyjnej ekstraktów i ich frakcji z Chelidonium majus wskazują, że działanie przeciwutleniające może być zależne od całkowitej zawartości flawonoidów i/lub alkaloidów. Cel: W badaniu skupiono się na ocenie aktywności antyoksydacyjnej ekstraktów z ziela dojrzałych roślin oraz siewek Ch. majus (pełny ekstrakt wodny, jego frakcja bezbiałkowa i frakcja białkowa). Metody: Całkowita zawartość flawonoidów oraz alkaloidów była oznaczana metodami spektrofotometrycznymi. Ilościową zawartość chelidoniny, koptyzyny, sanquinaryny, berberyny określono metodą HPLC-UV. Aktywność antyoksydacyjną oceniano przy użyciu (1) wolnego rodnika DPPH (2,2-difenylo-1-pikrylohydrazyl), (2) ABTS (kwas 2,2’–azynobis-(3-etylobenzotiazolino-6-sulfonowy)) oraz metodą (3) oznaczania zdolności redukowania jonów żelaza (FRAP). Wyniki: Wszystkie stężenia ekstraktów z ziela wykazywały większą pojemność antyoksydacyjną w porównaniu z ekstraktami z siewek. W dwóch testach antyoksydacyjnych (DPPH, FRAP) wykazano, że pełny ekstrakt wodny z ziela wywierał największą aktywność antyoksydacyjną, natomiast frakcje białkowa i bezbiałkowa tego ekstraktu wykazywały niższą aktywność. Pełny ekstrakt wodny z ziela zawierał najwyższe stężenie flawonoidów i alkaloidów w porównaniu z innymi analizowanymi próbkami. Wnioski: Wyniki badań sugerują, że szczególnie chelidonina i koptyzyna mogą być odpowiedzialne za obserwowane zmiany w aktywności antyoksydacyjnej z uwagi na to, że te alkaloidy oznaczono w największym stężeniu w pełnym ekstrakcie wodnym z ziela. Nie można również wykluczyć, że obserwowane różnice w wartościach badanych zmiennych pomiędzy ekstraktami z ziela Ch. majus i otrzymanymi z siewek mogą wynikać z zachodzenia interakcji flawonoidów z innymi związkami chemicznymi.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2016, 62, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of extracts from Rhodiola rosea and Rhodiola kirilowii on the development of alcohol tolerance in rats
    Autorzy:
    Szulc, M.
    Mularczyk, P.
    Grzadzielski, P.
    Zakowicz, P.
    Kujawski, R.
    Gryszczynska, A.
    Buchwald, W.
    Tezyk, A.
    Krajewska-Patan, A.
    Kaminska, E.
    Mikolajczak, P.L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72757.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Opis:
    Introduction: Rhodiola rosea (RR) and Rhodiola kirilowii (RK) are well known for their influence on central nervous system, however their impact on the development of alcohol tolerance has not yet been proven. Objective: The aim of this study was to determine the ability of RR and RK roots extracts to inhibit the development of alcohol tolerance in vivo, both, peripheral (metabolic) and central ones. Methods: Male Wistar rats were treated with RR and RK extracts (p.o.) and ethanol (i.p.) for ten consecutive days. On the first, third, fifth and eighth days the hypothermic action of ethanol was measured, while on the ninth day the loss of righting reflex was examined. On the tenth day rats were treated with assigned extract and sacrificed 1 h after the ethanol injection. Results: Both extracts inhibited development of tolerance to the hypothermic action of ethanol. The observed effect seems to be specific since none of the extracts affected body temperature in water-treated animals. RK extract also prolonged the hypnotic action of ethanol. RR-treated rats had higher blood-ethanol concentrations, in contrast to RK ones. Conclusions: RR and RK extracts inhibited the development of tolerance to the hypothermic action of ethanol. Prolongation of the hypnotic action of ethanol by RK extract may be associated with influence on the central nervous system, while the RR one also inhibited the development of metabolic tolerance.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2018, 64, 4
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of salidroside, a neuroactive compound of Rhodiola rosea L., on alcohol tolerance development in rats
    Wpływ salidrozydu, neuroaktywnego związku Rhodiola rosea L. na rozwój tolerancji alkoholu u szczurów
    Autorzy:
    Szulc, M.
    Mularczyk, P.
    Kujawski, R.
    Gryszczynska, A.
    Kaminska, E.
    Geppert, B.
    Baraniak, J.
    Kania- Dobrowolska, M.
    Ozarowski, M.
    Krajewska-Patan, A.
    Mikolajczak, P.L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/71476.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    salidroside
    neuroactive substance
    Rhodiola rosea
    alcohol tolerance
    development
    rat
    Opis:
    In recent years, the search for potential neuroprotective properties of salidroside and its ability to influence the activity of nervous system become the subject of intense studies of many research groups. None of these studies, however, include an attempt to determine the effect of salidroside on the course of alcohol tolerance in vivo. The aim of this study was to investigate the ability of salidroside to inhibit the development of alcohol tolerance in rats, determining whether the effect of its action may occur in a dose-dependent manner, reducing both metabolic and central tolerance without affecting body temperature in control rats. Male Wistar rats were injected daily with ethanol at a dose of 3 g/kg for 9 consecutive days to produce ethanol tolerance. Salidroside in two doses (4.5 mg/kg and 45 mg/kg b.w.) or vehiculum was administered orally. On the 1st, 3rd, 5th and 8th day a hypothermic effect of ethanol was measured, while the loss of righting reflex procedure was performed on the 2nd, 4th, 6th and 7th day. On the 9th day rats were treated with salidroside, sacrificed 1 h after ethanol injections and blood was collected for blood-ethanol concentration measurement. Salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to hypothermic and sedative effects of ethanol, whereas insignificant elevation of blood-ethanol concentration was observed. The dose of 4.5 mg/kg b.w. had minimal effect, only small inhibition of tolerance to hypothermic action was observed. Salidroside affected neither body mass growth nor body temperature in non-alcoholic (control) rats.Results of the study indicate that salidroside at a dose of 45 mg/kg inhibited the development of tolerance to the hypothermic effect of ethanol. Observed inhibition of tolerance to the sedative effect of ethanol seems to be associated with salidroside influence on the central nervous system. A comprehensive explanation of the abovementioned observations requires further pharmacological and pharmacodynamic studies.
    W ostatnich latach poszukiwanie potencjalnych właściwości neuroprotekcyjnych salidrozydu i jego zdolności do wpływania na aktywność układu nerwowego stało się przedmiotem intensywnych badań wielu grup naukowców. Żadne z tych badań nie obejmowało jednak próby określenia działania tego związku na przebieg tolerancji alkoholowej in vivo. Celem doświadczenia była ocena zdolności salidrozydu do hamowania rozwoju tolerancji na alkohol u szczurów oraz ustalenie czy efekt jego działania może wystąpić w sposób zależny od dawki, czy może znosić tolerancję metaboliczną i centralną bez wpływu na temperaturę ciała u zwierząt. Samcom szczurów szczepu Wistar codziennie podawano etanol w dawce 3 g/kg m.c. i.p. przez 9 kolejnych dni w celu uzyskania tolerancji jego obecności. Salidrozyd w dwóch dawkach (4,5 mg/kg i 45 mg/ kg m.c.) lub vehiculum podawano i.g. W kolejnych dniach mierzono hipotermiczny efekt działania etanolu oraz utratę odruchu utrzymania postawy ciała. Ostatniego dnia po dekapitacji zwierząt pobrano krew w celu pomiaru stężenia we krwi etanolu. Salidrozyd w dawce 45 mg/kg hamował rozwój tolerancji objawiający się hipotermią i uspokajającym działaniem etanolu, podczas gdy obserwowano nieznaczne zwiększenie stężenia etanolu we krwi. Dawka 4,5 mg/kg m.c. wykazała minimalny efekt, obserwowano jedynie niewielkie zahamowanie tolerancji na działanie hipotermiczne. Salidrozyd nie wpływał ani na przyrost masy ciała ani na temperaturę ciała u szczurów nie otrzymujących alkoholu (kontrolnych). W badanym układzie doświadczalnym z wykorzystaniem eksperymentalnego modelu tolerancji potwierdzono hamujący wpływ salidrozydu w dawce 45 mg/kg m.c. na rozwój tego procesu. Hamowanie tolerancji działania sedacyjnego etanolu wydaje się być związane z wpływem salidrozydu na ośrodkowy układ nerwowy. Kompleksowe wyjaśnienie powyższych obserwacji wymaga dalszych badań farmakologicznych i farmakodynamicznych.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2018, 64, 1
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Comparison of in vitro antioxidative activities of crude methanolic extracts of three species of Passiflora from greenhouse using DPPH, ABTS and FRAP methods
    Autorzy:
    Ożarowski, Marcin
    Pietrowiak, Aurelia
    Gryszczyńska, Agnieszka
    De A.Chaves, Douglas Sigueira
    Krajewska-Patan, Anna
    Wielgus, Karolina
    Seremak-Mrozikiewicz, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2048750.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    passionflower
    herbal extract
    antioxidant activity
    DPPH
    ABTS
    FRAP
    phenolic compound
    passiflora
    ekstrakt ziołowy
    aktywność antyoksydacyjna
    związki fenolowe
    Opis:
    Introduction:. It is well documented that many species from Passifloraceae family can provide edible and nutritious fruits while the leaves of cultivated plants are renewable and waste material. This biomass may be further used in various sectors, especially as a bioactive food additive and as source of innovative pharmaceuticals, cosmetics or feed additives. The biomaterials and green chemistry are new sectors bioeconomy according to the high-level horizontal strategies and bio-based industries in Europe. In recent years, attention has been paid to the biological activity and phytochemical profiles of extracts from different species of Passiflora. However, there is little comparative studies using the same procedures and techniques in the same laboratory conditions for study of plant material obtained from the similar greenhouse conditions. Objective: This study was focused on the examination of antioxidative activities of low concentrations of crude extracts from leaves of Passiflora incarnata L., Passiflora caerulea L., and Passiflora alata Curtis. Methods: The activity was evaluated using 2,2-diphenyl-1-picrylhydrazyl (DPPH), 2,2’-azino-bis (3-ethylbenzothiazoline-6-sulphonic acid) (ABTS) radical scavenging and ferric reducing antioxidant power (FRAP) methods. Results of study were supported by estimation of chemical composition with secondary metabolites profiling in extracts which were carried out previously for the same extracts from three Passiflora species. One-way ANOVA analysis revealed significant differences in the antioxidant activity of various concentrations of the extracts using the DPPH and ABTS radical models, and FRAP method. Results: Measurement of antioxidant capacity (expressed as trolox equivalent, TE) showed that the most active was extract of P. caerulea > P. alata > P. incarnata. Phytochemical analysis for extracts of P. caerulea and P. incarnata showed greater similarities in metabolites content than P. alata. However, comparative statistical analysis of antioxidant activity showed that despite this phytochemical similarities, extract from P. alata leaves had higher activities than extract from leaves P. incarnata. Antioxidant effect of extract from P. alata can be explain by terpenoids presented in this extract. In this work, there have been discussed activities against Acanthamoeba castellanii strain, antibacterial and antifungal activities against selected clinical microorganisms (Enterococcus faecalis, Escherichia coli, Staphylococcus aureus, and Candida albicans, Microsporum gypseum), and anti-leukemic activities tested in human acute lymphoblastic leukemia cell lines for this extracts, which have been described in previous authors’ publications. Conclusion: Our current and previous studies showed that the same crude extracts from leaves of P. alata, P. caerulea, P. incarnata exerted not only antioxidant potential in vitro but also few interesting properties such as antibacterial, antifungal, amoebostatic, amoebicidal activities, which indicate the possibility of using these extracts in both a healthy diet and natural cosmetics. Leaves of this species may become an interesting source of biomaterials which can exert health-promoting effects.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2019, 65, 3; 10-21
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-15 z 15

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies