Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kozakiewicz, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 65
Tytuł:
αB-crystallin as a promising target in pathological conditions - a review
Autorzy:
Maksymiuk, M.
Sabiborowicz, A.
Tuzimek, A.
Deptała, A.
Czerw, A.
Badowska-Kozakiewicz, A.M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2086060.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
αB-crystallin
small heat-shock proteins
breast cancer
renal cell carcinoma
Opis:
Introduction and objective. αB-crystallin belongs to the ubiquitous family of small heat-shock proteins. It was discovered as a physiological protein of the eye lens, maintaining its liquid-like property. Furthermore, αB-crystallin was proved to playa bipolar role in both physiological and pathophysiological conditions. This review discusses current knowledge about the biology and genetics of αB-crystallin, and summarizes recent advances in understanding its role in ophthalmic and neurological disorders, as well as breast cancer, renal cancer and other malignancies. State of knowledge. α-crystallins are established as important elements of the protein quality control network, and consequently their defects are related to multiple human diseases. New studies highlight αB-crystallin’s involvement in proliferative diabetic retinopathy angiogenesis and point out its therapeutic potential in age-related macular degeneration. αB-crystallin is thought to be associated with the disease-causing protein aggregates, leading to its connection with such neurological disturbances as anaplastic astrocytoma, Parkinson disease, aging deficits in the peripheral nervous system and multiple sclerosis. In breast cancer, it was proven to be a marker of aggressive behaviur and cerebral metastases. Strong expression of αB-crystallin promoted growth and migration of clear cell renal cell carcinoma cells and was correlated with lower overall survival rate. Considering other malignancies, its various roles were established in colorectal and gastric cancers, head and neck squamous cell carcinomas and osteosarcomas. Conclusions. Further studies concerning αB-crystallin seem to be enormously promising, as they might improve our understanding of common human pathologies as well as contemporary diagnostics and treatment.
Źródło:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2020, 27, 3; 326-334
1232-1966
Pojawia się w:
Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady racjonalnego żywienia nurków
Rules of divers rational diet
Autorzy:
Kaczerska, D.
Siermontowski, P.
Kozakiewicz, M.
Orłowski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366570.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
nurek
odżywianie
zagrożenia
diver
nutrition
hazards
Opis:
Każdy rodzaj nurkowania; zarówno komercyjne, militarne jak i hobbystyczne - amatorskie wiąże się z przebywaniem człowieka w krańcowo różnych warunkach środowiska zewnętrznego. Odmienne właściwości fizyczne wody w stosunku do powietrza istotnie wpływają na homeostazę ustroju, stwarzając liczne zagrożenia dla zdrowia i życia nurka. Najistotniejsze z nich to zwiększone i zmienne ciśnienie otaczające wpływające na właściwości fizyczne gazów w ustroju, gęstość środowiska otaczającego zwiększająca opory przy poruszaniu się, wzrost ciśnień parcjalnych składników mieszaniny oddechowej, wielokrotnie większa przewodność cieplna środowiska i wiele, wiele innych. Nurkowanie zaliczane do prac ciężkich, lub sportów ekstremalnych niesie ze sobą liczne zagrożenia dla zdrowia. Świadomość tych zagrożeń pozwala na ochronę przed nimi. Jedną z form ochrony i dbałości o bezpieczeństwo nurkowania jest racjonalne odżywianie mogące zmniejszyć lub całkowicie wyeliminować niektóre zagrożenia. Odżywianie ma na celu nie tylko dostarczenie energii, lecz również niezbędnych składników odżywczych zapewniających prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Odmienne warunki środowiska wodnego, krańcowo różne w stosunku do normalnego otoczenia człowieka nie pozostają bez wpływu na zasady żywienia nurków, zarówno pod względem kaloryczności, składu posiłków, jak i zasad ich podawania. Możliwości zmniejszenia ryzyka chorób i wypadków nurkowych związane z prawidłowym odżywianiem nurka są znaczne, choć mimo znajomości ich fizjologicznych podstaw, nadal niedoceniane i rzadko brane pod uwagę przy planowaniu nurkowań. Zależnie od profilu nurkowania dieta nurka ma większy, bądź mniejszy wpływ na jego bezpieczeństwo, jednak zawsze wpływ taki istnieje i powinien być brany pod uwagę. W zasadach prawidłowego żywienia nurków uwzględnia się przede wszystkim znacznie zwiększone zapotrzebowanie energetyczne ustroju, ale także przeciwdziałanie odwodnieniu, hamowanie oddziaływania wolnych rodników, redukcję stresu dekompresyjnego, możliwość wystąpienia narkozy gazów obojętnych, eliminację ryzyka urazu ciśnieniowego jelit i inne zagrożenia.
Each type of diving: commercial, military and for hobby - amateur is connected with time spent in various extreme conditions in the external environment. Different physical properties of water in comparison with air affect significantly the homeostasis of the body, creating a number of threats for health and life of a diver. The most important of these is the increasing and changeable pressure of the surrounding, affecting the physical properties of gases in the system, the density of the environment that rise the resistance during movement, the increase in partial pressure of the breathing mixture, the huge increase in the thermal conductivity of the environment, and much more. Diving, that is classified as heavy work, or extreme sport, is risky for our health. Awareness of these threats helps us to protect against them. One form of protection and care for the safety of diving is a reasonable diet that may reduce or completely eliminate some of the risks. Nutrition aims to provide not only energy but also essential nutrients to ensure proper functioning of the body. Radically different conditions of the aquatic environment in comparison with the normal human environment are not without influence on the nutrition principles for divers in terms of calories as well as the composition of meals and rules for feeding. Possibility of reducing the risk of diseases and accidents associated with the diver's proper nutrition is considerable but still undervalued and rarely taken into account while dive planning, despite the knowledge of the physiological bases. Depending on the dive profile, diver's diet has a greater or lesser influence on his safety, but there is always such an influence and it should be taken into account. Primly, in terms of divers' nutrition, substantially increasing energy demands of the system should be included, but also it should be considered in aims to prevent dehydration, inhibiting the effects of free radicals, reducing stress, decompression, the possibility of inert gas narcosis, eliminating the risk of bowel injury, pressure and other threats.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2011, 1(34); 27-36
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ termoizolacyjnej masy formierskiej na mikrostrukturę żeliwa szarego
Influence of Heat Insulating Moulding Sand on Grey Cast Iron Microstructure
Autorzy:
Cholewa, M.
Baron, C.
Kozakiewicz, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/383214.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
masa formierska
mikrosfery glinokrzemianowe
piasek kwarcowy
struktura pierwotna
własności termofizyczne
moulding sand
aluminosilicate microspheres
quartz sand
primary structure
thermophysical properties
Opis:
W artykule przedstawiono wyniki analiz mikrostruktur żeliwa szarego EN-GJL-HB155. Formy wykonano z różnych mas formierskich – klasycznej bentonitowej, piaskowej z żywicą chemoutwardzalną oraz termoizolacyjnej o osnowie z mikrosfer glinokrzemianowych. Do wykonania odlewów próbnych i formowania wykorzystano czterostopniowy model schodkowy według tzw. „próby schodkowej” o grubości stopni: 3, 5, 10, 20 mm. Podjęte badania stanowią wstęp do analizy mikrostruktur szkieletowych odlewów żeliwnych. Odlewy szkieletowe powinny się charakteryzować niewielką grubością łączników tworzących szkielet (docelowo poniżej 3 mm), wysoko rozwiniętą powierzchnią oddawania ciepła, dobrymi własnościami mechanicznymi oraz z góry ustaloną geometrią komórek elementarnych. Odlewy szkieletowe stanowią oryginalne opracowanie Katedry Odlewnictwa Politechniki Śląskiej.
The article presents results of EN-GJL-HB155 grey cast iron microstructure analysis. Moulds were prepared with use of different moulding sands – classic with bentonite, quartz with chemical hardened resin and heat-insulating with aluminosilicate microspheres matrix. To perform experimental casting and forming four-step pattern according to step test bar with a thickness of: 3, 5, 10, 20 mm were used. The study are the introduction of cast iron skeleton casting microstructure analysis. Skeleton castings should be characterized by a small thickness of connector making the skeleton (the target of less than 3 mm), the highly developed surface of the heat give-up, good mechanical properties and predetermined geometry of elementary cells. Skeleton castings are the original development of the Department of Foundry Engineering of the Silesian University of Technology.
Źródło:
Archives of Foundry Engineering; 2015, 15, 3 spec.; 119-123
1897-3310
2299-2944
Pojawia się w:
Archives of Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ nurkowania na spadek ekspresji genów BCL2 i BCL2A1 oraz ICAM-1 i PECAM-1
The influence of diving on the decrease in the expression of GENES BCL2, BCL2A1, ICAM-1 and PECAM-1
Autorzy:
Radziwon, P.
Olszański, R.
Lipska, A.
Piszcz, J.
Boczkowska-Radziwon, B.
Uchimiak-Owieczko, A.
Kozakiewicz, M.
Dąbrowiecka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366109.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
BCL2
BCL2A1
PECAM-1
ICAM-1
nurkowanie
dekompresja
diving
decompression
Opis:
Nurkowanie ma też wpływ na stan czynnościowy śródbłonka naczyń. Brak jest obecnie doniesień dotyczących wpływu nurkowań na ekspresję genów odpowiadających za funkcje śródbłonka. Celem przeprowadzonych pilotażowych badań była ocena wpływu kspozycji hiperbarycznych i dekompresji na ekspresję genów mających znaczenie w biologii komórek śródbłonka. W badaniach wzięło udział 5 zawodowych nurków. Zostali oni poddani krótkotrwałym ekspozycjom hiperbarycznym (0,7 MPa) odpowiadającym nurkowaniom na głębokości 60 m. Dekompresję przeprowadzano zgodnie z tabelami Polskiej Marynarki Wojennej. Ocenę ekspresji genów przeprowadzono metodą RT-PCR z użyciem zestawów RT2 PCR Profiler Array (Superarray Bioscience, a Qiagen Company, USA) oraz cyklera CFX 96 Bio-Rad. Badania ekspresji genów i analiza wyników wykazały zmniejszoną ekspresję genów BCL2 i BCL2A1 oraz ICAM-1 i PECAM-1. Wskazane są dalsze badania w celu ustalenia, czy wykazany w badanej grupie nurków spadek ekspresji łącznie genów PECAM-1, ICAM-1, BCL2, BCL2A1 może mieć udział we wzroście ryzyka wystąpienia patologicznych zmian kostnych po dekompresji.
Diving has some impact on the functional status of the vascular endothelium. There are currently no reports on the effects of diving on the expression of the genes responsible for the functions of the endothelial. The aim of this pilot study was to evaluate the effects of hyperbaric exposure and decompression on the expression of genes relevant to the biology of endothelial cells. The studies were carried out on five professional divers. They were subjected to short-term hyperbaric exposures (0.7 MPa), corresponding to diving at the depth of 60 m. The decompression was carried out in accordance with the tables of the Polish Navy. The evaluation of the gene expression was performed using the RT-PCR method, with sets RT2 PCR Profiler Array (Superarray Bioscience, a Qiagen Company, USA) and CFX cycler Bio-Rad 96. The studies of gene expression and the analysis of results showed a decreased expression of genes BCL2, BCL2A1, ICAM-1 and PECAM-1. Further studies are recommended to determine whether the decrease in the expression of genes including PECAM-1, ICAM-1, BCL2, and BCL2A1 may contribute to the increase in the risk of pathological bone changes after decompression.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2011, 3(36); 67-75
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ hiperoksji i hiperbarii na ekspresję białek szoku cieplnego i aktywność syntazy tlenku azotu – przegląd badań
The influence of hyperoxia on heat shock proteins expression and nitric oxide synthase activity – the review
Autorzy:
Szyller, J.
Kozakiewicz, M.
Siermontowski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359730.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
stres oksydacyjny
hiperoksja
hiperbaria
białka szoku cieplnego
syntaza tlenku azotu
oxidative stress
hyperoxia
hyperbaria
heat-shock proteins
nitric oxide synthase
Opis:
Przebywanie w środowisku o zwiększonej zawartości tlenu (wyższym ciśnieniu parcjalnym tlenu, pO2) i pod zwiększonym ciśnieniem (hiperbaria) prowadzi do nasilenia stresu oksydacyjnego. Reaktywne formy tlenu (ROS) uszkadzają cząsteczki białek, kwasów nukleinowych, powodują oksydację lipidów i zaangażowane są w rozwój wielu chorób m.in. układu krążenia, chorób neurodegeneracyjnych i in. Istnieją mechanizmy ochrony przed niekorzystnymi skutkami stresu oksydacyjnego. Należą do nich układy enzymatyczne i nieenzymatyczne. Do tych ostatnich zaliczają się m.in. białka szoku cieplnego (HSP). Dokładna ich rola i mechanizm działania są intensywnie badane w ostatnich latach. Hiperoksja i hiperbaria wpływa także na ekspresję i aktywność syntazy tlenku azotu (NOS). Jej produkt – tlenek azotu (NO) może reagować z reaktywnymi formami tlenu i przyczyniać się do rozwoju stresu nitrozacyjnego. NOS występuje w postaci izoform w różnych tkankach i w różny sposób reagujących na omawiane czynniki. Autorzy dokonali krótkiego przeglądu badań określających wpływ hiperoksji i hiperbarii na ekspresję HSP i aktywność NOS.
Any stay in an environment with an increased oxygen content (a higher oxygen partial pressure, pO2) and an increased pressure (hyperbaric conditions) leads to an intensification of oxidative stress. Reactive oxygen species (ROS) damage the molecules of proteins, nucleic acids, cause lipid oxidation and are engaged in the development of numerous diseases, including diseases of the circulatory system, neurodegenerative diseases, etc. There are certain mechanisms of protection against unfavourable effects of oxidative stress. Enzymatic and non-enzymatic systems belong to them. The latter include, among others, heat shock proteins (HSP). Their precise role and mechanism of action have been a subject of intensive research conducted in recent years. Hyperoxia and hyperbaria also have an effect on the expression and activity of nitrogen oxide synthase (NOS). Its product - nitrogen oxide (NO) can react with reactive oxygen species and contribute to the development of nitrosative stress. NOS occurs as isoforms in various tissues and exhibit different reactions to the discussed factors. The authors have prepared a brief review of research determining the effect of hyperoxia and hyperbaria on HSP expression and NOS activity.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2017, 1(58); 41-50
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ hiperbarycznej terapii tlenowej na układ nerwowy. Przegląd badań
The effect of hyperbaric oxygen therapy on the nervous system. Systematic review
Autorzy:
Kujawski, S.
Kujawska, A.
Kozakiewicz, M.
Olszański, R.
Siermontowski, P.
Zalewski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366191.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
cognitive functioning
hyperbaric chamber
brain
hyperbaric oxygen therapy
funkcje kognitywne
komora hiperbaryczna
mózg
hiperbaria tlenowa
Opis:
Hyperbaric oxygen therapy (HBOT) is found among the interests of researchers who seek new methods of treatment of diseases of the nervous system. An increase of the partial pressure of oxygen in arterial blood within the appropriate range leads to numerous changes in the cells of the brain tissue. In this paper we analyse the results of selected articles describing HBOT used on pathologies of the nervous system such as stroke, autism, multiple sclerosis and cerebral palsy as well as in the course of research on animal models. The results are promising, although some studies struggled with numerous methodological problems and differences in the applied protocols, which resulted in conflicting results in individual interventions. In consequence, the need for further studies in randomised control trials and determination of the protocol by an international group of researchers dedicated to the use of HBOT was emphasised.
Hiperbaryczna terapia tlenowa znajduje się w kręgu zainteresowań badaczy poszukujących nowych metod leczenia chorób układu nerwowego. Podwyższenie ciśnienia parcjalnego tlenu we krwi tętniczej w odpowiednim zakresie, prowadzi do licznych zmian w komórkach tkanki mózgowej. W niniejszej pracy przeanalizowano wyniki wybranych artykułów opisujących terapię HTL w przypadku patologii układu nerwowego takich jak udar mózgu, autyzm, stwardnienie rozsiane oraz mózgowe porażenie dziecięce jak i w przypadku badań na modelach zwierzęcych. Rezultaty są obiecujące, chociaż niektóre badania borykały się z licznymi problemami metodologicznymi, jak i różnicami w zastosowanych protokołach poszczególnych badań, co wpłynęło na uzyskanie sprzecznych wyników w pojedynczych interwencjach. Podkreślona została potrzeba prowadzenia dalszych badań w randomizowanych warunkach oraz ustalenie protokołu przez międzynarodową grupę badaczy zajmującą się wykorzystywaniem leczzenia tlenem hiperbarycznym, co w konsekwencji być może zapobiegłoby uzyskiwaniu sprzecznych wyników.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2015, 4(53); 19-27
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ hiperbarii na wybrane parametry stresu oksydacyjnego we krwi nurków
Effect of hyperbary on chosen parameters of oxidative stress in divers blood
Autorzy:
Kozakiewicz, M.
Kędziora, J.
Kędziora-Kornatowska, K.
Pawluk, H.
Olszański, R.
Dąbrowiecki, Z.
Kornatowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366592.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
stres oksydacyjny
hiperbaria
dialdehyd malonowy
grupy karbonylowe
dysmutaza ponadtlenkowa
azotany
azotyny
oxidative stress
hyperbaric
malondialdehyde
carbonyl groups
superoxide dismutase
nitrate
nitrite
Opis:
Celem badań była ocena wpływu ekspozycji w komorze hiperbarycznej na wybrane parametry stresu oksydacyjnego we krwi nurków. Materiał i metody: W badaniach wzięło udział 10 zdrowych mężczyzn (niepalących, z doświadczeniem w nurkowaniu na duże głębokości) w wieku od 18 do 40 lat (średnia wieku 27 lat), którzy zostali poddani ekspozycji hiperbarycznej symulującej warunki ciśnieniowe panujące podczas nurkowania na głębokość 30 m. Grupę kontrolną stanowiło 16 zdrowych mężczyzn, którzy nigdy nie nurkowali. Osoby te nie były wcześniej poddawane ekspozycji hiperbarycznej. Krew do badań pobierano na czczo, z żyły odłokciowej. Oznaczano aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD-1) i stężenie dialdehydu malonowego (MDA) w krwinkach czerwonych, stężenie grup karbonylowych w białku oraz stężenia azotanów/azotynów w osoczu. Wyniki: Stwierdzono, że w grupie osób nurkujących stężenie MDA w erytrocytach różniło się istotnie statystycznie w porównaniu z grupą kontrolną. Nie stwierdzono istotnej statystycznie różnicy w stężeniu grup karbonylowych między grupą kontrolną a grupą nurków. W osoczu nurków stwierdzono znamiennie niższe stężenie azotanów/azotynów, a w krwinkach czerwonych istotnie niższą aktywność SOD-1 w odniesieniu do grupy kontrolnej. Po ekspozycji hiperbarycznej grupy nurków stwierdzono w erytrocytach znamienny wzrost stężenia MDA i istotny wzrost aktywności SOD-1, a w osoczu istotny wzrost stężenia azotanów/azotynów oraz znamiennie podwyższone stężenie grup karbonylowych w białku. Wnioski: W krwinkach czerwonych osób narażonych na działanie hiperbarii stwierdzono osłabioną enzymatyczną obronę antyoksydacyjną, w porównaniu z osobami przebywającymi w normobarii. We krwi nurków warunkach ekspozycji hiperbarycznej dochodzi do nasilenia stresu oksydacyjnego.
The purpose of the study was to evaluate influence of hyperbaric expositions in chambers on chosen parameters of oxidative stress in divers' blood. Materials and methods: 10 healthy men (non-smoking, with experience in diving on large depths) in age from 18 till 40 years (mean age 27 years) took part in the investigations. Subjects were submitted on hyperbaric conditions. Expositions simulated conditions dominant at 30 m depth. Control group consisted of 16 healthy men, which have never dived nor have been exposed on hyperbaric conditions. Blood was taken after overnight fasting from cubital vein. Superoxide dismutase (SOD-1) activity and concentration of malondialdehyde (MDA) were marked in red blood cells, concentration of carbonyl groups in serum proteins, and concentration of nitrate/nitrite were estimated in plasma. Results: In group of divers MDA concentration in erythrocytes differed statistically in comparison with control group. Not statistically significant differences were estimated in carbonyl groups concentrations between divers group and control group. Concentration of nitrite/nitrate in plasma, as well as activity of SOD-1 in red blood cells decreased significantly, in comparison with control group. After hyperbaric expositions in test group MDA concentration in erythrocytes considerably increased, and also significant increase in SOD-1 activity was observed. In plasma significant increase in concentration of nitrite/nitrate was estimated, as well as increase in carbonyl groups in serum proteins.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2005, 3(12); 7-12
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ekspozycji hiperbarycznej na układ sercowo - naczyniowy. Rola autonomicznego układu nerwowego
Effects of hyperbaric exposure on the cardiovascular system. Role of the autonomous nervous system
Autorzy:
Kujawski, S.
Słomko, J.
Zawadka-Kunikowska, M.
Kozakiewicz, M.
Klawe, J. J.
Tafil-Klawe, M.
Zalewski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359724.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
autonomiczny układ nerwowy
komora hiperbaryczna
nurkowanie
autonomic nervous system
hyperbaric chamber
diving
Opis:
Wstęp Wśród doświadczonych nurków obserwuje się adaptację na nurkowanie w formie zmodyfikowanego wzoru zmian fizjologicznych na podejmowanie tej czynności. Przejawia się to między innymi w zmianie odpowiedzi czynności układu sercowo-naczyniowego, dlatego warto ocenić rolę autonomicznego układu nerwowego w modulacji reakcji układu sercowo-naczyniowego po ekspozycji na hiperbarię. Materiał i metody W badaniu udział wzięło dziesięciu doświadczonych w nurkowaniu mężczyzn. Zmierzono efekty ekspozycji na hiperbarię na 30 i 60 metrów oraz interakcji głębokość x czas. Zmiany wartości HR, RRI, CI, LF i HF HRV zostały wzięte pod uwagę. Wyniki Ekspozycja na hiperbarię na 30 metrów znacząco wpłynęła na podwyższenie się wartości HFnu-RRI i obniżenie się wartości LFnu-RRI (F = 42.92, p < 0.00001), bez znaczącego wpływu na wartości HR, RRI i CI. Ekspozycja na hiperbarię na 60 metrów wpłynęła wzrost HR i CI (odpowiednio (F = 7,64, p = 0.01 oraz (F = 4.89, p = 0.04) oraz obniżenie się wartości RRI (F = 7.69, p = 0.01), bez istotnego wpływu na pozostałe zmienne. Wpływ interakcji czynników głębokość x czas był istotny we wszystkich mierzonych zmiennych. Wnioski Wyniki wskazują, że ekspozycja na hiperbarię na 60 metrów wpłynęła na zmianę takich parametrów jak HR, RRI, CI, na które ekspozycja na hiperbarię na 30 metrów nie miała istotnego wpływu. Natomiast, ekspozycja na 30 metrów wykazała istotny wpływ na LF i HF HRV, na które ekspozycja na 60 metrów nie miała istotnego wpływu. Uzyskano istotny efekt interakcji czasu i głębokości w każdej z analizowanych zmiennych.
Introduction Among experienced divers, dive adaptation is seen as a modified pattern of physiological changes. This is reflected, inter alia, in the change in cardiovascular responses, therefore there is need to examine the role of the autonomic nervous system in cardiovascular response modulation after hyperbaric exposure. Material and methods Ten experienced divers took part in the study. The effects of hyperbaric exposure at 30 and 60 meters and interaction (depth x time) were measured. Changes in HR, RRI, CI and HRV values have been taken into analysis. Results Hyperbaric exposure at 30 meters significantly affected HFnu-RRI elevation and decrease of LFnu-RRI (F = 42.92, p <0.00001), without significant affecting the HR, RRI and CI. Exposure to hyperbaric 60 m increased HR and CI (F = 7.64, p = 0.01 and F = 4.89, p = 0.04 respectively) and RRI (F = 7.69, p = 0.01), without significant impact on other variables. The influence of interaction (depth x time) was significant in all measured variables. Conclusions The results indicate that hyperbaric exposure at 60 meters affected HR, RRI, CI parameters, that were not significantly affected by hyperbaric exposure at 30 meters. On the other hand, the exposure at 30 meters showed a significant effect on the LFnu and HFnu HRV, which were not significantly affected by the exposure at 60 meters. Significant effect of time and depth interaction in each of the analyzed variables was observed.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2017, 4(61); 33-42
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ekspozycji hiperbarycznej na natychmiastową i odroczoną zmianę wartości temperatury głębokiej i jej okołodobowych zmian
The effects of hyperbaric exposure on immediate and delayed changes in core temperature and its circadian fluctuations
Autorzy:
Kujawski, S.
Słomko, J.
Zawadka-Kunikowska, M.
Kozakiewicz, M.
Klawe, J. J.
Tafil-Klawe, M.
Zalewski, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359687.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
nurkowanie
temperatura głęboka ciała
diving
deep core temperature
hyperbaric exposure
Opis:
Reakcja na nurkowanie może objawić się zmianą wartości temperatury głębokiej, spowodowaną wieloukładową odpowiedzią ze strony organizmu na zmianę środowiska zewnętrznego. W odpowiedzi na wielokrotnie powtarzane może dojść do chronicznej, fizjologicznej adaptacji reagowania układów organizmu na niniejszą zmianę. Obserwuje się to między innymi w funkcjach organizmu doświadczonych nurków podczas nurkowania. Celem niniejszego badania jest określenie wpływu ekspozycji hiperbarycznej na natychmiastową i odroczoną zmianę wartości temperatury głębokiej jak i jej okołodobowych zmian w grupie trzech doświadczonych nurków. Podczas kompresji na 30 oraz na 60 metrów wartości temperatury głębokiej ciała wykazywały tendencję do wzrostu. Następnie, wartości temperatury głębokiej ciała u nurków poddawanych dekompresji wykazywały tendencję do obniżania się. Wszystkie różnice w wartości temperatury głębokiej uzyskanej przez grupę nurków w poszczególnych punktach czasowych w niniejszym badaniu były nieistotne statystycznie.
Changes observed in the core body temperature of divers are the result of a multifaceted response from the body to the change of the external environment. In response to repeated activities, there may be a chronic, physiological adaptation of the body’s response system. This is observed in the physiology of experienced divers while diving. The purpose of this study is to determine the immediate and delayed effects of hyperbaric exposure on core temperature, as well as its circadian changes in a group of three experienced divers. During compression at 30 and 60 meters, deep body temperature values tended to increase. Subsequently, deep body temperature values showed a tendency to decrease during decompression. All differences in core temperature values obtained by the group of divers at individual time points in this study were not statistically significant.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2017, 3(60); 37-48
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unstable operation of the turbine aircraft engine
Autorzy:
Kozakiewicz, A.
Kowalski, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/280192.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej
Tematy:
turbine engine
engine dynamics
compressor stall
Opis:
The article presents reasons for generating a non-uniform field of parameters in the compressor inlet of a turbine aircraft engine and its influence on the air jet kinematics at lowering fatigue strength of the compressor blade. Analysis of the engine torque in function of the engine operation time has been performed. Courses of the basic turbine engine operations parameters during compressor stall have been presented. The significant role of changes of the first torque derivative in relation to variation of the rotor acceleration in that assessment has been determined, which may be an important signal of the compressor surge occurring in the compressor. That parameter may be a signal for the control system to eliminate the negative phenomenon. The engine dynamics during the compressor surge has also been presented by developing the phase images of the engine operation basic parameters. The article includes analysis of dynamical changes in temperature of the combustion gases.
Źródło:
Journal of Theoretical and Applied Mechanics; 2013, 51, 3; 719-727
1429-2955
Pojawia się w:
Journal of Theoretical and Applied Mechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Um die Beginn "der spanplatten", der Robstoffe, Technologie und Anwendungen aus der deutschsprachigen Literatur des 17. bis 20. Jh.
O początkach "płyt wiórowych", surowcach, technologii i zastosowaniach z niemieckiej literatury od XVII do XX wieku
Autorzy:
Kozakiewicz, P.
Matejak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7625.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Źródło:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology; 2013, 83
1898-5912
Pojawia się w:
Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The properties of moulding sand with halloysite
Autorzy:
Cholewa, M.
Kozakiewicz, Ł.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/382890.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
haloizyt
bentonit
masa formierska
halloysite
bentonite
moulding sand
Opis:
Until now, the mould sand in general use in the foundry industry are based on bentonite, which resulted from the fact that a good recognition properties and phenomena associated with this material. Come to know and normalized content of montmorillonite and carbonates and their important role in the construction of bentonite, and mass properties of the participation of compressive strength or scatter. Halloysite is widely used in industry and beyond them. However, little is known about its use in the foundry in Poland and abroad. This article presents preliminary research conducted at the Foundry Department of Silesian University of Technology on this material. Will raise the question of the representation of this two materials, which contains information connected with history and formation of materials, their structure and chemical composition. In the research, the results of compressive strength tests in wet masses of quartz matrix, where as a binder is used halloysite and bentonite in different proportions.
Źródło:
Archives of Foundry Engineering; 2012, 12, 2; 205-210
1897-3310
2299-2944
Pojawia się w:
Archives of Foundry Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of hyperbaric exposure on vascular endothelium’s capability of nitric oxide synthesis
Wpływ ekspozycji hiperbarycznej na zdolność śródbłonka naczyń do syntezy tlenku azotu
Autorzy:
Kozakiewicz, M.
Kaczerska, D.
Ciesielska, N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/366666.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
nitric oxide
endothelium
hyperbaric oxygenation
tlenek azotu
śródbłonek
hiperbaria
Opis:
The paper presents an aphonia of the effects of hyperbaric exposures on endothelial capability to generate nitric oxide synthesis, expressed as a measurement of the concentration of nitrates/nitrites in the blood serum of volunteers subjected to a hyperbaric exposure. In addition the method of measurement of total concentration of superoxides was used to assess the impact of antioxidant capacity while being subjected to hyperbaric oxygenation. Results: A significantly higher concentration of nitrates/nitrites was observed following a hyperbaric exposure. Similarly, an increased concentration of total superoxides in the researched groups was observed. Conclusions: The obtained results indicate that staying in a hyperbaric environment is not insignificant for endothelial cells. However, the issue that stays open is the one concerning the time and the pressure conditions in which the exposure remains safe.
Praca przedstawia alalię wpływu ekspozycji hiperbarycznych na zdolność śródbłonka naczyń do syntezy tlenku azotu wyrażoną jako pomiar stężenia azotanów/azotynów w surowicy ochotników poddanych ekspozycji hiperbarycznej. Dodatkowo oceniano za pomocą pomiaru stężenia całkowitego stężenia ponadtlenków jaki wpływ na pojemność antyoksydacyjną ma przebywanie w hiperbarii. Wyniki: Zaobserwowano istotnie wyższe stężenie azotanów/azotynów po ekspozycji hiperbarycznej. Podobnie zaobserwowano podwyższone stężenie całkowitego stężenia nadtlenków w badanej grupie. Wnioski: Uzyskane wyniki pokazują, że przebywanie w środowisku hiperbarycznym nie jest obojętne dla komórek śródbłonka. Otwartym pozostaje jednak problem jaki czas i na jakie warunki ciśnieniowe pozostaje bezpieczny.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2013, 4(45); 7-18
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The comparison between the two most common histological subtypes of breast cancer - invasive ductal and invasive lobular breast carcinoma
Autorzy:
Fudalej, Marta
Sobiborowicz-Sadowska, Aleksandra
Mormul, Agata
Jopek, Sylwia
Borowiec, Agnieszka
Sikorski, Piotr
Patera, Janusz
Deptała, Andrzej
Badowska-Kozakiewicz, Anna M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/44426576.pdf
Data publikacji:
2024-04-07
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
immunohistochemistry
invasive lobular carcinoma
invasive ductal carcinoma
Opis:
Introduction: Invasive lobular carcinoma (ILC) occurs in 5–15% of all cases of breast cancer. In most studies, it is found to be more common among older patients, form larger tumours and present with ill-defined margins, in comparison to invasive ductal carcinoma (IDC). Material and methods: Histological preparations were obtained from 651 patients suffering from breast cancer. Preparations stained with hematoxylin and eosin were used to identify tumour type and grading. Samples underwent a basic molecular profile evaluation encompassing ER (oestrogen receptor), PR (progesterone receptor) and human epidermal growth factor receptor 2 (HER2) expression. Results: 592 cases of IDC and 59 cases of ILC were detected. The median age was 60 in both groups. While there were no statistically significant differences between IDC and ILC in nodal status and tumour size for all age groups, IDC was more frequently diagnosed at higher grading (G3). G3 accounted for 32% of all IDC specimens compared to only 13% of ILC specimens. In both groups, the most prevalent combination of hormone receptors was ER+/PR+/HER2-. The differences in ER and PR expression were statistically significant; both were assessed as positive in most ILC cases and just over half of IDC. No HER2 amplification was noted in most cases in both cancer subtypes. Conclusions: In our study, IDC and ILC showed no difference with respect to patients’ median age at the diagnosis and local disease advancement defined by TNM. ILC cases were hormone-dependent and HER2-negative more frequently than IDC. Grade 3 tumours accounted for a higher proportion of IDC cases. This was in line with several other clinicopathological analyses of breast cancer. However, there are also several papers indicating ILC’s association with favourable prognostic features, not only in terms of hormone receptors and HER2 expression but also tumour size and nodal involvement. This underlines the fact that clear differences between IDC and ILC prognosis still cannot be established.
Źródło:
OncoReview; 2024, 14, 1; 9-15
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 65

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies