Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kotin, Andrey" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Zwischen Sinn und Wahnsinn. Die Metamorphosen des Ich im deutschen romantischen Märchen
    Between Sense and Madness –The I-Metamorphosis in German Romantic Fairy-Tales
    Autorzy:
    Kotin, Andrey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195764.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-22
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Opis:
    Im vorliegenden Beitrag wird der absolut-generalisierende Menschenbegriff auf das subjektiv-figurative Konzept des Individuums begrenzt. Im Unterschied zu der anthropologischen Philosophie früherer Epochen beschäftigten sich die Denker der Romantik viel intensiver mit dem Ich-Problem als mit der Definition des Menschen bzw. des Menschlichen. Die theoretischen Grundlagen dieser eifrigen Ich-Zentriertheit können besonders gut am Beispiel von Johann Gottlieb Fichtes subjektiven Idealismus beobachtet werden. Davon ausgehend werden die literarischen Manifestationen des Individuellen in den Kunstmärchen deutscher Romantiker (Ludwig Tieck, Adelbert von Chamisso) analysiert.
    The first aim of this article is to reduce the absolute-generalising concept of “human” to the subjective-figurative concept of “individual”. In contrast to the anthropological philosophers of the previous epochs, the Romantic thinkers were concerned rather with the I-Problem than with the definition of “human” or “humanity”. The theoretical basis of such an impassioned I-focus can be well observed in Johann Gottlieb Fichte‘s “Subjective Idealism”. I am going to follow his principles and analyse the literary manifestations of the individual in the fairy tales and fantastic stories of the German Romantics (Ludwig Tieck, Adelbert von Chamisso).
    Źródło:
    Studia Germanica Gedanensia; 2019, 40; 110-120
    1230-6045
    Pojawia się w:
    Studia Germanica Gedanensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Die vertauschten Geschwister – Christenheit und Heidentum in Friedrich de la Motte Fouqués „Undine“
    Switched Sisters – Christianity and Paganism in Friedrich de la Motte Fouqués Undine
    Autorzy:
    Kotin, Andrey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364923.pdf
    Data publikacji:
    2016-04-19
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Tematy:
    Romanticism – Paganism – Middle Ages – Mermaid -Motive in Literature – Christianity
    Romantik – Heidentum – Mittelalter – Nymphenmotiv in der Literatur – Christentum
    Opis:
    Das Thema des vorliegenden Artikels ist die künstlerische Darstellung der wechselseitigen Beziehungen zwischen Christenheit und Heidentum im berühmtesten Werk von Friedrich de la Motte Fouqué, dem romantischen Liebesmärchen Undine. Das Konzept der romantischen Liebe in ihrer metaphysischen Ausprägung, die Versöhnung der Widersprüche zwischen dem heidnischen und dem christlichen Weltbild sowie die literarisch-philosophische Gestaltung des Mittelalterraumes sind die wichtigsten Aspekte, die dabei in den Blickpunkt geraten.
    The topic of the following article is the artistic depiction of the mutual relation between Christendom and Paganism in Undine, the most famous work by Friedrich de la Motte Fouqué. It is a romantic fairy-tale about a knight who has fallen in love with a mermaid. The concept of the metaphysical dimension of romantic love, of crossing the boundaries between the pagan and the Christian worlds as well as an image of the Middle ages as a literary-philosophical space are among the most important aspects of my analysis.
    Źródło:
    Studia Germanica Gedanensia; 2016, 34; 71-82
    1230-6045
    Pojawia się w:
    Studia Germanica Gedanensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czas, Pamięć, Śmierć – Vladimira Nabokova triada estetyczno-filozoficzna
    Time, Memory, Death – Vladimir Nabokov’s aesthetical-philosophical triade
    Autorzy:
    Kotin, Andrey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1364864.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-19
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
    Tematy:
    Vladimir Nabokov
    temporalność w literaturze
    pamięć vs. przemijanie
    świadomość vs. śmierć
    temporality in literature
    memory vs vanishing
    consciousness vs death
    Opis:
    Niniejszy artykuł skupia się na trzech decydujących aspektach myśli i twórczości Vladimira Nabokova: pamięci, czasie i śmierci. Rozdział wstępny przedstawia ogólny zarys problematyki temporalnej w odniesieniu do sztuki literackiej, aby następnie – na konkretnych przykładach z powieści, esejów i wypowiedzi Nabokova – ukazać ten bardzo specyficzny, estetyczno-filozoficzny pogląd na naturę czasu i świadomości, który da się wyczytać z analizowanych tekstów. Teza przewodnia, która znajduje potwierdzenie w większości tekstów Nabokova, brzmi: pamięć, rozumiana jako forma wyobraźni, stanowi jeden z najbardziej kreatywnych aspektów ludzkiej świadomości, będąc zarazem zaprzeczeniem czasu i śmierci.
    This article focuses on three decisive aspects of Vladimir Nabokov’s thoughts and works: memory, time and death. The introductory section gives a general sketch of the temporal problematics connected with literary art; subsequently, ones delves into concrete examples from the novels, essays and statements of Nabokov so as to demonstrate the very specific aesthetic/philosophic approach to the nature of time and consciousness which can be observed in the selected texts. The working hypothesis, which is ultimately confirmed by the majority of Nabokov’s texts, is the following: memory, understood as a form of imagination, is one of the most creative aspects of human consciousness, as it allows one to contradict both death and time.
    Źródło:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego; 2019, 5; 85-97
    2450-3584
    Pojawia się w:
    Filologia Polska. Roczniki Naukowe Uniwersytetu Zielonogórskiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Ich habe […] keine Sonate schreiben wollen, sondern einen Roman“ – zu autoreferenziellen Aspekten von Thomas Manns Doktor Faustus
    „I wanted […] to write a novel, not a sonata“ – on autoreferential aspects of Thomas Mann‘s Doktor Faustus
    Autorzy:
    Kotin, Andrey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1178859.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Opis:
    In the centre of the analysis stands the autoreferential dimension of Thomas Mann’s Doktor Faustus and its relation to the novel’s socio-philosophical message, which, although not free from ironical overtones, tends to be a didactic plea for humanism. However, the main emphasis of the investigation is not the humanist idea itself but, above all, the narrative methods used to infuse this idea with new means of expression. Therefore, the music-motif in the novel is interpreted as a metaphor of an intertextual literary motif. From a metaliterary perspective, the main question in Mann’s partly consistent, yet partly paradoxical art- and soul-study is the following: how can (and should) the Faust-legend be reshaped and interpreted to match the demands of the modern age? The attempt to discuss the ‚national myth‘ in such a new way is made by three authorities: two fictional and one real. The protagonist, Adrian Leverkühn, the first-person narrator, Serenus Zeitblom, and, finally, the author himself, Thomas Mann, each in turn, whether wilfully or unconsciously, offers their own art-concept. To a great extent, the general semantic picture of the story told in Faustus is determined by various distinctions between the intratextual ideological confrontation ‚Leverkühn vs. Zeitblom‘ and the extratextual outside-perspective of the author, who stays paramount to the novel-figures. My article attends to the narratological as well as the philosophical decoding of this overall-picture.
    Źródło:
    Studia Germanica Posnaniensia; 2013, 34; 27-39
    0137-2467
    Pojawia się w:
    Studia Germanica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea „sztuki dla sztuki” w kontekście sytuacji komunikacyjnej „autor–czytelnik”
    The idea of “art for art’s sake” in the context of the communication situation “author–reader”
    Идея «искусства для искусства» в контексте коммуникативной ситуации «автор–читатель»
    Autorzy:
    Kotin, Andrey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085275.pdf
    Data publikacji:
    2022-05-30
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
    Tematy:
    автореференциальность
    искусство для искусства
    модернизм
    искусство
    autoreferencja
    sztuka dla sztuki
    modernizm
    sztuka
    selfe-reference
    art for art's sake
    literature
    modernism
    art
    Opis:
    Autor artykułu rozpatruje koncepcję artystyczną „sztuki dla sztuki” (l’art pour l’art) w jej rozmaitych przejawach: jako manifest pewnej epoki historycznej (modernizm, dekadentyzm, postmodernizm) lub też osobisty światopogląd pojedynczych pisarzy i filozofów (Nabokov, Croce). Szczególną uwagę poświęca się nierozerwalnej symbiozie formy i treści, zwłaszcza idei ich strukturalno-semantycznej identyczności. Jednym z kluczowych wniosków przeprowadzonego badania jest wyraźna niejednorodność idei „sztuki dla sztuki”, której główne postulaty i tezy wykazują radykalne, niekiedy wykluczające się nawzajem różnice, w zależności od szkoły literackiej, literaturo- lub kulturoznawczej teorii, indywidualności konkretnego pisarza.
    Автором статьи рассматривается художественная концепция «искусства для искусства» (l’art pour l’art) в её разнообразных проявлениях: как манифест определённой исторической эпохи (модернизм, декаданс, постмодернизм) или же личная установка отдельных писателей и философов (Набоков, Кроче). Особое внимание уделяется неразрывной взаимосвязи формы и содержания, а также идее их структурно-семантической тождественности. Одним из ключевых выводов проведённого исследования является крайняя неоднородность идеи «искусства для искусства», главные постулаты и основоположения которой обнаруживают радикальные, подчас взаимоисключающие отличия в зависимости от литературного направления, литературо- или культуроведческой теории, индивидуальности конкретного писателя.
    The author of the article examines the artistic concept of “art for art’s sake” (l’art pour l’art) in its various forms: as a manifesto of a certain historical era (modernism, decadence, postmodernism) or the personal attitude of individual writers and philosophers (Nabokov, Croce). Particular attention is paid to the inextricable relationship of form and content, as well as the idea of their structural and semantic identity. One of the key conclusions of the study is the extreme heterogeneity of the idea of “art for art’s sake”, which main postulates and foundations reveal radical, sometimes mutually exclusive differences depending on the literary trend, literary or cultural theory, as well as in the individuality of a particular writer.
    Źródło:
    Przegląd Rusycystyczny; 2022, 2 (178); 7-22
    0137-298X
    Pojawia się w:
    Przegląd Rusycystyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies