Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kotarski, Jan" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Nowotwory złośliwe w dojrzałych potworniakach jajnika
Malignancies arising in mature teratomas of the ovary
Autorzy:
Ziober-Malinowska, Patrycja
Bobiński, Marcin
Kułak, Krzysztof
Kotarski, Jan
Tarkowski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029829.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
potworniak jajnika
rak jajnika
transformacja nowotworowa
Opis:
Mature teratomas are common ovarian tumors. Malignant transformation of dermoid cysts is a very rare phenomenon observed in only 0.17–2% of patients. Squamous cell carcinoma is the most common form of malignant transformation within ovarian dermoid tumors, accounting for more than 80% of cases. Adenocarcinomas, fibrosarcomas, carcinoid and mixed tumors also occur. Peritoneal gliomatosis is a rare condition, which also should be considered in patients diagnosed with teratoma. There are no sensitive and specific methods for the preoperative differential diagnosis of malignant vs. benign tumors arising in teratomas. Higher risk of malignancy is seen in large tumors, in women over 45 years of age, at elevated tumor markers (CA-125, CA 19-9, CEA, SCC-Ag in particular) and in the case of the presence of solid fragments in cysts. Extended diagnostic imaging using magnetic resonance or positron emission tomography is helpful in such cases. The treatment of mature teratoma, regardless of whether there is a suspicion of focal malignancy, involves surgical excision of the tumor. In the case of suspected malignant transformation in a perimenopausal woman, unilateral salpingooophorectomy in accordance with the principles of oncological aseptics should be considered as the minimum therapeutic management. Sparing surgery can be considered in young patients, nulliparas in particular, due to the very low risk of malignant transformations.
Potworniaki dojrzałe są często występującymi guzami jajników. Transformacja złośliwa torbieli dermoidalnych jest bardzo rzadkim zjawiskiem, obserwuje się ją jedynie u 0,17–2% pacjentek. Rak płaskonabłonkowy to najczęstsza postać złośliwej transformacji w guzach dermoidalnych jajnika – odpowiada za ponad 80% takich przypadków. Spotykane są również zmiany o charakterze gruczolakoraka, włókniakomięsaka, rakowiaka czy guzów mieszanych. Rzadkim schorzeniem, o którym także należy pamiętać po stwierdzeniu potworniaka, jest glejakowatość otrzewnej. Nie ma czułych i swoistych metod pozwalających na przedoperacyjne różnicowanie zmian złośliwych i łagodnych w obrębie potworniaków. Większe ryzyko nowotworu złośliwego występuje w przypadkach dużych guzów, u kobiet powyżej 45. roku życia, przy podwyższonych markerach nowotworowych (przede wszystkim CA-125, CA 19-9, CEA, SCC-Ag) i obecności fragmentów litych w torbielach. W takich właśnie przypadkach pomocne jest rozszerzenie diagnostyki obrazowej o rezonans magnetyczny lub pozytonową tomografię emisyjną. Leczenie potworniaka dojrzałego, bez względu na to, czy zachodzi podejrzenie obecności ognisk nowotworu złośliwego, polega na chirurgicznym usunięciu zmiany. W razie podejrzenia transformacji złośliwej u kobiety w okresie okołomenopauzalnym należy wziąć pod uwagę wykonanie przynajmniej jednostronnego usunięcia przydatków z zachowaniem zasad aseptyki onkologicznej. U młodych chorych, zwłaszcza nieródek, ze względu na bardzo rzadkie występowanie transformacji złośliwych można rozważyć zabieg oszczędzający.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 4; 204-211
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnostyka obrazowa nowotworów germinalnych i gonadalnych
Imaging diagnosis in germ cell and sex cord-stromal tumors
Autorzy:
Stachowicz, Norbert
Morawska, Dorota
Kotarski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031028.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
germ cell tumors
sex cord-stromal tumors
sonography
tumor morphology
vascular perfusion pattern
guzy germinalne jajnika
guzy gonadalne jajnika
morfologia guza
przepływy naczyniowe
ultrasonografia
Opis:
Clinical diagnosis of ovarian tumors is the more difficult, the earlier is the clinical stage at presentation. On the other hand, while early-stage conditions are much more difficult to detect, early diagnosis is associated with the best outcomes. Rare sex cord-stromal and germ cell tumors present sonographic features similar to other ovarian tumors. Sonographic report should address the following: location, size and echogenicity of ovaries, location of adnexal lesions and their relation to other pelvic structures, precise description of solid elements, septations and papillomatous excrescences within the tumor as well as presence of free fluid within the peritoneal cavity. In suspected malignant tumors, most useful prognostic features include papilliform excrescences, so their location, size and number must be always documented. Furthermore, number and thickness of septations is of great prognostic significance. Description of tumor morphology should include its external and internal walls. Sonographic diagnosis may predict malignancy of lesion based on such features as solid areas, papilliform excrescences, septations or abnormal pattern of tumor vasculature. Due to neoangiogenesis in malignant tumors, study of vasculature and perfusion is also important. A typical finding in a malignant tumor is increased late-diastolic flow velocity, reduced resistance index RI to less than 0.5 and pulsation index to less than 0.8. Frequent is also elevation of peak systolic velocity PSV to over 12 cm/s. In spite of sophisticated and continuously improved imaging techniques in sonography, including “color” and “power” options in angio-Doppler studies as well as introduction of 3D/4D technique, malignant process may at best be suspected. Final diagnosis of malignant tumor is always based on histological studies.
Diagnostyka kliniczna zmian rozrostowych jajnika jest tym trudniejsza, im stopień zaawansowania klinicznego jest niższy, jednocześnie wczesne rozpoznanie daje najlepsze efekty terapeutyczne. Rzadko występujące guzy gonadalne i germinalne charakteryzują się podobnymi cechami ultrasonograficznymi jak inne guzy jajnika. W opisie wyniku badania sonograficznego należy uwzględnić następujące elementy: umiejscowienie, rozmiary i echostrukturę jajników, umiejscowienie zmian przydatkowych i ich stosunek do pozostałych struktur miednicy, dokładny opis elementów litych, przegród i wyrośli brodawkowatych w obrębie guza, obecność płynu w jamie otrzewnej. Wśród najbardziej przydatnych prognostycznie cech guza podejrzanego o rozrost złośliwy są wyrośla brodawkowate, dlatego też zawsze należy opisać ich lokalizację i wymiary oraz liczbę. Rokownicze znaczenie ma również liczba przegród oraz ich grubość. Ocena morfologii guza powinna także dotyczyć jego ścian zewnętrznych i wewnętrznych. Diagnostyka ultrasonograficzna może jedynie prognozować, czy zmiana ma charakter złośliwy, przy uwzględnieniu takich cech, jak obszary lite, wyrośla brodawkowate, przegrody czy nieprawidłowości przepływów naczyniowych w guzie. Ze względu na występowanie neoangiogenezy w guzach złośliwych ważne jest również badanie unaczynienia i przepływów naczyniowych w obrębie naczyń krwionośnych. W guzie złośliwym najczęściej można uwidocznić naczynia, w których stwierdza się wzrost prędkości przepływu późnorozkurczowego oraz spadek indeksów oporu RI<0,5 i pulsacji PI<0,8. Często też następuje wzrost szczytowej szybkości przepływu w czasie skurczu PSV>12 cm/s. Pomimo zaawansowanej i wciąż rozwijającej się techniki obrazowania sonograficznego z zastosowaniem kolorowego i power angio-Dopplera oraz możliwości wykorzystania techniki 3D/4D możemy jedynie podejrzewać rozrost złośliwy. Ostateczne rozpoznanie nowotworu złośliwego jest zawsze rozpoznaniem histopatologicznym.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 1; 47-50
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ekspresja receptorów kwasu retinowego (RARs i RXRs) w tkankach raka szyjki macicy HPV(+)
The expression of RARs and RXRs in cervical cancer tissues HPV(+)
Autorzy:
Myga-Nowak, Magdalena
Pacholska-Bogalska, Joanna
Kwaśniewski, Wojciech
Kotarski, Jan
Kwaśniewska, Anna
Goździcka-Józefiak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031052.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
cervical cancer
retinoid
retinoic acid receptor a
retinoic acid receptor x
ekspresja
rak szyjki macicy
receptor kwasu retinowego (RAR)
retinol
Opis:
Introduction: Retinoids are essential for the maintenance of epithelial differentiation and play a fundamental role in chemoprevention of epithelial carcinogenesis. Retinoids exert their biological functions through nuclear receptors, retinoic acid receptor (RAR) and retinoid X receptor (RXR). The present study made an effort to analyze serum blood concentration of retinoids in women with cervical cancer as well as to assess an expression of RARs and RXRs in postoperative cervical cancer tissues HPV 16/18 positive. Material and methods: The study material included tissue samples of 42 squamous cell carcinoma, 7 samples of adenocarcinoma cervix uteri and 26 samples carcinoma in situ. The assessment of serum level of retinol, expression of retinoid receptors and presence of HPVs genome was performed. Results and conclusions: The mean retinol content in blood serum of patients with cervical cancer associated with HPV infection type 16 and/or 18 was lower than in controls. The level of RARα, RARβ and RXRβ mRNA expression was significantly decreased in the study group of women with CIS, squamous cell carcinoma and adenocarcinoma cervix to compare morphologically to the control women. In squamous cell carcinoma and carcinoma in situ were found to exhibit a decreased expression of RARα by about 75%, RARβ by 90%, RXRβ by 70% and 83% respectively compared to the control tissues. Among adenocarcinomas RARα, RARβ, RXRβ were expressed in 10%. In the study cancer tissues RARγ, RXRα and RXRγ were expressed on the same level as in the control tissues.
Wprowadzenie: Retinoidy są ważnymi czynnikami biorącymi udział w regulacji różnicowania i proliferacji komórek nabłonkowych, a także odgrywają ważną rolę w ich chemioprofilaktyce i nowotworzeniu. Retinoidy wywierają swój efekt biologiczny poprzez receptory jądrowe RAR i RXR. Cel pracy: Celem przeprowadzonych badań była analiza stężenia retinolu w surowicy krwi kobiet z rakiem szyjki macicy oraz ocena ekspresji mRNA RAR i RXR w komórkach raka szyjki macicy zakażonych wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) typu 16. i 18. Materiał i metoda: Materiał badany obejmował 42 skrawki pooperacyjne tkanek raka płaskonabłonkowego, 7 skrawków gruczolakoraka szyjki macicy, a także 26 skrawków raka przedinwazyjnego. U osób, od których pochodziły skrawki tkanek, oceniono surowiczy poziom retinolu, a w tkankach ekspresję receptorów retinoidowych na poziomie mRNA i obecność sekwencji genomu HPV z zastosowaniem technik PCR. Wyniki i wnioski: Średnia zawartość retinolu w surowicy krwi pacjentek z rakiem szyjki macicy z towarzyszącym zakażeniem wirusem HPV typu 16. i 18. była niższa niż w grupie kontrolnej, ale nie znamienna statystycznie. Poziom RARα, RARβ oraz ekspresja mRNA dla RXRβ były znamiennie niższe w grupie badanej – u pacjentek z rakiem przedinwazyjnym (CIS), z rakiem płaskonabłonkowym i z gruczolakorakiem szyjki macicy, w porównaniu z kobietami z grupy kontrolnej. W przypadku raka płaskonabłonkowego i raka przedinwazyjnego stwierdzono zmniejszenie ekspresji RARα mniej więcej o 75%, RARβ o 90%, a RXRβ odpowiednio o 70% i 83% w porównaniu z komórkami tkanek kontrolnych. W przypadku gruczolakoraków ekspresja RARγ, RXRα and RXRγ była na poziomie takim jak w tkankach grupy kontrolnej.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 2; 73-81
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trabektedyna w leczeniu raka jajnika
Trabectedin for the treatment of ovarian cancer
Autorzy:
Markowska, Janina
Bidziński, Mariusz
Kojs, Zbigniew
Kotarski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029700.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chemioterapia
operacje raka jajnika
rak jajnika
trabektedyna
Opis:
The paper describes standard therapeutic management used in patients with ovarian cancer, which is based, among other things, on the recommendations of the Polish Gynecological Oncology Society. Therapeutic management encompasses surgical treatment and systemic therapy with cytostatic drugs (typically derivatives of platinum and paclitaxel as first-line therapy). Total or optimal cytoreduction is an important element of surgical treatment. Additionally, the response to first-line adjuvant chemotherapy is a highly significant prognostic factor. Bevacizumab is an effective treatment in the first-line chemotherapy and in patients with platinum-sensitive relapsed ovarian cancer. Trabectedin (Yondelis) used in patients with relapsed ovarian cancer (partially platinum-sensitive) (relapse within 6–12 months after first-line chemotherapy) proved to be an effective drug. Used in combination with pegylated liposomal doxorubicin, the drug significantly improved progressionfree survival (time to progression ranging between 9.2 vs. 7.2 months, p = 0.017) as compared to pegylated liposomal doxorubicin alone. Improvement of overall survival was also demonstrated (22.4 vs. 18.9 months, p = 0.835), however, it was insignificant. In addition, trabectedin used in relapsed ovarian cancer increased sensitivity to platinum and exhibited low toxicity.
W pracy opisano postępowanie terapeutyczne standardowo stosowane u chorych na raka jajnika, oparte m.in. na rekomendacjach Polskiego Towarzystwa Ginekologii Onkologicznej. Terapia obejmuje postępowanie operacyjne i systemowe leczenie cytostatykami (standardowo: pochodnymi platyny i paklitakselu w pierwszej linii leczenia). Istotnym elementem leczenia operacyjnego jest całkowita, ewentualnie optymalna cytoredukcja. Również odpowiedź na pierwszą linię adiuwantowej chemioterapii stanowi ważny czynnik prognostyczny. Podawanie bewacyzumabu w pierwszej linii leczenia chemicznego i w platynowrażliwym nawrotowym raku jajnika jest skutecznym sposobem terapii. U pacjentek ze wznową (w czasie 6–12 miesięcy po pierwszej linii chemioterapii) raka jajnika – częściowo platynowrażliwego – skutecznym lekiem okazała się trabektedyna (Yondelis). Stosowana z pegylowaną liposomalną doksorubicyną, wydłużyła znamiennie czas wolny od progresji (9,2 vs 7,2 miesięca, p = 0,017) w stosunku do stosowanej wyłącznie liposomalnej doksorubicyny. Wykazano też wydłużenie całkowitego przeżycia (22,4 vs 18,9 miesiąca, p = 0,835), choć statystycznie różnica nie była znamienna. Zaletami trabektedyny stosowanej we wznowie raka jajnika są zwiększenie wrażliwości guza na preparaty platyny oraz niska toksyczność.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 3; 218-223
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy otyłość zwiększa ryzyko zachorowania na raka jajnika? Przegląd literatury
Does obesity increase the risk of ovarian cancer? A literature review
Autorzy:
Kwiatkowska, Klaudia
Pawłowska, Anna
Suszczyk, Dorota
Bilska, Monika
Tarkowski, Rafał
Kotarski, Jan
Wertel, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029631.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
BMI
otyłość
rak jajnika
stan zapalny
Opis:
Obesity is one of the twenty-first century civilization diseases, which has been long linked to an increased risk of cardiovascular diseases, diabetes and cancer. Epidemiological data show that a slim body (body mass index, BMI 21–23 kg/m2 ) allows to avoid 20% of cancers related to excess fat tissue. Increased body weight (BMI >25 kg/m2 ) is associated with approximately 1.5-fold higher risk of cancer compared to the risk with normal BMI. There is growing evidence that high BMI may also increase the risk of cancer recurrence and mortality as well as reduce the efficacy of chemotherapy. While the relationship between obesity and numerous cancers, such as colon cancer, esophageal adenocarcinoma, breast cancer, endometrial cancer, kidney and pancreatic cancer, has been scientifically proven, studies assessing the relationship between ovarian cancer and obesity remain inconclusive. Some studies confirm the increased risk of cancer in obese women, whereas other authors do not show this correlation or even point to higher survival rates among obese patients with ovarian cancer, which is known as the obesity paradox. A variety of research methodologies may be found in the literature. Perhaps this is the reason for the significant divergence of results obtained in different studies. The aim of the paper was to describe selected substances produced by the adipose tissue, which play a crucial role in the induction of inflammation. We also present literature data on the relationship between obesity and ovarian cancer.
Otyłość to jedna z chorób cywilizacyjnych XXI wieku, od dawna wiązana ze zwiększonym ryzykiem rozwoju chorób układu krążenia, cukrzycy czy nowotworów. Z badań epidemiologicznych wynika, że szczupła sylwetka (wskaźnik masy ciała – body mass index, BMI na poziomie 21–23 kg/m2 ) pozwala uniknąć do 20% nowotworów związanych z nadmiarem tkanki tłuszczowej. Z kolei przyrost masy ciała (BMI powyżej 25 kg/m2 ) podwyższa ryzyko zachorowania na nowotwór – mniej więcej półtora raza w porównaniu z ryzykiem przy prawidłowym BMI. Przybywa dowodów na to, że wysokie BMI może także zwiększać prawdopodobieństwo nawrotów raka i umieralność spowodowaną przez nowotwory czy osłabiać skuteczność chemoterapii. W przypadku licznych nowotworów, takich jak rak okrężnicy, gruczolakorak przełyku, rak piersi, trzonu macicy, nerki lub trzustki, związek z otyłością został naukowo udowodniony, natomiast wyniki badań analizujących związek otyłości z rakiem jajnika nie są jednoznaczne. Niektóre badania potwierdzają wzrost ryzyka zachorowania u kobiet otyłych, inne nie wykazują tej zależności albo wręcz wskazują na wyższe wskaźniki przeżywalności otyłych chorych z rakiem jajnika, co jest określane jako paradoks otyłości. Podczas przeglądu literatury przykuwa uwagę różnorodność metodyki badań – być może właśnie to jest przyczyną tak rozbieżnych wyników prac. W artykule scharakteryzowano wybrane substancje produkowane przez tkankę tłuszczową, które odgrywają istotną rolę w indukcji stanu zapalnego. Ponadto przedstawiono dane z piśmiennictwa dotyczące związków otyłości z zachorowaniem na raka jajnika.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 4; 277-283
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies