- Tytuł:
-
Comparison of the ability of fifteen onion (Allium cepa L.) cultivars to accumulate nitrates
Porównanie zdolności do bioakumulacji azotanów (v) piętnastu odmian cebuli jadalnej (Allium cepa L.) - Autorzy:
-
Wojciechowska, R.
Kolton, A. - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/27483.pdf
- Data publikacji:
- 2014
- Wydawca:
- Polskie Towarzystwo Botaniczne
- Opis:
-
The aim of a two-year study was to characterise selected
Allium cepa L. genotypes with regard to their ability to accumulate
nitrates in bulbs as well as to search for a possible relation
between NO3
- concentration and dry matter content. Fifteen cultivars
of edible onion, mostly of long-day genotype with different
growing periods, bulb size and skin colour, were taken for
the experiment. Seeds of particular cultivars were obtained from
the following seed companies: Spójnia Nochowo (‘Labrador’,
‘Takstar F1’, ‘Tęcza’, ‘Warna’, ‘Zorza’), Polan (‘Polanowska’,
‘Topolska’), PlantiCo Gołębiew (‘Alibaba’, ‘Efekt’, ‘Kristine’,
‘Niagara F1’), and PlantiCo Zielonki (‘Bila’, ‘Irka’, ‘Wenta’,
‘Zeta’). Plants produced from seedlings were grown in the experimental
field of the University of Agriculture in Kraków. After
crop harvesting and additional drying, nitrate and dry matter
content in bulbs of all cultivars were measured.
The following cultivars: ‘Efekt’, ‘Labrador’ and redskinned
‘Wenta’, were characterized by the lowest ability to accumulate
NO3
- in bulbs. The highest nitrate content was noted
in bulbs of ‘Takstar F1’ (a very early-season cultivar), followed
by ‘Bila’ and ‘Tęcza’. A weak, yet statistically significant negative
correlation between nitrate and dry matter content was
observed. The highest dry matter content was determined in
bulbs of white-skinned ‘Alibaba’, while the lowest – in brownskinned
‘Labrador’.
Celem dwuletnich badań była próba scharakteryzowania poszczególnych genotypów Allium cepa L. pod względem zdolności do akumulacji azotanów (V) w cebulach oraz poszukiwanie związku pomiędzy zawartością NO3 - i suchej masy. Obiektem badań było 15 odmian cebuli jadalnej, w większości należących do genotypów dnia długiego o zróżnicowanym okresie wegetacji, różniących się zabarwieniem łuski i wielkością cebul. Nasiona pochodziły z polskich firm nasienniczych Spójnia Nochowo, Polan, PlantiCo Gołębiew i Zielonki. Uprawę prowadzono z rozsady na polu doświadczalnym Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Po zbiorze (połowa sierpnia) i 3-tygodniowym dosuszaniu cebul, oznaczono w nich zawartość azotanów (V) i suchej masy. Cebule odmian ‘Efekt’, ‘Labrador’ i ‘Wenta’ (o czerwonej łusce) charakteryzowały się najmniejszą zdolnością do akumulacji azotanów (V). Najwięcej azotanów oznaczono w cebulach odmiany ‘Takstar F1’ (odmiana bardzo wczesna), następnie ‘Bila’ i ‘Tęcza’. Stwierdzono niewysoką, aczkolwiek istotną ujemną korelację pomiędzy zawartością azotanów (V) i suchej masy w cebulach. Największą zawartość suchej masy wykazano w cebulach o białej łusce ‘Alibaba’, a najmniejszą – w cebulach o brązowej łusce ‘Labrador’. - Źródło:
-
Acta Agrobotanica; 2014, 67, 1
0065-0951
2300-357X - Pojawia się w:
- Acta Agrobotanica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł