Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Knopek, Jacek." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 54
Tytuł:
Polskie migracje do Afryki. Stan badań i perspektywy metodologiczne
Polish Migrations to Africa: The State of Research and Methodological Perspectives
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339103.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Afryka
Polacy
Polonia
migracje
metodologia
Africa
Polish diaspora
migration
methodology
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie stanu badań nad emigracją Polaków i Polonii oraz wskazanie na nowe ujęcie metodologiczne polskich migracji do Afryki, która to tematyka dotychczas nie spotkała się z wyczerpującym opracowaniem w literaturze przedmiotu. Zadaniem materiału stało się ukazanie procesów migracyjnych mieszkańców ziem polskich na Czarny Ląd, a następnie przedstawienie kształtowania się tam skupisk polskich i polonijnych w XIX i XX w. W związku z tym, że społeczności polskie i polonijne powstawały tam i zanikały, należy posiłkować się innymi narzędziami i technikami badań aniżeli na pozostałych kontynentach świata. W odniesieniu do wysuniętych paradygmatów badawczych, które należałoby w najbliższym czasie podjąć w zakresie opracowania polskich migracji na Czarny Ląd, znalazłyby się następujące postulaty: opracowanie migracji polskich do Afryki Środkowej; scharakteryzowanie potencjału polskich specjalistów i kadr naukowo-technicznych wysyłanych na Czarny Ląd w okresie PRL-u; określenie roli społeczności polonijnych przybywających z krajów zachodnich na Czarny Ląd; ukazanie migracji obywateli polskich na kontynent afrykański po 1989 r.; przygotowanie całościowej monograficznej rozprawy odtwarzającej dzieje polskiej diaspory w Afryce. Opracowania takie umożliwią podjęcie kolejnych metodologicznych badań w zakresie określenia struktury społecznej Polonii, relacji zachodzących między Polonią a społecznościami miejscowymi, używaniem języka polskiego w nowych miejscach osiedlenia, pozycją ekonomiczno-finansową diaspory czy ukazania dokonujących się procesów związanych z adaptacją, akulturacją i asymilacją.  
The article presents the state of research on the emigration of Poles and on the Polish diaspora (Polonia), indicating a new methodological approach to Polish migration to Africa – a topic that has not been exhaustively researched. The author strives to present migration processes from Poland to the African continent. Also, the 19th and 20th-century formation of Polish and Polonia groups are presented. Due to the fact that Polish and Polonia communities emerged and vanished, different research tools and methodology should be applied in contrast to other continents. As regards the postulated research paradigms in relation to Polish emigration to Africa, the following should be considered: research on Polish migration to Central Africa, characterization of the potential of Polish specialists and academic-technical staff dispatched to Africa in the era of the Polish People’s Republic, specification of the role of Polonia communities in Africa who came from the West, migration of Poles to Africa after 1989, and writing a comprehensive monograph on the history of Polish diaspora in Africa. Research like this will enable further methodological studies on the social structure of Polonia, relations between those Poles and local communities, the use of Polish in new areas of settlement, the economic status of the diaspora, or presentation of processes of adaptation, acculturation and assimilation.
Źródło:
Studia Polonijne; 2022, 43; 231-251
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profesor Andrzej Jan Chodubski (1 I 1952 – 6 VII 2017) i jego wkład w rozwój badań pomorzoznawczych
Professor Andrzej Jan Chodubski (1 January 1952 – 6 July 2017) and his contribution to the development of Pomerania research
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1935794.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Chodubski
political scientist
Pomerania
politologia
metodologia badań
Gdańsk
Pomorze
Opis:
Andrzej Chodubski był cenionym naukowcem zajmującym się badaniami politologicznymi. W jego dorobku znalazły się monografie i opracowania, rozdziały w pracach zbiorowych, artykuły naukowe i popularnonaukowe oraz teksty prasowe. Całość dorobku Profesora przekroczyła 1 200 pozycji, co tylko podkreśla jego niebywałą aktywność zawodową. W artykule omówiono działalność naukową prof. Andrzeja Chodubskiego i wskazano główne jego prace.
Andrzej Chodubski was a respected scientist engaged in political science research. His achievements include monographs and studies, chapters in collective works, scientific and popular science articles and press articles. The whole of Professor’s output exceeded 1200 items, which only underlines his incredible writing activity. The article discusses the scientific activity of Andrzej Chodubski and indicates his main works.
Źródło:
Acta Politica Polonica; 2018, 45, 3; 43-47
2451-0432
2719-4388
Pojawia się w:
Acta Politica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emigracja polska i Polonia na Półwyspie Arabskim
Polish Emigration and Polish Diaspora on the Arabian Peninsula
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1956257.pdf
Data publikacji:
2021-11-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
emigracja
Polonia
Półwysep Arabski
emigration
Polish community
Arabian Peninsula
Opis:
W artykule wskazuje się na pobyt i działalność Polaków w państwach położonych na terenie Półwyspu Arabskiego. Do państw tych zaliczono Arabię Saudyjską, Bahrajn, Jemen (po II wojnie światowej występował tam Jemen Południowy i Jemen Północny), Katar, Oman oraz Zjednoczone Emiraty Arabskie. Kontakty Polaków z tym regionem świata w przeszłości były niewielkie. Na Półwysep Arabski trafiali zatem nieliczni mieszkańcy z ziem polskich. Sytuacja ta zmieniła się od lat siedemdziesiątych XX wieku, kiedy państwa arabskie zaczęły się dynamicznie rozwijać na podstawie uzyskiwanych środków finansowych ze sprzedaży surowców naturalnych – ropy naftowej i gazu ziemnego. Dzięki temu przybywały tam kadry naukowo-techniczne oraz specjaliści z różnych dziedzin, ponadto przedstawiciele branży turystycznej i muzycy. Poprzez polsko-arabskie małżeństwa nad Zatoką Perską zamieszkały także Polki, które wyszły za mąż za Arabów. Występujące na przełomie XX i XXI wieku skupiska polskie i polonijne na Półwyspie Arabskim liczyły od kilku do kilkuset przedstawicieli, w zależności od konkretnego podmiotu międzynarodowego. Pojedyncze osoby i rodziny mieszkały w Jemenie i Omanie, 30 osób w Katarze, od 100 do 200 w Bahrajnie i Arabii Saudyjskiej, a 600 w Zjednoczonych Emiratach Arabskich. To ostatnie skupisko polonijne należało do najlepiej zorganizowanych w świecie arabskim. W ciągu 30 lat od zmian systemowych podjętych nad Wisłą, społeczności polskie i polonijne na Półwyspie Arabskim rozrosły się od skupisk kilkudziesięcioosobowych (Jemen, Oman) poprzez kilkusetosobowe (Arabia Saudyjska, Bahrajn, Katar) do kilkutysięcznych (Zjednoczone Emiraty Arabskie). Dalej zatem Abu Zabi, Dubaj i Szardża są miastami, w których najchętniej podejmują zatrudnienie Polacy i przedstawiciele Polonii ze świata zachodniego.
The article discusses the life and activity of Poles in the countries on the Arabian Peninsula. The countries are Saudi Arabia, Bahrain, Yemen (South Yemen and North Yemen after WW2), Qatar, Oman, and the United Arab Emirates. Poles had limited contacts with this part of the world in the past. Only few arrived in the peninsula. This situation changed in the 1970s when Arab states began to develop rapidly owing to funds earned from the sale of natural resources: crude oil and natural gas. As a result, they attracted scientific and technical staff as well as experts in various fields, not to mention musicians and representatives of the tourism industry. Polish women who married Arabs were also moving to the Persian Gulf. At the turn of the 20th century, the Polish communities (including earlier Poles immigrants) on the Arabian Peninsula numbered from a few to several hundred people, depending on the country. Polish individuals and families were found in Yemen and Oman, 30 in Qatar, 100 to 200 in Bahrain and Saudi Arabia, and 600 in the United Arab Emirates. This last of the listed Polish communities was one of the best organised in the Arab world. For over 30 years since the Polish political and economic transformation, the Polish communities on the Arabian Peninsula have grown from several dozen (Yemen, Oman), through several hundred (Saudi Arabia, Bahrain, Qatar) to several thousand people (United Arab Emirates). Abu Dhabi, Dubai, and Sharjah continue to be most popular economic destinations for Poles and members of the Polish diaspora from the Western world.
Źródło:
Studia Polonijne; 2021, 42; 75-97
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wieczornica historyczna i pokaz filatelistyczny w Koszalinie upamiętniające postać generała Władysława Andersa (Koszalin, gmach Wydziału Humanistycznego Politechniki Koszalińskiej, 25 XI 2016 r.)
The historical evening and the philatelic exhibition in Koszalin commemorating the general Wladyslaw Anders
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591055.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2018, 1; 231-235
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontakty Polski i Polaków z Afryką Północną w latach 1918-1939
Poles' and Poland's Contacts with North Africa in the Years 1918-1939
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1963420.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
In the article development of diplomatic, economic and social-cultural contacts is pointed to between Poland and North Africa in the years 1918-1939. Research shows that the relations with North-West Africa (Maghrib) were different from the relations with North-East Africa. The Polish State that was revived after World War I, in the first years of its existence tried to establish rightful relations with both European countries and ones situated outside Europe. This situation was ensured by the so-called Versailles system in which the then powers participated. Along with establishing the international position of Poland, its leaders started forming a network of alliances with countries whose interests, at least partly, were similar to the Polish ones. France, one of the leading powers in the European continent, was numbered among the allies. With France's mediation also co-operation was developed with its colonial territories, among others, in North Africa. In particular regions of Algeria, Morocco and Tunisia honorary consulates were established that were supposed to represent Poland on the territory of North Africa. Economic and cultural exchange was begun with this area and the Polish government tried to arouse interest in Polish commodities in the Maghrib region; also North African raw materials were imported to Poland. In Egypt, in turn, a Legation of the Polish Republic was brought into existence. It was the only agency of this kind in Africa. The decision to establish it was made mainly because of political reasons. Egypt, as one of the four independent African countries, could contribute to making Polish policies towards that continent more active. When this proved impossible, the region remained on the peripheries of Polish foreign policies. In the period between the two World Wars, Polish as well as Polish emigrant centers started to be formed on the North African coast that comprised between a few and 300 people. The most numerous of them were formed in Algeria and Morocco, less numerous ones in Egypt and Tunisia, whereas in Sudan, Libya and Mauritania there were only very few Poles.
Źródło:
Studia Polonijne; 2004, 25; 75-101
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział emigrantów polskich w życiu politycznym i ekonomicznym nowożytnego państwa greckiego (1821-1918)
The Participation of Polish Emigrants in Political and Economical Life of Modern Greece (1821-1918)
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964018.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The paper sought to present the number of Poles and their participation in the political and economical life of modern Greece. The chronological frameworks of the publication range from the outbreak of Greek rising for independence in 1821 (when Greece remained under Turkish domination) to the end of the First World War in 1918. The main question posed here is to determine the reason why Polish emigrants were in Greece, what they did there and what role they played in this country in the nineteenth century and in the beginning of the twentieth century. As regards bibliographical sources, they constitute archival data, memoirs, and the press published in Poland under partition. In addition, the paper is based on literature about the migration of Poles to Athens and other places. The history of the Greek nation in the nineteenth century was in a way similar to the history of the Polish state. Both nations attached much importance to the struggle for national independence. Greece, however, gained independence earlier than Poland, but in the nineteenth and twentieth centuries it fought for independence in all territories which ethnically belonged to Greece. Therefore Poles participated in all political events important for the Greek state in the years 1821-1918. They arrived in Greece after the fall of the 1848 rising in Europe and fought in the Greek rising. They acted at the Turkish-Greek border after the end of the Crimean war and sided with Greeks in their struggle against Turkey, their everlasting enemy. Poles took part in the modern life of Greece, both individually and collectively. This fact has decided about the layout of the paper divided into two parts. The first part shows the collective contribution of Polish emigrants to the political life of Greece, and the second part is about the individual attitudes that Poles adopted in politics and economics there. One can divide the history of Polish migration till the twentieth century into several stages. The first one consisted of emigration from the pre-partition period; the second one is political migration in the name of independence; the third one is mass labour migration, which started in Polish territories in the second half of the nineteenth century. The first and the last form was not practically reflected in this part of the Balkans. Therefore the majority of people who arrived in Greece in the period under discussion constituted political emigration. Despite a small group of Polish migrants settled at the bottom of Acropolis in the nineteenth and at the beginning of the twentieth centuries, a few of them were satisfied in their career and obtained high ranks in the army and administration. A reflection of Polish migration to Greece in that period was kinship between Andreas Papandreu, several times prime minister of contemporary Greece, and Zygmunt Mineyko whose descendants have lived until today in Poland and Greece.
Źródło:
Studia Polonijne; 2002, 23; 57-78
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Formowanie się skupisk polonijnych w Afryce Północnej po II wojnie światowej
The Formation of Polish Settlements in North Africa after the Second World War
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964100.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The paper points to the forms of migration of Poles to North Africa after the Second World War, and the formation of Polish settlements in this part of the world. Despite the fact that Poles were arriving there since the medieval times, nevertheless the centres of Polish life took shape in the northern part of Africa since the turn of the eighteenth and nineteenth centuries. Throughout the nineteenth and twentieth centuries these settlements would be established and disappear, and the contemporary Polish communities were established during a recent few dozen years. The Polish settlements in northern part of Africa were due to the emigration from the Polish territories in the inter-war period, then the civil and military exile from Poland from 1939 onwards, the influx of Polish scientific-technical specialists; establishment of rightful diplomatic relations between Poland and North Africa; mixed Polish-Arabian marriages, mainly due to the fact that young Arabs came to Poland to study. The representatives of Polonia in the inter-war period, the time of the war and the post-war period со-established local Polish settlements over the whole second half of the twentieth century. Few representatives are present in North Africa today, although contemporary Polish communities were dominated by Polish-Arabian mixed marriages, who began to settle there from the 1960s on. Despite that the 1650-member community in North Africa consists now only of ten per cent of Polish settlements on the Black Land, and 0.01 per cent in the world.
Źródło:
Studia Polonijne; 2001, 22; 229-254
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polacy w XIX-wiecznych walkach o wolność Grecji
Poles in the 19th century struggle for Greeces independence
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964797.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
In the article it is indicated that Poles became interested in Greece after the fall and partitions of the Polish Republic in 1795. The political situation prevailing then in Europe disposed both sides to co-operate. There were plans to establish a Polish-Greek Republic.In the 20’s of the 19th century Poles took part in the Greeks' uprising against Turkish rule whose aim was national independence. Some of them died in July 1822 in the battle of Peta; several others took part in the uprising in other Greek territories. Poles who died in Greece were buried in the Heroes Cemetery in Mesolongion. Some Poles took part in the uprising in Crete in 1866; more participated in the Greek-Turkish war in 1897. Zygmunt Mineyko, one of the most outstanding representatives of the Polish emigration to that country, worked then in the Greek military staff. In Rethimnon there is also a Catholic cemetery where Poles were buried who took part in supervising the cease-fire between the Greek and Turkish populations in 1897-1906. Poles' participation in the Greek resistance movement during World War II was a continuation of Polish interest in Greece and Greek struggle to keep their national identity.
Źródło:
Studia Polonijne; 2000, 21; 41-53
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polacy w Afryce Północnej
Poles in North Africa
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964846.pdf
Data publikacji:
2019-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Opis:
The paper shows how the contacts between Poland and North Africa developed from the fifteenth to the twentieth centuries. The first Polish knights, pilgrimages and travellers came to North Africa as early as the Middle Ages. Egypt was a most often visited country on the way to the Holy Land. From the end of the eighteenth century onwards, other North-African lands were investigated as well. From that moment on, larger groups of Polish citizens would come flooding in, e.g. in Napoleon's expedition to Egypt, in the French Foreign League, in the Egyptian corps of Gen. Henryk Dembiński. From mid-nineteenth century onwards, Poles reach north Africa to settle and work there. There were attempts to propagate Polish permanent settlement. The representatives of Polish migration in West Europe put forward such projects. The same situation was in the interwar period, when Polish recruits to the Foreign League would arrive in this part of the Black Land. There came miners to the North-African phosphate and coal mines, farmers to work in French farms and members of Polish intelligentsia, who at times obtained prominent posts. First Polish organizations in that part of Africa were established then. Poles in North Africa played a prominent role during the Second World War. The Karpatian Brigade of Riflemen gained fame under Gen. Stanisław Kopański. Moreover, Polish civilian refugees came there, seeking rescue against the offensive of German army in Europe. In the post-war period a number of independent states were set up in Africa, Polish-African political and trade contacts were developed, therefore a group of Polish specialists arrived in the Black Land to develop industry and agriculture of the states of the Third World. Almost eighty per cent of trade contacts between Poland and Africa take place in North-African states, thus making the relationships with this part of the Black Land most significant.
Źródło:
Studia Polonijne; 1999, 20; 7-26
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Afryka Subsaharyjska w polityce zagranicznej PRL
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2230835.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
PRL
Afryka Subsaharyjska
polityka zagraniczna
Communist Poland
Sub-Saharan Africa
foreign policy
Opis:
W artykule autor wskazuje cele i zadania polskiej polityki zagranicznej w stosunku do Afryki Subsaharyjskiej w latach 1944–1989. Polityka ta zaczęła być formułowana po 1956 r., gdy w wyniku dekolonizacji na omawianym obszarze powstały niepodległe państwa. W pierwszym okresie opierała się na założeniach ideologicznych, tj. preferowano państwa, które miały charakter komunizujący bądź lewicowy. Później, w wyniku niestabilności politycznej, licznych zamachów stanu i puczów wojskowych w Czarnej Afryce, można odnotować w omawianej polityce zarówno cele ideologiczne, jak i pragmatyczne, odwołujące się do np. interesów gospodarczych Polski, w tym handlu. Podstawowe cele polityki PRL wobec Afryki Subsaharyjskiej obejmowały następujące zadania: 1) podejmowanie szeroko zakrojonej akcji dyplomatycznej i ideologicznej na rzecz propagowania sił o charakterze antyzachodnim; 2) świadczenie pomocy technicznej w postaci delegowania lekarzy, inżynierów i rzemieślników wykwalifikowanych; 3) przydzielanie stypendiów dla młodzieży afrykańskiej, która miała podejmować naukę na wybranych uczelniach; 4) tworzenie organizacji o orientacji komunistycznej lub lewicowej, których zadaniem byłoby przenikanie dalej do lokalnych i regionalnych związków zawodowych. Natomiast starano się unikać udzielania pomocy bezpośredniej w postaci dotacji lub kredytów. Mimo zmian dokonujących się Polsce, jak również zmieniającej się rzeczywistości międzynarodowej, cele te nie ulegały większym modyfikacjom aż do 1989 r.
In this article, the author identifies the objectives and tasks of Polish foreign policy towards sub-Saharan Africa between 1944 and 1989. This policy began to be formulated after 1956, when independent states were established in this area as a result of decolonisation. In the first period, this foreign policy was based on ideological foundations, i.e. preference was given to states that were either communist or leftist. Later, as a result of political instability, namely the numerous political and military coups in Black Africa, it is possible to note both ideological and pragmatic objectives in the discussed policy, which referred, for example, to Poland’s economic interests, including trade. The basic objectives of the policyof communist Poland towards sub-Saharan Africa included the following tasks: 1. undertaking extensive diplomatic and ideological action to promote anti-Western forces; 2. providing technical assistance in the form of the secondment of doctors, engineers and skilled craftsmen; 3. awarding scholarships for African youth to study at selected universities; 4. establishing organisations with communist or leftist orientations, with the goal of penetrating local and regional trade unions. At the same time, efforts were made to avoid providing direct aid in the form of grants or loans.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2023, 41, 1; 26-48
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Institutionalization of Media Market in Greek Political System
Instytucjonalizacja rynku medialnego w greckim systemie politycznym
Autorzy:
Knopek, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32304249.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Greece
political system
political institutions
media
media system
Grecja
system polityczny
instytucje polityczne
system medialny
Opis:
The article points to the process of the institutionalization of the Greek media market. This process began to take shape after the country’s accession to the European structures, i.e. after 1981. Successively since the late 1980s, it has been shaped based on new initiatives, forms and activities. However, this process is not yet completed due to the changes that have taken place over the last decade. At that time, the members of the National Broadcasting Council, for procedural reasons related to the mode of appointment to this Council, were unable to grant or renew broadcasting licences, which led to a media crisis. In addition, the Greek state was on the brink of solvency due to the condition of its finances. The new government created another media related institution, this time the General Secretariat for Information and Communication, which reported directly to the Prime Minister, and its aim was to control the press, radio and television market. Apart from the leading institutions, supporting bodies are also responsible for the Greek media market. To a large extent, they (such as ministries or central offices like the Telecommunications and Postal Commission) existed much earlier and some media powers were handed over to them to assist the leading institutions in fulfilling their functions. Outside of this area, there was content disseminated on the Internet, which came under the control of a special unit established within the police structures.
W artykule wskazuje się na proces instytucjonalizacji greckiego rynku medialnego. Proces ten zaczął kształtować się po wstąpieniu tego kraju do struktur europejskich, czyli po 1981 r. Sukcesywnie od końca lat 80. XX w. kształtował się on w oparciu o nowe inicjatywy, formy i działania. Jednakże proces ten jeszcze się nie zakończył ze względu na zmiany, do jakich doszło w ostatnim dziesięcioleciu. W tym czasie członkowie Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, ze względów proceduralnych związanych z trybem powoływania tego gremium, nie byli w stanie rozdzielać ani przedłużać koncesji radiowo-telewizyjnych, co wywołało kryzys medialny. Dodatkowo państwo greckie stanęło na krawędzi wypłacalności ze względu na stan jego finansów. Nowy rząd stworzył kolejną instytucję medialną, tym razem Sekretariat Generalny ds. Informacji i Komunikacji, który podlegał bezpośrednio premierowi i miał kontrolować rynek prasowo-radiowo-telewizyjny. Poza instytucjami wiodącymi za grecki rynek mediów odpowiadają także gremia wspomagające. W dużej mierze istniały one (jak ministerstwa czy urzędy centralne typu komisja telekomunikacji i poczty) znacznie wcześniej i do ich kompetencji oddano niektóre uprawnienia medialne, które pomagać miały instytucjom wiodącym w wypełnianiu swoich funkcji. Poza tym obszarem występowały treści upowszechniane w internecie, które znalazły się pod kontrolą specjalnej jednostki powołanej w ramach struktur policyjnych.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2022, 4; 71-84
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 54

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies