Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kluza, Jan" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Nowe granice obrony koniecznej? Uwagi na tle nowelizacji Kodeksu karnego z 8 grudnia 2017 roku
New borders of defence of necessity? Comments on the amendment to the Penal Code of 8 December 2017
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692766.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
necessary defense
amendment
resisting the attack
obrona konieczna
nowelizacja
odpieranie zamachu
Opis:
The article presents problems arising from the amendment to the Penal Code regarding the extension of the borders of defence of necessity. The amendment is aimed at limiting the criminal liability of the victim defending himself or herself against the assailant when the attack takes place in his or her place of residence. The article presents the reasons for the application of the introduction of this new provision, discusses it and points out the doubts that may arise in its context.
Artykuł przedstawia problematykę związaną z nowelizacją Kodeksu karnego dotyczącą rozszerzenia granic obrony koniecznej. Dokonana nowela ma na celu ograniczenie odpowiedzialności karnej broniącego się pokrzywdzonego przed napastnikiem, gdy do zamachu dochodzi w jego miejscu zamieszania. W artykule zaprezentowano przesłanki stosowania nowego przepisu, omówiono go oraz wskazano wątpliwości mogące pojawić się na jego tle.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 3; 87-96
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ostatnich nowelizacji Kodeksu postępowania karnego na szybkość i rzetelność procesu karnego. Studium przypadku
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617489.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
criminal trial
amendments
speed process
fair trial
nowelizacja
szybkość
proces karny
rzetelność
Opis:
The article presents the impact of recent amendments to the Criminal Procedure Code on the basic principles of the criminal process. This is particularly true of the speed of the process and the fair process.
Artykuł porusza problematykę związaną z dokonanymi w 2016 r. nowelizacjami Kodeksu postępowania karnego oraz ich wpływem na bieg procesu karnego. W sposób szczególny nowelizacje oddziałują na podstawowe zagadnienia związane ze sprawnością procesu oraz jego rzetelnością.
Źródło:
Studenckie Zeszyty Naukowe; 2017, 20, 32
1506-8285
Pojawia się w:
Studenckie Zeszyty Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo kradzieży z włamaniem w świetle orzecznictwa Sądu Najwyższego w odniesieniu do wykładni norm prawa karnego materialnego
The crime of burglary in the view of the Supreme Courts case-law regarding the interpretation of substantive criminal law
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047180.pdf
Data publikacji:
2021-04-18
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
burglary
linguistic interpretation
rule of nullum crimen sine lege
legal definitione
interpretation
Opis:
Przestępstwo kradzieży z włamaniem funkcjonujące w polskim systemie prawa karnego dość długo jest odpowiednim przykładem na dokonanie analizy zasad jakimi powinno się kierować przy dekodowaniu norm prawa karnego materialnego. Ze względu na to, że zasady odpowiedzialności karnej podlegać muszą ścisłym regułom dotyczącym zasady proporcjonalności wywodzonym z Konsytuacji RP, również opis czynu zabronionego i zasady wykładni jego znamion muszą być precyzyjne i nie mogą prowadzić do rozszerzającej wykładni znamion tego czynu. Wyłom w takim postrzeganiu tych wskazań czyni utrwalone stanowisko Sądu Najwyższego i doktryny postrzegające pojęcie włamania jako autonomiczne pojęcie na gruncie prawa karnego, z czym autor stanowczo się nie zgadza postulując prymat wykładni językowej nad wykładnią celowościową w obrębie prawa karnego.
The crime of burglaray functioning in the Polish criminal law system for a long time is quite a good example of analyzing the principles that should be followed when decoding the norms of substantive criminal law. Due to the fact that the principles of criminal liability must be subject to strict rules regarding the principle of proportionality derived from the Polish Constitution, the description of the prohibited act and the principle of interpretation of its features must be precise and cannot lead to a broad interpretation of the features of this act. A breakthrough in this perception of these indications makes the established position of the Supreme Court and doctrine perceiving the notion of burglary as an autonomous concept under criminal law, with which the author strongly disagrees by postulating the primacy of linguistic interpretation over the teleological interpretation within criminal law.
Źródło:
Civitas et Lex; 2021, 29, 1; 27-40
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Limits of the Ne Bis In Idem and Lex Retro Non Agit Principles. Remarks in View of the Judgement of the Constitutional Tribunal Regarding the So-Called “Act on Beasts”
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1975512.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
dangereous offenders
the rule of ne bis in idem
“Act on Beasts”
Opis:
The so-called „Beasts Act" is a legal regulation, which deals with particularly dangerous perpetrators convicted by valid sentences for many years before its entry into force and concerns the proceedings against them after serving their prison sentences. Its enactment and entry into force was accompanied by a lot of legal controversy, which ultimately led to its appeal to the Constitutional Tribunal. The Constitutional Tribunal held that the inclusion of people regarded as particularly dangerous does not violate constitutional guarantees of individual rights. The Court said that the placement of the Centre is not of a criminal nature, but only administrative and it is not ruling a second time in the same case. The article critically refers to the thesis of the Constitutional Tribunal and its argumentation.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 59-74
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O granicach zasad ne bis in idem i lex retro non agit. Uwagi na tle wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie tzw. „ustawy o bestiach”
On the Limits of the Ne Bis In Idem and Lex Retro Non Agit Principles. Comments Against the Judgment of the Constitutional Tribunal Regarding the So-Called “Act on the Beasts”
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1975513.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
sprawcy niebezpieczni
zasada ne bis in idem
„ustawa o bestiach”
dangereous offenders
the rule of ne bis in idem
“Act of Beasts”
Opis:
Tak zwana „ustawa o bestiach" stanowi regulację prawną dotyczącą postępowania ze sprawcami szczególnie niebezpiecznymi skazanymi prawomocnymi wyrokami na wiele lat przed jej wejściem w życie i dotyczy postępowania wobec nich po odbyciu przez nich kary pozbawienia wolności. Jej uchwaleniu oraz wejściu w życiu towarzyszyło wiele kontrowersji prawnych, co w efekcie doprowadziło do jej zaskarżenia do Trybunału Konstytucyjnego. Trybunał Konstytucyjny uznał, że umieszczenie osób uznanych za szczególnie niebezpieczne nie narusza konsty-tucyjnych gwarancji praw jednostki. TK stwierdził, że umieszczenie w Ośrodku nie ma charakteru karnego, a jedynie administracyjny, i nie stanowi orzekania drugi raz w tej samej sprawie. Artykuł krytycznie odnosi się do tezy TK i przed- stawionej przezeń argumentacji.
The so-called “Beasts Act” is a legal regulation, which deals with particularly dangerous perpetrators convicted by valid sentences for many years before its entry into force and concerns the proceedings against them after serving their prison sentences. Its enactment and entry into force was accompanied by a lot of legal controversy, which ultimately led to its appeal to the Constitutional Tribunal. The Constitutional Tribunal held that the inclusion of people regarded as particularly dangerous does not violate constitutional guarantees of individual rights. The Court said that the placement of the Centre is not of a criminal nature, but only administrative and it is not ruling a second time in the same case. The article critically refers to the thesis of the Constitutional Tribunal and its argumentation.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 41-58
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowelizacja Kodeksu wykroczeń w zakresie wykroczeń przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji
Amendment to Misdemeanour Code concerning offences against security and order in traffic
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179110.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
wykroczenia
czyn zabroniony
społeczna szkodliwość
lekki wypadek komunikacyjny
grzywna
misdemeanour
prohibited act
social harmfulness
light traffic accident
fine
Opis:
Na mocy nowelizacji, która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., w sposób bardzo istotny zmieniono wiele przepisów w rozdziale XI Kodeksu wykroczeń, dotyczącym bezpieczeństwa i porządku w komunikacji. Ustawodawca zdecydował się wprowadzić nowe typy czynówzabronionych oraz w sposób znaczący podwyższyć wysokość grzywny za niektóre wykroczenia.Zmiany te mają wręcz rewolucyjny charakter, co wiąże się także z kontrowersjami. Część bowiem z dokonanych zmian budzi wątpliwości ze względu na wyższy stopień represji tychprzepisów, co czyni karalność niektórych wykroczeń nieproporcjonalną w stosunku do analogicznych przestępstw z Kodeksu karnego. Zagadnienie to zostanie przedstawione w dalszejczęści artykułu.
Due to the amendment, which entered into force on January 1, 2022, a number of provisions in Chapter XI of Misdemeanour Code concerning safety and order in communication were significantly changed. The legislator decided to introduce new types of prohibited acts and significantly increased the amount of the fine for certain offenses. These changes are revolutionary, which is also associated with controversy. This is because some of the changes made raise doubts due to the higher degree of their repression, which makes the punishability of certain offenses disproportionate in relation to similar crimes under the Penal Code. This issue will be presented later in the article.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 4; 57-72
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reforma terminów przedawnienia w prawie prywatnym
The reform of limitation periods in private law
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1026647.pdf
Data publikacji:
2021-03-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
przedawnienie
prawo prywatne
konsumenci
działanie ustawy wstecz
limitation
private law
consumers
retroactive effect
Opis:
Artykuł przedstawia problematykę związaną z dokonaną z dniem 9 lipca 2018 r. nowelizacją Kodeksu cywilnego w zakresie skrócenia terminów przedawnienia. Na jej podstawie dotychczasowy podstawowy termin przedawnienia wynoszący 10 lat zastąpiony został terminem 6-letnim. Wzmocniono również ochronę konsumenta poprzez wprowadzenie obowiązku badania przez sąd z urzędu terminu przedawnienia roszczenia przeciwko konsumentowi. Dokonana nowelizacja działa w sposób retroaktywny, a szczegóły jej obowiązywania reguluje jej art. 5.
The article presents the problems related to the amendment of the Civil Code made on 9th July 2018 in the field of limitation periods. On this basis, the current basic limitation period of 10 years was replaced by a 6-year period. Consumer protection was also strengthened by introducing the duty of the court to examine ex officio the period of limitation of the claim against the consumer. The amended act operates in a retroactive way, and the details of its validity are governed by its art. 5.
Źródło:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny; 2021, 1; 25-41
1898-2166
Pojawia się w:
Przegląd Prawno-Ekonomiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO WYROKU TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO Z 10 LIPCA 2019 R., K 3/16 DOTYCZĄCEGO MAKSYMALNEGO TERMINU STOSOWANIA TYMCZASOWEGO ARESZTOWANIA W POSTĘPOWANIU KARNYM
Commentary to the Judgment of the Polish Constitutional Tribunal of 10 July 2019, Reference Number K 3/16, Regarding the Maximum Time Limit for Remanding a Suspect in Custody in Criminal Proceedings
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096529.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
tymczasowy areszt, maksymalny termin, środki zapobiegawcze, gwarancje procesowe.
remand in custody; maximum period; preventive measures; procedural guarantees.
Opis:
10 lipca 2019 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok w sprawie z wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o zbadanie zgodności z Konstytucją dwóch przepisów kodeksu postępowania karnego dotyczących stosowania tymczasowego aresztowania. Trybunał w swoim rozstrzygnięciu orzekł o zgodności przepisu art. 263 § 7 kodeksu postępowania karnego, w zakresie, w jakim nie przewiduje on maksymalnego terminu, na jaki można przedłużyć stosowanie tego środka, a w pozostałym zakresie umorzył postępowanie. Powyższy wyrok co do zasady ocenić należy jako słuszny, a z racji jego znaczenia dla praktyki wymiaru sprawiedliwości wymaga on bliższego przedstawienia.
On 10 July 2019, the Polish Constitutional Tribunal issued a verdict in a case brought on the Ombudsman’s request to examine the constitutionality of two provisions in the Polish Code of Criminal Procedure regarding remand in custody pending trial. In its decision, the Tribunal ruled on the compliance of the provision of Art. 263 § 7 of the Code of Criminal Procedure in the scope within which it does not provide for a maximum period for the prolongation of custody, and dismissed proceedings in the remaining scope. In principle this judgment should be assessed as fair, and should be widely publicised because of its importance for judicial practice.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2020, 20, 1; 265-277
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GLOSA DO WYROKU SĄDU NAJWYŻSZEGO Z 21 CZERWCA 2017 R. CZYN CIĄGŁY A STOSOWANIE USTAWY NOWEJ
A comment on the judgement of the Polish Supreme Court of 21 June 2017. Continuing offences and the application of the new law
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096731.pdf
Data publikacji:
2021-12-26
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Glosa dotyczy zagadnienia poruszonego przez Sąd Najwyższy związanego z kwestią określenia właściwego prawa do oceny czynu ciągłego w przypadku zmiany stanu prawnego w okresie tego czynu. W omawianym zakresie wątpliwości przedstawione przed Sądem Najwyższym dotyczyły tego, w jakiej relacji do czynu ciągłego pozostaje zakaz retroaktywnego działania prawa karnego. Stanowisko przedstawione przez Sąd Najwyższy, wskazujące, że do czynu ciągłego zastosowanie znajduje ustawa nowa, należy ocenić jako pozytywne, co zostanie rozwinięte w niniejszej glosie.
This comment addresses the problem considered by the Polish Supreme Court concerning the determination of the right provision to beused for the assessment of a continuing offence in the event of a change in the legal status occurring while the offence was being committed. The doubts within this scope presented before the Supreme Court concerned the relation of the prohibition on retroactive action in criminal law to continuous offences. The Supreme Court ruled that the new legislation should be applied to continuous offences. This paper is a comment on the Supreme Court’s ruling.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2021, 21, 4; 333-346
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo samouwolnienia się Uwagi na tle orzeczeń Sądu Najwyższego o sygn I KZP 11/16 oraz I KZP 3/17
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664308.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
electronic monitoring
absconding
the constituent elements of an offence.
dozór elektroniczny
samouwolnienie się
znamiona czynu zabronionego.
Opis:
Summary This article is on the criminal liability of a convicted person who absconds or evades the security system in any other way while serving a prison sentence in which an electronic surveillance system is used to monitor his whereabouts. A legal issue which arose in this connection was presented to the Supreme Court of the Republic of Poland, for a decision whether it was admissible to bring charges on the grounds of Art. 242 § 1 of the Polish Criminal Code against a prisoner who absconded in such circumstances. Te Supreme Court’s verdict confirmed admissibility in principle. However, this interpretation is not fully acceptable because the concept of “absconding from a prison sentence” as defined under Art. 242 § 1 of the Polish Criminal Code must be understood in the strict sense, viz. it is applicable to imprisonment in the traditional sense, while the use of an electronic monitoring system stands at odds with this definition of imprisonment.
Problematyka przedstawiona w artykule dotyczy kwestii odpowiedzialności karnej skazanego odbywającego karę pozbawienia wolności z zastosowaniem systemu dozoru elektronicznego, który w okresie jej odbywania oddala się samowolnie z miejsca jej wykonywania lub też w inny sposób dokonuje obejścia zabezpieczeń. W związku z tym powstało zagadnienie prawne, które zostało przedstawione Sądowi Najwyższemu i które dotyczyło możliwości kwalifikowania takiego zachowania z art. 242 § 1 k.k. przewidującego odpowiedzialność karną za przestępstwo tzw. samouwolnienia się. W wyroku SN stanął na stanowisku, że co do zasady taka kwalifikacja prawna czynu sprawcy jest dopuszczalna, z czym jednakże nie można się zgodzić, ponieważ pojęcie „uwolnienia się od pozbawienia wolności” na gruncie art. 242 § 1 k.k. wykładać należy wąsko, tzn. obejmuje ono jedynie sytuacje faktycznego pozbawienia wolności. Tymczasem stosowanie dozoru elektronicznego stoi w sprzeczności z tak określonym pozbawieniem wolności.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 2
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skarga nadzwyczajna w postepowaniu karnym
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361270.pdf
Data publikacji:
2019-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
extraordinary appeal
appeal remedies
social justice
administration of justice
skarga nadzwyczajna
środki zaskarżenia
sprawiedliwość społeczna
wymiarsprawiedliwości
Opis:
The article presents the latest extraordinary appeal measure against the final judicial decisions that was provided for in the Supreme Court Act. The analysis of the grounds for this extraordinary appeal and of the procedure before the Supreme Court proves that this solution is of a cosmetic nature and will not bring about the desired changes in the system of justice.
Źródło:
Ius Novum; 2019, 13, 1; 45-64
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowelizacja art. 37a k.k. na mocy ustawy z 19 czerwca 2020 r. w świetle racjonalnych celów karania
Amendment to art. 37a of the Penal Code under the Act of 19 June 2020 in the light of rational punishment objectives
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25806034.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
kara pozbawienia wolności
sankcja alternatywna
wymiar kary
kary nieizolacyjne
imprisonment
alternative sanction
sentence
non-custodial sentences
Opis:
Na mocy nowelizacji z 19 czerwca 2020 r. w sposób istotny zmodyfikowany został art. 37a k.k. Przepis ten został wprowadzony do kodeksu karnego w 2015 r. i miał na celu ograniczenie stosowania kary pozbawienia wolności w stosunku do drobniejszych czynów zabronionych, acz zagrożonych jedynie karą pozbawienia wolności. W 2020 r. doszło do częściowego odwrócenia tego kierunku zmian poprzez podwyższenie wymogów zastosowania art. 37a k.k., co spotkało się z licznymi wątpliwościami.
Article 37a of Penal Code was s ignificant changed due to the amendment of 19 June 2020. This provision was introduced into the Penal Code in 2015 and was aimed at limiting the use of imprisonment in relation to minor offenses, but only punishable by imprisonment. In 2020, this direction of changes was partially reversed by increasing the requirements for the application of Art. 37a of the Penal Code, which was met with numerous doubts.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2022, 6, 1; 1-16
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glosa do postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z 4 lipca 2023 r., sygn. akt SK 78/19
Gloss on the Decision of the Constitutional Tribunal of July 4, 2023, file ref. no. SK 78/19
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762604.pdf
Data publikacji:
2024-02-29
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
constitutional complaint
legal person
natural person
complaint capacity
dissenting opinion
skarga konstytucyjna
osoba prawna
osoba fizyczna
zdolność skargowa
zdanie odrębne
Opis:
The gloss concerns the decision of the Constitutional Tribunal in case file ref. no. SK 78/19, in which the Tribunal discontinued the proceedings based on a constitutional complaint filed by a limited liability company. The Tribunal found that a constitutional complaint cannot be lodged by a legal person due to the location of Art. 79 of the Constitution of the Republic of Poland in Chapter II of the Constitution entitled “Freedoms, rights and obligations of man and citizen”. This view is obviously wrong, and the argumentation presented in the justification for this decision is selective. In the case law of the Tribunal, the ability of legal persons to lodge a constitutional complaint is well established, which also raises no doubts in the doctrine. The position expressed by the Tribunal in this decision exposes the rights of collective entities to a limitation.
Glosa dotyczy postanowienia Trybunału Konstytucyjnego w sprawie sygn. akt SK 78/19, w którym Trybunał umorzył postępowanie ze skargi konstytucyjnej wniesionej przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Trybunał uznał, że skarga konstytucyjna nie może zostać wniesiona przez osobę prawną ze względu na umiejscowienie art. 79 Konstytucji RP w rozdziale II Konstytucji zatytułowanym „Wolności, prawa i obowiązki człowieka i obywatela”. Pogląd ten jest oczywiście błędny, zaś przedstawiona w uzasadnieniu tego postanowienia argumentacja jest wybiórcza. W orzecznictwie Trybunału zdolność osób prawnych do wniesienia skargi konstytucyjnej jest ugruntowana, co nie budzi też wątpliwości w doktrynie. Wyrażone zaś przez Trybunał stanowisko w tym postanowieniu naraża na ograniczenie praw podmiotom zbiorowym.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2024, 1(77); 289-295
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O potrzebie istnienia surowości kary jako samoistnej przesłanki stosowania tymczasowego aresztowania. Rozważania i wnioski na tle wykładni art. 258 § 2 k.p.k.
On the need for severe penalties as an independent reason for applying pre-trial detention: considerations and conclusions regarding the interpretation of Article 258 para. 2 of the Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036921.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
pre-trial detention
protective function
preventive measures
threat of punishment
public order
tymczasowe aresztowanie
funkcja ochronna
środki zapobiegawcze
zagrożenie karą
porządek publiczny
Opis:
Artykuł 258 § 2 k.p.k. przewiduje, że tymczasowe aresztowanie może być stosowane w przypadku zarzucenia oskarżonemu popełnienia zbrodni lub występku, którego górna granica zagrożenia wynosi co najmniej 8 lat. Przepis ten budził liczne kontrowersje co do tego, czy może stanowić samoistną podstawę stosowania tymczasowego aresztowania bez zaistnienia pozostałych przesłanek szczególnych stosowania tego środka, co doprowadziło do wydania przez Sąd Najwyższy uchwały, w której stwierdził on, że przepis ten może być samodzielną podstawą stosowania tymczasowego aresztowania. Nie wyeliminowało to jednak wątpliwości co do tego przepisu, co doprowadziło z kolei do kontroli jego zgodności z Konstytucją. Autor stoi na stanowisku, że wbrew licznej krytyce tego przepisu, jego funkcjonowanie jest uzasadnione, jednakże słuszne jest wskazanie, że wymaga on interwencji ustawodawcy, która wymusiłaby na sądzie orzekającym w przedmiocie wniosku o tymczasowe aresztowanie wskazanie in concreto czynników uzasadniających zastosowanie tego środka.
Article 258 § 2 of the Code of Criminal Procedure stipulates that pre-trial detention may be applied if the accused person is charged with a felony or offense with an upper threat limit of at least 8 years. This provision raised a number of controversies as to whether it could constitute an independent basis for the use of pre-trial detention without the existence of other specific conditions for the use of this measure, which led to the Supreme Court adopting a resolution in which it stated that this provision could be an independent basis for the use of pre-trial detention. However, this did not eliminate doubts about this provision, which in turn led to to review of its compliance with the Constitution. Contrary to numerous criticisms of this provision, The author’s position is that its functioning is justified; however, it is correct to indicate that it requires the intervention of the legislator, which would force the court adjudicating on the application for detention on remand to indicate in concreto the factors justifying the use of this measure.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2020, 82, 4; 259-272
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uprawnienie do orzekania przez asesorów sądowych w sprawach karnych. Uwagi na tle postanowienia Sądu Najwyższego z 26 maja 2020 r., I KZP 14/19
Authorization to adjudicate by assessors in criminal matters. Comments on the decision of the Supreme Court of May 26, 2020 I KZP 14/19
Autorzy:
Kluza, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920354.pdf
Data publikacji:
2021-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
asesor sądowy
zasada niezawisłości sędziowskiej
niezależność sądu
judical assessor
the principle of judicial independence
independence of the
court
Opis:
Artykuł dotyczy problematyki przywrócenia do polskiego porządku prawnego instytucji asesora sądowego. Na mocy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 2007 r. stwierdzono niekonstytucyjność przepisu umożliwiającego powierzenie asesorom czynności sędziowskich przez Ministra Sprawiedliwości, wobec czego w 2009 r. ustawodawca wyeliminował tę instytucję z porządku prawnego. W 2015 r. jednak ustawodawca przywrócił instytucję asesora sądowego, dokonując istotnych zmian w tym zakresie w 2018 r. W stosunku do tego rozwiązania podnoszone były wątpliwości co do możliwości orzekania przez asesora, w tym również na tle orzecznictwa Sądu Najwyższego. Celem artykułu jest przybliżenie tej instytucji i rozwianie wątpliwości na temat możliwości orzekania przez asesora sądowego.
The article concerns the issue of restoring the institution of a judicial assessor in the Polish legal order, after the judgment of the Constitutional Tribunal of 2007 in which it declared unconstitutionality of this institution. In 2015, however, the legislator restored the institution of an assessor, introducing significant changes in this respect in 2018. In relation to this solution, doubts were raised as to the possibility of adjudication by an assessor, also in the context of the Supreme Court’s jurisprudence. The aim of the article is to present this institution and dispel doubts about the possibility of adjudication by an assessor.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 1 (59); 175-189
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies