Uprawnienie do orzekania przez asesorów sądowych w sprawach karnych. Uwagi na tle postanowienia Sądu Najwyższego z 26 maja 2020 r., I KZP 14/19

Artykuł dotyczy problematyki przywrócenia do polskiego porządku prawnego instytucji asesora sądowego. Na mocy wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 2007 r. stwierdzono niekonstytucyjność przepisu umożliwiającego powierzenie asesorom czynności sędziowskich przez Ministra Sprawiedliwości, wobec czego w 2009 r. ustawodawca wyeliminował tę instytucję z porządku prawnego. W 2015 r. jednak ustawodawca przywrócił instytucję asesora sądowego, dokonując istotnych zmian w tym zakresie w 2018 r. W stosunku do tego rozwiązania podnoszone były wątpliwości co do możliwości orzekania przez asesora, w tym również na tle orzecznictwa Sądu Najwyższego. Celem artykułu jest przybliżenie tej instytucji i rozwianie wątpliwości na temat możliwości orzekania przez asesora sądowego.

The article concerns the issue of restoring the institution of a judicial assessor in the Polish legal order, after the judgment of the Constitutional Tribunal of 2007 in which it declared unconstitutionality of this institution. In 2015, however, the legislator restored the institution of an assessor, introducing significant changes in this respect in 2018. In relation to this solution, doubts were raised as to the possibility of adjudication by an assessor, also in the context of the Supreme Court’s jurisprudence. The aim of the article is to present this institution and dispel doubts about the possibility of adjudication by an assessor.