Autor: Klimiuk, Zbigniew. - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Mechanizm cyklu koniunkturalnego a „nakręcanie” koniunktury gospodarczej. Doświadczenia lat trzydziestych w XX wieku
The mechanism of the economic cycle and giving impetus to economy. The experience of 1930s
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30145436.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: „nakręcanie” koniunktury
roboty publiczne
interwencjonizm państwowy
cykl koniunkturalny
inwestycje publiczne
polityka deflacyjna
Wielki Kryzys
autarkiczne ożywienie gospodarcze
Centralny Okręg Przemysłowy
„giving impetus” to economy
public works
state interventionism
business cycle
public investment
deflation policy
Great Depression
autarchic economic boom
Central Industrial Region
Opis:: The article analyzes the mechanism of „giving impetus” to economy that was used in the 1930s (the period of the Great Depression). The mechanism was worked out on the level of the theory of economy at the end of the 1920s and the beginning of the 1930s and in a sense was an alternative and a complement for J. M. Keynes’ theory. Representatives of the Austrian School played a significant part in working out this conception. In „giving impetus” to economy a great significance was attached not only to public spending financed by the budget deficit, but also to properly carried out monetary policy. In Poland elements of this conception were used in 1936-1939, when „giving impetus” was closely connected with E. Kwiatkowski, the then Minister of State Treasury, and Deputy Prime Minister responsible for economy, and with the major economic project carried out in that time, that is the Central Industrial Region.
Źródło:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2011, 3; 49-110
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Wybrane aspekty stosunków kredytowych i handlowych Związku Radzieckiego z krajami kapitalistycznymi w latach 1918-1940
Selected Aspects of Credit and Commercial Relations Between the Soviet Union and Capitalist Countries in the Years 1918-1940
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30145618.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Związek Radziecki
rząd radziecki
NEP
gospodarka planowa
stosunki kredytowe i handlowe
industrializacja
pięciolatka
monopol handlu zagranicznego
bilans handlowy
umowy handlowe
kredyty handlowe
koncesje
USSR
Soviet government
National Economic Policy
planned economy
credit and economic relations
industrialisation
5-year plan
foreign trade monopoly
trading balance
commercial agreements
commercial loans
concessions
Opis:: W 1923 r. Związek Radziecki zaczął otrzymywać kredyty od firm zagranicznych na okres od 3 do 6 miesięcy. Pomimo oficjalnej blokady kredytowej prywatni przedsiębiorcy byli zainteresowani w ekspansji eksportowej na jeszcze nie zdobyty rynek radziecki. Ekspansja ta musiała być poparta akcją kredytową. Blokada kredytowa wpłynęła jednak na wysokie koszty kredytów udzielonych w pierwszym okresie odbudowy przez firmy i banki zagraniczne. Były to w początkowej fazie krótkoterminowe kredyty handlowe, przeznaczone w większości na finansowanie radzieckiego importu wyrobów gotowych, gdyż przeważała w tym okresie polityka interwencji towarowej. W latach 1921-1925 głównymi rodzajami kredytów zagranicznych związanych z importem radzieckim były: a) kupieckie kredyty wekslowe, b) kredyty akceptacyjno-rembursowe banków zagranicznych. Począwszy od 1926 r. rządy krajów kapitalistycznych zaczęły udzielać wsparcia przedsiębiorstwom przemysłowym eksportującym towary do ZSRR na warunkach kredytów wekslowych. Za otrzymaną gwarancję ze strony państwa eksporterzy musieli płacić odpowiednim organom prowizję, którą z kolei wraz z odsetkami od kredytu zobowiązane były im zwrócić radzieckie organizacje importowe. Podstawową zasadą polityki handlowej Związku Radzieckiego w latach 1918-1940 było dostosowanie importu do określonych w planie potrzeb. Ogólny państwowy plan handlowy zawierał zestawienie przewidywanych ilości eksportu oraz dostosowany i zaprojektowany do tego import. Starano się w ten sposób uzyskać dodatni bilans handlowy. Na mocy zatwierdzonego planu Komisariat Handlu Zagranicznego, korzystając ze środków uzyskanych z eksportu, realizował plan importu, zakupując za granicą towary na możliwie dogodnych warunkach. W ciągu roku operacyjnego dokonywana była kontrola eksportu i w stosunku do jego postępów wydawano zezwolenia na przywóz do ZSRR (w formie licencji), które wymieniały kraj, rodzaj towaru oraz kwotę, na jaką należało zakupić dany towar.
In 1923 the Soviet Union began to receive credits from foreign firms for periods of 3 to 6 months. Despite an official credit blockade private entrepreneurs were interested in expanding their businesses into the yet unexplored Soviet market. This expansion had to rely on lending activity. However, the blockade made foreign bank and company loans expensive in the first period of reconstruction. Initially, these were short-term commercial credits, mostly intended to finance the Soviet imports of finished products since the circulation of goods was mostly regulated by the State interventionist policy at that time. In the years 1921–1925, the major types of foreign credits associated with Soviet imports were: a) trade credits secured with bills of exchange, b) acceptance-reimbursement credits of foreign banks. Starting in 1926 the governments of capitalist countries began to support industrial companies exporting goods to the USSR on credits secured with bills of exchange. Exporters had to pay a commission to certain institutions for guarantees they were given by the State. The commission along with interest on the credits was reimbursable by the Soviet import organisations. The basic rule of the trading policy in the Soviet Union of 1918–1940 was to adjust imports to a particular demand specified in the plan. The general State trading plan established assumed volumes of export and relevant imports. In this way, a positive trade balance was attempted. Using the endorsed plan as the starting point and the resources coming from exports, the Commissariat of Foreign Trade executed the plan of imports buying goods abroad on convenient terms. During the fiscal year, exports were monitored and based on its volume permissions (licences) were issued to bring goods into USSR stating the country of origin, kind of goods and the price for which they were to be bought
Źródło:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2016, 8, 1; 59-100
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Wpływ koniunktury gospodarczej – kryzysu i depresji na eksport polski do krajów EWG w latach 70. XX wieku
The impact of the economic situation – the financial crisis on Polish exports to EEC countries in the 1970s
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30145628.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: EWG
eksport
konkurencyjność eksportu
proeksportowy charakter gospodarki
import
popyt importowy
wrażliwość eksportowa i importowa gospodarki
koniunktura gospodarcza
fazy cyklu koniunkturalnego
EEC
export
export competitiveness
export-oriented nature of the economy
import demand
the sensitivity of the export and import of the economy
economic conditions
the business cycle
Opis:: W polskim eksporcie do krajów EWG w latach 70. XX wieku nie było wyrobów przemysłowych, które ze względu na swoją wysoką konkurencyjność byłyby całkowicie odporne na wpływ koniunkturalnych wahań popytu importowego w Europie Zachodniej. Potencjalnie największe szanse na zaliczenie do takich silnych pozycji eksportowych miały w przypadku Polski: statki, tabor kolejowy, łożyska toczne, obrabiarki – w grupie wyrobów przemysłu elektromaszynowego, wyroby farmaceutyczne – w grupie wyrobów przemysłu chemicznego, oraz wyroby dziewiarskie w przypadku wyrobów przemysłu lekkiego. Położenie nacisku na podniesienie jakości wymienionych towarów oraz nadanie ich produkcji prawdziwie proeksportowego charakteru miało w przyszłości dać efekty w postaci wyższej odporności koniunkturalnej całości polskiego eksportu. Było to szczególnie ważne w przypadku wyrobów przemysłu elektromaszynowego, których udział w całości polskiego eksportu wykazywał stałą tendencję wzrostową i których eksport, obok wyrobów przemysłu metalurgicznego, należał do najbardziej wrażliwych na koniunkturę grup towarowych w polskim eksporcie do krajów EWG.
In Polish exports to EEC countries in the 1970s there were no industrial products, which, due to its high competitiveness, would be resistant to the impact of cyclical fluctuations in import demand in Western Europe. In the case of Poland, ships, railway rolling stock, rolling bearings, and woodworking machines within the electro-mechanical industry, pharmaceuticals within the chemical industry and knitting products within the light industry were the most likely to be included among such strong export items. The emphasis on improving the quality of these goods and giving them a truly pro-export production character was in future to result in higher economic resistance of total Polish exports. This was particularly important in the case of the electro-mechanical industry products, the share of which in the total Polish exports showed a steady increasing trend, and the export of which, as well as the steel industry, was included among commodity groups that were the most sensitive to economic trends in Polish exports to EEC countries
Źródło:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2016, 8, 2; 25-54
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: The Concept of the Social Market Economy and Economic Policy as the Foundations of Economic Growth in the Federal Republic of Germany, After World War II
Koncepcja społecznej gospodarki rynkowej a polityka gospodarcza jako podstawy wzrostu gospodarczego w Republice Federalnej Niemiec po II wojnie światowej
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/30028811.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:: Niemcy
społeczna gospodarka rynkowa
wzrost gospodarczy
„niemiecki cud gospodarczy”
reforma monetarna
polityka fiskalna
system finansowy i polityka pieniężna
polityka handlu zagranicznego
Social Market Economy
Economic Growth
“German economic miracle”
currency reform
fiscal policy
financial system and monetary policy
foreign trade policy
Germany
Opis:: Początek lat 50. zamyka okres odbudowy gospodarek państw Europy Zachodniej zniszczonych na skutek działań wojennych. W większości krajów został już osiągnięty lub nieco przekroczony poziom rozwoju z okresu międzywojennego. Pod względem tempa produkcji RFN znacznie wyprzedziła swoich dotychczasowych głównych rywali ekonomicznych w Europie Zachodniej - Wielką Brytanię oraz Francję. W okresie 1950-1958 średnioroczne tempo wzrostu produkcji wynosiło w RFN 11%, podczas gdy w Wielkiej Brytanii - 2,6, a we Francji - 6,7%. Powojenny wzrost produkcji przemysłowej RFN, umożliwiający osiągnięcie już po kilku latach wyższego niż przed wojną poziomu rozwoju gospodarczego, nie był zjawiskiem nowym w historii gospodarczej Niemiec. Podobna tendencja wystąpiła w gospodarce niemieckiej w latach 20. XX wieku. Procesy te w literaturze ekonomicznej są określane jako „niemiecki cud gospodarczy” i są związane z koncepcją społecznej gospodarki rynkowej (SGR). Teoretyczne podstawy SGR stworzyła Szkoła Fryburska, zwana inaczej ordoliberalną.
Źródło:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania; 2009, 1; 5-38
2081-1837
2544-5197
Pojawia się w:: Roczniki Ekonomii i Zarządzania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Współpraca produkcyjna i naukowo-techniczna ZSRR i RFN w latach 70. XX wieku
Industrial, scientific and technological cooperation of the USSR with the Federal Republic of Germany during the 1970s
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/21150647.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:: RFN
ZSRR
współpraca gospodarcza
handel
kontrakty produkcyjno-handlowe
umowy licencyjne
West Germany
USSR
economic cooperation
trade
production and trade contracts
license agreements
Opis:: Na geopolityczne oblicze Europy, a w szczególności na jej sytuację gospodarczą, istotny wpływ w ciągu minionego wieku miała współpraca największego mocarstwa europejskiego, czyli Niemiec, ze Związkiem Radzieckim stanowiącym zaplecze surowcowe, przemysłowe oraz ogromny rynek zbytu. Celem artykułu jest wyjaśnienie skali i form tej współpracy w szczytowym okresie jej nasilenia, czyli w latach 70-tych. Autor uwzględnił różnorodne formy tej współpracy, od wymiany handlowej przez kooperację produkcyjną połączoną ze współpracą naukowo-badawczą, odbywającą się w ramach wspólnych, długoterminowych kontraktów produkcyjno-handlowych oraz porozumień licencyjnych stanowiących ważną formę transferu technologii. W artykule przedstawiono także instytucjonalno-prawne ramy współpracy, wyjaśniając przyczyny jej intensyfikacji i wpływ na rozwój gospodarczy. Są one związane m.in. z komplementarnym charakterem obu gospodarek i wynikają z rachunku ekonomicznego. Sytuacja ta trwa do dzisiaj co m.in. tłumaczy ambiwalentny stosunek Niemiec do trwającej wojny na Ukrainie.
The geopolitical face of Europe, and in particular its economic situation, has been significantly influenced over the past century by the cooperation of Europe's largest power, Germany, with the Soviet Union, which constitutes a raw material and industrial base and a huge market. The purpose of the article is to explain the scale and forms of this cooperation at the peak of its intensification, namely in the 1970s. The author considered various forms of this cooperation, from trade through production cooperation combined with scientific and research cooperation, taking place within the framework of joint long-term production and trade contracts and licensing agreements, which are an important form of technology transfer. The article also presents the institutional and legal framework of cooperation, explaining the reasons for its intensification and impact on economic development. These are related, among other things, to the complementary nature of the two economies and result from the economic calculus. This situation has not changed to this day, which, among other things, explains the behavior of the German government in relation to the war in Ukraine.
Źródło:: Przegląd Geopolityczny; 2022, 41; 120-140
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:: Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Etapy na drodze do całkowitej wymienialności lira włoskiego w okresie 1945-1958
Stages on the road to total convertibility of the Italian lira in the period between 1945 and 1958
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23050720.pdf
Data publikacji:: 2021-06-11
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:: Włochy
lir włoski
Międzynarodowy Fundusz Walutowy
Europejska Unia Płatnicza
bilans płatniczy
pełna wymienialność walut
system dewizowo-złoty
ograniczenia dewizowe
rezerwy walutowe
parytet walutowy
Italy
Italian lira
International Monetary Fund
European Payments Union
balance of payments
full currency convertibility
system of gold and currency
foreign exchange restrictions
exchange reserves
exchange parity
Opis:: Artykuł omawia kolejne etapy związane z uzyskaniem przez lira włoskiego całkowitej wymienialności według standardów Międzynarodowego Funduszu Walutowego. Spełnienie głównych postulatów MFW i ukształtowanie systemu walutowego funkcjonującego w okresie powojennym dokonane zostało w 1958 r. wraz z przejściem przez dwanaście krajów Europy Zachodniej (w tym Włochy) do zewnętrznej wymienialności ich poszczególnych walut. Stało się to w wyniku zniesienia wprowadzonych wcześniej ograniczeń dewizowych. Można mówić o powstaniu w tych warunkach międzynarodowego systemu waluty złoto-dewizowej. Wszystkie te zmiany spowodowały, że lir włoski stał się „twardą walutą” i uzyskał status waluty międzynarodowej. Po raz pierwszy od zakończenia wojny został zgłoszony 30 czerwca 1960 r. jego oficjalny parytet do MFW na poziomie 0,001421 grama czystego złota. Kurs ten pozostawałna takim poziomie (z niewielkimi tylko odchyleniami) w okresie kolejnych dziewięciu lat. Wprowadzony system wymienialności lira przyczynił się do jegowzmocnienia i ustabilizowania jako waluty, w której były również przeprowadzane operacje w bilansach płatniczych wielu krajów.
The article discusses the successive stages involved in the Italian lira obtaining full convertibility according to the standards of the International Monetary Fund. The fulfillment of the main demands of the IMF and the formation of the monetary system functioning in the postwar period were accomplishedin 1958 with the transition of twelve Western European countries (including Italy) to the external convertibility of their individual currencies. This happenedas a result of the abolition of foreign exchange restrictions that were introduced earlier. It is possible to speak of the emergence of an international system of gold and currency under these conditions. All these changes made the Italian lira a “hard currency” and gave it the status of an international currency.For the first time since the end of the war on June 30, 1960 the official exchange rate at the IMF was 0.001421 grams of pure gold. This exchange rateremained at this level (with only minor deviations) for the next nine years. The introduced system of convertibility of the lira contributed to its strengtheningand stabilization as a currency in which balance of payments operations of many countries were conducted.
Źródło:: Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2020, 12; 125-147
0860-5637
2657-7704
Pojawia się w:: Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Główne założenia i tezy szkoły monetarystycznej w ekonomii
The main assumptions and theses of the monetarist school in economics
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23050792.pdf
Data publikacji:: 2022-03-10
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:: doktryna makroekonomiczna
monetaryzm
keynesizm i neokeynesizm,
ilościowa teoria pieniądza
podaż i popyt na pieniądz
inflacja
podejście pieniężne do bilansu płatniczego
monetarystyczna interpretacja bezrobocia
stagflacja
mechanizm transmisji
macroeconomic doctrine
monetarism
Keynesianism and neo-Keynesianism
quantity theory of money
money supply and demand
inflation
monetary approach to the balance of payments
the monetarist interpretation of unemployment
stagflation
transmission mechanism
Opis:: Termin monetaryzm jako określenie doktryny makroekonomicznej związanej i utożsamianej jednoznacznie z Miltonem Friedmanem i Uniwersytetem w Chicago został wykreowany przez Karla Brunnera w 1968 r. Nabrał on znaczenia na gruncie teoretycznym na przełomie lat 60. i 70. XX w., a największy wpływ na politykę gospodarczą uzyskał w końcu lat 70. i na początku lat 80. Swoją popularność zawdzięczał panującej stagflacji w okresie lat 70. Tak jak wielki kryzys spowodował zachwianie wiary w rynek i liberalizm, tak stagflacja spowodowała odwrót od ekonomii keynesowskiej i odrodzenie idei klasycznych. Na gruncie teoretycznym z monetaryzmu wyrosła nowa i bardziej radykalna szkoła – nowa ekonomia klasyczna. Jednakże to monetaryzm stał się częścią głównego nurtu i punktem odniesienia dla większości dyskusji toczących się wokół kluczowych kwestii teoretycznych i roli państwa w gospodarce.Twórcą monetaryzmu był M. Friedman urodzony w 1912 r. w Nowym Jorku, jeden z najwybitniejszych i kontrowersyjnych ekonomistów XX w. Był on od samego początku swojej kariery naukowej gorącym zwolennikiem liberalizmu gospodarczego i z tych pozycji konsekwentnie i przy każdejokazji krytykował keynesizm, a także neokeynesizm. Jego zdaniem, niedoskonałości rynku wynikają z ingerencji państwa w gospodarkę kraju, a także z monopolistycznej pozycji związków zawodowych. Uważał również, że wszelkie wydatki na poprawę koniunktury, jak również ochrona socjalna najuboższych grup społecznych, są nieuzasadnione. Państwo powinno ograniczać swoją działalność do utrzymania porządku i bezpieczeństwa publicznego i stać na straży prawa, a zwłaszcza prawa prywatnej własności. Patrząc na szkołę monetarystyczną przez pryzmat jej historycznego rozwoju, widzimy wyraźnie trzy etapy. Zaczęło się od ewolucji, jaką przeszło podejście oparte na ilościowej teorii pieniądza w okresie od połowy lat 50. do połowy lat 60., poprzez analizę krzywej Philipsa wspartej oczekiwaniami, którą analiza monetarystyczna przyswoiła sobie w drugiej połowie lat 60., a kończąc na podejściu pieniężnym do bilansu płatniczego i wyznaczania kursu walutowego, które zostało włączone do analizy monetarystycznej na początku lat 70. Badacze związani ze szkołą monetarystyczną podkreślają procykliczną rolę podaży pieniądza (tj. wyprzedzający w czasie ruch pozostałych zmiennych takich, jak płace, ceny, produkcja - zarówno w ujęciu nominalnym, jak i realnym). Dlatego też bank centralny powinien zapewnić stałe tempo przyrostu podaży pieniądza (tzw. reguła k-procent), określając ją na poziomie 3-5% rocznie dla gospodarki. Propozycja takiego właśnie tempa przyrostu podaży wynikała stąd, że tyle wynosiła naturalna stopa wzrostu potencjału podażowego gospodarki. Zdaniem monetarystów gospodarka w długim okresie zbliża się do stanu pełnego wykorzystania potencjału produkcyjnego, jeśli zatem ilość pieniądza w obiegu rośnie w identycznym tempie jak produkcja, przeciętny poziom cen nie zmienia się, więc nie zachodzi inflacja.
The term monetarism as a term for the macroeconomic doctrine associated and identified explicitly with Milton Friedman and the University of Chicago was coined by Karl Brunner in 1968. It gained importance on theoretical grounds in the late 1960s and early 1970s, and achieved its greatest impact on economic policy in the late 1970s and early 1980s. It owed its popularity to the prevailing stagflation of the 1970s. Just as the Great Depression had shaken faith in the market and liberalism, stagflation caused a retreat from Keynesian economics and a rebirth of classical ideas. On theoretical grounds, a new and more radical school - the new classical economics - grew out of monetarism. However, it was monetarism that became part of the mainstream and the reference point for most of the discussions revolving around key theoretical issues and the role of the state in the economy. M. Friedman, born in 1912 in New York, one of the most prominent and controversial economists of the 20th century was the founder of monetarism. From the very beginning of his academic career, he was an ardent supporter of economic liberalism, and from these positions he consistently and on every occasion criticized Keynesianism, as well as neo-Keynesianism. In his opinion, market imperfections resulted from state interference in the country’s economy, and also from the monopolistic position of trade unions. He also believed that all expenditures for the improvement of the economy, as well as social protection of the poorest social groups, were unjustified. The state should limit its activities to the maintenance of public order and safety and uphold the law, especially the right to private property. Looking at the growth of the monetarist school through the lens of its historical development, we clearly see three stages. It began with the evolution of the quantity theory of money approach from the mid-1950s to the mid-1960s, through the expectations-supported Phillips curve analysis that monetarist analysis assimilated in the second half of the 1960s, and ended with the monetary approach to balance of payments and exchange rate determination that was incorporated into monetarist analysis in the early 1970s. Researchers associated with the monetarist school emphasize the pro-cyclical role of the money supply (i.e. the ahead of time movement of other variables such as wages, prices, production - both in nominal and real terms).Therefore, the central bank should ensure a constant rate of increase in the money supply (the so-called k-percentage rule) setting it at the level of 3-5% per year for the economy. The proposal of such a growth rate of supply resulted from the fact that this was the natural growth rate of the supply potential of the economy. According to monetarists, in the long run the economy approaches the state of full exploitation of production potential, so if the amount of money in circulation grows at the same rate as production, the average price level does not change, so there is no inflation.
Źródło:: Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2021, 13; 143-184
0860-5637
2657-7704
Pojawia się w:: Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Analiza i charakterystyka tendencji rozwojowych oraz przemian w strukturze polskiego przemysłu w latach 1950–1970
Analysis and characteristics of development trends and changes in the structure of Polish industry in 1950–1970
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2028266.pdf
Data publikacji:: 2020-12-30
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: struktura polskiego przemysłu
koncepcja selektywnego rozwoju
strukturalne aspekty wzrostu gospodarczego
structure of Polish industry
concept of selective development
structural aspects of economic growth
Opis:: Koncepcja selektywnego rozwoju polskiego przemysłu w perspektywie lat 70. XX w. zakładała dokonanie istotnych przekształceń strukturalnych w przemyśle związanych z unowocześnieniem produkcji przemysłowej. Najbardziej intensywne przemiany strukturalne miały miejsce w pierwszym etapie uprzemysłowienia i związane były z budową podstaw względnie rozwiniętego kompleksu przemysłowego. Intensywność zmian strukturalnych w tym okresie, mierzona średnim współczynnikiem stosunkowych przekształceń strukturalnych, była niezwykle wysoka. W latach 1960–1970 intensywność przemian w gałęziowej strukturze produkcji była znacznie mniejsza niż w okresie poprzednim. W dalszym ciągu znaczny wzrost udziału w globalnej produkcji przemysłowej wykazywały branże przemysłu maszynowego i chemicznego, chociaż wskaźniki wyprzedzenia tempa wzrostu wymienionych gałęzi w stosunku do tempa wzrostu przemysłu ogółem były mniejsze niż w latach 1950–1960. W miarę przechodzenia do kolejnych faz rozwoju przemysłowego coraz większego znaczenia nabierały przemiany wewnątrzgałęziowej struktury produkcji w obrębie poszczególnych przemysłów, zwłaszcza w obrębie tzw. gałęzi wiodących. Strukturalne aspekty wzrostu gospodarczego i przemysłowego nie stanowiły przez długi okres przedmiotu szczegółowych badań ekonomicznych, zwłaszcza z punktu widzenia traktowania tych przemian jako samodzielnego czynnika współczesnego rozwoju gospodarczego. Wyspecjalizowany rozwój przemysłowy był traktowany jako warunek utrzymania produkcji na wysokim poziomie technicznym, a tym samym jako warunek rozwoju wymiany handlowej i współpracy w dziedzinie produkcji przemysłowej.
The concept of selective development of Polish industry in the 1970s assumed significant structural transformations in the industry related to the modernization of industrial production. The most intense structural changes took place in the first stage of industrialization and were related to the construction of the foundations of a relatively developed industrial complex. The intensity of structural changes in this period, measured by the average coefficient of relative structural transformations, was extremely high. In the years 1960–1970, the intensity of changes in the branch structure of production was much lower than in the previous period. The mechanical and chemical industries continued to show a significant increase in their share in global industrial production, although the growth rates of the above-mentioned industries in relation to the overall growth rate were lower than in 1950–1960. With the transition to the next stages of industrial development, changes in the intra-industry structure of production within individual industries, especially within the so-called leading branches. Structural aspects of economic and industrial growth have not been the subject of detailed economic research for a long time, especially from the point of view of treating these changes as an independent factor of contemporary economic development. Specialized industrial development was treated as a condition for maintaining production at a high technical level, and thus as a condition for the development of trade exchange and cooperation in the field of industrial production.
Źródło:: Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2020, 23; 95-131
2450-6796
Pojawia się w:: Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Rolnictwo jako podstawa uprzemysłowienia i rozwoju gospodarczego. Wnioski wynikające z doświadczeń historycznych krajów rozwijających się w drugiej połowie XIX i pierwszej połowie XX wieku
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2034259.pdf
Data publikacji:: 2021-12-21
Wydawca:: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:: rolnictwo
przemysł
kraje słabo rozwinięte
produkty rolne i przemysłowe
zależność przemysłu od rolnictwa
rolnictwo jako podstawa uprzemysłowienia
agriculture
industry
underdeveloped countries
agricultural and industrial products
industry dependence on agriculture
agriculture as the basis of industrialization
Opis:: Specyficzną cechą większości krajów słabo rozwiniętych, określanych po II wojnie światowej jako Kraje Trzeciego Świata, była historycznie ich duża zależność od rolnictwa oraz wysoki odsetek ludności zatrudnionej w produkcji rolnej i hodowlanej. W krajach rozwiniętych natomiast (kraje Europy Zachodniej oraz kraje anglosaskie) udział rolnictwa w PNB był niewielki, a odsetek ludności zatrudnionej w rolnictwie kształtował się na stosunkowo niskim poziomie i wykazywał tendencję malejącą. Wyciągnięto z tego błędny wniosek, że wysiłek rozwojowy powinien zmierzać w kierunku uprzemysłowienia, niekiedy połączony z zaniedbywaniem rolnictwa. Wzrost efektywnego popytu na produkty przemysłowe ze strony rolnictwa stanowił jego istotny wkład do procesu uprzemysłowienia. We wczesnych fazach rozwoju gospodarczego przy przewadze ludności rolniczej brak było poza rolnictwem masowego rynku. Oznaczało to, iż powstający sektor przemysłowy musiał znajdować oparcie w popycie pochodzącym i kreowanym w rolnictwie. Im szybciej zatem rosła wydajność i dochody w tym dziale gospodarki oraz im szybciej rolnictwo przestawiło się na formy wymiany pieniężnej, tym były korzystniejsze warunki dla rozwoju rzemiosła, a później uprzemysłowienia. Ponadto wysoka stopa urodzeń i postęp techniczny w rolnictwie sprawiały, że pewna część siły roboczej na wsi stawała się z technologicznego punktu widzenia zbędna. Pomyślny rozwój rolnictwa połączony ze wzrostem dochodów rolników był możliwy tylko wówczas, gdy siła robocza została z niego odprowadzona i znalazła produkcyjne zatrudnienie w innych działach gospodarki. Na przełomie lat 50. i 60. XX w. również wzrost dochodów z eksportu produktów rolnych był powolny, co oznaczało, że kraje rozwijające się stanęły przed problemem ciasnoty rynków eksportowych i spadku cen w eksporcie. Niepokojącą cechą tych zmian był fakt, iż zastój w zakresie popytu i spadek cen wielu artykułów rolnych występował jednocześnie ze wzrostem dochodów realnych w krajach rozwiniętych, co pociągało za sobą zasadnicze zmiany w strukturze popytu.
A specific feature the most of the underdeveloped countries, referred to as Third World Countries after World War II, was their historically high dependence on agriculture and a high percentage of the population employed in agricultural and livestock production. In developed countries (Western European countries and Anglo-Saxon countries), the share of agriculture in GNP was small, and the percentage of the population employed in agriculture was at a relatively low level and showed a decreasing tendency. The wrong conclusion was drawn from this that the development effort should be towards industrialization, sometimes with neglect of agriculture. The increase in effective demand for industrial products from agriculture was its significant contribution to the industrialization process. In the early stages of economic development, with the predominance of the agricultural population, there was no mass market apart from agriculture. This meant that the emerging industrial sector had to be based on the demand that originated and created in agriculture. Thus, the faster the productivity and income in this sector of the economy grew, and the faster agriculture switched to forms of monetary exchange, the more favorable conditions were for the development of craftsmanship and, later, industrialization. Moreover, the high birth rate and technological advances in agriculture made a certain proportion of the rural workforce technologically redundant. The successful development of agriculture combined with an increase in farmers’ income was possible only when the labor force was diverted from it and found productive employment in other sectors of the economy. At the turn of the 1950s and 1960s, the growth of income from exports of agricultural products was also slow, which meant that developing countries faced the problem of the tightness of export markets and a drop in export prices. A disturbing feature of these changes was the fact that the stagnation in demand and the fall in prices of many agricultural products coincided with the increase in real incomes in developed countries, which entailed fundamental changes in the structure of demand.
Źródło:: Zeszyty Wiejskie; 2021, 27; 7-29
1506-6541
Pojawia się w:: Zeszyty Wiejskie
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Metody finansowania koniunktury gospodarczej w Niemczech. Polityka pieniężno-walutowa Banku Rzeszy w latach 1929–1939 (część II )
Methods of financing the real economy in Germany. Reichsbank’s Monetary and foreign exchange policy in the period 1929–1939
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030313.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:: Niemcy
Bank Rzeszy
polityka pieniężna
wierzyciele zagraniczni
koniunktura gospodarcza
Germany
Reichsbank
monetary policy
foreign creditors
economic condition
Opis:: W artykule przeanalizowano politykę pieniężno-walutową Banku Rzeszy w latach 1929–1939 ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego podwójną rolę w tym okresie: jako źródło pieniądza, z którego finansowano potrzeby skarbu oraz najskuteczniejszy czynnik oddziaływania na rynek pieniężny i skarbowy. Głównym zadaniem polityki pieniężnej i walutowej Banku Rzeszy było przywrócenie zaufania do marki niemieckiej (Reichsmrek, RM) i utrzymanie jej kursu na poziomie parytetu. Chodziło przede wszystkim o zaufanie zagranicznych sfer finansowych, bowiem krajowe nie odgrywały żadnej roli na skutek dewastacji kapitalizacyjnej dokonanej przez hiperinflację. Plan Dewesa stworzył możliwości napływu zagranicznych kapitałów, które dostarczały dewiz będących prawnym zabezpieczeniem emisji not Banku Rzeszy. W dniu 15.06.1939 r. kanclerz Rzeszy podpisał nową ustawę o niemieckim Banku Rzeszy. Akt ten był wyrazem zmian, jakie nastąpiły w ostatnich latach w Niemczech w poglądach na rolę banku centralnego.
The article analyzes the monetary and foreign exchange policy of the Reichsbank in the period 1929–1939 with particular attention given to the bank’s dual role in this period: as a source of money used to finance the state treasury’s needs and as the most effective actor affecting the money market and treasuries’ market. The main task of the Reichsbank’s monetary and exchange rate policy was to restore confidence in the German currency (the Reichsmark) to maintain its exchange rate at the level of parity. The main objective of such a policy was to gain and maintain the trust of foreign financial circles, since domestic ones did not play any role because of the devastation of capital caused by hyperinflation. Dewes’ plan created the possibility of an inflow of foreign capital, which provided foreign exchange serving as legal collateral for the issuance of the Reichsbank’s notes. On June 15, 1939, the Reich’s Chancellor signed a new act on the Germany’s Reichsbank. This act was an expression of changes that have taken place in the previous years in Germany concerning the views on the central bank’s role.
Źródło:: Społeczeństwo i Polityka; 2020, 3(64); 63-78
1733-8050
Pojawia się w:: Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Zmiany w strukturze gospodarczej Niemiec hitlerowskich w latach 30. XX w.
Changes in the economic structure of Nazi Germany in the 1930s
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2050133.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:: Niemcy hitlerowskie
gospodarka wojenna
produkcja zbrojeniowa
Plan Czteroletni
zwalczanie bezrobocia
polityka samowystarczalności
autarkia
planowanie
Nazi Germany
war economy
arms production
Four-Year Plan
combating unemployment
self-sufficiency policy
autarky
planning
Opis:: Autor artykułu analizuje zmiany w strukturze instytucjonalnej oraz funkcjonalnej gospodarki, jakie nastąpiły w Niemczech hitlerowskich w latach 30. XX w. Ich celem było m.in. wzmocnienie roli państwa w życiu gospodarczym bez demontowania podstaw gospodarki kapitalistycznej, w tym własności prywatnej. Rola rynku jako regulatora procesów gospodarczych została znacznie ograniczona, ale nie zlikwidowana. Hitler otrzymał pełnomocnictwo do całkowitej przebudowy gospodarki Niemiec, która miała charakter kierowanej, czyli w praktyce państwo stosowało szeroki interwencjonizm obejmujący centralizm, planowanie i kontrolę państwową. W ramach faszystowskiego korporacjonizmu reglamentowano produkcję poszczególnych towarów oraz ograniczono działanie rynku. W październiku 1936 r. państwo hitlerowskie rozciągnęło interwencjonizm na wszystkie dziedziny gospodarki przez proklamowanie II Planu Czteroletniego oraz mianowanie nowego Komisarza do spraw Cen, którego zadaniem była już nie kontrola cen lecz ich wyznaczanie połączone z prawem „użycia wszystkich potrzebnych środków dla zabezpieczenia sprawiedliwych cen”. Głównym celem II Planu Czteroletniego było wyposażenie niemieckich sił zbrojnych w broń oraz przygotowanie Niemiec pod względem gospodarczym do prowadzenia wojny. W przygotowaniach gospodarki niemieckiej do wojny po ogłoszeniu II Planu Czteroletniego wyróżnia się jeszcze dwa podokresy. Pierwszy trwał do 1938 r., a głównym celem gospodarki było dążenie do samowystarczalności, jednak bez zmiany profilów produkcyjnych. Drugi okres rozpoczął się w 1938 r., kiedy gospodarka niemiecka weszła w stadium bezpośrednich przygotowań wojennych. Bezwzględny priorytet uzyskała wtedy produkcja na potrzeby wojenne.
The article analyzes the changes in the institutional and functional structure of the economy that took place in Nazi Germany in the 1930s. strengthening the role of the state in economic life without, however, dismantling the foundations of the capitalist economy, including private property. The role of the market as a regulator of economic processes has been significantly reduced, but not eliminated. Hitler was given a power of attorney to completely rebuild the economy of Germany, which was in the nature of a managed economy, that is, in practice, the state applied interventionism, including centralism, planning and state control. As part of fascist corporatism, the production of individual goods was rationed and the operation of the market was limited. In October 1936, the Nazi state extended interventionism to all areas of the economy by proclaiming the Second Four-Year Plan and by appointing a new “Price Commissioner” whose task was no longer to control prices, but to set them together with the law of “using all necessary means to secure fair prices”. The main goal of the Second Four-Year Plan was to equip the German armed forces with weapons and to prepare Germany economically to wage war. Two more sub-periods are distinguished in the preparation of the German economy for the war following the announcement of the Second Four-Year Plan. The first one lasted until 1938, and the main goal of the economy was self-sufficiency, but without changing production profiles. The second period began in 1938, when the German economy entered the stage of direct war preparations. Production for war needs was then given absolute priority.
Źródło:: Społeczeństwo i Polityka; 2022, 1(70); 57-86
1733-8050
Pojawia się w:: Społeczeństwo i Polityka
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Wydatki wojskowe w Polsce w okresie międzywojennym (1918-39) i ich wpływ na gospodarkę
Military expenditures in Poland in the interwar period (1918-1939) and their impact on the economy
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/121125.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:: Druga Rzeczypospolita
budżet wojskowy
wydatki wojskowe
przedsiębiorstwo zbrojeniowe
etatyzm
preliminarz budżetowy
koniunktura gospodarcza
Second Republic of Poland
military budget
military expenditures
defence enterprise
statism
provisional budget
economic situation
Opis:: Wydatki wojskowe wpływały w poważnym stopniu na powstanie i rozwój przedsiębiorstw państwowych, które były cechą charakterystyczną systemu gospodarczego Polski międzywojennej. Ekonomiści II Rzeczpospolitej na ogół zgadzali się co do tego, że względy militarne uzasadniały istnienie tych przedsiębiorstw. Jednak zasadniczą przyczyną ich istnienia była słabość rodzimego kapitału. Konieczność produkcji na potrzeby wojska prowadziła do bezpośredniej działalności produkcyjnej państwa. Formy tej działalności były różne, wyodrębnione z całości administracji państwowej, mające swoje statuty i osobowość prawną przedsiębiorstwa, przedsiębiorstwa skomercjalizowane, względnie coraz szerzej stosowane udziały w różnych spółkach prawa handlowego. Środki budżetowe MSWojsk uczestniczyły w powstaniu tych przedsiębiorstw. Przedsiębiorstwa wojskowe posiadały wszystkie cechy ówczesnego etatyzmu. W polskim etatyzmie trudno dopatrzyć się jakiejś myśli przewodniej, nie był on skierowany na objęcie przez państwo określonych dziedzin gospodarczych. Etatyzm pomyślany był jako sposób pomocy państwa dla prywatnych przedsiębiorstw. Tworzono przedsiębiorstwa wojskowe, ale oprócz nich nabywano w całości lub w części te zakłady, którym groziła upadłość lub nie rokowały należytego rozwoju.
Military expenditures had profound impact on the establishment and development of the stateowned enterprises, which were characteristic for the economic system of the interwar Poland. Economists of the Second Republic generally agreed that military considerations justified the existence of those companies. However, the fundamental reason for the existence of said enterprises were the shortages of the domestic capital. The need to produce for the military’s purposes motivated the state to engage directly in productive activity. The state’s productive involvement took various forms, such as: units separated from the state administration, based on their specific regulations and possessing legal identity, commercialized companies, or – increasingly popularshares in various commercial companies. Budgetary resources of the Ministry of the Army were allotted to the creation of such enterprises. Military enterprises possessed all the characteristics of the “statism” of that area. In case of Polish statism it was difficult to identify a dominant framework as it wasn’t directed at subjecting certain parts of the economy to the state’s control. The Polish approach to statism served as a way of offering state’s assistance to private enterprises. Military enterprises were created, but additionally the state purchased the companies (or their parts) threatened by bankruptcy or those which didn’t show indication of desired development.
Źródło:: Wiedza Obronna; 2014, 1; 73-116
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:: Wiedza Obronna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Wpływ wielkiego kryzysu i zagranicy na polski handel zagraniczny w latach 1929-35 (część II)
IMPACT OF THE GREAT DEPRESSION AND OF THE INTERNATIONAL ECONOMY ON THE POLISH FOREIGN TRADE IN THE PERIOD 1929-1935
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/446779.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:: handel zagraniczny
handel światowy
eksport
import
bilans handlowy
terms of trade
Wielki Kryzys
koniunktura zewnętrzna
kraje słabo rozwinięte
mnożnik handlu zagranicznego
stopień zmonopolizowanaia gospodarki
foreign trade
world trade
exports
imports
trade balance
Great Depression
external situation
underdeveloped countries
foreign trade multiplier
degree of monopolization of the economy
Opis:: Przenoszenie zmian w koniunkturze zewnętrznej (światowej) do polskiej gospodarki w okresie międzywojennym dokonywało się zarówno poprzez mechanizm międzynarodowego rozprzestrzeniania się zmian cen, jak i mechanizm międzynarodowego rozprzestrzeniania się zmian dochodu, przy czym znacznie istotniejsze było działanie tego pierwszego. Zmiany cen zewnętrznych pociągały za sobą zmiany poziomu zysków i płac w dziedzinach realizujących część produkcji na rynkach zewnętrznych, a poprzez to zmiany popytu globalnego na rynku wewnętrznym. Zmiany wielkości zatrudnienia i produkcji za granicą wywierały na gospodarkę Polski wpływ generalnie słabszy niż zmiany cen. Reakcje poszczególnych elementów struktury gospodarczej Polski na cykliczne zmiany popytu i cen zewnętrznych były niejednakowe. W przypadku Polski mieliśmy do czynienia zarówno z reakcjami przystosowawczymi typu cenowego i mnożnikowego (dochodowego) to jednak reakcje te nie występowały w czystej postaci. Czynnikiem komplikującym był przede wszystkim sektor na wpół naturalnej gospodarki rolnej. Zmiany koniunktury zewnętrznej nie prowadziły w tym przypadku do zmian poziomu produkcji i zatrudnienia. Z drugiej jednak strony przenoszenie koniunktury poprzez cykliczne zmiany cen zewnętrznych i zmian ich relacji do cen wewnętrznych nie przebiegało w Polsce w sposób całkowicie zgodny z wyjaśnieniem cenowym. Spadek cen zewnętrznych nie pociągnął za sobą w sposób automatyczny i bezpośredni obniżenia się poziomu cen wewnętrznych (krajowych i importowanych). Czynnikiem to powodującym był przede wszystkim wysoki stopień zmonopolizowania kluczowych gałęzi polskiej gospodarki.
In the interwar period the fluctuations in the external (global) business cycle were being transmitted to the Polish economy via both the mechanism of international propagation of price changes and the mechanism of international propagation of income changes, with the former mechanism playing a much more important role. Changes in external prices were leading to changes in the level of profits and wages in the branches placing part of their output on external markets, and consequently to changes in global demand on the internal market. The impact of changes in the size of foreign employment and production on the Polish economy was generally weaker than that of the price developments. The reactions of individual elements of Poland’s economic structure to the cyclical changes in demand and in external prices were uneven. In the case of Poland both prices’ adjustments and adjustments via multiplier (income) effect were observed; however the said adjustments did not occur in their pure form. The agriculture, a sector which possessed the characteristics of semi-natural economy, constituted the main factor complicating the adjustment mechanisms. In the case of the said sector business cycle changes abroad did not translate into changes in output and employment. On the other hand, in case of Poland the transmission of business cycle fluctuation through changes in foreign prices and changes in their relation to internal prices did progress in complete accordance with the price based transmission mechanism. The decline in external prices did not automatically and directly translate into reduction internal prices (on both domestic and imported goods). The reason behind such an outcome was mostly high degree of monopolization of the key branches of the Polish economy.
Źródło:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne; 2017, 2(26); 25-41
1644-888X
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Ewolucja gospodarki Włoch po II wojnie światowej - od "cudu" do kryzysu gospodarczego
Evolution of the economy Italy after WW II - from the "miracle" to economic crisis
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/446803.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:: Italy
South Italy
economic miracle
economic development
financial crisis
budget and payment deficit
debts
Opis:: At the time of unification, in 1861, Italy was relatively backward country compared to the more advanced western European nations. Agriculture was the main productive sector and 60 per cent of the labour force was still toiling on the land. From then on the Italian economy underwent deep changes, both in its productive capacity abd structure. Italy caught up with the level of output per head of the most advanced economies and today shares a similar economic structure and a low rate of growth. Italy is the fourth-largest national economy in Europe, the eight-largest by nominal GDP in the world. Despite these important achievements, the country's economy today suffers from many and relevant problems. After a strong GDP growth in 1945-1990, the last two decades's average annual growth rates lagged below the EU average; moreover, Italy was hit particulary hard by the late-2000s recession. The stagnation in economic growth, and the political efforts to revive it with massive government spending from the 1980s onwards, eventually produced a severe rise in public debt.
Źródło:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne; 2015, 2(22); 377-392
1644-888X
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Dlaczego Hiszpania nie radzi sobie w strefie euro? Analiza polityki pieniężnej banku Hiszpanii w latach 1990-1998
Why does not Spain succeed in the euro zone? Analysis of monetary policy of the bank of Spain during the 1990-1998 period
Autorzy:: Klimiuk, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/446835.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
Tematy:: Spanish economy
the Bank of Spain
monetary policy
interest rates
inflation
gospodarka Hiszpanii
Bank Hiszpanii
polityka pieniężna
stopy procentowe
inflacja
Opis:: The period of 1990-1998 was a transitional stage in the Spanish economic policy. The main objective pursued in that period was to meet the convergence criteria of the country’s entry into the Economic and Monetary Union. This approach had a significant impact on the monetary policy of the Bank of Spain in the 1990s. In the first half of the 1990s the most important factors behind the growth of prices in Spain were wage pressures and repeated devaluations. The central bank in view of loose fiscal policy had to conduct a restrictive monetary policy to prevent a further increase in inflation.
Okres 1990-1998 był etapem przejściowym w polityce gospodarczej Hiszpanii. Głównym celem, do którego dążono w tym okresie, było spełnienie warunków konwergencji, które umożliwiłby Hiszpanii wejście do Unii Gospodarczo-Walutowej. Osiągnięcie tego założenia wywarło znaczny wpływ na politykę pieniężną Banku Hiszpanii w latach 90. Najważniejszymi czynnikami wywołującymi wzrost cen w Hiszpanii w pierwszej połowie lat 90. były: presja płacowa oraz kilkakrotne dewaluacje. Bank centralny wobec luźnej polityki fiskalnej musiał prowadzić restrykcyjną politykę monetarną, aby nie dopuścić do dalszego zwiększania inflacji.
Źródło:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne; 2016, 1(23); 385 - 404
1644-888X
Pojawia się w:: Zeszyty Naukowe PWSZ w Płocku. Nauki Ekonomiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Klimiuk, Zbigniew." wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język