Autor: Kiełpiński, Łukasz - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Saidiya Hartman i krnąbrne biografie. Co czarne herstorie mogą zrobić dla polskiego „zwrotu ludowego”?
Saidiya Hartman and Wayward Biographies: What Can Black Herstories Do for the Polish “People’s Turn”?
Autorzy:: Kiełpiński, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/44918682.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:: krytyczna fabulacja
niewolnictwo
rasa
kontrarchiwum
emancypacja
sprawczość
zwrot ludowy
historia kobiet
critical fabulation
slavery
race
counter-archive
emancipation
agency
people’s turn
women’s history
Opis:: This article presents on the method of “critical fabulation”, developed by American academic Saidiya Hartman with a view to reconstructing lost biographies of black women from the period of slavery and shortly thereafter. Hartman’s controversial method finds its ethical and epistemological justification, which the author of the article tries to reconstruct. The study also discusses the possibility of adapting the technique of critical fabulation for the purpose of telling women’s stories as part of the Polish “people’s turn”.
Artykuł stanowi omówienie metody „krytycznej fabulacji”, którą rozwija w swojej twórczości amerykańska badaczka, Saidiya Hartman. Jej celem jest rekonstrukcja utraconych biografii czarnych kobiet z okresu niewolnictwa i krótko po nim. Kontrowersyjna metoda Hartman znajduje swoje uzasadnienie etyczne oraz epistemologiczne, które stara się zrekonstruować autor tekstu. W drugiej części artykułu podjęte zostają rozważania dotyczące możliwości zaadaptowania techniki krytycznej fabulacji do opowiadania historii kobiet w ramach polskiego „zwrotu ludowego”.
Źródło:: Adeptus; 2021, 18
2300-0783
Pojawia się w:: Adeptus
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Ucieleśniony odbiór tańca w filmie. Przypadek „Climaksu” Gaspara Noé
Embodied Reception of Dance in Film. The Case of „Climax” by Gaspar Noé
Autorzy:: Kiełpiński, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/31340575.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Gaspar Noé
ucieleśnienie
taniec
afekt
zmysłowa teoria kina
embodiment
dance
affect
sensuous theory
Opis:: Taniec ukazany na ekranie kinowym może wywierać silniejsze wrażenie na odbiorcy, niż gdyby był oglądany „na żywo”. Krytycy filmowi pisali o pierwszej scenie tańca w Climaksie (2018) Gaspara Noé, używając określeń sugerujących jej wyjątkowo intensywne, fizjologicznie pobudzające oddziaływanie. Taniec wzmocniony audiowizualną oprawą filmu prowokuje szczególny rodzaj somatycznego zaangażowania, przejawiającego się przede wszystkim na poziomie wrażeń płynących z ciała odbiorcy. Zmysłowa teoria kina wydaje się więc szczególnie użyteczną metodologią do wyjaśniania zjawisk z rejestru ucieleśnionego odbioru tańca w filmie. Podczas analizy tego zjawiska na przykładzie Climaksu autor korzysta z proponowanej przez Vivian Sobchack perspektywy sensuous theory, zagadnień fenomenologii tańca, a ponadto odnosi się do teorii afektu, teorii performansu oraz odkrycia neuronów lustrzanych. W końcowej części tekstu autor przywołuje także psychoanalityczne mechanizmy zaangażowania w filmowy taniec.
Dance shown on the cinema screen may make a stronger impression on the viewer than if it was watched live. Referring to Climax (2018) by Gaspar Noé, film critics wrote about the first dance scene using terms that suggest its highly intense, physiologically stimulating effect. The on-screen dance is intensified by the audio-visual setting of the film, which provokes a special kind of somatic engagement, manifested through sensations coming from the viewer’s body. Thus, sensuous theory seems to be a particularly adequate methodology for explaining phenomena of the embodied reception of film dance. Analyzing this phenomenon on the example of Climax, the author uses the perspective of Vivian Sobchack’s sensuous theory, referring also to dance phenomenology, affect studies, performance theory and the discovery of mirror neurons. Towards the end of the text, psychoanalytic mechanisms of affective involvement in on-screen dance are also briefly indicated.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2020, 111; 54-70
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: W stronę Nowej Szczerości. Konceptualizowanie przemian wrażliwości w najnowszym kinie polskim
Towards New Sincerity: Conceptualisation of Sensibility Transformations in New Polish Cinema
Autorzy:: Kiełpiński, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/26850563.pdf
Data publikacji:: 2022
Wydawca:: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:: Nowa Szczerość
teoria afektów
współczesne kino polskie
New Sincerity
affect theory
contemporary Polish cinema
Opis:: Artykuł jest próbą przeszczepienia wywodzącej się z literaturoznawstwa anglosaskiego kategorii Nowej Szczerości na grunt refleksji o przemianach kina polskiego ostatnich kilku lat. Rozpoznania zostały przedstawione w świetle trendów współczesnej humanistyki i sztuki, by było możliwe udzielenie odpowiedzi na pytanie, jak wobec nich sytuuje się kino polskie. Na przykładzie filmów Cicha noc (reż. Piotr Domalewski, 2017), Zabij to i wyjedź z tego miasta (reż. Mariusz Wilczyński, 2019) oraz Wszystkie nasze strachy (reż. Łukasz Ronduda, Łukasz Gutt, 2021) autor stara się pokazać rosnące zainteresowanie takimi dyspozycjami afektywnymi bohaterów filmowych jak czułość, podatność na zranienie i troska. Proponowane rozumienie Nowej Szczerości w kontekście kina polskiego odnosi się do filmów, których twórcy podzielają obecne w polskiej debacie publicznej przekonanie o polaryzacji społecznej i kryzysie wspólnoty, a zarazem sugerują inny – reparacyjny, niosący nadzieję – model relacyjności.
The article is an attempt to transplant the category of New Sincerity, which originates from Anglo-Saxon literary studies, to the reflection on the changes in recent Polish cinema. The author's diagnoses are discussed in the context of new trends in the humanities and arts in order to answer the question how Polish cinema is positioned in relation to them. Using the examples of such films as Cicha noc (Silent Night, dir. Piotr Domalewski, 2017), Zabij to i wyjedź z tego miasta (Kill It and Leave This Town, dir. Mariusz Wilczyński, 2019) and Wszystkie nasze strachy (All Our Fears, dir. Łukasz Ronduda, Łukasz Gutt, 2021), the author tries to show the filmmakers' growing interest in such affective dispositions of the protagonists of the movies as sensitivity, vulnerability, and care. The proposed understanding of New Sincerity in the context of Polish cinema refers to films by directors who share the conviction, present in the Polish public debate, about the social polarisation and crisis of community, and at the same time offer a different – reparative and hopeful – model of relationality.
Źródło:: Kwartalnik Filmowy; 2022, 119; 115-134
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:: Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Kiełpiński, Łukasz" wg kryterium: Autor

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język