Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kaminska-Dworznicka, A." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Wpływ metody i warunków suszenia na aktywność drożdży piekarskich
The influence of drying methods, parameters and the way of storage on the activity of bakery yeasts
Autorzy:
Kaminska-Dworznicka, A.
Skoniecka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804077.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
drozdze piekarskie
Saccharomyces cerevisiae
zdolnosc fermentacyjna
warunki suszenia
metody suszenia
sublimacja
fluidyzacja
suszenie rozpylowe
suszenie konwekcyjne
liofilizacja
baker's yeast
fermentative ability
drying condition
drying method
sublimation
fluidization
spray drying
convective drying
lyophilization
Opis:
W pracy zbadano, jak wpływają różne metody suszenia, ich parametry oraz przechowywanie na zdolność fermentacyjną drożdży Saccharomyces cerevisiae. Miarą wykorzystaną do oznaczenia aktywności świeżych drożdży oraz suszy bezpośrednio po suszeniu była ilość CO2 uwolnionego w trakcie pomiaru zdolności fermentacyjnej. Suszono następującymi metodami: fluidyzacyjnie, konwekcyjnie w suszarce tunelowej, liofilizacyjnie i rozpyłowo. W wyniku procesu suszenia oraz w trakcie przechowywania aktywność biologiczna drożdży ulega zmniejszeniu. Najmniejszą degradację zanotowano po dwuetapowym konwekcyjnym suszeniu w temperaturze 40 i 60°C w suszarce tunelowej. Średnie wyniki aktywności zanotowano dla sublimacji przy –40 i –30°C, a także po fl uidyzacji w 40 i 60°C. Liofilizacja przy zamrażaniu materiału w temperaturze –70 i –20°C, suszenie fl uidyzacyjne w 80°C oraz suszenie rozpyłowe spowodowały największą degradację materiału.
In this thesis the research was made over influence of drying methods, parameters and storage on fermentative ability of baker yeast Saccharomyces cerevisiae. To determine the activity of fresh pressed yeast and dehydrated yeast after a drying process the amount of released carbon dioxide during fermentation was measured. Used methods were the following: fluidization, convection in a tunnel dryer, freeze-drying and spray drying. As consequences of adverse effect of drying process its biological activity is decreasing. The least degradation was observed after 2-phase convective drying in a tunnel dryer (40 and 60°C). The average biological activity was reached after freeze-drying (freezing at –40 and –30°C) and fl uidization (40 and 60°C). Freeze-drying (freezing before sublimation at –70 and –20°C), fl uidization at 80°C and spray drying were the most destructive for bakery yeast’ fermentative activity.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2013, 573
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dodatku wybranych biopolimerów na parametry procesu zamrażania modelowego roztworu sacharozy
Effect of adding selected biopolymers on freezing parameters of model sucrose solution
Autorzy:
Rafalska, U.K.
Kaminska-Dworznicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827913.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
utrwalanie zywnosci
zamrazanie
procesy produkcyjne
roztwor sacharozy
roztwory modelowe
biopolimery
czas zamrazania
temperatura krioskopowa
Opis:
Celem pracy było porównanie wpływu dodatku κ-karagenu i jego hydrolizatów oraz białka typu AFP III, ograniczającego krystalizację lodu, na przebieg procesu zamrażania modelowych roztworów sacharozy. Badaniom poddano próbki 30-procentowych roztworów sacharozy bez i z dodatkiem wymienionych substancji ochronnych, zamrożone w temperaturze -20 °C za pomocą kriostatu. Wykazano, że najdłużej zamrażały się próbki z dodatkiem białka AFP III. W porównaniu z próbkami bez dodatków wydłużeniu uległa faza ich domrażania, natomiast czas przemiany fazowej uległ skróceniu o 12 min. Próbki z dodatkiem hydrolizatów κ-karagenu zamrażały się krócej niż próbki z dodatkiem samego κ-karagenu. Czas ten był jednak identyczny jak podczas zamrażania próbek bez dodatku biopolimerów. Jednocześnie drugi etap, czyli czas domrażania próbek zawierających hydrolizaty, uległ wydłużeniu o 30 min w stosunku do czasu domrażania próbek bez dodatku biopolimerów oraz o 20 min w stosunku do próbek z dodatkiem karagenu. Dodatek hydrolizatów, podobnie jak dodatek samego κ-karagenu, wpłynął na skrócenie czasu przemiany fazowej o ok. 80 %. Każda z użytych substancji wpłynęła na podwyższenie temperatury krioskopowej o ponad 1 °C.
The objective of the research study was to compare the effect of adding a kappa carrageenan and its hydrolysates, and a protein type AFP III, which limits the ice crystallization, on the freezing process of model sucrose solutions. There were studied samples of 30 % sucrose solutions without and with those cryo-protective substances added; the samples were frozen at -20 °C using a cryostat. It was proved that the freezing time of the samples with AFP protein added was the longest. Compared to the samples with no additives, the refreezing phase thereof was extended, whereas the time duration of the transition phase was shorter by 12 minutes. The samples with the hydrolyzed kappa carrageenan added got frozen quicker than the samples containing only the kappa carrageenan. On the other hand, that time was similar to the time of freezing the samples without the biopolymers added. At the same time, the second phase, i.e. the time of refreezing the samples with the hydrolysates was extended by 30 minutes compared to the time of refreezing the samples without the polymers added, and it was by 20 minutes longer than the refreezing time of the samples with the carrageenan added. The addition of the hydrolysates and of the kappa carrageenan reduced the time of the transition phase by about 80 %. Each of the substances used caused the cryoscopic temperature to increase by more than 1 °C.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2014, 21, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Study of the properties of vegan ice cream based on almond drink
Badanie właściwości lodów wegańskich na bazie napoju migdałowego
Autorzy:
Kot, A.
Kamińska-Dwórznicka, A.
Barańska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13925566.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
ice cream
vegan ice cream
almond drink
physical property
organoleptic characteristics
crystal structure
cream structure
stabilizer
locust bean gum
xanthan gum
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2020, 600; 21-30
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ hydrolizatów kappa karagenu na ograniczenie nadmiernego wzrostu kryształów lodu w lodach mlecznych
Effect of kappa carrageenan hydrolysates on limiting excessive ice crystals growth in ice creams
Autorzy:
Kaminska-Dworznicka, A.
Samborska, K.
Rybak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825961.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
lodziarstwo
technologia produkcji
lody mleczne
kappa-karagen
hydrolizaty
rekrystalizacja
Opis:
Celem pracy było pozyskanie nowych substancji stabilizujących i zaprojektowanie układu mającego na celu ograniczenie procesu rekrystalizacji w trakcie przechowywania lodów mlecznych. Pierwszy etap badań obejmował proces hydrolizy kwasowej κ-karagenu, z wykorzystaniem H₂SO₄ i HCl. Przy użyciu chromatografii żelowej SEC określono masę cząsteczkową otrzymanych hydrolizatów. Następnie podjęto próbę wykorzystania otrzymanych związków jako stabilizatorów do lodów mlecznych. Kolejnym etapem badań była analiza procesu rekrystalizacji na podstawie fotografii kryształów lodu wykonanych po przygotowaniu lodów mlecznych, po tygodniu oraz po miesiącu ich przechowywania, za pomocą mikroskopu Alphaphot-2 YS2 i kamery Nikon DS-F. W badanych próbkach oprócz κ-karagenu i jego pochodnych zastosowano również dodatek żelatyny, gumy guar, alkoholu i gotowych mieszanek stabilizujących firmy Danisco (DuPont). Hydroliza kwasowa z zastosowanie HCl i H₂SO₄ wpłynęła na redukcję masy cząsteczkowej κ-karagenu ok. 10-krotnie. Na podstawie fotografii kryształów lodu zawartych w lodach mlecznych stwierdzono, że obecność hydrolizatów κ-karagenu miała większy wpływ na ograniczenie procesu rekrystalizacji niż dodatek samego κ-karagenu czy dodatek przemysłowych mieszanek stabilizujących. Po miesiącu przechowania średnica kryształów lodu w próbkach lodów z dodatkiem hydrolizatu κ-karagenu uzyskanego po hydrolizie HCl nie przekroczyła 16 μm, podczas gdy w próbkach z dodatkiem niehydrolizowanego κ-karagenu, po tym samym czasie – przekraczała 25 μm.
The objective of the research study was to produce new stabilizing substances and to develop a system to reduce the recrystallization process while storing ice cream products. The first stage of the research comprised an acid hydrolysis process of κ-carrageenan with the use of H₂SO₄ and HCl. A SEC gel permeation chromatography was applied to determine the weight of the hydrolysates produced. Then, an attempt was made to utilize the compounds produced as stabilizers for ice creams. The next research stage was to analyze, with the use of Alphaphot-2 YS2 microscope and Nikon DS-F camera, the process of recrystallization on the basis of the ice crystals images taken instantly after the ice creams were made, after one week and, next, one month of storing them. In addition to κ-carrageenan and its derivatives, gelatin, guar gum, alcohol, and ready-mixed stabilizing mixtures manufactured by Danisco Co. (DuPont) were added to the samples investigated. The acid hydrolysis with the use of H₂SO₄ and HCl caused the molar mass of κ-carrageenan to decrease by ca. 10 times. Based on the images of ice crystals contained in ice cream products, it was found that the presence of κ-carrageenan hydrolysates had a greater effect on reducing the recrystallization process than the addition of κ-carrageenan alone or the addition of industrial compound stabilizers. As regards the ice cream samples with the added κ-carrageenan hydrolysate after hydrolysis with HCl, after one month of storing the ice creams, the equivalent diameter of ice crystals therein did not exceed 16 μm, whereas, as regards the ice cream samples stored for one month and with the non-hydrolyzed κ-carrageenan added, that diameter exceeded 25 μm.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2015, 22, 5
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ warunków przechowywania na morfologię i wielkość cząstek proszku miodowego
The effect of storage conditions on the morphology and particle size of honey powder
Autorzy:
Samborska, K.
Jedlinska, A.
Dudek, O.
Kaminska-Dworznicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/808946.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Proszek miodowy otrzymany poprzez suszenie metodą rozpyłową z dodatkiem maltodekstryny przechowywano przez 9 tygodni w różnych warunkach (temperatura/ /wilgotność względna: 4°C/40–45%, 25°C/40–50%, 38°C/80%). Bezpośrednio po suszeniu oraz po 1, 5 i 9 tygodniach przechowywania analizowano morfologię (mikroskop skaningowy) i wielkość cząstek (analiza obrazu) oraz oznaczano zawartość i aktywność wody. Stwierdzono, że najkorzystniejsze warunki przechowywania, które pozwoliły na zachowanie formy sypkiego proszku o nieznacznie zmienionej morfologii cząstek oraz stałej zawartości i aktywności wody przez cały okres przechowywania to 4°C/40–45%. Proszek przechowywany w temperaturze 25°C charakteryzował się stabilnymi wartościami zawartości i aktywności wody, jak również tylko nieznacznie zmienioną morfologią, ale tylko do 5. tygodnia przechowywania, po dłuższym przechowywaniu nastąpiły znaczne zmiany morfologii (tworzenie skupisk) oraz obserwowano zbrylanie proszku na skutek wzrostu zawartości i aktywności wody. Proszek przechowywany w temperaturze 38°C już po tygodniu całkowicie zbrylił się, tworząc twardą strukturę upłynniającą się w czasie dalszego przechowywania.
The influence of storage conditions (4°C/relative humidity RH 40–45%; 25°C/ /RH 40–50%; 38°C/RH 80%) and time (1, 5, 9 weeks) on the morphology and particle size of honey powder was investigated. Honey powder was produced in a laboratory spray drier Anhydro (Denmark), with the use of maltodextrin DE15 as a carrier. Spray drying of honey/maltodextrin aqueous solution (honey solids to maltodextrin solids ratio 50:50) was performed at inlet/outlet air temperature 180/80°C, feed rate 1 ml·s–1, atomization disk speed 39000 rpm. Powders particle morphology and size distribution were analyzed based on microphotographs (Hitachi TM 3000 electron microscope, Multiscan software) Water content and activity in powders after subsequent storage periods were also determined. Directly after drying powder was easy flowing, without caking. Particles were regular and scattered, particle size ranged from 8 to 33 μm, what was typical for spray dried materials. During storage the changes of powder morphology and particle size were observed, depending on storage conditions. Storage at 4°C did not affect powder morphology substantially. The powder stored at 25°C was characterized also by slightly changed morphology, but only until 5 weeks of storage. After this time significant changes in morphology were observed (aggregation), along with powder caking. The powder stored at 38°C was completely caked after 1 week of storage, turning into a hard structure that liquefied upon continued storage. A relationship between water content and water activity of powders and their morphology changes during storage was observed. Water content and activity of samples stored at 4°C did not change significantly during storage, which was related to the lack of caking. In powders stored at 25 and 38°C water content was statistically significantly higher after 5 weeks of storage, at the same time a noticeable caking of material was observed at water content of 7.1 ±2.4 (25°C), and its liquefaction at water content 11.4 ±3.1 (38°C). In case of powders stored at 38°C, statistically significant differences in water activity after each storage period were observed, which was associated with intensive caking after 1 week and subsequent liquefaction after subsequent stages. The most favorable conditions for honey powder storage, which allowed to keep the powder form with slightly altered particle morphology and constant water content and activity after 9 weeks of storage, was 4°C/40–45%. Analysis of morphology, water content and activity can be useful in controlling the quality of powders during storage. Difficulties in the application of image analysis in controlling powders quality during storage were noted, due to the aggregation of powder particles in larger, difficult to trace clusters. The dependence between water content and activity and powders morphology was observed – a significant increase in water content and activity was confirmed by caking and even liquefaction.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2017, 591
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ kappa karagenu i jego hydrolizatów na proces zamrażania modelowych roztworów sacharozy
The influence of kappa-carrageenan and its hydrolysates on the freezing process of model sucrose solutions
Autorzy:
Kaminska-Dworznicka, A.
Antczak, A.
Samborska, K.
Pomaranska-Lazuka, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803284.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
kappa-karagen
hydroliza
zamrazanie
temperatura krioskopowa
roztwor sacharozy
roztwory modelowe
kappa-carrageenan
hydrolysis
freezing
cryoscopic temperature
sucrose solution
model solution
Opis:
W pracy zbadano, w jaki sposób dodatek kappa karagenu i jego hydrolizatów może modyfikować przebieg procesu zamrażania modelowych roztworów sacharozy o stężeniu 30 i 40%. Roztwory sacharozy bez dodatku i z dodatkiem substancji ochronnych zamrażano w temperaturze –20°C za pomocą kriostatu, do założonej średniej końcowej temperatury roztworu –15°C. Dodatek hydrolizatów kappa karagenu miał wpływ na przebieg poszczególnych faz procesu zamrażania i podwyższenie temperatury krioskopowej badanych roztworów o 0,2÷0,3°C. Skróceniu uległa faza przemiany fazowej, a wydłużeniu czas domrażania, zarówno dla roztworów 30-, jak i 40-procentowych, przy czym całkowity czas zamrażania w odniesieniu do roztworu sacharozy bez dodatków był krótszy.
The study investigated how the addition of kappa-carrageenan and its hydrolysates can modify the freezing process of the model sucrose solutions at a concentration of 30 and 40%. Sucrose solutions with and without the addition of protective substances were frozen at the temperature of –20°C using a cryostat, up to the average final temperature –15°C. Addition of kappa carrageenan hydrolysates had an impact on the course of the particular phases of the freezing process and an increase in cryoscopic temperature of tested solutions at about 0,2÷0,3°C. Decrease in phase transition, and increase in final freezing time was observed, but still the total time of freezing was shorter, in comparison to sucrose solutions 30 and 40% without additives.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2013, 575
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ parametrów suszenia rozpyłowego na aktywność ektynometyloesterazy i właściwości fizyczne suchych preparatów
Effect of spray drying parameters on the activity of pectin methylesterase and physical properties of dry formulations
Autorzy:
Samborska, K.
Zdrojewska, J.
Witrowa-Rajchert, D.
Kaminska-Dworznicka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/796875.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Suszeniu rozpyłowemu poddawano, z zastosowaniem maltodekstryny DE15 jako nośnika, preparat pektynometyloesterazy (PME) pochodzącej z Aspergillus aculeatus. Stosowano temperaturę powietrza wlotowego 160, 180 i 200°C oraz prędkość obrotową dysku 34 000, 35 000 i 36 000 obr./min. Po suszeniu oznaczano aktywność enzymu oraz właściwości fi zyczne proszków: zawartość wody, rozkład wielkości cząstek, gęstość nasypową luźną i utrzęsioną, rozpuszczalność i higroskopijność. Stwierdzono, że suszenie rozpyłowe jest dobrą metodą utrwalania preparatu PME, ponieważ względna aktywność enzymu po suszeniu wynosiła od 67,8 do 81,0%. Otrzymane proszki miały dobrą rozpuszczalność oraz sypkość, a parametry fi zyczne preparatów uzależnione były od parametrów suszenia. Po przechowywaniu przez 12 tygodni proszki odznaczały się wysoką aktywnością względną PME.
Drying is the method of enzyme preparations preservation. Dried preparations are characterized by high stability and long shelf life, are easy to transport and storage, and their use facilitates the automation and mechanization of the production process. The selection of appropriate parameters of the drying process determines the fi nal enzyme activity and its utility in the process. During drying, the enzyme molecule can claim to numerous adverse changes in biochemical, chemical and physical properties, that cause the loss of their biological activity. The aim of the study was the selection of appropriate parameters (drying temperature and atomisation speed) for pectin methylesterase (PME) from Aspergillus aculeatus preparation spray drying capable of producing a powder of high enzyme activity and favourable physical properties. Liquid preparation of PME was spray dried with the use of maltodextrin DE15 as a carrier at inlet temperature 160, 180 and 200°C, and atomisation speed 34 000, 35 000 and 36 000 rpm. After drying PME activity was determined as well as the physical properties of powder: water content, particle size distribution, bulk density, solubility, and hygroscopicity. It was found that spray drying is a good method for the PME preparation preservation, because the relative activity of the enzyme after drying ranged from 67.8 to 81.0%. Spray drying allows to maintain the high enzyme activity due to short drying time (few seconds) and the relatively low temperature of particles during drying. Moreover, this behaviour of the enzymatic activity during spray drying is the result of the characteristic properties of the enzymes as protein substances: increased thermal resistance under reduced content and water activity. After storage for 12 weeks powders still had high relative PME activity. Powder particles obtained during spray drying had a spherical shape and smooth surface, which is characteristic of the powders obtained by this method. The resulting powders had good solubility and fl ow properties. The physical parameters of preparations were dependent on drying parameters. Inlet air temperature and the atomisation speed affected the solubility, density, hygroscopicity and Hausner ratio of the powders. The optimum parameters, of the tested variants, for the spray drying of PME preparaton, ensuring high activity of the enzyme and good physical properties of powders were: inlet air temperature 160°C and the atomisation speed 36 000 rpm.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2014, 577
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Definiowanie strat i marnotrawstwa żywości
Definitions of food losses and waste
Autorzy:
Niedek, M.
Laba, S.
Kaminska-Dworznicka, A.
Krajewski, K.
Szczepanski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129967.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zywnosc
straty zywnosci
ubytki naturalne
marnotrawstwo zywnosci
odpady zywnosciowe
produkty uboczne
terminologia
definicje
Opis:
W artykule dokonano przeglądu i porównania wybranych definicji związanych z problematyką strat i marnotrawstwa żywności, sformułowanych przez reprezentatywne instytucje i organizacje na poziomie globalnym i europejskim. Normatywną zasadą nakazującą przeciwdziałanie stratom i marnotrawstwu żywności jest zasada trwałego i zrównoważonego rozwoju, której cel 12.3 wyznaczony przez ONZ naka- zuje zmniejszenie ich o połowę do roku 2030. W artykule skupiono się na definicjach takich terminów, jak: żywność, straty oraz marnotrawstwo żywności, ale również: ubytki naturalne, produkty uboczne i odpady żywnościowe, wypracowanych w ramach projektów FLW Standard i FUSIONS. Z przeanalizo- wanych i przytoczonych stanowisk wynika, że terminy te mogą być różnie rozumiane i definiowane, w zależności od potrzeb, celów i obszaru stosowania danej definicji. Widoczne są rozbieżności w ustala- niu punktu początkowego pomiaru strat i marnotrawstwa. W ujęciu globalnym powinny być one uwzględ- niane również na etapie przed zbiorami żywności, natomiast w ujęciu europejskim mogą być liczone dopiero na etapie po zbiorach, od kiedy rozpoczyna się łańcuch rolno-żywnościowy. Odmienne ujęcie dotyczy również produktów ubocznych, które według FAO należy traktować jako stratę i marnotrawstwo żywności, ale według definicji przyjętej w dyrektywie UE nie są one ani stratą, ani odpadem żywnościo- wym. Od definicji kluczowych terminów i kategorii związanych z problematyką strat i marnotrawstwa żywności zależy przedmiot i zakres ich pomiaru. Kwestie te powinny być uwzględniane w metodach badawczych pomiaru i monitorowania strat i marnotrawstwa, w tym odpadów żywności. Wytyczne w tym zakresie na poziomie UE zostały przyjęte w decyzji delegowanej KE w odniesieniu do wspólnej metody i minimalnych wymagań jakościowych jednolitego pomiaru poziomów odpadów żywności w maju 2019 r.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2019, 26, 4; 5 - 16
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ dodatku substancji ochronnych na zakres temperatury krioskopowej i przebieg procesu zamrażania soku z ziemniaka
The influence of cryoprotective substances on the cryoscopic temperature and the curse of freezing of the potato juice
Autorzy:
Kaminska-Dworznicka, A.
Kozlowska, K.
Samborska, K.
Gondek, E.
Jakubczyk, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/804669.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem pracy było określenie wpływu dodatku substancji ochronnych (krioprotektantów), takich jak: alkohol, chlorek sodu oraz kwas askorbinowy, na zakres temperatury krioskopowej i przebieg procesu zamrażania soku z ziemniaka. Zamrażanie prowadzono w kriostacie, w temperaturze –20°C. Temperaturę krioskopową oraz długość poszczególnych etapów procesu zamrażania odczytano z krzywych mrożenia. Wykorzystując bilans masowy procesu zagęszczania, obliczono zawartość wody wymrożonej w badanych próbach. Badania dowiodły, że dodatek wszystkich substancji ochronnych spowodował obniżenie temperatury krioskopowej zamrażanych próbek. Najniższą temperaturę krioskopową (–2,6°C) zanotowano dla soku z dodatkiem NaCl. Całkowity czas zamrażania wszystkich badanych próbek uległ skróceniu w wyniku dodatku substancji ochronnych. Najwięcej wody (91,69%) uległo wymrożeniu w próbie soku z dodatkiem NaCl, co koreluje z obniżeniem temperatury krioskopowej.
The growing interest in potato juice properties is connected with the need of invention of the best methods of its preservation and storage. The aim of this study was to determine the influence of cryoprotective substances such as alcohol, sodium chloride and ascorbic acid on the cryoscopic temperature range and the course of freezing process of the potato juice. Freezing was carried out in two variants using a cryostat temperature of –20°C. The freezing process was carried out by immersion in a cryostat (HUBER CC-505, Germany). The cylindrical vessel (0.05 m diameter and 0.13 m high, 250 ml potential capacity) with 200 ml of the solution was placed in a bath freezing apparatus, in the presence of the cooling liquid SilOil (HUBER, Germany), at the temperature of –20°C. The process was monitored using two thermocouples. Temperature of the cooling liquid and temperature of the solutions were tested to achieve –15°C in the center of the vessel. Records were taken every 60 seconds by the MPI-LAB temperature recorder (Metronic Instruments) connected to the computer. In order to determine the time of particular stages of the freezing process (cooling time, phase change and final freezing) and to determine the freezing point, recorded data were used to prepare freezing curves in Microsoft Excel 2010. On those freezing curves tangent lines were applied to each straight section, which allowed for estimation of the freezing point and time of particular stages. Representative of frozen water in the samples was defined based on the mass balance in cryoconcentration process. Measurements were performed in triplicate. In order to correlate the influence of particular substances on freezing point and time of particular freezing stages, one-way ANOVA analysis of variance and also Tukey significant difference test (α = 0.05) was carried out using R Commander 3.1.3. The study shows that the addition of all protective substances caused lowering of cryoscopic temperature values (the lowest –2.6°C) for the sample with the NaCl addition. The total time of freezing for all samples with the additives, frozen at a temperature of –20°C, was nearly by 20% reduced. The shortest time of freezing was noticed for the sample of juice with the addition of sodium chloride (9 minutes shorter in comparison to the sample without additives). The most water (91.69%) froze in the sample of potato juice with the addition of NaCl, which clearly correlate with the freezing point depression. This study can play a key role, especially when designing new product (such as potato juice) preservation.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2016, 584
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wysokobłonnikowe przekąski zbożowo-warzywne - analiza wybranych właściwości fizycznych i funkcjonalnych
The high-fibre vegetable and cereal based snacks - analysis of selected physical and functional properties
Autorzy:
Gondek, E.
Gauze, J.
Jakubczyk, E.
Janczar-Smuga, M.
Nowak, D.
Stasiak, M.
Kaminska-Dworznicka, A.
Samborska, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/803053.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Opis:
Celem pracy było wyprodukowanie wysokobłonnikowych przekąsek zbożowo-warzywnych oraz ocena wybranych ich cech fizycznych i funkcjonalnych. Chrupki zostały wyprodukowane w zakładzie produkcyjno-handlowym WITPOL sp. z o.o. w Radomiu. Receptury chrupek opracowano z uwzględnieniem aktualnych zaleceń IŻŻ dotyczących zwiększenia udziału w diecie warzyw i owoców oraz błonnika pokarmowego. W pracy badano: aktywność (Rotronic-Hygrolab) i zawartość wody, gęstość, porowatość (piknometr helowy Quantachrome Instruments, USA) barwę w systemie CIE L*a*b*, właściwości mechaniczne podczas testu penetracji (teksturometr TA-HDplus, Stable Micro System) oraz współczynniki: adsorpcji wody (WAI) oraz rozpuszczalności w wodzie (WSI). Aktywność wody chrupek była niska (0,368–0,393), typowa dla kruchych przekąsek zbożowych. Uzyskane chrupki cechowały się porowatością na średnim poziomie ok. 85%. Gęstość geometryczna przekąsek była dość zróżnicowana, chrupki zbożowo-cukiniowo-brokułowe miały istotnie statystycznie niższą gęstość geometryczną i wyższą porowatość. W teście penetracji stwierdzono w tych próbkach więcej pików siły (26 pików w porównaniu do 15 pików dla krzywych penetracji chrupek z dodatkiem dyni) oraz wyższe siły przy założonym odkształceniu. Skład chrupek w dużym stopniu wpływał na ich barwę, dodatek czosnku do chrupek cukiniowo-brokułowych powodował wzrost jasności, wzrost dodatku imbiru spadek jasności chrupek zbożowo-dyniowych. Współczynnik rozpuszczalności w wodzie (WSI) zawierał się w przedziale od 11,47 do 14,01%, a współczynnik adsorpcji od 4,81 do 7,43 g·g⁻¹.
The aim of this work was to produce vegetable and cereals snacks with high content of fibre as well as to evaluate their selected physical and functional properties. Snacks were produced by the manufacturing plant WITPOL Ltd in Radom. The recipes were prepared taking into consideration recommendations of the National Food and Nutrition Institute in order to the increase fruit, vegetable and dietary fibre intake. The selected properties were studied: water activity (Hygrolab, Rotronic), water content, geometric and apparent density, porosity (helium pycnometer Quantachrome Instruments), color using CIE L*a*b* system (Konica Minolta), the mechanical properties during penetration test (texture analyser TA-HDplus, Stable Micro System), water adsorption index WAI, water solubility index WSI. Water activity of snacks was low but typical for crispy cereal snacks (0.368-0.393). The average porosity of obtained snacks was about 85%. The geometric density of materials was differentiated, cereal-zucchini-broccoli snacks characterised statistically lower geometric density and higher porosity than cereal-pumpkin products. The results of the penetration test showed that samples with addition of zucchini generated higher number of force peaks than snacks with pumpkin. The composition of snacks significantly affected the colour. The addition of garlic to zucchini-broccoli snacks caused the increase of brightness parameter, but the incorporation of ginger to cereal- pumpkin material leaded to the decrease of brightness parameter. Water solubility index WSI was in the range from 11.47 to 14.01%. Water absorption index WAI varied from 4.81 to 7.43 g·g⁻¹. The obtained snacks characterised the satisfactory physical and functional properties. The water content and water activity were in the range of values which guarantee the appropriate textural features and storage stability. The values of mechanical descriptors of texture as well as density and porosity indicated the porous structure of snacks which can be linked with favourably perceived texture of product by consumers. The addition of spices (ginger, cinnamon, garlic) considerably affected the color of cereal and vegetable snacks. The presence of spices did not modify the density, mechanical properties and digestibility of snacks. The higher values of force at selected strain were obtained for samples with zucchini and broccoli than for snacks pumpkin which indicated their higher hardness.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2017, 590
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies