Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kaleta, Paweł." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-49 z 49
    Tytuł:
    Przestępstwo dobrowolnego i bezprawnego porzucenia świętej posługi przez duchownego w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    The Offence of Voluntary and Unlawful Abandonment of the Sacred Ministry by a Cleric in the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29551705.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    penal sanctions
    cleric
    sacred ministry
    canon law
    Opis:
    Ustawodawca w kan. 1392 penalizuje przestępstwo porzucenia świętej posługi. Jest to nowa regulacja prawna, która nie ma swojego odpowiednika ani w KKKW, ani w KPK/17. Podmiotem popełnienia przestępstwa jest duchowny. Biorąc pod uwagę trzystopniowy sakrament święceń odnosi się ono do diakona, prezbitera oraz biskupa. Przedmiotem zaś przestępstwa jest umyślne opuszczenie świętej posługi, której celem jest uwolnienie się spod właściwej władzy kościelnej. Autor zwraca uwagę na wszystkie cztery wymagania, aby można zastosować sankcję karną. Do wymagań tych należy: 1) dobrowolne porzucenie świętej posługi; 2) nielegalne porzucenie świętej posługi; 3) zamiar uwolnienia się spod kompetentnej władzy kościelnej oraz 4) sześciomiesięczny, nieprzerwany upływ czasu.
    The offence of voluntary and unlawful abandonment of the sacred ministry is a new provision in the 1983 Code of Canon Law. It has been introduced as a supplement to the bishop’s authority towards offences against special obligation. This study explores legal requirements that a bishop or higher superior is to meet in order to impose a penal sanction on the cleric. These are: voluntary and unlawful abandonment of the sacred ministry for six months continuously, the intention of withdrawing himself from the competent Church authority. The legislator provided for this the penal sanctions that is suspension or additionally expiatory penalty established in can. 1336 §§ 2–4, and in the more serious cases cleric may be dismissed from the clerical state.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 3; 101-113
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Transakcje, które mogą pogorszyć stan majątkowy Kościelnej osoby prawnej (kan. 1295)
    Transactions which the patrimonial condition of the juridical person may be jeopardised (can. 1295)
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369578.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-26
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    transakcje
    umowy
    alienacja
    zarządzanie dobrami kościelnymi
    transactions
    contracts
    allienation
    administration of eclesiastical goods
    Opis:
    Artykuł dotyczy transakcji, które mogą pogorszyć stan majątkowy kościelnej osoby prawnej. Autor dokonuje analizy kan. 1295 i wskazuje na praktyczne przykłady stosowania kan. 1295. Studium artykułu obejmuje: legislacyjny rozwój kan. 1295, znaczenie prawne kan. 1295, procedurę dokonania transakcji, która może pogorszyć stan majątkowy, stosowanie w praktyce oraz wskazanie różnic pomiędzy transakcjami, o których mowa w kan. 1295 a aktami nadzwyczajnego zarządzania. Poprzednikiem kan. 1295 KPK/1983 był can. 1533 CIC/1917. Ustawodawca nie podaje enumeratywnej listy aktów, które należy stosować zgodnie z kan. 1295, ale wskazuje, że statuty kościelnej osoby prawnej powinny być dostosowane do kan. 1291-1294. W Polsce, parafie będąc osobą prawną, nie mają własnego statutu, w zamian stosowane są statuty synodów diecezjalnych. Należy dodać, że zamysłem Coetus było, aby statuty, o których mowa w kan. 1295, były rozumiane w sensie prawa kanonicznego i konsekwentnie były uznawane przez prawo cywilne. Celem takiego sformułowania było, aby akty prawne nieważne kanonicznie były również nieważne w porządku państwowym. W literaturze prawa kanonicznego do transakcji, które mogą pogorszyć stan majątkowy kościelnej osoby prawnej wymienia się następujące rodzaje aktów: zaciąganie pożyczki, ustanowienie hipoteki lub służebności gruntowej, kredyt pod zastaw rzeczy kosztownych, zawieranie długoterminowych umów o dzierżawę lub najmu, zmiana w statusie własności (np. przekształcanie niektórych form własności w spółki), podejmowanie inwestycji finansowych z projektów unijnych.
    This paper concerns the transactions which may jeopardise the patrimonial condition of the juridical person. The Author addresses the legal meaning of can. 1295 and practical examples of applying can. 1295. The content of the study shows the historical development of can. 1295, its meaning and the practical application of this norm. Can.1295 the 1983 Code has its predecessor in can. 1533 CIC/1917. The 1983 Code does not provide an enumerative list of types of acts which should be applied in accordance with can. 1295 but it does state, that the statutes of the juridical person are to conform to the requirements of can. 1291-1294. In Poland for example, parishes do not have their own statutes, but they use the statutes of the diocesan synod. For that reason, the postulate de lege ferenda should be applied in order for parishes have their own statutes, by which the requirements of can. 1291-1294 will be observed. It should be added, that the idea of Coetus for the statutes – referred to in can. 1295 – is to be understood in the sense of canon law and consequently recognised by civil law. The aim of this change is to avoid serious mismanagement: when transaction is civilly valid but canonically invalid. In canon literature, the examples of transactions which may jeopardise condition patrimonium are defined by the following acts: borrowing money; taking out certain mortgages or pledging valuable items as collateral to secure the repayment of a loan; entering into long-term leases; change of status in ownership such as turning over certain property or work to lay management boards; making investments financed by EU projects. These are purely examples of legal acts, as the formulation of a complete list may lead to confusion, as it depends upon the potential impact on the patrimony of the ecclesiastical juridical person.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2016, 2; 63-80
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Entering into sponsorship agreements. Perspectives for charitable works of the Church in Poland
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372332.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Finansowanie dzieł charytatywnych Kościoła
    umowy sponsorship
    zachowanie katolickiej tożsamości
    etyczne dyrektywy
    Financing of charity works in the Church
    sponsorship agreements
    preservation of Catholic identity
    ethics directives
    Opis:
    This study explores the usage of sponsorship agreements as new forms of governance and funding in the delivery of educational and social welfare services which are struggling to support themselves. Sponsorship agreements were developed by religious institutes in the North America which founded charity entities. Significant changes affecting healthcare delivery, led leaders and managers of Catholic healthcare institutions to draw up appropriate sponsorship agreements so as to assure their Catholic identity and the charism of their works. This article aims to show the ways in which a sponsorship agreement may be drawn up in order to enable a church entity to carry out its charitable works effectively. The author commences with great focus on canon law and the legal definition of “sponsorship” in order to further determine the necessary requirements to establish public juridic persons for healthcare ministry. The requirements of Catholic healthcare agreements provide the crucial part of the text. This includes the following elements: 1) Catholic mission; 2) Catholic identity; 3) compliance with canon law; 4) ownership; and 5) reserved powers. These elements should be taken into account especially when sponsorship agreements involve non Catholic parties. The analysis of sponsorship agreements is based on the new legal arrangements developed in the U.S.A. and in Canada. Its purpose is to provide practical guidance for sponsorship agreements in Poland, which is yet unknown both in civil and canon law. This article provides practical guidance for sponsorship agreements that are constantly affected by numerous social and economic changes.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 1; 83-104
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Akty alienacji i transakcji w instytutach życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego
    Acts of alienations and transactions in the institutes of consecrated life and associations of apostolic life
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372401.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-09
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    transakcje
    które mogą pogorszyć stan mająt-kowy osoby prawnej
    dzierżawa nieruchomości
    zawarcie kredytów hipotecznych
    akty alienacji
    acts of alienation
    transactions which can worsen the patrimonial condition of a juridic person
    a lease of buildings
    credit mortgages
    Opis:
    The points explored in this study refer to the guidelines published by the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life entitled Economy at the service of the charism and mission. These guidelines aim to provide guidance to administrators involved in the practical implementation of acts of alienation and transactions.All sales exceeding the maximum amount pursuant to can. 638 § 3 require the Congregation’s authorization, regardless of whether the goods are ascribed to the stable patrimony. In Poland for instance, the maximum amount is €1.000.000. Superior general should present such requests for authorization, having initially sought consent from their council. Apart from the requirement contained in the 1983 Code of Canon Law, the Congregation also requires the submission of a sworn assessment of the goods to be alienated. The alienation of goods is not an independent act. The Congregation emphasizes that major superiors should „act together” with the local church. Prior to submitting a request for authorization, he or she should therefore request the written opinion of the ordinary of the place where the property is located.Those major superiors intending to proceed with the closure of a community or work, should also inform other religious institutes in the same area about their intentions. This should be done in order to ensure that the diocese does not become deprived of religious congregations. In order to reduce risks arising from alienation or transactions, the Congregation recommends collaboration with external professionals (lay people or members of other religious institutes) in order to avoid the rash recourse of engaging a single professional worker. If possible, the Congregation recommends that priority is given to church institutions to purchase these alienated goods.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 4; 131-150
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zakres kompetencji proboszcza do reprezentowania parafii w stosunkach majątkowych w świetle KPK/1983
    The Competence of the Parish Priest to Represent the Parish in Matters Regarding Property Relations in the Ligt of CCL 1983
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1861588.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Opis:
    In conclusion, it must be stated, that the parish priest is the only person authorized to represent the parish in matters regarding property matters. His responsibility in representing the parish defines the law and is related to ordinary and extraordinary type of management. In the event of extraordinary type of management the parish priest acts lawfully in the name of parish, if he previously receives a written mandate from the Ordinary in charge (can. 1281 § 1-2), however in the event of alienation, it is permitted to act lawfully with the permission from the diocesan bishop according to cannon law (can. 1291, 1292, 1295) Such norms do not have standards which may cause the parish priest consequences related to management performance or invalid legal transactions. In such cases, sanctions can only be made against the administrator (look. can. 1281 § 3). Legal limitations in making legal actions in the form of consent of another parent entity are understandable and are intended to protect church property from unpredictable acts. Although the parish council finance committee has a role in the management of assets, it cannot influence the effectiveness of legal action undertaken by the parish priest on behalf of the parish. If the parish priest fails to consult the parish council for economic affairs, there may be indication of reckless action and lack of prudence by the parish priest. In light of these comments it would seem reasonable to state, that the regulation of application of canon law regarding the scope of representation of the estate of the parish priest seems to be consistent. However, the defect would occur through failure to comply with canon law. Thus the postulate would be better education of the clergy, not only in liturgical and pastoral matters, but also in legal matters. Similarly this should be reflected in examinations for parish priests. Up till now sufficient knowledge of canon law and civil law, may guarantee secure legal transactions. This would ensure, that the Church becomes more credible.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2012, 22, 4; 185-202
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Władza nadzorowania zarządzaniem dobrami kościelnymi (kan. 1276 § 1-2)
    Supervisory Authority of the Ordinary Concerning Administration of Ecclesiastical Goods (can. 1276 § 1-2)
    L’autorité de superviser l’administration des biens ecclésiastiques (can. 1276 § 1-2)
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1917269.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    władza rządzenia
    ordynariusz
    dobra kościelne
    Power of governance
    the Ordinary
    ecclesiastical goods
    Opis:
    Władza nadzorcza w odniesieniu do dóbr kościelnych umocowana jest w munus regendi biskupa diecezjalnego, którego jednym z celów jest troska, aby do dyscypliny kościelnej nie wkradły się nadużycia. Celem artykuły było przedstawienie zadań nadzorowania ordynariusza w zakresie zarządzania dobrami kościelnymi. Istotną treścią nadzorowania jest nie tyle kontrola, ile czuwanie; za taką eksplikacją przemawia użycie kan. 1276 § 1 i z kan. 392 § 2 łacińskiego czasownika advigilare – ‘czuwać’, ‘troszczyć się’. Przedstawiona analiza KPK/83 wskazuje, że ordynariusz władzę nadzoru wykonuje w dwojaki sposób: przed dokonaniem aktu prawnego oraz po jego dokonaniu. Do zakresu władzy nadzorczej ordynariusza należy: a) wydanie szczegółowych instrukcji dotyczących zarządu dóbr kościelnych; b) wydanie stosownych zezwoleń aktów związanych z zarządem dobrami kościelnymi; c) ingerowanie w przypadku zaniedbań zarządcy. W zakresie wykonywania władzy nadzorczej prawodawca wprowadził dwa ograniczenia; dotyczą one publicznych osób prawnych podlegających jego władzy oraz  zachowania prawnych tytułów przyznających większe uprawnienia. Autor wnioskuje, że przepisy prawne dotyczące nadzoru są narzędziem ochrony dóbr kościelnych, aby te były wydatkowane zgodnie z celami dóbr kościelnych. Zachowanie prawa nadzoru ma przyczynić się do podjęcia większej odpowiedzialności za dobra kościelne i zbudowania większego zaufania wobec osób, które zarządzają dobrami kościelnymi. 
    This paper concerns the supervisory authority of the ordinary concerning ecclesiastical goods. The question which the Author poses is: What are Ordinary’s competences in relation to the administration of all the goods which belong to public juridical persons subject to him?  The content of the study shows that the essence of supervisory authority is administration to ensure that abuses do not creep into ecclesiastical discipline. In this context, can. 392 §2 is a clarification of can. 1276 §1-2. The scope of the supervisory authority of the Ordinary relates mainly to: issue special instructions, within the limits of universal and particular law; issue relevant permissions of acts of extraordinary administration; intervene in case of negligence of administrator. The 1983 Code has determined two limits in performing the supervisory authority: the first concerns public juridical persons subject to the authority of the Ordinary. The second requirement is to observe legal titles which may give greater rights. For example the religious house of diocesan right. Canon law in regard to supervision, is the instrument of protection of ecclesiastical goods, in order to ensure that they are used in accordance with the objectives of ecclesiastical goods. The supervision right is to help undertake greater responsibility for ecclesiastical goods and to build greater confidence in the people who administer them.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2015, 4, 2; 25-38
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Parafialna rada duszpasterska a parafialna rada ds. ekonomicznych
    The Parish Pastoral Council and the Parish Finance Council
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806761.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    parafialna rada duszpasterska
    parafialna rada ds. ekonomicznych
    parish pastoral council
    parish finance council
    Opis:
    Parafialna rada duszpasterska i parafialna rada ds. ekonomicznych są nowymi instytucjami ustanowionymi przez KPK/83. Dają możliwość aktywnego zaangażowania się świeckich w działalność Kościoła na poziomie parafialnym. Celem artykułu była próba odpowiedzi na pytanie, czy parafialna rada duszpasterska i parafialna rada ds. ekonomicznych mogą być połączone w jedno gremium parafialne. Przedstawiona analiza obydwóch rad parafialnych wskazuje, że są to odrębne gremia parafialne. Prawodawca w KPK/83 nie przewiduje żadnych wspólnych kompetencji pomiędzy parafialną radą duszpasterską a parafialną radą ds. ekonomicznych. Taki wniosek uznała również Papieska Komisja ds. Rewizji Kodeksu Prawa Kanonicznego. Na pytanie: czy możliwe jest połączenie dwóch rad parafialnych w jedną parafialną radę, autor stwierdza, że prawodawca kodeksowy nie przewiduje takiej możliwości prawnej. Dowodzi temu instrukcja Kongregacji ds. Duchowieństwa o niektórych kwestiach dotyczących współpracy wiernych świeckich w ministerialnej posłudze kapłanów Ecclesia de mysterio (15 sierpnia 1997).
    This paper concerns the parish pastoral council and the parish finance council. The question which the Author addresses is whether the parish pastoral council and the parish finance council can be connected together in one parish council. The content of the study shows that the work of both parish councils demonstrates active engagement of the Christian faithful in the life of the parish. The parish pastoral council is an advisory body which assists the parish priest in his pastoral tasks. The establishment of the parish pastoral council according to can. 536 § 1 is not obligatory. The decision as to whether or not a pastoral council is to be established in each parish of the diocese is left to the diocesan bishop; following consultation with presbyteral council (can. 536 § 1). The parish pastoral council possesses a consultative vote only and it is regulated by the norms laid down by the diocesan bishop (can. 536 § 2). The parish finance council is also an advisory body which assists the parish priest in matters of mthe administration of parish temporal goods in accordance with can. 1281‑1288. The establishment of the parish financial council, according to can. 537 is obligatory. The legislator does not provide the citereria of common competence for both the parish pastoral and the parish financial council. In the instruction on certain questions regrding the collaboration of the non-ordained faithful in the sacred ministry of priest Ecclesia de mysterio (15 August 1997) pope John Paul II recommended that: “The parish councils established by universal law cannot be replaced any parallel entity” (art. 5 § 5). Both parish councils can work together for the common good of the parish. In this regard, particular law should lay down rules on such cooperation.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2015, 25, 4; 133-149
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pojęcie patrimonium stabile
    The concept of patrimonium stabile
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1806941.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dobra koscielne
    alienacja
    zarzadzanie nadzwyczajne
    ecclesiastical goods
    alienation
    extraordinary administration
    Opis:
    Patrimonium stabile jest pojęciem nowym. W KPK/83 występuje dwa razy: w kan. 1285 i w kan. 1291, jednak bliżej prawodawca nie wyjaśnia znaczenia użytego pojęcia. Celem artykułu jest ukazanie znaczenia patrimonium stabile. Przedstawiona analiza genezy pojęcia patrimonium wskazuje, że intencją prawodawcy nie było uniemożliwienie dokonania alienacji, ale ochrona dóbr kościelnych stanowiących podstawę istnienia i działania kościelnej osoby prawnej. W dalszej części autor przedstawia różne interpretacje patrimonium stabile wypracowane przez kanonistów, aby ostatecznie przedstawić własną koncepcję. Autor wskazuje, że do pojęcia patrimonium stabile nie zalicza się dóbr, które należą do codziennego użytku, ale zgodnie z wypracowaną doktryną, należy rozumieć dobra ruchome i nieruchome, stanowiące minimalną podstawę materialną osoby prawnej, które pozwalają na realizację celów, dla których została ona utworzona. Artykuł kończy wnioskami, że w księgach inwentarzowych winno być odnotowane, co należy do patrimonium stabile osoby prawnej (kan. 1283, 2º). Zarządcy nie mogą dokonywać darowizn na cele pobożności lub chrześcijańskiej miłości z dóbr ruchomych należących do patrimonium stabile (kan. 1285). Chcąc dokonać jakichkolwiek aktów alienacji dóbr należących do patrimonium stabile, zarządcy są zobowiązani zachować kan. 1291-1294 oraz kan. 638 § 3, kiedy ich wartość przekracza określoną w prawie sumę.
    The patrimonium stabile is a new concept in the 1983 Code. It  comprises of moveable and im-movable goods, which by the legitimate designation (legitima assignatione) of the competent eccle-siastical authority were established as a secure basis for the existence of juridical person for the fu-ture. Patrimonium stabile allows the independent fulfillment of the mission of the juridical person for which it was established and therefore is subject to legal protection in accordance with the law. The distinction between stabile and non stabile patrimonium should be recorded regularly in the up-dated inventories (can. 1283, 2º). Administrators cannot make gifts for pious purposes or Christian charity out of the movable goods which is part of the patrimonium stabile (cf. can. 1285). In order to make any act of alienation of ecclesiastial goods, stating patrimonium stabile, administrators are required to observeve can. 1291-1294 and can. 638 § 3, whenever their value exceeds the sum determined by law. Canons on alienation (can. 1291-1294) should be obseved not only in alienation, but also in any dealings in which the patrimonial condition of the juridical person may be jeopardised (can. 1295). Patrimonium stabile is not subject to taxation, but the income derived from it may be taxed (see. can. 264 § 2 and can. 1263).
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 4; 147-161
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Towards a New Understanding of Mass Stipends
    Ku nowemu rozumieniu stypendiów mszalnych
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1771262.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-17
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Mass stipends
    Mass offerings
    Canon law
    the Sacrament of the Eucharist
    Stypendia mszalne
    ofiary z racji Mszy św.
    prawo kanoniczne
    sakrament Eucharystii
    Opis:
    Pojęcie „stypendiów mszalnych” zostało utrwalone w długoletniej tradycji Kościoła. Ich uzasadnienie można znaleźć w liście apostolskim Firma in traditione oraz w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. Mimo to zrozumienie ich znaczenia nie jest jasne i często bywa mylone z kupowaniem sakramentów lub rodzajem opłaty za wykonaną usługę. Z historycznego punktu widzenia stypendium Mszy św. wywodzi się z procesji z darami podczas sprawowania Mszy św. To właśnie podczas offertorium uczestniczący w celebracji Eucharystii składali swoje dary. Niniejsze opracowanie analizuje koncepcję tzw. stypendiów mszalnych i ich ewoluującą formę w praktyce Kościoła. Autor zwraca uwagę na fakt, że ofiary składane z racji Mszy św. muszą być spójne z teologią sakramentu Eucharystii i jego ścisłego związku między celebransem a ludem wiernych. Ostatecznie ofiary te przyczyniają się do dobra Kościoła oraz uczestniczą w jego trosce o utrzymanie szafarzy i dzieł.
    The term of “Mass stipends” have been preserved in the longstanding and venerable tradition of the Church. Their justification can be found in the Apostolic letter Firma in traditione and in the 1983 Code of Canon Law. Even so, understanding their meaning is not clear and often confused with buying sacraments or a type of financial payment for a service rendered. From a historical viewpoint, the Mass stipend seems to trace its origin to the offertory of the Mass. It was during the Offertory that the faithful, who were participating in the Eucharistic celebration, offered their gifts. This study explores the concept of the so-called Mass stipend and their evolving form in the practice of Church. For a proper understating of Mass offerings, it is important to point out that they must be coherent with the Eucharistic theology of sacramental sacrifice, of the close connection between the celebrant and the people in their common act of worship, and of the gratuity of this great gift of the Lord to his people. Ultimately, Mass offerings contribute to the good of the Church and share its concern to support its ministers and works.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 30, 3; 197-212
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uprawnienie konferencji biskupów do ustanowienia aktów nadzwyczajnego zarządzania
    The Competence of the Conference of Bishops to Define Acts of Extraordinary Administration
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1772828.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    akty nadzwyczajnego zarządzania
    konferencja biskupów
    transakcje
    które mogą pogorszyć stan majątkowy osoby prawnej
    acts of extraordinary administration
    bishops’ conference
    transaction
    which can worsen the patrimonial condition of a juridical person
    Opis:
    Celem artykułu jest ukazanie wymogu prawnego ustanowienia aktów nadzwyczajnego zarządzania przez konferencję biskupów (kan. 1277 in fine). W Polsce, jak dotąd, Konferencja Episkopatu ich nie zdefiniowała. Analiza prawa partykularnego innych konferencji wskazuje na ukształtowanie się trzech kryteriów, za pomocą których są określane akty nadzwyczajnego zarządzania. Wymóg prawa kanonicznego stanowi, że akty te nie mogą być określane na podstawie instrukcji, lecz dekretu (kan. 455). Aby mógł on wejść w życie, powinien uzyskać recognitio od Kongregacji ds. Duchowieństwa. Ustalenie, które akty należy uznać za akty nadzwyczajnego zarządzania, jest kluczowe dla rozróżnienia tychże aktów od transakcji, która może pogorszyć stan majątkowy kościelnej osoby prawnej (kan. 1295), oraz istotne dla organów kolegialnych udzielających zgody na dokonanie tychże aktów (kan. 1277).
    The article explores the legal requirement for defining the acts of extraordinary administration by the conference of bishops (can. 1277 in fine). In Poland, the Episcopal Conference has not yet defined these acts of administration. The analysis of the particular law of other conferences lays down three criteria for establishing acts of extraordinary administration. The requirement of canon law stipulates that those acts cannot be determined on the basis of the instructions, but the decree (can. 455). For the decree to enter into force it is to obtain recognition from the Congregation for the Clergy. Therefore, the above-mentioned acts are important not only to distinguish these acts from transactions which can worsen the patrimonial condition of a juridical person (can. 1295), but also for collective bodies who are to give the consent to place these acts (can. 1277).
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2021, 31, 1; 181-198
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legal determinants for running a parish based economic activity
    Prawne uwarunkowania do wykonywania działalności gospodarczej przez parafię
    Les conditions légales pour la réalisation des activités économiques de la paroisse
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1791280.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    economic activity
    legal personality of the parish
    entrepreneur
    business taxation
    działalność gospodarcza
    osobowość prawna parafii
    przedsiębiorca
    opodatkowanie działalności gospodarczej
    Opis:
    Celem artykułu było ukazanie uwarunkowań prawnych parafii w zakresie wykonywania działalności gospodarczej. Parafia na mocy art. 32 i 20 Konstytucji RP, art. 4 ust. 2 Konkordatu oraz art. 55 ust. 3 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP, posiada osobowość prawną i może występować jako organ prawa handlowego. Stosowne potwierdzenie stanowi w tym względzie kan. 1259 KPK/1983 oraz pkt 3.19 Instrukcji Konferencji Episkopatu Polski w sprawie zarządzania kościelnymi dobrami materialnymi. Podkreślić należy, że działalność gospodarcza wykonywana przez parafię jest drugorzędnym przedmiotem jej funkcjonowania, a korzystanie z tych uprawnień pełni funkcję wspierającą w realizacji jej celu pierwszorzędnego. Tym samym parafia, jako wspólnota wiernych, dowodzi, że nie tylko właściwie zarządza majątkiem parafialnym, lecz także służy powiększaniu miejsc pracy, integracji społeczności parafialnej, jak i współpracy między parafiami. Znamiennym jest również fakt, że parafia będąc uczestnikiem obrotu gospodarczego, uzyskuje kwalifikacje przedsiębiorcy i może wykorzystywać typowe dla przedsiębiorcy instrumentarium prawne, jakim są m. in. zwolnienia z tytułu niegospodarczej działalności statutowej. Analiza obowiązujących regulacji prawnych dotyczących podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej przez parafię, nie daje podstaw do ich krytycznej oceny. Tym niemniej niejasny wydaje się brak numeru rejestru KRS przez parafię. Stąd rodzi się postulat de lege ferenda, aby problem uzyskania numeru KRS stał się przedmiotem debat Komisji Wspólnej Rządu i Episkopatu lub Komisji Konkordatowej, a w konsekwencji przyczynił się do próby nowelizacji ustawy o Krajowym Rejestrze Sadowym. Dobrym wzorem, w tym zakresie, mogą być również przepisy ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, które jasno określają wymogi statutu Kościoła i związku wyznaniowego, dotyczące jednostek organizacyjnych mających osobowość prawną. Trwanie przy niejasnej regulacji, która de lege lata obowiązuje, narusza zasadę pewności obrotu, a także nie wpływa dobrze na postrzeganie Kościoła katolickiego jako instytucji zaufania publicznego. Odnośnie do braku zrozumienia społecznego – jakim jest wykonywanie działalności gospodarczej przez parafie – słusznym wydaje się powoływanie fundacji lub stowarzyszeń do jej prowadzenia. W ten sposób można uniknąć zatarcia granic pomiędzy działalnością gospodarczą a konfesyjną parafii.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2013, 2(15); 129-143
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koordynacja systemów zabezpieczenia społecznego w Unii Europejskiej a Brexit
    Co-ordination of social security systems in the European Union and Brexit
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1818809.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Brexit
    prawa socjalne
    zabezpieczenie społeczne
    koordynacja
    Unia Europejska
    prawo Unii Europejskiej
    social rights
    social security
    co-ordination
    European Union
    European Union law
    Opis:
    Proces wystąpienia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej (Brexit) przyniesie z pewnością różnorakie konsekwencje w zakresie zabezpieczenia społecznego. Warto zatem przyjrzeć się perspektywie Brexitu z punktu widzenia koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w UE, w szczególności biorąc pod uwagę uprawnienia socjalne Polaków w Zjednoczonym Królestwie (a także uzupełniająco i porównawczo Brytyjczyków w Polsce). Celem opracowania jest syntetyczne przedstawienie obecnego stanu koordynacji pod tym właśnie kątem. Biorąc pod uwagę czas powstania tekstu, można stwierdzić, że rysuje się możliwość braku formalnego porozumienia w sprawie Brexitu między Unią Europejską a Zjednoczonym Królestwem. Choć taki rezultat negocjacji między stronami trzeba uznać za zdecydowanie negatywny, to jednak stosowne zmiany w prawie UE zostały już przygotowane do wejścia w życie, zaś gwarancje dotyczące omawianych praw zostały formalnie przedstawione. Zakres i sposób ich faktycznego wprowadzenia w życie zależeć będą jednak od rozstrzygnięć politycznych.
    Withdrawal of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland from the European Union (Brexit) will defifi nitely bring various consequences in the field of social security. It is therefore worthwhile to analyse its current perspectives from the point of view of the co-ordination of social security in the EU, taking into account in particular the situation of Poles residing in the United Kingdom (as well as, in a comparative and auxiliary manner, of the British residing in Poland) and of their social rights. Therefore, the article synthetically presents the current state of the EU co-ordination of social security systems in this context, focusing on the examples given above. It has been written at a time, when the prospect of a no-deal Brexit starts looming as a distinct possibility. Even though such a lack of agreement between the parties in question might bring adverse consequences for the said rights, appropriate legal changes (in particular to the EU law) have already been prepared to enter into force, and guarantees of preservation of the rights in question have already been formally put forward. Nevertheless, their scope and practical implementation is still dependent on further political decisions.
    Źródło:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2019, VIII, 9; 53-65
    2299-2332
    Pojawia się w:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Nie jesteśmy cwaniakami na brytyjskim socjalu”*. Brexit a zabezpieczenie społeczne Polaków w Zjednoczonym Królestwie na przykładzie zabezpieczenia od bezrobocia
    ‘We’re no idle-loafers on the British dole’. Brexit and the social security of Poles in the United Kingdom – example of protection from unemployment
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1818980.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Brexit
    prawa socjalne
    zabezpieczenie społeczne
    bezrobocie
    social rights
    social security
    unemployment
    Opis:
    Celem opracowania jest syntetyczne przedstawienie obecnego stanu brytyjskiego systemu zabezpieczenia społecznego w kontekście Brexitu i jego konsekwencji dla Polaków przebywających w Wielkiej Brytanii na przykładzie zabezpieczenia od bezrobocia. Prawa, z których korzystają Polacy, nie posiadają statusu „praw nabytych” w rozumieniu prawa międzynarodowego i dlatego są przedmiotem negocjacji w ramach Brexitu. Brak porozumienia między Wielką Brytanią a Unią Europejską w zakresie zabezpieczenia społecznego będzie miał negatywne konsekwencje dla Polaków przebywających na Wyspach Brytryjskich.
    Withdrawal of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland from the European Union (Brexit) will definitely, and in various manners, influence the situation of Poles residing there. Rights, which they currently enjoy, do not possess the status of ‘acquired rights’ under international law and have, in consequence, become subject to Brexit negotiations between the UK and the EU. It is therefore worthwhile to analyse the situation of Poles in the United Kingdom from the point of view of their social rights in particular. The article synthetically presents therefore the current state of the British social security system in this context, focusing on the example of protection from unemployment. It has been written at a time, when guarantees of preservation of the rights in question have already been formally put forward, but their practical implementation is still dependent on the overall result of the EU-UK negotiations, and a still possible lack of agreement between the parties would defifi nitely bring adverse consequences for these rights.
    Źródło:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2018, VII, 8; 49-59
    2299-2332
    Pojawia się w:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polscy młodzi bogowie? Brexit a brytyjski system emerytalny i zabezpieczenie społeczne Polaków w zakresie emerytur w Zjednoczonym Królestwie
    „Young Polish Gods?” Brexit, the British pension system, and pensions of Poles in the United Kingdom
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1819038.pdf
    Data publikacji:
    2018-07-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Brexit
    prawa socjalne
    zabezpieczenie społeczne
    emerytury
    brytyjski system emerytalny
    social rights
    social security
    pensions
    British pension system
    Opis:
    Proces wystąpienia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej (Brexit) przyniesie różne konsekwencje dla mieszkających tam Polaków. Prawa, z których nasi obywatele korzystają, niestety nie posiadają statusu „praw nabytych” w rozumieniu prawa międzynarodowego. Dlatego są przedmiotem negocjacji w ramach tego procesu. Celem opracowania jest syntetyczne przedstawienie obecnego stanu brytyjskiego systemu zabezpieczenia społecznego w odniesieniu do świadczeń emerytalnych Polaków. Brak porozumienia w zakresie zabezpieczenia społecznego w procesie negocjacji będzie miał negatywne konsekwencje dla Polaków przebywających w Wielkiej Brytanii. Istnieją jednak podstawy do ostrożnego optymizmu w kwestii gwarancji utrzymania posiadania omawianych praw.
    Withdrawal of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland from the European Union (Brexit) will defifi nitely bring various consequences for the Poles residing there. Rights, which they currently enjoy, are a subject of the Brexit negotiations, especially as they do not possess the status of ‘acquired rights’ under international law. It is therefore worthwhile to analyse the situation of Poles in the United Kingdom from the point of view of their social rights in particular, including their rights with a long-time perspective, e.g. in the respect of pensions. The article synthetically presents therefore the current state of the British pension system in this context. It is being published at a time, when the results of the negotiations in question can’t yet be foreseen. However, it may already be stated, that a lack of withdrawal agreement would be their one defifi nitely negative result, and that there are grounds for cautious optimism as to the guarantees of preservation of the said rights.
    Źródło:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2018, VII, 7; 38-52
    2299-2332
    Pojawia się w:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aktualne działania Unii Europejskiej w zakresie zabezpieczenia społecznego (dyrektywa o pracowniczych programach emerytalnych)
    Current activities of the European Union in the field of the social security
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1833963.pdf
    Data publikacji:
    2014-03-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    zabezpieczenie społeczne
    pracowniczy program emerytalny
    prawo Unii Europejskiej
    social security
    occupational pension scheme
    European Union laws
    Opis:
    Ponieważ oczekuje się, że pracownicze programy emerytalne będą odgrywały większą rolę w zapewnianiu adekwatnych dochodów na emeryturze, należy zagwarantować, by zasady funkcjonowania tych programów nie stanowiły przeszkody dla swobodnego przemieszczania się pracowników pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Omawiana dyrektywa stanowi nową regulację UE w zakresie pracowniczych programów emerytalnych. Ma ona na celu ułatwienie korzystania z prawa do swobodnego przemieszczania się pracowników na terytorium UE poprzez ograniczenie przeszkód, które wynikają z niektórych zasad dotyczących dodatkowych programów emerytalnych związanych ze stosunkiem pracy. Biorąc pod uwagę okoliczności przyjęcia dyrektywy, trudno obecnie stwierdzić, czy i kiedy w ujętej w niej materii zajdą dalsze zmiany, a także w jakim kierunku miałyby one nastąpić.
    Since it is expected, that occupational pension schemes will play a greater role in ensuring adequate income in retirement, it ought to be ensured, that the principles of operation of these programmes do not constitute an obstacle to the free movement of workers between Member States of the European Union. The directive in question therefore constitutes new EU regulations aimed at facilitating the exercise of the right of workers to freedom of movement between Member States by reducing the obstacles created by certain rules concerning supplementary pension schemes linked to an employment relationship. Taking into account the circumstances of the adoption of the directive, it is hard to predict if and when further changes in the matter in question will occur, as well as the direction, in which they would then be heading.
    Źródło:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2014, III, 3; 87-90
    2299-2332
    Pojawia się w:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprawozdanie z konferencji „Przyszłość sektora zdrowotnego” z 6 marca 2008 roku
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/635245.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Opis:
    Wyzwania i bariery, jakie napotykają w Unii Europejskiej usługi zdrowotne oraz pracownicy szeroko rozumianej służby zdrowia – w tym pierwszym przypadku skatalizowane wskutek odkładania przez Komisję Europejską (KE) przedstawienia projektu dyrektywy o usługach zdrowotnych (jego analizie konferencja miała zostać poświęcona zgodnie z pierwotnym zamysłem), która to konieczność pojawiła się wskutek ich wyłączenia z zakresu przedmiotowego tzw. dyrektywy usługowej, jak również w związku z najnowszym orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (ETS) – stały się przyczyną zorganizowania przez Frakcję Europejskiej Partii Ludowej – Europejskich Demokratów (EPL-ED) w Parlamencie Europejskim (PE) oraz Europejską Federację Pracowników Służb Publicznych (EUROFEDOP) konferencji pt. „Przyszłość sektora zdrowotnego” (The future of the health sector), która odbyła się w siedzibie Komitetu Regionów Unii Europejskiej.
    Źródło:
    Zdrowie Publiczne i Zarządzanie; 2008, 6, 1-2
    2084-2627
    Pojawia się w:
    Zdrowie Publiczne i Zarządzanie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zabezpieczenie społeczne pracowników organizacji międzynarodowej – Unia Europejska a Organizacja Narodów Zjednoczonych
    Social security for employees of an international organisati on – the European Union and the United Nations
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/541707.pdf
    Data publikacji:
    2016-09-27
    Wydawca:
    Zakład Ubezpieczeń Społecznych
    Tematy:
    zabezpieczenie społeczne
    pracownicy organizacji międzynarodowej
    Organizacja Narodów Zjednoczonych
    Unia Europejska
    social security
    employees of an international organisation
    United Nations
    European Union
    Opis:
    Pracownicy organizacji międzynarodowych są często objęci szczególnymi systemami zabezpieczenia społecznego. Zarówno Organizacja Narodów Zjednoczonych, jak i Unia Europejska stworzyły dla swoich pracowników odrębne fundusze emerytalne. Ponadto w przypadku UE odrębne rozwiązania istnieją również w zakresie ubezpieczenia zdrowotnego – w odniesieniu do którego sytuacja w ONZ jest bardziej złożona – oraz, w niektórych przypadkach, ubezpieczenia od bezrobocia. Omawiane systemy, choć pod pewnymi względami uproszczone, zawierają również przykłady interesujących rozwiązań prawnych. Analiza porównawcza zabezpieczenia społecznego, obejmującego pracowników różnych organizacji międzynarodowych może zatem mieć znaczenie zwłaszcza w związku z rosnącą praktyczną doniosłością tego rodzaju rozwiązań dla Polaków zatrudnionych w instytucjach UE.
    Persons employed by international organisations are frequently covered by specifi c social security systems. Both the United Nations as well as the European Union have created separate pension schemes for their employees. In the EU they are also covered by a separate, Joint Sickness Insurance Scheme (as well as, in some cases, by unemployment insurance), while their health insurance status in the UN is more complex. Even though these systems may appear simplified in some aspects, they also consist of interesting legal solutions. A comparative analysis of the social security for the employees of various international organisations is therefore merited, particularly. Due to its growing practical importance for Poles employed in EU institutions.
    Źródło:
    Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka; 2016, 2; 101-126
    1731-0725
    Pojawia się w:
    Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasady zawierania umowy dzierżawy w Kodeksie prawa kanonicznego z 1983 roku
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554689.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    canon law
    lease
    alienation
    particular law
    temporal goods
    Opis:
    Leasing is one way of managing wasteland belonging to the ecclesiastical juridical person. The equivalent of this contract is the payment of rent to lessor. Cannon Law uses regulations connecting with alienation (cc. 1291–1294) to protect the ecclesiastical goods belonging to the juridical person, from the risk of a worse economic condition. The Polish Bishops’ Conference has not developed appropriate standards in connection with cc. 1297, therefore the statutory ecclesiastical right of the juridical person should be retained, in the event of their absence, the particular law established by the diocesan bishop allows for those subordinate to the Church, the power of corporation.The validity of the lease agreement should include: To observe the civil law in the given country, to obtain the written consent of the relevant authority prior to procedures, in event of alienated goods being divisible, the request for permission for alienation must mention goods previously alienated. The fairness of legal actions includes: to identify a legitimate cause, the valuation of goods alienated, to identify the tenant and his relationship with the administrator of church property and undertake other precautions such as the duration or withdrawal from the lease.
    Źródło:
    Annales Canonici; 2013, 9
    1895-0620
    Pojawia się w:
    Annales Canonici
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ogólnoeuropejski indywidualny produkt emerytalny (OIPE) w zarysie
    Pan-European Personal Pension Product (PEPP) – an outline
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117051.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-08
    Wydawca:
    Zakład Ubezpieczeń Społecznych
    Tematy:
    indywidualny produkt emerytalny
    prawo Unii Europejskiej
    system emerytalny
    zabezpieczenie społeczne
    personal pension product
    European Union law
    pension system
    social security
    Opis:
    Systemy emerytalne w Unii Europejskiej (UE) podlegają obecnie wpływowi różnych istotnych czynników, zaś osoby fizyczne, które pragną uzupełnić swoje świadczenia emerytalne, oszczędzają na rozmaite sposoby. Jeden z nich stanowią indywidualne produkty emerytalne, których podstawą są inwestycje na rynkach kapitałowych. Rynki emerytur indywidualnych są jednak rozwinięte nierównomiernie, a produkty te nie są w takim samym stopniu przystępne cenowo w poszczególnych państwach członkowskich UE. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE o ogólnoeuropejskim indywidualnym produkcie emerytalnym (OIPE) ma zatem stworzyć ramy prawne na potrzeby osób, które pragną korzystać z takiej dodatkowej możliwości oszczędzania (opartej na odpowiednim informowaniu, ostrożnym inwestowaniu oraz możliwości przenoszenia uprawnień pomiędzy państwami członkowskimi UE, zmiany dostawcy OIPE czy wyboru formy wypłaty świadczeń). Akt ten nie zastąpi ani nie zharmonizuje już istniejących rozwiązań w zakresie emerytur indywidualnych, lecz ma zapewnić obywatelom UE, w tym Polski, nowy dobrowolny system oszczędzania na emeryturę.
    Pension systems across the European Union are at present influenced by various and significant factors, while those who wish to supplement their pensions are saving for their retirement in a variety of ways. Personal pension products, being based on capital market investments, constitute one of these approaches. However, personal pension markets are unequally developed and personal pension products are unequally affordable when one compares the situation in different EU Member States. The regulation of the European Parliament and the Council on a Pan-European Personal Pension Product (PEPP) therefore adds a framework for individuals who wish to use such an additional saving option (based on appropriate information and „cautious” investments, as well as the portability of rights acquired between EU Member States, and the possibilities of changing the PEPP provider or choosing the form of benefit payments). This framework is not designed to replace or harmonise the existing personal pension schemes, but merely to offer EU citizens a new voluntary system for saving. This is especially important within the Polish context.
    Źródło:
    Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka; 2021, 1; 123-139
    1731-0725
    Pojawia się w:
    Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skuteczność zawarcia umowy pożyczki przez parafię bez zezwolenia biskupa
    The Effectiveness of Entering into a Loan Agreement by Parish without the Bishops Consent
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1401199.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    umowa pożyczki
    prawo kanoniczne
    reprezentacja kościelnych osób prawnych
    proboszcz
    prawo wyznaniowe
    Kościół katolicki,
    relacje państwo - kościół
    związki wyznaniowe
    wolność sumienia i religii
    loan agreement
    canon law
    representation juridical person
    parish priest
    law on religion
    freedom of religion
    church - state relations (Poland)
    Churches and Religious Association
    Catholic Church
    Opis:
    Parafia, na podstawie kan. 1254 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego, art. 52 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w RP i art. 23 Konkordatu z 1998 r. posiada zdolność majątkową, która uzdalnia ją do czynności prawnych. W prawie kanonicznym istnieje ścisła korelacja w kwestii zawierania umów – kanonizacja przepisów cywilnych. W tym względzie prawo cywilne nie ma adekwatnej normy prawnej. Analiza orzecznictwa SN w tym względzie prowadzi do wniosku, że podstawą odwołania się do prawa kanonicznego stanowi art. 63 §1-2 k.c. – zgoda osób trzecich. Autor artykułu wykazuje, że brak pisemnej zgody biskupa do zawarcia umowy pożyczki stanowi negotium claudicans. Jest to zatem czynność prawna niezupełna. Podjęta czynność prawna będzie wówczas ważna, gdy uzyska pisemne zezwolenie od ordynariusza. Analiza prawa kanonicznego wskazuje, że w każdej diecezji, winne być określone akty nadzwyczajnego zarządzania. Jeśli takich nie ma, biskup diecezjalny po uzyskaniu opinii diecezjalnej rady do spraw ekonomicznych winien określić te czynności dla podległych jemu kościelnych osób prawnych. Ponadto każdy zarządca jest zobowiązany do przestrzegania prawa kanonicznego również przy zawieraniu umowy pożyczki czy kredytu. W przypadku gdy wartość pożyczki lub kredytu przekracza granice i sposób zwyczajnego zarządzania, proboszcz powinien najpierw skonsultować się z parafialną radą ds. ekonomicznych, a następnie uzyskać pisemne upoważnienie od biskupa diecezjalnego. Odpowiedzialność za brak stosownej zgody biskupa diecezjalnego spoczywa na samym zarządcy kościelnej osoby prawnej.
    The parish, under the art. 52 of the relationship between the State and the Catholic Church in Poland Act as art. 23 of the Concordat of 1998 is an entity in the course of civil law. There is a close connection between canon law and civil law regarding entering into a loan agreement. The basis to appeal is by legislature and the cannon case law in article 63 § 1-2 of the Civil Code. The lack of the bishop’s consent upholds a sanction of suspended ineffectiveness. It is therefore defective and can only become fully effective upon confirmation. There should be statutes in each diocese to determine which acts are beyond the limits and the manner of ordinary administration. If there is no provision within the statutes regarding this point, the decision remains with the diocesan bishop who following consultation with the financial committee, determines these acts for the persons subject to him. It would also seem legitimate to stipulate the creation of inventory of measures to form Acts to control extraordinary management, to which loan agreements can be added. A parish priest entering into a loan agreement is also obliged take into account particular law as well as the common law vested right. If the loan amount exceeds the limits and manner of ordinary administration the parish priest should initially consult the parish finance council and obtain authorisation from the diocesan bishop, prior to taking measures of the act. The responsibility for the lack of an appropriate authority in the first place belongs to the parish priest and not to the employees of the bank, who do not need to know the canon law. Hence there is a demand for diligent educating of clergy in the Church of patrimonial law in the seminaries and provision of relevant education courses on the management of parish property. In addition, if the parish priest causes harm to a person, as a result of failure to comply with the loan agreement; he is obliged to repair the damage. The parish does not take responsibility for actions taken by the administrator, unless it has gained benefits.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2013, 16; 281-299
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problemy prawne likwidacji Funduszu Kościelnego
    Liquidation of the Church Fund: selected legal problems
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887815.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    the Church Fund
    the changes of funding of religious institutions in Poland
    Fundusz Kościelny
    kościoły i inne związki wyznaniowe
    finanse publiczne
    prawo wyznaniowe
    PRL
    relacje państwo - kościół
    Opis:
    Fundusz Kościelny ustanowiony na mocy ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o przejęciu przez Państwo dóbr martwej ręki, miał stanowić masę majątkową utworzoną z dochodów z dóbr kościelnych, przejętych przez państwo od kościołów i innych związków wyznaniowych. Jednakże Fundusz ten do dziś jest finansowany z budżetu państwa, co w kontekście rozwiązań przyjętych w innych państwach europejskich stanowi pewien anachronizm finansowania instytucji kościelnych. Chcąc rozwiązać Fundusz Kościelny należy zachować zasadę bilateralności, wynikającej z art. 25 ust. 4 i 5 obowiązującej Konstytucji oraz art. 22 ust. 2 Konkordatu. Jako potencjalny wzorzec wskazuje się model włoski, z zachowaniem odpowiednich zmian dostosowując do warunków polskich. Jednak do czasu wypracowania rzetelnego i kompletnego modelu finansowania instytucji kościelnych w Polsce, należy zachować dotychczasowe działanie omawianego funduszu, ponieważ jest on formą rekompensaty za zabrane i niezwrócone dobra. Ponadto próba wypracowania całościowego systemu finansowania instytucji kościelnych w Polsce winna doprowadzić do przyjęcia regulacji prawnych odpowiadających w szczególności ustrojowym zasadom: poszanowania autonomii, niezależności, sprawiedliwości społecznej oraz współdziałania dla dobra człowieka i dobra wspólnego.
    The Church Fund was established under the act of the 20th of March 1950, to acquire the property from dead hands. It had a mass of property made up of income from church property acquired by the state, from churches and from other religious associations. Today however, the Fund is financed from the state budget which in the context of the solutions adopted from other European countries is an anachronism of financing ecclesiastical institutions. In order to solve the Church Fund, it is necessary to retain the principle bilateral resulting from the article. paragraph 25. 4 and 5 of the existing Constitution and art. paragraph 22. 2 Concordat. Potentially a good example is the Italian model with appropriate changes and adapted to polish conditions. However, until a fair and comprehensive financing model of ecclesiastical institutions is put in operation in Poland the current operation of the fund should be kept because it is compensation for goods received and not taken. In addition, an attempt to develop a comprehensive financing system of ecclesiastical institutions in Poland should lead to the adoption of the corresponding legal regulations and in particular the systemic principles: respect for autonomy, independence, social justice, and cooperation for the individual and the common good.
    Źródło:
    Studia z Prawa Wyznaniowego; 2012, 15; 255-274
    2081-8882
    2544-3003
    Pojawia się w:
    Studia z Prawa Wyznaniowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    NHS, Polacy i Brexit. Opieka zdrowotna w Zjednoczonym Królestwie
    NHS, Poles and Brexit. from Healthcare in the United Kingdom
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2168652.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Brexit
    prawa socjalne
    system opieki zdrowotnej
    Narodowa Służba Zdrowia
    NHS
    social rights
    healthcare system
    National Health Service
    Opis:
    Proces wystąpienia Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej (Brexit) przyniesie z pewnością różnorakie konsekwencje dla jego mieszkańców, w tym dla przebywających w Zjednoczonym Królestwie Polaków. Prawa, z których korzystają polscy obywatele, staną się bowiem przedmiotem negocjacjivw ramach Brexitu, zwłaszcza że nie posiadają one statusu „praw nabytych” w rozumieniu prawa międzynarodowego. Warto przyjrzeć się tej perspektywie z punktu widzenia uprawnień socjalnych Polaków w Zjednoczonym Królestwie, na przykład w zakresie ochrony zdrowia. Celem opracowania jest syntetyczne przedstawienie obecnego stanu brytyjskiego (angielskiego) systemu opieki zdrowotnej. Obecnie nie można przesądzić o wyniku negocjacji, ale można stwierdzić, że brak porozumienia byłby ich zdecydowanie negatywnym rezultatem.
    Withdrawal of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland from the European Union (Brexit) will defifi nitely bring various consequences for its inhabitants, including the Poles residing there. Rights, which the latter currently enjoy, will defifi nitely become a subject of the Brexit negotiations, especially as they do not possess status of ‘acquired rights’ under international law. It is therefore worthwhile to analyse the situation of Poles in the United Kingdom from the point of view of their social rights in particular, including their right of access to healthcare. The article in question synthetically presents therefore the current state of the British (English) healthcare system in this context. It is being published at a time, when the conduct, let alone the results of the negotiations in question can’t yet be foreseen. However, it may already be stated, that a lack of withdrawal agreement would be their one defifi nitely negative result.
    Źródło:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2017, VI, 6; 38-50
    2299-2332
    Pojawia się w:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Połączony System Ubezpieczeń Zdrowotnych dla pracowników instytucji Unii Europejskiej (JSIS/RCAM) – prawo pierwotne, wtórne i wewnętrzne
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/635050.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    health insurance law, public functionaries, European Union, insurance system
    Opis:
    Joint Sickness Insurance Scheme (JSIS) for officials and other servants of the European UnionOfficials and other servants of the European Union are covered by a separate, Joint Sickness Insurance Scheme (JSIS). The fact that its own law applicable to public functionaries exists at the UE level, being a result of application of solutions transferred from the national level as well as constituting a ‘practice ground’ for a possible uniform EU insurance system in the (unplanned) making, on one hand may make it appear simplified and underdeveloped, but on the other show it to be consisting of interesting, original legal solutions, of particular and growing practical importance for Poles employed in the EU institutions.
    Źródło:
    Zdrowie Publiczne i Zarządzanie; 2008, 6, 1-2
    2084-2627
    Pojawia się w:
    Zdrowie Publiczne i Zarządzanie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Perspectives on the Development of Sponsorship of Catholic Ministerial Organizations with Particular Reference to Health Care
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/668465.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Sponsorship
    charity organizations
    Catholic healthcare service
    educational institutions
    social service
    Opis:
    Sponsorship in this paper is the formal relationship between an authorized Catholic organization and a recognized apostolic undertaking to promote and sustain Christ’s ministry to people in need. Sponsorship is not a static reality. Radical changes which have occurred in charitable works, largely due to the decline in religious vocations and the aging of members of institutes, led sponsoring leaders to seek for and find new approaches to sponsorship whereby their ministry could continue without compromising their identity. The purpose of this article is to draw attention to certain perspectives of the evolving understanding of sponsorship which is regularly in the process of being transformed and reshaped. It faces many challenges regarding the continuing Catholic identity of the sponsored works and the recognition of numerous new opportunities for future forms of sponsorship. This study explores certain canonical and practical perspectives for the development of the sponsorship of various forms of Catholic ministerial organizations, with particular reference to health care.
    Źródło:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2019, 9, 2; 149-167
    2391-6559
    2083-8018
    Pojawia się w:
    The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wytyczne Stolicy Apostolskiej dotyczące zarządzania dobrami w instytutach życia konsekrowanego i w stowarzyszeniach życia apostolskiego
    Guidelines of the Apostolic See for the administration of the goods in the Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life
    Autorzy:
    KALETA, PAWEŁ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/661347.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    zarządzanie dobrami kościelnymi
    transparentność
    kolegialność
    charyzmat zakonny
    administration of ecclesiastical goods
    transparency
    collegiality
    charism of the religious institute
    Opis:
    The subject of this research concerns the circular letter of the Congregation for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life, entitled Guidelines for the Administration of goods in the Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life. The Author highlights that the circular letter is a reflection of some of the difficulties encountered in administration and further sets some useful guidelines. It is important to acknowledge that this information is not entirely new as there are many indicators of the usage of canon law, which should be adhered to by the administrators of ecclesiastical goods. The importance of management of goods belonging to religious institutes, lies in the transparency of financial reports as well as in the loyalty of the charism of the religious institute. The postulate of transparency is to increase the credibility of the mission of the institute. Another, equally important issue, is the financial integrity and collegiality to make a decision. Given the complexity of the financial issues the Congregation proposes a consultation with lay professionals, and other members of Institutes. Interestingly, the beginning and the end of the circular letter refers to the formation in the economic dimension. The idea of this is to make members of religious institutes aware of the cost of living and their responsibility for ecclesiastical goods. It will also help those appointed stewards, to face new challenges in the field of economics and management.
    Przedmiotem artykułu jest list okólny Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego noszący tytuł Wytyczne dotyczące zarządzania majątkiem instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego. Autor podkreśla, że list okólny jest odzwierciedleniem trudności w zarządzaniu i wskazanie pomocnych wytycznych.  W liście nie wszystkie zostały podjęte aspekty zarządzania, skupiono się raczej na wytycznych, które mają pomóc w zarządzaniu dobrami kościelnymi.   Istotnym znaczeniem w zarządzaniu dobrami zakonnymi jest transparentność sprawozdań oraz wierność charyzmatowi zakonnemu w zarządzaniu. Postulat transparentności ma podnieść wiarygodność w realizacji misji instytutu. Innym, równie ważnym, zagadnieniem jest integralność finansów i kolegialność w podejmowaniu decyzji. Dlatego w sytuacjach zawiłych Kongregacja sugeruje przeprowadzenie konsultacji ze świeckimi specjalistami, oraz z innymi członkami instytutów. Ciekawym spostrzeżeniem jest konstrukcja listu okólnego, który na wstępie i w zakończeniu Kongregacja odwołuje się do formacji w wymiarze ekonomicznym.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2017, 60, 1; 63-76
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kanoniczne sankcje karne za przestępstwa majątkowe
    Canonical penal sanctions for nancial malfeasance
    Autorzy:
    KALETA, PAWEŁ
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/662493.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    przestępstwo
    sankcje karne
    dobra kościelne
    offence
    penal sanctions
    ecclesiastical goods
    Opis:
    Financial malfeasance, both in the eld of administration and alienation of ecclesiastical goods might contribute to nancial losses, unnecessary scandal of the faithful, as well as the weakening of public trust. In order to prevent such malfeasance, the Church must seek eective methods which will allow to observe the canon law. e aim of this article was to show the penalties for the nancial malfeasance in the canonical legal system. Interestingly that ecclesiastical legislator does not use the concept of „nancial malfeasance”. However, we can nd nine examples of nancial malfeasances in Book VI of the 1983 Code. e following actions can be related to nancial malfeasances: 1) impeding the use of ecclesiastical goods (can.1375), 2) invalid alienation of ecclesiastical goods (can. 1377), 3) simony (can. 1380), 5) illegitimate prot from Mass oerings (can. 1385), 6) bribery (can. 1386), 7) abuse of authority and culpable negligence in performing act of ecclesiastical power or ministry or oce (can. 1389 §1-2), 8) production and use of false documents (can. 1391), 9) clerics carrying out commercial activities (can. 1392). For such oenses, the legislator determines penalties ferendae sententiae which may be imposed on the oender by judicial or administrative process. e legislator does not provide for penalties latae sententiae for nancial malfeasances. For simony and illegitimate prots from Mass oerings leg- islator provides for a penalty of imposing censure. In the case of simony is mandatory sanction (c. 1380), while for the oense of illegitimate prots from Mass oerings is optional one (can. 1385). It can be supposed that the most severe penal sanctions for nancial malfeasance is deprivation of oce that the judge may impose, depend- ing on the severity and harm done. is is an optional penal imposed for abusing of ecclesiastical power or an oce (can. 1389 § 1). In other cases, the ecclesiastical legislator provides for a just penalty ferendae sententiae. If penalties are indeterminate their imposition belongs to the Ordinary or judge. e particular law is to be observed which in place of indeterminate penalty ferendae sententiae it may establish a penalty determined or obli- gated (can. 1315 § 1). In accordance with can. 1317 particular law can not establish a penalty of dismissal from the clerical state. 
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2015, 58, 3; 117-135
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legal Requirements for Pious Dispositions of Will According to the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1803199.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pious dispositions of will
    acts inter vivos
    acts mortis causa
    trust for pious causes
    Opis:
    The article examines legal regulations concerning pious dispositions of will contained in the 1983 Code of Canon Law. The research problem, that is, identification of the legal requirements for a lawful acceptance of pious will, indicates that anyone can effect voluntary dispositions of property for pious causes (c. 1299, §1), if he has the capacity to perform acts in law, subject to canon 668, §5. The legislator distinguishes three ways of disposing of property for pious causes: inter vivos (e.g. by a donation agreement), 2. mortis causa (e.g. by a will and testament, a testamentary legacy, or legatum), and 3. through trust for pious causes (c. 1302). In adopting pious dispositions of will, not only canon law, but also civil law should be respected, without prejudice to the supervisory authority of the ordinary bishop expressed in canon 1301, §§1 and 3; canon 1302, §§1 and 2, and canon 1304.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2018, 28, 3; 201-219
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wymagania prawne dotyczące pobożnych rozporządzeń woli według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
    Legal Requirements Relating to Pious Dispositions According to the 1983 Code of Canon Law
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1803278.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    pobożne rozporządzenia woli
    akty inter vivos
    akty mortis causa
    powiernictwo na cele pobożne
    pious dispositions
    an act inter vivos
    an act mortis causa
    a trust for pious causes
    Opis:
    Autor analizuje przepisy prawne dotyczące pobożnych rozporządzeń woli zawartych w KPK/83. Problem badawczy, który wnosi to: jakie są wymagania prawne w celu zgodnego z prawem przyjęcia pobożnych rozporządzeń woli. Wskazuje, że każdy może dokonać dobrowolnego rozporządzenia majątkowego na cele pobożne (kan. 1299 § 1), jeśli ma zdolność do czynności prawnych, z zachowaniem jednak kan. 668 § 5. Ustawodawca rozróżnia trzy sposoby rozporządzania majątkowego na cele pobożne: inter vivos (np. umową darowizny); 2) mortis causa (np. testamentem, zapisem testamentowym, legatem); oraz 3) poprzez powiernictwo na cele pobożne (kan. 1302). W przyjmowaniu pobożnych rozporządzeń woli należy przestrzegać nie tylko prawa kanonicznego, ale również prawa państwowego z zachowaniem uprawnień nadzorczych ordynariusza wyrażonych w kan. 1301 §§ 1 i 3; kan. 1302 §§ 1 i 2 i kan. 1304.
    This paper concerns the legal provisions on dispositions of pious causes included in the 1983 Code. The question which the Author addresses is: what are the legal requirements for the legitimate acceptation of pious causes. The content of the study shows that everyone is able freely to dispose of his or her goods for pious causes (can. 1299 § 1), if he or she has the capacity to carry out legal acts, without prejudice to the prescript of can. 668 § 5. There are three ways to carry out of pious dispositions: inter vivos (e.g. donation); 2) mortis causa (e.g. testament, last will, legate); and 3) trust for pious causes (can 1302). In order to accept dispositions for pious cause it should be observed not only canon law, but also civil law, without prejudice to the supervisory power of the Ordinary provided in can. 1301 §§ 1 and 3; can. 1302 §§ 1 and 2 and can. 1304.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2018, 28, 3; 209-228
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adequate minimum wages in the European Union – proposal for a directive of the European Parliament and of the Council
    Adekwatne wynagrodzenia minimalne w Unii Europejskiej – projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1818660.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    european union law
    labour law
    minimum wage
    prawo unii europejskiej
    prawo pracy
    wynagrodzenia minimalne
    Opis:
    The European Union has no competencies in the fifi eld of directly setting wages, but it can propose common criteria to be taken into consideration when wages are set on a Member State level. The European Commission is therefore proposing a directive on adequate minimum wages in the European Union. Its twin objectives would be to establish a framework at Union level to ensure fair minimum wages, their adequacy and an increase in their accessibility by workers, and to strengthen collective bargaining in Europe, as high collective bargaining coverage tends to lead to lower share of low-wage workers. The minimum wage will not be uniform across the EU, nor there are any plans to harmonise the systems of setting it. In addition, any possible measures would be applied in a differentiated manner, depending on the systems applicable in particular Member States as well as traditions followed therein, in full respect of the competencies of the Member States, in order to achieve minimum standards through gradual implementation. Nevertheless the proposal is already facing criticism of certain Member States for intrusion into their competencies, as well as of some members of the European Parliament for not being ‘ambitious’ enough.
    Unia Europejska nie posiada kompetencji do ustalania wynagrodzeń, ale może zaproponować wspólne kryteria, które można wziąć pod uwagę przy ich ustalaniu w poszczególnych państwach członkowskich. Komisja Europejska przedłożyła zatem projekt dyrektywy w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej. Jej równorzędnymi celami są ustanowienie ram prawnych na poziomie Unii w celu zapewnienia godziwych płac minimalnych oraz wzmocnienie procesów prowadzenia negocjacji zbiorowych w UE. Płaca minimalna nie ma być jednolita w całej Unii, nie ma też planów harmonizacji systemów jej ustalania. Ponadto wszelkie środki przewidziane przez dyrektywę byłyby stosowane w sposób zróżnicowany, w zależności od rozwiązań i tradycji obowiązujących w poszczególnych państwach członkowskich, z pełnym poszanowaniem ich kompetencji, drogą stopniowego wdrażania w celu osiągnięcia pewnych minimalnych standardów. Mimo to projekt już obecnie spotyka się z krytyką niektórych państw członkowskich ze względu na ingerencję w ich kompetencje, a także niektórych posłów do Parlamentu Europejskiego ze względu na swój niedostatecznie „ambitny” charakter.
    Źródło:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2020, IX, 12; 19-24
    2299-2332
    Pojawia się w:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przeciwdziałanie nierównościom w dochodach i „luce emerytalnej” między płciami na poziomie UE, ze szczególnym uwzględnieniem wpływu pandemii COVID-19, w świetle aktualnych danych statystycznych i dokumentów programowych UE
    Counteracting gender-related wage gap and pension gap on the European Union level, taking into consideration in particular the context of the COVID-19 pandemic, in the light of current statistical data and programmatic EU documents
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2168667.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    Unia Europejska
    nierówności ze względu na płeć
    luka płacowa
    luka emerytalna
    COVID-19
    European Union
    gender inequalities
    wage gap
    pension gap
    Opis:
    Unia Europejska przewiduje stosowanie zasady równości wynagrodzeń dla pracowników płci męskiej i żeńskiej za taką samą pracę, i gwarantuje środki ochrony prawnej w przypadku dyskryminacji w tym zakresie. Pomimo to nierówności takie utrzymują się, prowadząc do powstania „luki płacowej”, jak również, wskutek kumulacji różnic wynikających z tejże w ciągu ludzkiego życia – „luki emerytalnej”. Ponadto pandemia COVID-19 na rynku pracy wydaje się uderzać znacznie bardziej w kobiety niż w mężczyzn. Aby temu przeciwdziałać, UE będzie dążyć do zmniejszenia do 2030 r. luki w poziomie zatrudnienia między kobietami a mężczyznami o co najmniej połowę w porównaniu z 2019 r., poprzez m.in. zwiększenie poziomu zapewniania wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem, przyczyniającej się do lepszego godzenia życia zawodowego i prywatnego oraz wspierającej większe uczestnictwo kobiet w rynku pracy, jak również szeroki wachlarz propozycji finansowania programów zajmujących się segregacją ze względu na płeć w poszczególnych sektorach gospodarki. Komisja wraz z państwami członkowskimi może także zaproponować wprowadzenie do pracowniczych programów emerytalnych zasady uwzględniania okresu przerwy w pracy z powodu pełnienia obowiązków opiekuńczych jako „składkowego”. Jednakże efekty tych wszystkich zamierzeń wydają się trudne do przewidzenia
    The European Union has the principle of equal pay for equal work of male and female employees enshrined in its law, including remedies in case of discrimination. Nevertheless, inequalities in this respect persist in the EU, leading to a ‘wage gap’ and then, through exacerbation of thus created differences in the course of human life, to a ‘pension gap’. In addition, the COVID-19 pandemic appears to be much more adverse towards women than men in the labour market. In order to counter this, the EU will aim to reduce by 2030 the employment gap between men and women by at least half compared to 2019. This would include increasing the level of early childhood education and care provision, contributing to a better work and family life balance, and supporting greater participations of women in the labour market. A wide range of funding proposals for projects combating gender segregation in various sectors of the economy is also being put forward. The Commission, after a consideration together with the Member States, may propose to introduce taking periods of work interruption due to care responsibilities into account as contributory in occupational pension schemes as well. However, the effects of all these plans seem difficult to predict.
    Źródło:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2021, X, 14; 19-26
    2299-2332
    Pojawia się w:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Directive (EU) 2022/2041 of the European Parliament and of the Council of 19th October 2022 on adequate minimum wages in the European Union – an attempt at a critical analysis
    Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2041 z dnia 19 października 2022 r. w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej – próba analizy krytycznej
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11541673.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    European Union law
    labour law
    minimum wage
    prawo Unii Europejskiej
    prawo pracy
    wynagrodzenia minimalne
    Opis:
    The European  Union has no competencies in the field of directly setting wages, but it can propose common criteria to be taken into consideration when wages are set on a Member State level. The European Commission has therefore proposed a directive on adequate minimum wages in the European Union, subsequently adopted by the European Parliament and the Council. Its twin objectives were to establish a framework at Union level to ensure fair minimum wages, their adequacy and an increase in their accessibility by workers, and to strengthen collective bargaining in Europe, as high collective bargaining coverage tends to lead to lower share of low-wage workers. The minimum wage will not be uniform across the EU, nor there are any plans to harmonise the systems of setting it. In addition, any ill not be uniform across the EU, nor there are any plans to harmonise the systems of setting it. In addition, any possible measures will be applied  in a differentiated manner, depending on the systems applicable in particular Member States as well as traditions followed therein, in full respect of the competencies of the Member States, in order to achieve minimum standards through gradual implementation. Nevertheless, the directive has faced consistent criticism of certain Member States for intrusion into their competencies, and in consequence it remains an open question whether its objectives would only  be fulfilled due to their ultimately limited nature.
    Unia Europejska nie posiada kompetencji do ustalania wynagrodzeń, ale może zaproponować wspólne kryteria,  które można wziąć pod uwagę przy ich ustalaniu w jej poszczególnych państwach członkowskich.  Komisja Europejska przedłożyła zatem projekt dyrektywy w sprawie adekwatnych wynagrodzeń minimalnych w Unii Europejskiej, przyjęty następnie przez Parlament Europejski i Radę.  Równorzędnymi celami dyrektywy są ustanowienie ram prawnych na poziomie Unii w celu zapewnienia godziwych płac minimalnych, oraz wzmocnienie procesów prowadzenia negocjacji zbiorowych w UE.  Płaca minimalna nie ma  być jednolita w całej Unii, nie ma też planów harmonizacji planów systemów jej ustalania.  Ponadto wszelkie środki przewidziane przez  dyrektywę mają być stosowane w sposób zróżnicowany,  w zależności od  rozwiązań i  tradycji obowiązujących w poszczególnych  państwach członkowskich, z pełnym poszanowaniem ich kompetencji,  drogą stopniowego  wdrażania w celu osiągnięcia pewnych minimalnych standardów. Mimo to dyrektywa spotkała się z konsekwentną krytyką  niektórych państw członkowskich  ze względu  na ingerencję w ich kompetencje,  co czyni otwartą  odpowiedź na pytanie, czy stawiane jej cele nie będą  rzeczywiście realizowane tylko ze względu  na swój w sumie dość ograniczony charakter. 
    Źródło:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka; 2022, XI, 16; 43-50
    2299-2332
    Pojawia się w:
    Zabezpieczenie Społeczne. Teoria, Prawo, Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przymiot drugiej strony jako przedmiot podstępnego wprowadzenia w błąd (kan. 1098 KPK) w orzecznictwie Roty Rzymskiej (2000-2005)
    The Attribute of the Other Party as an Object of Deceptive Misrepresentation (Can. 1098 CIC) in the Jurisprudence of the Roman Rota (2000-2005)
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29551794.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    marriage
    jurisprudence of the Roman Rota
    deceptive misrepresentation
    attribute of a person
    sentence
    małżeństwo
    orzecznictwo Roty Rzymskiej
    podstępne wprowadzenie w błąd
    przymiot osoby
    wyrok
    Opis:
    Tytuł nieważności małżeństwa w postaci podstępnego wprowadzenia w błąd (can. 1098)  stanowi wyraz troski ustawodawcy kościelnego o ochronę wyboru małżeńskiego (poznanie przyszłego małżonka), a także o ochronę samego małżeństwa przed niesprawiedliwością. Jednym z elementów konstytutywnych kanonu – poza podstępem i błędem – jest przymiot drugiej strony (qualitas personae), który może poważnie zakłócić wspólnotę życia małżeńskiego. Autor analizuje 17 wyroków Roty Rzymskiej z lat 2000-2005 wydanych z tytułu deceptio dolosa w aspekcie przymiotu drugiej strony. W części pierwszej zwraca uwagę na zasady interpretacyjne orzecznictwa rotalnego dotyczące przymiotu osoby in genere, a więc samego pojęcia qualitas, charakteru przymiotu i oceny jego znaczenia dla wspólnoty życia małżeńskiego. Natomiast w części drugiej omawia  przymiot osoby in specie, a więc wskazuje na konkretne przymioty, które były przedmiotem oceny sędziów Roty Rzymskiej w owych siedemnastu sprawach (stan zdrowia, ojcostwo dziecka, uzależnienie od zabobonów, religijność, dokonanie aborcji, symulowana ciąża).
    The title of nullity of marriage in the form of deceptive deception (can. 1098) is an expression of the Church legislator’s concern for the protection of a marriage choice (getting to know the future spouse), as well as for the protection of the marriage itself against injustice. One of the constitutive elements of the canon – apart from deception and error – is the attribute of the other party (qualitas personae), which can gravely disturb the partnership of conjugal life. The author analyzes the seventeen judgments of the Roman Rota from 2000-2005 issued for deceptio dolosa in the aspect of the quality of the other party. In the first part, he draws attention to the rules of interpretation of rotational jurisprudence concerning the quality of the person in genere, i.e. the very concept of qualitas, the nature of the attribute and the assessment of its significance for the community of conjugal life. On the other hand, in the second part, he discusses the attribute of a person in specie, and thus points to specific qualities that were the subject of evaluation by the judges of the Roman Rota in these seventeen cases (health, child paternity, addiction to superstition, religiosity, abortion, simulated pregnancy).
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2023, 33, 3; 61-85
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wojciech Góralski, Simulatae nuptiae nullius momenti sunt (D. 23, 2, 30). Symulacja zgody małżeńskiej w najnowszym orzecznictwie Roty Rzymskiej na przykładzie wybranych wyroków (2014-2021), Pelplin: Wydawnictwo Bernardinum 2023, ss. 208
    Autorzy:
    Kaleta, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/29551800.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2023, 33, 2; 139-142
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Bishops Right to Parish Taxation
    Autorzy:
    Kaleta, Ks. Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1369567.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-01
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    dobra kościelne
    duchowni
    dochód
    nadzwyczajne świadczenie
    władza rządzenia
    ecclesiastical goods
    clerics
    income
    extraordinary exaction
    power of governance
    Opis:
    The diocesan tax is a compulsory cash benefit imposed on the income of both a juridical person and a physical person. There are two types of tax in canon law: ordinary and extraordinary tax. Although the Pontifical Council for Legislative Texts issued the authentic interpretation of c. 1263 and ruled that tax may not be imposed on Mass offerings, some doubts might arise as to the legitimacy of the tax imposed on “other physical persons”. The conciliar Decree Christus Dominius states that priests are to contribute from their clerical income for the needs of the diocese “according to the bishop’s determination”. As such, tax may be imposed only in the event of grave necessity determined by the diocesan bishop following consultation with advisory bodies. Extraordinary exaction by its very nature should be understood as the voluntary offerings of clerics as their contribution for a specific diocesan purpose. The aim of the article is to draw attention to the legal requirements for imposing an extraordinary tax, the motives for establishing it, as well as possible tax exemptions. The analysis of the article is based on an exploration of the history of development of c. 1263; the concept of tax in canon law; extraordinary exaction; the subject of extraordinary exaction; the qualities of the extraordinary exaction; legal requirements of imposing extraordinary exaction; the question of income.
    Podatek diecezjalny jest obowiązkowym świadczeniem pieniężnym nakładanym na dochody zarówno osoby prawnej, jak i fizycznej. W prawie kanonicznym istnieją dwa rodzaje podatków: zwykły i nadzwyczajny. Chociaż Papieska Rada ds. Tekstów Prawnych wydała autentyczną interpretację kan. 1263 i orzekła, że podatek nie może być nakładany na ofiary mszalne, pojawiają się jednak wątpliwości co do zasadności podatku nakładanego na „inne osoby fizyczne”. Dekret soborowy Christus Dominius stanowi, że kapłani mają przeznaczać z dochodów duchownych na potrzeby diecezji „zgodnie z postanowieniem biskupa”. Jako taki może być nałożony tylko w przypadku poważnej konieczności, która jest określana przez biskupa diecezjalnego po zasięgnięciu opinii organów doradczych. Nadzwyczajne świadczenie, ze swej natury, powinno być rozumiane jako dobrowolne ofiary duchownych, jako ich wkład w konkretne cele diecezjalne. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na prawne wymogi nakładania podatku nadzwyczajnego na duchownych, motywy jego ustanowienia, a także rozumienie czym jest dochód. Rozważania dotyczą następujących aspektów: 1) historia rozwoju kan. 1263; 2) pojęcie podatku w prawie kanonicznym; 3) świadczenie nadzwyczajne; 4) przedmiot świadczenia nadzwyczajnego; 5) cechy nadzwyczajnego podatku; 6) prawne wymogi ustanowienia świadczenia nadzwyczajnego; 7) kwestia dochodu.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2021, 1; 127-142
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Levels of interleukin-2 in patients with colon cancer and diabetes type 2
    Autorzy:
    Bosek, Irina
    Sulich, Agnieszka
    Rabijewski, Michał
    Kaleta, Beata
    Kniotek, Monika
    Miłek, Tomasz
    Piątkiewicz, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/972606.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    diabetes type 2
    colon cancer
    interleukin-2
    Opis:
    Introduction and objective: The risk of development colon cancer (CC) is increased significantly among patients with the type 2 diabetes (T2DM). A mechanism responsible for the higher prevalence of CC among diabetic patients may be associated with the immunity system. The aim of this study is to point out the differences in the immunity state in terms of interleukin 2 level among patients with T2DM suffering from CC, and patients without these diseases Material and Methods: 79 patients were included the tests, divided into 4 groups: Group 1–23 people with T2DM, Group 2–23 people with large intestine CC, Group 3–10 people with large CC and T2DM, and Group 4–23 people without T2DM or CC. Each patient had a colonoscopy and those with cancer were confirmed in a histopathological examination. Laboratory measurements included fasting glucose, insulin, C-peptide. The concentration of interleukin-2 in serum was determined with the immunoenzymatic (ELISA) method. Results: The results obtained showed that in patients with T2DM and CC the concentration of interleukin-2 was statistically higher than in the other groups.(4.21±1.61 pg/ml vs. Group 1 -1.64±0.44 pg/ml, Group 2–1.54±0.21 pg/ml, and Group 4–1.70±0.36 pg/ml; p<0.05). Insulin levels, C-peptide and HOMA-IR did not differ significantly between groups, but a tendency was observed to higher values of HOMA-IR and insulin levels in the groups with T2DM alone and T2DM with concomitant CC. Conclusions: The data show differences in the immunity state of patients with T2DM and CC, compared with people without those two diseases. Elevated level of interleukin 2 found in this group, after confirmation in other studies with more patients, could be used as a marker of an increased risk of CC in people with T2DM
    Źródło:
    Journal of Pre-Clinical and Clinical Research; 2016, 10, 1; 1-5
    1898-2395
    Pojawia się w:
    Journal of Pre-Clinical and Clinical Research
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-49 z 49

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies