Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kałamacka, Ewa" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Rafał Józef Czerwiakowski: a pioneer of Polish rehabilitation
Rafał Józef Czerwiakowski pionier polskiej rehabilitacji
Autorzy:
Kałamacka, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1966252.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Physioteraphy
History
Surgery
fizjoterapia
historia
chirurgia
Opis:
Rafał Józef Czerwiakowski (1743-1816) was an eminent doctor and academic, a professor of the Jagiellonian University, a precursor of surgery and at the same time a pioneer within Polish rehabilitation. In his numerous medical works he took up the treatment of ‘bodily deformity,’ discussed corrective and supplementary equipment, or ‘the lack of compensating parts,’ he recommended water therapy, massages, ‘electrifising and galvanising’, body exercises (‘agitations’ and ‘commotions’). He was the first in Poland to describe orthopaedic instruments and their application. Which is why it seems of importance to recall the figure of Czerwiakowski, who we may consider to be the actual pioneer of physiotherapy in Poland. Czerwiakowski’s legacy is of significance for the history of physiotherapy in Poland. His views, although shaped in the 19th century, have to a large degree not lost their value. And consequently it is worth considering some of the notions and recommendations which he conveyed to his contemporaries and those who followed, although these contain already historical truths. Yet, as is known Antiqua quae nunc, fuerunt olim nova (what today is old once was new). From the perspective of time we are able to perceive the significance and meaning of his work, which foresaw the innovations which were yet to arrived in physiotherapy.
Rafał Józef Czerwiakowski (1743-1816), wybitny lekarz i uczony, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, prekursor chirurgii to zarazem pionier rehabilitacji polskiej. W swych licznych, medycznych opracowaniach zajmował się leczeniem „bezkształtności ciała”, omawiał sprzęty poprawcze i dodawcze, czyli „brak części nagradzających”, zalecał wodolecznictwo, masaże, „elektryzowanie i galwanizowanie”, ćwiczenia ciała („agitacyje” i „komocyje”). Jako pierwszy w Polsce opisał przyrządy ortopedyczne i ich zastosowanie. Toteż wydaje się celowym przypomnienie postaci Czerwiakowskiego, którego możemy uznać za faktycznego pioniera fizjoterapii w Polsce. Spuścizna Czerwiakowskiego ma duże znaczenie dla dziejów fizjoterapii w Polsce. Jego poglądy, chociaż ukształtowane w XIX wieku, w dużej mierze nic nie straciły na wartości. A zatem warto pochylić się nad niektórymi myślami i wskazaniami, które Czerwiakowski przekazał jemu współczesnym i potomnym, chociaż zawierają historyczne już prawdy. Ale, jak wiadomo „Antiqua quae nunc, fuerunt olim nova” („To, co dziś jest stare, było kiedyś nowe”). Z perspektywy czasu lepiej możemy dostrzec znaczenie jego nauki, będącej zapowiedzią postępów, które w fizjoterapii miały dopiero nadejść.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2013, 17(4); 49-55
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przyczynek barona Pierre’a de Coubertina do organizacji olimpijskich konkursów sztuki
The contribution of baron de Coubertin to the organization of olympic art competitions
Autorzy:
Zbigniew, Porada
Ewa, Kałamacka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/529208.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Coubertin
sztuka
sport
art
Opis:
Pierre de Coubertin’s name is recognized with the modern Olympic Games he founded. Most people know little about his artistic abilities. He inherited the talents of the artistic de Coubertin family and he had the wish to integrate art and culture into the Olympic movement. Born the son of painter, he must have been deeply interested in fine arts, which explain his concept of introducing art competitions in the Olympic Games. Brought up on patterns of an-cient culture believed that sport and art had common origins. That’s why art had improve spir-itually and esthetically olympic games. He begins with the Advisory Conference held in 1906, called by Coubertin in order to examine the extent to wich art. would enrich the Olympic Games. From 1912 to 1948, artists like sportsmen were able to participate in the Olympic Games in the categories of Painting, Sculpture, Architecture, Music and Literature. Just like the athletes, the first three places were awarded Olympic medals. The gold medalists are recorded in the Olympic winner lists as official Olympic champions to this day.
Nazwisko Pierre’a de Coubertina jest kojarzone z nowożytnymi Igrzyskami Olimpijskimi, których był założycielem. O jego talencie malarskim wie niewielu. Odziedziczywszy po przodkach talent artystyczny, miał pragnienie połączyć sztukę i kulturę z ruchem olimpijskim. Jako syn malarza interesował się sztuką, co tłumaczy jego koncepcję wprowadzenia konkur-sów sztuki do Igrzysk Olimpijskich. Wychowany na wzorach kultury antycznej wierzył, że sport i sztuka miały wspólną genezę. Wielokrotnie podkreślał duże znaczenie sztuki dla roz-woju antycznego sportu greckiego. Dlatego sztuka miała wzbogacać duchowo i estetycznie zawody sportowe najwyższej rangi, czyli igrzyska olimpijskie. Dążąc do realizacji swoich szczytnych idei zacieśniania związków literatury i sztuki ze sportem, baron Pierre de Couber-tin doprowadził do zorganizowania w 1906 r. w Paryżu konferencji, podczas której powzięto decyzję o włączeniu sportu w nurt życia intelektualnego oraz artystycznego i uczynieniu zeń inspiracji twórczej dla artystów, pisarzy i architektów. W latach 1912–1948 artyści, tak jak sportowcy, mogli konkurować w następujących katego-riach: malarstwo, rzeźba, architektura, muzyka i literatura. Tak jak atleci pierwsze trzy miejsca były nagradzane olimpijskimi medalami. Złoci medaliści konkursów sztuki po dziś dzień widnieją w spisach olimpijskich zwycięzców.
Źródło:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe; 2019, 2, 4; 11-27
2545-3211
Pojawia się w:
Sport i Turystyka. Środkowoeuropejskie Czasopismo Naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies