Przyczynek barona Pierre’a de Coubertina do organizacji olimpijskich konkursów sztuki

Pierre de Coubertin’s name is recognized with the modern Olympic Games he founded. Most people know little about his artistic abilities. He inherited the talents of the artistic de Coubertin family and he had the wish to integrate art and culture into the Olympic movement. Born the son of painter, he must have been deeply interested in fine arts, which explain his concept of introducing art competitions in the Olympic Games. Brought up on patterns of an-cient culture believed that sport and art had common origins. That’s why art had improve spir-itually and esthetically olympic games. He begins with the Advisory Conference held in 1906, called by Coubertin in order to examine the extent to wich art. would enrich the Olympic Games. From 1912 to 1948, artists like sportsmen were able to participate in the Olympic Games in the categories of Painting, Sculpture, Architecture, Music and Literature. Just like the athletes, the first three places were awarded Olympic medals. The gold medalists are recorded in the Olympic winner lists as official Olympic champions to this day.

Nazwisko Pierre’a de Coubertina jest kojarzone z nowożytnymi Igrzyskami Olimpijskimi, których był założycielem. O jego talencie malarskim wie niewielu. Odziedziczywszy po przodkach talent artystyczny, miał pragnienie połączyć sztukę i kulturę z ruchem olimpijskim. Jako syn malarza interesował się sztuką, co tłumaczy jego koncepcję wprowadzenia konkur-sów sztuki do Igrzysk Olimpijskich. Wychowany na wzorach kultury antycznej wierzył, że sport i sztuka miały wspólną genezę. Wielokrotnie podkreślał duże znaczenie sztuki dla roz-woju antycznego sportu greckiego. Dlatego sztuka miała wzbogacać duchowo i estetycznie zawody sportowe najwyższej rangi, czyli igrzyska olimpijskie. Dążąc do realizacji swoich szczytnych idei zacieśniania związków literatury i sztuki ze sportem, baron Pierre de Couber-tin doprowadził do zorganizowania w 1906 r. w Paryżu konferencji, podczas której powzięto decyzję o włączeniu sportu w nurt życia intelektualnego oraz artystycznego i uczynieniu zeń inspiracji twórczej dla artystów, pisarzy i architektów. W latach 1912–1948 artyści, tak jak sportowcy, mogli konkurować w następujących katego-riach: malarstwo, rzeźba, architektura, muzyka i literatura. Tak jak atleci pierwsze trzy miejsca były nagradzane olimpijskimi medalami. Złoci medaliści konkursów sztuki po dziś dzień widnieją w spisach olimpijskich zwycięzców.