Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kępka, Izabela" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
O samotności i jej językowym wartościowaniu w utworach ks. Jana Pałygi
On loneliness and its linguistic evaluation in the poetic works of Father Jan Pałyga
Autorzy:
Kępka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/626847.pdf
Data publikacji:
2017-06-29
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Opis:
The paper presents an analysis of linguistic evaluation of loneliness in the poetic works of Father Jan Pałyga. This evaluation depends on one’s point of view. In the works of father Pałyga, loneliness is treated as a complex state. It causes human suffering, but also helps to change priorities in one’s life. The loneliness of dying is the most important as it leads to God. The loneliness of children of divorced parents creates emotional emptiness and destroys their personalities.
Artykuł przedstawia analizę językowej waloryzacji samotności w poezji ks. Jana Pałygi. Wartościowanie samotności zależy od punktu widzenia. Samotność w utworach ks. Jana Pałygi jest wartością złożoną. Samotność jest przyczyną cierpienia człowieka, ale też pomaga przewartościować własne życie. Najważniejszym dla każdego typem samotności jest samotność umierania, prowadząca do nowego wymiaru, do spotkania z Bogiem. Zawsze zła jest samotność dzieci rozwiedzionych rodziców. To ona tworzy prawdziwą pustkę psychiczną i wpływa na destrukcję ich nieukształtowanej w pełni osobowości.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2017, 12, 1; 49-59
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowa kreacja psa i jej funkcje w poezji Jacka Kaczmarskiego
The linguistic creation of a dog and its functions in the poetry of Jacek Kaczmarski
Autorzy:
Kępka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591802.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
language of Jacek Kaczmarski’s poetry
valuation
linguistic creation
język poezji Jacka Kaczmarskiego
wartościowanie
językowa kreacja
Opis:
Celem artykułu jest odtworzenie językowej kreacji psa w piosenkach Jacka Kaczmarskiego oraz ukazanie funkcji, jakie spełnia wykreowany przez poetę obraz zwierzęcia. Pies w piosenkach Kaczmarskiego przedstawiany jest zgodnie z naszym stereotypem kulturowym. Jego wartościowanie jest dwubiegunowe – pozytywne i negatywne, przy czym wartościowanie często nie jest jednoznaczne i zależy od punktu widzenia i perspektywy nadawcy i odbiorcy. Perspektywa psa jest tą, z której wyłania się najbardziej pozytywny obraz zwierzęcia. Pies charakteryzuje siebie jako zwierzę pełne miłości i przywiązania do poniżającego go właściciela. Człowiek wartościuje psa na ogół negatywnie. Pies ukazany jest jako coś od niego gorszego, coś, co można bezkarnie dręczyć i poniżać. Sporadycznie tylko wspólny, zły los lub podobne upodobania czworonoga i jego właściciela tworzą szczególnie silną więź pana i zwierzęcia. Pies u Kaczmarskiego to nie tylko zwierzę dręczone, ale także niezwykle agresywna, krwiożercza bestia, pozbawiona jakichkolwiek zasad i poczucia solidarności z innymi zwierzętami (nawet własnymi braćmi – wilkami lub psami). Tę wieloaspektową kreację psa należy jednak rozpatrywać dodatkowo przez pryzmat kontekstu społeczno-politycznego, który jest główną perspektywą interpretacyjną wszystkich piosenek wykonywanych przez Kaczmarskiego. W tej perspektywie kreacja psa łagodnego, zastraszanego, bezwolnego, poddawanego ciągłej tresurze symbolizuje jednostkę lub społeczeństwo zniewolone przez system totalitarny. Krwiożercza bestia, zwłaszcza pies gończy, symbolizuje opresję aparatu władzy komunistycznej. Ta różnorodna kreacja psa stworzona została za pomocą licznych zabiegów językowych. Do najczęstszych należą wyliczenia, metafory, porównania, epitety. Ciekawymi zabiegami służącymi językowej kreacji są paradoksy.
The purpose of the article is to reconstruct the linguistic creation of a dog in the songs of Jacek Kaczmarski and point to the functions of the image of the animal created by the poet. A dog in the songs of Jacek Kaczmarski is pictured in accordance with our cultural stereotype. Its valuation is bipolar – positive or negative, and frequently ambiguous at that, as it depends of the point of view and perspective adopted by both the sender and receiver of the message. It is the perspective adopted by the dog which reveals its most positive image. The dog characterizes himself as an animal full of love and attachment to the owner who humiliates him. The human point of view valuates the dog in general negatively. The dog is regarded as something inferior which can be tormented and humiliated with impunity. Only occasionally the common misfortune or similar likings of the quadruped and its owner create a particularly strong bond between the animal and its master. The dog in the songs of Kaczmarski is not only a tormented animal, but also an extremely aggressive, bloodthirsty beast, devoid of any moral principles or the sense of solidarity with other animals, even with his brothers – the wolfs or dogs. However, this multi-faceted creation of a dog should be considered in the social and political context, which constitutes the main interpretative perspective of all the songs performed by Jacek Kaczmarski. From such perspective the creation of a gentle animal, intimidated, passive, subject to a constant drill symbolizes an individual or society enslaved by a totalitarian regime. A bloodthirsty beast, particularly a hound, is a symbol of the aggression of the communistic power apparatus. This multifarious creation of a dog was attained with the use of numerous linguistic devices. The most frequent include the enumerations, metaphors, comparisons, and epithets. An interesting instrument of the linguistic creation are the paradoxes.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2017, 16; 135-148
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
My naród – czyli kto? Kategoria my – oni w przemówieniach Jarosława Kaczyńskiego z okazji rocznic smoleńskich
We the People – who is it? Category we – they in the speeches of Jaroslaw Kaczynski on the occasion of Smoleńsk anniversary
Autorzy:
Kępka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339554.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
język polityki
propaganda
relacje nadawczo-odbiorcze
aksjologia
językowa kreacja narodu
language of politics
transnational relations
axiology
linguistic creation of the nation
Opis:
Przedmiotem artykułu jest pokazanie roli, jaką pełni w przemówieniach Jarosława Kaczyńskiego (czyli tekstach politycznych o charakterze perswazyjnym) kategoria osoby w wykreowaniu obrazu narodu polskiego po katastrofie smoleńskiej. Kaczyński stosuje formę my dla określenia wspólnoty, którą tworzy ta część narodu, która myśli tak samo jak on. Forma oni ma w wystąpieniach Kaczyńskiego trzy zastosowania: określa tych, którzy zginęli w katastrofie, nazywa ludzi, którzy są zwolennikami J. Kaczyńskiego, prowadzą śledztwo dotyczące katastrofy, zbierają pieniądze na pomniki itp. Trzecią grupę oni prezentują przeciwnicy polityczni. Kaczyński stosuje wreszcie formy bezosobowe. Określają one wroga politycznego, pokazują jego szczególnie niegodziwe działania. Tym największym wrogiem jest polski rząd z premierem Donaldem Tuskiem.
The matter of this article is to show the role of the category of a person in the creation of the image of the Polish society after the Smoleńsk catastrophe in J. Kaczyński’s speeches. Kaczyński uses the form ‘us’ to specify the community of people that think in the way he thinks. The form ‘they’ has in his speeches three tasks: it specifies people who died in the catastrophe, it specifies the group of people who support Kaczyński and collect money for sculptures etc. The third group is presented by his political enemies. Kaczyński uses also impersonal forms. The specify the political enemies and show their bad actions. The biggest enemy is the Polish government with Donald Tusk.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2017, 1(2); 119-129
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gdy królewską godność zachowały tylko kamienne lwy…, czyli o językowej kreacji lwa w piosenkach Jacka Kaczmarskiego
When kingship preserved only the stone lions… – the language creation of a lion in songs by Jacek Kaczmarski
Autorzy:
Kępka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044783.pdf
Data publikacji:
2018-01-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
language creation
linguistics
lion
songs by Jacek Kaczmarski
Opis:
The main goal of the article is showing the language creation of a lion in songs by Jacek Kaczmarski. The theme of the lion, helps to show the situation of the people enslaved in a communist country. The lion, the symbol of power and bravery, in Kaczmarski’s poetry is mainly shown as an attraction in circus. It is weak, disoriented and frightened. This stereotypical proud animal, became a weak creature, which is laughed at by the spectators.Only fake lions made out of stone along with the Zodiac Leo and people named Lion, didn’t lose their proudness and bravery. Those can remind us about the characteristics of a true lion, but are also guardian of true, wise and honest authority. Kaczmarski’s lions symbolize an enslaved, weak nation that, on the other hand, have the awareness of their power and wait for the fall of the regime.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2017, 24, 2; 59-72
1233-8672
2450-4939
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowa kreacja nieba i piekła w Tragedii o bogaczu i Łazarzu z 1643 roku
Language creation of hell and Heaven In The tragedy about the rich man and Lazarus in 1643
Autorzy:
Kępka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1045080.pdf
Data publikacji:
2016-08-02
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
language creation
linguistics
hell
heaven
Opis:
The main goal of the article is showing the language creation of hell and heaven presented in The tragedy about the rich man and Lazarus in XVII c. Language creation of hell and heaven in this story is showing it stereotypically. Heaven is a place where God and other peaceful creatures live (also souls of people that lived well on Earth). Hell is a dark abyss, where the fire of hell (which is not shining) is the main source of pain for the condemned. A human being which got into hell will never get out. It is out of God’s forgiveness range.The image of those two places in the Tragedy serves mainly the persuasion which is closely connected with the genre of the morality. Language creation of hell and heaven in the Tragedy was written by uncomplicated linguistic means.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2016, 23, 1; 39-53
1233-8672
2450-4939
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Boga w Raju Jacka Kaczmarskiego
The image of God in Raj (“Paradise”) by Jacek Kaczmarski
Autorzy:
Kępka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590946.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
język poezji Jacka Kaczmarskiego
językowa kreacja
obraz Boga
the language of the poetry of Jacek Kaczmarski
linguistic creation
image of God
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie językowej kreacji Boga w spektaklu Raj Jacka Kaczmarskiego. Wykorzystano w nim metodologię związaną z badaniem językowej kreacji świata w tekstach literackich. Analiza materiału wyekscerpowanego z utworów miała pokazać, w jaki sposób Kaczmarski ukazuje Boga i czy Jego kreacja jest zgodna z ogólnie przyjętym pojmowaniem Istoty Najwyższej. Wyodrębniono stereotypowe konceptualizacje Boga: Króla, Sędziego. Boga wykreowanego przez Kaczmarskiego cechuje doskonałość i stwórczość. Pozbawiony jest natomiast innych cech zwyczajowo mu przypisywanych: dobroci, miłości, istotowej odrębności i wieczności. Podczas Sądu Ostatecznego bezduszny Bóg, pozbawiony miłości do ludzi, staje się Wielkim Oskarżycielem człowieka. W konsekwencji staje się Bogiem samotnym, skazanym na dożywotnią samotność. Taka kreacja Boga u Kaczmarskiego wiąże się z jego koncepcją władzy totalitarnej. W tym kontekście obraz Boga samotnego, świadomego swojej porażki, ma dać nadzieję odbiorcom na nadejście nowych, lepszych czasów.
The article presents the linguistic creation of God in the play Raj (“Paradise”) written by Jacek Kaczmarski and is based on the method used in research into linguistic creation of worlds in literary texts. The analysis of the excerpted material was to show in which way Kaczmarski presented God and whether his creation was in accordance with the stereotypical concept of the Supreme Being. Stereotypical conceptualisations of God has been identified: King and Judge. The God created by Kaczmarski is perfect. However, he is deprived of other features that are ste-reotypically attributed to him: goodness, love, essential identity and eternity. During the Final Judgement the heartless God deprived of any pity for people becomes an indicter of the human being. Consequently, he becomes alonely God, condemned to perpetual solitude. Such an image of God created by Kaczmarski results from his concept of totalitarian power. In this context the image of alonely God, aware of his failure, is supposed to give hope that better times will come.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2019, 18; 75-89
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Oto jest wilk wolny!” – kreacja wilka jako symbolu wolności w poezji Jacka Kaczmarskiego
"The wolf is free!" – The wolf as a symbol of freedom in the poetry of Jacek Kaczmarski
Autorzy:
Kępka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591247.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the language of poetry of Jacek Kaczmarski
linguistic creation
evaluation
język poezji Jacka Kaczmarskiego
językowa kreacja
wartościowanie
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie językowej kreacji wilka i funkcji, jakie pełni w piosenkach Jacka Kaczmarskiego. Wilki Kaczmarskiego są zwierzętami o silnym charakterze, który jest łamany niekończącymi się obławami, nagonkami i próbą eksterminacji gatunku. W utworach barda Solidarności widać dwa porządki podziału wilków. Pierwszy dotyczy wieku. Małe wilczki symbolizują dobro i bezbronność, młode wilki to siła, odwaga i niezłomność, stary wilk – przewodnik stada – jest tym, który dzięki doświadczeniu życiowemu zyskał mądrość. Teraz jest najważniejszy w całym stadzie. Drugi podział dotyczy zachowania zwierząt w stanie ciągłego zagrożenia i ucieczki przed śmiercią. Niektóre wilki zostają złamane psychicznie przez oprawców. Ciągła ucieczka przed śmiercią doprowadza ich do chciwości i zdrady. Inną grupę, reprezentowaną przez podmiot mówiący, stanowią osobniki niezłomne, których charakter wykuwa się w cierpieniu i nieustannej walce. Te zachowały swoją godność. Ich doświadczenie życiowe powoduje, że stają się przewodnikami dla tych, które przeżyły, ale zatraciły cechy charakterystyczne dla wilków. Ten drugi rodzaj daje nadzieję na zachowanie odzyskanej wolności. Wilki w poezji Jacka Kaczmarskiego reprezentują naród walczący z komunistycznym systemem o wolność. Społeczeństwo – podobnie jak wilki – jest podzielone. Wielu zostało złamanych przez system, są jednak również tacy, jak trójłapy wilk – walczący do końca, ci, którzy zachowali wolność wewnętrzną. To oni staną się przewodnikami narodu po upadku reżimu.
The article presents the linguistic creation of the wolf and the function it fulfils in the songs of Jacek Kaczmarski. Kaczmarski’s wolves are animals of strong character, which is broken in never-ending dragnets, crackdowns and attempts to exterminate the whole species. In the songs of the ‘Solidarity’ bard there are two division orders of wolves. The first one refers to the age. Little wolf cubs symbolise defencelessness and everything that is good, young wolves – strength, courage and indomitability, and an old wolf, the pack leader, is the one that has acquired wisdom through his life experience, and therefore he is the most important in the whole pack. The second order refers to the behaviour of the animals escaping death under constant threat. Some wolves are psychologically broken down by villains. Constantly escaping death they become greedy and treacherous. Another group, represented by the speaking subject, was composed of steadfast individuals, whose characters had been forged in suffering and constant fighting. They kept their dignity. Their life experience made them become leaders for the others who had survived but lost the features typical of wolves. The steadfast individuals gave hope that the freedom would not be lost. The wolves in Kaczmarski’s poetry represent a nation fighting for freedom against the communist system. The society – like the wolves – is divided. Many had been broken by the system, but still there were the ones – like the wolf with three paws – who fought to the end and retained their inner freedom. And they would be the leaders of the nation after the collapse of the regime.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2018, 17; 177-189
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Człowiek wobec Boga w wierszach nauczycielek-poetek z Pomorza (konceptualizacje językowe)
Man towards God in the poems of female poet-teachers from Pomerania (language conceptualizations)
Autorzy:
Kępka, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087112.pdf
Data publikacji:
2021-10-23
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Tematy:
językoznawstwo kulturowe
językowa kreacja Boga
relacje człowiek – świat transcendentny
cultural linguistics
linguistic creation of God
human-transcendent world relations
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie językowej kreacji Boga oraz stosunku człowieka do Najwyższego w poezji trzech nauczycielek-poetek mieszkających i pracujących na Pomorzu: Małgorzaty Borzeszkowskiej, Hanny Glok-Lejk i Anny Halasz. W tekście wykorzystano fragmenty 25 utworów, które pokazują analizowane konceptualizacje. Językowa kreacja Boga i relacji człowiek – Bóg w utworach nauczycielek-poetek z Pomorza wykorzystuje prosty język i słownictwo potoczne. Zastosowanie takiego języka podkreśla bliskość człowieka i Boga, ale pokazuje też słabą wiarę człowieka. Bóg ukazany jest jako zawsze obecny w życiu człowieka ze swoją miłością i troską. Człowiek wątpiący nie dostrzega tej obecności, człowiek kroczący drogą wyznaczoną przez Pana realizuje powołanie codzienną pracą, dążąc do Boga aż do ostatecznego zjednoczenia z Najwyższym.
The aim of the article is to show the linguistic creation of God and the relationship of man towards him in the poetry of three female poet-teachers who live and work in Pomerania: Małgorzata Borzeszkowska, Hanna Glok-Lejk and Anna Halasz. The text uses fragments of 25 works of those poets that show the analysed conceptualisations. The linguistic creation of God and the relationship between man and God in the works of female poet-teachers from Pomerania uses simple language and colloquial vocabulary. The use of such a language emphasises the closeness of man and God, but also shows the weak faith of man. God is shown as always present in human life with his love and care. A man who doubts, does not perceive this presence, a man who follows the path appointed by the Lord, realises his vocation by daily work, striving for God until the fi nal union with the Supreme.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2021, 16; 31-44
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Od Bogurodzicy do Kobiety Świętej – o recepcji najstarszej polskiej pieśni przez współczesną młodzież
From Bogurodzica to Holy Woman: On literary reception of the oldest Polish hymn by the contemporary youth
Autorzy:
Kępka, Izabela
Warda-Radys, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2010835.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Bogurodzica
genology of the prayer
valuation
genologia modlitwy
wartościowanie
Opis:
Celem artykułu jest analiza elementów łączących uczniowskie parafrazy Bogurodzicy, napisane przez uczniów jednego z łódzkich liceów i opublikowane w „Dużym Formacie” (dodatku do „Gazety Wyborczej”) w styczniu 2003 r., ze średniowiecznym oryginałem. Analiza wiąże się z elementami genologii tekstu – strukturą modlitwy, relacjami nadawczo-odbiorczymi oraz światem wartości nadawcy, wyrażonym w postaci próśb lub pragnień. Analiza wykazała nawiązania wierszy licealistów do Bogurodzicy. Wynikają one zarówno z kształtu wiersza o charakterze modlitewnym, wyraźnie wyeksponowanego adresata (którym jest najczęściej Matka Boża lub Matka Boża i Syn Boży/Bóg) oraz – najczęściej zbiorowego – nadawcy zanoszącego prośby do adresata. W parafrazach Bogurodzicy nadawca jest – podobnie jak adresat – wyraźnie nazwany (co różni te teksty od pieśni średniowiecznej), a jego prośby są bardziej konkretne (niż w Bogurodzicy) i wynikają z przynależności do określonego środowiska. Język tych utworów jest prosty, precyzyjny, momentami kolokwialny, pozbawiony typowej dla języka religijnego hieratyczności. Powoduje to desakralizację tekstów, ale jednocześnie podkreśla bliskość nadawcy i adresata tak ważną dla młodego, poranionego przez życie człowieka.
The aim of the article is to analyze elements common to the paraphrases of Bogurodzica – written by the students of one of the secondary comprehensive schools in Łódź and published in “Duży Format” (a supplement to “Gazeta Wyborcza”) in January 2003 – and the medieval original. The analysis involves the elements of the text’s genology: structure of the prayer, sender – receiver relationship, and the universe of the sender’s values expressed in the form of their petitions or desires. The analysis demonstrated the reference of the students’ poems to Bogurodzica. It follows from the shape of the prayerful poem, clearly exposed addressee (predominantly Mother of God or Mother of God and Son of God/God), and – most frequently collective – sender, who brings their petitions to the addressee. In the paraphrases of Bogurodzica the sender is –similarly as the addressee – clearly named (unlike in the medieval hymn), their petitions are more concrete (than these contained in Bogurodzica) and result from their membership in a particular community. The language of these poems is simple, precise, colloquial at times, lacking hieraticism typical of religious language. This results in the desacralization of the texts, but at the same time emphasizes closeness of the sender and the addressee, so important for the young, injured by life, humans.
Źródło:
Studia Językoznawcze; 2021, 20; 65-77
1730-4180
2353-3161
Pojawia się w:
Studia Językoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wzorzec listu jako narzędzie edukacji i wychowania dzieci i młodzieży w XIX wieku (na podstawie listownika Józefa Chociszewskiego)
Autorzy:
Kępka, Izabela
Warda-Radys, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1022841.pdf
Data publikacji:
2020-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
wzorzec listu
styl
wartości
genologia
pattern of the letter
style
values
genology
Opis:
W artykule poddano analizie XIX-wieczny zbiór wzorów listów przygotowany przez Józefa Chociszewskiego dla dzieci i młodzieży: Listownik dla młodzieży zawierający wzory listów z dodatkiem powinszowań, łamigłówek, wierszyków, powiastek i nauki grzeczności dla młodzieży (Bytom 1900). Przyjrzano się zamieszczonym w tej publikacji tekstom listów pod kątem wykorzystania przez autora ich cech gatunkowych (na płaszczyźnie strukturalnej, pragmatycznej, poznawczej i stylistycznej) dla edukacji młodzieży. Listownik Chociszewskiego to nie tylko zbiór przykładów korespondencji dziecięco-młodzieżowej, ale przede wszystkim narzędzie służące różnym aspektom edukacji i wychowania młodych Polaków w czasie zaborów. Autor starał się rozwijać u swoich czytelników ogólną kompetencję językową i zachęcić do używania języka polskiego, przedstawiając bardzo bogaty wybór leksyki, formuł i środków stylistycznych do odtwarzania w różnych sytuacjach komunikacyjnych. Uczył ich przy tym językowego savoir-vivre’u. Wyraźny cel edukacyjno-wychowawczy miały także: dobór treści listów fikcyjnych i wybór autorów listów autentycznych oraz przedstawiony w nich bogaty system wartości charakterystycznych dla polskiej katolickiej rodziny. Chociszewski dążył w ten sposób do ukazania w listowniku polskiej kultury i do kształtowania polskiej świadomości narodowej.
The article analyzes the XIX century collection of letter patterns prepared by Józef Chociszewski for children and youths: Listownik dla młodzieży zawierający wzory listów z dodatkiem powinszowań, łamigłówek, wierszyków, powiastek i nauki grzeczności dla młodzieży (Bytom 1900). Letters included in this publication were examined in terms of the author’s use of their species traits (at the structural, pragmatic, cognitive and stylistic level) for youth education. The pattern of the letter by Chociszewski is not only a collection of examples of kids’ and youths’ correspondence, but above all a tool for various aspects of education and upbringing of young Poles during the partitions. The author tried to develop general language skills in his readers and encourage the use of the Polish language, presenting a very wide selection of lexis, formulas and stylistic means for reproduction in various communication situations. He taught them ”language savoir-vivre”. A clear educational purpose were also: a selection of the content of fictitious letters, selection of the authors of authentic letters and the rich system of values characteristic in the Polish Catholic family presented in the letters. In this way, J. Chociszewski aimed to show the Polish culture in the letter-writing manuals and to shape Polish national consciousness.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica; 2020, 54; 91-108
0208-6077
2450-0119
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Linguistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Językowa kreacja Kaszubów w Śpiewaj ogrody Pawła Huellego
The linguistic creation of Kaszubians in the Paweł Huelle’s novel Śpiewaj ogrody
Autorzy:
Kępka, Izabela
Warda-Radys, Lucyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/627155.pdf
Data publikacji:
2018-04-20
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydział Filologiczny
Opis:
The main objective of the article is to show the linguistic creation of Kaszubians in the Paweł Huelle’s novel Śpiewaj ogrody. Kaszubians in this novel is a primeval ethnic group that has a strong tradition and its own language. They are very hard-working people. Man are mostly fishing. A very important thing for them is faith (in God and natural powers). For Germans and Poles who live in Pomerania, Kaszubians are worse than them, they use a dialect. They are unable to write in Polish. They can only be servants. The linguistic creation of Kaszubians mainly serves as valuable lexicon, exclamations and rhetorical questions. Even though the stereotypical view on Kaszubian since the Middle Ages is negative, Paweł Huelle in Śpiewaj ogrody has a positive point of view. It’s a strong group, connected with tradition. The author shows how the tradition fades away, along with the ethnical group.
Celem artykułu jest przedstawienie językowej kreacji Kaszubów w powieści Pawła Huellego Śpiewaj ogrody. Kaszubi w powieści to prastara grupa etniczna mająca silną tradycję i własny język. Są to ludzie bardzo pracowici. Mężczyźni zajmują się głównie pracą na morzu – łowieniem ryb. Ważną dla nich wartością jest wiara (w Boga i moce nadprzyrodzone). Dla Niemców i Polaków zamieszkujących Pomorze Kaszubi są grupą gorszą, posługującą się narzeczem. Kaszubi nie umieją pisać po polsku. Mogą wykonywać tylko prace usługowe. Językowej kreacji Kaszubów służą przede wszystkim leksyka wartościująca, wyliczenia, wykrzyknienia i pytania retoryczne. Mimo że stereotypowe spojrzenie na Kaszubów już od czasów średniowiecza jest negatywne, sposób ich prezentacji przez Pawła Huellego w powieści Śpiewaj ogrody można uznać za pozytywny. To silna grupa połączona wspólną tradycją. Autor ukazuje powolny koniec tej tradycji, który może doprowadzić do upadku wspólnoty etnicznej.
Źródło:
Język - Szkoła - Religia; 2018, 13, 2; 66-86
2080-3400
Pojawia się w:
Język - Szkoła - Religia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies