Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jayamaha, Akila Randika" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Knowledge of the in-hospital resuscitation algorithm among medical staff of selected hospital departments
    Znajomość algorytmu resuscytacji wewnątrzszpitalnej wśród personelu medycznego wybranych oddziałów szpitalnych
    Autorzy:
    Klejne, Tomasz
    Jayamaha, Akila Randika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033054.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Towarzystwo Pomocy Doraźnej
    Tematy:
    ALS
    Intra-hospital circulatory arrest
    advanced life suport
    medical personnel
    resuscitation
    Opis:
    INTRODUCTION: The hospitalized patient has a potentially greater chance of surviving sudden cardiac arrest compared to pre-hospital conditions. This, however, requires proper preparation of medical personnel who should recognize and treat reversible causes of cardiac arrest. The authors make an attempt to assess the state of knowledge of doctors, nurses and paramedics in the field of in-hospital resuscitation algorithm. MATERIAL AND METHODS: The study was conducted in 2018 among medical staff of hospitals in central Poland. To determine the relationship between variables, the Chi-square test and one-way Kruskal-Wallis variance analysis were used. The results were considered significant at p <0.05, and values of 0.05 < p <0.10 were considered significant only at the level of statistical tendency. RESULTS: Sixty people participated in the study (20 women and 40 men). The average work experience was 3.7 years (SD = 2.6). The leading places of work were: Hospital Emergency Department (50%), Internal Medicine Department (9%), Surgical Ward (8%), Intensive Care Unit (8%). The average test result for all respondents will reach 73.6% (doctors: 100%, paramedics: 74.6, nurses: 56%). There was no correlation between the result and the sex of patients (p = 0.622), workplace (p = 0.107), seniority (p = 0.063). There were significant differences between particular occupational groups (p = 0.01). CONCLUSIONS: The highest level of knowledge in hospital resuscitation is provided by doctors, and the lowest level of nursing staff. Adequate lifelong learning in the field of advanced life support for medical staff should be implemented in order to improve the quality of healthcare services provided to healthcare entities.
    WSTĘP: Pacjent hospitalizowany ma potencjalnie większe szanse przeżycia nagłego zatrzymania krążenia, w porównaniu z warunkami przedszpitalnymi. To jednak wymaga odpowiedniego przygotowania personelu medycznego, który powinien rozpoznać i leczyć odwracalne przyczyny zatrzymania krążenia. Autorzy podejmują próbę oceny stanu wiedzy lekarzy, pielęgniarek i ratowników medycznych w zakresie algorytmu wewnątrzszpitalnej resuscytacji. MATERIAŁ I METODY: Badanie przeprowadzono w 2018 roku wśród personelu medycznego szpitali w centralnej Polsce. W celu określenia zależności między zmiennymi zastosowano Test chi-kwadrat oraz jednoczynnikową analizę wariancji Kruskala-Wallisa. Wyniki uznano za istotne przy p < 0,05, zaś wartości 0,05 < p < 0,10 uznawano za istotne jedynie na poziomie tendencji statystycznej. WYNIKI: W badaniu uczestniczyło sześćdziesiąt osób (20 kobiet i 40 mężczyzn). Średnia stażu pracy wyniosła 3,7 lat (SD=2,6). Wiodącymi miejscami pracy był: Szpitalny Oddział Ratunkowy (50%), Oddział chorób wewnętrznych (9%), Oddział chirurgiczny (8%), Oddział intensywnej terapii (8%). Średni wynik testu dla wszystkich ankietowanych osiągną 73,6% (lekarze: 100%; ratownicy medyczni: 74,6; pielęgniarki: 56%). Nie wykazano zależności wyniku od płci (p=0,622), miejsca pracy (p=0,107), stażu pracy (p=0,063). Wykazano istotne różnice między poszczególnymi grupami zawodowymi (p=0,01). WNIOSKI: Najwyższy poziom wiedzy w zakresie wewnątrzszpitalnej resuscytacji wykazują lekarze, zaś najniższy personel pielęgniarski. Należy wdrożyć adekwatne kształcenie ustawiczne w zakresie advanced life support dla personelu medycznego, aby podnieść jakość udzielanych świadczeń zdrowotnych w podmiotach leczniczych.
    Źródło:
    Critical Care Innovations; 2019, 2, 2; 9-16
    2545-2533
    Pojawia się w:
    Critical Care Innovations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Characteristics of ambulance intervention for female patients in perinatal period
    Charakterystyka interwencji pogotowia ratunkowego do pacjentek w okresie okołoporodowym
    Autorzy:
    Abramowska, Justyna
    Jayamaha, Akila Randika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033057.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Towarzystwo Pomocy Doraźnej
    Tematy:
    ambulanse
    childbirth
    emergency medical service.
    perinatal period
    pregnancy
    Opis:
    INTRODUCTION: In pre-hospital conditions, the diagnosis of patients in the perinatal period is very limited. Emergency ambulance calls to pregnant women should only apply to emergency situations related to the risk of maternal and / or foetal life. The aim of the work is to draw a patient's profile in the perinatal period, to which the intervention team undertakes medical emergency. MATERIAL AND METHODS: The study group consisted of 119 calls in 2018 selected from 12854 ambulance interventions in the operational area of central Poland. Data was obtained from medical records. The analysis was carried out using the Statisticaver program. 13.1. The threshold of α=0.05 was considered as the level of significance, however, significant results at the level of 0.05 < p < 0.10 were considered significant at the level of statistical tendency. RESULTS: The median age in the group was 27 years (SD±8 years). The vast majority of cases (67.23%) were women without labor. The delivery was diagnosed in 27.73% of patients. The average pregnancy time was 27.5 weeks (SD±22). Most often, patients were intervened in the place of residence (84.87%), and the least frequently at work (2.52%). The increase in the number of calls was recorded in November and December. The most common reasons for the calls were childbirth and abdominal pain. The burden of medical history was found in 16 patients. Life parameters including the state of consciousness, respiratory and circulatory system were in the majority in the norm. CONCLUSIONS: Emergency ambulance interventions for pregnant women are a low percentage of all calls and usually involve pain and bleeding from the genital tract. In most cases, the examined patients are in the third trimester of pregnancy, and their condition can be described as stable. Calls are usually made in the winter season, and the place of the event is the patient's own home. Further research, directed at the educational needs of pregnant women, is recommended.
    WSTĘP: W warunkach przedszpitalnych diagnostyka pacjentek znajdujących się w okresie perinatalnym jest bardzo ograniczona. Wezwania pogotowia ratunkowego do kobiet w ciąży powinny dotyczyć wyłącznie sytuacji nagłych, związanych z wystąpieniem stanu zagrożenia życia matki i/lub płodu. Celem pracy jest próba nakreślenia profilu pacjentki w okresie okołoporodowym, do której interwencje podejmuje zespół ratownictwa medycznego. MATERIAŁ I METODY: Grupę badaną stanowiło 119 wezwań w 2018 r. wyselekcjonowanych spośród 12854 interwencji pogotowia ratunkowego w rejonie operacyjnym centralnej Polski. Dane pozyskano z dokumentacji medycznej. Analizę przeprowadzono przy użyciu programu Statisticaver. 13.1. Za poziom istotności uznano próg α=0,05, jednakże wyniki istotne na poziomie 0,05 < p < 0,10 uznawano za istotne na poziomie tendencji statystycznej. WYNIKI: Mediana wieku w grupie wyniosła 27 lat (SD ± 8 lat). Zdecydowaną większość przypadków (67,23%) stanowiły kobiety bez czynności porodowej. Akcję porodową rozpoznano u 27,73% pacjentek. Średni czas ciąży wyniósł 27,5 tygodni (SD±22). Najczęściej interweniowano w miejscu zamieszkania pacjentek (84,87%), a najrzadziej w pracy (2,52%). Wzrost liczby wezwań odnotowano w listopadzie i grudniu. Najczęstszymi powodami wezwań był poród i bóle brzucha. Obciążający wywiad chorobowy stwierdzono u 16 pacjentek. Parametry życiowe obejmujące stan świadomości, układ oddechowy i krążeniowy w zdecydowanej większości mieściły się w normie. WNIOSKI: Interwencje pogotowia ratunkowego do kobiet w ciąży stanowią niski odsetek wszystkich wezwań i dotyczą zazwyczaj dolegliwości bólowych oraz krwawienia z dróg rodnych. Badane pacjentki w większości przypadków znajdują się w trzecim trymestrze ciąży, a ich stan można określić jako stabilny. Wezwania są realizowane najczęściej w sezonie zimowym, a miejsce zdarzenia stanowi własny dom pacjentki. Wskazane są dalsze badania ukierunkowane na potrzeby edukacyjne kobiet w ciąży.
    Źródło:
    Critical Care Innovations; 2019, 2, 2; 17-24
    2545-2533
    Pojawia się w:
    Critical Care Innovations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies