Characteristics of ambulance intervention for female patients in perinatal period

INTRODUCTION: In pre-hospital conditions, the diagnosis of patients in the perinatal period is very limited. Emergency ambulance calls to pregnant women should only apply to emergency situations related to the risk of maternal and / or foetal life. The aim of the work is to draw a patient's profile in the perinatal period, to which the intervention team undertakes medical emergency. MATERIAL AND METHODS: The study group consisted of 119 calls in 2018 selected from 12854 ambulance interventions in the operational area of central Poland. Data was obtained from medical records. The analysis was carried out using the Statisticaver program. 13.1. The threshold of α=0.05 was considered as the level of significance, however, significant results at the level of 0.05 < p < 0.10 were considered significant at the level of statistical tendency. RESULTS: The median age in the group was 27 years (SD±8 years). The vast majority of cases (67.23%) were women without labor. The delivery was diagnosed in 27.73% of patients. The average pregnancy time was 27.5 weeks (SD±22). Most often, patients were intervened in the place of residence (84.87%), and the least frequently at work (2.52%). The increase in the number of calls was recorded in November and December. The most common reasons for the calls were childbirth and abdominal pain. The burden of medical history was found in 16 patients. Life parameters including the state of consciousness, respiratory and circulatory system were in the majority in the norm. CONCLUSIONS: Emergency ambulance interventions for pregnant women are a low percentage of all calls and usually involve pain and bleeding from the genital tract. In most cases, the examined patients are in the third trimester of pregnancy, and their condition can be described as stable. Calls are usually made in the winter season, and the place of the event is the patient's own home. Further research, directed at the educational needs of pregnant women, is recommended.

WSTĘP: W warunkach przedszpitalnych diagnostyka pacjentek znajdujących się w okresie perinatalnym jest bardzo ograniczona. Wezwania pogotowia ratunkowego do kobiet w ciąży powinny dotyczyć wyłącznie sytuacji nagłych, związanych z wystąpieniem stanu zagrożenia życia matki i/lub płodu. Celem pracy jest próba nakreślenia profilu pacjentki w okresie okołoporodowym, do której interwencje podejmuje zespół ratownictwa medycznego. MATERIAŁ I METODY: Grupę badaną stanowiło 119 wezwań w 2018 r. wyselekcjonowanych spośród 12854 interwencji pogotowia ratunkowego w rejonie operacyjnym centralnej Polski. Dane pozyskano z dokumentacji medycznej. Analizę przeprowadzono przy użyciu programu Statisticaver. 13.1. Za poziom istotności uznano próg α=0,05, jednakże wyniki istotne na poziomie 0,05 < p < 0,10 uznawano za istotne na poziomie tendencji statystycznej. WYNIKI: Mediana wieku w grupie wyniosła 27 lat (SD ± 8 lat). Zdecydowaną większość przypadków (67,23%) stanowiły kobiety bez czynności porodowej. Akcję porodową rozpoznano u 27,73% pacjentek. Średni czas ciąży wyniósł 27,5 tygodni (SD±22). Najczęściej interweniowano w miejscu zamieszkania pacjentek (84,87%), a najrzadziej w pracy (2,52%). Wzrost liczby wezwań odnotowano w listopadzie i grudniu. Najczęstszymi powodami wezwań był poród i bóle brzucha. Obciążający wywiad chorobowy stwierdzono u 16 pacjentek. Parametry życiowe obejmujące stan świadomości, układ oddechowy i krążeniowy w zdecydowanej większości mieściły się w normie. WNIOSKI: Interwencje pogotowia ratunkowego do kobiet w ciąży stanowią niski odsetek wszystkich wezwań i dotyczą zazwyczaj dolegliwości bólowych oraz krwawienia z dróg rodnych. Badane pacjentki w większości przypadków znajdują się w trzecim trymestrze ciąży, a ich stan można określić jako stabilny. Wezwania są realizowane najczęściej w sezonie zimowym, a miejsce zdarzenia stanowi własny dom pacjentki. Wskazane są dalsze badania ukierunkowane na potrzeby edukacyjne kobiet w ciąży.