Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Jarosław, Gara," wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
„Semantyczne pola” egzystencjalnego doświadczenia językowego – epifania i alienacja jako mimetyczne struktury formacji wychowawczej
“Semantic fields” of existential linguistic experience – epiphany and alienation as mimetic structures of educational formation
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/629281.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
filozofia wychowania
egzystencjalna problematyzacja
procesy mimetyczne
doświadczenie językowe
formacja wychowawcza
philosophy of education
existential problematization
mimetic processes
language experience
educational formation
Opis:
The existence of the man is manifested and expressed in the language. The man creates the language as much as the language creates the man. However, the most basic existential experience is expressed in the fact that the language represents and reflects the man himself: the language is expressed by the man and the language expressed the man. Two mods of “semantic fields” of existentaial linguistic experience are presence (in the form of linguistic epiphany) and alienation (in the form of linguistic alienation). Therefore, every educational formation takes place and is realized in the context of existential experience of presence or alienation (in the form of linguistic epiphany or alienation of the man as the subiect of mimetic patterns of action).
Egzystencja człowieka przejawia się i wyraża w języku. Człowiek w tej samej mierze tworzy język, jak i język tworzy człowieka. Najbardziej prymarne egzystencjalnie doświadczenie wyraża się jednak w tym, że język reprezentuje i odzwierciedla samego człowieka – język wyrażany jest przez człowieka oraz język wyraża człowieka. Dwa modusy „semantycznych pól” egzystencjalnego doświadczenia językowego to uobecnienie (w postaci językowej epifanii) i wyobcowanie (w postaci językowej alienacji). I dlatego każda formacja wychowawcza rozgrywa się i jest urzeczywistniana w kontekście egzystencjalnego doświadczenia uobecniania lub wyobcowania (w postaci językowej epifanii lub alienacji człowieka jako podmiotu mimetycznych wzorców działania).
Źródło:
Podstawy Edukacji; 2019, 12; 13-27
2081-2264
Pojawia się w:
Podstawy Edukacji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Świat naturalny” jako źródłowa struktura i otwarty horyzont „egzystencjalnych ruchów” ludzkiego życia
‘Natural World’ as a Source Structure and Open Horizon of the ‘Existential Movements’ of Human Life
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549976.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Recenzja:  Patočka J., „Świat naturalny” w medytacjach autora po trzydziestu trzech latach, seria „Educatio”, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, Warszawa, 115 s.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 1; 289-294
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Świat życia codziennego” jako źródło wiedzy pedagogicznej
The „life-world” as the source of pedagogical knowledge
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544234.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Opis:
Kategoria „świata życia codziennego” (Lebenswelt) opiera się na założeniu, że wszelki, źródłowy i prawdziwy, początek „w zdobywaniu poznania jest nienaukowy”. Kategoria ta jest więc swoistą rehabilitacją i dowartościowaniem „przednaukowego doświadczenia”. Wyeksponowanie znaczenia „świata życia codziennego” na gruncie pedagogiki ściśle związane jest ze stanowiskami pedagogicznymi o profilu fenomenologicznym i badaniami pedagogiczno-antropologicznymi. Jednym z kluczowych przedmiotów zainteresowania takich badań jest też fenomen dzieciństwa, a przyjęcie perspektywy „świata życia codziennego” wyraża się tu w tym, by „wchodzić” w „świat”, w którym żyją dzieci – odkrywać go, uczyć się go i w ten sposób odkrywać zadania i problemy z tego „świata” się wyłaniające. To, w jaki sposób dziecko postrzega otaczający świat można bowiem porównać do obrazów widzianych w kalejdoskopie, które ukazują się nam w swej rozmaitości i zmienności. Teoria pedagogiczna powinna koncentrować się zatem na badaniu dziecięcego widzenia świata, przezwyciężając antropologiczną perspektywę, która skoncentrowana jest na „świecie dorosłych”. Praktyka zaś powinna się opierać na towarzyszeniu dziecku, stwarzaniu atmosfery zaufania i współdziałania.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2009, 2; 5-19
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agatologiczny horyzont Tischnerowskiej filozofii wychowania jako horyzont „ziemi obiecanej” i/lub „ziemi odmowy”
Autorzy:
Gara, Jaroslaw
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36782730.pdf
Data publikacji:
2022-05-09
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
filozofia człowieka
filozofia dramatu
filozofia wychowania
agatologia
ludzkie doświadczenie
heurystyka „ziemi obiecanej” i „ziemi odmowy”
Opis:
Filozofia wychowania Józefa Tischnera odzwierciedla zakładaną przez niego filozofię człowieka, która programowo odwołuje się do heurystycznego potencjału „myślenia z głębi metafory”. Tischnerowska agatologia opiera się na założeniu, zgodnie z którym ludzkim życiem rządzi „logos dobra i zła. Ludzkie istnienie przybiera więc postać „egzystencji dramatycznej”, a sam człowiek jawi się jako „byt aksjologiczny”, który przeżywa wartości oraz przyjmuje względem nich określone postawy. W tym znaczeniu jednym z podstawowych zadań wychowawcy jest przekazanie „fundamentalnej nadziei”, zgodnie z którą możliwe jest odkrywanie własnego życiowego powołania. Wychowanie to naprowadzanie na autentyczne i niebanalne postacie egzystencjalnego urzeczywistniania dobra. Świat jako „scena dramatu ludzkiego” zawiera jednak w sobie zarówno nadzieję, związaną z tym, że świat ten okaże się „ziemią obiecaną” człowieka, jak i groźbę, związaną z tym, że okaże się on dla niego „ziemią odmówioną”. W tym kontekście życie ludzkie rozgrywa się jako zakorzenienie lub wykorzenienie w obrębie swoistych przestrzeni doświadczenia ludzkiego, rozpatrywanych zarówno fizycznie, jak i symbolicznie, takich jak: „dom”, „warsztat pracy”, „świątynia”, czy „cmentarz”. I choć Tischner w swojej koncepcji filozofii dramatu nie odnosił wprost podjętej w tym miejscu perspektywy „ziemi obiecanej” i/lub „ziemi odmowy” do problematyki wychowania, to jednak wiele wskazuje na to, że zagadnienia te dopełniają jego wypowiedzi, które wprost określają zakładaną przez niego filozofię wychowania.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2022, XIII(1(38)); 31-50
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biograficzne trajektorie sylwetek uczonych jako perspektywa ujmowania ludzkich warunków tego, co specyficznie ludzkie
Biographical Trajectories of Scientist Figures as a Perspective of Capturing the Human Conditions of What is Specifically Human
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550024.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Opis:
Recenzja książki:  Uczeni z odległej i nieodległej przeszłości. Rekonstrukcje. Interpretacje. Refleksje. (2019). Żywczok A., Kitlińska-Król M. (red.). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 184 s.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 2/1; 301-306
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
(Dia)logiczny horyzont doświadczenia edukacyjnego, społecznego i kulturowego
(Dia)logical horizons of educational, social and cultural experience
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428355.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
doświadczenie egzystencjalne
doświadczenie bezpośredniości
negatywne stany rzeczy
„zła wiara"
pseudodialog
existential experience
direct experience
negative states of affairs
„bad faith”
pseudo-dialogue
Opis:
Kategoria doświadczenia edukacyjnego, społecznego i kulturowego odsyła nas do „międzyludzkiej przestrzeni styczności”. Doświadczenie takie zawsze ostatecznie odnajduje swe rzeczywiste ramy odniesienia w przestrzeni, która ma charakter publiczny (otwarty). Przestrzeń publiczna jako odwrotność przestrzeni prywatnej zakłada zaś bezpośrednią styczność tego, co znane i bliskie z tym, co nieznane i obce. Otwarty charakter przestrzeni publicznej z założenia wymaga więc uznania tego, co wyraża się w racjach intersubiektywności i transparentności myślenia i działania. W tym też kontekście nastawienia dialogiczne rozpatruję przez pryzmat kategorii „Niewymierności”, z kolei samą intersubiektywność i transparentność rozpatruję przez pryzmat kategorii „Nieoczywistości”.
The category of educational, social and cultural experience is inseparably linked to the spaces of interpersonal contact. Such experience always finally finds its actual frame of reference in a space that is public (open). Public space, as the reverse of private space, implies direct contact between what is known and close and what is unknown and foreign. Thus the open character of public space by very definition requires recognition of what is expressed by the notions of inter-subjectivity and transparency of thought and action. In this context, the author discusses the dialogical attitudes through the category of „Unquantifiability”, while in turn the categories of intersubjectivity and transparency are considered from the perspective of „Non-obviousness”.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2018, 2 (23); 23-40
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzystencjalna problematyzacja poszukiwania, poznawania i tworzenia samego siebie
Existential problematisation of exploration, cognition and self-creation
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544690.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika ogólna
filozofia wychowania
doświadczenie egzystencjalne
aporetyczność
doświadczenia
fenomen autokreacji
analiza fenomenologiczno-egzystencjalna
Opis:
Problem progresji i autokreacji człowieka w sposób ścisły związany jest z przedmiotem zainteresowania szeroko rozumianej filozofii człowieka, jak i filozofii wychowania. Pytania i rozstrzygnięcia filozofii człowieka przekładają się tu wprost na pytania i rozstrzygnięcia filozofii wychowania. Autorska konceptualizacja tytułowego zagadnienia oparta jest na wyeksponowaniu takich momentów egzystencjalnego doświadczenia człowieka, jak: konieczność, autentyczność, paradoksalność, uobecniający ślad, czy tragizm. Problematyzacji poddane zostały również aporetyczne wymiary progresji i autokreacji człowieka: 1. aktualność versus potencjalność bycia, 2. immanencja versus transcendencja bycia, 3. realność versus idealność bycia, 4. nieuchwytność versus samoobiektywizacja bycia, 5. nieautonomiczność versus autonomiczność bycia.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2017, 2; 9-33
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzystencjalny fenomen epizodów codzienności jako źródło antycypacji przyszłości
Existential phenomenon of the episodes of everyday life as a resource of future anticipating
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/428638.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
świat życia codziennego
zasób wiedzy podręcznej
antycypacje
analiza fenomenologiczno-egzystencjalna edukacji
Life-World
cache knowledge
anticipation
phenomenological-existential analysis of education
Opis:
Każda postać doświadczeń edukacyjnych (wychowania i kształcenia), które rozgrywają się „tu i teraz” przybiera postać epizodów codzienności i w tym znaczeniu stają się one źródłem antycypacji przyszłości. Antycypacje te mogą zaś okazywać się „puste” (nie spełniające się, nie znajdujące swego urzeczywistnienia) lub „pełne” (spełniające się, znajdujące swoje urzeczywistnienie). Mogą też być urzeczywistniane na mocy obiektywnego biegu rzeczy i przyczynowo-skutkowej przewidywalności lub subiektywnej sprawczości podmiotu działania, który „wczytuje” zarówno w siebie, jak i w otaczającą rzeczywistość własne egzystencjalne projekty. W tym znaczeniu człowiek jest stwarzany przez otaczający świat, ale również świat ten stwarza – jest zarazem bytem uwarunkowanym i warunkującym. Struktura i dynamika edukacji, jej sens i istota, mogą i powinny być zatem ujęte przez pryzmat tych dwóch aspektów: obiektywnego i subiektywnego. To, co obiektywne może zaś być przewidywane, tak jak to, co subiektywne może być projektowane. Jednym z podstawowych zadań edukacji jest zatem wyposażanie swych adeptów w owe kompetencje antycypacji przyszłości przewidywania i projektowania.
Each educational experience (upbringing and education) that takes place „here and now” takes the form of the episodes of everyday life and, in this meaning, they become the resource of anticipation of events in the future. Anticipation may become „empty” (not self-fulfilling, and without its own realisation) or „full” (self-fulfilling, and finding its own realisation). Anticipation may be also realised on the basis of the objective course of the matter, on the basis of cause-and-effect predictability, or on the basis of subjective proactivity of the operator that “loads” its own existential projects in both itself and the surrounding reality. In this meaning, a person is created by the surrounding world, but a person also creates the world; therefore, the man is both the determined and determining being. The structure and dynamics of the education, its sense and the essence may be considered in the context of objective and subjective aspects. The objective ones may be as predictable as the subjective ones may be designed. One of the essential tasks of the education is therefore to equip its adepts with the competencies of future anticipation of predictions and design.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2015, 3 (12); 29-48
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego jako przesłanka eksplikacji sensów edukacji
PHENOMENOLOGICAL CATEGORY OF THE WORLD OF LIFE AS A CONDITION OF THE EXPLICATION OF EDUCATIONAL MEANING
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/549886.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
fenomenologia świat życia codziennego
filozofia edukacji
egzystencjalne aporie
myślenie paradoksami
edukacja jako odyseja
phenomenology of the world of life
philosophy of education
existential aporias
thinking by paradoxes
education as the Odyssey
Opis:
The formulated problem is based on the attempt to bring the three essential issues expressed in the three questions and problem perspectives, which belong to them: 1. What are the basic phenomenological rationales for research settings? 2. How is a phenomenological category of the world of life understood? 3. How does the phenomenological category of the world of  life  allow for recognition and lighten the meaning of education? Phenomenology of the world of life, which was developed by Edmund Husserl in the last period of his work, is based on the assumption that the lived world is the starting point of humanities and social sciences, which is adequate and impossible to scale down. It is, in fact, a world of common everyday situations and practical action. In this context, I refer to the phenomenon of educational preliminary issues and imponderabilias, and also consider the issues of creativity meanings of paradoxicality experience, aporia approach and dialectical problems of human development. This creates a basis for the recognition of, according to the title, meanings of education as a specific existential experience of Odyssey.
Sformułowany problem opiera się na próbie przybliżenia trzech zasadniczych zagadnień, wyrażonych w trzech pytaniach i przynależnych im perspektywach problemowych: 1. Jakie są podstawowe przesłanki fenomenologicznych nastawień badawczych?; 2. Jak jest rozumiana fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego?; 3. W jaki sposób fenomenologiczna kategoria świata życia codziennego pozwala na ujmowanie i rozjaśnianie sensów edukacji? Fenomenologia świata życia codziennego, rozwijana przez Edmunda Husserla w ostatnim okresie jego twórczości, opiera się na założeniu, że ów świat przeżywany jest właściwym i nieredukowalnym punktem wyjścia dla nauk humanistycznych i społecznych. Jest to bowiem wspólny świat codziennych sytuacji i praktycznego działania.W tym też kontekście odnoszę się do fenomenu edukacyjnych preliminariów i imponderabiliów oraz rozpatruję kwestie sensotwórczości doświadczenia paradoksalności, aporetyczności i dialektyczności rozwoju człowieka. To zaś daje to podstawę do ujmowania tytułowych sensów edukacji jako swoistego egzystencjalnego doświadczenia odysei.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2017, 7, 2; 145-168
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomenologiczne inspiracje hermeneutycznego rozjaśniania fenomenu edukacji
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1789861.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
phenomenology
hermeneutics
philosophy of education
phenomenon of education
phenomenological-hermeneutic pedagogy
Opis:
The problem of phenomenological grounds for hermeneutic explanation of the existential phenomenon of education is based on the assumptions according to which the phenomenology of Edmund Husserl has “hermeneutic roots,” and “hermeneutics is formed on the basis of phenomenology”. In this sense, there exists a mutual, irreducible connection between the phenomenological and hermeneutical philosophy. Among the premises of Husserl’s philosophical project that may be considered relevant in the context of hermeneutic approach to understanding the phenomenon of education we can list: the issue of intentionality of acts of consciousness, the founding (Fundierung) ontology of the part and the whole, and the philosophy of everyday life (Lebenswelt). Those elements show their indisputable importance in the context of examination of both practice and theory of education and training. From this perspective, the phenomenon of education can be considered both in terms of a thematic whole, as well as in its various separate aspects, reflecting and defining the ambiguity and multidimensionality of education and upbringing processes. Exemplification of such aspects, recognized as phenomenological instances in the hermeneutic approach to clarification of education are the following phenomena: illumination, meaning (sense), atmosphere, presence, mystery, otherness and sensitivity.
Źródło:
Kwartalnik Pedagogiczny; 2015, 60(2 (236)); 115-145
0023-5938
Pojawia się w:
Kwartalnik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Forma myślenia i działania pedagogicznego a doświadczenie paradoksalności (samo)kształcenia
Autorzy:
Gara, Jaroslaw
Stepkowski, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/37174792.pdf
Data publikacji:
2024-03-19
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
forma
myślenie i działanie pedagogiczne
(samo)kształcenie
paradoks
aporetyka
analiza egzystencjalna
Opis:
Przedmiotem zainteresowania badawczego w prezentowanym artykule jest forma myślenia i działania pedagogicznego z uwagi na jej powiązanie z (samo)kształceniem rozumianym jako autonomiczne i osobotwórcze działanie adresata oddziaływań edukacyjnych. Stosując filozoficzno-hermeneutyczną metodę analizy tekstów oraz wypracowany w egzystencjalnej filozofii wychowania model paradoksalnej struktury doświadczenia, autorzy poddali problematyzacji trzy pary paradoksów, które charakteryzują myślenie i działanie pedagogiczne oparte na afirmacji (samo)kształcenia jako doświadczenia egzystencjalnej paradoksalności.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2024, XV(1(46)); 9-29
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej
Boudaries of worldview discursivity in the contemporary pedagogical thought
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550316.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
pedagogika teoretyczna
pedagogika ogólna
myśl pedagogiczna
analiza fenomenologiczna
polisemiczność epistemologiczno-metodologiczna
pedagogical theory
general pedagogy
pedagogical thought
phenomenological analysis
epistemological and methodological polysemy
Opis:
The point of reference for the problem outlined in the title are the three inseparable ideas defining the condition of the present and its praxis. They can be described, in general terms, as the ethe of polysemy and cultural pluralism, of democracy and social transparency, and finally of human rights and the empowerment of the individual. These ethe are taken, for the purpose of this work, as defining the boundaries of pedagogical thought as far as it aspires to be considered truly contemporary. Describing some school of thought as contemporary from the point of view of boundaries of its worldview discursivity requires distinguishing two basic ways of understanding what contemporary means. The specific nature of pedagogical thought as one of the cognitive perspectives of general pedagogy is considered in this context, and formal criteria for assessing scientific value of contemporary pedagogical thought are formulated with the above assumptions in mind.
Punktem odniesienia dla tytułowego problemu są trzy nierozłączne idee, określające kondycję współczesności oraz przynależną jej praxis. Umownie można je określić mianem etosów polisemiczności i pluralizmu kulturowego, demokracji i transparentności społecznej, a także praw człowieka i upodmiotowienia statusu jednostki. Owe etosy, zgodnie z przyjętym punktem widzenia, określają nieprzekraczalne granice myśli pedagogicznej, która pretenduje do tego, aby być myślą współczesną. Dookreślanie myśli jako współczesnej z punktu widzenia granic jej dyskursywności światopoglądowej wymaga odróżnienia dwóch podstawowych sposobów rozumienia tego, co współczesne. W tym też kontekście ujęta została swoistość myśli pedagogicznej, traktowanej jako jedna z perspektyw poznawczych pedagogiki ogólnej oraz sformułowane zostały formalne kryteria oceny wartości naukowej współczesnej myśli pedagogicznej.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2018, 8, 1; 119-134
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Granice dyskursywności światopoglądowej współczesnej myśli pedagogicznej. Koncepcyjne ujęcie zamysłu i eksplikacji problemu
Boundaries of worldview discursivity in contemporary pedagogical thought. A conceptual approach to the idea and explanation of the problem
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544979.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pedagogika teoretyczna
pedagogika ogólna
myśl pedagogiczna
analiza fenomenologiczna
polisemiczność epistemologiczno-metodologiczna
Opis:
Punktem odniesienia dla tytułowego problemu są trzy nierozłączne idee, określające kondycję współczesności oraz przynależną jej praxis. Umownie można je określić mianem etosów polisemiczności i pluralizmu kulturowego, demokratyzacji i transparentności społecznej, a także praw człowieka i upodmiotowienia statusu jednostki. Owe etosy, zgodnie z przyjętym punktem widzenia, określają nieprzekraczalne granice myśli pedagogicznej, która pretenduje do tego, by być myślą współczesną. Dookreślanie myśli jako współczesnej z punktu widzenia granic jej dyskursywności światopoglądowej wymaga odróżnienia dwóch podstawowych sposobów rozumienia tego, co współczesne. W tym też kontekście ujęta zostaje swoistość myśli pedagogicznej, taktowanej jako jedna z perspektyw poznawczych pedagogiki ogólnej oraz sformułowane zostają formalne kryteria oceny wartości naukowej współczesnej myśli pedagogicznej.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2018, 2; 120-147
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
IDEA INTERDYSCYPLINARNOŚCI I INTERDYSCYPLINARNA NATURA WIEDZY PEDAGOGICZNEJ
THE IDEA OF INTERDISCIPLINARITY AND INTERDISCIPLINARY NATURE OF PEDAGOGICAL DISCOURSE
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550172.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
idea interdyscyplinarności filozofia nauki interdyscyplinarność pedagogiki
dyskurs pedagogiczny
interdisciplinarity
pedagogical knowledge pedagogical discourse
Opis:
Analiza idei interdyscyplinarności wskazuje na jej blaski i cienie, przynajmniej, gdy ujmujemy ją z pozycji dyscyplinarnej tożsamości i wymogów z tym związanych o obrębie określonej dziedziny nauki. Interdyscyplinarność jako nastawienie badawcze rodzi bowiem nadzieję bardziej kompleksowego i adekwatnego ujęcia badanych rzeczy, stanów rzeczy, procesów lub zjawisk, ale wyłania również dylematy i zagrożenia „rozpłynięcia się” swoistości nastawień badawczych właściwych określonej dziedzinie nauki. Wiedza pedagogiczna z natury oparta jest jednak na wiedzy zaczerpniętej z innych podstawowych dziedzin nauki takich, jak biologia, psychologia, socjologia czy filozofia. Pomijając trudności i dylematy wynikające z interdyscyplinarnych nastawień badawczych, przyjąć należy, że w obrębie dyskursu pedagogicznego nie tylko jest ona nieunikniona, ale i konieczna z punktu widzenia jakości, adekwatności i trafności, zarówno konstruowanej teorii, jak i projektowanej praktyki.
Analysis of the idea of interdisciplinarity demonstrates both its flaws and qualities, at least when we approach it from the point of view of disciplinary identity and the related requirements within a specific discipline of science. Interdisciplinarity as a research approach raises hope for a more comprehensive and adequate understanding of the research subjects, states of objects, affairs, processes or phenomena; yet it also contributes to the emergence of new dilemmas and a risk of “dissolution” of characteristics of research specific to a given scientific discipline. Pedagogical discourse by its very nature, however, is based on knowledge derived from other basic sciences, such as biology, psychology, sociology, and philosophy. Notwithstanding the difficulties and dilemmas arising from interdisciplinary research approach, it should be assumed that within pedagogical discourse its adoption is not only inevitable, but also necessary for the quality, accuracy and validity of both the constructed theories and planned practical applications.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2014, 1; 35-54
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jana Patočki doświadczenie „jedności pierwotnego świata” jako przesłanka myślenia i działania pedagogicznego – implementacje (część druga)
Jan Patočka’s Experience of the ‘Unity of the Primordial World’ as a Premise for Thinking and Pedagogical Action – Reconstruction (part two)
Autorzy:
Gara, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/550043.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Jan Patočka
fenomenologia
świat życia
filozofia wychowania
egzystencjalne poruszenie
Opis:
Jan Patočka swoim życiem i twórczością w pełni zasłużył na miano współczesnego Sokratesa. Bieg jego życia i meandry twórczości tworzyły puzzle doskonale uzupełniające się i zależne od siebie. Zainteresowania filozoficzne czeskiego fenomenologa oscylowały wokół doświadczenia „jedności pierwotnego świata”, w którego centrum znajdował się świat naturalny. Poddając analizie strukturę doświadczenia tego świata, autor niniejszego opracowania bada takie kategorie, jak: czas, cielesność, dom, otwartość, praca. Następnie rekonstruuje jedną z opcji odczytywania filozofii wychowania Patočki i ewolucji jej podstawowych zagadnień. Kluczową ideą w tej filozofii jest ruch, jako coś, co specyfikuje otwartą strukturę istnienia człowieka. W tym kontekście w sposób heurystyczny zostały sformułowane podstawowe kierunki myślenia i działania pedagogicznego, które implikuje tytułowe doświadczenie „jedności pierwotnego świata”. Artykuł publikowany jest w dwóch częściach, które stanowią integralną całość autorskiego ujęcia tytułowego problemu. Część pierwsza artykułu ma charakter studialnej rekonstrukcji. Część druga publikacji ma charakter autorskich implementacji twórczości Jana Patočki.
Źródło:
Forum Pedagogiczne; 2019, 9, 2/1; 175-192
2083-6325
Pojawia się w:
Forum Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies