Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Izak, Krzysztof" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-40 z 40
Tytuł:
Dwadzieścia lat od ataku z 11 września 2001 roku. Przygotowania do ataku terrorystycznego na USA oraz jego przebieg i skutki
Twentieth anniversary of September 11. The plot, the events and the aftermath of the terrorist attack on the USA
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886670.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Al-Kaida
atak terrorystyczny
komórka hamburska
Pentagon
WTC
Al-Qaeda
terrorist attack
Hamburg cell
Opis:
Serię ataków terrorystycznych z 11 września 2001 r. w USA, największych w historii świata, przeprowadziło 19 osób. Wśród nich było 15 Saudyjczyków, dwóch obywateli jednoczonych Emiratów Arabskich, Libańczyk i Egipcjanin. Trzech spośród tej czwórki tworzyło komórkę hamburską, która stanowiła trzon całej operacji. Kierował nią Egipcjanin Muhammad Ata as-Sajjid. Pilotował on samolot Boeing 767 American Airlines, lot nr 11, który pierwszy uderzył w północną wieżę WTC. Marwan asz-Szihhi był pilotem Boeinga 767 United Airlines, lot nr 175, który rozbił się o południową wieżę WTC. Hani Handżur zasiadł za sterami samolotu Boeing 757 American Airlines odbywającego lot nr 77. Celem ataku był Pentagon. Pilotowi czwartego samolotu – Boeinga 757 United Airlines, lot nr 93 – Zijadowi Dżarrahowi nie udało się osiągnąć celu, prawdopodobnie Kapitolu, ponieważ pasażerowie przystąpili do odbicia samolotu z rąk terrorystów. Maszyna spadła na ziemię w Pensylwanii. W wydarzeniach z 11 września ogółem zginęło 2996 osób, w tym 19 terrorystów, a 6291 zostało rannych66. Wśród ofiar śmiertelnych było sześcioro Polaków. W akcji ratunkowej zginęło 343 strażaków. Zamachy wyrządziły olbrzymie straty materialne. Duże koszty poniosły zwłaszcza towarzystwa ubezpieczeniowe i reasekuracyjne, linie lotnicze oraz producenci samolotów, a także branża turystyczna. Ogromne straty związane ze zniszczeniem nowojorskiego World Trade Center oraz dezorganizacją systemu finansowego musiały zostać pokryte przez towarzystwa asekuracyjne, zaangażowane w działalność na rynku amerykańskim. Atak terrorystyczny na USA stał się impulsem do największej od 1947 r. reformy amerykańskich służb specjalnych. Waszyngton podjął decyzję dotyczącą konieczności stworzenia systemu efektywnie przeciwdziałającego zagrożeniom o charakterze terrorystycznym oraz skutecznie ostrzegającego w przypadku ich wystąpienia. Wiązało się to ze wzmocnieniem struktur mających uprawnienia operacyjno-rozpoznawcze, zwiększeniem zakresu ich zadań oraz usprawnieniem ich zdolności do koordynacji działań. Większość regulacji prawnych została zawarta w dokumencie znanym powszechnie pod nazwą USA Patriot Act z 26 października 2001 r. Najważniejsze były jednak skutki o charakterze międzynarodowym. Atakami na WTC i Pentagon Al-Kaida wpłynęła na światową politykę przez skłonienie Waszyngtonu do wypowiedzenia „wojny z terroryzmem”. W jej ramach siły amerykańskie, wspierając Sojusz Północny, doprowadziły do upadku Islamskiego Emiratu Afganistanu, a następnie wkroczyły do Iraku, co jednak w dłuższej perspektywie okazało się jedną z najbardziej spektakularnych pomyłek strategicznych w dziejach wojskowości. Atak z 11 września 2001 r. spowodował również, że pojawiło się wiele teorii spiskowych. Ich propagowanie w mediach, filmach dokumentalnych przyczyniło się do spadku zaufania do amerykańskiego rządu. W sprawie WTC 7 do dzisiaj prężnie działa organizacja o nazwie Architekci i Inżynierowie na rzecz Prawdy o 9/11, która szczyci się, że skupia 3,3 tys. architektów i inżynierów z całych Stanów Zjednoczonych. Celem tych osób jest ujawnienie „prawdy”, czyli tego, że bliźniacze wieże nie zawaliły się z powodu uderzenia samolotów pilotowanych przez terrorystów, tak samo jak WTC 7, która nie uległa zniszczeniu na skutek oderwania się fragmentu drugiego samolotu. W ich ocenie szkody spowodowane przez samoloty były dalece niewystarczające, aby doprowadzić do takiej katastrofy. Wierzą, że ktoś musiał podłożyć ładunki wybuchowe.
The series of terrorist attacks on 11 September 2001 in the USA, the largest in the history of the world, was carried out by 19 people. Among them were 15 Saudis, two UAE nationals, a Lebanese and an Egyptian. Three of the four formed the Hamburg cell, which was the backbone of the entire plot. It was led by the Egyptian Muhammad Atta el-Sayed. He flew Boeing 767 aircraft American Airlines Flight 11, which first struck the North Tower of the WTC. Marwan al-Shehhi was the pilot of Boeing 767 aircraft United Airlines Flight 175, which crashed into the South Tower of the WTC. Hani Hanjour sat at the controls of the Boeing 757 aircraft American Airlines flight 77. It was the third machine to target the Pentagon. The pilot of the fourth plane - Boeing 757 aircraft United Airlines Flight 93 - Ziad Jarrah failed to reach his destination, possibly the Capitol, because the passengers decided to take over the control of the plane from the terrorists. The machine crashed in Pennsylvania. In the events of 9/11, a total of 2,996 people were killed, including 19 terrorists, and 6,291 were injured . Six Poles were among the fatalities. 343 firefighters died in the rescue operation. The attacks caused enormous material losses. Particularly high costs were incurred by insurance and reinsurance companies, airlines and aircraft manufacturers, as well as the tourism industry. The huge losses related to the destruction of the New York City World Trade Center and the disruption of the financial system had to be covered by insurance companies involved in the operations on the American market. The terrorist attack on the USA was the impetus for the largest reform of the American secret services since 1947. Washington made a decision regarding the need to create a system that would effectively counteract terrorist threats and effectively warn in the event of their occurrence. This was related to the strengthening of structures with operational and reconnaissance powers, increasing the scope of their tasks and improving their ability to coordinate. Most of the legal regulations were expressed in the document commonly known as the USA Patriot Act of 26 October 2001. The most critical, however, were the international repercussions. By the attacks on the WTC and the Pentagon, al-Qaeda influenced world politics by prompting Washington to declare a “war on terror”. Within its framework, American forces, supporting the so-called Northern Alliance led to the collapse of the Islamic Emirate of Afghanistan, and then entered Iraq, which in the long run turned out to be one of the most spectacular and deadly strategic mistakes in the history of the military. At the same time the September 11 attacks sparked many conspiracy theories. Their propagation in the media, in documentaries, as well as in articles, contributed to undermining trust in the American government. An organization called Architects and Engineers for 9/11 Truth which boasts 3.3 thousand architects and engineers from all over the United States, is still very active in researching the case of 7 WTC. Its mission is to establish the truth that the twin towers did not collapse due to the impact of terrorist-piloted planes, as well as the destruction of WTC 7 was not a result of the detachment of a fragment of the second plane. In the opinion of members of this organisation, the damage caused by the planes was far from sufficient to lead to such a catastrophe. They believe someone must have planted explosives.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2021, 13, 25; 219-250
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Twentieth anniversary of September 11. The plot, the events and the aftermath of the terrorist attack on the USA
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892210.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Al-Qaeda
terrorist attack
Hamburg cell
Pentagon
WTC
Opis:
The series of terrorist attacks on 11 September 2001 in the USA, the largest in the history of the world, was carried out by 19 people. Among them were 15 Saudis, two UAE nationals, a Lebanese and an Egyptian. Three of the four formed the Hamburg cell, which was the backbone of the entire plot. It was led by the Egyptian Muhammad Atta el-Sayed. He flew Boeing 767 aircraft American Airlines Flight 11, which first struck the North Tower of the WTC. Marwan al-Shehhi was the pilot of Boeing 767 aircraft United Airlines Flight 175, which crashed into the South Tower of the WTC. Hani Hanjour sat at the controls of the Boeing 757 aircraft American Airlines flight 77. It was the third machine to target the Pentagon. The pilot of the fourth plane - Boeing 757 aircraft United Airlines Flight 93 - Ziad Jarrah failed to reach his destination, possibly the Capitol, because the passengers decided to take over the control of the plane from the terrorists. The machine crashed in Pennsylvania. In the events of 9/11, a total of 2,996 people were killed, including 19 terrorists, and 6,291 were injured. Six Poles were among the fatalities. 343 firefighters died in the rescue operation. The attacks caused enormous material losses. Particularly high costs were incurred by insurance and reinsurance companies, airlines and aircraft manufacturers, as well as the tourism industry. The huge losses related to the destruction of the New York City World Trade Center and the disruption of the financial system had to be covered by insurance companies involved in the operations on the American market. The terrorist attack on the USA was the impetus for the largest reform of the American secret services since 1947. Washington made a decision regarding the need to create a system that would effectively counteract terrorist threats and effectively warn in the event of their occurrence. This was related to the strengthening of structures with operational and reconnaissance powers, increasing the scope of their tasks and improving their ability to coordinate. Most of the legal regulations were expressed in the document commonly known as the USA Patriot Act of 26 October 2001. The most critical, however, were the international repercussions. By the attacks on the WTC and the Pentagon, al-Qaeda influenced world politics by prompting Washington to declare a “war on terror”. Within its framework, American forces, supporting the so-called Northern Alliance led to the collapse of the Islamic Emirate of Afghanistan, and then entered Iraq, which in the long run turned out to be one of the most spectacular and deadly strategic mistakes in the history of the military. At the same time the September 11 attacks sparked many conspiracy theories. Their propagation in the media, in documentaries, as well as in articles, contributed to undermining trust in the American government. An organization called Architects and Engineers for 9/11 Truth which boasts 3.3 thousand architects and engineers from all over the United States, is still very active in researching the case of 7 WTC. Its mission is to establish the truth that the twin towers did not collapse due to the impact of terrorist-piloted planes, as well as the destruction of WTC 7 was not a result of the detachment of a fragment of the second plane. In the opinion of members of this organisation, the damage caused by the planes was far from sufficient to lead to such a catastrophe. They believe someone must have planted explosives.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2021, 13, 25; 341-369
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is there a decline in ecoterrorism?
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043326.pdf
Data publikacji:
2022-05-11
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
animalists
ecocentrism
ecology
ecotage
ecoterrorism
Opis:
The purpose of the article is to briefly characterize ecoterrorism, which is based on a specific ideology. Some of the content proclaimed by its promoters might merit support were it not for their overly dehumanizing rhetoric, and especially the practice motivated by it. The phenomenon of ecoterrorism, or environmental terrorism, is associated with the use of violence by extremist pro-environment groups and radicalized individuals. Ecoterrorism is divided into pro-environmental terrorism and pro-animalism. Environmental terrorism can also be divided into terrorism by environmentalists and terrorism by animal rights activists. The greatest development of ecoterrorism has occurred in the United States. Animal Liberation Front, ALF was the most dangerous pro-environmental organization, while the group with the most members was Earth First, EF! Violence by eco-terrorists has occurred in many countries on our continent, most notably in the United Kingdom. The ideology of ecocentrism, which motivates the activities of many groups in the West, has penetrated Poland, but in our country it has not had much influence on the activities of organized groups of environmentalists and individuals. On the other hand, incidents of violence were recorded in a series of events directed against specific companies and institutions that threatened the environment. The research shows that there is a slow but steady decline in the number of ecoterrorism incidents worldwide. It is too early to predict its decline, but there is certainly evidence of declining violent activity. Several circumstances contribute to the downscaling of aggressive environmental activities. Above all, there has been an increase in the environmental awareness of societies and governments. A large impact on the decrease in the number of ecoterrorist events is also due to the tightening of legislation, as well as the activities of environmental organizations.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2022, 14, 26; 394-431
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy następuje schyłek ekoterroryzmu?
Is there a decline in ecoterrorism?
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2043329.pdf
Data publikacji:
2022-05-11
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
animaliści
ekocentryzm
ekologia
ekotaż
ekoterroryzm
animalists
ecocentrism
ecology
ecotage
ecoterrorism
Opis:
Celem artykułu jest krótka charakterystyka ekoterroryzmu, którego podstawą jest specyficzna ideologia. Niektóre treści głoszone przez jej propagatorów mogłyby zasługiwać na poparcie, gdyby nie ich zbyt odhumanizowana retoryka, a zwłaszcza praktyka nią motywowana. Zjawisko ekoterroryzmu, czyli terroryzmu ekologicznego, jest związane ze stosowaniem przemocy przez ekstremistyczne ugrupowania proekologiczne i zradykalizowane jednostki. Ekoterroryzm dzieli się na terroryzm prośrodowiskowy i prozwierzęcy, zwany również animalistycznym. Terroryzm ekologiczny można też podzielić na terroryzm obrońców środowiska naturalnego i terroryzm stosowany przez obrońców praw zwierząt. Największy rozwój ekoterroryzmu nastapił w USA. Animal Liberation Front, ALF (Front Wyzwolenia Zwierząt) był najbardziej niebezpieczną organizacją proekologiczną, najwięcej członków liczyła natomiast była grupa Earth First!, EF! (Najpierw Ziemia!). Do przemocy ze strony ekoterrorystów dochodziło w wielu państwach naszego kontynentu, przede wszystkim w Wielkiej Brytanii. Do Polski również przeniknęła ideologia ekocentryzmu, stanowiąca na Zachodzie motywację do aktywności wielu ugrupowań, jednak w naszym kraju nie wywarła ona wielkiego wpływu na działalność zorganizowanych grup ekologów i pojedynczych osób. Notowano natomiast przypadki przemocy układające się w serię zdarzeń skierowanych przeciw określonym firmom i instytucjom zagrażającym środowisku. Z przeprowadzonych badań wynika, że powoli, ale systematycznie spada na świecie liczba zdarzeń o charakterze ekoterrorystycznym. Za wcześnie, aby prognozować jego schyłek, jednak na pewno można mówić o coraz mniejszej aktywności związanej ze stosowaniem przemocy. Na obniżanie skali agresywnych działań proekologicznych składa się kilka okoliczności. Przede wszystkim nastąpił wzrost świadomości ekologicznej społeczeństw i rządów. Duży wpływ na spadek liczby zdarzeń o charakterze ekoterrorystycznym ma też zaostrzenie przepisów prawa, a także działalność organizacji ekologicznych.
The purpose of the article is to briefly characterize ecoterrorism, which is based on a specific ideology. Some of the content proclaimed by its promoters might merit support were it not for their overly dehumanizing rhetoric, and especially the practice motivated by it. The phenomenon of ecoterrorism, or environmental terrorism, is associated with the use of violence by extremist pro-environment groups and radicalized individuals. Ecoterrorism is divided into pro-environmental terrorism and pro-animalism. Environmental terrorism can also be divided into terrorism by environmentalists and terrorism by animal rights activists. The greatest development of ecoterrorism has occurred in the United States. Animal Liberation Front, ALF was the most dangerous pro-environmental organization, while the group with the most members was Earth First, EF! Violence by eco-terrorists has occurred in many countries on our continent, most notably in the United Kingdom. The ideology of ecocentrism, which motivates the activities of many groups in the West, has penetrated Poland, but in our country it has not had much influence on the activities of organized groups of environmentalists and individuals. On the other hand, incidents of violence were recorded in a series of events directed against specific companies and institutions that threatened the environment. The research shows that there is a slow but steady decline in the number of ecoterrorism incidents worldwide. It is too early to predict its decline, but there is certainly evidence of declining violent activity. Several circumstances contribute to the downscaling of aggressive environmental activities. Above all, there has been an increase in the environmental awareness of societies and governments. A large impact on the decrease in the number of ecoterrorist events is also due to the tightening of legislation, as well as the activities of environmental organizations.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2022, 14, 26; 146-185
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiana w postrzeganiu imigracji, integracji, wielokulturowości i zagrożenia islamskim radykalizmem przez władze niektórych państw UE
Changes in the perception of immigration, integration, multiculturalism and threats of Islamic radicalism in certain EU member states
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1052591.pdf
Data publikacji:
2021-04-29
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
imigracja
integracja
islam
politycy
poprawność polityczna
radykalizm
wielokulturowość
immigration
integration
politicians
political correctness
radicalism
multiculturalism
Opis:
Kryzys imigracyjny w 2015 r. stał się motorem dla ruchów i partii negujących dotychczasowy porządek polityczny, także tych, które nie ukrywają swoich ksenofobicznych haseł i idei. Z perspektywy czasu jest coraz więcej oznak, że decyzja o niekontrolowanym przyjęciu uchodźców była bardziej wyrazem myślenia życzeniowego niż racjonalnym rozstrzygnięciem uwzględniającym rzeczywistą sytuację polityczną. Tym samym Europa znalazła się w niebezpiecznej sytuacji, kiedy to z jednej strony rosną w siłę ruchy skrajnie prawicowe, a z drugiej – radykalny islam. Każda z tych formacji legitymizuje swoje istnienie i metody działania istnieniem drugiej strony, a także próbuje doprowadzić do polaryzacji społeczeństwa i stworzenia takiej sytuacji, która niejako wymusi na obywatelach opowiedzenie się po stronie którejś z tych formacji. Paradoksalnie, decyzja kanclerz Merkel znacznie zwiększyła ryzyko wystąpienia takiego scenariusza, dlatego też niemieckie władze postrzegają i islamski, i prawicowy ekstremizm jako stwarzające jednakowe zagrożenie bezpieczeństwa państwa. Jednak dopiero ostatnie zamachy terrorystyczne w październiku i listopadzie 2020 r. we Francji i Niemczech przyczyniły się do zmiany politycznej narracji.
The 2015 immigration crisis became a driving force for movements and parties that negate the current political order, including those that do not conceal their xenophobic slogans and ideas. In retrospect, there are more and more signs that the decision to accept the uncontrolled refugee influx was more an expression of wishful thinking than a rational decision, taking into account the actual political situation. Thus, Europe finds itself in a dangerous situation with far-right movements on the one hand, and radical Islam on the other. Each of these formations legitimizes its existence and methods of operation by the existence of the other side, trying to polarize society and create a situation that will somehow force citizens to opt for one of the two options. Paradoxically, Chancellor Merkel’s decision significantly increased the risk of such a scenario, hence the perception of Islamic and right-wing extremism by the German authorities as posing an equal threat to state security. However, it was only the recent terrorist attacks in October and November 2020 in France and Germany that changed the political narrative.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2021, 13, 24; 11-45
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in the perception of immigration, integration, multiculturalism and threats of Islamic radicalism in certain EU member states
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1054552.pdf
Data publikacji:
2021-04-29
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
immigration
integration
islam
politicians
political correctness
radicalism
multiculturalism
Opis:
The 2015 immigration crisis became a driving force for movements and parties that negate the current political order, including those that do not conceal their xenophobic slogans and ideas. In retrospect, there are more and more signs that the decision to accept the uncontrolled refugee influx was more an expression of wishful thinking than a rational decision, taking into account the actual political situation. Thus, Europe finds itself in a dangerous situation with far-right movements on the one hand, and radical Islam on the other. Each of these formations legitimises its existence and methods of operation by the existence of the other side, trying to polarise society and create a situation that will somehow force citizens to opt for one of the two options. Paradoxically, Chancellor Merkel’s decision to admit immigrants significantly increased the risk of such a scenario, hence the perception of Islamic and right-wing extremism by the German authorities as posing an equal threat to state security. However, it was only the recent terrorist attacks in October and November 2020 in France and Germany that changed the political narrative.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2021, 13, 24; 375-403
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501812.pdf
Data publikacji:
2018-10-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Al Qaeda
terrorist attacks
security
the Middle East
jihad
jihadists
fanaticism
Islam
caliphate
conflicts
Kurds
mujahedeen
Muslims
Islamic State
salafists
Syrian Democratic Forces
the Taliban
terrorists
terrorism
Wahhabism
threat
attempts
Al-Kaida
ataki terrorystyczne
Bliski Wschód
Państwo Islamskie
salafici
talibowie
wahhabizm
Opis:
Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 293-317
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501970.pdf
Data publikacji:
2018-10-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
Al-Kaida
ataki terrorystyczne
Bliski Wschód
Państwo Islamskie
salafici
talibowie
wahhabizm
Al Qaeda
terrorist attacks
security
the Middle East
jihad
jihadists
fanaticism
Islam
caliphate
conflicts
Kurds
mujahedeen
Muslims
Islamic State
salafists
Syrian Democratic Forces
the Taliban
terrorists
terrorism
Wahhabism
threat
attempts
Opis:
Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 58-86
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe.
Autorzy:
Izak, Krzysztof.
Powiązania:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 2017, nr 17(9), s. 104-137, 342-369
Data publikacji:
2017
Tematy:
Antyterroryzm
Imigranci
Przestępczość
Terroryzm
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Bibliografia, netografia na stronach 134-136.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zmiana w postrzeganiu imigracji, integracji, wielokulturowości i zagrożenia islamskim radykalizmem przez władze niektórych państw UE = Changes in the perception of immigration, integration, multiculturalism and threats of Islamic radicalism in certain EU member states
Changes in the perception of immigration, integration, multiculturalism and threats of Islamic radicalism in certain EU member states
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 2021, nr 24(13), s. 11-45, 375-403
Data publikacji:
2021
Tematy:
Unia Europejska (UE)
Bezpieczeństwo narodowe
Fundamentalizm muzułmański
Islamizm
Kryzys migracyjny w Europie (2015-2016)
Ksenofobia
Polityka migracyjna
Poprawność polityczna
Skrajna prawica (politologia)
Uchodźcy
Wielokulturowość
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma naukowego
Artykuł z czasopisma politologicznego
Opis:
Artykuł przedstawia problematykę emigracyjną w Europie na przełomie 2015-2016 roku. Omawia działania podejmowane przez władze państw Unii Europejskiej związane z migracją obywateli państw muzułmańskich do naszego kraju. Zwrócono uwagę jak zmienia się stosunek państw UE do realizowanych projektów integracji i wielokulturowości.
Bibliografia, netografia na stronach 40-44.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Leksykon organizacji i ruchów islamistycznych
Autorzy:
Izak, Krzysztof.
Współwytwórcy:
Polska. Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Centralny Ośrodek Szkolenia im. gen. Stefana Roweckiego "Grota" (Emów). pbl
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Warszawa : Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Centralny Ośrodek Szkolenia im. gen. dyw. Stefana Roweckiego "Grota"
Tematy:
Organizacje islamskie
Opis:
Na okł. także akronim serii: BPBW.
Bibliogr. s. 537-552. Indeksy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Impact of the COVID-19 pandemic on radicalization and terrorism
Wpływ pandemii COVID-19 na radykalizację postaw i terroryzm
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1062595.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
terrorist attacks
coronaviru
COVID-19
Islamic State
jihadists
pandemic
radicalization
terrorism
ataki terrorystyczne
koronawirus
Państwo Islamskie
dżihadyści
pandemia
radykalizacja
terroryzm
Opis:
Pandemia COVID-19 zaostrzyła retorykę ekstremistów i organizacji terrorystycznych wobec środowisk obcych im etnicznie, kulturowo i religijnie. Ekstremiści muzułmańscy uważają pandemię za karę boską wymierzoną Chinom, Stanom Zjednoczonym, żydom, szyitom i chrześcijanom (krzyżowcom). Pojawiają się też opinie z kategorii spiskowej teorii dziejów, że pandemię wywołali żydzi w celu przejęcia władzy nad światem. Hinduscy nacjonaliści za pandemię w Indiach winią muzułmanów, a Chińczycy z Kantonu – Afrykańczyków. Ci ostatni, stanowiący ok. 300 tys. mieszkańców Kantonu, są w sposób otwarty stygmatyzowani i dyskryminowani. Podobnych zachowań doświadczyli także Afroamerykanie. COVID-19 został potraktowany również jako broń biologiczna. Neonaziści i biali supremacjoniści w USA apelują o bezpośredni kontakt zarażonych zwolenników z policjantami, urzędnikami federalnymi i żydami w celu przeniesienia na nich koronawirusa. Izolacja i ograniczenia w kontaktach w celu zahamowania rozprzestrzeniania się pandemii spowodowały skierowanie uwagi wielu ludzi na media społecznościowe. Szerzona jest w nich dezinformacja, nienawiść, agresja i pogarda. Obserwuje się m.in. wzrost zainteresowania filmami publikowanymi w serwisie YouTube na temat zagłady, krucjat, dżihadyzmu z udziałem Mahdiego, czyli mesjanistycznego wyzwoliciela, który ma pojawić się przed Dniem Sądu Ostatecznego i uwolnić świat od zła. Nakłada się na to pogorszenie nastrojów wśród młodzieży w państwach muzułmańskich i muzułmańskich mniejszości w Europie. W związku z zamknięciem meczetów rośnie zainteresowanie islamskimi portalami edukacyjnymi zdominowanymi przez radykalny nurt salaficki, które upowszechniają tezę o koronawirusie jako karze boskiej za krzywdy doznawane przez muzułmanów. Koronawirus nie spowodował obniżenia skali zagrożenia terrorystycznego w Europie, mimo apeli Państwa Islamskiego o niepodróżowanie na Stary Kontynent. W UE żyją przecież sympatycy obalonego kalifatu i byli jego bojownicy, którzy wrócili do krajów zamieszkania. Ci, którzy pozostali na Bliskim Wschodzie przez dłuższy czas znajdowali się oni w uśpieniu. Teraz trwa proces ich aktywizacji. Obserwuje się zwiększenie siły przekazu propagandowego adresowanego do Europejczyków. Szczególną rolę odgrywa w tych działaniach agencja medialna „Amaq” i elektroniczny magazyn tygodniowy „Al-Naba” („Raport”). Państwo Islamskie próbuje zaprezentować się jako międzynarodowa struktura, prowadząc działalność dezinformacyjną w mediach społecznościowych, a tym samym wzmocnić swój przekaz do potencjalnych rekrutów. W wielu regionach świata Państwo Islamskie ma siły i środki do prowadzenia walki partyzanckiej i działań terrorystycznych, przede wszystkim w Syrii, Iraku, Afganistanie, Azji Południowo-Wschodniej i Afryce. Wykorzystuje regionalną destabilizację i lokalne organizacje ekstremistyczne do kolejnych ataków. Można mówić o zwiększeniu aktywności terrorystów, jednak nie jest ona tak duża jak przed rokiem, chociaż są regiony, w których ich działania są bardzo intensywne, na przykład w Syrii, Iraku, Afganistanie czy Mozambiku. COVID-19 zagraża międzynarodowej solidarności i współpracy, która jest kluczowa dla walki z organizacjami terrorystycznymi w strefie Sahelu, gdzie siły lokalne oraz ich międzynarodowi partnerzy próbują powstrzymać dżihadystów. Wysoce mobilne operacje organizacji terrorystycznych na pograniczu Mali, Nigru i Burkina Faso oraz wokół jeziora Czad wymagają wspólnego wysiłku tych państw przy wsparciu Francji, Stanów Zjednoczonych i innych krajów, chociaż to zaangażowanie nie zawsze jest podporządkowane wspólnej strategii. Pandemia może uczynić miejscowe ugrupowanie terrorystyczne jeszcze bardziej niebezpiecznymi, ponieważ dodatkowo absorbuje i osłabia lokalne rządy i siły zbrojne. W przypadku zerwania współpracy między krajami regionu, zmagającymi się z kryzysem zdrowia publicznego, lub wycofania się zagranicznych sojuszników konsekwencje mogą być niezwykle groźne dla bezpieczeństwa państw Sahelu.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2020, 12, 23; 353-381
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ pandemii COVID-19 na radykalizację postaw i terroryzm
Impact of the COVID-19 pandemic on radicalization and terrorism
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1062615.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
ataki terrorystyczn
koronawirus
COVID-19
Państwo Islamskie
dżihadyści
pandemia
radykalizacja
terroryzm
terrorist attacks
coronaviru
Islamic State
jihadists
pandemic
radicalization
terrorism
Opis:
The COVID-19 pandemic has exacerbated the rhetoric of extremists and terrorist organizations towards communities that are ethnically, culturally and religiously alien to them. Muslim extremists see the pandemic as a divine punishment against China, the United States, Jews, Shiites, and Christians (Crusaders). There are also opinions from the category of conspiracy theory of history that the pandemic was caused by the Jews in order to take over the world. Hindu nationalists blame the Muslims for the pandemic in India, and the Chinese blame the Africans in Guangzhou. The latter, numbering around 300,000 residents are openly stigmatized and discriminated against. African Americans also experienced similar behavior. COVID-19 has also been treated as a biological weapon. Neo-Nazis and white supremacists in the United States are calling on those infected supporters to contact police officers, federal officials, and Jews directly to transmit the coronavirus to them. Isolation and restricted contacts in order to contain the spread of the pandemic drew the attention of many people to social media. They are spreading disinformation, videos published on YouTube on the subject of extermination, crusades, and jihadism with the participation of the Mahdi, i.d the messianic liberator, who is to appear before the Judgment Day and free the world from evil. This is compounded by the deterioration of sentiment among young people in Muslim countries and Muslim minorities in Europe. Due to the closure of mosques, there is growing interest in Islamic educational websites dominated by the radical Salafi movement, which popularize the thesis that the coronavirus is a divine punishment for harm suffered by Muslims. The coronavirus has not reduced the scale of the terrorist threat in Europe, despite the calls of the Islamic State not to travel to the Old Continent. After all, there are supporters of the overthrown caliphate and former militiants in the EU who have returned to their countries of residence. Those who remained in the Middle East have been dormant for a long time. The process of their activation is underway. There is an increase in the power of propaganda message addressed to Europeans. The media agency ‘Amaq’ and the electronic weekly magazine ‘Al-Naba’ (‘Report’) play a special role in these activities. The Islamic State is trying to show itself as an international structure through disinformation activities on social media and thus strengthen its message to potential recruits. In many regions of the world, The Islamic State has the strength and means to conduct guerrilla warfare and terrorist activities, primarily in Syria, Iraq, Afghanistan, Southeast Asia and Africa. It uses regional destabilization and local extremist organizations for further attacks. One can speak of an increase in terrorist activity but it is not as large as a year ago, although there are regions where their activities are very intense, for example in Syria, Iraq, Afghanistan and Mozambique. COVID-19 threatens international solidarity and cooperation, which is key to the fight against terrorist organizations in the Sahel zone, where local forces and their international partners are trying to stop jihadists. The highly mobile operations of terrorist organizations on the border of Mali, Niger and Burkina Faso and around Lake Chad require a joint effort of these countries with the support of France, the United States and other countries, although this involvement is not always subordinated to a common strategy. The pandemic can make a local terrorist group even more dangerous because it further absorbs and weakens local governments and armed forces. In the event of a breakdown of cooperation between the countries in the region struggling with the public health crisis, or the withdrawal of foreign allies, the consequences may be extremely dangerous for the security of the Sahel states.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2020, 12, 23; 13-47
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie tylko islam. Ekstremizm i terroryzm religijny
Not only Islam. Religious extremism and terrorism
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501531.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
fundamentalizm
religijny radykalizm
ekstremizm
terroryzm
fundamentalizm chrześcijański
fundamentalizm żydowski
fundamentalizm hinduski
terroryzm sikhijski
fundamentalism
religious radicalism
extremism
terrorism
Christian fundamentalism
Jewish fundamentalism
Hindu fundamentalism
Sikh terrorism.
Opis:
Fundamentalizm i religijny ekstremizm nie jest związany wyłącznie z islamem, choć w tej religii jest obecnie najlepiej rozpoznawalny. Ideologia fundamentalistyczna nie ogranicza się jednak tylko do świata islamu. Fundamentalizm religijny ma swoje miejsce również w chrześcijaństwie, judaizmie, hinduizmie czy sikhizmie. Głównym elementem wszystkich jego odmian jest idea władzy Boga na ziemi, a droga do jej urzeczywistnienia prowadzi „prawdziwych” wiernych do zbawienia. Dla fundamentalistycznych przywódców głoszone idee są jednocześnie instrumentem do osiągania celów politycznych, łącznie z przejęciem władzy nad wybraną społecznością współwyznawców lub państwem. Fundamentalistyczni ideolodzy wyznaczają wyraźny podział na „swoich” i „obcych”, czyli „wierzących” i „niewierzących”. Inne grupy ludności lub inaczej myślący ludzie tej samej religii są uznawani za heretyków, zdrajców i demonizowani jako wrogowie. Zwalczani są przy użyciu metod określanych szeroko rozumianym pojęciem działań terrorystycznych motywowanych religijnie, walk zbrojnych lub czystek etnicznych. We współczesnym, zglobalizowanym świecie, któremu towarzyszą ekonomiczne dysproporcje, wyobcowanie i społeczne wykluczenie wielu grup ludności upowszechniają się radykalne postawy prowadzące do nienawiści i przemocy. Coraz wyraźniej rysujący się podział świata umacnia te tendencje, a wszelkie próby zwalczania dużych organizacji terrorystycznych o zabarwieniu religijnym przybiera postać wojny religijnej, która zaostrza się w przypadku pomocy lub ingerencji obcych wyznaniowo sił zbrojnych. Nasuwa się stąd wniosek, że problem ekstremizmu powinni rozwiązywać sami wyznawcy danej religii, lecz do tego potrzebna jest wola przywódców duchowych, którzy, często łącząc funkcje religijne i polityczne, nie są skłonni do współdziałania z władzami państwowymi. Obowiązkiem tych ostatnich jest natomiast zapewnienie obywatelem bezpieczeństwa oraz wzbudzenie ufności i gotowości do współdziałania przy neutralizowaniu przyczyn i zagrożeń wynikających z religijnego ekstremizmu. Terroryzm natomiast powinien być zwalczany przez państwa wszelkimi dostępnymi środkami, niezależnie od religijnych czy ideologicznych konotacji.
Fundamentalism and religious extremism are not associated exclusively with Islam, but nowadays they are the most recognizable in this religion. The fundamentalist ideology, however, is not limited only to the world of Islam. Religious fundamentalism can be found also in Christianity Judaism, Hinduism or Sikhism. The main element of the fundamentalism in all its variations is the idea of the God’s power over the Earth, and the road leading the „true” believers to the salvation. Ideas preached by fundamentalist leaders are at the same time an instrument of achieving political goals, including the takeover of the selected fellow community or state. The fundamentalist ideologies set a clear distinction between „believers” and „unbelievers”. Other population groups or otherwise-minded people of the same religion are considered to be heretics, traitors and demonized as enemies. As such they are combated by using methods of religiously motivated terrorism, armed struggle or ethnic cleansing. In the globalized world full of economic disparities, social exclusion and alienation of many social groups radical attitudes spread, leading to hatred and violence. Still more clearly drawn the world’s division reinforces these trends, and any attempt to fight major religion motivated terrorist organizations takes a form of the religious war, which is exacerbated in the case of any foreign intervention carried out by armed forces of another religion background. Hence arises the conclusion that the problem of religious extremism should be resolved by followers of the same religion, but for this the will of spiritual leaders is required. Because they often combine religious and political functions, they are not willing to cooperate with the authorities. However it is the authorities’ duty, to provide citizens with security and to inspire confidence and willingness to contribute to the neutralization of the causes and risks of religious extremism. Whereas terrorism must be countered by the states with all available means, regardless of religious or ideological connotations.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2015, 7, 12; 183-210
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie.
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe.
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501533.pdf
Data publikacji:
2017-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
przemoc
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
euroislam
imigranci
islam
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
appeasement
assassination attempt
deradicalization
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
Opis:
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 104-137
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sieć ekstremizmów religijnych i politycznych. Sojusznicy i wrogowie
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501643.pdf
Data publikacji:
2019-11-29
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
ekstremizm
ewangelikalizm
faszyzm
islam
islamizm
islamofaszyzm
nazizm
neofaszyzm
neonazizm
radykalizm
protestantyzm
evangelicalism
extremism
fascism
Islam
Islamism
islamofascism
Nazism
neo-fascism
neo-Nazism
Protestantism
radicalism
Opis:
Zwiększa się zjawisko radykalizacji przekonań i zachowań różnych grup społecznych, co przyczynia się do wzrostu antagonizmów. Rzekomy lub uzasadniony strach i niechęć do obcych religijnie i kulturowo imigrantów wykorzystują ugrupowania populistyczne i skrajnie prawicowe, które zyskują coraz większe poparcie elektoratu. Krótkowzroczna polityka władz w wielu krajach UE, stawiająca przywileje imigrantów ponad prawa i bezpieczeństwo własnych obywateli, prowadzi do braku zaufania do państwa i szukania pomocy w środowiskach znajdujących się często na marginesie sceny politycznej, ale za to aktywnych społecznie, choć niekiedy wyłącznie na potrzeby propagandowe i z czystego koniunkturalizmu. Trudno nie przyznać racji niektórym środowiskom antyimigranckim, które wytykały władzom własnych krajów i Brukseli, że w wydawanych przez nich decyzjach brakuje poszanowania dla bezpieczeństwa własnych obywateli. Podważały one również politykę gloryfikującą wielokulturowość, która – jeśli chodzi o wyznawców islamu – już dawno poniosła klęskę. W odpowiedzi organizacje antyimigranckie i antymuzułmańskie spotykają się z oskarżeniami o rasizm, islamofobię, nacjonalizm i faszyzm, z którymi niekiedy niewiele mają wspólnego. W dialogu elit politycznych ze skrajną prawicą te pierwsze pomijają europejskie, chrześcijańskie dziedzictwo, tożsamość, kulturę i powoli odradzające się tendencje narodowe jako odpowiedź na „inwazję obcych”. Adwersarze z kolei oskarżają elity o arogancję, cynizm, obłudę, lenistwo umysłowe, krótkowzroczność oraz dbanie o własne interesy kosztem swojego narodu. Często są to słuszne uwagi, ponieważ uległość wielu polityków wobec islamu i nadmiar przywilejów dla wyznawców tej religii, łącznie z pobłażliwym traktowaniem przestępców wywodzących się z tego środowiska, musi prowadzić do sprzeciwu, a w końcu – do buntu, który rodzi przemoc. Zachodnia liberalna demokracja kierująca się prawami człowieka, wolnością słowa i wyznania coraz bardziej zatraca zdolność do ideologicznej konfrontacji nie tylko z obcymi religijnie i kulturowo mniejszościami, lecz także z własnymi obywatelami przyjmującymi coraz bardziej skrajne postawy. Obserwuje się ostrą konfrontację idei prezentowanych przez obie strony ekstremy politycznej, zarówno w cyberprzestrzeni, jak i na ulicach wielu miast, a po środku, między nimi, znajdują się nielegalni imigranci i radykalny islam. W dobie powszechnego i błyskawicznie rozwijającego się dostępu do źródeł komunikacji elektronicznej i mediów społecznościowych ten konflikt etniczno-religijno-kulturowo-narodowościowy musi narastać i coraz łatwiej będzie mu przekroczyć granice przemocy fizycznej. Z pewnością jest ona powstrzymywana przez dobrą koniunkturę gospodarczą Europy, ale nie wiadomo, jak długo ona potrwa. Próby tolerowania przez władze takiej sytuacji i szukania kompromisu lub porozumienia z ekstremistami różnych nurtów religijnych czy politycznych nigdy nie przyniosły uspokojenia nastrojów społecznych. Nie przyczyniły się też do poprawy bezpieczeństwa i porządku publicznego, a co najwyżej na krótki czas powstrzymały wybuch konfliktów społecznych. Metodą na ich uspokojenie nie są również obietnice i kolejne ustępstwa wobec środowisk ekstremistycznych, ponieważ prowadzą one do kolejnych żądań, często trudnych do spełnienia.
The phenomenon of radicalization of beliefs and behaviors of various social groups is expanding, which contributes to the growth of antagonisms. Alleged or justified fear and reluctance to foreign religiously and culturally immigrants use populist and extreme right groups, which gain ever greater support of the electorate. Shortsighted policy of the authorities in many EU countries, which places immigrants’ privileges over the rights and security of their own citizens, leads to a lack of trust in the state and seeking help in environments often on the margins of the political scene, but socially active, though sometimes only for propaganda purposes and pure opportunism. It is hard not to admit to some anti-immigrant communities that have pointed out to their own authorities and Brussels that in the decisions issued by them there is a lack of respect for the security of their own citizens. They also undermined the policy of glorifying multiculturalism, which – when it comes to Islam’s followers – had long ago failed. In response, anti-immigrant and anti-Muslim organizations face accusations of racism, islamophobia, nationalism and fascism, with whom they have little in common. In the dialogue between the political elite and the extreme right, the former omit European Christian heritage, identity, culture and slowly reviving national tendencies as a response to the “foreign invasion.” Adversaries, in turn, accuse the elite of arrogance, cynicism, hypocrisy, mental laziness, short-sightedness and caring for their own interests at the expense of their nation. Often these are justifications, because the submission of many politicians to Islam and the excess of privileges for believers of this religion, including the lenient treatment of criminals originating from this environment, must lead to opposition, and finally to rebellion, which gives rise to violence. Western liberal democracy, guided by human rights, freedom of speech and religion, loses its ability to ideological confrontation not only with religious and culturally minority aliens, but also with its own citizens taking more and more extreme attitudes. There is a sharp confrontation of the ideas presented by both sides of political extremism both in cyberspace and on the streets of many cities, and in the middle, between them, there are illegal immigrants and radical Islam. In the era of widespread and fast-growing access to electronic communication sources and social media, this ethno-religious-cultural-national conflict must grow and it will be easier to cross the limits of physical violence. It is certainly held back by the good economic situation in Europe, but it is not known how long it will last. Attempts to tolerate such a situation by the authorities and to seek a compromise or agreement with extremists of various religious or political trends have never brought a calming down of social attitudes. They also did not contribute to the improvement of public safety and order, and at most prevented the outbreak of social conflicts for a short time. Their method of calming them is also not promises and further concessions to extremist circles, because they lead to further demands, often difficult to meet.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 21; 96-134
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Restraints and problems in the field of combating terrorism and crimes done by immigrants in Europe
Ograniczenia i problemy w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości imigrantów w Europie
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501761.pdf
Data publikacji:
2017-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
appeasement
assassination attempt
deradicalization
euroislam
extremists
foreign fighters
human rights
immigrants
islam
Islamic State
jihad
jihadists
the Koran
Mohammad
multicultural
muslims
political correctness
prophet
radicalization
salafists
security
sharia
terrorism
threat
violence
wahhabism
bezpieczeństwo
deradykalizacja
dżihad
dżihadyści
ekstremiści
imigranci
Koran
Muhammad
multikulturalizm
muzułmanie
Państwo Islamskie
poprawność polityczna
prawa człowieka
prorok
przemoc
radykalizacja
salafici
szariat
terroryzm
wahhabizm
zagraniczni bojownicy
zagrożenie
zamach
Opis:
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2017, 9, 17; 342-369
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radykalny islam na Bałkanach źródłem konfliktów społecznych i terrorystycznego zagrożenia dla Europy
Islamist extremism in the Balkans as a source of social conflicts and terrorist threat to Europe
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501802.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Opis:
Po zakończeniu wojny w Bośni i Hercegowinie w 1995 r. na terenie tego kraju doszło do rozszerzenia się radykalnego islamu. Sprzyjały temu osiedlenie się w Bośni i Hercegowinie byłych arabskich bojowników, aktywność islamskich organizacji charytatywnych i pomoc rozwojowa ze strony Arabii Saudyjskiej. Konflikty, które wybuchły w 1999 r. w Kosowie i w 2001 r. w Macedonii, były kolejnymi czynnikami sprzyjającym rozpowszechnieniu wahhabickiej ideologii. Grupy jej zwolenników pojawiły się w wielu miejscach, szczególnie na terenach wiejskich, zagrażając tradycyjnemu nurtowi umiarkowanego islamu. Obecnie radykalni muzułmanie siłą starają się przejmować meczety w BiH, Sandżaku i Macedonii, a na terenie Kosowa i Bułgarii za pieniądze napływające z Arabii Saudyjskiej powstają nowe muzułmańskie centra i świątynie. Niektórzy politycy i eksperci wyrażają opinie, że radykalny islam zagraża stabilizacji na Bałkanach. Wahhabickie wspólnoty są agresywne wobec mieszkańców miejscowości, w których żyją, i nie stronią od stosowania wobec nich przemocy. Nie uznają porządku prawnego obowiązującego w krajach zamieszkania i wprowadzają zasady szariatu w swoim środowisku. Niektóre islamskie radykalne organizacje i znani kaznodzieje głoszą nienawiść do USA i Europy Zachodniej oraz namawiają do dżihadu. Wynikiem tej indoktrynacji są dokonane w krajach bałkańskich oraz w Europie Zachodniej zamachy terrorystyczne bądź próby ich przeprowadzenia, za które odpowiadają zarówno imigranci żyjący w tych krajach, jak i byli bojownicy biorący udział w wojnach na Bałkanach lub szkoleni w obozach na terenie BiH. W poszczególnych krajach bałkańskich władze starają się prowadzić dialog z radykałami, którzy są zagrożeniem dla większości mieszkańców. Niemniej jednak wciąż znajduje się wiele osób podatnych na skrajnie radykalną ideologię. Sprzyja temu bezrobocie, ubóstwo i brak wiary w lepszą przyszłość młodego pokolenia.
After the end of the war in Bosnia and Herzegovina in 1995 Islamism extremism started to disseminate on the territory of that country. Favorable conditions for that were created by the settlement of Arab ex-warriors, activity of Islam charity organizations and assistance from Saudi Arabia in the development field. Conflicts, which arose in 1999 in Kosovo and in 2001 in Macedonia, were other factors facilitating the spread of the wahhabi ideology. Groups of its supporters appeared in different places, especially in the countryside, causing threat to the traditional movement of moderate Islam. Nowadays, extreme Muslims are trying to take over Mosques in Bosnia and Herzegovina, Sandžak and Macedonia by force, whereas on the territory of Kosovo and Bulgaria money deriving from the Saudi Arabia is used to build new Muslim centers and temples. Some politics and experts express their opinion that Islamist extremism is a threat to the stability in the Balkans. Wahhabi communities are aggressive towards citizens of the same city and use violence towards them. They do not respect the law and order effective in countries of their residence and they introduce the sharia law in their society. Same extreme Islam organizations and popular preachers spread hate towards the USA and Western Europe and they incite Jihad. Effects of this indoctrination are visible in already accomplished in the Balkan countries and in Western Europe terrorist attacks or attempts performed by both immigrants living in the specific country or by ex-warriors who took part in fights in the Balkan region or were trained in camps on the territory of Bosnia and Herzegovina. Authorities of different Balkan countries try to have dialogue with extremists who pose a threat to the majority of citizens. Nevertheless, there are still many individuals susceptible to extremely radical ideologies. Unemployment, poverty and lack of faith in better future for the young generation create favorable conditions to that.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2013, 5, 9; 52-74
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ sytuacji w zachodniej strefie Sahary i Sahelu na wzrost zagrożenia terroryzmem
Impact of the situation in the zone of western Sahara and Sahel on the increase of terrorist threats
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501840.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Opis:
Walki w Libii i obalenie reżimu Muammara Kaddafiego wywołało nową falę zagrożeń w krajach północno-Zachodniej Afryki. Duża ilość broni z zapasów byłej armii libijskiej znalazła się w rękach bojowników Organizacji Al-Kaidy w Islamskim Maghrebie (OAKIM) i rebelianckich grup Tuaregów wspieranych przed kilku laty przez Trypolis. Zbliżenie tej grupy etnicznej z organizacjami terrorystycznymi i przestępczymi operującymi w strefie Sahary i Sahelu było spowodowane jej ekonomicznym upośledzeniem. Terroryści z OAKIM wyspecjalizowali się w porwaniach obywateli państw zachodnich, w czym pomagają Tuaregowie, znający pustynię jak nikt inny. Służą jako przewodnicy, goszczą w swoich obozowiskach terrorystów i biorą bezpośredni udział w porwaniach Europejczyków oraz więzieniu ich w niedostępnych górzystych regionach Sahary. Uprowadzenie we wrześniu 2010 r. pracowników francuskiego koncernu atomowego Areva, zatrudnionych w kopalni uranu w nigerskim mieście Arlit, uderzyło w żywotne interesy Paryża, tym bardziej, że z Nigru pochodzi większość paliwa do francuskich elektrowni atomowych. Sytuacja jaka powstała w strefie zachodniej Sahary i Sahelu spowodowała też niebywały wzrost aktywności międzynarodowych grup przestępczych trudniących się handlem narkotykami i bronią. Coraz więcej „spokojnych” do tej pory społeczności afrykańskich zaangażowało się w przestępczy proceder. Współpraca i przenikanie się kryminalnej przestępczości z terroryzmem motywowanym religijnie wywołało zaniepokojenie zachodnich rządów, które wysłały do zagrożonych krajów wojskowych ekspertów w celu szkolenia miejscowych sił do walki z narastającą falą przestępczości.
Fighting in Libya and overthrowing M. Kaddafi’s regime induced a new wave of threats in the countries of north-west Africa. Large amounts of weapons stored by a former Libyan army fell in the hands of the militants of the Al-Qaeda Organization in the Islamic Maghreb (OAKIM) and the Tuar rebel groups supported by Tripoli several years ago. Close relations between this etnic group and the other terrorrist and criminal organizations operating in the Sahara and Sahel regions were due to economic reasons. The OAKIM’s terrorists specialize – with the support of the Tuareg groups who know desert like nobody else - in kidnappings of nationals of Western countries. The latter serve as guides, host terrorists in their encampments and participate directly in kidnappings and detention of Europeans in Sahara’s inaccessible mountainous regions. The fact of kidnapping in September 2010 the Areva’s – French nuclear consortium – employees (employed at the uranium company in Arlit – a town located in Niger) hit the vital interests of Paris, considering the fact that Niger provides most of the fuel for the French nuclear power plants. The situation which arose in the zone of western Sahara and Sahel caused an unprecedented growth of activity of international criminal groups involved with trafficking in drugs and weapons. So far „peaceful” African communities engage increasingly in criminal activity. Cooperation and infiltration of criminality and religiously motivated terrorism caused concern of the western governments which sent groups of military experts to the threatened countries in order to train the local forces to combat increasing wave of criminality.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2012, 4, 6; 95-107
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewa Martusewicz-Pawlus, Euroislam contra islamizm. Drogi i bezdroża bezpieczeństwa obywateli Unii Europejskiej
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1892043.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2021, 13, 25; 253-267
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sieć ekstremizmów religijnych i politycznych : sojusznicy i wrogowie
Autorzy:
Izak, Krzysztof.
Powiązania:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 2019, nr 21(11), s. 96-134
Data publikacji:
2019
Tematy:
Terroryzm
Islamizm
Faszyzm
Fundamentalizm muzułmański
Imigranci
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Artykuł dotyczy zachowań radykalnych grup skrajnie lewicowych i skrajnie prawicowych względem różnych grup społecznych. Omawia politykę imigracyjną w krajach Unii Europejskiej oraz poszczególne ugrupowania lewicowe i prawicowe. Porusza ich programy polityczne, poglądy i działania.
Bibliografia na stronach 129-132.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Wpływ pandemii COVID-19 na radykalizacje postaw i terroryzm
Autorzy:
Izak, Krzysztof.
Powiązania:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego 2020, nr 23(12), s. 13-47
Data publikacji:
2020
Tematy:
Państwo Islamskie (ISIS ; organizacja)
Terroryzm
Islamizm
Fundamentalizm muzułmański
Epidemie
COVID-19
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Artykuł dotyczy wpływu pandemii Covid-19 na zaostrzenie retoryki ekstremistów i terrorystów. Muzułmańscy ekstremiści uważają, że pandemia to kara wymierzona przez Boga Chinom, Stanom Zjednoczonym, żydom, szyitom oraz chrześcijanom. Neonaziści i biali supremacjoniści w USA twierdzą, że Covid-19 wykorzystywany jest jako broń biologiczna. Mimo rozwoju pandemii, nie spadło zagrożenie terrorystyczne w Europie. Tak zwane Państwo Islamskie nadal posiada siły i środki aby przeprowadzić skuteczny atak.
Netografia na stronach 42-44.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Dokumenty w Państwie Islamskim. Cz. 2
Autorzy:
Izak, Krzysztof.
Powiązania:
Problemy Ochrony Granic. Biuletyn 2020, nr 58, s. 31-53
Data publikacji:
2019
Tematy:
Państwo Islamskie (ISIS ; organizacja)
Terroryzm
Organizacje terrorystyczne
Dokumenty osobiste
Dokumenty wojskowe
Artykuł z czasopisma fachowego
Opis:
W artykule przeanalizowano dokumenty używane przez bojowników IS do przekraczania granic, a także tzw. „paszporty do raju”. Wspomniano, iż według danych Interpolu z 2016 roku w posiadaniu IS znajdowały się paszporty do ponad stu krajów i należały do bojowników z terenu Iraku i Syrii. Zwrócono uwagę na pozyskiwanie, fałszowanie i handel dokumentami, w co były zaangażowane włoskie struktury. Wśród dokumentów znalezionych u bojowników były także polskie paszporty. Autor scharakteryzował wewnętrzne dokumenty używane w celu podróży w granicach IS i poza jego obszarem. Omówiono materiały wydawane w celach przeprowadzania samobójczych ataków na terenie państw uznanych za wrogie, dokumenty, które otrzymali mieszkańcy Mosulu po przejęciu nad nim kontroli w 2014 roku czy materiały obecnie znajdujące się pod opieką amerykańskich sił zbrojnych.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Handel narkotykami jako źródło finansowania terroryzmu
The drug trafficking as a source of terrorist financing
Autorzy:
Izak, Krzysztof
Kluczyński, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501731.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Opis:
Narkotyki są największym źródłem finansowania działalności terrorystycznej. Udział w produkcji narkotyków lub handlu nimi stał się integralną częścią działania wie¬lu grup terrorystycznych, niezależnie od ich ideologii i poglądów politycznych ich przy¬wódców. Narkobiznes jest jednym ze sposobów finansowania działalności afgańskich talibów. Produkowane w Afganistanie opium stanowi 93 proc. światowej produkcji tej substancji. Wytwarzana z niego heroina dociera do Europy przez kraje byłego ZSRR lub tzw. szlakiem bałkańskim. W przemyt narkotyków tym szlakiem są zaangażowane m.in albańskie zorganizowane grupy przestępcze wywodzące się z byłych członków Wyzwo¬leńczej Armii Kosowa (UCK). Udział w tym procederze miały również terrorystyczne organizacje tureckie: Partia Pracujących Kurdystanu i Szare Wilki, których członków aresztowano w latach 90. XX w. na terenie Polski. W latach 80. XX w. w handel narko¬tykami zaangażowały się hiszpańska ETA i radykalny odłam IRA - Tymczasowa IRA. W handel narkotykami zamieszane były również grupy protestanckich lojalistów w Irlandii, które dysponowały rocznym budżetem w wysokości około miliona funtów. Z handlarzami marokańskiego haszyszu była związana grupa Dżamala Ahmidana, która 11 marca 2004 r. dokonała ataku terrorystycznego na pociągi podmiejskie w Madrycie. Grupa ta stanowiła doskonały przykład religijnej radykalizacji pospolitej grupy prze¬stępczej, która przeobraziła się w komórkę terrorystyczną. Ścisłe kontrole portów morskich i lotniczych w Europie Zachodniej, zwłaszcza w Hiszpanii i Holandii, dotychczasowych bram przerzutu narkotyków do Europy, spo¬wodowały zmianę kierunku dostaw południowoamerykańskiej kokainy. Obecnie szlaki przerzutu tego narkotyku wiodą drogą powietrzną lub morską z Ameryki Południowej do państw Afryki Zachodniej. Stamtąd do Europy trafia 35 ton kokainy rocznie. W proceder ten zamieszani są wojskowi i politycy kilku państw afrykańskich, Organizacja Al-Kaidy w Krajach Islamskiego Maghrebu oraz ugrupowania z nią powiązane. Zyski ze sprze¬daży narkotyków są inwestowane w broń i służą dozbrajaniu organizacji terrorystycz¬nych w Zachodniej Afryce. Różne grupy przestępcze i terrorystyczne kupują broń po¬chodzącą z dawnych libijskich magazynów wojskowych. Według amerykańskich źródeł w przerzut południowoamerykańskiej kokainy jest zamieszany Hezbollah. Zyski płynące z produkcji i przemytu tego narkotyku do USA i Europy czerpią m.in. takie ugrupowania terrorystyczne, jak Świetlisty Szlak, Rewolucyjne Siły Zbrojne Kolumbii, Armia Wy¬zwolenia Narodowego i Zjednoczone Siły Zbrojne Kolumbii.
Drugs are the main source of funding terrorism activities. Participation in drugs production and trafficking has become an integral part of activity for many terrorist or¬ganisations, regardless of ideology and political views of their leaders. The drug busi¬ness is one of the methods of financing the Afghan Taliban activity. 93% of all opium worldwide comes from Afghanistan. Heroin produced from Afghan poppies (opium) is smuggled to Europe through the territories of the former USSR countries or the so-called the Balkan Route, e.g. by the Albanian organised crime groups which originated from the former members of the Kosovo Liberation Army (UCK). The Turkish terrorist organisa¬tions: the Kurdistan Workers Party and the Grey Wolves, whose members were arrested in the 90s of XXth century in Poland, also took part in that activity. In the 80s the Spanish ETA and the radical fraction of the IRA - the Provisional IRA were also involved in drug trafficking. What is more, among drug traffickers were also groups of 'the Protestant loy¬alists' in Ireland, who had an annual budget of about one million pounds. The terrorist group of Jamal Ahmid, responsible for the terrorist attack on suburban trains in Madrid on March 11th 2004, was linked to the Moroccan hashish traffickers. This group was a perfect example of religious radicalisation of a common criminal group, which turned into a terrorist cell. Strict controls of seaports and airports (the so-far gates for drugs trafficking) in the Western Europe, especially in Spain and in The Netherlands, resulted in changing the direction of cocaine supply from the South America. Currently, the routes of cocaine transfers involve either air or sea transport and lead from South America to West African countries. Europe is the destination for 35 tonnes of cocaine per year smuggled this way. This business takes an active participation of military leaders and politicians of several African countries, the Organisation of Al-Qaida in the Islamic Maghreb Countries as well as other groups related to that organisation. The profits are invested in weapon used for arming terrorist organisations in the West Africa. Various criminal and terrorist groups purchase weapon from the former Libyan military warehouses. According to the U.S. sources the Hezbollah is involved in cocaine transfer from South America. The profits from cocaine production and trafficking to the U.S. and Europe go to terrorist groups such as, inter alia, the Shining Path, the Revolutionary Armed Forces of Colom¬bia, the National Liberation Army and the United Armed Forces of Colombia.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2014, 6, 10
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W odpowiedzi na dżihad : lepsza droga ku przyszłości
Answering jihad
Autorzy:
Qureshi, Nabeel (1983- ).
Współwytwórcy:
Dominowska, Agnieszka. Tłumaczenie
Izak, Krzysztof. Recenzja
Wydawnictwo Szaron. Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Ustroń : Szaron
Tematy:
Qureshi, Nabeel (1983- )
Dżihad
Islam
Chrześcijaństwo
Lekarze
Pamiętniki i wspomnienia
Recenzja naukowa
Opis:
W odpowiedzi na dżihad. Lepsza droga ku przyszłości.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Historia terroryzmu : od starożytności do Daisz
Histoire du terrorisme : de lAntiquité à Daech, 2015
Współwytwórcy:
Chaliand, Gérard (1934- ). Redakcja
Pachniak, Katarzyna. Tłumaczenie
Izak, Krzysztof. Recenzja
Państwowy Instytut Wydawniczy. Wydawca
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy
Tematy:
Terroryzm
Monografia
Recenzja
Opis:
Nazwa serii na podstawie strony internetowej wydawcy.
Bibliografia na stronach 553-557. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Terroryzm
Terrorism : a very short introduction
Autorzy:
Townshend, Charles.
Współwytwórcy:
Machnikowski, Ryszard M. (1968- ). Tłumaczenie
Izak, Krzysztof. Recenzja
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo. Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Łódź : Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Terroryzm
Recenzja
Opis:
Na książce także ISBN oryginału.
Na okładce: Wszystko, co trzeba wiedzieć! Czym jest terroryzm? Jak powstrzymać ataki terrorystyczne? Jak terroryści wykorzystują mass media?
Bibliografia na stronach 179-[191]. Indeks.
Charles Townshend, Terroryzm.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Mossad : najważniejsze misje izraelskich tajnych służb
Najważniejsze misje izraelskich tajnych służb
Mossad : the great operations
Autorzy:
Bar-Zohar, Michael (1938- ).
Mishal, Nissim (1949- ).
Współwytwórcy:
Bażyńska-Chojnacka, Katarzyna. Tłumaczenie
Chojnacki, Piotr (1974- ). Tłumaczenie
Fetke, Fabiana. Recenzja
Izak, Krzysztof. Recenzja
Dom Wydawniczy REBIS. pbl
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Poznań : Dom Wydawniczy Rebis
Tematy:
Mossad
Wywiad izraelski
Historia
Opis:
Bibliogr. s. [345]-372. Indeks.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
    Wyświetlanie 1-40 z 40

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies