Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Horowski, Jarosław" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Autonomia świata a podmiotowość człowieka w ekoteologii
    The autonomy of the world and the subjectivity of man in ecotheology
    Autorzy:
    Horowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1964245.pdf
    Data publikacji:
    2010-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    ekoteologia
    podmiotowość człowieka
    autonomia
    ecotheology
    subjectivity of man
    autonomy
    Opis:
    One of the most difficult problems, which is to be solved by contemporary culture, is the ecological problem. It concerns the culture because the hedonistic and consumerist mentality of man plays an important part in it. Biocentrism states that the ecological problem results from traditional Western attitudes to the non-human world based on the belief that humans are the central and most significant entities in the universe. Biocentrism puts forward a teleological argument for the protection of the environment. It indicates that non-human species have inherent value as well and each organism has a purpose and a reason for being, which should be respected. Biocentrism states that the anthropocentric attitude to the non-human world results from the Christian worldview based on the Bible where it is written that God gives man dominion over all creatures. The author analyses the main issues of the Catholic concept of the relationship between human beings and other creatures. He indicates that ecotheology respects the inherent value of non-human creatures because, as the Pastoral Constitution on the Church in the modern world Gaudium et spes says: “all things are endowed with their own stability, truth, goodness, proper laws and order”, but maintains that the purpose of the world is connected with its relationship to God. The author considers also what is the human subjectivity in behaving towards the environment and what is the dependence between the autonomy of the world and the subjectivity of man in ecotheology. In the end, the author comes to the conclusion that according to ecotheology the ecological problem results from the broken relationship between the human and God and in consequence it the broken relationship between the world and God.
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2010, 8, 1; 117-131
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anna M. Kola, Piotr Kostyło, Hanna Solarczyk-Szwec (red.), Wychowanie jednostki i wspólnoty do wartościowego życia, t. 1, ss. 292; Anna Jakubowicz-Bryx, Jolanta Nowak, Hanna Solarczyk-Szwec (red.), Wychowanie jednostki i wspólnoty do wartościowego życia, t. 2, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2016, ss. 236
    Autorzy:
    Horowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/417812.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
    Źródło:
    Rocznik Andragogiczny; 2016, 23; 400-407
    1429-186X
    2391-7571
    Pojawia się w:
    Rocznik Andragogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebaczenie sobie jako cel wychowania
    Self-forgiveness as an Educational Objective
    Autorzy:
    Horowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1810735.pdf
    Data publikacji:
    2021-04-21
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    przebaczenie
    przebaczenie sobie
    cele wychowania
    wartość moralna przebaczenia sobie
    aksjologia edukacji
    forgiveness
    self-forgiveness
    educational objectives
    moral value of self-forgiveness
    axiology of education
    Opis:
    Przebaczenie sobie stanowi jedną z najbardziej kontrowersyjnych decyzji, nie tylko ze względu na fakt samodzielnego uwalniania się od konsekwencji moralnie złych wyborów dokonywanych przez jednostkę, ale także z uwagi na łączenie go z ukrytym, udzielanym sobie, przyzwoleniem na wykonywanie podobnych aktów w przyszłości. Równocześnie w literaturze psychologicznej ukazywane są pozytywne aspekty przebaczenia sobie. Niniejsze analizy poświęcone są moralnej wartości przebaczenia sobie i w konsekwencji prawomocności włączania go jako celu w proces wychowania. W kolejnych punktach najpierw decyzja o przebaczeniu sobie porównywana jest do aktów samouniewinnienia, samousprawiedliwienia i samoułaskawienia, następnie analizowany jest czyn, w odniesieniu do którego jednostka ma prawo podjąć decyzję o przebaczeniu sobie, wreszcie podejmowana jest refleksja nad procesem przebaczenia sobie oraz jego warunkami.
    Forgiving oneself is considered to be one of the most controversial decisions. Not only because this is when we release ourselves from the consequences of our morally wrong choices, but also because it seems to suggest that we give ourselves an implicit consent to perform similar acts in the future. Nevertheless, psychological literature points to positive aspects of self-forgiveness. This study focuses on the moral value of self-forgiveness, and consequently, the legitimacy of including it as one of the objectives in the education process. Firstly, the decision to forgive oneself is compared to acts of self-acquittal, self-justification, and self-pardon. Secondly, an analysis ensues of the act to which the right of self-forgiveness can be applied. Finally, the process of self-forgiveness is discussed along with the conditions it requires.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2021, 13, 1; 35-48
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    TEORIA WYCHOWANIA MORALNEGO A FILOZOFICZNA KONCEPCJA SUMIENIA: TOMASZ Z AKWINU – MAX SCHELER – JURGEN HABERMAS
    THE THEORY OF MORAL UPBRINGING AND THE PHILOSOPHICAL CONCEPT OF CONSCIENCE. THOMAS AQUINAS – MAX SCHELER – JURGEN HABERMAS
    Autorzy:
    Horowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/550219.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    rozwój moralny, sumienie, tomizm, fenomenologia, teoria działania komunikacyjnego
    moral development, consicience, Thomism, phenome-nology, theory of communication
    Opis:
    Podjęte badania mają na celu scharakteryzowanie wpływu zakładanej koncepcji sumienia na kształt teorii wychowania moralnego. Przedmiotem badań będą filozoficzne koncepcje sumienia, sformułowane w ramach refleksji tomistycznej, fenomenologicznej i krytycznej, która bazuje na teorii działania komunikacyjnego Habermasa, oraz odpowiadające im dyskursy pedagogiczne. W przypadku teorii tomistycznej rozwój sumienia związany jest przede wszystkim z doświadczeniem, które kształtuje poznawcze i pożądawcze władze umysłowe (intelekt i wolę) oraz zmysłowe. Odwołanie do teorii działania komunikacyjnego Jürgena Habermasa skutkuje racjonalistyczną koncepcją sumienia, które rozwija się w dialogu społecznym. Z kolei fenomenologia w wersji zaproponowanej przez Maxa Schelera prowadzi do docenienia udziału uczuć w formacji sumienia. Każda z tych teorii przynosi określone konsekwencje w dziedzinie teorii wychowania. W pierwszym przypadku rozwój moralny związany jest z doświadczeniem czynu, w drugim jest łączony z komunikacją interpersonalną, ale w wymiarze podmiotowym przybiera profil intelektualistyczny, w trzecim jest to również zetknięcie z rzeczywistością, a szczególnie z wartościami, które postrzegane są jako istniejące obiektywnie.
    The research has been carried out with the objective of providing characteristics for the concept of conscience influence over the moral theory shape. The research scope will focus on philosophical concepts of conscience which have been formulated upon reflections of Thom ism, phenomenology as well as the critical reflection based in Habermas’ communication theory and the respective pedagogical discourses. In the case of the Thomism theory the conscience development is first and foremost associated with the experience which thus shapes mental capabilities of cognition and desire (the intellect and the will) and of senses. A reference to Jürgen Habermas’ communication theory results in a rationalistic concept of conscience developed in a social dialogue. However the phenomenology as it has been proposed by Max Scheler recognises feelings in the process of conscience shaping. Each of these theories brings about specific consequences for the theory of upbringing. In the first case the moral development is associated with the experience of an act; in the second case the moral development is associated with interpersonal communication, however in the subjective dimension it is of the intellectual profile; in the third instance it is also the experience of reality and in particular of the values which are generally recognized as objective.
    Źródło:
    Forum Pedagogiczne; 2012, 2; 103-121
    2083-6325
    Pojawia się w:
    Forum Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rozwój zdolności sądzenia czy rozumowania? Wokół pytania o fundamenty kompetencji etyczno-moralnych
    Judgement development or reasoning development? The question of the foundations of ethical and moral skills
    Autorzy:
    Horowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/549707.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    kompetencje etyczno-moralne roztropność
    sądzenie moralne
    rozumowanie moralne
    krytyka racjonalizmu
    ethical and moral skills
    prudence
    moral judgement
    moral reasoning
    criticism of rationalism
    Opis:
    Kategoria „kompetencja” jest wykorzystywana od stosunkowo niedawnego czasu, gdyż dopiero od końca XX wieku, do formułowania teleologii wychowania moralnego. Mimo popularności tego pojęcia jest ono nieostre – zmienia sens wraz ze zmianą teorii filozoficznej, w ramach której jest definiowane. W artykule próbuję ująć kompetencje etyczno-moralne w kontekście neotomistycznej filozofii moralnej. Analizy mają trzy etapy. W pierwszym dookreślam miejsce kategorii kompetencji w namyśle nad rozwojem moralnym i jego wsparciem w wychowaniu, zestawiając kategorię kompetencji z charakterystyczną dla myśli tomistycznej kategorią cnoty moralnej, a dokładniej z podstawową cnotą rozumu – roztropnością. Efektem analiz jest postulat odróżnienia kompetencji etycznych od kompetencji moralnych. W drugim punkcie udzielam odpowiedzi na tytułowe pytanie o istotę kompetencji etyczno-moralnych, wskazując najpierw, jakie znaczenie dla zdobywania wiedzy etyczno-moralnej ma wydawanie sądów, a jakie rozumowanie. W ostatnim punkcie zastanawiam się nad możliwymi deformacjami w rozwoju owych kompetencji, skupiając się na konsekwencjach oderwania rozumowania od sądzenia, co stanowi domenę racjonalistycznej kultury Zachodu, w której szczególnie cenione jest rozumowanie.
    The ‘skills’ category used to form the teleology of moral education has been used for a relatively short time, only since the end of the twentieth century. Although popular, this concept is still vague - it changes its meaning with the type of philosophical theory which it is defined by. In this article I try to place ethical and moral skills in the context of neo-Thomistic moral philosophy. The analyses are performed in three stages. In the first stage I outline more precisely the place of the skills category in the moral development considerations and moral development support in education. This skills category is compared with the Thomistic category of moral virtue - more specifically with its fundamental virtue of reason – prudence. The analysis results in the proposal to distinguish between ethical and moral skills. The second stage refers to the article’s title and concerns the essence of ethical and moral skills. Firstly, the importance of judgement and reasoning for ethical knowledge and morality acquisition is indicated. The last stage presents the possible deformations in skills development. It focuses on the consequences of separating reasoning from judgement. This is the domain of the Western rationalist culture which particularly values reasoning.
    Źródło:
    Forum Pedagogiczne; 2016, 2/1; 139-153
    2083-6325
    Pojawia się w:
    Forum Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ZAPOZNANE KWESTIE W TEORII PEDAGOGII OSOBY: CIELESNOŚĆ, PRZYGODNOŚĆ, PRZEBACZENIE
    ISSUES CONSIDERED WITH REGARDS TO THE PEDAGOGY OF THE PERSON THEORY: CORPOREALITY, CONTINGENCY, FORGIVENESS
    Autorzy:
    Horowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/550356.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    osoba
    pedagogia
    cielesność
    przygodność
    przebaczenie
    person
    pedagogy
    body
    contingency
    forgiveness
    Opis:
    W tekście podjęto próbę odpowiedzi na pytania: czy teoria osoby oraz teoria pedagogii osoby są adekwatne do ludzkiej kondycji i czy są teoriami wspierającymi pedagogię osoby, czy może ową pedagogię utrudniają, zachęcając do urzeczywistnienia nieosiągalnego dla człowieka modelu osoby? Odpowiadając na nie, rozważam problem przebaczenia jako jednego z elementów aktualizacji osobowego wymiaru człowieka oraz problem wad moralnych, które rozwijają się w ludzkiej naturze obok cnót moralnych. Z przeprowadzonej analizy wyprowadzam wniosek, że osiągnięcie osobowej pełni jest dla człowieka niemożliwe. W konsekwencji pytam, o jakie wymiary powinna zostać poszerzona pedagogia osoby, aby była adekwatna do ludzkiej kondycji. Identyfikuję dwie kwestie, które zostały zapoznane w teorii pedagogii osoby: wychowanie do akceptacji własnej cielesności i związanej z nią przygodności oraz wychowanie do przebaczenia sobie i innym. Swoje rozważania wspieram ponadto refleksją teologiczną.
    The text attempts to answer the following questions: does the theory of the person and the theory of the pedagogy of the person accord with the human condition?; do these theories support pedagogy of the person or do they rather obstruct the pedagogy as the theories encourage to embody the unattainable human persons’ model? In my attempts to answer these questions, I consider the problem of forgiveness as one of the dimensions of man’s personal updating dimension as well as the problem of moral defects that develop in human nature alongside the moral virtues. The analysis concludes that development of the person in full is impossible for man to attain. Accordingly, I seek the dimensions the person’s pedagogy should be extended with in order to be adequate to the human condition. I identify the two issues recognised in the pedagogy of the person theory: upbringing towards own body and contingency approval and education towards forgiveness – forgiving oneself and others. My considerations are also supported with theological reflections.
    Źródło:
    Forum Pedagogiczne; 2015, 2; 27-39
    2083-6325
    Pojawia się w:
    Forum Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Włączenie do wspólnoty jako metoda wychowania moralnego – perspektywa pedagogiki neotomistycznej
    Inclusion in the community as a method of moral upbringing – from the perspective of neo-Thomistic pedagogy
    Autorzy:
    Horowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944265.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    wspólnota
    dobro wspólne
    wstyd
    pedagogika neotomistyczna
    J. Woroniecki
    K. Górski
    K. Wojtyła
    community
    common good
    shame
    neo-Thomistic pedagogy
    Opis:
    The analyses conducted in the article are aimed at the specific characteristics of neo-Thomistic pedagogy within methodology of upbringing. The relationship between the inclusion of an adolescent into the community life (which includes entrusting them with duties and responsibility for the common good) and their moral development are of particular interest for the article author. The analyses were carried out in three stages. The first, outlines the upbringing and education specificity. The second, presents the neo-Thomistic perspective on the relationship between moral development and participation in community life. The third, formulates the principles of moral upbringing in the aspect of a young person’s inclusion into the community life.
    Analizy prowadzone w niniejszym artykule dotyczą specyfiki pedagogiki neotomistycznej w obszarze metodologii wychowania. Szczególny przedmiot zainteresowania stanowi zależność między włączeniem dojrzewającego człowieka do życia wspólnotowego (co obejmuje powierzenie mu obowiązków i odpowiedzialności za dobro wspólne) a jego rozwojem moralnym. Analizy zostały podzielone na trzy etapy. W pierwszym wskazano różnicę między wychowaniem i kształceniem. Drugi prezentuje neotomistyczne ujęcie relacji między rozwojem moralnym i uczestnictwem w życiu wspólnotowym. W trzecim sformułowano zasady wychowania moralnego w aspekcie włączenia dojrzewającej osoby do życia wspólnoty.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 1; 105-117
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wspólnota przestrzenią odkrywania sensu życia
    Community as a space to discover the meaning of life
    Autorzy:
    Horowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047156.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    meaning of life
    ultimate concern
    morphogenetic approach
    neo-Thomistic pedagogy
    Margaret Archer
    inclusion in the community
    exclusion from the community
    sens życia
    troska ostateczna
    podejście morfogenetyczne
    pedagogika neotomistyczna
    włączenie do wspólnoty
    wykluczenie ze wspólnoty
    Opis:
    Analizy podejmowane w niniejszym artykule podporządkowane zostały odpowiedzi na pytanie o to, w jaki sposób jednostka odkrywa/konstruuje sens życia. Przeprowadzono je w perspektywie teorii socjologicznej Margaret S. Archer, nazywanej przez autorkę podejściem morfogenetycznym, i pogłębiono przez odwołania do neotomistycznej filozofii wychowania. Refleksja została podzielona na cztery części, w których kolejno podjęto kwestie: (1) współczesnego kulturowego rozumienia kwestii odkrywania/formułowania sensu życia; (2) teorii socjologicznej Margaret Archer; (3) wyprowadzonej z teorii Archer koncepcji odkrywania/konstruowania sensu życia; (4) wspólnotowych uwarunkowań niniejszego procesu. Refleksja prowadzi do wniosku, że sens życia jest odkrywany przez jednostkę jako tak zwana troska ostateczna w poznaniu bezpośrednim, niezapośredniczonym w kulturze, a sama kultura (w tym edukacja) wspierają jednostkę w nazywaniu i rozumieniu tego co ważne oraz wskazują sposoby troski o to, co ważne. Stwierdzenie to prowadzi do wniosku, że odnalezienie sensu życia przez jednostkę jest uwarunkowane strukturami życia wspólnotowego, które albo jest gotowe do włączenia jednostki do troski o dobro wspólne, albo wyklucza jednostkę ze wspólnoty.
    The analysis undertaken in this article aimed to answer the question of how an individual discovers/constructs the meaning of life. This analysis was carried out from the perspective of the sociological theory of Margaret S. Archer – named by her the morphogenetic approach. This approach has also been deepened with references to the neo-Thomistic philosophy of education. The analysis was divided into four parts, in which the following issues were raised in sequence: (1) contemporary cultural understanding of the issue of discovering/constructing the meaning of life; (2) the sociological theory of Margaret Archer; (3) the concept of discovering/constructing the meaning of life derived from Archer’s theory; (4) the conditions of this process created by the community. The analysis leads to the conclusion that the meaning of life is discovered by the individual in so-called ultimate care in direct cognition; that is, it is not mediated in culture while culture itself (including education) supports the individual in naming and understanding what is important, indicating ways of caring about what is important. This statement leads to the conclusion that the discovery of the meaning of life by an individual is conditioned by the structure of community life which is either ready to include the individual in concern for the common good or excludes the individual from the community.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2019, 14, 2(26); 10-22
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nadzieja jako sprawność woli. O budzeniu i wychowaniu nadziei
    Hope as a Habit of the Will. About Awaking and Upbringing of the Hope
    Autorzy:
    Horowski, Jarosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811312.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    nadzieja
    cnota
    sprawność
    pedagogika tomistyczna
    doświadczenie religijne
    hope
    virtue
    habit
    thomistic pedagogy
    religious experience
    Opis:
    In Christianity hope is comprehended understood as one of the theological virtues. It is called theological, because God is its direct and proper object, it is infused by God and known only through Divine Revelation. In spite of the fact that supernatural power is necessary for development of the theological virtues, the hope develops in each person in a very different way and religious education can influence this process. In the article the author tries to answer the question how to help young people develop the hope through religious education. For this reason the author uses the word “a habit” instead of “a virtue” in the title. The word “habit” indicates the natural sources of the perfection, which is both the habit and the virtue. The answer to the main question is given in relation to the pedagogical conception based on thomistic philosophy which considers educational problems connected with habits and virtues. The author proves that the hope is the perfection of the will, then discusses how the will develops and which factors can influence the development of the will. Finally the author comes to the conclusion that the development of the hope in the religious dimension can be supported by religious experience.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2012, 4(40), 1; 21-36
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Edukacja religijna w świetle realizmu krytycznego i teorii morfogenezy
    Autorzy:
    Horowski, Jarosław
    Sadłoń, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1196727.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-30
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    rozwój religijny
    podejście morfogenetyczne
    edukacja religijna
    doświadczenie religijne
    wyłanianie się tożsamości religijnej
    Opis:
    CEL NAUKOWY: Ujęcie edukacji religijnej w perspektywie sformułowanej przez Margaret Archer i odwołującej się do założeń realizmu krytycznego teorii morfogenezy. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problem: jak można ująć edukację religijną z perspektywy sformułowanej przez Archer socjologicznej teorii morfogenezy; metoda: hermeneutyka.PROCES WYWODU: W kolejnych punktach ukazano: 1) kontrowersje w odniesieniu do edukacji religijnej; 2) sformułowaną przez Archer teorię socjalizacji; 3) analizę religii z perspektywy teorii morfogenezy; 4) ujęcie edukacji religijnej w świetle teorii morfogenezy.WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Fundamentem rozwoju religijnego jest niezależne od edukacji doświadczenie rzeczywistości transcendentnej, edukacja religijna jest pomocą w interpretacji tego doświadczenia oraz w poszukiwaniu modus vivendi w odniesieniu do trosk w porządkach: naturalnym, praktycznym, społecznym i transcendentnym.WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Ponieważ edukacja religijna odnosi się do niezależnego od niej doświadczenia, brak edukacji religijnej może skutkować trudnościami w interpretacji doświadczenia Transcendencji oraz formułowaniu modus vivendi albo przejmowaniem obecnych w kulturze nieracjonalnych lub fundamentalistycznych propozycji.
    Źródło:
    Horyzonty Wychowania; 2019, 18, 45; 109-120
    1643-9171
    2391-9485
    Pojawia się w:
    Horyzonty Wychowania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    List Redaktorów Naczelnych czasopism naukowych wydawanych pod patronatem Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN do Posłów Sejmu RP z dnia 31.10.2017 r.
    Autorzy:
    Dudzikowa, Maria
    Kwiatkowska, Henryka
    Śliwerski, Bogusław
    Theiss, Wiesław
    Konopczyński, Marek
    Jamrożek, Wiesław
    Leppert, Roman
    Horowski, Jarosław
    Syrek, Ewa
    Stępkowski, Dariusz
    Pasierbek, Wit
    Korzeniecka-Bondar, Alicja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/600941.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydział Pedagogiki i Psychologii
    Źródło:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN; 2017, 2
    2353-7914
    Pojawia się w:
    Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    THE CATEGORY OF COMPETENCE AND THE THEORY OF MORAL EDUCATION IN THE LIGHT OF THE PHILOSOPHY OF JÜRGEN HABERMAS AND JACQUES MARITAIN
    Kategoria kompetencji i teoria wychowania moralnego w świetle filozofii Jürgena Habermasa i Jacquesa Maritaina
    Kompetenzkategorie und Theorie der Moralerziehung im Lichte der Philosophien von Jürgen Habermas und Jacques Maritain
    Autorzy:
    Jarosław, Horowski
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/464250.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Akademickie Towarzystwo Andragogiczne
    Tematy:
    moral education
    competences
    virtues
    Habermas
    Maritain
    wychowanie moralne
    kompetencje
    cnoty
    Moralerziehung
    Kompetenz
    Tugenden
    Opis:
    The subject of moral education evokes categories such as standards, values or virtues, by means of which the teleology of education is usually drawn up in this area. Meanwhile, the beginning of the twenty-first century has brought us a transfer of the concept of competence into the field of moral education. The article is an attempt to understand what content this category includes with regard to educational-moral reflection, and to answer the question of what value the category of competence has for the theory of moral education. References to comparative studies were made in this research. The category of competence was compared with the category of virtue, but defined with reference to Jürgen Habermas' ideas, whereas the category of virtue was considered in the light of the moral philosophy of Jacques Maritain. These analyses led to drawing attention to the following issues: linking the interpretation of the category of competence with certain philosophical assumptions; referring the category of competence not so much to the quality of action, but to the ability to formulate moral standards, that is, to a theoretical skill, minimalism and ethical relativism as a consequence of the interpretation of moral competences in accordance with the assumptions of the critical theory.
    Temat wychowania moralnego przywodzi na myśl takie kategorie, jak normy, wartości czy sprawności-cnoty, za pomocą których kreśli się zazwyczaj teleologię wychowania w tym obszarze. Tymczasem początek XXI wieku przyniósł przeniesienie w dziedzinę wychowania moralnego pojęcia kompetencji. Ar-tykuł stanowi próbę zrozumienia, jaką treść kryje w sobie owa kategoria w odnie-sieniu do refleksji pedagogiczno-moralnej oraz odpowiedzi na pytanie, jaką wartość ma kategoria kompetencji dla teorii wychowania moralnego. W badaniach odwołano się do komparatystyki. Kategorię kompetencji poddano porównaniu z kategorią sprawności-cnoty, przy czym kategorię kompetencji zdefiniowano w nawiązaniu do myśli Jürgena Habermasa, natomiast kategorię cnoty rozważano w świetle filozofii moralnej Jacquesa Maritaina. Analizy doprowadziły do zwrócenia uwagi na następujące kwestie: powiązanie interpretacji kategorii kompetencji z określonymi założeniami filozoficznymi; odniesienie kategorii kompetencji nie tyle do jakości działania, co do umiejętności formułowania norm moralnych, czyli do umiejętności teoretycznej; minimalizm oraz relatywizm etyczny jako konse-kwencję interpretacji kompetencji moralnych zgodnie z założeniami teorii krytycznej.
    Im Zusammenhang mit dem Thema der Moralerziehung werden solche Begriffe assoziiert wie „Normen“, „Werte“ und „Tugenden“, mit deren Hilfe bis dato erziehungsteleologische Ansatze diesen Bereich suchten zu umschreiben. Seit dem Beginn des 21. Jahrhunderts findet der Begriff der Kompetenz in dem ethisch-pädagogischen Diskurs breiten Eingang. In dem vorliegenden Artikel wird versucht erstens herauszubekommen, was für ein Verständnis von Moralerziehung die neue Kategorie in sich birgt und zweitens, welcher Stellenwert ihr bei der Ausformung einer Moralerziehungstheorie zukommen solle. Bei der Untersuchung wurde vergleichsanalytisch vorgegangen, d.h. der Begriff der Kompetenz wurde vor dem Hintergrund der Kategorie „Tugend/Fertigkeit“ interpretiert, wobei Kompetenz im Anschluss an die Position von Jürgen Habermas definiert, hingegen zur Bestimmung des Tugendbegriffs auf die Moralphilosophie von Jacques Maritain zurückgegriffen wurde. Bei den Analysen wurde im einzelnen erörtert: Verbindung des Kompetenzverständnisses mit den philosophischen Voraussetzungen, Bedeutung des Begriffs „Kompetenz“ nicht für die Bestimmung einer Handlung, sondern im Zusammenhang der Fähigkeit, ethische Normen eigenständig zu formulieren (moraltheoretische Kompetenz), ethischer Minimalismus und Relativismus als Konsequenzen der Moralkompetenzinterpretation gemäß dem Ansatz der Kritischen Theorie.
    Źródło:
    Edukacja Dorosłych; 2014, 1(70)
    1230-929X
    Pojawia się w:
    Edukacja Dorosłych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies