Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Holko, Maciej" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Krytyka modeli statycznej równowagi – perspektywa postklasyczna
Critique of the Equilibrium Models – Postclassical Perspective
Критика модели статического равновесия – постклассическая перспектива
Autorzy:
Holko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/548495.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
ekonomia kaleckistowska
postkeynesowska
równowaga ogólna i cząstkowa
kaleckian and postkeynesian economics
general and partial equilibrium
Opis:
Odkąd teoria ekonomii stała się matematycznym opisem procesów społecznych, dysponujemy zasadniczo dwoma metodami badawczymi. Neoklasyczny (ortodoksyjny) paradygmat jest oparty na modelu wymiany i analizie marginalnej. Ponieważ zakres i głębokość spojrzenia jest w ten sposób ograniczona, niewiele więcej można zbadać niż warunki statycznej równowagi, wynikające z rzadkości i skali potrzeb. Modele te nie opisują jednak zachowań społecznych, lecz jednostkowe, ponieważ oparte są na indywidualizmie metodologicznym, tj. na modelu Robinsona Crusoe. Pojawienie się drugiej osoby powoduje, że kształt krzywej popytu się zmienia. Teoria doskonałej konkurencji także jest problematyczna, ponieważ popyt, z jakim styka się pojedyncza firma jest niespójny z malejącą funkcją popytu rynkowego. Strona podażowa tej teorii stwarza podobne problemy ze względu na brak realistycznego ujęcia procesów produkcji i podziału. Zatem społeczne treści ekonomii są tutaj niejasne. Paradygmat postklasyczny ma swe źródła w klasycznej, angielskiej ekonomii politycznej i składa się z marksowskiej, kaleckistowskiej, sraffiańskiej i postkeynesowskiej (robinsonowskiej i kaldoriańskiej) metody analizy. Gospodarka opisywana jest jako ruch okrężny produkcji i konsumpcji czy też jako ciągły proces reprodukcji. Znakiem rozpoznawczym jest teoria podziału, która jest niezbędna do wyjaśnienia teorii wartości i wzrostu. Podczas gdy neoklasyczne modele nie pozwalają znaleźć odpowiedzi na problemy ostatniego kryzysu/recesji, inspiracją dla działań politycznych była najwyraźniej teoria postkeynesowska, zgodnie z którą deficyt budżetowy (w połączeniu z odpowiednimi podatkami) oraz niskie stopy procentowe (również wtedy, gdy prowadzą do inflacji i spadku realnych odsetek) są skutecznymi narzędziami polityki makroekonomicznej.
Since the economic theory became a mathematical description of social behavior, there are essentially two ways of thinking. The neoclassical or orthodox paradigm is based on exchange model and marginal analysis. Because the range and depth of insights is limited, nothing more is possible to investigate, than the conditions of steady-state equilibrium (general or partial), namely the scarcity and the pattern of needs. This market models are indeed not social, because the Law of Demand is based on methodological individualism i.e. on a behavior of Robinson Crusoe. In a model of two-person economy the demand function is not “well-behaved”. The theory of perfect competition is also problematic, because the demand for the products of individual firm (as a horizontal line) is inconsistent with the downward sloped market demand line. The supply side of this theory raise similar objections. Hence, the social substance of economic processes is obscure. Postclassical paradigm – rooted in classical, English political economy – consist of marxian, kaleckian, sraffian and postkeynesian (robinsonian and kaldorian) way of thinking and is aimed at explaining the dynamic processes. The economy is treated as a circular flow of production and consumption or as a continuous extended reproduction. The earmark is the theory of distribution as an element of the theory of value (price) and growth. While the neoclassical models lack the answer to the problem of the recent crisis/recession, the inspiration for a policy makers was most probably postkeynesian theory.
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2016, 48; 155-169
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oszczędności pracowników, rozwój rynku kapitału i inwestycje zagraniczne - rządowy plan rozwoju z perspektywy postkeynesowskiej
Worker Savings, Foreign Investment and Capital Market Development: An Assessment of the Polish Government’s Action Plan from a Post-Keynesian Perspective
Autorzy:
Holko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/575195.pdf
Data publikacji:
2017-10-31
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie. Kolegium Analiz Ekonomicznych
Tematy:
ekonomia postkeynesowska
Michał Kalecki
paradoks oszczędzania
Post-Keynesian
Kaleckian
paradox of thrift
Opis:
In February 2016, the Polish government adopted an Action Plan for Responsible Development and in July it came up with a draft Strategy for Responsible Development that was finally approved in February 2017. It seems that the drafters of the Action Plan and the Strategy drew heavily from the heterodox economy, including post-Keynesian theory and related concepts. In part, this was because they were mindful of the latest crisis and its implications for mainstream economics. However, there is an important divergence between the Polish government’s Capital Accumulation Program, which is part of the Action Plan/Strategy, and the role of savings as explained by post-Keynesians. The purpose of this paper is to use post-Keynesian/Kaleckian theory to prove that increasing workers’ savings through the development of the capital market, an approach that the government plans to support, is inconsistent with the rest of the Action Plan and contrary to the post-Keynesian policy of growth.
W lutym 2016 r. Rada Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej przyjęła Plan na rzecz odpowiedzialnego rozwoju. W lipcu przedstawiono do konsultacji społecznych projekt Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, ostatecznie przyjętej w lutym 2017 r. W dokumentach tych można zauważyć wpływ heterodoksyjnych teorii ekonomicznych, co pośrednio spowodowane było światowym kryzysem finansowym, który podważył ortodoksyjne doktryny. Dokumenty te mają wiele wspólnego z teorią (post)keynesowską i pokrewnymi koncepcjami rozwoju. Rozbieżności dotyczą głównie programu budowy oszczędności pracowniczych i rynków kapitałowych, które w Planie i Strategii postrzegane są jako czynnik wzrostu. Celem artykułu jest wyjaśnienie - oparte na metodzie teoretycznego wnioskowania, przy wykorzystaniu teorii postkeynesowskiej - dlaczego te elementy Planu rozwoju mogą przeciwdziałać w dążeniu do osiągnięcia zamierzonych celów. Wniosek jest następujący: w świetle postkeynesowskiego modelu gospodarki zamkniętej skuteczne nakłonienie pracowników do zwiększenia oszczędności jest antywzrostowe i niezgodne z resztą Planu rozwoju. Natomiast w modelu gospodarki otwartej ich pozytywny wpływ miałby polegać na zwiększonej akumulacji kapitału w małych firmach, osiąganej za sprawą niższej stopy procentowej i nadwyżki eksportowej, co jednak jest zależne od sprzyjających okoliczności, których wystąpienie jest niepewne.
Źródło:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics; 2017, 291, 5; 5-30
2300-5238
Pojawia się w:
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marksowska krytyka koncepcji kapitału ludzkiego
Marxian critique of the human capital theory
Критика концепции человеческого капитала Маркса
Autorzy:
Holko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942961.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
teoria kapitału i wzrostu
koncepcja kapitału ludzkiego
theory of capital,
growth theory
human capital
Opis:
Wkrótce po zdezawuowaniu neoklasycznej teorii kapitału, podziału i wzrostu (opartej na agregatowej funkcji produkcji) przedstawiono tzw. nową teorię wzrostu, w której wykorzystano koncepcję kapitału ludzkiego. Celem artykułu jest ocena tej koncepcji przez pryzmat teorii ekonomii pochodzącej od klasyków i rozwiniętej przez Marksa, Sraffę i Pasinettiego. Metodą badawczą jest analiza teoretyczna bazująca na paradygmacie produkcji i podziału. Koncepcja kapitału ludzkiego oparta jest na indywidualizmie metodologicznym – teorii użyteczności krańcowej: zagadnienie wyjaśniane jest wyłącznie od strony preferencji jednostki; nie bierze się pod uwagę społecznych powiązań charakterystycznych dla każdej rozwiniętej gospodarki, wynikających ze współzależności technicznych obecnych w procesie produkcji oraz konieczności przyjęcia jakiegoś kryterium podziału dochodu. Brak jasno określonej teorii podziału powoduje, że włączenie kapitału ludzkiego do funkcji produkcji jako kolejnego czynnika wzrostu stanowi powielenie błędów raz już wykazanych i uznanych przez neoklasyków w trakcie sporu o kapitał. W konsekwencji, koncepcja kapitału ludzkiego jest powierzchowna, niewiele wyjaśnia i nie prowadzi do istotnych wniosków.
Soon after the neoclassical idea of capital was disavowed, a new concept of (endogenous) growth was introduced and the theory of human capital was a part of it. The theorists claim that ‘homo oeconomicus’ invests in his/her intrinsic capital expecting some yield in the future. To assess this concept is the purpose of the paper. The method of analysis is theoretical, based on – let us call it – the paradigm of production and distribution, stemmed from classical economists and developed by Marx, Sraffa and Pasinetti. Human capital theory, on the other side, is based on the methodological individualism, which means marginal utility theory: the driver of the investment process is preference of a single person being theoretically (and artificially) separated from a) the system of production, which includes the technological interdependence among the members of society, and b) the institutions of distribution. The absence of any theory of distribution leads to shortcomings, already proven during the famous capital controversy. In consequence, the „human capital” concept neither can explain capital nor knowledge (technical progress).
Źródło:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy; 2017, 51; 91-111
1898-5084
2658-0780
Pojawia się w:
Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ryzyko i bezpieczeństwo w Unii Europejskiej
The Risk and Safety in the European Union
Autorzy:
Holko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451567.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
classical economics
postkeynesianism
European integration
competition &
public aid policy
klasyczna ekonomia polityczna
ekonomia postkeynesowska
polityka gospodarcza
integracja europejska
polityka wspólnego rynku
konkurencji i pomocy publicznej
polityka spójności
Opis:
Th e risk and economic safety result from the form of capitalism functioning under globalization. European integration is a process of regulated globalization. Are these regulations enough and proper? Th e article presents the mechanism of a contemporary capitalism as implemented in European Union and aims at pointing the way to diminish the risk and increase socio-economic safety. Th e risk is always correlated with the profi t. Traditional, neoclassical way of thinking about risk seems to be misleading. It came from a marginal analysis and paradigm of exchange – that point of view is not suffi cient to explain the rate of profi ts and interdependence between risk and profi t. Classical paradigm of production and distribution (and objective value instead of subjective value based on utility) off ers a better solution to the problem. Th at kind of thinking was reviving by Sraff a and, in a specifi c way, Kalecki and Keynes. Following them we are able to understand what the profi ts and risk really are, furthermore, it should be clear that European integration provides some dangerous economic mechanisms and makes the life of working Inhabitants riskier.
Ryzyko i bezpieczeństwo ekonomiczne wynikają ze sposobu funkcjonowania kapitalizmu w warunkach globalizacji. Integracja europejska jest procesem uregulowanej globalizacji, ale czy te uregulowania są właściwe i wystarczające? Przedmiotem niniejszego artykułu jest przedstawienie mechanizmów współczesnego kapitalizmu w Unii Europejskiej oraz wskazanie sposobu zmniejszenia ryzyka i wzrostu poczucia bezpieczeństwa społeczno-gospodarczego. Ryzyko jest zawsze łączone z zyskiem. Tradycyjny, neoklasyczny sposób myślenia o ryzyku wydaje się mylący; pochodzi z analizy marginalnej i paradygmatu wymiany – z tego punktu widzenia nie można wystarczająco wyjaśnić stopy zysku. Klasyczny paradygmat produkcji i podziału oraz obiektywnej wartości (opartej na pośredniej i bezpośredniej pracy) oferuje znacznie lepsze rozwiązanie tego problemu. Ten sposób myślenia został zrehabilitowany przez Sraff ę oraz, w pewnym sensie, przez Kaleckiego i Keynesa. Podążając za nimi i posługując się ich teoriami, lepiej zrozumiemy, czym są zysk i ryzyko. Stanie się też jasne, że integracja gospodarcza wprowadza niebezpieczne mechanizmy ekonomiczne i czyni życie pracujących Europejczyków bardziej ryzykownym.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2015, 24, 1; 211-228
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dezintegracja Unii Europejskiej
Disintegration of European Union
Autorzy:
Holko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451907.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
integracja europejska
paradygmat klasyczny
współczesna heterodoksja marksowska i sraffowska
makroekonomia – model postkeynesowski
Economic Integration
Current Heterodox Approaches – Classical Marxian
Sraffian
Macroeconomics – General Aggregative Models:
Post-Keynesian
Opis:
W pierwszej części artykułu przedstawiono teorię konkurencji w kontekście integracji gospodarczej (globalizacji). W części drugiej wskazano, że niezbędnym elementem analizy jest państwo narodowe i jego polityka. Z tej perspektywy w trzeciej części krytycznie oceniono zasadę „równej” konkurencji i kryteria pomocy publicznej. W czwartej części przedstawiono pogłębiające się różnice na poziomie krajo-wych wskaźników makroekonomicznych. W piątej – bardziej szczegółowo przedstawiono kwestię wyjątków od zakazu pomocy, które wykorzystywane są w ramach tzw. polityki spójności. Z polskiej perspektywy oceniono metodę ustalania wielkości przedsiębiorstw oraz sposób działania zwrotnych instrumentów finansowych, które sukcesywnie wypierają bezzwrotne dotacje.
The theoretical foundation of European economic policy is ambiguous. There is an assumption, that a/ the single market is “the right thing” for all inhabitants and b/ competition is one of the most important institution in the Community, hence the state aid should be forbidden. Simultaneously, cohesion policy is created to support the less developed regions. But the results of European integration are rather disappointing when looking at the South, e.g. Greece, and East – e.g. Poland. The political leaders seem to be familiar only with the neoclassical/neoliberal doctrine, without having any knowledge in heterodox economics, especially – the political economy of Marks, List, Kalecki or Sraffa. Therefore they can not fully understand the causes and effects of globalization. Contemporary capitalism in Europe calls for a/ demand policy (i.e. another distribution of income) and b/ industrial policy. Instead of forcing the process of market liberalization, the European regulations and actions should force investment (in the South-East Europe) and reproductive employment.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2016, 29, 2; 199-236
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwości rozwoju technologii w otwartej gospodarce
The possibility of technical progress in an open economy
Autorzy:
Holko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452355.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
model postkeynesowski
teoria wzrostu w otwartej gospodarce
postęp techniczny
integracja europejska
macroeconomics – general aggregative models: Post-Keynesian open economy
technical progress
economic integration
Opis:
The adoption of Lisbon Strategy proves that European Commission and Council realised the importance of innovation. Lisbon Strategy: a) aimed at achieving very ambition target – developing the European economy to the most technologically advanced region in the world, b) especially, the amended version of the Strategy – Europe 2020, was the guideline for the programming of structural fund, which in turn aimed at increasing the social-economic cohesion among the regions and countries, c) should not be analized in separation of single market regulation (competition policy), state aid aquis and the rules of fiscal and monetary stability. The optimisic belief, that the less developed countries can grow faster and catch up the leaders due to intense technical progress, arised from the neoclassical theory of growth based on the aggregate production function. But neither statistical data nor heterodox theory of growth supports this belief. In post-keynesian models the demand side of the open economy must regard the Thirlwall’s law. The balance of payments influence the technology through the Verdoorn-Kaldor law. Basically, this is the reason of uneven development among the member states: in European Union there is “club” consist of countries with high income and high technology but the rest tends to create a group with income lower than average. This supports the Quah’s divergence hypothesis. It seems that the european regulations and policies, including cohesion policy, are not sufficient to counter the negative consequences of common market. Economic integration calls for demand policy (i.e. another distribution of income), especially – investment and industrial policy in the Southern and Eastern Europe.
W pierwszej części artykułu przedstawiono teorie wyjaśniające zjawisko nierównego wzrostu i rozwoju, w tym – odmiennego poziomu postępu technicznego. Teorie te wsparto następnie opisem statystycznym. W drugiej części porównano postkeynesowską politykę wzrostu z polityką stosowaną w UE. Utrzymujące się w Europie rozbieżności w zakresie technicznego zaawansowania produkcji i skali innowacji przemawiają za skorygowaniem strategii, polityk i regulacji, zgodnie z propozycjami wynikającymi z modeli postkeynesowskich.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2017, 34, 3; 105-123
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontrowersje wokół teorii rozwoju regionalnego
Controversies regarding the theory ofregional development
Autorzy:
Holko, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/413955.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Ameryk i Europy. Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych (EUROREG)
Tematy:
ekonomia polityczna
paradygmat klasyczny
teoria rozwoju regionalneg
classical paradigm
political economy
regional development theory
Opis:
Każda teoria mikroekonomiczna musi być osadzona w ramach kształtowanych przez rzetelny model makrogospodarki. Takie ramy daje nauka ekonomii politycznej, a na potrzeby tego artykułu zaliczymy do niej paradygmat klasyczny (Smith, Ricardo, Marks, Sraffa, Pasinetti) oraz kaleckistowską wersję nurtu keynesowskiego. Tak rozumiana ekonomia polityczna jest zasadniczo odmienna od paradygmatu neoklasycznego. Spojrzenie przez pryzmat tej ekonomii na neoklasyczne teorie rozwoju zapewnia podstawę do krytyki oraz do postawienia następującej tezy: ekonomia polityczna lepiej niż neoklasyczna pozwala opisać i zrozumieć współczesne procesy rozwoju regionalnego; podstawową rolę w rozwoju odgrywa państwowa (rządowa) polityka przemysłowa i edukacyjna, natomiast samorządy mogą pełnić rolę pomocniczą.
Neoclassical economists usually think of “microfoundations” before they come to macroeconomics. We claim exactly the opposite: every microeconomic theory should be grounded in a credible macroeconomic model. Such a model may be the classical paradigm and Kaleckian economics, which are fundamentally different from the neoclassical paradigm. Thus, we will prove the following thesis: political economy is better than the neoclassical theory at describing and explaining contemporary regional development processes. State policy has a fundamental role to play in shaping regional development, while local authorities may perform an auxiliary function.
Źródło:
Studia Regionalne i Lokalne; 2015, 3(61); 5-22
1509-4995
Pojawia się w:
Studia Regionalne i Lokalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies