Kontrowersje wokół teorii rozwoju regionalnego

Każda teoria mikroekonomiczna musi być osadzona w ramach kształtowanych przez rzetelny model makrogospodarki. Takie ramy daje nauka ekonomii politycznej, a na potrzeby tego artykułu zaliczymy do niej paradygmat klasyczny (Smith, Ricardo, Marks, Sraffa, Pasinetti) oraz kaleckistowską wersję nurtu keynesowskiego. Tak rozumiana ekonomia polityczna jest zasadniczo odmienna od paradygmatu neoklasycznego. Spojrzenie przez pryzmat tej ekonomii na neoklasyczne teorie rozwoju zapewnia podstawę do krytyki oraz do postawienia następującej tezy: ekonomia polityczna lepiej niż neoklasyczna pozwala opisać i zrozumieć współczesne procesy rozwoju regionalnego; podstawową rolę w rozwoju odgrywa państwowa (rządowa) polityka przemysłowa i edukacyjna, natomiast samorządy mogą pełnić rolę pomocniczą.

Neoclassical economists usually think of “microfoundations” before they come to macroeconomics. We claim exactly the opposite: every microeconomic theory should be grounded in a credible macroeconomic model. Such a model may be the classical paradigm and Kaleckian economics, which are fundamentally different from the neoclassical paradigm. Thus, we will prove the following thesis: political economy is better than the neoclassical theory at describing and explaining contemporary regional development processes. State policy has a fundamental role to play in shaping regional development, while local authorities may perform an auxiliary function.