Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Haleem, R.A." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Effect of heat-stress predisposition on the development of sooty canker caused by Neoscytalidium dimidiatum (Penz.) Crous and Slippers
Wpływ podatności spowodowanej przez stres cieplny na rozwój sooty canker wywoływanej przez Neoscytalidium dimidiatum (Penz.) Crous and Slippers
Autorzy:
Hassan, W.A.
Haleem, R.A.
Hassan, P.H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28051.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Opis:
Sooty canker, caused by Neoscytalidium dimidiatum (Penz.) Crous & Slippers, Synon. = Nattrassia mangiferae (Syd. & P. Syd.) B. Sutton & Dyko, on the inoculated thin bark saplings (12-24 months old) of Eucalyptus camaldulensis, Olea europaea, and Populus nigra was monitored under greenhouse conditions every 2 days until the 8th day, and it was repeated 18, 28, 58 days after inoculation. Predisposition to stem cankers depended on the duration of warm temperature and abundance of fungal inoculum. The infected bark was discolored and revealed a black mass of fungal arthroconidia, particularly on the most susceptible plants of eucalyptus and poplar. The cankers extended to 18.53 mm and 16.11 mm on eucalyptus and poplar, respectively, after 58 days compared to 10 mm for non-inoculated saplings (wounding sites) of control treatment. The effect of temperature conditions before and after inoculation with N. dimidiatum on canker development on the same plants was studied in a growth chamber with two temperature regimes, very hot 40oC and hot 32oC. Among pre-inoculation regimes, very hot and hot temperatures were the most conductive to infection of eucalyptus saplings compared to other hosts, which showed a non-significant dependence between pre- and post-inoculation. Thus, heat stress of 32 and 40oC on the most susceptible host, eucalyptus, sustained the progress of cankers to 17.20-17.56 mm after 3 days and 18.08-18.06 mm after 5 days of inoculation.
Choroba Sooty canker, wywoływana przez Neoscytalidium dimidiatum (Penz.) Crous & Slippers, Synon. = Nattrassia mangiferae (Syd. & P. Syd.) B. Sutton & Dyko, była obserwowana na inokulowanych sadzonkach drzew o cienkiej korze (w wieku 12-24 miesięcy) Eucalyptus camaldulensis, Olea europaea oraz Populus nigra w warunkach szklarniowych co dwa dni do dnia 8, a następnie obserwacje powtarzano dnia 18, 28 i 58 po inokulacji. Podatność na powstawanie nekroz na pędzie zależała od czasu trwania ciepłej temperatury oraz obfitości inokulum grzybowego. Porażona kora była odbarwiona i odsłaniała czarną masę artrokonidii grzyba, w szczególności na najbardziej podatnych roślinach eukaliptusa i topoli. Nekrozy osiągały długość 18,53 mm i 16,11 mm odpowiednio na eukaliptusie i topoli po 58 dniach w porównaniu z 10 mm na drzewkach nieokulowanych (w miejscach zranienia) stanowiących obiekt kontrolny. Wpływ warunków temperatury przed i po inokulacji grzybem N. dimidiatum na rozwój nekroz na tych samych roślinach badano w fitotronie w dwóch zakresach temperatury, w temperaturze bardzo gorącej 40oC i gorącej 32oC. Jeśli chodzi o temperatury zastosowane przed inokulacją, temperatura bardzo gorąca i gorąca najbardziej sprzyjały porażeniu sadzonek eukaliptusa w porównaniu z innymi roślinami żywicielskimi, które nie wykazywały istotnej zależności, jeśli chodzi o oddziaływanie temperatury przed i po inokulacji. Zatem stres cieplny w zakresie temperatur 32 i 40oC sprzyjał rozwojowi nekroz na najbardziej podatnej roślinie żywicielskiej, eukaliptusie; nekrozy te osiągnęły długość 17,20-17,56 mm po 3 dniach oraz 18,08-18,06 po 5 dniach po inokulacji.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identification and pathogenicity of Botryosphaeria parva associated with grapevine decline in Kurdistan region - Iraq
Identyfikacja i patogeniczność grzybów Botryosphaeria parva związanych z zamieraniem winorośli w regionie Kurdystanu w Iraku
Autorzy:
Haleem, R.A.
Abdullah, S.K.
Jubrael, J.M.S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28424.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
identification
pathogenicity
Botryosphaeria parva
grapevine
Kurdistan region
Iraq
fungi
plant cultivar
pathogen isolate
canker
green shoot
field condition
black dead arm
plant disease
Opis:
During a survey on fungi associated with decline symptoms on grapevine cultivars growing in Kurdistan region of Iraq, several isolates of Botryosphaeria species were encountered. All isolates were identified as Botryosphaeria parva Pennycook and Samuels. Pathogenicity test for isolate DKI 1 was performed on two cultivars, Taefi and Rashmew. Under greenhouse conditions, one-year grape rooted cuttings were inoculated with the pathogen isolate by two methods, injecting the spore suspension into the green shoots and by artificial inoculation of wounded shoots with mycelial mat. The highest canker length (15.0 mm) was produced after four months on the shoots of the Taife cultivar artificially inoculated with mycelial mat of the pathogen. Under field conditions, two methods of inoculation were adopted, wounding the green shoots and drilling a hole in the arms of mature vine, followed by inoculation with mycelial mat. The highest canker length (11.17 mm) was obtained after 5 months on wounded shoots of the Rashmew cultivar and with a significant difference from the Taefi cultivar. The pathogen caused a reduction in fresh and dry weight of green shoots and roots compared with the non-inoculated control. This is the first report on B. parva in Iraq.
W trakcie prowadzenia badań nad grzybami związanymi z symptomami zamierania gatunków winorośli rosnących w regionie Kurdystan w Iraku natrafiono na kilka izolatów gatunków z rodzaju Botryosphaeria. Wszystkie izolaty oznaczono jako Botryosphaeria parva Pennycook i Samuels. Na dwóch odmianach, ‘Taefi’ i ‘Rashmew’, wykonano test patogeniczności dla izolatu DKI 1. W warunkach szklarniowych jednoroczne ukorzenione sadzonki winorośli inokulowano izolatem patogena przy użyciu dwóch metod: wstrzykując zawiesinę zarodników grzyba w zielone pędy oraz poprzez sztuczną inokulację naciętych pędów za pomocą grzybni. Nekroza o największej długości (15,0 mm) powstała po czterech miesiącach na pędach odmiany Taife sztucznie inokulowanych grzybnią patogena. W warunkach polowych przyjęto dwie metody inokulacji: nacięcie zielonych pędów oraz wywiercenie dziurki w gałęziach dojrzałej winorośli, po czym dokonano inokulacji grzybnią. Nekrozę o największej długości (11,17 mm) uzyskano po 5 miesiącach na naciętych pędach odmiany Rashmew, przy czym różnica w stosunku do odmiany Taefi była istotna. Patogen spowodował zmniejszenie świeżej i suchej masy pędów zielonych i korzeni w porównaniu z nieokulowaną kontrolą. Jest to pierwsze doniesienie na temat grzyba B. parva w Iraku.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2012, 65, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies