Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Gregová, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Effects of intestinal ischemia reperfusion injury on the level of specific genes in rats
Wpływ niedokrwienno-reperfuzyjnego uszkodzenia jelita na poziom określonych genów u szczurów
Autorzy:
Gregová, K.
Čikoš, S.
Czikková, S.
Bilecová-Rabajdová, M.
Urban, P.
Veselá, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/271524.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda
Tematy:
ischemia-reperfusion injury
cytokines
real time PCR
MODS
rats
uszkodzenie niedokrwienno-reperfuzyjne
cytokiny
PCR w czasie rzeczywistym
szczury
Opis:
The small intestine is an organ with very well developed immunological activity. There are specific cells in the mucosa of the small intestine responsible for releasing the inflammatory mediators that can lead to Multiple Organ Dysfunction Syndrome (MODS), which is a very complex process that can occur after ischemia-reperfusion injury. The accumulation of specific inflammatory mediators in the wall of the small intestine also increases the expression of apoptotic genes. The aim of this study was to detect and analyse the changes in the expression of apoptotic genes (Bax, Bcl2) and the genes responsible for the production of cytokines (TNFα, IL1β, IL6, IL10) and tumour growth factor beta (TGFβ). Male Wistar rats underwent ischemia performed by complete occlusion of the mesenteric artery. Ischemia was followed by reperfusion periods of 1 hour, 24 hours, and 30 days. Subsequently, the total RNA was isolated from the complete wall of the small intestine and RT-PCR (real-time) was performed. There was a significant increase in the levels of specific genes (Bax, Bcl2, TNFα, IL1β, IL6, IL10, TGFβ) after one hour of reperfusion and a decreased tendency after 24 hours and 30 days.
Jelito cienkie jest narządem o bardzo dobrze rozwiniętej aktywności immunologicznej. W błonie śluzowej jelita cienkiego znajdują się specjalne komórki odpowiedzialne za uwalnianie mediatorów zapalenia, mogące wywołać zespół niewydolności wielonaczyniowej (ang. Multiple Organ Dysfunction Syndrome (MODS)), który jest bardzo złożonym procesem, jaki może wystąpić po uszkodzeniu niedokrwienno-reperfuzyjnym. Nagromadzenie swoistych mediatorów zapalenia w ścianie jelita cienkiego zwiększa również ekspresję genów apoptotycznych. Celem tej pracy było wykrycie i analiza zmian w ekspresji genów apoptotycznych (Bax, Bcl2) oraz genów odpowiedzialnych za wytwarzanie cytokin (TNFα, IL1β, IL6, IL10), a także transformującego czynnika wzrostu beta (TGFβ). U samców szczurów rasy Wistar wywoływano niedokrwienie poprzez całkowite zamknięcie tętnicy krezkowej, po czym następowały okresy reperfuzji trwające 1 godzinę, 24 godziny i 30 dni. Następnie z całej ściany jelita cienkiego izolowano RNA całkowite i przeprowadzono badanie RT-PCR (w czasie rzeczywistym). Stwierdzono istotny wzrost poziomów określonych genów (Bax, Bcl2, TNFα, IL1β, IL6, IL10, TGFβ) po jednej godzinie reperfuzji oraz trend spadkowy po 24 godzinach i 30 dniach.
Źródło:
Journal of Ecology and Health; 2013, R. 17, nr 3, 3; 141-146
2082-2634
Pojawia się w:
Journal of Ecology and Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Current and potential oncomarkers in diagnosing breast cancer
Obecnie używane i potencjalne markery nowotworowe w diagnostyce raka piersi
Autorzy:
Bilecová-Rabajdová, M.
Urban, P.
Grešová, A.
Varga, J.
Gregová, K.
Stupák, M.
Mareková, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/271594.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Kardynała Augusta Hlonda
Tematy:
rak piersi
diagnostyka
markery molekularne
markery nowotworowe TVMs
breast cancer
diagnostics
molecular markers
tumour vascular markers
Opis:
Breast cancer is a very serious disease from both an economical and social point of view, because of its high incidence and mortality, as well as its prevalence. Genetic and epigenetic changes as well as the resultant deregulation of mechanisms that affect cellular processes are reflected in the final stage, like significant variability in phenotype. These changes have multiple factors in clinical, morphological but also molecular terms, and they greatly affect the possibility of accurate diagnosis of breast cancer in its early stages. Since no combination of clinical examination, mammography and ultrasonography together with CT and MRI can achieve 100% sensitivity, clinical practice is supported with diagnostic methods based on the monitoring of tumour markers with the emphasis on molecular markers. This review describes the most common molecular markers already used for earlier clinical diagnostics and also proposes new possible markers from the tumour vascular markers group. Any new oncomarkers to improve diagnostic sensitivity and specificity will be of great benefit, and in clinical practice, they may provide an opportunity for early diagnostic and therapeutic intervention, and subsequently better prognosis for the patient as well.
Rak piersi jest bardzo poważną chorobą, zarówno z punktu widzenia ekonomicznego jak i społecznego, ze względu na dużą zachorowalność i umieralność, a także na zakres jego występowania. Zmiany genetyczne i epigenetyczne, jak również wynikająca z nich deregulacja mechanizmów, które wpływają na procesy komórkowe są odzwierciedlone w ostatnim stadium choroby, jak znaczna zmienność fenotypu. Zmiany te mają wiele przyczyn z punktu widzenia klinicznego, morfologicznego, ale również molekularnego oraz znacznie wpływają na możliwość dokładnego rozpoznania raka piersi w jego wczesnych fazach. Ponieważ żadna kombinacja badań klinicznych, mammografii i USG wraz z tomografią komputerową i obrazowaniem magnetyczno-rezonansowym nie może osiągnąć 100% czułości, praktyka kliniczna jest wspierana metodami diagnostycznymi opartymi na monitoringu markerów nowotworowych, ze szczególnym uwzględnieniem markerów molekularnych. Niniejsza recenzja opisuje najbardziej typowe markery molekularne wykorzystywane we wczesnej diagnostyce klinicznej, a także proponuje nowe potencjalne markery z grupy markerów nowotworowych TVMs . Wszelkie nowe markery nowotworowe poprawiające czułość i dokładność diagnostyki będą bardzo pomocne, a w praktyce klinicznej mogą pozwolić na wczesną diagnostykę i leczenie, co polepszy także rokowania pacjenta.
Źródło:
Journal of Ecology and Health; 2012, R. 16, nr 3, 3; 138-143
2082-2634
Pojawia się w:
Journal of Ecology and Health
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies