Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Grajek, W" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Zmiany potencjalu przeciutleniajacego surowcow roslinnych w procesach przetworczych i w czasie trawienia
Autorzy:
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827795.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
wchlanianie
pomidory
przewod pokarmowy
zywnosc
fizjologia czlowieka
dieta
krzyzowe
herbata zielona
przeciwutleniacze
winogrona
aktywnosc biologiczna
technologia zywnosci
surowce roslinne
soja
przemysl spozywczy
nasiona
czosnek
potencjal przeciwutleniajacy
cebula
trawienie
zywienie czlowieka
absorption
tomato
gastrointestinal tract
food
human physiology
diet
Cruciferae
green tea
antioxidant
grape
biological activity
food technology
plant raw material
soybean
food industry
seed
garlic
antioxidant potential
onion
digestion
human nutrition
Opis:
Surowce roślinne stanowią bogate źródło naturalnych przeciwutleniaczy wykazujących aktywność biologiczną. Do surowców odznaczających się szczególnie dużym potencjałem przeciwutleniającym należą: zielona herbata, rośliny krzyżowe, nasiona soi, czosnek, cebula, pomidory i czerwone winogrona. Ilość przeciwutleniaczy podanych w diecie zależy od dwóch czynników: zachowania tych substancji w procesach przetwórczych oraz od wchłaniania w przewodzie pokarmowym. Szczególnie duże straty przeciwutleniaczy powoduje długotrwałe gotowanie. Znaczne ich ilości są także niszczone w procesie utleniania. Ma to miejsce głównie w czasie suszenia i głębokiego smażenia. Najmniejsze straty w zawartości przeciwutleniaczy powodują procesy mikrobiologiczne.
Plant materials are the main source of natural antioxidants. Green tea, brassica vegetables, soy bean, garlic, onion and red grape are mentioned as the plants with the highest antioxidative potential. The total pool of antioxidants administrated with diet depends on two factors: the maintenance of antioxidants during processing and their bioavailability in human digestive tract. Particularly high losses of antioxidants causes prolonged cooking in large quantity of water. Significant losses are also occurred due to oxidation during drying and deep-frying processes. Microbiological treatment is generally recognized as less destructive.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 4; 26-35
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola przeciwutleniaczy w zmniejszaniu ryzyka wystąpienia nowotworów i chorób krążenia
Autorzy:
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828360.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
fitoestrogeny
przeciwutleniacze
aktywnosc biologiczna
biomarkery
flawonoidy
nowotwory
choroby czlowieka
tokoferole
zalecenia zywieniowe
choroby ukladu krazenia
funkcje ochronne
karotenoidy
zywienie czlowieka
phytoestrogen
antioxidant
biological activity
biomarker
flavonoids
cancer
human disease
tocopherol
nutritional recommendation
circulatory system disease
protective function
carotenoid
human nutrition
Opis:
W pracy omówiono aktywność biologiczną poszczególnych grup przeciwutleniaczy, wskazując na ich rolę w zmniejszaniu częstotliwości występowania nowotworów i chorób układu krążenia. Wskazano, że etiologia chorób nowotworowych obejmuje uszkodzenia oksydacyjne w DNA oraz uaktywnienie prokancerogenów pod wpływem aktywnych rodników. Przyczyną chorób krążenia jest proces miażdżycowy wywoływany przez oksydację frakcji LD-cholesterolu. Oba rodzaje chorób mogą by monitorowane przez szereg biomarkerów przydatnych w ocenie szybkości rozwoju zmian chorobowych. Ocena aktywności prozdrowotnej żywności przenosi się wyraźnie na poziom molekularny. Wyrazem tego są narodziny nutrigenomiki, nauki badającej wpływ żywienia człowieka na funkcjonowanie jego genomu.
In this paper, the biological activity of individual groups of antioxidants is discussed with regard to the prevention of two chronic diseases: cancer and cardiac vascular disease. It is pointed out that the cancer etiology is related to oxidative damages of DNA and to activation of pro-carcinogenic factors by free radicals whereas the cardiac vascular disease is initiated by LDL oxidation. The development of both diseases can be monitored by specific biomarkers that appear useful while estimating the developmental rate of pathogenic changes. For the purpose of appraising biological activity of functional foods, molecular analysis of antioxidative effects is employed. A new science has been established: nutrigenomics, which is the study of the effect of human nutrition on his genome functioning.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 1; 3-11
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aktywnosc antylisteryjna diwercyny i tradycyjnych konserwantow zywnosci
Autorzy:
Sip, A
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828189.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zagrozenia zdrowia
konserwanty
zywnosc
kontrola sanitarna
Listeria monocytogenes
diwercyna
aktywnosc bakteriobojcza
bakterie
bakteriocyny
skazenie zywnosci
health hazard
preservative
food
sanitary control
divercin
bactericidal activity
bacteria
bacteriocin
food contamination
Opis:
W pracy zbadano skuteczność antylisteryjnego działania diwercyny stosowanej w połączeniu z NaCl, kwasem mlekowym, kwasem cytrynowym, azotanem(V) sodu i benzoesanem sodu. Przeprowadzone badania wykazały, że 1-2% NaCl obniża aktywność bakteriocyny w stosunku do bakterii Listeria monocytogenes, natomiast 5-10% NaCl zwiększa ją. Ustalono również, że kwas mlekowy i cytrynowy, stosowane w stężeniu powodującym obniżenie pH do poziomu ok. 4,5, ograniczają zdolność diwercyny do oddziaływania na L. monocytogenes. Stwierdzono również, że mieszanina złożona z 200 AU/ml diwercyny i 1000-2000 mg/l benzoesanu sodu silniej ogranicza rozwój badanych bakterii niż pojedyncze jej składniki. Stosowanie NaCl w stężeniu powyżej 5% oraz 1000-2000 mg/l benzoesanu sodu w połączeniu z diwercyną powinno pozwolić na lepsze zabezpieczenie żywności przed rozwojem patogénnych bakterii z rodzaju Listeria.
Efficacy of divercin in combination with traditional preservatives against Listeria monocytogenes Scott A. was examined. The results of investigation show that 1-2% NaCl addition decreased divercin activity, whereas 5-10% NaCl addition had synergistic effect on its activity. It was also found that the decrease of pH value to 4.5 using lactic acid or citric acid limited divercin bactericidal activity. The activity of divercin is also influenced by other substances. Thus, the presence of 200 AU/ml of divercin combined with 1,000-2,000 mg/1 sodium benzoate inhibited Listeria growth greater than these individual substances. The combination of divercin and sodium benzoate showed the best antilisterial activity. After 24 h of incubation a complete inactivation of L. monocytogenes was achieved. It was proved that using divercin in combination with 5-10% NaCl and 1,000-2,000 mg/1 sodium benzoate may be better method for food protection against Listeria contaminations.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2003, 10, 2; 5-16
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw alkoholi i detergentow na agregacje diwercyny
Autorzy:
Sip, A
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828111.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
bezpieczenstwo zywnosciowe
przemysl spozywczy
zastosowanie
wlasciwosci hydrofobowe
bezpieczenstwo mikrobiologiczne
agregacja
diwercyna
biotechnologia
bakteriocyny
alkohol etylowy
bakterie kwasu mlekowego
food safety
food industry
application
hydrophobic property
microbiological safety
aggregation
divercin
biotechnology
bacteriocin
ethanol
lactic acid bacteria
Opis:
Stosując metodę filtracji membranowej stwierdzono, że diwercyna wykazuje tendencję do silnej agregacji w kompleksy zawierające ponad 25 monomerów. Agregaty diwercyny ulegały częściowemu rozszczepieniu pod wpływem etanolu, izopropanolu, SDS, Nonidetu P-40 oraz Tweenu 80. Najsilniejsze właściwości dezagregujące posiadał SDS. Spośród badanych alkoholi i detergentów, jedynie Tween 80 mógł być dodawany bezpośrednio do pożywki, gdyż nie wykazywał toksycznego działania na kulturę Carno- bacterium divergens AS7. Obecność tego związku w pożywce hodowlanej zwiększała aktywność diwercyny, skutecznie ograniczała jej agregację i ułatwiała ultrafiltrację. Biorąc pod uwagę możliwość zastosowania tej bakteriocyny w przemyśle spożywczym, do dezagregacji diwercyny zalecany jest alkohol etylowy.
Based on the divercin transfer through ultrafiltration membrane, it was showed that this bacteriocin tents to form large aggregates with the molecular weight over 100 kDa, contains over 25 monomers. The aggregates were partially depolymerised by ethanol, isopropanol, SDS, Nonidet P-40 and Tween 80. The greatest depolymerization of divercin aggregates was observed when SDS was used. Among alcohols and detergents tested, only Tween 80 can be introduced directly into Camobacterium divergens AS7 culture because of its non toxic effect on the bacteria cells. The presence of Tween 80 increased divercin activity, limited divercin aggregation and make easy its ultrafiltration. Taking into account the application of divercin in food industry, ethanol can be suggested for disaggregating of bacteriocin macromolecules.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2001, 08, 4; 5-14
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Production of divercin by Carnobacterium divergens in the presence of divercin-sensitive bacteria Carnobacterium piscicola and Listeria innocua
Produkcja diwercyny przez Carnobacterium divergens w obecnosci wrazliwych na diwercyn bakterii Carnobacterium piscicola i Listeria innocua
Autorzy:
Sip, A.
Grajek, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373057.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
aktywnosc fermentacyjna
Carnobacterium divergens
mikrobiologia zywnosci
Carnobacterium piscicola
Listeria innocua
diwercyna
biomasa
produkcja
bakterie
bakteriocyny
Opis:
The effect of growth of the divercin-producing strain of Carnobacterium diver- gens in the presence of divercin-sensitive bacteria Carnobacterium piscicola and Listeria innocua F on the divercin production was studied. The divercin-sensitive bacteria were introduced into the growth medium of C. divergens in the form of autolysate or living culture. The biomass yield of C. divergens, its fermentative activity and extracellular divercin production were evaluated. The presence of C. piscicola and L. innocua F was found to inhibit the growth of C. divergens, not affecting the acid production. The divercin-sensitive bacteria enhanced considerably the production of divercin by C. divergens, thus can be considered as divercin-biosynthesis stimulators. The stimulating effect had only autolysates of both divercin-sensitive bacteria. The divercin production in the presence of divercin-sensitive bacteria was dependent on the age of C. divergens culture.
W pracy określono wpływ obecności wrażliwych na diwercynę bakterii Carnobacterium piscicola i Listeria innocua F na wytwarzanie tej bakteriocyny przez Canobacterium divergens. Bakterie wrażliwe na diwercynę wprowadzano do pożywki w postaci autolizowanej lub żywej kultury. Badano wydajność biomasy, aktywność diwercyny i aktywność fermentacyjną bakterii C. divergens. Stwierdzono, że C. piscicola i L. innocua F hamowały wzrost bakterii C. divergens (tab. 1), natomiast nie miały wpływu na ich aktywność fermentacyjną (tab. 2). Autolizaty wrażliwych na bakteriocynę bakterii znacznie zwiększyły produkcję diwercyny (tab. 3). Produkcja diwercyny zależała od czasu hodowli C. divergens. Największą aktywność diwercyny, wynoszącą 52,4 x106 jednostek aktywności /mL stwierdzano po 35 godzinach hodowli (tab. 3).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 3; 59-64
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Energy-saving and by-products-free production of ethanol from granular corn starch
Autorzy:
Szymanowska, D.
Grajek, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/80874.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
bioethanol
corn starch
enzymatic hydrolysis
enzyme
ethanol
ethanol fermentation
fermentation
fermentation technology
gelatinization
hydrolysis
recycling
Saccharomyces cerevisiae
simultaneous saccharification
stillage
Źródło:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2011, 92, 1
0860-7796
Pojawia się w:
BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of selected growing conditions of Sporotrichum pulverulentum fungus on its cellulolytic activity
Wpływ wybranych warunków hodowli grzyba Sporotrichum pulverulentum na jego aktywność cellulolityczną
Autorzy:
Piasecki, M.
Szebiotko, K.
Grajek, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1396364.pdf
Data publikacji:
1985
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
sodium selenite
Candida tropicalis
Saccharomyces cerevisiae
Opis:
A stimulation of endo-β-glucanase by the Sporotrichum pulverulentum fungus growing in nutrient media containing selected cellulosic subs.trates with some biologically active substances was obtained. Same relations between pH changes and cellulase biosynthesis were observed.
Hodowle wgłębne grzyba Sporotrichum pulverulentum na podłożach zawierających odciek z produkcji płyt wiórowych, odpady papiernicze, słomę zbożową i łęty ziemniaczane wykazały dobre wykorzystanie substratów do produkcji biomasy grzybowej i syntezy 1,4-β-endoglukanazy. Stwierdzono, że wprowadzenie do pożywki 0.05 g/l biotyny, 0,08 g/1 surowicy z krwi bydlęcej, a przede wszystkim 0,1 g/1 ekstraktu drożdżowego pozwalało na przyspieszenie inicjacji biosyntezy endoglukanazy o 24 h oraz na trzykrotne zwiększenie aktywności celuloilitycznej w płynach pohodowlanych. Zaobserwowano także pewną zależność między zmianami wartości pH podłoża, a biosyntezą endo-β-glukanazy (tab. 1.). Najwyższe aktywności enzymatyczne przy użyciu odpadowych surowców celulozowych wynosiły od 1,67 jedn./ml do 2,75 jedn./ml, natomiast przy stosowaniu czystej, sproszkowanej celulozy wynosiły od 12,2 jedn/ml do 14,25 jedn/ml (tab. 2). Stwierdzono, że S. pulverulentum w przypadku stosowania czystej celulozy, rozkładał substrat w 43,7%, natomiast rozkład celulozy w łętach ziemniaczanych wynosił 38,2%. Wydajność białka właściwego w przeliczeniu na zużytą celulozę wahała się od 10,4% do 12,3% (tab. 3).
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1985, 11, 3; 305-312
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optymalizacja parametrow hydrolizy enzymatycznej skrobi ziemniaczanej polaczonej z procesem ekstruzji
Optimization of the enzymatic hydrolysis of potato starch combined with extrusion
Autorzy:
Krzyzaniak, W
Jankowski, T
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827859.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
skrobia ziemniaczana
hydroliza enzymatyczna
ekstruzja
alfa-amylazy
preparaty enzymatyczne
preparat Termamyl S
preparat Ban 480 L
potato starch
enzymatic hydrolysis
extrusion
alpha-amylase
enzymatic preparation
Termamyl S preparation
Ban 480 L preparation
Opis:
Celem pracy była optymalizacja parametrów hydrolizy enzymatycznej skrobi ziemniaczanej połączonej z procesem ekstruzji. Do hydrolizy użyto następujących preparatów enzymatycznych: α-amylazy bakteryjnej Termamyl S, Ban 480L oraz α-amylazy grzybowej Fungamyl 800L. Początkowo wykonano doświadczenia mające na celu dobranie parametrów pracy ekstrudera zapewniających dostateczne skleikowanie skrobi. Regulowano temperaturę w poszczególnych sekcjach ekstrudera oraz obroty elementów roboczych. Stwierdzono, że dopiero temperatura powyżej 100°C zapewniała dostateczne skleikowanie skrobi. Sprawdzono, czy w zastosowanych warunkach ekstruzji enzymy zachowują swoją hydrolityczną aktywność. Stwierdzono wzrost wielkości współczynnika DE wraz ze wzrostem dawki enzymu dodawanego do skrobi. Do dalszych ekstruzji wybrano enzymy o największej termoodporności czyli Termamyl S oraz Ban 480 L. Określono wpływ szybkości obrotów ślimaków, w zakresie 40–60 obr./min, oraz wilgotności początkowej skrobi, od 32 do 40%, na równoważnik glukozowy (DE) i ciśnienie osmotyczne badanych preparatów. Określono także skład chemiczny tych preparatów. Badania wykazały, że zastosowane warunki ekstruzji były wystarczające do częściowej hydrolizy skrobi ziemniaczanej i do uzyskania produktów o niskim stopniu scukrzenia.
The objective of this paper was to optimize the process of simultaneous gelatinisation and liquefaction of potato starch with α-amylases in a co-rotating twin-screw extruder. Bacterial α-amylases, such as Termamyl S and Ban 480L, and fungal α-amylase Fungamyl 800L, were used. The first step was to determine the process parameters owing to which the gelatinisation of starch was possible. The temperature of the barrel sections and the screw speed of the extruder varied, and they were controlled, while the moisture content of starch was constant, and equal to 35% (w/w). It was stated that only a temperature higher than 100°C could produce a satisfactory gelatinisation of starch. It was also verified whether or not enzymes maintained their hydrolytic activity under the extrusion conditions. It was stated an increase in the dextrose equivalent (DE) ensuing parallel to the increasing doses of enzymes added to starch. For continuing extrusions, two enzymes: Termamyl S and Ban 480 L were selected since they showed the highest thermal resistance. The impact of the extruder’s screw speed (40–60 rpm) and of the initial moisture content in starch (32–40%) on DE and on the osmotic pressure of products under investigations was investigated. Additionally, chemical composition of these preparations was determined. The research performed showed that the conditions applied to carry out extrusion processes were sufficient for a partial hydrolysis of potato starch to occur products and to obtain products with a low DEvalue.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 1; 48-62
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw soku z buraka cwiklowego i aronii in vitro na metabolizm tlenowy i apoptoze ludzkich granulocytow obojetnochlonnych
The influence of beetroot and chokeberry juice on oxygen metabolism and apoptosis of polymorphonuclear granulocytes in vitro
Autorzy:
Zielinska-Przyjemska, M
Olejnik, A.
Grajek, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828118.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
apoptoza
granulocyty obojetnochlonne
przeciwutleniacze
metabolizm tlenowy
Beta vulgaris v.rubra
aronia czarnoowocowa
nowotwory
soki warzywne
choroby czlowieka
Aronia melanocarpa
profilaktyka
burak cwiklowy
soki owocowe
czlowiek
Opis:
Jednym z głównych źródeł reaktywnych form tlenu (RFT) w organizmie człowieka są pobudzone granulocyty obojętnochłonne (PMN). Zachwianie równowagi pomiędzy produkcją RFT a ich detoksykacją przez ustrojowe systemy przeciwutleniające prowadzi do stanów zapalnych związanych z infiltracją granulocytów oraz rozprzestrzenienia się reakcji utleniania komórkowych makrocząsteczek, co m.in. może prowadzić do inicjacji karcinogenezy. Apoptoza PMN jest fizjologiczną programowaną śmiercią komórki, która może ograniczyć proces zapalny. Enzymami, którym przypisuje się kluczowe znaczenie w przebiegu efektorowej, nieodwracalnej fazy apoptozy są kaspazy. Celem pracy była ocena wpływu soku z buraka ćwikłowego (Beta vulgaris var. rubra) i aronii czarnoowocowej (Aronia melanocarpa Elliot) na metabolizm tlenowy i apoptozę ludzkich granulocytów obojętnochłonnych. Oceniano intensywność chemiluminescencji zależnej od luminolu PMN aktywowanych estrami forbolu, stężenie nadtlenku wodoru metodą cytometrii przepływowej z zastosowaniem dioctanu 2’,7’-dichlorofluorescyny oraz aktywność kaspazy 3 metodą FIENA. Stwierdzono, że: − sok z buraka ćwikłowego lub aronii skutecznie hamował produkcję reaktywnych form tlenu przez aktywne granulocyty w testach in vitro, − badane preparaty indukowały aktywność kaspazy 3 stymulowanych PMN po 24 h inkubacji. Wyniki wskazują, że badane składniki żywności mogą być obiecującym elementem chemioprofilaktyki nowotworowej.
Activated polymorphonuclear neutrophils (PMN) generate extremely high amounts of reactive oxygen species (ROS), but these are normally targeted at pathogens inside intracellular phagosomes. These same beneficial antimicrobial functions can cause significant local tissue injury and lead to the development of pathologic systemic inflammatory conditions. PMN apoptosis is a major mechanism associated with the resolution of inflammatory reactions. Caspase 3 activation is the first step in the execution phase of apoptosis. The goals of the present study was to investigate the in vitro effect of beetroot (Beta vulgaris var. rubra) and chokeberry (Aronia melanocarpa Elliot) juice on oxidative metabolism and apoptosis in human polymorphonuclear granulocytes. PMN oxidant production, in response to phorbol myristate acetate, was characterized by a dichlorofluorescin oxidation assay and luminol- dependent chemiluminescence. Caspase 3 activation was assayed by the method of DEVD-AMC cleavage in PMN cultured up to 24 hours. The results of our study showed: 1/ beetroot and chokeberry juice affected the concentration-dependent inhibition of H2O2 production and chemiluminescence response by PMN, 2/ we also observed their proapoptotic effects. These natural products could be an important adjunct in cancer chemoprevention.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 2; 174-186
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Production of bacteriocin by Carnobacterium divergens grown in culture media containing hydrolysates of whey, casein and malt roots
Autorzy:
Grajek, W.
Bobowicz-Lassocinska, T.
Sip, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371535.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
food microbiology
bacteriocin
divercin
malt root
casein
Carnobacterium divergens
whey
casein hydrolizate
biotechnology
Opis:
A bacteriocin divercin was produced in batch cultures by Carnobacterium divergens. The bacteria were grown in the liquid MRS media containing enzymatic hydrolysates of whey, casein or malt roots as organic nitrogen sources. The divercin production was greatly affected by the medium composition. The highest divercin activity (12,800 AU/mL), measured by the critical dilution assay using C. piscicola as an indicatory microorganism, was obtained in the medium containing whey, casein hydrolysates, and glucose. Omission of glucose in this medium delayed the divercin biosynthesis only for 5 h. The medium developed was more efficient than the MRS medium used commonly for the bacteriocin production.
W pracy przedstawiono wyniki badań nad produkcją bakteriocyny divercyny w hodowlach okresowych Carnobacterium divergens. Bakterie hodowano w pożywkach płynnych zawierających hydrolizaty enzymatyczne białek serwatkowych, kazeiny i białek z korzonków słodowych (tab. 1, 2,3). Stwierdzono, że produkcja divercyny jest silnie determinowana przez skład chemiczny pożywki (rys. 1, tab 3). Największą aktywność bakteriocyny, mierzoną metodą krytycznych rozcieńczeń wobec C. piscicola jako organizmu wskaźnikowego, wykryto w pożywce zawierającej hydrolizat serwatki, hydrolizat kazeiny i glukozę. Wynosiła ona 12.800 JA/mL (tab. 5). Pominięcie glukozy w składzie pożywki nie obniżyło aktywności divercyny tylko opóźniło jej biosyntezę o 5 godzin.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1996, 05, 4; 75-84
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes in pigment contents in red beet juice denitrified by Paracoccus denitrificans
Zmiany w zawartosci barwnikow soku buraka cwiklowego denitryfikowanego przy uzyciu bakterii Paracoccus denitrificans
Autorzy:
Grajek, W.
Walkowiak-Tomczak, D.
Czapski, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373170.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
temperatura
barwniki naturalne
fermentacja
sok buraczany
barwniki roslinne
buraki cwiklowe
barwa zolta
barwa czerwona
pH
bakterie
Paracoccus denitrificans
denitryfikacja
Opis:
The paper presents the results on red beet juice denitrification with Paracoccus denitrificans. The effects of pH and fermentation temperature on the content of red and yellow juice pigments were determined. With the increase in the pH values from 4.0 to 8.0, the concentration of red pigments in untreated juice decreased, whereas that of yellow ones increased. Due to the fermentation the changes in the nitrate content resulted from the bacteria activity. The magnitude of these changes was positively correlated with the fermentation intensity and depended on the temperature and pH of the processed juice. The kinetics of denitrification of juice with the initial nitrate concentration of 3.5 g/L was also studied.
W pracy przedstawiono wyniki badań nad denitryfikacją soku buraka ćwikłowego przy użyciu bakterii Paracoccus denitrificans. Określono wpływ pH soku oraz temperatury fermentacji na zachowanie w soku barwników czerwonych i żółtych (tab. 1, 2, 3, 4). Stwierdzono, że niskie pH stabilizuje barwniki czerwone. W miarę wzrostu pH od 4,0 do 8,0 koncentracja barwników czerwonych w soku nieobrabianym zmniejsza się, natomiast barwników żółtych rośnie. Wykazano, że w wyniku fermentacji zachodzą dodatkowe zmiany zawartości azotanów wywołane aktywnością metaboliczną bakterii. Wielkość tych zmian była dodatnio skorelowana z intensywnością fermentacji i zależała od temperatury i pH obrabianego soku. W pracy przedstawiono także kinetykę biodenitryfikacji soku buraczanego zawierającego 3.5 g/L azotanów (rys. 1).
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 1; 35-42
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modele przewodu pokarmowego in vitro do badan nad biodostepnoscia skladnikow odzywczych
Autorzy:
Neumann, M
Goderska, K
Grajek, K
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827915.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zdrowie czlowieka
przewod pokarmowy
zywnosc
fizjologia czlowieka
modele
biodostepnosc
skladniki pokarmowe
trawienie
zywienie czlowieka
Opis:
Biodostępność składników pokarmowych jest ważnym wskaźnikiem przy ocenie wpływu żywienia człowieka na jego zdrowie. Z uwagi na trudności w dostępie do treści jelitowych in vivo rozwinięto modele umożliwiające badanie trawienia i wchłaniania składników pokarmowych w warunkach in vitro. W pracy opisano budowę przewodu pokarmowego i jego fizjologię. Przedstawiono dane dotyczące stężenia aktywnych składników płynów w układzie pokarmowym, kinetykę zmian kwasowości płynów jelitowych oraz szybkość pasażu i trawienie pokarmu przez układ. Omówiono także podstawowe modele in vitro do badania trawienia jelitowego i wchłaniania. Większość stosowanych modeli jest dwu- lub trójstopniowa i obejmuje układy: żołądek - jelito cienkie, jama ustna - żołądek - jelito cienkie lub żołądek - jelito cienkie - jelito grube. W modelach przewodu pokarmowego in vitro można zalecać następujące proporcje objętościowe (wagowe) między płynami jelitowymi: pokarm/ślina/płyn żołądkowy/żółć/sok trzustkowy, jak 1,5/1/2/1/2. Jako modele do badania wchłaniania składników pokarmowych wykorzystuje się bądź układy dializacyjne lub ultrafiltracyjne, bądź modele kultur komórek nabłonka jelitowego in vitro. Najpopularniejszą linią komórkową wykorzystywaną do badania wchłaniania pokarmów jest Caco-2. Jej morfologia i fizjologia jest bardzo zbliżona do naturalnych ludzkich enterocytów in vivo. Model Caco-2 został zastosowany do badania wchłaniania białek, lipidów, cukrów, jonów metali, witamin, przeciwutleniaczy, mikotoksyn i innych składników żywności. (abstrakt oryginalny)
Bioavailability of alimentary components is an important indicator at the estimation of the influence of the nutrition on the human health. Taking into account the difficulty in accessing to intestinal contents in vivo, some artificial models enabling research on the intestinal digestion and absorption in vitro were elaborated. This paper also presents structure and physiology of gastrointestinal tract in vivo. Many detailed data on composition and concentration of active substances in alimentary canal, kinetics of pH changes of intestinal fluids as well as the rate of passage and digestion of food in gastrointestinal tract are discussed. Basic models of gastrointestinal tract in vitro used for the investigation of the intestinal digestion and the absorption are also described. The majority of GI models consist of two - or three-stage systems including: stomach - small intestine, mouth - stomach - small intestine or stomach - small intestine - large intestine. The optimal weight (volume) ratio between different components of intestinal fluids: food/saliva/gastric juice/bile/pancreatic juice is 1.5/1/2/1/2. To study the transport of food compound across intestinal epithelium, two types of in vitro models are used: dialysis or ultrafiltration membranes and cell cultures of intestinal epithelium in vitro. The most commonly used cell line to study intestinal absorption is human intestine cell line Caco-2. Its morphology and physiology is very similar to the human small intestine enterocyte cells in vivo. The Caco-2 model was applied to study absorption of protein, carbohydrates, lipids, vitamins, metal ions, antioxidants, mycotoxins and other food ingredients. (original abstract)
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 30-45
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poszukiwanie prostych modeli do badania adhezji bakterii probiotycznych
Searching for simple models to study the adhesion of probiotic bacteria
Autorzy:
Czaczyk, K
Olejnik, A
Miezal, P
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828476.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
bakterie probiotyczne
adhezja bakterii
Lactobacillus casei
Lactobacillus acidophilus
Lactobacillus rhamnosus
metody badan
alginiany
karageny
kolagen
karboksymetyloceluloza
zdolnosci adhezyjne
probiotic bacteria
bacterial adhesion
test method
alginate
carrageenan
carboxymethyl cellulose
adhesive ability
Opis:
Przeprowadzono studia porównawcze nad możliwością zastąpienia w badaniach adhezji bakterii mlekowych modelu kultury komórek nabłonka jelitowego innymi uproszczonymi modelami. Badano przyczepność bakterii probiotycznych Lactobacillus casei Shirota ATCC 39539, Lactobacillus acidophilus LC1 oraz Lactobacillus rhamnosus GG ATCC 53103 do membran wykonanych z alginianu, karagenu, żelatyny, kolagenu, szkła, polistyrenu i karboksymetylocelulozy. Zaobserwowano największy stopień przyczepności bakterii probiotycznych do membran wykonanych z karboksymetylocelulozy i kolagenu. W większości wariantów doświadczeń liczba przyczepionych komórek bakteryjnych wzrastała wraz ze wzrostem czasu ich kontaktu z powierzchnią stałą. Wykazano także różnice w przyczepności komórek do hydrożeli o różnych stężeniach. Na podstawie przeprowadzonych badań można stwierdzić, że stopień adhezji bakterii probiotycznych do różnych powierzchni organicznych i nieorganicznych jest cechą zaleną od szczepu mikroorganizmu. Żaden z prostych modeli adhezyjnych, zastosowanych w tej pracy, nie charakteryzował się adhezyjnością porównywalną z komórkami nabłonka jelitowego Caco-2 i HT-29, stosowanego obecnie jako główny model in vitro do badań adhezji bakterii probiotycznych.
Comparative studies were performed on the possibility of replacing intestinal epithelial cells by some other simplified models for the purpose of examining the adhesion of probiotic bacteria. The adhesion of Lactobacillus casei Shirota ATCC 39539, Lactobacillus acidophilus LC1, and Lactobacillus rhamnosus GG ATCC 53103 to surfaces of alginate, carrageenan, gelatin, collagen, glass, polystyrene, carboxymethylcellulose, and to intestinal epithelial cells (Caco-2 and HT-29 lines) were tested. Among the examined solid surfaces, the highest degree of adhesion was observed in the case of carboxymethylcellulose and collagen. In the majority of experimental variants, the number of bacterial cells adhering to surfaces increased parallel to the time of their contacting a solid surface. Additionally, there were stated differences in the cell adhesion to hydrogels showing varying concentration rates. On the basis of the experiments performed, it is possible to state that the adhesion degree of probiotic bacteria to various inorganic and organic surfaces is a parameter that depends on the strain of a microorganism. Among all the simplified models applied in the studies in question, no one was marked by an adhesion rate comparable to the adhesion of intestinal epithelial cells Caco-2 and HT-29, which are, nowadays, used as a major model in vitro while investigating the adhesion of probiotic bacteria.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2005, 12, 1; 84-96
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw toksycznych metabolitow trawienia na proliferacje i uszkodzenia DNA nablonkowych komorek jelitowych in vitro
Autorzy:
Olejnik, A
Schmidt, M
Wojnarowska, K
Grajek, W
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828540.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
zywnosc
komorki nablonka
fizjologia czlowieka
proliferacja
jelita
linia Caco-2
fenole
metabolity
hodowla in vitro
krezole
toksycznosc
amoniak
zywienie czlowieka
trawienie
uszkodzenia
DNA
Opis:
Przedmiotem prezentowanej pracy było określenie wpływu wybranych metabolitów (amoniaku, fenolu i krezolu), powstających w czasie procesu trawienia, na przeżywalność i proliferację ludzkich enterocytów in vitro. Do badań bezpośredniego oddziaływania wymienionych związków na komórki nabłonka jelitowego wykorzystano linię komórkową Caco-2, która w warunkach in vitro tworzy monowarstwę komórek funkcjonalnie i strukturalnie podobnych do ludzkich enterocytów. W celu oceny cytotoksycznego i genotoksycznego efektu działania wybranych związków na komórki Caco-2 posłużono się następującymi metodami badawczymi: oznaczenie stężenia komórek metodą hemocytometryczną, oznaczenie przeżywalności komórek poprzez barwienie błękitem Trypanu, określenie stopnia uszkodzeń DNA za pomocą testu kometkowego. Dowiedziono, że ekspozycja komórek Caco-2 na stosunkowo niskie stężenia wszystkich testowanych związków powodowała znaczący spadek ich przeżywalności i proliferacji. Stwierdzono, że antyproliferacyjne oddziaływanie metabolitów procesu trawienia było związane z indukcją uszkodzeń DNA w komórkach nabłonka jelitowego. (abstrakt oryginalny)
The subject of presented paper was to describe the effect of selected digestive metabolites (ammonia, phenol and cresol), arising while digestive process, on viability and proliferation of human enterocytes in vitro. The structural as well as functional similarities to intestinal human enterocytes has resulted in Caco- 2 cell line was used in our studies. Based on determination of cell viability, cell concentration and evaluation of the DNA damages level in the cells exposed to the tested compounds, the cytotoxic and genotoxic effects were investigated. Cell concentration was determined using Neubauer hemocytometer and cell viability was evaluated by trypan blue exclusion dye. For the DNA damage determination , the comet assay was used. It was proved that upon exposure of Caco-2 cells to relatively low concentrations of all tested metabolites, significant decrease in cell viability and proliferation was observed. According to the findings in this study, the growth inhibitory effect of digestive metabolites on the intestinal cells is due to DNA damages. (original abstract)
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2006, 13, 1; 46-57
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ powłoki maltodekstrynowej na ubytki masy i jędrność rozmrożonych truskawek (Fragaria ananassa)
The effect of maltodextrine coating on losses in weight and firmness of strawberries being thawed
Autorzy:
Bialas, W.
Modzelewska, A.
Grajek, W.
Jankowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/827017.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Opis:
Celem prezentowanej pracy było określenie wpływu maltodekstrynowych powłok jadalnych na wielkość ubytku masy oraz jędrność owoców truskawek poddanych procesowi zamrażania i rozmrażania. W badaniach stosowano roztwory maltodekstryny o stężeniach 2, 4, 6 i 8% (m/v). Zbadano wpływ czasu przechowywania w warunkach chłodniczych oraz sposobu rozmrażania na końcowe właściwości sensoryczne owoców truskawek. Wykazano, że powlekanie owoców filmem maltodekstrynowym prawie trzykrotnie ograniczało wyciek soku po rozmrożeniu i wpływało korzystnie na zachowanie jędrności owoców. Stwierdzono, że najlepsze właściwości funkcjonalne wykazywała powłoka uzyskana z 6% (m/v) roztworu badanej maltodekstryny. Ponadto stwierdzono, że owoce rozmrażane w powietrzu cechowały się znacznie lepszymi właściwościami sensorycznymi w porównaniu z owocami rozmrażanymi za pomocą ogrzewania mikrofalowego.
The objective of this study was to determine the effect of edible maltodextrine coatings on the level of losses in weight and firmness of strawberries after they have been frozen and thawed. Maltodextrines solutions of various concentrations such as 2, 4, 6, and 8% (w/v) were used during the experiments. The effect of their storing time in a refrigerator, as well as the impact of a thawing method on the final sensory properties of strawberry fruits were investigated. It was shown that a maltodextrine coating almost three times reduced the losses in weight of strawberries after the completed thawing process, and it had an advantageous effect on the fruit firmness. The best functional properties had a coating made of a 6% (w/v) solution of maltodextrine studied. Additionally, it was found that fruits thawed at a room temperature had a much better sensory quality if comparing with those thawed using a microwave heating.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2004, 11, 4 Spec.
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies