Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Gawron, Przemysław" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 21
Tytuł:
O ZNACZENIU BADAŃ NAD POSPOLITYM RUSZENIEM W CZASACH I RZECZYPOSPOLITEJ. (Na marginesie książki Karola Łopateckiego „Organizacja, prawo i dyscyplina w polskim i litewskim pospolitym ruszeniu (do połowy XVII wieku)”, Białystok 2013, s. 660)
Autorzy:
Gawron, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664382.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
szlacheckie pospolite ruszenie
prawo wojskowe
artykuły wojskowe
sejm walny
sejmiki ziemskie
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2014, 14, 4
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Koszty wystawienia regimentu piechoty cudzoziemskiej w Wielkim Księstwie Litewskim w pierwszej połowie XVII wieku
Autorzy:
Gawron, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690127.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
piechota cudzoziemska
Krzysztof Radziwiłł
Janusz Radziwiłł
wojna smoleńska 1632–1634
foreign infantry
Smolensk War 1632–1634
Opis:
Artykuł porusza zagadnienie kosztów wystawienia przez hetmana polnego litewskiego Krzysztofa Radziwiłła oraz podkomorzego litewskiego Janusza Radziwiłła regimentu piechoty cudzoziemskiej dla potrzeb wojny smoleńskiej. Autor zajął się kwestią kosztów tego przedsięwzięcia oraz przyczyn, dla których Radziwiłłowie podjęli się tego zadania.
The article brings up the issue of the costs of setting up the foreign infantry regiment for the 1632–1634 Smolensk War by Lithuanian Field Hetman Krzysztof Radziwiłł and Lithuanian Chamberlain Janusz Radziwiłł. The author decided to analyse problems of the costs of this undertaking and the reasons why Radziwiłłs undertook the task.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2019, 5
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dyscyplina w szeregach armii polsko-litewskiej na terenie Małopolski i Rusi Czerwonej w czasie przygotowań do wyprawy chocimskiej w 1621 r.
Autorzy:
Gawron, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/916975.pdf
Data publikacji:
2019-12-09
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
wojna chocimska 1621
dyscyplina wojskowa
przestępczość
księgi grodzkie
Ruś Czerwona
Małopolska
Opis:
W czasie kwerendy znaleziono w księgach grodzkich 177 wzmianek dotyczących omawianego tematu, w zdecydowanej większości protestacji, okazania ran względnie ciał domniemanych ofiar czynów zabronionych. Skargi na zachowanie żołnierzy dotyczyły 78 jednostek, należących do niemal każdego typu formacji wojskowych występujących w komputach chocimskich, przy czym niektóre występują na powyższej liście więcej niż raz. W księgach grodzkich odnotowano szkody poczynione w ośmiu większych ośrodkach miejskich (Biecz, Bochnia, Lublin, Lwów, Olkusz, Przemyśl, Tarnopol, Sądowa Wisznia) oraz 76 miasteczkach, wioskach i kluczach dóbr. Wśród poszkodowanych znaleźli się mieszkańcy dziewięciu starostw grodowych oraz instytucji kościelnych. Wśród ofiar przestępstw znaleźli się także żołnierze, w księgach odnotowano siedemnaście przypadków, kiedy sprawcą byli milites z innych rot, siedem, kiedy szkoda powstała wskutek działania towarzyszy broni względnie członków własnego pocztu. Pięć skarg dotyczyło dezercji, w 18 przypadkach żołnierze oskarżali ludność cywilną o wyrządzenie szkód. Rzeczywista skala szkód jest jednak trudna do oszacowania. Zebrany w toku kwerendy materiał również daje podstawę do podejrzeń względem uczciwości składających skargi, zwłaszcza wówczas, gdy miasto lub wieś została nawiedzona przez różne oddziały wojskowe kilka razy, a pomimo tego skala szkód podanych w protestacji jest zbliżona w każdym przypadku. Zwraca jednak uwagę zbliżony wolumen rzeczy, które padały łupem wojskowych łupieżców: żywność, przedmioty żelazne, ubrania, zwierzęta hodowlane, zwłaszcza drób, bydło i konie pojawiają się w większości protestacji. Wzrost liczebny armii, korzystającej w toku przemarszu z tych samych traktów i obozującej w tych samych miejscach prowadził do wzrostu liczby starć pomiędzy różnymi oddziałami, czemu skądinąd trudno się dziwić. Żołnierze byli niejako skazani na rywalizację w warunkach ograniczonego dostępu do środków aprowizacyjnych, co niejednokrotnie kończyło się zwadą, w której po obu stronach padali ranni, a nawet zabici. Zawiodło także państwo, które nie podjęło żadnych prób zorganizowania magazynów z żywnością oraz rynsztunkiem. Niewiele pomagało wysyłanie uniwersałów, nakazujących żołnierzom możliwie jak najszybsze przybycie do obozu ani wysyłanie komorników w celu zbadania rozmiaru poczynionych przez wojsko szkód. Na usprawiedliwienie króla i jego urzędników należy jednak powiedzieć, że problem z logistyką wojskową miała podówczas większość państw europejskich.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2019, 71, 2
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział hetmanów litewskich w przygotowaniu kampanii wojennej na przykładzie zmagań ze Szwecją w roku 1625
Autorzy:
Gawron, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690163.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Commonwealth of Both Nations
Lithuanian hetmans
Lithuanian army
military logistics
Livonian War
Rzeczpospolita Obojga Narodów
hetman litewski
armia litewska
logistyka wojenna
wojna w Inflantach
Opis:
Livonian war, waged by Lithuanian army against Swedes in 1625–1626, showed very clearly, that without hetman’s help (commander-in-chief) any military preparation would have been very difficult or even impossible. Using their private resources: men, money or raw materials Lithuanian commanders were able to build quite the large army. The king Sigismund III’s decisions, quarrels among high – ranking officers and military blunders did not allow to use these forces properly. Structure of the army, composition of oficer’s corps and troops’ strength was heavily influenced by hetmans. Maintaining army in the camp was possible because of their considerable borrowing. They used their vast landed estates as a source of food, arms and military equipment. Hetmans were responsible for camp and march discipline and civilians protection, however their achievements in that area were rather modest.
Działania wojenne armii litewskiej przeciwko Szwedom w Inflantach w latach 1625–1626 pokazały dobitnie, że bez udziału hetmanów byłyby one bardzo trudne czy wręcz niemożliwe. Wykorzystując własne zasoby: pieniężne, ludzkie czy materiałowe, dowódcy litewscy zdołali wystawić pokaźną armię, która jedynie z powodu decyzji Zygmunta III, sporów pomiędzy Lwem Sapiehą oraz Krzysztofem Radziwiłłem czy błędów w dowodzeniu nie została należycie spożytkowana. Obaj hetmani mieli znaczący wpływ na strukturę armii, skład kadry oficerskiej oraz liczebność poszczególnych jednostek. Zatrzymanie wojska w obozie było możliwe dzięki znacznym pożyczkom z prywatnej kasy hetmanów, dzięki którym wypłacano żołd poszczególnym oddziałom, zaś majętności obu dowódców były wykorzystywane jako źródło dostaw żywności oraz sprzętu wojennego. W gestii hetmanów leżały także zapewnienie dyscypliny w obozie oraz ochrona ludności cywilnej przed maszerującym wojskiem, jednakowoż odnosili oni w tej materii jedynie umiarkowane sukcesy.
Źródło:
Rocznik Lituanistyczny; 2015, 1
2450-8454
2450-8446
Pojawia się w:
Rocznik Lituanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Korona i buławy : czyli o władzy hetmańskiej w XVII stuleciu
Autorzy:
Gawron, Przemysław (1976- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2020, nr 11, s. 6-9
Data publikacji:
2020
Tematy:
Hetmani
Władcy
Wojsko
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Artykuł dotyczy uprawnień i obowiązków hetmana w Rzeczypospolitej Polskiej w XVII stuleciu. Relacje hetmana z monarchą, z sejmem, sądami czy Trybunałem Koronnym określały pozycję jego urzędu. W XVI wieku próbowano rozdzielić dowodzenie armią w polu od zarządzania zmianami w organizacji wojska. Jednak kolejni hetmani Jan Tarnowski, Mikołaj Sieniawski czy Jan Zamojski skutecznie w praktyce łączyli te funkcje i taki kształt urzędu hetmana pozostał. Znaczenie urzędu hetmana wzrosło od 1581 roku, gdy Jan Zamojski otrzymał buławę dożywotnio. Od tego momentu wszyscy kolejni hetmani koronni i litewscy pełnili tę funkcję do śmierci. Nadal jednak król miał możliwości oddziaływania na armię przez listy zaciągowe zwane przypowiednimi. W ten sposób wprowadzał swoich zaufanych ludzi do armii. Władca mógł też odmówić wydania hetmanowi listu przypowiedniego dla wskazanej przez hetmana osoby, co zmuszało hetmana do dokonania zaciągu na własny koszt. Monarcha miał też wpływ na organizację wojsk, tworząc tzw. gwardię komputową. Regimenty tego typu, podległe królowi pojawiły się za panowania Wazów. Nominalnie gwardia komputowa podlegała hetmanowi, ale często to król decydował o jej wykorzystaniu.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Bitwa historyków, czyli o teorii rewolucji militarnej słów kilka
Autorzy:
Gawron, Przemysław (1976- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2020, nr 6, s. 11-15
Data publikacji:
2020
Tematy:
Historiografia
Strategia
Taktyka
Wojsko
Broń palna
Sztuka wojenna
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł dotyczy zmian i ewolucji sztuki wojennej na przestrzeni wieków, głównie w Europie. Autor przedstawił poglądy kilku historyków wojskowości dotyczące rewolucji militarnej między XV a XX wiekiem. Przedstawia teorie głoszone przez Michaela Robertsa, Geoffrey'a Parkera (podważające ustalenia Robertsa), Jeremy'ego Blacka i Davida Parrota. Sama koncepcja rewolucji militarnej miała jednak duże znaczenie dla rozwoju badań nad nowożytną wojskowością – pozwoliła na połączenie aspektów typowo wojskowych ze sprawami z zakresu polityki, administracji czy prawa nowożytnej Europy.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Na pomoc Leszczyńskiemu : konfederacje szlacheckie u boku Stanisława I w latach 1733-1736
Autorzy:
Gawron, Przemysław (1976- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2020, nr 3, s. 28-32
Data publikacji:
2020
Tematy:
Stanisław Leszczyński (król Polski ; 1677-1766)
Konfederacja dzikowska (1734)
Konfederacja sandomierska (1704)
Elekcja
Polityka międzynarodowa
Szlachta
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przedstawia sytuację w Polsce po podwójnej elekcji - Stanisława Leszczyńskiego i Augusta II Wettyna. Zwolennicy i przeciwnicy wybranych królów zawiązywali konfederacje. Abdykacja Stanisława Leszczyńskiego w 1736 roku zakończyła kryzys.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Egzulanci w Rzeczypospolitej
Autorzy:
Gawron, Przemysław (1976- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 12, s. 22-25
Data publikacji:
2021
Tematy:
Wojna
Granice
Straty wojenne
Majątki ziemskie
Szlachta
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma popularnonaukowego
Opis:
Tematem artykułu są egzulanci – szlachta wygnana ze swoich dóbr w wyniku wojen i utraty tych ziem przez Rzeczpospolitą. Uciekinierzy z Zadnieprza oraz województw kijowskiego i bracławskiego pojawili się w Polsce wiosną 1648 roku, gdy wybuchło powstanie kozackie Chmielnickiego. Później uciekinierzy z Wielkiego Księstwa Litewskiego z ziem Smoleńszczyzny, powiatu starodubowskiego i orszańskiego oraz województw połockiego i mińskiego w 1654 roku. Duża część pokrzywdzonej szlachty otrzymywała nadania królewskie, część egzulantów szukała zatrudnienia w wojsku koronnym, w sądownictwie lub dyplomacji. W 1667 roku król Jan Kazimierz w efekcie porozumienia z carem wywalczył dla pokrzywdzonej szlachty 750 tysięcy zł tytułem odszkodowania. Za kolejnego króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego rozwiązano kwestie roszczeń finansowych wysuwanych przez szlachtę, która utraciła majątki we wschodnich województwach Rzeczypospolitej.
Ilustracje.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Lisowczycy na Śląsku
Autorzy:
Gawron, Przemysław (1976- ).
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 2, s. 32-33
Data publikacji:
2021
Tematy:
Lisowski, Aleksander Józef (ok. 1575-1616)
Stroynowski, Stanisław (15..-1626)
Wojny polsko-moskiewskie (1604-1634)
Wojska najemne
Lisowczycy
Bitwy
Żołnierze
Artykuł z czasopisma historycznego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Tematem artykułu są Lisowczycy, grupa żołnierzy zebrana w czasie wojny z Moskwą na początku XVII wieku przez Aleksandra Józefa Lisowskiego. Nowa formacja w wojsku polsko-litewskim brała udział w wyprawie na Moskwę w latach 1617-1618, w bitwie pod Cecorą w 1620 roku, a także za zgodą Zygmunta III służyła Habsburgom w walkach o tron. Lisowczycy wsławili się męstwem, znajomością żołnierskiego fachu, ale i bezwzględnością.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 21

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies