Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Francke, A" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Effect of flat covers on macronutrient concentrations in arugula leaves
    Zawartość makroelementów w liściach rukoli w zależności od rodzaju zastosowanych osłon płaskich
    Autorzy:
    Francke, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14159.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Opis:
    Arugula is a common name for several leafy vegetable species of the family Brassicaceae, characterized by a strong aroma and pungent peppery flavor. The perennial wall rocket Diplotaxis tenuifolia (L.) D.C. and the annual salad rocket Eruca sativa Mill. are grown commercially for human consumption. The objective of this study was to determine the effect of two types of flat covers, perforated PE film and non-woven PP fabric, on macroelement concentrations in arugula leaves. A two-factorial experiment was conducted in 2006 - 2008 in the Experimental Garden of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. The experimental factors were: (1) plant species Diplotaxis tenuifolia (L.) D.C. and Eruca sativa Mill., (2) the type of plant cover perforated PE film with 100 openings per m 2 and non-woven PP fabric with surface density of 17 g m -2 ; plants grown without protective covers served as control. Arugula was grown on proper black earth soil of quality class IIIb and cereal-fodder strong complex. Each year, seeds were sown in the middle of April. After planting out in the field, the seedlings were covered with PE film or non-woven PP fabric. The covers were removed after approximately five weeks. Leaves were harvested gradually over the growing season, one to three times from each treatment. The concentrations of mineral compounds were determined in dried plant material from the first harvest, as follows: total nitrogen – by the Kjeldahl method, phosphorus – by the vanadium molybdate method, potassium and calcium – by emission flame photometry (EFP), magnesium – by atomic absorption spectrometry (AAS). The concentrations of all analyzed macroelements in arugula leaves were significantly affected by both plant species and the type of cover. Leaves of Diplotaxis tenuifolia (L.) D.C. had a higher content of phosphorus, potassium and calcium, whereas leaves of Eruca sativa Mill. accumulated more total nitrogen and magnesium. Leaves of arugula plants covered with non-woven PP fabric contained the highest concentrations of phosphorus, potassium, calcium and magnesium, while plants covered with PE film had the highest total nitrogen content. The Ca:P, Ca:Mg and K:Mg ratios were wide in all treatments. The K:(Ca+Mg) and K:Ca ratios were relatively narrow, but they remained within the normal range.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2014, 19, 2
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of magnesium fertilization on the macronutrient content of pepino dulce [Solanum muricatum Ait.] fruit
    Wplyw nawozenia magnezem na zawartosc makroelementow w owocach pepino [Solanum muricatum Ait.]
    Autorzy:
    Francke, A
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16098.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    magnesium fertilization
    plant fertilization
    macronutrient content
    pepino dulce
    Solanum muricatum
    fruit
    Opis:
    Pepino dulce (Solanum muricatum Ait.) of the family Solanaceae is native to the tropical and subtropical regions of the Andes. Pepino dulce fruit can be harvested at different stages of ripeness. As the majority of vegetables of the family Solanaceae, the fruit is abundant in potassium. Since there are no fertilizer recommendations for pepino dulce grown under cover, a study was launched to determine the fertilizer requirements of this vegetable. The aim of this study was to evaluate the effect of increasing magnesium rates and fruit ripeness stages on macronutrient content and ratios in the fruit of pepino dulce cv. Konsuelo. A two-factorial experiment in a completely randomized design was conducted in 2005-2007, in a tall, unheated, plastic tunnel at the Experimental Garden of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. Pepino dulce was propagated by cuttings taken from stock plants grown from seeds in 2004. The rooted cuttings were transferred to Kick- Brauchman pots filled with 9 dm3 mineral soil with pH 6.8. Experimental factors were as follows: I – Mg rates: 0.5, 1.0, 1.5 g Mg plant–1, II – fruit ripeness stages: ripe fruit showing a typical fully ripe color (yellowish-purple, yellow, cream), unripe green-colored fruit that has reached a typical form and size. The experiment was performed in four replications, and each replication comprised a pot with a single plant. Every pot was fertilized with 2 g N applied as CO(NH2)2, 3 g K applied as K2SO4 and increasing rates of Mg applied as MgSO4⋅7 H2O. Non-fertilized plants served as a control treatment. The plants were pruned for two stems. Fruit samples for chemical analyses were collected at full ripening (in mid-August). The concentrations of organic N, P, K, Ca and Mg in pepino fruit were determined, and the following weight ratios were calculated: Ca : P, Ca : Mg, K : Mg, K: (Ca + Mg), K : Ca. The results of chemical analyses were processed statistically by an analysis of variance (ANOVA), using Statistica 8.0 software. The highest total nitrogen and potassium levels were noted in the fruit of plants fertilized with the lowest magnesium rate (0.5 g Mg per plant), while the fruit of plants fertilized with the highest magnesium rate (1.5 g Mg per plant) accumulated the highest amounts of calcium and magnesium. The highest phosphorus content was reported in the fruit of non-fertilized plants. Fully ripe fruit contained significantly more nitrogen an magnesium, while unripe fruit had a higher content of phosphorus, potassium and calcium. An adequate Ca:Mg ratio, a narrow Ca:P ratio and wide K:Mg, K:(Ca + Mg) and K:Ca ratios were observed in all treatments.
    Pepino (Solanum muricatum Ait.) należy do rodziny psiankowatych (Solanaceae), pochodzi z tropikalnych i subtropikalnych rejonów Andów. Owoce pepino można zbierać w różnych fazach dojrzałości. Jak w przypadku większości warzyw z rodziny Solanaceae, są one zasobne przede wszystkim w potas. Z powodu braku informacji o zaleceniach nawozowych do uprawy pepino pod osłonami, podjęto badania nad określeniem potrzeb nawozowych tego warzywa. Celem badań była ocena wpływu wzrastających dawek magnezu oraz stopnia dojrzałości owoców pepino na zawartość makroskładników, a także ich wzajemnych proporcji. Owoce pepino odmiany Konsuelo badano w latach 2005-2007 w wysokim nieogrzewanym tunelu foliowym, zlokalizowanym w Ogrodzie Doświadczalnym Uniwersytetu Warmińsko- -Mazurskiego w Olsztynie. Pepino uprawiano z sadzonek pędowych, które pobierano z egzemplarzy uzyskanych z wysiewu nasion w 2004 r. Po ukorzenieniu sadzonki przesadzano do wazonów typu Kick-Brauchmana napełnionych 9 dm3 gleby mineralnej o pH 6,8. Doświadczenie przeprowadzono jako dwuczynnikowe w układzie kompletnej randomizacji. Badano wpływ czynników: I – dawka Mg: 0,5; 1; 1,5 g Mg roślinę–1; II – stopień dojrzałości owoców: dojrzałe – wybarwione (żółtofioletowe, żółte, kremowe), niedojrzałe – wyrośnięte, ale zielone. Eksperyment prowadzono w 4 powtórzeniach, powtórzenie stanowił wazon z pojedynczą rośliną. Do każdego wazonu wprowadzono: 2 g N w postaci CO(NH2)2, 3 g K w formie K2SO4 oraz wzrastające dawki Mg w formie MgSO4⋅7H2O. Kontrolę stanowiły rośliny bez nawożenia. Rośliny prowadzono na 2 pędy. Owoce do analiz chemicznych zbierano w pełni owocowania roślin (ok. połowy sierpnia). W owocach oznaczano zawartość Nog., P, K, Ca oraz Mg. Obliczono równie¿ wagowe proporcje – Ca:P, Ca:Mg, K:Mg, K:(Ca+Mg) oraz K:Ca. Wyniki analiz chemicznych opracowano statystycznie, stosując program Statistica 8,0 i analizę wariancji ANOVA. Najwięcej azotu ogółem i potasu stwierdzono w owocach roślin nawożonych najmniejszą (0,5 g Mg na roślinę) dawką magnezu, najwięcej wapnia i magnezu – dawką maksymalną (1,5 g Mg na roślinę), natomiast najwięcej fosforu było w owocach roślin nienawożonych magnezem. Istotnie więcej azotu i magnezu zawierały owoce dojrzałe, natomiast fosforu, potasu i wapnia – owoce niedojrzałe. W każdym z wariantów doświadczenia zanotowano prawidłowe proporcje Ca : Mg, zawężone Ca : P oraz szerokie K : Mg, K : (Ca + Mg) oraz K : Ca.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2010, 15, 3; 467-475
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of potassium fertilization on the macronutrient content of pepino dulce (Solanum muricatum Ait.) fruit
    Wpływ nawożenia potasem na zawartość makroelementów w owocach pepino (Solanum muricatum Ait.)
    Autorzy:
    Francke, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11541929.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    potassium fertilization
    macronutrient content
    chemical composition
    Solanaceae
    Solanum muricatum
    pepino dulce
    fruit
    new crop
    Polska
    vegetable
    pepino fruit
    fruit ripeness
    potassium source
    Opis:
    Pepino dulce is a new crop in Poland. Its fruit can be harvested at different stages of ripeness. As the majority of vegetables of the family Solanaceae, pepino fruit is abundant in potassium. The objective of this study was to investigate the effect of increasing potassium rates and fruit ripeness stages on macronutrient content and ratios in the fruit of pepino dulce cv. Konsuelo. Both experimental factors, i.e. potassium fertilization levels and the degree of fruit ripeness, had a significant effect on the macronutrient content of pepino dulce. The highest total nitrogen, potassium and magnesium levels were noted in the fruit of plants fertilized with potassium at a rate of 2 g per plant, while the fruit of plants fertilized with the lowest potassium rate (1 g per plant) accumulated the highest amounts of calcium. The highest phosphorus content was reported in the fruit of non-fertilized plants. Fully ripe fruit contained significantly more nitrogen and magnesium, while unripe fruit had a higher content of phosphorus, potassium and calcium. A close to optimal Ca:Mg ratio (2.4 on average), a narrow Ca:P ratio (from 0.6 to 1.7) and wide K:Mg (from 16.1 to 28.4), K:(Ca + Mg) (from 3.7 to 7.9) and K:Ca (from 4.5 to 13.6) ratios were observed in all treatments.
    Pepino jest w Polsce warzywem mało znanym. Owoce pepino można spożywać w różnych fazach dojrzałości. Jak większość warzyw z rodziny Solanaceae ich owoce są bogatym źródłem potasu. W doświadczeniu badano wpływ wzrastających dawek potasu oraz stopnia dojrzałości owoców pepino odmiany Konsuelo na zawartość w nich makroskładników, a także ich wzajemnych proporcji. Istotny wpływ na poziom makroelementów w owocach pepino wywarły obydwa czynniki doświadczenia – poziom nawożenia potasem oraz stopień dojrzałości owoców. Najwięcej azotu ogólnego, potasu i magnezu stwierdzono w owocach roślin nawożonych potasem w dawce 2 g na roślinę, wapnia dawką najmniejszą (1 g K na roślinę), natomiast fosforu w owocach roślin, które nie były nawożone potasem. Istotnie więcej azotu i magnezu zgromadziły owoce dojrzałe, natomiast fosforu, potasu i wapnia owoce zielone. W owocach pepino z każdego z wariantów doświadczenia zanotowano bliskie optymalnym proporcje Ca : Mg (przeciętnie 2,4), zawężone między Ca : P (od 0,6 do 1,7) oraz szerokie K : Mg (od 16,1 do 28,4), K : (Ca + Mg) (od 3,7 do 7,9) oraz K : Ca (od 4,5 do 13,6).
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 3; 51-57
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of flat covers on the quantity and quality of arugula yield
    Ocena efektywności stosowania osłon płaskich na wielkość i jakość plonu rukoli
    Autorzy:
    Francke, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542119.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Opis:
    Arugula is a common name for several leafy vegetable species of the family Brassicaceae. Eruca sativa and Diplotaxis tenuifolia are grown commercially for human consumption. The effect of two types of flat covers, perforated PE film and non-woven PP fabric, on the yield and quality of arugula was determined in the study. A two-factorial experiment was conducted in 2006–2008 in the Experimental Garden of the University of Warmia and Mazury in Olsztyn. The first experimental factor was plant species – Diplotaxis tenuifolia and Eruca sativa. The second factor was the type of plant cover – perforated PE film with 100 openings per m2 and non-woven PP fabric with surface density of 17 g·m-2. Plants grown without protective cover served as control. Arugula was grown on proper black earth soil of quality class IIIb and cereal-fodder strong complex. Each year, seeds were sown in the middle of April. After planting out in the field, the seedlings were covered with PE film and non-woven PP fabric. The covers were removed after approximately five weeks. Leaves were harvested gradually over the growing season, one to three times from each treatment. The use of PE film and non-woven PP fabric covers had a significant effect on the total and marketable yield of arugula leaves. In 2006–2008, the highest average total yield was obtained from plots covered with perforated PE film. The marketable yield had a higher share of the total yield in Diplotaxis tenuifolia and in plots covered with perforated PE film, compared with control plots and plots covered with nonwoven PP fabric. The rosettes of Diplotaxis tenuifolia consisted of a higher number of leaves, while Eruca sativa had longer leaves and higher rosette biomass.
    Rukola (arugula) jest wspólną nazwą kilku gatunków warzyw liściowych z rodziny Brassicaceae. W uprawach towarowych na spożycie liści najczęściej spotyka się Eruca sativa (Rokietta siewna) i Diplotaxis tenuifolia (Dwurząd wąskolistny).W doświadczeniu badano wpływ zastosowania osłon płaskich z folii perforowanej i włókniny na wielkość i jakość plonu rukoli. Dwuczynnikowe doświadczenie przeprowadzono w latach 2006–2008 na polu Ogrodu Doświadczalnego Uniwersytetu WarmińskoMazurskiego w Olsztynie. Badanymi czynnikami były: gatunek rośliny – Diplotaxis tenuifolia i Eruca sativa oraz rodzaj stosowanych osłon – folia perforowana o 100 otworach na 1 m2 , włóknina polipropylenowa o masie 17 g · m-2, bez osłon (obiekt kontrolny). Rukolę uprawiano na glebie typu czarna ziemia właściwa, zaliczonej do klasy bonitacyjnej IIIb, należącej do kompleksu zbożowo-pastewnego mocnego. Nasiona każdego roku wysiewano około połowy kwietnia. Bezpośrednio po siewie poletka przykrywano osłonami. Zdejmowano je po ok. 5 tygodniach. Liście zbierano systematycznie w miarę ich dorastania, od 1 do 3 razy z każdego wariantu doświadczenia. Osłanianie płaskie folią perforowaną i włókniną wpłynęło istotnie na wielkość plonu ogółem oraz plonu handlowego liści. Średnio w latach 2006–2008 najwyższy plon ogółem liści zebrano z poletek przykrywanych folią perforowaną. Udział plonu handlowego w plonie ogółem był wyższy u Diplotaxis tenuifolia oraz w obiektach osłanianych folią perforowaną w stosunku do poletek kontrolnych i przykrytych włókniną. Rozety Diplotaxis tenuifolia składały się z większej liczby liści, natomiast u Eruca sativa liście były dłuższe a rozety miały większą masę.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 4; 3-14
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Plonowanie portulaki warzywnej przy zróżnicowanym nawożeniu
    Autorzy:
    Francke, A.
    Kowalska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/805966.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    W latach 1995-1996 na poletkach Ogrodu Doświadczalnego ART w Olsztynie przeprowadzono badania nad uprawą portulaki warzywnej. Czynnikiem różnicującym było nawożenie mineralne. Zastosowano 3 poziomy nawożenia polifoską (8% N, 24% P₂O₅, 24% K₂O) - 200, 400 i 600 kg·ha⁻¹. Kontrolą były poletka bez nawożenia. Celem doświadczenia było ustalenie optymalnego dla tej rośliny nawożenia mineralnego oraz sprawdzenie, jaką wartość pod względem składu chemicznego ona przedstawia. Rozsadę wyprodukowaną w szklarni wysadzano na miejsce uprawy w drugiej połowie maja. W 1995 roku rośliny ścinano dwukrotnie, w 1996 - jednorazowo. Po zbiorze przeprowadzono szczegółową analizę struktury plonu - osobno ważono liście i łodygi podzielone na grupy według średnicy. Najwyższy przeliczeniowy plon ogólny portulaki warzywnej uzyskano z poletek nawożonych polifoską w ilości 200 kg·ha⁻¹ (195,1 t·ha⁻¹). Bogatsze w podstawowe składniki odżywcze okazały się liście portulaki. Zgromadziły więcej niż łodygi suchej masy, witaminy C i cukrów prostych. Łodygi roślin wykazywały większe tendencje do nadmiernego kumulowania azotanów. W liściach stwierdzono ich od 462,0-629,6 mg·kg⁻¹, a w łodygach od 2716,9-6163,2 mg·kg⁻¹ świeżej masy (w przeliczeniu na NaNO₃). Najwięcej azotanów zgromadziły rośliny z poletek nawożonych maksymalną dawką polifoski, najmniej z poletek kontrolnych.
    In 1995 and 1996 a field experiment was conducted in the Experimental Garden of the University of Agriculture and Technology, Olsztyn, to study the effect of different fertilization levels on the performance of the purslane. Three levels of polyphoska (8% N, 24% P₂O₅, 24% K₂O) - 200, 400 and 600 kg·ha⁻¹ were applied to determine the optimum fertilization and chemical composition of plants. Seedlings were produced in greenhouse and planted in the second half of May. In 1995, the plants were cut twice and in 1996 - only once. Highest yield of the purslane (195 t·ha⁻¹) was obtained from plots fertilized with polyphoska at the rate of 200 kg·ha⁻¹. Purslane leaves appeared to be richer in nutrients. They accumulated more dry matter, vitamin C and soluble sugars than the stems. The latter showed a tendency to accumulate nitrates in excess. In the leaves their content was from 462.0 to 629.6 mg·kg⁻¹ while in the stems from 2716.9 to 6163.2 mg·kg⁻¹ fresh matter (as converted to NaNO₃). The highest nitrate level was found in plants fertilized with maximum dose of polyphoska while the lowest in plants from control plots.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 468
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of planting date and method on the chemical composition of radicchio heads
    Zawartosc wybranych skladnikow chemicznych w glowkach cykorii radicchio w zaleznosci od terminu i sposobu uprawy
    Autorzy:
    Francke, A
    Majkowska-Gadomska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14837.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    planting date
    chemical composition
    head
    nutritional value
    nitrate
    planting method
    radicchio
    Opis:
    The aim of the experiment, conducted from 2005 to 2006, was to determine the effect of planting date (spring, summer/fall) and method (seedlings, direct sowing) on the content of dry matter, selected organic components and nitrates in the heads of Italian chicory radicchio, cv. Palla Rossa 3. Statistical analysis revealed that both experimental factors had a significant effect on the content of dry matter and simple sugars in the edible parts of radicchio. Dry matter content was significantly affected by planting method, while the concentration of total sugars – by planting date. Chemical analysis of the harvested plant material indicated that radicchio grown in the spring contained more dry matter, L-ascorbic acid, simple sugars and total sugars. Plants obtained from seedlings accumulated more L-ascorbic acid and simple sugars, whereas those grown from directly sown seeds contained more dry matter and total sugars. The nitrate content of radicchio heads was found to be significantly dependent on both experimental factors. A significantly higher (by over 33%) concentration of nitrates was recorded in the edible parts of radicchio grown in the summer/fall. The impact of planting method on nitrate content was less noticeable, but radicchio plants grown from directly sown seeds accumulated more nitrates (by almost 11% on average) than those obtained from seedlings. The interaction between the analyzed factors had a significant effect on the bioaccumulation of dry matter, L-ascorbic acid, simple sugars, total sugars and nitrates.
    W latach 2005–2006 oceniano zawartość suchej masy, wybranych składników organicznych i azotanów w główkach cykorii radicchio odmiany Palla Rossa 3 w zależności od terminu i metody uprawy. Cykorię uprawiano dwiema metodami – z rozsady przygotowanej uprzednio w szklarni oraz z siewu bezpośredniego w pole – w dwóch terminach – wiosennym i letnio-jesiennym. Analiza statystyczna wykazała istotny wpływ obydwu analizowanych czynników doświadczenia na zawartość witaminy C i cukrów prostych w częściach jadalnych cykorii. Na ilość zgromadzonej suchej masy istotnie wpłynęła metoda, natomiast cukrów ogółem – termin uprawy. Przeprowadzone po zbiorze badania chemiczne materiału roślinnego wykazały, iż zawartość suchej masy, kwasu L-askorbinowego, cukrów prostych i ogółem była większa w główkach cykorii z wiosennego terminu uprawy. Rośliny uprawiane z rozsady zgromadziły więcej kwasu Laskorbinowego i cukrów prostych, natomiast uprawiane z siewu bezpośredniego – więcej suchej masy i cukrów ogółem. Na gromadzenie azotanów w główkach cykorii istotny wpływ wywarły obydwa analizowane czynniki. Istotnie więcej azotanów (o ponad 33%) oznaczono w częściach jadalnych cykorii radicchio uprawianej w terminie letnio-jesiennym. Wpływ sposobu uprawy na badany czynnik nie był tak wyraźny – rośliny z siewu bezpośredniego zgromadziły średnio prawie o 11% azotanów więcej niż uprawiane z rozsady. Współdziałanie badanych czynników na bioakumulację suchej masy, kwasu L-askorbinowego, cukrów prostych i ogółem oraz azotanów było istotne.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2008, 13, 2
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of soil substrate on the chemical composition of fruit of some tomato cultivars grown in an unheated plastic tunnel
    Wplyw podloza na sklad chemiczny owocow kilku odmian pomidora uprawianego w tunelu foliowym nieogrzewanym
    Autorzy:
    Majkowska-Gadomska, J
    Francke, A.
    Wierzbicka, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/13969.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    chemical composition
    fruit
    plastic tunnel
    plant cultivation
    plant cultivar
    tomato
    soil substrate
    tomato cultivar
    Opis:
    The effect of cultivar and soil substrate on the chemical composition of tomato fruit was studied in an experiment conducted over the years 2004-2006 in an unheated plastic tunnel. The experimental materials comprised eight tomato cultivars: Atut F1, Baron F1, Bekas F1, Carmello F1, Gracja F1, Ognik F1, Słonka F1, Terra F1, as well as two types of soil: peat substrate purchas and hotbed soil. Tomato fruit was assayed for the content of: dry matter, L-ascorbic acid, total sugars, simple sugars, organic acids and nitrates. The levels of dry matter and L-ascorbic acid in tomato fruit were found to be significantly dependent on both the cultivar and the cultivar-substrate interaction. Cultivar Atut F1 had the lowest water content of fruit, while cv. Terra F1 was the richest source of L-ascorbic acid. The fruit of tomato cultivars grown in hotbed soil accumulated more dry matter. Hotbed soil, compared to peat substrate, had a more beneficial influence on the concentrations of sugars and nitrates in tomato fruit. The average N-NO3 content of the fruit of the investigated tomato cultivars was below the maximum permissible level, whose exceedance would pose a hazard to human health. The fruit of all tomato cultivars accumulated more nitrates when grown in peat substrate. The lowest nitrate content was recorded in cv. Bekas F1.
    Badania wpływu odmiany i podłoża zastosowanego w uprawie pomidora na skład chemiczny owoców przeprowadzono w nieogrzewanym tunelu foliowym w latach 2004-2006. Materiał do badań stanowiło osiem odmian pomidora: Atut F1, Baron F1, Bekas F1, Carmello F1, Gracja F1, Ognik F1, Słonka F1, Terra F1 oraz dwa podłoża: torfowe i ziemia inspektowa. Owoce pomidora poddano analizie chemicznej na zawartość: suchej masy, kwasu L-askorbinowego, cukrów ogółem i prostych, kwasów organicznych oraz azotanów. Poziom zawartości suchej masy i kwasu L-askorbinowego w owocach pomidora istotnie zależał od uprawianej odmiany oraz jej współdziałania ze stosowanym podłożem. Najmniej wody w owocach zawierała odmiana Atut F1, a najwięcej kwasu L-askorbinowego – odmiana Terra F1. Owoce z uprawy roślin w ziemi inspektowej nagromadziły więcej suchej masy. Podłoże z ziemi inspektowej, w porównaniu z torfem wysokim, miało również korzystny wpływ na zawartość cukrów i azotanów w owocach pomidora. Średnia zawartość N-NO3 w owocach badanych odmian pomidora była mniejsza od dopuszczalnego poziomu uznanego za szkodliwy dla zdrowia ludzkiego. Podłoże torfowe miało jednak wpływ na zwiększone gromadzenie azotanów w owocach wszystkich odmian. Najmniejszą ich zawartość odnotowano w owocach odmiany Bekas F1.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2008, 13, 2
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of amino acid biostimulators on the size and quality of garlic (Allium sativum L.)
    Autorzy:
    Majkowska-Gadomska, J.
    Mikulewicz, E.
    Jadwisieńczak, K.
    Francke, A.
    Mlyńska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2083759.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    nutritional value
    biometry
    Allium sativum L
    amino acid biostimulators
    Opis:
    A field experiment was conducted in the years 2017-2018 in the area of the Didactic and Experimental Centre, University of Warmia and Mazury in Olsztyn. The experiment was set up in the randomised split block design, in three replicates. The first experimental factor was four winter cultivars of garlic (Allium sativum L.): ‘Arkus’, ‘Harnaś’, ‘Mega’, ‘Ornak’. Within the scope of the second experimental factor, the effect of amino acid biostimulators Calleaf Aminovital and Maximus Amino Protect on the yield and quality of garlic was analysed. The control treatment comprised plots on which only water was applied. The objective of the study was to estimate selected morphological features of bulbs and the content of nutritional components of garlic cultivated with the use of biopreparations. The morphology and the nutritional composition of the edible part of garlic was estimated. Statistically significant impact of the cultivar on bulb mass and horizontal diameter and on the content of L-ascorbic acid and nitrates (V) in the edible part of garlic was demonstrated. Cultivar ‘Ornak’ was characterised by greater bulb mass (64.62 g), vertical and horizontal diameter (4.09 and 4.14 cm), dry matter content (38.0%) and concentration of reducing sugars (1.18 g 100 g–1 fresh matter). Lower bulb mass, height, content of total and reducing sugars and of nitrates (V) were determined in garlic cv. ‘Arkus’. The cultivation of garlic plants with the use of the biostimulators had a significant effect on the number of cloves in a single bulb. The application of Calleaf Aminovital increased their number to an average of 6 cloves×plant–1. Interaction of garlic plants cv. ‘Arkus’ with Calleaf Aminowital significantly reduced the content of nitrates (V) in garlic relative to the remaining cultivation treatments.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2019, 26, 4; 31-38
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies