Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Firaza, Joanna" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Triumphe des Heidentums: Bildende Kunst in Frank Wedekinds "Franziska"
    Autorzy:
    Firaza, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032433.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Frank Wedekind
    myślenie obrazami
    "Franziska"
    cytaty
    obrazy
    archiwum obrazów
    thinking through images
    pictures
    quotes
    picture archive
    Denken in Bildern
    Bildzitate
    Bildarchiv
    Opis:
    Frank Wedekinds ,Denken in Bildern‘ lässt sich im späten Stück Franziska (1911) besonders gut verfolgen. Zum einen manifestiert sich die Visualisierungstendenz in der tableauartigen Szenen-Choreographie, zum anderen in zahlreichen Bildzitaten, mit denen der Autor zum zeitgenössischen Kunstdiskurs Stellung bezieht. Die kunstgeschichtlichen Bezüge umfassen die breite Palette von der Renaissance, über die Präraffaeliten bis zur Kunst der 10er Jahre des 20. Jahrhunderts, womit ein reichhaltiges Bildarchiv mit u.a. Faust-, Helena-, Mignon-, Eva- und Maria-Figurationen eröffnet wird. Die visuellen Zitate fungieren als ein ironisches Korrektiv der christlichen Tradition, womit sich Wedekind als Sensualist in der Nachfolge der Antike profiliert.
    Franka Wedekinda ,myślenie obrazami‘ szczególnie dobrze prześledzić można w jego późnym dramacie Franziska (1911). Tendencja wizualizacyjna przejawia się tu z jednej strony w zdjęciowej choreografii scenicznej, z drugiej w licznych odniesieniach do historii sztuki, poprzez które autor zabiera głos we współczesnym mu dyskursie. Cytaty obejmują szeroki okres od renesansu, poprzez prerafaelitów aż po sztukę współczesną, co otwiera bogate archiwum obrazów z figuracjami Fausta, Heleny, Mignon, Ewy, Maryi i innych. Cytaty optyczne pełnią funkcje ironicznej korekty tradycji chrześcijańskiej, dzięki czemu autor wpisuje się w sensualistyczne dziedzictwo antyku.
    Frank Wedekind’s visual thinking can be studied particularly clearly in his late drama Franziska (1911). The tendency to visualize is on the one hand visible in the tableau-style choreography and on the other – in numerous references to art history, through which the author takes a position in contemporary art discourse. The references range from Renaissance through Pre-Raphaelite painting to contemporary art, opening up a wide archive of images, among them the figures of Faust, Helena, Mignon, Eve, Saint Mary and others. These “optical allusions” form an ironic corrective to the Christian tradition, and allow the author to inscribe his work among the ‘sensualists’ in the heritage of antiquity.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2016; 131-150
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unterwegs mit Andrzej Stasiuk. Fokus: Mitteleuropa
    On the Road with Andrzej Stasiuk. Focus: Central Europe
    Autorzy:
    Firaza, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/578989.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Geopoetics, travel literature, Central Europe, national stereotypes
    Opis:
    Travelling is the passion of the Polish, contemporary writer Andrzej Stasiuk. It is for him a goal in itself but also a point of reference for the definition of his own nation and country facing geopolitical change (My Europe, 2000; Dojczland, 2007; Waiting for the Turk, 2009), which constantly demands to be revised. Travelling serves the writer as a solitary but in the end illusory way of experiencing and capturing the material world in the face of perpetual annihilation. Stasiuk’s nostalgic journeys become a pretext for archiving the transient material world - Europe, which fades in front of our eyes and, by means of the author’s craft, metamorphoses into a myth, and makes the text another testimony of his geopoetics.
    Źródło:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich; 2019, 62, 4; 71-82
    0084-4446
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Rodzajów Literackich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unter der Glasglocke: generationelle Befindlichkeiten in Zoë Jennys "Das Blütenstaubzimmer"
    Autorzy:
    Firaza, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032502.pdf
    Data publikacji:
    2014-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Zoë Jenny
    „Kwietny pył”
    ‚Fräuleinwunder‘
    powieść adolescencyjna
    narracja
    Sylvia Plath
    „Szklany klosz”
    intertekstualność
    „The Pollen Room”
    Fräuleinwunder
    youth novel
    narrative
    „Bell Jarr”
    intertextual approach
    „Das Blütenstaubzimmer”
    ‚Fräuleinwunders‘
    Adoleszenzroman
    Narration
    „Die Glasglocke”
    Intertextualität
    Opis:
    Zoë Jennys Debütroman Das Blütenstaubzimmer (1997) schreibt sich einerseits in die literarische Tendenz des sogenannten ‚Fräuleinwunders‘, andererseits in die Tradition des Adoleszenzromans ein. Als Leistung des Textes ist seine plastische, sinnliche Sprache anzusehen, in der sich die nach innen gekehrte Perspektive der Ich-Erzählerin ausdrückt. Der hier vorgenommene Versuch einer differenzierten Analyse der Poetik des Textes ergibt eine verblüffende Nähe zu Sylvia Plaths autobiographischem Roman Die Glasglocke (1963). Der intertextuelle Ansatz wirft ein Licht auf den latenten Anspruch des Textes, über das Individuelle und Nationale hinauszugehen, sowie auf die universelle Botschaft über gegenwärtige Befindlichkeiten, die dem Text einen tragischen Unterton verleiht.
    Debiutancka powieść Zoë Jenny Kwietny pył (1997, wydanie polskie w tłumaczeniu Reginy Tyszkiewicz, 1999) wpisuje się z jednej strony w tendencję literacką ‚Fräuleinwunder‘, z drugiej w tradycję powieści adolescencyjnej. Na uznanie zasługuje plastyczny, zmysłowy język powieści, w którym wyraża się zwrócona do wewnątrz, pierwszoosobowa perspektywa narracyjna. Podjęta tu próba szczegółowej analizy poetyki tekstu szwajcarskiej autorki wykazała zaskakujące pokrewieństwo do autobiograficznej powieści Sylvii Plath Szklany klosz (1963). Intertekstualne podejście rzuca światło na latentną intencję tekstu wyjścia poza horyzont indywidualny czy narodowy oraz na uniwersalny przekaz na temat współczesnej kondycji jednostki, który nadaje tekstowi wydźwięk tragiczny.
    Das Blütenstaubzimmer, a debut novel by Zoë Jenny published in 1997 (The Pollen Room, 1999, English translation by Elizabeth Gaffney), can be perceived as a book belonging to the ‚Fräuleinwunder‘ and adolescent novel traditions. What should be exceptionally appreciated is the artistic and sensuous language that reflects a looking inward first person narrative perspective. The thorough analysis of the poetics used by the Swiss author surprisingly bears resemblance to The Bell Jar, an autobiographical novel by Sylvia Plath (1963). An inter-textual approach sheds light on the latent intention of the text to go beyond an individual or national level and on the universal message on a contemporary condition of man and its tragic overtones.
    Źródło:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2014; 169-184
    2196-8403
    Pojawia się w:
    Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unbehagen am historischen Erbe: Ingeborg Bachmanns essayistische Schriften der 60er Jahre
    Historical Heritage as a Source of Suffering: Essayistic Writing of Ingeborg Bachmann from the ‘60s
    Autorzy:
    Firaza, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1365183.pdf
    Data publikacji:
    2015-04-21
    Wydawca:
    Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
    Opis:
    Unabhängig von der zu beobachtenden Entwicklungslinie in der Stoffwahl und dem Ideengehalt bieten sich Ingeborg Bachmanns kritische Schriften als Manifestationen des Poetischen in der Tradition von Robert Musils Essayismus. Der Offenheit der Form entspricht die Offenheit der Idee, die sich progressiv über den Text hinaus erstreckt. Das Gleichgewicht von Erkenntnis und Gefühl bewahrend hält die Autorin im Sinne Musils und Adornos an der Dichotomie von Phantasie\Dichtung und Wirklichkeit\Wissen fest. Indem sie auf eine Veränderung des Bewusstseins beim Leser zielt, bleibt sie nach wie vor dem utopischen ‚Möglichkeitssinn’ verpflichtet.
    Independently from the way her choice of subject and ideological content develops, critical writing of Ingeborg Bachmann constitutes a poetic manifestation in the tradition of Robert Musil’s essayism. Openness of the form is parallel with the openness of the idea, which develops and transcends the text. Maintaining the balance between cognition  and feeling the author remains faithful, in the spirit of Musil and Adorno, to the fantasy/poetry and reality/knowledge dichotomies. Changing the state of the  reader’s consciousness she does not give up on the utopian “sense of possibility”.
    Źródło:
    Studia Germanica Gedanensia; 2015, 32; 93-102
    1230-6045
    Pojawia się w:
    Studia Germanica Gedanensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies