Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Felski, Bartosz." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Architektura obwarzanka jako sposób na przyszłość zdegradowanej substancji mieszkaniowej
    Autorzy:
    Felski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408146.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
    Tematy:
    zrównoważony rozwój
    architektura ekologiczna
    zeroenergetyczność
    ekonomia obwarzanka
    ekonomia cyrkularna
    architektura cyrkularna
    cykl życia
    przebudowa
    budynek wielorodzinny
    wielka płyta
    zmiana klimatu
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest próbą przybliżenia złożonej problematyki rehabilitacji zdegradowanej substancji mieszkaniowej drugiej połowy XX wieku. Budynki wielorodzinne z wielkiej płyty, kiedyś realizowane jako zabezpieczenie społecznych potrzeb mieszkańców i instrument niwelowania deficytów mieszkaniowych, obecnie niedoinwestowane, nieremontowane i niefunkcjonalne, stają się elementem wpływającym negatywnie na jakość oraz estetykę dzielnicy. Problem rewitalizacji substandardowej zabudowy wielorodzinnej to zarówno problem społeczny, gospodarczy, ale i środowiskowy, gdyż każde działanie inwestycyjne z zakresu modernizacji wiąże się nieuchronnie ze śladem węglowym i emisją gazów cieplarnianych do atmosfery. Przeanalizowane w artykule studium przypadku przebudowy bloku mieszkalnego w Bordeaux pokazuje jednoznacznie, że działania z zakresu mitygacji zmian klimatu, ale i adaptację do tychże zmian, można przeprowadzić w sposób dyskretny, bez nadmiernej szkody dla środowiska naturalnego, a przy tym w sposób atrakcyjny estetycznie i akceptowalny społecznie. Zdaniem autora takie działania mają znamiona modelu obwarzanka Kate Raworth, dotychczas stosowanego wyłącznie w gospodarce cyrkularnej, a który z powodzeniem można zaimplementować do architektury zrównoważonej i proklimatycznej.
    Źródło:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2023, 23/I; 25-47
    2299-1263
    2353-0987
    Pojawia się w:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Architektura porzucona i jej wpływ na potencjał mitygacyjny wybranych skutków zmian klimatu
    Autorzy:
    Felski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408255.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
    Tematy:
    zrównoważony rozwój
    architektura ekologiczna
    nieużytki
    pustostan
    samowola budowlana
    budynek nieużytkowany
    przyroda nieużytków
    czwarta przyroda
    dziczenie
    zmiana klimatu
    miejska wyspa ciepła
    UHI
    ecospot
    Opis:
    W artykule poruszono wpływ porzuconych i niezainwestowanych terenów miejskich, podlegających naturalnej sukcesji na łagodzenie zmian klimatu. Na podstawie studium przypadku „porzuconej” inwestycji oraz przykładów z zakresu „czwartej przyrody” przeanalizowano potencjał samoistnie tworzących się ecospotów - refugiów przyrody seminaturalnej jako mitygantów miejskiej wyspy ciepła w przestrzeni zurbanizowanej. Potencjał ecospotów, jako elementów przedefiniowujacych negatywnie odbierane nieużytki w pozytywne elementy "przyrody tymczasowej" jest bardzo ważnym aspektem ze względu na potencjalne scenariusze klimatyczne prognozowane przez klimatologów. Zarówno gwałtowne zmiany w obszarze ziemskiego klimatu, które przebudowują priorytety globalnej społeczności, jak również równolegle postępujący kryzys gospodarczy i energetyczny, mogą skutkować coraz częstszymi tąpnięciami na rynku nieruchomości i szerzej, w całym sektorze budowlanym w Polsce i w krajach sąsiednich. Kryzys ten poprzez zaniechanie działań mitygacyjnych i adaptacyjnych może wręcz wpłynąć na zintensyfikowanie zmian klimatu i ich odbioru. Z tego względu, prowadzone badania nad zależnościami porzuconej architektury i natury rozwijającej się samoistnie są zdaniem autora istotne w kontekście przyszłości współczesnych miast.
    Źródło:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2022, 22/II; 11-33
    2299-1263
    2353-0987
    Pojawia się w:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Autonomiczne mikrodomy jako instrument mitygacji problemów związanych z migracją klimatyczną – diagnoza szans i zagrożeń dla przestrzeni antropogenicznej
    Autonomous tinyhouses as an instrument of mitigation of problems related to climate migration – diagnosis of opportunities and threats to anthropogenic space
    Autorzy:
    Felski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/128704.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    PWB MEDIA Zdziebłowski
    Tematy:
    migracja klimatyczna
    architektura kryzysowa
    mikrodom autonomiczny
    przestrzeń antropogeniczna
    climate migration
    crisis architecture
    autonomous microdome
    anthropogenic space
    Opis:
    Niemal w każdym zakątku na świecie rozpoczyna się walka ze zmianami klimatu, a zaangażowanie lokalnych społeczności w ratowanie środowiska naturalnego widocznie rośnie. O ile stan środowiska jest częścią toczącej się obecnie naukowej debaty, a jego wpływ na cywilizację jest szeroko opisywany, o tyle pomijane są zupełnie kwestie uchodźctwa klimatycznego, ważne ze względu na funkcjonowanie w przyszłości miast obciążonych dodatkową liczbą nowych użytkowników. Należy zwrócić uwagę, że ruchy migracyjne, z którymi borykała się Europa w ostatnich latach, miały charakter krótkotrwały w ujęciu urbanistyki i specyfiki miast. Prognozowane migracje klimatyczne będą natomiast czynnikiem generującym transformację przestrzeni o charakterze stałym, co oznacza, że przedefiniowaniu powinna ulec polityka przestrzenna. Celem artykułu jest zdefiniowanie potencjalnych zagrożeń w funkcjonowaniu tkanki miejskiej związanych z prognozowanymi migracjami klimatycznymi i pokazanie potencjalnego rozwiązania w postaci mikrodomów, mając na uwadze fakt, że już obecnie zdolność do kompensacji skutków zdarzeń ekstremalnych w wielu miastach ma charakter raczej potencjalny niż faktyczny.
    In many places of the world, the fight against climate change begins. The involvement of local communities in saving the environment is growing. While the state of the natural environment is part of the scientific debate, and its impact on civilization is widely described, the issues of climate refugees are completely ignored, important due to the future functioning of cities burdened with additional new users. Such movements faced by Europe in recent years were short-lived in terms of urban planning. The forecasted climate migrations will be a factor generating the transformation of space, which means that spatial policy should be redefined. The aim of the article is to define the potential threats in the functioning of the urban tissue related to the forecasted climate migrations and showing a potential solution in the form of microdomes, bearing in mind the fact that the ability to compensate for the effects of extreme events in many cities is already potential rather than actual.
    Źródło:
    Builder; 2020, 24, 6; 54-57
    1896-0642
    Pojawia się w:
    Builder
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wybrane zagadnienia rewitalizacji i adaptacji do zmian klimatu tradycyjnej architektury wiejskiej
    Case studies on revitalization and adaptation to climate changes of traditional rural architecture
    Autorzy:
    Felski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2092676.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
    Tematy:
    rewitalizacja
    architektura ekologiczna
    architektura gliniana
    kryzys klimatyczny
    ślad węglowy
    dziedzictwo
    architektura historyczna
    revitalization
    ecological architecture
    clay architecture
    climate crisis
    carbon footprint
    heritage
    historical architecture
    Opis:
    Artykuł jest próbą weryfikacji sposobu postrzegania architektury jako elementu statycznego w funkcji czasu, a w szerszym ujęciu - starzenia się architektury. Czas jako zmienna w architekturze i jego wpływu na bilans środowiskowy przedsięwzięcia jest problemem ogólnie znanym, tym niemniej bardzo rzadko poruszanym w kontekście architektury tradycyjnej. Historycznie czas był elementem „przeźroczystym” w ujęciu architektonicznym (nie dostrzegano jego wpływu, dopóki obiekt nie zestarzał się na tyle, że uległ awarii). Współcześnie czynnik czasu jest świadomie brany pod uwagę, jako element determinujący opłacalność i wykonalność inwestycji; inwestycję projektuje się na konkretny okres użytkowania traktując wymiar czasowy jako równoprawny z wymiarami przestrzennymi i symbolicznymi. Mając to na uwadze architekci i użytkownicy budynków świadomie traktują czas jako jeden z czynników determinujących i definiujących współczesną architekturę, będącą elementem przestrzeni antropogenicznej. Pozwala to podjąć próbę traktowania architektury jako elementu „elastycznego” względem dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości warunkowanej między innymi postępującymi zmianami klimatycznymi. Zdaniem autora istotne jest przeanalizowanie wpływu czasu na techniczne aspekty istniejącej architektury tradycyjnej, przy wznoszeniu której czynnik ten pierwotnie nie był uwzględniany. Architektura historyczna to architektura cenna pod wieloma względami, a do tego obłożona rygorem konserwacji zabytków, gdzie doprowadzenie do adekwatności pod względem wymagań energetycznych i klimaadaptacyjnych jest często bardzo skomplikowane; obecny stan rozchwiania klimatycznego, będącego konsekwencją postępujących zmian klimatu pokazuje zdaniem autora, że problem adaptacji tradycyjnej architektury wernakularnej do „nowej, cieplarnianej” rzeczywistości jest tematem ważnym, choć w nauce praktycznie nieporuszanym. Opisane w ramach studium przypadku działania z zakresu remontu i przebudowy historycznej, dziewiętnastowiecznej zabudowy mieszkaniowej pokazują zdaniem autora, że przy precyzyjnym i właściwym stosowaniu technik możliwe jest prowadzenie inwestycji w sposób wrażliwy na kwestie poszanowania dziedzictwa kulturowego i aspekty piękna w przestrzeni zurbanizowanej, jednocześnie w sposób adekwatny do współczesnych potrzeb z zakresu działań adaptacyjnych do zmian klimatycznych, uwzględniając przy tym cały cykl życia budynku w celu minimalizacji śladu węglowego inwestycji.
    The article is an attempt to verify the perception of architecture as a static element as a function of time, and more broadly - the aging of architecture. Time as a variable in architecture and its impact on the environmental balance of the project is a generally known problem, but very rarely raised in the context of historical architecture.The article consciously addresses the aging of traditional architecture. Historically, time was an element "transparent" in architectural terms (its influence was not noticed until the object was so old that it failed). Nowadays, the time factor is consciously taken into account as an element determining the profitability and feasibility of an investment; the investment is designed for a specific period of use, treating the time dimension as equal to the spatial and symbolic dimensions. With this in mind, architects and building users consciously treat time as one of the determinants and defining factors of contemporary architecture that is an element of anthropogenic space. This is important because it allows for an attempt to treat architecture as a "flexible" element in relation to the dynamically changing reality conditioned, inter alia, by the progressing climate change. According to the author, it is important to analyze the influence of time on the technical aspects of the existing traditional architecture, in the construction of which this factor was originally not taken into account. Historical architecture is an architecture that is valuable in many respects, and is also subject to the rigor of monument conservation, where achieving adequacy in terms of energy and climate-adaptation requirements is often very complicated; According to the author, the current state of climatic instability resulting from progressive climate change shows that the problem of adapting traditional vernacular architecture to the "new, greenhouse" reality is an important topic, although practically unaffected by science.The activities in the field of renovation and historical reconstruction of the 19th-century housing described in the case study show, in the author's opinion, that with the precise and proper use of techniques, it is possible to conduct investments in a way that is sensitive to the issues of respecting cultural heritage and aspects of beauty in urbanized space, and at the same time in an adequate manner. to modern needs in the field of adaptation to climate change, taking into account the entire life cycle of the building in order to minimize the carbon footprint of the investment.
    Źródło:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2021, 19/I; 9-35
    2299-1263
    2353-0987
    Pojawia się w:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    EFEKTYWNOŚĆ ENERGETYCZNA A CYKL ŻYCIA BUDYNKU W KONTEKŚCIE DZIAŁAŃ MITYGACYJNYCH WOBEC ZMIAN KLIMATYCZNYCH. STUDIUM PRZYPADKU NA PRZYKŁADZIE BUDYNKU PRZEDSZKOLA WE WSI SIERAKOWICE
    ENERGY EFFICIENCY AND THE BUILDING CYCLE OF THE BUILDING IN THE CONTEXT OF MITIGATION ACTIONS AGAINST CLIMATE CHANGE. CASE STUDY ON THE EXAMPLE OF THE KINDERGARTEN BUILDING IN SIERAKOWICE VILLAGE
    Autorzy:
    Felski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/441799.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
    Tematy:
    zrównoważony rozwój
    architektura ekologiczna
    zeroenergetyczność
    panele słoneczne
    turbiny wiatrowe
    sustainable development
    ecological architecture
    zero energy
    photovoltaic
    panels
    wind turbine
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest próbą przybliżenia złożonej problematyki efektywności energetycznej w kwestii projektowania architektonicznego, co przedstawione zostało na podstawie studium przypadku – inwestycji przedszkola publicznego we wsi Sierakowice. Budynek zrealizowany został w technologii szkieletowej, gdzie ideą projektu była minimalizacja jego wpływu na środowisko naturalne. Obiekt wyposażony jest w szereg urządzeń służących pozyskaniu energii odnawialnej (panele fotowoltaiczne, turbiny wiatrowe, pompy ciepła i wymiennik gruntowy). Przeanalizowane w artykule dane pokazują zdaniem autora, że bilans energetyczny nie jest (jak się dotychczas zwyczajowo przyjmowało) wyłącznie kwestią efektywności urządzeń produkujących energię oraz konsumpcji energii w fazie użytkowania. W treści artykułu starano się wykazać, że wspomniana efektywność to raczej suma energii powstałych i zużytych w fazie użytkowania, ale również w fazie produkcji materiałów, realizacji budynku i jego utylizacji. O ile w tych okresach funkcjonowania budynku mamy do czynienia w przeważającej większości ze zużywaniem energii (bilans ujemny), o tyle w fazie użytkowania energia może być produkowana. W tym kontekście może ulegać zmianom zależnym od ilości wyprodukowanej energii i zmiennej efektywności zastosowanych urządzeń. Wnioskiem z przedstawionych badań jest zatem stwierdzenie, że efektywność energetyczna budynk jest funkcją zmienną w czasie, a co za tym idzie w prosty sposób można zrealizować budynek o zerowym zużyciu energii w ujęciu holistycznym. To natomiast może posłużyć jako instrument mitygujący zmiany klimatyczne w aspekcie zarówno lokalnym, jak i globalnym, mając na uwadze, że przedmiotowy bilans jest ściśle powiązany ze śladem CO2.
    This article is an attempt to present the complex issue of energy efficiency in the field of architectural design, which was presented on the basis of a case study – a kindergarten in the village of Sierakowice. The building was built in wooden technology and equipped with a number of devices for obtaining renewable energy (photovoltaic panels, wind turbines, heat pumps and ground heat exchangers) and to minimize its impact on the natural environment. The data analyzed and published in the article, in the author's opinion shows that the energy balance is not only the issue of the efficiency of energy producing devices and energy consumption in the use phase. The content of the paper attempts to show that efficiency is rather the sum of energy generated and consumed in the use phase, but also in the phase of materials production, building implementation and its utilization. While in these periods of time we deal mostly with the consumption of energy (negative balance), in the phase of use, energy can be also produced. In this context, it can be assumed that the energy balance is not constant for a specific investment; it may change depending on the amount of energy produced and the variable efficiency of the devices used. The conclusion from the presented research is therefore the statement that the energy efficiency of the building is a variable function over time, and consequently, a building with zero energy consumption in a holistic approach can be easily implemented.
    Źródło:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2018, 14/II; 43-57
    2299-1263
    2353-0987
    Pojawia się w:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Estetyka i efektywność w polskiej przestrzeni architektonicznej w aspekcie instalacji solarnych i fotowoltaicznych
    Aesthetics and Efficiency in the Polish Architectural Spaces in the Aspect of Solar and Photovoltaic Installations
    Autorzy:
    Felski, Bartosz
    Pęczek, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2021090.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Architectural aesthetics
    energy efficiency in architecture
    PV panels
    solar panel
    Źródło:
    Studia komitetu przestrzennego zagospodarowania kraju PAN; 2018, 187; 284-293
    0079-3507
    Pojawia się w:
    Studia komitetu przestrzennego zagospodarowania kraju PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ZIELEŃ W PRZESTRZENI ANTROPOGENICZNEJ JAKO ELEMENT POPRAWY ATRAKCYJNOŚCI SPOŁECZNEJ I EFEKTYWNOŚĆ KLIMATYCZNEJ MIASTA
    GREENERY IN ANTHROPOGENIC SPACE AS A PART OF IMPROVEMENT OF SOCIAL ATTRACTIVENESS AND CLIMATE EFFICIENCY OF CITIES
    Autorzy:
    Kus, Małgorzata
    Felski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/441492.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
    Tematy:
    zrównoważony rozwój
    architektura ekologiczna
    zielone dachy
    zielone ściany
    ogrody wertykalne
    sustainable development
    ecological architecture
    green roofs
    green walls
    vertical garden
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest próbą udowodnienia tezy, że zieleń jest niezwykle ważnym i pełnoprawnym elementem budowania struktury przestrzeni zurbanizowanej. Z jednej strony pełni rolę społeczną, podnosząc atrakcyjność obszaru i działając dobroczynnie na mieszkańców, z drugiej zaś – wpływa na poprawę efektywności klimatycznej miasta. O ile świadome stosowanie zieleni jako instrumentu mitygacji zmian klimatu nie jest działaniem do końca zdiagnozowanym w aspekcie opinii społecznej, o tyle jej zdrowotny aspekt w architekturze i urbanistyce jest powszechnie akceptowany, aprobowany i odbierany pozytywnie. Wykorzystanie tego faktu pozwoliłoby na zbudowanie spójnego systemu zieleni miejskiej, która nie zajmując cennych obszarów inwestycyjnych, wpływałaby na poprawę dobrostanu mieszkańców, a jednocześnie pozytywnie oddziaływałaby na klimat w skali lokalnej. Ponadto znacząco przyczyniłaby się do stworzenia sieci korytarzy ekologicznych i przestrzeni stymulujących rozwój bioróżnorodności Opisane studia przypadków pozwolą zdaniem autorów na lepsze zrozumienie zależności pomiędzy architekturą i naturą we współczesnym mieście, ale również w szerszym kontekście – pomiędzy popytem na przestrzenie urbanistyczne zbudowane z materii ożywionej i akceptowalnością stosowania elementów zielonych jako instrumentów do (samo)regulacji klimatu miasta.
    This article is an attempt to approximate the thesis that greenery as an element of creating the city's structure is a full-fledged element of urbanized space. Its role is twofold; on the one hand, it plays a social role, increasing the attractiveness of the city and acting charitable for the residents, and on the other hand, it is an element of improving the city's climate efficiency in the context of the ongoing climate change. While the conscious use of greenery as an instrument of mitigation of climate change is not a fully diagnosed in the social aspect, the emphasis on the health aspect of greenery in architecture and urbanism is widely accepted and received positively. This would allow to build a cohesive urban greenery system and this should be focused on, i.e. using green as an instrument to improve the well-being of residents, use it as an instrument to improve the local climate. The effects of such activities would be the creation of a network of ecological corridors and spaces stimulating the development of biodiversity, and this would result in the creation of a set of instruments diminish the adverse climatic changes in cities mentioned at the beginning. The described case studies will allow us to understand the relationship between architecture and nature in the contemporary city, but also in a broader context – between the demand for urban spaces built of lively matter and the acceptability of using green elements as instruments for better (self)regulation of the city's climate.
    Źródło:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2018, 14/II; 81-98
    2299-1263
    2353-0987
    Pojawia się w:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Technologie VR w nauczaniu projektowania uniwersalnego
    Autorzy:
    Kostrzewa, Katarzyna
    Felski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28408148.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Sopocka Akademia Nauk Stosowanych
    Tematy:
    projektowanie uniwersalne
    projektowanie inkluzywne
    VR
    nowe technologie
    niepełnosprawność
    zmysł
    makieta 3d
    wirtualna rzeczywistość
    symulator
    symulator niepełnosprawności
    Opis:
    Myślenie o osobach z niepełnosprawnościami wśród osób zawodowo zajmujących się projektowaniem architektonicznym zauważalne jest już od dłuższego czasu. Nie można się jednak oprzeć smutnej konkluzji, że działania te są bardzo często raczej formalne niż faktyczne; większość z nich ma charakter tworzenia substytutu sprawności poprzez generowanie usprawnień w środowisku zabudowanym, a nie stricte eliminacji samych barier. Takie działania, choć usprawniają funkcjonowanie osób z niepełnosprawnościami, to powodują również ich stygmatyzację, na co zwraca zresztą uwagę wielu badaczy. Dynamiczny postęp medycyny, skutkujący znaczącym wzrostem długości życia oraz dostępność narzędzi do skutecznej aktywizacji osób starszych i osób z niepełnosprawnościami powoduje, że wyraźnie rysuje się potrzeba pilnych zmian w przestrzeni zurbanizowanej, które skutkowałyby traktowaniem niepełnosprawności szerzej i pełniej niż dotychczas. Niepełnosprawność to nie tylko dysfunkcje i ich minimalizacja (czy też gorzej – marginalizacja), to raczej filozofia równoprawności w różnorodności, natomiast projektowanie uniwersalne to jedno z podstawowych narzędzi wdrożenia tej doktryny. Niniejszy artykuł to opis eksperymentu przeprowadzonego z użyciem symulatorów wirtualnej rzeczywistości, którego efektem było uzyskanie nowych możliwości odbioru przestrzeni tak, jak odbierają ją osoby z różnymi dysfunkcjami - z użyciem zmysłów, które w praktyce projektowej nie były dotąd tak oczywiste i powszechnie stosowane. Eksperyment przeprowadzono w trakcie roku akademickiego 2022/2023 na grupie studentów pierwszego semestru (około 30 osób) na kierunkach architektury i architektury krajobrazu Sopockiej Akademii Nauk Stosowanych. Była to, zdaniem autorów, udana próba poszerzenia horyzontu interpretacji przestrzeni jako obszaru dostępnego nie tylko dla osób w pełni sprawnych, ale w myśl założeń projektowania uniwersalnego - dla wszystkich potencjalnych użytkowników. Przeprowadzony eksperyment z użyciem symulacji niepełnosprawności w technologii VR pozwolił uczestnikom przedmiotowego eksperymentu zrozumieć specyfikę poszczególnych dysfunkcji i zweryfikować poprawność oraz zasadność stosowanych w mapach barier rozwiązań. Zintegrowane wykorzystanie symulatorów niepełnosprawności sensorycznych i motorycznych uzmysłowiło uczestnikom, że dopiero kompleksowe i komplementarne rozwiązania mitygujące bariery w przestrzeni zabudowanej będą skutecznym narzędziem stymulującym działania inkluzywne.
    Źródło:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo; 2023, 23/I; 49-69
    2299-1263
    2353-0987
    Pojawia się w:
    Przestrzeń, Ekonomia, Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies