Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ercişli, S." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 28
Tytuł:
The effects of different pruning treatments on the growth, fruit quality and yield of 'Hacihaliloglu' apricot
Wpływ różnych zabiegów cięcia na wzrost, jakość i plon owoców moreli ‘Hacihaliloglu’
Autorzy:
Naim Demirtas, M.
Bolat, I.
Ercisli, S.
Ikinci, A.
Olmez, H.A.
Sahin, M.
Altindag, M.
Celik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11541916.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
pruning treatment
plant cultivar
plant growth
fruit quality
fruit yield
Hacihaliloglu cultivar
apricot
Prunus armeniaca
summer pruning
winter pruning
pomology
Turkey
Opis:
This study was conducted in Malatya, between 1999 and 2003, and the region's most important dried apricot variety, Hacihaliloglu was used as material. In the study, the effect of 5 different combined or alone pruning treatments on the growth, fruit quality and yield characteristics were determined in comparison with non-pruned trees. Pruning treatments in different periods did not statistically affect phenological features and fruit dimensions but strongly affected total soluble solid and fruit firmness of Hacihaliloglu apricot cultivar. The highest average yield considering trunk cross-sectional area was obtained as 0.34 kg·cm-2 from pre-harvest summer pruning treatment and the highest share of flower bud was observed as 68.29% in pre-harvest summer+winter pruning treatment. Pruning applications significantly affected both shoot diameter and length. The highest shoot diameter and length were obtained from pre-harvest summer+winter pruning application as 8.52 mm and 77.84 cm, respectively. The highest leaf area was determined as 39.43 cm2 in post harvest pruning treatment.
Badanie przeprowadzono w miejscowości Malatya w latach 1999–2003 na najważniejszej w regionie odmianie moreli do suszenia, Hacihaliloglu. W badaniu określono wpływ 5 różnych zabiegów cięcia na wzrost, jakość owoców oraz plonowanie w porównaniu z drzewami nieprzycinanymi. Zabiegi cięcia w różnych okresach nie wpłynęły w sposób istotny na cechy fenologiczne ani rozmiary owoców, natomiast wywarły silny wpływ na zawartość ekstraktu w soku oraz jędrność owoców moreli odmiany Hacihaliloglu. Najwyższy średni plon, 0,34 kg·cm-2 przy uwzględnieniu powierzchni przekroju poprzecznego pnia osiągnięto przy letnim przycinaniu po zbiorze owoców, a największy udział pąków – 68,29%, – zaobserwowano przy przedzbiorczym zabiegu cięcia lato+zima. Zastosowanie cięcia istotnie wpłynęło zarówno na średnicę pędów jak i ich długość. Największą średnicę i długość pędów, odpowiednio 8,52 mm i 77,84 cm, otrzymano stosując przedzbiorcze cięcie lato+zima. Największą powierzchnię liścia, 39,43 cm2 uzyskano przy pozbiorczym zabiegu cięcia.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2010, 09, 4; 183-192
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effects of AVG and GA3 treatments on pistillate (female) flower abortion in „Sebin” walnut cultivar
Efekty zabiegów AVG i GA3 na proces opadania kwiatów żeńskich u orzecha odmiany 'Sebin'
Autorzy:
Akca, Y.
Ozgen, M.
Erturk, U.
Ercisli, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542393.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Pistillate flower abortion (PFA) in walnuts is defined as the drop of female flowers with or without pedicles within 10–15 days after flowering. This situation is commonly observed in some walnut cultivars causes dramatic yield losses. ‘Şebin’ is a popular walnut cultivar among farmers in Turkey due to the quality of its fruit, yield and ease of marketability. However, in some orchards, established with this cultivar, has a fruitlessness problem. In the present study, the effects of Aminoethoxyvinylglycine (AVG, the commercial brand name is ReTain) (0, 62.5 and 125 ppm doses) and AVG plus GA3 (45, 135 and 270 ppm doses) treatments to prevent abortion in cv. ‘Şebin’ were investigated. The experiments were conducted in two different ecologies. The treatments were carried out just before the receptivity period of female flowers of cv. ‘Şebin’. The results showed that, the female flower abortion ratio of ‘Şebin’ walnut cultivar were 87.78% in Tokat ecology and 77.78% in Niksar ecology. The fruit set ratio by 125 ppm AVG treatment was determined to be 60.89% for Niksar and 57.56% for Tokat ecological conditions. The highest fruit set was obtained from 125 ppm AVG combined 270 ppm GA3 treatment and this ratio was determined to be 93.89% for Niksar ecological conditions whereas it was determined to be 83.33% for Tokat ecological conditions. As a result, it was found that AVG alone or in combination with GA3 is effective treatments in reducing female flower abortion for ‘Şebin’ walnut cultivar.
Opadanie kwiatów żeńskich u orzechów określa się jako spadanie żeńskich kwiatów z szypułkami lub bez, w ciągu 10–15 dni po kwitnieniu. Zjawisko to, powszechnie obserwowane u pewnych odmian orzecha, powoduje znaczne straty w plonie. ‘Şebin’ jest popularną odmianą orzecha wśród farmerów w Turcji ze względu na jej owoce, plon oraz łatwość sprzedaży. Jednak niektóre sady założone z tą odmianą mają problem braku owoców. Niniejsze badanie określa wpływ zabiegów aminoetoksywinyloglicyną (AVG, nazwa handlowa ReTain) (w dawkach 0, 62,5 i 125 ppm) oraz AVG plus GA3 (dawki 45, 135 oraz 270 ppm) stosowanych, aby zapobiec opadaniu. Doświadczenia przeprowadzono w dwóch różnych lokalizacjach. Zabiegi przeprowadzono tuż przed okresem receptywności żeńskich kwiatów odmiany ‘Şebin’. Wyniki pokazały, że wskaźnik opadania kwiatów odmiany ‘Şebin’ wynosił 87,78% w uprawie w Tokat oraz 77,78% w uprawie w Niksar. Współczynnik zawiązanych kwiatów pod wpływem zabiegu 125 ppm AVG określono jako 60,89% dla Niksar oraz 57,56% dla ekologicznych warunków Tokat. Najwięcej zawiązanych kwiatów osiągnięto przy zabiegu 125 ppm AVG w połączeniu z 270 ppm GA3: 93,89% dla warunków ekologicznych Niksar oraz 83,33% dla warunków ekologicznych Tokat. W rezultacie stwierdzono, że sam AVG lub w kombinacji z GA3 jest efektywnych zabiegiem ograniczającym spadanie kwiatów dla odmiany orzecha ‘Şebin’.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 4; 179-185
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The effect of simultaneous application of nitrogen and copper on yield and steroidal sapogenin production in Trigonella foenum graecum L.
Autorzy:
Shams, M.
Haghighi, B.
Yildirim, E.
Rabiei, V.
Ercisli, S.
Masiha, S.
Golchin, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11855202.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Diosgenin (a steroidal saponin of fenugreek) has long been used as a raw substance for the manufacturing of steroid drugs. In order to evaluate the nutritional effect of different nitrogen (0, 50, 100, 150 and 200 kg ha-1) and copper (0, 10, 20 and 30 kg ha-1) doses on the diosgenin content, growth and yield of fenugreek (var. Ardestan), an experiment was carried out in a factorial arrangement based on complete randomized block design. The diosgenin content in the plant was monitored by a high performance liquid chromatography. Lower doses of copper increased yield, yield component and diosgenin content, but its higher level (30 kg ha-1) had negative effects on the plant yield. The simultaneous application of nitrogen and copper ameliorate the diosgenin production, yield and yield component. The result obtained from correlation and stepwise regression analysis showed that traits such as leaf area index, pods number per plant, and dry weight have significantly direct relation to diosgenin production levels in plants, while dry weight has the highest effect on diosgenin production compared to other traits. According the results, we also can conclude that nitrogen application can decrease copper toxicity in fenugreek in the contaminated soils.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2017, 16, 3; 3-11
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The determination of antioxidant capacities and chemical properties of rosa (Rosa damascena Mill.) products
Autorzy:
Sengui, M.
Sener, D.
Ercisli, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11855241.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Some chemical properties, anthocyanin and total phenolic content and antioxidant capacity of some rosa products namely petals, syrups, jams and leavens were determined. Antimicrobial activities of rose petals and rosa leavens were also investigated. Total dry matter, total soluble solids, ash, pH, titratable acidity, reducing sugar, sucrose, total sugar, color (L, a, b), total phenolic content, antioxidant capacity (β-caroten bleaching method, DPPH free radical-scavenging activity (IC50), TEAC, (IC50)) of rosa petals were determined as 18.43%; 10.35%; 0.90%; 5.30; 0.99%; 4.66 g·100 g–1; 1.72 g·100 g–1; 6.38 g·100 g–1; 38.98; +17.3; –3.44; 481.54 μg GAE·mg–1 sample; 88.6%; 0.97 µg·ml–1; 9.36 µg·ml–1, respectively. Rosa petals and leavens extracts showed significant antimicrobial activity against Acinetobacter lwoffii, Bacillus cereus, Proteus mirabilis GM 2644, Staphylococcus aureus ATCC 29213, Streptococcus mutans ATCC 35668 and Yersinia enterocolitica. In rosa leaven, the sample types were found effective significantly (p < 0.01) on total dry matter, total soluble solids, ash, titratable acidity, pH; L and b values; total anthocyanin content, total phenolic content and antioxidant capacity. In rosa syrup, the sample types were found effective significantly (p < 0.01) on total dry matter, total soluble solids, pH, titratable acidity, L, a, b, total phenolic content and antioxidant capacity. In rosa jam, the sample types were found effective significantly (p < 0.01) on total dry matter, total soluble solids, ash, titratable acidity, pH, total sugar, sucrose, reducing sugar, HMF, a value, total phenolic content and antioxidant capacity.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2017, 16, 4; 63-72
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some physical properties of pomegranate cv. Eksinar
Autorzy:
Celik, A
Ercisli, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25105.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
physical property
pomegranate
Eksinar cultivar
Punica granatum
porosity
surface area
fruit mass
fruit volume
skin colour
Źródło:
International Agrophysics; 2009, 23, 3; 295-298
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selection of superior persian walnut (Juglans regia L.) from seedling origin in Turkey
Selekcja najlepszych genotypów orzecha włoskiego (Juglans regia L.) z siewek pochodzących z Turcji
Autorzy:
Akca, Y.
Bilgen, Y.
Ercisli, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543147.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
There are seed propagated walnut (Juglans regia L.) populations with the vast genetic variation in different part of Turkey. There are also lots of monoecious and dichogamous genotypes in Turkey due to continuing sexual propagation. This study was conducted to determine genetic variability and to select superior walnut genotypes within seedling population grown in Kemah district in Eastern Anatolia during 2009–2012. In the study over 25.000 walnut trees were examined with high heterozygosis from point of yield (lateral fruitfulness), tolerance to anthracnose, bacterial blight and nut quality parameters. The ratio of lateral fruitfulness of selected genotypes was ranged from 50 to 80%. Leafing time in selected genotypes are found medium group according to international well-known ‘Franquette’ cultivar that is late leafing characteristic. Nut weight, length, diameter (at suture) and shell thickness varied from 11.18 to 15.20 g, 32.55 to 36.62 mm, 31.58 to 36.15 mm and 1.11 to 2.33 mm, respectively. Kernel weight and percentage varied from 6.14 g to 8.00 g and 47.08 to 58.57%. Kernel fat and protein content were between 55.18 to 65.70% and 14.70 to 20.10%, respectively.
W różnych częściach Turcji istnieją populacje orzecha włoskiego (Juglans regia L.) rozmnażane z nasion o dużej różnorodności genetycznej oraz wiele monoecyjnych i dychotomicznych genotypów, co jest efektem ciągłego rozmnażania płciowego. Badanie przeprowadzono w celu określenia różnorodności genetycznej oraz wyselekcjonowania genotypów orzecha włoskiego w populacji siewek hodowanych w rejonie Kemach we Wschodniej Antolii w latach 2009–2012. Zbadano ponad 25 000 drzew orzecha o wysokiej heterozji pod kątem wydawania plonu (boczne owocowanie), tolerancji na antraknozę, bakteryjną plamistość oraz parametrów jakości. Wskaźnik bocznego owocowania u wybranych genotypów wynosił od 50 do 80%. Czas tworzenia liści w wybranych genotypach jest średni w stosunku do dobrze znanej odmiany ‘Franquette’. Masa, długość i średnica (na spojeniu) orzecha wahała się odpowiednio od 11,18 do 15,20 g, od 32,55 do 36,62 mm, od 31,58 do 36,15 mm oraz od 1,11 do 2,33 mm. Masa i proporcje jądra wynosiły od 6,14 g do 8,00 g oraz od 47,08 do 58,57%. Zawartość tłuszczu i białka w jądrze wynosiły odpowiednio od 55,18 do 65,70% oraz od 14,70 do 20,10%.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 3; 103-114
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selection of promising walnut genotypes (Juglans regia L.) from Inner Anatolia
Selekcja obiecujących genotypów orzecha włoskiego (Juglans regia L.) ze środkowej Anatolii
Autorzy:
Keles, H.
Akca, Y.
Ercisli, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542913.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
biodiversity
fruit quality
genetic resource
selection
walnut
genotype
Juglans regia
Inner Anatolia region
Opis:
Turkey is one of the most important walnut producers in the world. The aim of this study to select superior walnut genotypes among the walnut seedling populations naturally grown in Gumushacikoy district of Amasya province located in Inner Anatolia between 2010–2011 years. In the study, a large number walnut genotypes in Inner Anatolia were screened according to selection criteria and after evaluation twenty promising walnut genotypes were selected as cultivar candidate among genotypes. The average fruit weights, kernel weights and kernel ratios were ranged from 8.93 to 13.92 g, 4.62 to 7.36 g and 47.80 to 58.98% among twenty promising walnut genotypes, respectively. Measurements of fruit dimensions showed that the average fruit length, width and heights were found between 42.80–29.97 mm; 25.73–34.77 mm and 28.86–33.85 mm, respectively. Considering 20 promising walnut selections, 11, 5 and 4 genotypes had been found protandry, protogyny and homogamy. The chemical analyses showed that protein, crude oil and ash contents of selected twenty walnut genotypes were between 13.75–19.69%; 44.08– 70.81% and 1.53–2.15%, respectively.
Turcja jest jednym z najważniejszych producentów orzecha włoskiego. Celem niniejszego opracowania jest wybór najlepszych genotypów orzecha spośród populacji sadzonek orzecha hodowanych w latach 2010–2011 w naturalnych warunkach w rejonie Gumushacikoy w prowincji Amasya położonej w środkowej Anatolii. Przebadano dużą liczbę genotypów orzecha w środkowej Anatolii według kryteriów selekcji. Po ocenie wybrano dwadzieścia obiecujących genotypów orzecha jako propozycje odmian. średnia waga owocu, waga jądra oraz proporcja jądra orzecha dwudziestu obiecujących genotypów orzecha wahaáy się odpowiednio w granicach 8,93–13,92 g, 4,62–7,36 g oraz 47,80–58,98%. Pomiary rozmiarów orzecha wykazały, że przeciętna długość, szerokość oraz wysokość wynosiły odpowiednio 42,80–29,97 mm; 25,73–34,77 mm oraz 28,86– –33,85 mm. Biorąc pod uwagę 20 obiecujących genotypów, 11, 5 oraz 4 genotyp zaliczono do protandrii, protoginii oraz homogamii. Analizy chemiczne wykazały, że zawartość białka, oleju oraz popiołu w wybranych dwudziestu genotypach orzecha włoskiego wynosiła odpowiednio między 13,75–19,69%, 44,08–70,81% oraz 1,53–2,15%.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 3; 167-175
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phytochemical profiles of wild grown blackberry and mulberry in Turkey
Fitochemiczny profil dzikiej czarnej jagody i morwy w Turcji
Autorzy:
Akin, M.
Eyduran, S.P.
Ercisli, S.
Yilmaz, I.
Cakir, O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543357.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Blackberry and mulberry are main berry crops grown in Black Sea region mostly in humid shade forest areas and its important for local people’s diet and also important for the maintenance of their health and prevention of disease. Present study aimed to determine the content of vitamin C, organic acids (citric acid, tartaric acid, oxalic acid, malic acid, succinic acid, fumaric acid), sugars (glucose and fructose) and phenolic compounds (catechin, rutin, quercetin, chlorogenic acid, ferulic acid, o-coumaric acid, p-coumaric acid, caffeic acid, syringic acid, vanillic acid, and gallic acid), as well as antioxidant capacity (Trolox Equivalent Antioxi-dant Capacity, TEAC assay) in the wild grown blackberry and mulberry fruit. Among phenolic acids, chlorogenic acid was the predominant for all wild grown blackberries, white and black mulberries. The presence of oxalic acid was only detected in the wild blackberry genotype. As a result, the phytochemical recognition of the wild grown blackberry, black and white mulberries might contribute to forthcoming investigations for developing the efficiency of food industry.
Czarna jagoda i morwa należą do głównych owoców jagodowych uprawia-nych w rejonie Morza Czarnego w wilgotnych cienistych obszarach. Są one też ważne w diecie lokalnych mieszkańców, dla utrzymania zdrowia oraz zapobiegania chorobom. Celem niniejszego badania jest określenie zawartości witaminy C, kwasów organicznych (cytrynowego, winowego, szczawiowego, jabłkowego, bursztynowego, fumarowego), cukrów (glukozy i fruktozy), związków fenolowych (katechiny, rutyny, kwercetyny, kwasów: chlorogenowego, ferulowego, o-kumarowego, p-kumarowego, kawowego, syryngowego, wanilinowego i galusowego), a także pojemności antyoksydacyjnej (pojemnośćprzeciwutleniająca wyrażona w równoważnikach, test TEAC) w owocach dziko rosnącej czarnej jagody i morwy. Dominującym kwasem wśród kwasów fenolowych dla wszystkich uprawianych czarnych jagód oraz białej i czarnej morwy był kwas chlorogenowy. Obecność kwasu szczawiowego była wykryta tylko w genotypie dzikiej czarnej jagody. Fitochemiczna analiza dziko rosnącej czarnej jagody oraz czarnej i białej morwy może zatem przyczynić się do kolejnych badań zmierzających do zwiększenia wydajności przemysłu spożywczego.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 1; 3-12
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physico-chemical and biological activity of hawthorn (Crataegus spp. L.) fruits in Turkey
Fizykochemiczna i biologiczna aktywność owoców głogu (Crataegus spp. L.) w Turcji
Autorzy:
Ercisli, S.
Yanar, M.
Sengul, M.
Yildiz, H.
Topdas, E.F.
Taskin, T.
Zengin, Y.
Yilmaz, K.U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543262.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
physicochemical activity
biological activity
hawthorn
Crataegus
biochemical diversity
genotypic variation
fruit
fruit mass
anthocyanin
Turkey
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 1; 83-93
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical properties of hazelnuts
Autorzy:
Ercisli, S.
Ozturk, I.
Kara, M.
Kalkan, F.
Seker, H.
Duyar, O.
Erturk, Y.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25559.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
physical property
hazelnut
mechanical property
nut
kernel
genotype
plant cultivar
Corylus avellana
orchard
Turkey
Źródło:
International Agrophysics; 2011, 25, 2
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical, chemical, sensorial and bioactive characteristics of local and standard pear cultivars in Turkey
Fizyczne, chemiczne, sensoryczne i bioaktywne cechy lokalnych i standardowych odmian gruszy w Turcji
Autorzy:
Ozdemir, Y.
Akcay, M.E.
Ercisli, S.
Ozkan, M.
Ozyurt, U.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543421.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Some important physical (fruit external color, flesh firmness, fruit size, fruit weight, fruit volume, stone cell), chemical (ash, pH, soluble solid content, sugars, titratable acidity), sensorial (appearance, firmness, sweetness, grittiness, juiciness and overall quality) and bioactive (antioxidant capacity, phenolic compounds, total phenolic content, vitamin C) characteristics of eleven local and one standard pear cultivar were investigated. All cultivars were found in national pear repository in Ataturk Horticultural Central Research Institute in Turkey. Fruit weight of pears was between 56.80 g (‘Kirmizi Biber’) and 128.94 g (‘Erkenci Uzun Sap’). Results showed that ‘Bağ’ cultivar had the highest sensorial scores (8.4 overall quality) and antioxidant capacity (21.44 mg ascorbic acid equivalent∙g-1). Stone cell were found between 63.65 (‘Gümüşhane’) and 81.65 mg dry weight∙g-1 (‘Maslovka’). The cultivar ‘Orak’ showed the highest chlorogenic acid (185.98 mg∙kg-1) and epicatechin (108.26 mg∙kg-1) content.
Badano niektóre ważne cechy fizyczne (barwa zewnetrzna owoców, zwartość miąższu, masa owoców, rozmiar owoców, pestka), chemiczne (popiół, pH, zawartość rozpuszczalnych substancji stałych, cukry, kwasowość oznaczona), sensoryczne (wygląd, zwartość, słodkość, chropowatość, soczystość i ogólna jakość) oraz bioaktywne (zdolność antyoksydacyjna, związki fenolowe, całkowita zawartość związków fenolowych, witamina C) jedenastu lokalnych i jednej standardowej odmiany gruszy. Wszystkie odmiany pochodziły z krajowego repozytorium w Centralnym Ogrodniczym Instytucie Badawczym w Ataturk w Turcji. Masa owoców wynosiła od 56,80 g (‘Kirmizi Biber’) do 128,94 g (‘Erkenci Uzun Sap’). Na podstawie wyników badań wnioskuje się, że odmiana ‘Bağ’ miała najwyższe noty sensoryczne (ogólna jakość 8,4) i zdolność antyoksydacyjną (21,44 mg ekwiwalent kwasu askorbinowego∙g-1). Sucha masa pestki wynosiła 63,65 (‘Gümüşhane’) i 81.65 mg∙g-1 (‘Maslovka’). Odmiana ‘Orak’ wykazała największą zawartość kwasu chlorogenowego (185,98 mg∙kg-1) i epikatechiny (108,26 mg∙kg-1).
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 3; 127-139
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Larvicidal effect of some plant extracts on the pine processionary moth, Thaumetopoea pityocampa (Denis and Schiffermuller) in laboratory conditions
Larwobójczy wpływ niektórych wyciągów roślinnych na Thaumetopoea pityocampa (Denis and Schiffermuller) w warunkach laboratoryjnych
Autorzy:
Kesdek, M.
Kordali, S.
Coban, K.
Usanmaz, A.
Ercisli, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542843.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
larvicidal effect
plant extract
pine
Thaumetopoea pityocampa
laboratory condition
mortality percentage
Opis:
The pine processionary moth, Taumetopoea pityocampa (Denis and Schiffermüller) is one of the most widespread defoliator insects found in the forest areas of Turkey. Although different methods have been used to control this major forest pest up to now, the problem is still going on largely unsolved in the forest areas of Turkey. The objective of this study was to determine larvicidal effects of extracts obtained from six different plant species, Achillea wilhelmsii C. Koch, Nepeta meyeri Benth., Satureja hortensis L., Origanum onites L., O. rotundifolium Boiss., Tanacetum argyrophyllum (C. Koch) and on the 2nd, 3rd, and 4th instar larvae of T. pityocampa in laboratory conditions.Test the toxicity of six plant extracts against to the 2nd, 3rd, and 4th instar larvae of T. pityocampa, 10 larvae of this insect with 15 gr amounts fresh needles (1 year old) of Pinus brutia were placed to Petri dishes (9 × 1.5 cm deep). Each dose was dissolved in acetone and 0.25, 0.5 and 1 mg of the plant extracts found in 1 ml solution were sprayed on the 2nd, 3rd, and 4th instar larvae of T. pityocampa in the Petri dishes, corresponding to 2.08, 4.16 and 8.33 mg·l -1 air concentrations. Petri dishes were covered with a lid. All tests carried out at 26ºC (±2), 60% (±5) relative humidity and 14/10 h light/dark photoperiod in laboratory conditions. When exposure, mortality of the larvae was after the determined at 24, 48 and 96 h. Petri dish applied with sterile water and acetone were used as control group. All the tests were made in triplicate. The results showed that six plant exracts have a larvicidal effect on the 2nd, 3rd, and 4th instar larvae of T. pityocampa in comparison with controls. Therefore, these naturally occurring plant extracts could be useful for managing the larvae populations of T. pityocampa.
Korowódka pniówka Taumetopoea pityocampa (Denis i Schiffermüller) jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych insektów, które niszczą igły drzew w leśnych rejonach Turcji. Chociaż stosowano różne metody zwalczania tego szkodnika lasów, to problem jest wciąż w znacznej mierze nierozwiązany. Celem niniejszego badania jest określenie larwobójczego wpływu wyciągów otrzymanych z sześciu różnych gatunków roślin, mianowicie Achillea wilhelmsii C. Koch, Nepeta meyeri Benth., Satureja hortensis L., Origanum onites L., O. rotundifolium Boiss., Tanacetum argyrophyllum (C. Koch) na 2., 3. i 4. stadium larw T. pityocampa w warunkach laboratoryjnych. Przetestowano toksyczność sześciu wyciągów roślinnych wobec 2., 3. i 4. stadium larwalnego T. pityocampa. Zastosowano 10 larw tego owada z 15 g świeżych (rocznych) igieł Pinus brutia umieszczonych na szalkach Petriego (głębokości 9 × 1,5 cm). Każdą dawkę rozpuszczono w acetonie. 0,25, 0,5 oraz 1 mg wyciągów roślinnych w 1 ml roztworu rozpylono na 2., 3., oraz 4. stadium larwalnym T. pityocampa na szalkach Petriego, co odpowiada 2,08, 4,16 i 8,33 mg·l -1 stężeń w powietrzu. Szalki przykryto pokrywką. Wszystkie testy przeprowadzono w temperaturze 26ºC (±2), przy wilgotności względnej 60% (±5) oraz przy 14/10 godz. fotoperiodzie światła dziennego/zaciemnienia. Śmiertelność larw określono po 24, 48 oraz 96 godzinach. Szalki Petriego ze sterylną wodą i acetonem były użyte jako kontrola. Wszystkie testy wykonano trzykrotnie. Wykazano, że sześć wyciągów roślinnych ma wpływ larwobójczy na 2., 3., oraz 4. stadium larwalne T. pityocampa w porównaniu z kontrolą. Te naturalnie występujące wyciągi roślinne mogą być użyteczne w zwalczaniu populacji larw.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 5; 145-162
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vitro propogation of Physalis peruviana (L.) using apical shoot explants
Rozmnażanie in vitro Physalis peruviana (L.) przy użyciu eksplantów ze szczytowych pędów
Autorzy:
Guney, M.
Kafkas, S.
Kefayati, S.
Motalebipour, Z.
Turkeli, Y.
Ercisli, S.
Kafkas, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543512.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Physalis peruviana L. is belongs to Solanaceae family and commonly known as Cape gooseberry. More recently it is very popular and widely used as medicinal plant to treat malaria, asthma, hepatitis, dermatitis and rheumatism and has diuretic and antiinflammatory properties. In this study, it was aimed to develop in vitro propagation protocol for P. peruviana L. using apical shoots as an explant sources. Regenerated plants were evaluated based on their multiplication rate and shoot length using various concentration of BAP (1, 2, 3 mg l-1) in combination with IBA (0, 0.1, 0.2, 0.4 mg l-1) and NAA (0, 0.1, 0.2, 0.4 mg l-1). In addition, efficiency of various auxin concentrations of (1 and 2 mg l-1 IBA and NAA) was also applied on root formation of P. peruviana L. The highest shoot numbers were obtained from 2 mg l-1 BAP with 0.4 mg l-1 IBA (6.00) combinations and shoot length obtained in 2 mg l-1 BAP with 0.2 mg l-1 IBA combinations (3.30 cm). As for the effects of BAP and NAA combinations; the highest shoot length were obtained from 2 mg l-1 BAP without NAA combinations (3.33 cm) while the lowest one was in 3 mg l-1 BAP with 0.4 mg/I NAA combinations. The highest root numbers were obtained from NAA application (2 mg l-1 and 1 mg l-1, respectively). In vitro derived plants were acclimatized to the soil smoothly. The present study highlights the importance of plant tissue culture in order to be used for large-scale production of P. peruviana (L.) due to the elimination of sexual propagation.
Gatunek Physalis peruviana L. należy do rodziny Solanaceae i znany jest powszechnie jako miechunka peruwiańska. Ostatnio jest bardzo popularny i używany jako roślina lecznicza w terapii malarii, astmy, zapalenia wątroby, zaplenia skóry i reumatyzmu. Posiada właściwości moczopędne i przeciwzapalne. Celem badania było opracowanie protokołu rozmnażania in vitro dla Physalis peruviana L. przy użyciu szczytowych pędów jako źródła eksplantów. Zregenerowane rośliny oceniono na podstawie ich współczynnika rozmnażania oraz długości pędów przy użyciu różnych stężeń BAP (1, 2, 3 mg l-1) w kombinacji z IBA (0, 0,1, 0,2, 0,4 mg l-1) oraz NAA (0, 0,1, 0,2, 0,4 mg l-1). Ponadto sprawdzono też skuteczność różnych koncentracji auksyn (1 i 2 mg l- 1 IBA i NAA) w tworzeniu korzeni P. peruviana L. Największą liczbę pędów otrzymano z kombinacji 2 mg l- 1 BAP z 0.4 mg l- 1 IBA (6.00) i dla długości pędów w kombinacji 2 mg l- 1 BAP z 0.2 mg l- 1 IBA (3,30 cm). Odnośnie do efektów kombinacji BAP i NAA: największą długość pędów otrzymano z kombinacji 2 mg l- 1 BAP bez NAA (3,33 cm) natomiast najmniejszą z kombinacji 3 mg l- 1 BAP z 0,4 mg/I NAA. Największą liczbę korzeni otrzymano przy zastosowaniu NAA (odpowiednio, 2 mg l- 1 i 1 mg l-1). Rośliny uzyskane in vitro dobrze aklimatyzowały się w warunkach glebowych. Badanie podkreśla znaczenie hodowli tkanek roślin w celu wykorzystania ich do produkcji P. peruviana (L.) na dużą skalę ze względu na eliminację rozmnażania płciowego.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 5; 109-118
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In vitro pollen viability, germination and pollen tube growth in some pomegranate (Punica granatum L.) cultivars from Croatia and Bosnia and Herzegovina
Żywotność pyłku in vitro, kiełkowanie i wzrost łagiewki pyłkowej u niektórych odmiain granatu (Punica granatum L.) z Chorwacji oraz Bośni i Hercegowiny
Autorzy:
Gadže, J.
Radunić, M.
Petric, I.V.
Ercisli, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542015.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
In this study in vitro pollen viability and germination in intact pollens and pollen tube growth in germinated pollens of five common pomegranate cultivars grown in Croatia and Bosnia and Herzegovina was investigated first time. Pollen viability varied from 36.73% (cv. Konjski Zub) to 51.80% (cv. Barski) in fluorescent diacetat (FDA) test. The average pollen germination percentages were found as the lowest 6.83% in cv. Konjski Zub and the highest 42.51% in cv Glavas. Among the germination media in general 0.2 agar + 10% sucrose+5 ppm H₃BO₃ gave better results to obtain higher pollen germination for all cultivars. In germinated pollens of these five cultivars, significant differences were observed on pollen tube length. Average pollen tube lengths in germinated pollens of five cultivars were measured as minimum 302 μm in cv. Konjski Zub and as maximum 344 μm in cv. Ciparski. The results showed that there were obvious differences in pollen germinability among cultivars growing under the same environmental conditions and these differences must be considered for orchard establishment to obtain higher yield.
W niniejszej pracy po raz pierwszy zbadano żywotność pyłku in vitro oraz kiełkowanie w nieuszkodzonych pyłkach oraz wzrost łagiewki pyłkowej w kiełkujących pyłkach pięciu popularnych odmianach granatu hodowanych w Chorwacji, a także Bośni i Hercegowinie. Żywotność pyłku wahała się od 36,73% (odm. Konjski Zub) do 51,80% (odm. Barski) w teście dwuoctanu fluorescencyjnego (FDA). Średni procent kiełkowania pyłku kształtowało się na najniższym poziomie 6,83% w odmianie Konjski Zub, a na najwyższym –42,51% w odmianie Glavas. Spośród pożywek do kiełkowania generalnie 0,2 agar + 10% sacharoza + 5 ppm H₃BO₃ dawały lepsze wyniki w uzyskiwaniu wyższego poziomu kiełkowania pyłku dla wszystkich odmian. W pyłkach kiełkujących tychże pięciu odmian znaczące różnice zaobserwowano w długości łagiewki pyłkowej. Zmierzono średnie długości łagiewki pyłkowej u pięciu odmian, a długość minimalna wynosiła 302 μm w odmianie Konjski Zub, a maksymalna 344 μm w odmianie Ciparski. Wyniki wskazywały, że istniały oczywiste różnice w zdolności kiełkowania pyłku u odmian rosnących w tych samych warunkach środowiskowych i różnice te należy brać pod uwagę przy zakładaniu sadu, aby uzyskać wyższy plon.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 3; 297-305
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genotype selection for physico-chemical fruit traits in pomegranate (Punica granatum L.) in Turkey
Selekcja genotypów według fizykochemicznych cech granatu (Punica granatum L.) w Turcji
Autorzy:
Okatan, V.
Akca, Y.
Ercisli, S.
Gozlekci, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11543035.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Tematy:
pomegranate
Punica granatum
genetic resource
genotype selection
physicochemical trait
fruit
Turkey [geogr.]
Opis:
Pomegranate is one of the most important ancient fruit in Turkey where planting of pomegranate has increased rapidly in recent years. This study described desirable pomological and chemical traits of seventeen pomegranate genotypes selected from Narlidere district (Bitlis) in between 2010–2011 years. We found considerable variation on fruit weight, aril weight, fruit length and fruit width that important for pomegranate breeding ranged from 99.77 (N-15) to 515.97 g (N-05), 14.16 (N-01) to 41.92 g (N-10), 51.03 (N-15) to 90.99 mm (N-05) and 58.99 (N-03) to 103.11 mm (N-05) among genotypes, respectively. Chemical parameters are also considerable varied among genotypes and Soluble solid content (SSC), titratable acidity (TA), pH and juice yield of genotypes varied between 5.96 (N-02) to 9.13% (N-03), 0.12 (N-12) to 0.91% (N-14), 2.51 (N-14) to 4.52 (N-10) and 48.58 (N-06) to72.07% (N-01), respectively. Many genotypes were found to be promising both fresh consumption and processing. Promising genotypes indicate it’s importance as genetic resources and they have potential for future use in pomegranate breeding activities.
Granat jest jednym z najstarszych owoców w Turcji, a jego uprawa gwałtownie rozwinęła się w ostatnich latach. W niniejszej pracy opisano pożądane pomologiczne i chemiczne cechy siedemnastu genotypów granatu z okręgu Narlidere (Bitlis) badanych w latach 2010–2011. Stwierdzono znaczne zróżnicowanie cech granatu ważnych dla jego uprawy, takich jak masa owocu, masa osnówki oraz szerokość owocu. Ich rozpiętość wahała się odpowiednio od 99,77 (N-15) do 515.97 g (N-05), 14,16 (N-01) do 41,92 g (N-10), 51,03 (N-15) do 90,99 mm (N-05) oraz 58,99 (N-03) do 103,11 mm (N-05). Cechy chemiczne także znacznie różnicowały badane genotypy. Zawartość rozpuszczalnych substancji stałych (SSC), kwasowość ogólna (TA), pH oraz plon soku wahały się odpowiednio od 5,96 (N-02) do 9,13% (N-03), 0,12 (N-12) do 0,91% (N-14), 2,51 (N-14) do 4,52 (N-10) oraz 48,8 (N-06) do 72,07% (N-01). Stwierdzono, że jeśli chodzi o świeżą konsumpcję i przetwarzanie, jest wiele obiecujących genotypów. Genotypy te stanowia cenne źródło genetyczne, a także mają duży potencjał dla prac hodowlanych.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 2; 123-132
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 28

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies