Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dybała, Maciej" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    Polska adaptacja Kwestionariusza Motywów Biegaczy do Biegania
    The Polish adaptation of the Motives of Runners for Running Questionnaire
    Autorzy:
    Dybała, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/464958.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
    Tematy:
    marathon
    endurance training
    motivation
    motives
    scale
    Opis:
    Background. Despite a growing number of marathoners and evoking interest and attention, there is no tool to measure their motives for running in Poland. The study presents an adaptation of the tool measuring those motives: The Motivations of Marathoners Scales (Masters, Ogles and Jolton, 1993). Material and methods. The original tool consists of 56 items divided into nine scales: (1) general health orientation, (2) weigh concern, (3) affiliation, (4) recognition, (5) competition, (6) personal goal achievement, (7) psychological coping, (8) self-esteem, (9) life meaning. Characteristics of the original scales are presented, including confirmatory factor analysis, reliability and validity measurements. The adaptation was made taking participants of the two biggest marathons in Poland in 2011 as the subjects (N = 126). Results. After the adaptation procedure, the 41-item instrument was built. The scales presented have good internal consistency indices. Results of the reliability and validity assessment of the scales as well as confirmatory factor analysis of the model is as good as in the original MOMS. Conclusion. Adapted questionnaire is good enough for being used for scientific as well as practical purposes. It can be used for marathon runners as well as runners of other distances or even non runners. As a qualitative tool it can be also used for other disciplines.
    Źródło:
    Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu; 2013, 40; 118-128
    0239-4375
    Pojawia się w:
    Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medical Science of Milk Included in Celsus’ Treatise De medicina
    Autorzy:
    Kokoszko, Maciej
    Dybała, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682437.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Celsus
    history of medicine
    history of pharmacology
    milk
    diary products
    Opis:
    Milk was a very significant food product in the Mediterranean. The present study is not devoted to milk as such, but to therapeutic galactology, galaktologia iatrike (γαλακτολογία ἰατρική), a version of which is extant in De medicina penned by a Roman encyclopaedist called Celsus. The author places milk and milk-derived products among therapeutic substances, indicates the methods of processing such substances, and also provides the readers with details on dietary and pharmacological characteristics of dairy foods as well as indicating their place in a number of cures. It is necessary to pay attention to the fact that the characterizations of milk and dairy products with regard to their dietary properties and application as pharmakon (φάρμκον) are not an exclusive feature of De medicina, but they are regularly mentioned not only in medical works, such as De diaeta I–IV, teachings of Dioscorides, extant fragments penned by Rufus of Ephesus, Galen, Oribasius, Aetius of Amida and Paul of Aegina, but also in Historia naturalis by Pliny. This is a clear sign that milk was considered to be significant from the medical point of view and was as such very interesting both for the medical profession and for general public. Therefore De medicina appears as a typical work, and details contained in it are simply a testimony of the evolution of the doctrine that was already present in De Diaeta I–IV and later developed by the most prominent physicians.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2016, 6; 323-353
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Medyczna nauka o mleku (γαλακτολογία ἰατρική) zawarta w De medicina Celsusa
    Medical knowledge of milk (γαλακτολογία ἰατρική) included in Celsus’ De medicina
    Autorzy:
    Kokoszko, Maciej
    Dybała, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/689536.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Aulus Korneliusz Celsus
    Aulus Cornelius Celsus
    De medicina
    medycyna antyczna
    mleko
    przetwory mleczne
    ancient medicine
    milk
    dairy products
    Opis:
    Milk was a very significant food product in the Mediterranean. The present study is not devoted to milk as such, but to therapeutic galactology, galaktología iatriké (γαλακτολογία ἰατρική), a version of which is extant in De medicina penned by a Roman encyclopaedist called Celsus. The author places milk and milk-derived products among therapeutic substances, indicates the methods of processing such substances, and also provides the readers with details on dietary and pharmacological characteristics of dairy foods as well as indicating their place in a number of cures. It is necessary to pay attention to the fact that the characterizations of milk and dairy products with regard to their dietary properties and application as phármakon (φάρμκον) are not an exclusive feature of De medicina, but they are regularly mentioned not only in medical works, such as De diaeta I–IV, teachings of Dioscorides, extant fragments penned by Rufus of Ephesus, Galen, Oribasius, Aetius of Amida and Paul of Aegina, but also in Historia naturalis by Pliny. This is a clear sign that milk was considered to be significant from the medical point of view and was as such very interesting both for the medical profession and for general public. Therefore De medicina appears as a typical work, and details contained in it are simply a testimony of the evolution of the doctrine that was already present in De diaeta I–IV and later developed by the most prominent physicians.
    Mleko było i jest znaczącym produktem spożywczym w diecie mieszkańców basenu Morza Śródziemnego i dlatego stało się ono przedmiotem zainteresowania medycyny antycznej. Artykuł poświęcony został jednak nie historii tego produktu spożywczego, ale galaktología iatriké (γαλακτολογία ἰατρική), a zatem zespołowi poglądów na rzeczone substancje z punktu widzenia medycyny antycznej, który zawarty został w traktacie De medicina napisanym przez rzymskiego encyklopedystę tworzącego w I w. n.e., którego zwykle identyfikujemy jako Aulusa Korneliusza Celsusa. Podstawową treścią rozważań jest ukazanie poglądów Celsusa w kwestii leczniczej funkcji mleka i produktów mlecznych, więc ich cech dietetycznych i farmakologicznych, a w końcu miejsca w procedurach terapeutycznych opisywanych przez starożytnego encyklopedystę. Autorzy analizują dostępne w dziele informacje także z punktu widzenia historii jedzenia oraz historii ekonomicznej i społecznej. Badacze rozpatrują zagadnienie na szerokim tle historii medycyny w antyku i wczesnym Bizancjum (od IV w. p.n.e. do VII w. n.e.), wykorzystując dane zawarte w De diaeta I–IV, traktatach Dioskurydesa, Rufusa z Efezu, Galena, Orybazjusza, Aecjusza z Amidy oraz Pawła z Egny. Wskazują też na analogiczny zasób wiedzy, który stał się podstawą refleksji Pliniusza Starszego zawartych w jego Historia naturalis. Owo bogactwo informacji interpretowane jest przez nich jako dowód zainteresowania tym zagadnieniem nie tylko w gronie profesjonalnych medyków, lecz także szerokiej publiczności, a dzieło De medicina traktują jako przejaw rozwoju doktryny medycznej.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2016, 15, 2
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Chickpea (ἐρέβινϑος; Cicer arietinum L) as a Medicinal Foodstuff and Medicine in Selected Greek Medical Writings
    Autorzy:
    Kokoszko, Maciej
    Jagusiak, Krzysztof
    Dybała, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682401.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    food history
    ancient medicine
    Byzantine medicine
    the chickpea as a medicament
    Diocles of Carystus
    Dioscorides
    Galen
    Aetius of Amida
    Paul of Aegina
    Athenaeus of Naucratis
    Opis:
    Leguminous plants were a crucially important element in the Mediterranean diet, and, as such, these plants were second only to cereals. It is also important to note that according to medical writings preserved from antiquity and the early Byzantine period they were considered to be an accessible source of substances which could be applied in therapeutics. One of the most commonly mentioned legumes was the chickpea. The source material demonstrates that the medicinal properties of the chickpea and its therapeutic use were discussed by Greek physicians as early as in the fourth century BC. It seems that the plant was a readily accessible medicament and thus used in therapy also by those who could not afford costly medicines. The authors argue, however, that the medical theory concerning its role in therapeutics evolved into a fully developed form only in the first century AD (thanks to Dioscorides) and was not modified by Galen. The doctrine of these two physicians became part of the medical encyclopaedias of the early Byzantine period. The presented material also illustrates the fact that a significant number of medicinal Recipes which involved using the chickpea were formulated between the second century BC and the second century AD. Byzantine physicians avidly used these formulas in their practice, but failed to develop them in a significantly innovative way. The surviving medical writings make it possible to conclude that the chickpea was believed to be a highly effective medicine and as such worthy of cultivation, which only testifies to the general popularity of the plant. Medical writings may serve as a proof that the chickpea remained a key element in the Mediterranean diet throughout the period from the fourth century BC to the seventh century AD. The analysed material demonstrates the use of the same basic varieties of the erebinthos throughout the period, even though some local variants were also identified. The consistency of the data also suggests that the scale and methods of cultivation of this plant remained unchanged. The culinary uses of the chickpea must also have been the same throughout the period, given that the writers discussed similar uses of the plant as a foodstuff.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2017, 7; 99-120
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bread as Food and Medicament in Oribasius’ Writings
    Autorzy:
    Kokoszko, Maciej
    Jagusiak, Krzysztof
    Dybała, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682439.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Oribasius
    history of ancient and Byzantine medicine
    ancient and Byzantine food history
    ancient and Byzantine dietetics
    ancient and Byzantine drug-lore
    bread
    cereals
    Opis:
    Treatises left by Oribasius (first and foremost his Collectiones medicae and Eclogae medicamentorum) preserve a vast body of information on the varieties of bread eaten in late antiquity, characterise them from the point of view of dietetics, list medical conditions in which a given variety is especially beneficial, and name medical preparations which include the product. The present study elaborates on Oribasius’ dietetic knowledge and his input into the development of dietetic discourse (namely his influence on Byzantine dietetic doctrine), determines Oribasius’ main information sources on bread, characterises bread as food, lists varieties which were thought to be used by physicians and explains reasons for the preferences, and finally exemplifies cures and medical preparations which include bread.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2016, 6; 355-376
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Monastic Diet in the Light of Medical Science. Theodoret of Cyrus and Medics on Dates and Figs
    Autorzy:
    Kokoszko, Maciej
    Jagusiak, Krzysztof
    Dybała, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1032069.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Theodoret of Cyrus
    Syrian ascetics
    diet
    dates
    figs
    Greek and Roman medicine
    Opis:
    The aim of this article is to present the menu of early Christian monks in the context of the findings of Greek and Roman medicine in the field of dietetics. It draws from the passages of Historia religiosa by Theodoret of Cyrus about the consumption of dates and figs by Syrian ascetics. Both species of fruit did not comprise the basis of the monks’ limited diet. Figs and dates were treated as additional food by them, which they ate rarely and in small quantities. According to Theodoret, they did so especially when their bodies were weakened, during long and exhausting fasts. According to modern dietetics, this was justified as both figs and dates are calorie- and nutrientrich foods, which consumed even in small amounts can significantly supplement an adult’s daily balance in this regard. The authors of ancient and medical texts stemming from the tradition of Antiquity (Galen, Oribasius, Antimus, Aëtius of Amida, Paul of Aegina and others) also drew attention to the nutritious quality of dates and figs, in addition to numerous others health-promoting properties (especially in the context of the latter species). However, they further noted that excessive consumption of both fruits could lead to some health problems. In the context of these findings, occasional consumption of dates and figs by Syrian ascetics appears justified, as they could provide their weakened bodies with food of high energy value and nutritious content, whose small amount – and, therefore, fitting in the ideal of mortification – would suffice to improve their health condition.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2020, 10; 123-140
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nauka o mleku zawarta w twórczości Dioskuridesa. Studium źródłowe
    The doctrine of Dioscurides with regard to milk: a source study
    Autorzy:
    Kokoszko, Maciej
    Jagusiak, Krzysztof
    Dybała, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/689785.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Dioskurides
    mleko
    medycyna antyczna
    medycyna bizantyńska
    antyczna technologia spożywcza
    ancient medicine
    Byzantine medicine
    ancient food processing technology
    Opis:
    Pedanius Dioscurides of Anazarbos, a physician working for the Roman army living in the first century AD, secured his place in history of medicine as the author of two works, namely De materia medica, and Euporista vel de simplicibus medicinis. Among the substances referred to by the doctor of Anazarbos we find numerous animal-based products, including milk (gála; γάλα), whey (órros; ὄρρος), cheese (týros; τύρος) and butter(boútyron; βούτυρον). Dioscurides’ treatises belong to the group of the oldest surviving examples of highly developed medical theory of milk. The subject in question was considered to be important as regards therapy, and therefore interesting to both doctors and the wider public keen on acquiring knowledge (such was the intended readership of Pliny). As for the theory, it was sufficiently developed to be seen as a separate branch of dietetics and pharmacology. The data discussed in the present study indicate that this medical doctrine had developed before the first century AD, prior to being formulated in the form observable in De materia medica and in Euporista vel de simplicibus medicinis. The similarities between the accounts of Dioscurides on the one hand and Celsus and Pliny on the other suggest that all these doctors made use of established and widely adopted standards. The surviving evidence confirms that the doctrine on milk was not modified after the first century AD. Galen, writing in the second century, did not introduce any major changes with regard to its theory. Dioscurides’s treatises and other medical texts which contained discussions on the doctrine concerning milk can not only be useful as sources for history of medicine sensu stricto, but also for the study of ancient and early Byzantine economy, particularly as regards the breeding of milk animals. In addition to that, by discussing the technology of production of individual substances, the texts in question illustrate the popular methods used in contemporary cuisine. Moreover, they shed light on the patterns of consumption of various foodstuffs, and in consequence impart information on the contemporary society. Thus, the works of the doctor of Anazarbos can rightly seem to provide excellent reference material, in particular for the study of the daily life of most social classes, and as such they should be seen as a vital historical source, useful not only for historians of medicine.
    Poniższy tekst dotyczy przede wszystkim zastosowania mleka i uzyskiwanych z niego produktów, tj. serwatki, sera i masła, w medycynie okresu wczesnego Cesarstwa Rzymskiego ukazanej przez pryzmat dwóch greckich dzieł (obu prawdopodobnie) autorstwa Dioskuridesa znanych pod łacińskimi tytułami De materia medica i Euporista vel de simplicibus medicinis. Ważną jego część stanowią jednak również analizy tych fragmentów obu wymienionych traktatów, które mają charakter pozamedyczny i dotyczą kwestii związanych z technologią spożywczą, kwantyfikacją rodzajów mleka czy metodami hodowli zwierząt mlecznych. Obok zatem informacji dotyczących terapeutycznych właściwości opisywanych produktów i szeregu przykładów ich praktycznych zastosowań w lecznictwie uprawianym przez Dioskuridesa, czy szerzej: medyków w początkach naszej ery, omawiamy m.in. znajdujące się u tego autora zalecenia dotyczące technologii gotowania mleka, uwagi dotyczące wpływu paszy na jakość udojonego płynu czy metody produkcji stosowane w ówczesnym serowarstwie. Zaczerpnięte z Dioskuridesowej spuścizny dane (zamieszczone przezeń niejako na marginesie jego głównego wywodu dotyczącego sztuki medycznej) uzupełnione wiadomościami pochodzącymi z traktatów innych autorów tej epoki, jak Celsus, Pliniusz Starszy i Galen, dają także asumpt do snucia opartych na takim materiale źródłowym i podpartych ustaleniami współczesnej nauki rozważań na temat popularności poszczególnych produktów mlecznych w społeczeństwie grecko-rzymskim okresu wczesnego Cesarstwa czy przyczyn stojących za kształtowaniem się śródziemnomorskiej tradycji kulinarnej (jak np. różnice w konsumpcji nabiału między Grekami i Rzymianami a tzw. barbarzyńcami i ich powody). Na podstawie przeprowadzonych badań wnioskować można, że wszyscy znani autorzy z I w. n.e. i późniejszych stuleci (w tym Dioskurides), zajmujący się omówioną w artykule tematyką, byli reprezentantami tej samej, już wówczas ukształtowanej, tradycji, której twórców nie znamy. Stąd duża zbieżność poglądów postaci takich jak Celsus czy Galen, a później Orybazjusz i kolejni bizantyńscy lekarze na temat właściwości nabiału i jego możliwych zastosowań terapeutycznych. Uogólniając, zarówno mleko, jak i wytwarzane z niego produkty były w medycynie stosowane zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie w różnych formach (jako lekarstwa proste i złożone) i przy różnych dolegliwościach, takich jak dyzenteria, dna moczanowa, choroby o charakterze stomatologicznym, oftalmologicznym, otorynolaryngologicznym, urologicznym i innym.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2017, 16, 1
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Historiae" Grzegorza z Tours jako źródło informacji o diecie mieszkańców VI-wiecznej Galii
    Autorzy:
    Jagusiak, Krzysztof
    Dybała, Jolanta
    Kokoszko, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1550944.pdf
    Data publikacji:
    2021-08-18
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    historia
    historia jedzenia
    Grzegorz z Tours
    Galia
    historycy polscy
    history of food
    Gregory of Tours
    Gaul
    Opis:
    Artykuł skupia się na przedstawieniu fragmentów głównego dzieła historycznego napisanego przez Grzegorza, biskupa Tours, w których mowa jest o pożywieniu i napojach w diecie współczesnych mu mieszkańców Galii. Autor poświęcił najwięcej miejsca jadłospisowi elity państwa Franków: rodzin królewskich, biskupów i świeckich możnych. Prócz tego podał garść informacji o tym, czym żywili się ludzie stroniący w imię poświęcenia dla Boga od uciech stołu. Dieta pozostałych ludzi interesowała go tylko, gdy dotyczyło to skrajnych zachowań w obliczu klęski głodu. Przekaz zawarty w Historiae został przez nas ukazany na tle fragmentów innych źródeł z epoki późnego antyku i wczesnego średniowiecza, które przybliżają gastronomiczne realia tamtych czasów i stanowią odniesienie dla wiadomości podanych przez Grzegorza z Tours. Duże znaczenie miał tu korpus pism medycznych autorstwa Galena, Orybazjusza, Aecjusza oraz szczególnie bliskiego geograficznie i czasowo Grzegorzowi Antimusa. Ważne były też pisma Sydoniusza Apolinarego i Wenancjusza Fortunata. Pozostałe źródła (patrystyczne, kulinarne, historiograficzne etc.) miały dla nas mniejsze znaczenie, choć uzupełniały rekonstruowaną w artykule rzeczywistość. Na podstawie analizy wykorzystanych dzieł można wysnuć wniosek, że mimo głębokich, wielowymiarowych przemian, jakie nastąpiły między V a VI stuleciem na terenach określanych jako Galia, w wyżywieniu zamieszkujących je ludzi nie zaszły większe zmiany. Zasób produktów (zarówno tych, dostępnych elitom, jak i reszcie społeczeństwa), uzyskiwanych z nich potraw i zwyczajów żywieniowych pozostał bardzo zbliżony. Nie oznacza to, że ludność germańska nie wpłynęła w żaden sposób na kulturę żywieniową VI-wiecznej Galii. Źródła potwierdzają ślady takiego wpływu, jednak w tej dziedzinie życia nie był on wielki. Na podstawie zachowanych traktatów – a Historiae Grzegorza z Tours są jednym z kluczowych świadectw tego zjawiska – można więc mówić o przetrwaniu (i dalszym trwaniu) późnoantycznych tradycji kulinarnych w państwie Franków.
    The present article focuses on the presentation of excerpts from the main historical work written by Gregory, bishop of Tours, which deal with food and drink in the diet of his contemporaries in Gaul. The author devoted most space to the menu of the Frankish state elite – royal families, bishops and secular nobles. In addition, he gave some information on a diet of people who avoided the luxury and pleasures for God. The narration of Gregory is our article supported in our article by other sources: medical, historiographical, gastronomical, patristic etc. The most important among them were these written by Venantius Fortunatus, Sidonius Apollinaris, Anthimus, Galen, Oribasius, and Athenaeus of Naucratis. The analysis of the sources, leads us to the conclusion that despite the deep, multidimensional changes that took place between the 5th and 6th centuries in the areas known as Gaul, there were no major changes in the nutritional habits of the local people. It does not mean that the Germanic population did not influence the culinary world of 6th-century Gaul in any way. Sources confirm such influence, however, on this field it was not great. On the basis of the preserved treatises – and the Historiae of Gregory of Tours is one of our key source – one can observe the survival (and continuation) of ancient culinary traditions in the Frankish state.
    Źródło:
    Przegląd Nauk Historycznych; 2021, 20, 1; 7-26
    1644-857X
    2450-7660
    Pojawia się w:
    Przegląd Nauk Historycznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chleb nieodpowiedni dla chrześcijan: moralne zalecenia Klemensa Aleksandryjskiego w konfrontacji z naukowymi ustaleniami Galena
    Bread unfit for the Christians: moral recommendations of Clement of Alexandria confronting scholarly doctrines of Galen
    Autorzy:
    Kokoszko, Maciej
    Dybała, Jolanta
    Jagusiak, Krzysztof
    Rzeźnicka, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612797.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Klemens Aleksandryjki
    Galen
    pszenica
    chleb pszenny
    antyczna gastronomia
    antyczna dietetyka
    Clement of Alexandria
    wheat
    wheat bread
    ancient gastronomy
    ancient dietetics
    Opis:
    The goal of the present discussion is to determine what kind of bread Clement of Alexandria had in mind, when, in his Paedagogus, castigated some of Alexandria inhabitants for the consumption of a kind produced form excessively purified (by sieving) flour (which due to the process was becoming devoid of any nutritional values), which, as an item of luxury, would ultimately lead its consumers to effeminacy. In order to identify the food and link it to the varieties produced in those times, the authors of the study have analyzed select treatises of Galen, who, being a contemporary of Clemens, is acclaimed to have been the most eminent physician of the period between the IInd and the IIIrd centuries after Christ, and an authority in the area of bread nutritional values. Having outlined the scope of Clement’s activities and knowledge as well as having presented the corpus of data in the line left by Galen, the authors of the present study conclude, that the Christian wrote about a kind of bread baked with a generous amount of leaven (since it was the additive that made the dough rise), and consequently they identify the variety artos zymites. As for the technology of baking, they opine that the bread described by the Christin writer belonged to bread types obtained from kribanon or ipnos. The authors also opine that the crucial piece of information given by Clement allowing to identify the variety is the one concerning flour used for the purpose. They claim that, since it was presented as very well-sieved, contributing to the whiteness of the bread and consequently to its classification as luxurious, the choice is limited to two kinds of the food, namely artos katharos or plytos artos. Out of the two only the latter’s characteristics given by Galen matche Clement’s description of the bread as a foodstuff of low nutritional value. Consequently, the authors of the article conclude that it was plytos artos that was the bread variety alluded to in Paedagogus. Moreover, they come to the opinion that the discussion on bread show that Clement’s words included in Paedagogus show consistency with contemporary dietetic doctrines. Accordingly, the latter were either not absent from the Christian’s general knowledge or constructed on popular lore he shared.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 249-291
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dieta monastyczna w świetle nauki medycznej. Teodoret z Cyru i medycy o soczewicy
    The monastic diet in the light of medical science. Theodoret of Cyrus and physicians on lentils
    Autorzy:
    Kokoszko, Maciej
    Dybała, Jolanta
    Jagusiak, Krzysztof
    Rzeźnicka, Zofia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/613632.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    konsumpcja roślin strączkowych w starożytności i Bizancjum
    soczewica
    antyczna i bizantyńska gastronomia
    antyczna i bizantyńska medycyna
    mnisi syryjscy
    Teodoret z Cyru
    legumes as food in Antiquity and Byzantium
    lentils
    ancient and Byzantine gastronomy
    ancient and Byzantine medicine
    Syrian monks
    Theodoretus of Cyrus
    Opis:
    The present article discusses one of the most important ingredients of the Syrian ascetic diet (from the beginning of the IVth to the mid Vth century) as described by Theodoret of Cyrus in his Historia religiosa, namely lentils (fakÒj). The basis of the research is constituted by ancient and byzantine medical treatises composed between the Ist and the VIIth centuries by Dioscurides, Galen, Oribasiusa, Aetius of Amida and Paul of Aegina. The aim of the article is to describe the role of the legume and thereby opine on compatibility or incompatibility of the monastic dietetic pattern with the one described by the medical doctors. First, the authors of the study try to show the importance of lentils as food across the area of the Mediterranean. Subsequently, they proceed to sketch its dietetic characteristics developed by ancient and Byzantine medical doctors and conclude that the evaluation was not fully appreciative of the foodstuff. Thirdly, the authors come to show applications of lentils in medical procedures, since both in Antiquity as well as in Byzantium the plant was considered to be a medicine. The discussion on lentils is concluded by introducing culinary uses of lentils, which abound in medical writings. The authors also note that all the preserved recipes envisage the cooking of the food, i.e. a procedure which was usually avoided by the Syrian ascetics.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2014, 62; 297-329
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Skala Senności Epworth jako test przesiewowy w diagnostyce zaburzeń oddychania w czasie snu
    Autorzy:
    Kiciński, Paweł
    Bartoszek, Elżbieta
    Dybała, Andrzej
    Zakrzewski, Maciej
    Przybylska-Kuć, Sylwia
    Myśliński, Wojciech
    Niedziałek, Jarosław
    Mosiewicz, Jerzy
    Jaroszyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/551675.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
    Tematy:
    senność
    bezdech senny
    diagnostyka.
    Źródło:
    Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 333-335
    1734-3402
    Pojawia się w:
    Family Medicine & Primary Care Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wskaźnik aterogenności osocza u pacjentów ze świeżo rozpoznanym zespołem obturacyjnego bezdechu sennego
    Autorzy:
    Kiciński, Paweł
    Dybała, Andrzej
    Przybylska-Kuć, Sylwia
    Bartoszek, Elżbieta
    Dec, Małgorzata
    Zakrzewski, Maciej
    Myśliński, Wojciech
    Mosiewicz, Jerzy
    Jaroszyński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/551729.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
    Tematy:
    wskaźnik aterogenności osocza
    lipidogram
    obturacyjny bezdech senny
    Źródło:
    Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 3; 239-241
    1734-3402
    Pojawia się w:
    Family Medicine & Primary Care Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reliability of the Epworth Sleepiness Scale and the Berlin Questionnaire for screening obstructive sleep apnea syndrome in the context of the examination of candidates for drivers
    Wiarygodność Skali Senności Epworth i Kwestionariusza Berlińskiego w diagnostyce przesiewowej zespołu obturacyjnego bezdechu sennego w kontekście badań kandydatów na kierowców
    Autorzy:
    Kiciński, Paweł
    Przybylska-Kuć, Sylwia M.
    Tatara, Kalina
    Dybała, Andrzej
    Zakrzewski, Maciej
    Myśliński, Wojciech
    Mosiewicz, Jerzy
    Jaroszyński, Andrzej J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2164235.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-22
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
    Tematy:
    medycyna pracy
    wiarygodność
    badania kierowców
    zespół obturacyjnego bezdechu sennego
    badania ankietowe
    polisomnografia
    occupational medicine
    reliability
    drivers’ examinations
    obstructive sleep apnea syndrome
    questionnaires
    polysomnography
    Opis:
    Background The aim of the study has been to assess the usefulness of the Epworth Sleepiness Scale (ESS) and the Berlin Questionnaire (BQ) for obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) screening. The capacity of both tests to discriminate between healthy individuals or with mild OSAS (apnea-hypopnea index (AHI) < 15/h) vs. patients with moderate or severe OSAS (AHI ≥ 15/h) was evaluated. Material and Methods The study encompassed 223 patients with a suspicion of the OSAS. The ESS and BQ were completed by patients unassisted. Screening polysomnography was performed using the Porti SleepDoc. The OSAS was diagnosed when AHI ≥ 15/h or AHI ≥ 5/h with simultaneous occurrence of clinical symptoms. Results The ESS score was found to be significantly higher in the study group compared to the control group (8.9±5.9 vs. 11.6±5.2 pt, p < 0.0001). Otherwise, there were no significant inter-group differences in the percentage of high-risk individuals according to the BQ (83.7% vs. 92.3%, p > 0.05). Sensitivity of the ESS and BQ was 53.2% and 93.1%, respectively while specificity was 58.8% and 16.2%, respectively. Poor correlation between the ESS score and AHI and apnea index were noticed (r = 0.22, p = 0.001 and r = 0.24, p < 0.001, respectively). Conclusions Considering its low sensitivity, the ESS should not be used as a screening test for the OSAS diagnosis amongst candidates for drivers. The BQ is characterised by high sensitivity for the OSAS diagnosis with AHI ≥ 15/h, however, due to low specificity, the questionnaire may increase the number of healthy individuals referred for needless diagnostic procedures. Med Pr 2016;67(6):721–728
    Wstęp Celem pracy była ocena przydatności Skali Senności Epworth (SSE) i Kwestionariusza Berlińskiego (KB) w diagnostyce przesiewowej zespołu obturacyjnego bezdechu sennego (obstructive sleep apnea syndrome – OSAS). Oceniono przydatność obu testów do rozróżniania osób zdrowych od osób z łagodnym OSAS (wskaźnik bezdechu i spłyceń oddechu (apnea-hypopnea index – AHI) < 15/godz.) i pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim OSAS (AHI ≥ 15/godz.). Materiał i metody Do badania włączono 223 pacjentów z podejrzeniem zaburzeń oddychania w czasie snu, którzy wypełnili SSE i KB. Uproszczoną polisomnografię wykonano z wykorzystaniem urządzeń Porti SleepDoc. W przypadku stwierdzenia AHI ≥ 15/godz. lub AHI ≥ 5/godz. i jednoczesnego występowania objawów klinicznych rozpoznawano OSAS. Wyniki Wynik SSE był istotnie wyższy w grupie badanej niż w grupie porównawczej (8,9±5,9 vs 11,6±5,2 pkt, p < 0,0001), natomiast odsetek osób z wysokim ryzykiem OSAS według KB nie różnił się istotnie w obu grupach (83,7% vs 92,3%, p > 0,05). Czułość SSE wyniosła 53,2%, a KB – 93,1%, natomiast swoistość SSE – 8,8%, a KB – 16,2%. Odnotowano słabą korelację między wynikiem SSE a AHI i wskaźnikiem bezdechów (odpowiednio: r = 0,22, p = 0,001 vs r = 0,24, p < 0,001). Wnioski Ze względu na niską czułość SSE nie powinna być stosowana jako samodzielny test przesiewowy w diagnostyce OSAS u kandydatów na kierowców. Natomiast KB, mimo że cechuje się dużą czułością w rozpoznawaniu umiarkowanego lub ciężkiego OSAS (AHI ≥ 15/godz.), z powodu bardzo niskiej swoistości może przyczyniać się do kierowania osób zdrowych na zbędną diagnostykę. Med. Pr. 2016;67(6):721–728
    Źródło:
    Medycyna Pracy; 2016, 67, 6; 721-728
    0465-5893
    2353-1339
    Pojawia się w:
    Medycyna Pracy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wpływ zespołu obturacyjnego bezdechu sennego na wymiary i funkcję skurczową lewej komory serca
    Autorzy:
    Dybała, Andrzej
    Zakrzewski, Maciej
    Myśliński, Wojciech
    Bartoszek, Elżbieta
    Kiciński, Paweł
    Milaniuk, Sylwia
    Przybylska-Kuć, Sylwia
    Jaroszyński, Andrzej
    Mosiewicz, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/552715.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
    Tematy:
    bezdech senny
    polisomnografia
    lewa komora serca.
    Źródło:
    Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 2; 101-102
    1734-3402
    Pojawia się w:
    Family Medicine & Primary Care Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies