Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Dudziak, E." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Magnetooptical Studies of Quasi-Two-Dimensional Electron Layer on HgCdMnTe
Autorzy:
Dudziak, E.
Bożym, J.
Pruchnik, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1877146.pdf
Data publikacji:
1995-02
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
73.30.+y
78.20.Ls
72.40.+w
Opis:
Photovoltaic magneto-spectroscopy was used for the first time as the interband probe in the study of the 2D electron gas on narrow-gap HgCdMnTe semiconductor. The strong circular dichroism was found which agrees with the phenomenological description of the optical properties of the 2D electron systems in quantized Hall regime. The model of coupled intersubband resonances and interband transitions was proposed as a qualitative explanation.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 1995, 87, 2; 563-566
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Investigation of Phonons in HgCdMnTe Using Far-Infrared Reflectivity
Autorzy:
Dudziak, E.
Bożym, J.
Pruchnik, D.
Baran, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929684.pdf
Data publikacji:
1993-09
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
78.30.Fs
71.45.Gm
Opis:
The first reflectivity spectra of Hg$\text{}_{1-x-y}$Cd$\text{}_{x}$Mn$\text{}_{y}$Te with 0.03 < x < 0.1 and 0 < y < 0.05 were measured in the spectral region 700-30 cm$\text{}^{-1}$ at 300 K and 90 K. The quaternary alloys measured show three mode behaviour. The experimental results are interpreted by using a classical dynamic dielectric function model.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 1993, 84, 3; 595-598
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nonlinear Temperature Dependence of the Band Gap in Hg$\text{}_{1-x-y}$Cd$\text{}_{x}$Mn$\text{}_{y}$Te and Hg$\text{}_{1-x}$Cd$\text{}_{x}$Te Alloys
Autorzy:
Dudziak, E.
Jędral, L. Z.
Bożym, J.
Brzeziński, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1886577.pdf
Data publikacji:
1991-02
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
71.25.Tn
65.70.+y
Opis:
The temperature dependence of the band gap for HgCdTe and HgCdMnTe has been experimentally investigated in the temperature range of 7-250 K. The distinct nonlinear dependence has been observed in the low temperature range. It was shown that the lattice dilatation contribution calculated for HgCdTe is a significant part (about 30%) of the total temperature shift of the energy gap.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 1991, 79, 2-3; 291-294
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Faraday Rotation in Multiple Quantum Wells of GaAs/AlGaAs
Autorzy:
Dudziak, E.
Bożym, J.
Pruchnik, D.
Wasilewski, Z. R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1952529.pdf
Data publikacji:
1996-11
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
78.20.Ls
73.20.Dx
78.66.Fd
Opis:
We report on the results of first measurements of the Faraday rotation of modulated n-doped multiple quantum wells of GaAs/Al$\text{}_{x}$Ga$\text{}_{1-x}$As (x = 0.312). The measurements have been performed in the magnetic fields up to 13 T at the temperature of 2 K, in the spectral region of interband transitions. A rich structure of magneto-excitons has been found in the measured spectra. Faraday rotation (phase) measurements are proposed as an alternative method to photoluminescence excitation for investigations of magneto-excitons in quantum wells. The dependence of the measured Faraday rotation on magnetic field and hypothetical connections with quantum Hall effect are also discussed.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 1996, 90, 5; 1022-1026
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Large Filling-Factor-Dependent Spin Splitting in Magnetooptic Kerr Effect in GaAs/AlGaAs Multiple Quantum Wells
Autorzy:
Dudziak, E.
Bozym, J.
Pruchnik, D.
Wasilewski, Z. R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1969050.pdf
Data publikacji:
1998-08
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
78.20.Ls
73.20.Dx
78.66.Fd
Opis:
Magnetooptic Kerr effect in GaAs/Al$\text{}_{0.312}$Ga$\text{}_{0.688}$As multiple quantum wells was investigated in the integer quantum Hall regime. The measurements have been performed in magnetic fields up to 14.5 T, at the temperature of 1.8 K. Experimental data indicate the discontinuous behavior of the magnetooptic Kerr effect spectrum as a function of the filling factor. For odd filling factor values ν=3 and 5 we observe the large spin splitting. The effects cannot be explained in the one-particle model.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 1998, 94, 2; 291-296
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Magnetooptical Studies of CdTe-Rich Epitaxial Layers
Autorzy:
Dudziak, E.
Bożym, J.
Pruchnik, D.
Jędral, L. Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890795.pdf
Data publikacji:
1991-09
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Fizyki PAN
Tematy:
71.25.Tn
72.40.+w
78.20.Ls
Opis:
The first magnetooptical studies comprising magnetoreflection, magnetoabsorption and Faraday rotation of CdTe-rich Hg$\text{}_{1-x-y}$Cd$\text{}_{x}$Mn$\text{}_{y}$Te are reported. The drastic disappearing of excitonic structure, for already very small Hg content, has been observed. The exchange parameters close to those for CdMnTe have been found.
Źródło:
Acta Physica Polonica A; 1991, 80, 3; 325-328
0587-4246
1898-794X
Pojawia się w:
Acta Physica Polonica A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ wybranych mikrozanieczyszczeń organicznych na ekosystemy wodne
The influence of selected organic micropollutants on water ecosystems
Autorzy:
Kudlek, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/400357.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
mikrozanieczyszczenia organiczne
toksyczność
środowisko wodne
organic micropollutants
toxicity
water environment
Opis:
W pracy dokonano przeglądu literatury pod kątem oddziaływania wybranych mikrozanieczyszczeń z grupy związków farmaceutycznych, konserwantów żywności, pestycydów oraz organicznych filtrów UV na różne gatunki roślin oraz zwierząt zasiedlających ekosystemy wodne. W badaniach własnych oceniono wpływ stężenia mikrozanieczyszczeń obecnych w środowisku wodnym na wywoływany efekt toksykologiczny u wybranych organizmów wskaźnikowych. Badania prowadzono przy użyciu bakterii słonowodnych z rodzaju Aliivibrio fischer, skorupiaków słodkowodnych Daphnia magna oraz słonowodnych Artemia fanciscana, jak również roślin naczyniowych Lemna minor. Wykazano, że organizmy testowe cechują się odmienną czułością na obecność mikrozanieczyszczeń. W przypadku wszystkich stosowanych testów wraz ze wzrostem stężenia związku obserwowano wzrost odpowiedzi organizmów wskaźnikowych świadczący o wzroście toksycznego oddziaływania mikrozanieczyszczenia. Najwyższą toksycznością zarówno względem bakterii, skorupiaków jak i roślin naczyniowych charakteryzował się roztwór benzofenonu-3 o stężeniu 5 mg/dm3.
The paper presents a literature review in terms of the impact of selected micropollutants from the group of pharmaceutical compounds, food preservatives, pesticides and organic UV flters on various plants and animals species, which inhabit the water ecosystems. During own studies the impact of concentrations of micropollutants in the water environment on selected indicator organisms was evaluated. The study was conducted using saltwater Aliivibrio fischer bacteria, freshwater Daphnia magna and saltwater Artemia fanciscana crustaceans, as well as vascular plants Lemna minor. It was shown that the test organisms are characterized by a different sensitivity for the presence of micropollutants. For all applied tests an increase in the response of indicator organisms with the increasing compound concentration was observed. It demonstrates the growing toxic impact of micropollutants. The solution of benzophenone-3 at a concentration of 5 mg/dm3 was characterized by the highest toxic effects against both bacteria, crustaceans and vascular plants.
Źródło:
Inżynieria Ekologiczna; 2017, 18, 3; 83-90
2081-139X
2392-0629
Pojawia się w:
Inżynieria Ekologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obniżanie twardości odpływów z oczyszczalni ścieków komunalnych za pomocą filtracji membranowej
Reducing the hardness of effluents from urban wastewater treatment plant by use membrane filtration
Autorzy:
Dudziak, M.
Kudlek, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127166.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
odpływ z oczyszczalni ścieków komunalnych
twardość ścieków
filtracja membranowa
effluent from wastewater treatment plant
hardness of wastewater
membrane filtration
Opis:
Odpływ z oczyszczalni ścieków komunalnych może charakteryzować się wysokim stężeniem zarówno soli wapnia, jak i magnezu, powodującym twardość tego strumienia wodnego. Będzie to dotyczyło głównie lokalizacji, gdzie występują systemy dystrybucji wody bazujące na ujęciach wód podziemnych. Wykorzystywanie twardej wody m.in. w gospodarstwach domowych powoduje, że powstające w wyniku działalności bytowej ścieki będą również charakteryzować się twardością. Twardość ścieków nie jest wskaźnikiem normatywnym. Jest to jednak istotny aspekt badawczy w obszarze odzyskiwania wody ze ścieków. W pracy podjęto badania nad obniżeniem twardości ogólnej odpływu z wybranej oczyszczalni ścieków zlokalizowanej na Górnym Śląsku w Polsce. W badaniach wstępnych określono, że odpływ z badanej oczyszczalni ścieków, według powszechnej klasyfikacji twardości wód, jest jak woda twarda (350-550 mg CaCO3/dm3). Do obniżenia twardości odpływu ścieków zaproponowano filtrację membranową, w tym nanofiltrację i odwróconą osmozę. Procesy prowadzono porównawczo z wykorzystaniem rurowych membran kompozytowych firmy PCI Membrane System Inc. Do nanofiltracji zastosowano membranę AFC-30, a do odwróconej osmozy AFC-80. W obu przypadkach ciśnienie transmembranowe wynosiło 2,0 MPa, a temperatura i prędkość liniowa nadawy odpowiednio 20 °C i 3,4 m/s. Wykazano, że ścieki oczyszczone zarówno w procesie odwróconej osmozy, jak i w nanofiltracji były bardzo miękkie. Można więc rozważyć ich wykorzystanie np. na potrzeby gospodarcze. Jednak pod względem wydajności membrany korzystniejszy był proces nanofiltracji.
The effluents from urban wastewater treatment plant are characterized by high concentrations of both calcium and magnesium salts which contribute to the hardness of this particular water flux. It applies primarily to places where the distribution systems draw water from underground sources. Using hard water, for instance, in households causes the domestic wastewater to be hard as well. The hardness of wastewater is not a normative indicator. However, it is an important scientific aspect in the field of water reclamation. As part of this work, research of the reduction of the overall hardness of effluent from the selected urban wastewater treatment plant in the Upper Silesia (Poland) was commenced. After the preliminary tests it was determined that, according to the common water hardness classification, the hardness of effluent from the researched treatment plant equals the hardness of hard water (350-550 mg CaCO3/dm3). In order to reduce the hardness of wastewater effluent a membrane filtration, including nanofiltration and reverse osmosis, was proposed. The processes were performed comparatively with the use of composite pipe membranes of PCI Membrane System Inc. (USA). The membrane used for nanofiltration was AFC-30 and the one for reverse osmosis was AFC-80. In both cases the transmembrane pressure was 2.0 MPa, while temperature and feed linear velocity amounted to 20 °C and 3.4 m/s, respectively. It was determined that after both the reverse osmosis and nanofiltration the treated wastewaters were very soft. Therefore, the use of these processes, for instance, for productive purposes, may be considered. It should also be borne in mind that the nanofiltration process was more favorable in terms of membrane effectiveness.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2018, 12, 1; 149-156
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative studies on elimination of estrogens and xenoetrogens by the oxidation processes
Badania porównawcze rozkładu estrogenów i ksenoestrogenów w procesach utleniania
Autorzy:
Dudziak, M.
Burdzik-Niemiec, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388776.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
elimination of organic micropollutants
EDCs
17ß-estradiol
17α-ethinylestradiol
bisphenol A
wastewater treatment
photolysis
photolysis and ozonation
eliminacja mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17α-etynyloestradiol
oczyszczanie ścieków
fotoliza
fotoliza i ozonowanie
Opis:
The presence of organic micropollutants, especially the substances interfering with hormonal processes termed as endocrine disrupting chemicals EDCs, in surface waters is a potential threat to life and living organisms, including humans. Hazardous biological activity of these compounds (including toxicity) and high resistance to biodegradation necessitate research on their removal in conventional and non-conventional water treatment and wastewater treatment processes. The presented research was motivated by the increasingly frequent reports in the literature regarding the effectiveness of different advanced oxidation processes used for the elimination of micropollutants. In the present study the degradation efficiency for 17ß-estradiol (E2), 17α-ethinylestradiol (EE2) and bisphenol A (BPA) in the photolysis process (UV) and in the coupled photolysis and ozonation process (UV/O3) was evaluated in real and artificial municipal wastewater treatment plant effluent. The obtained results were compared for the degradation efficiency of the test compounds in deionised water. It was determined that both the use of the UV and UV/O3 processes enabled to achieve high degradation efficiencies for 17ß-estradiol and 17α-ethinylestradiol regardless of the treated solution. Degradation of the compounds in the processes occurred in a very short time. On the other hand, the efficiency of elimination of bisphenol A depended on the applied process and the physico-chemical composition of the solution. It was shown that the combination of photolysis with ozonation allowed achieving higher degree of degradation of the test compound than in the case of a single UV process. The study allowed also the identification of substances supporting the degradation of bisphenol A in the UV-O3 process.
Obecność mikrozanieczyszczeń organicznych, a szczególnie substancji zakłócających procesy hormonalne z ang. Endocrine Disrupters Compounds EDCs w wodach powierzchniowych stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych, w tym również dla człowieka. Niebezpieczna aktywność biologiczna tych związków (w tym również toksyczność) oraz duża odporność na biodegradację stwarza konieczność prowadzenia badań nad ich usuwaniem w konwencjonalnych i niekonwencjonalnych procesach uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. W oparciu o coraz częstsze doniesienia w literaturze przedmiotowej dotyczące skuteczności zastosowania różnych technik zaawansowanego utleniania do eliminacji mikrozanieczyszczeń podjęto badania nad oceną efektywności eliminacji 17ß-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) z rzeczywistego i modelowego odpływu z oczyszczalni ścieków komunalnych w procesie fotolizy (UV) oraz w procesie łącznym fotoliza i ozonowanie (UV/O3). Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu badanych związków dla wody zdejonizowanej. Określono, że zarówno zastosowanie procesu UV, jak i UV/O3 umożliwiło osiągnięcie wysokich stopni rozkładu dla 17ß-estradiolu oraz 17α-etynyloestradiolu bez względu na rodzaj oczyszczanego roztworu. Rozkład związków następował w bardzo krótkim czasie trwania procesów. Natomiast, efektywność eliminacji bisfenolu A zależała od zastosowanego procesu oraz składu fizykochemicznego roztworu. Wykazano, że połączenie fotolizy z ozonowaniem umożliwiło osiągnięcie wyższego stopnia rozkładu badanego związku, niż w przypadku pojedynczego procesu UV. Przeprowadzone wyniki badań umożliwiły również identyfikację substancji wspomagających rozkład bisfenolu A w procesie UV/O3.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2014, 21, 2; 189-198
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ultrafiltracja z membranami modyfikowanymi i klasyczna nanofiltracja w separacji mikrozanieczyszczeń
Ultrafiltration using modified membranes and classic nanofiltration for the separation of micropollutants
Autorzy:
Burdzik-Niemiec, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126398.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
separacja mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17α-etynyloestradiol
nanofiltracja
ultrafiltracja
separation of micropollutants
bisphenol A
17α-ethinylestradiol
nanofiltration
ultrafiltration
Opis:
W pracy podjęto badania nad oceną nisko- i wysokociśnieniowej filtracji membranowej pod kątem separacji wybranych mikrozanieczyszczeń, tj. bisfenolu A (BPA) oraz 17α-etynyloestradiolu (EE2). Obydwa związki należą do substancji aktywnych endokrynnie (ang. Endocrine Disrupters Compounds (EDCs)), które niekorzystnie wpływają na organizmy żywe występujące w wodach naturalnych, stąd potrzeba ich skutecznego usuwania z odpływów z oczyszczalni ścieków. W pracy porównawczo badano klasyczną membranę do nanofitracji o symbolu NF-90 firmy Dow Filmtec (USA) oraz wytworzoną membranę ultrafiltracyjną z polieterosulfonu (PES), zmodyfikowaną nanorurkami (SWCNT), oznaczoną jako UF-PES-SWCNT. Oczyszczaniu poddano odpływ modelowy zawierający wzorce badanych mikrozanieczyszczeń w stężeniu 500 μg/dm3. Na podstawie przeprowadzonych badań dotyczących separacji bisfenolu A oraz 17α-etynyloestradiolu w procesie ultra- i nanofiltracji wykazano, że współczynnik retencji zależał zarówno od rodzaju procesu, jak i usuwanego związku. W przypadku membrany nanofiltracyjnej efektywność usuwania BPA wynosiła 90%, a dla EE2 95%. Wartości tego parametru dla membrany ultrafiltracyjnej zmodyfikowanej nanorurkami była nieznacznie niższa, tj. 70% dla BPA i 92% dla EE2. Na podstawie tych wyników stwierdzono, że niezależnie od rodzaju membrany 17α-etynyloestradiol był usuwany w znacznie wyższym stopniu niż bisfenol A. Może to być spowodowane większym powinowactwem tego związku do polimerów membranotwórczych, wynikającym z dużej wartości współczynnika logKow. W ramach badań wykazano również, że membrana ultrafiltracyjna zmodyfikowana nanomateriałami w porównaniu do klasycznej membrany nanofiltracyjnej była mniej podatna na niekorzystne zjawisko foulingu, ale posiadała kilkakrotnie mniejszą wydajność.
During the study, the efficiency of high and low pressure membrane filtration in terms of removal of bisphenol A (BPA) and 17α-ethinylestradiol (EE2) form model effluent containing mentioned micropollutants in the concertation of 500 μg/dm3 were tested. Both compounds are endocrine active substances (Endocrine disrupters Compounds - EDCs), which adversely affects both - living organisms present in the water and the subsequent water treatment processes for the water supply purposes and its final quality. During this study, the high-pressure commercial NF-90 nanofiltartion membrane (Dow Filmtec, USA) and self-prepared polyethersulfone (PES) ultrafiltration membrane modified with nanotubes (PES-SWCNT) were tested. Membrane designated as UF-PES-SWCNT. Based on studies concerning the separation of bisphenol A and 17α-ethinyl estradiol by means of ultra and nanofiltration processes, it has been shown, that the retention degree of tested compounds was dependent on both, the type of the process and the physicochemical properties of the compound to be removed. The efficiency of micropollutants removal in case of nanofiltration membrane reached 90 and 95% for BPA and EE2, respectively. The value of retention degree for modified PES membrane was lower, namely about 70% for BPA and 92% for EE2. Based on obtained results it was found, that regardless of the type of the membrane, 17α-ethinyl estradiol was removed to a greater extent compared with bisphenol A. EE2 has higher affinity for membranogenic polymers because of its higher logKow coefficient. Research has also shown, that modified PES membrane was more resistant to fouling phenomena in comparison with NF-90 membrane.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2016, 10, 2; 607-615
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie fotokatalizy
Comparative studies on decomposition of selected estrogens and xenoestrogens by photocatalysis processes
Autorzy:
Burdzik-Niemiec, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/126603.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
fotokataliza
rozkład mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17β-estradiol
17α-etynyloestradiol
photocatalysis
micropollutants decomposition
bisphenol A
17α-ethinylestradiol
Opis:
W pracy podjęto badania nad oceną efektywności rozkładu trzech różnych związków należących do grupy substancji zakłócających procesy hormonalne (Endocrine Disrupters Compounds EDCs), tj. 17β-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) w procesie fotokatalizy (UV/TiO2). Przedmiotem badań były modelowe odpływy z oczyszczalni ścieków bytowych, zawierające substancje nieorganiczne i opcjonalnie organiczne, do których dodawano badanych mikrozanieczyszczeń w stężeniu 500 μg/dm3. Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu wybranych związków dla wody zdejonizowanej. Wykazano, że na skuteczność procesu fotokatalizy istotny wpływ ma zarówno rodzaj matrycy środowiskowej, jak i właściwości fizykochemicznych usuwanych związków. Najwyższe stopnie rozkładu uzyskano podczas oczyszczania odpływu modelowego zawierającego wyłącznie substancje nieorganiczne. Rozkład bisfenolu A oraz 17α-etynyloestradiolu przekraczał wówczas 90% (po 60-minutowym czasie naświetlania), a 17β-estradiol został rozłożony całkowicie. Zaobserwowane zjawisko można wytłumaczyć obecnością w ściekach modelowych chemicznych substancji nieorganicznych umożliwiających przebieg tzw. fotokatalizy sensybilizowanej. W przypadku odpływu modelowego zawierającego zarówno substancje organiczne, jak i nieorganiczne tego zjawiska nie obserwowano, a efektywność rozkładu mikrozanieczyszczeń była mniejsza. Powyższe obserwacje potwierdzają również uzyskane wyniki rozkładu związków dla wody zdejonizowanej.
This study addressed the degradation efficiency of three different compounds belonging to the group of endocrine disrupting compounds (EDCs), namely 17β-estradiol (E2), 17α-ethinyl estradiol (EE2), and bisphenol A (BPA) in the photocatalysis process (UV/TiO2). The subject of the study was a synthetic municipal waste water treatment plant effluent containing inorganic and optionally organic substances and to which the investigated micropollutants were added at a concentration of 500 mg/dm3. The obtained results were compared in terms of the degradation of the selected compounds in deionized water. It was found that the efficiency of the photocatalysis depends significantly both on the environmental matrix and physico-chemical properties of the compounds present in the treated waste water. The highest degradation efficiency was observed for the synthetic effluent that contained only inorganic substances. The degradation of bisphenol A and 17α-ethinyl estradiol exceeded 90% (after 60-minute irradiation) and 17β-estradiol was decomposed completely. The observed phenomenon can be attributed to the process termed as sensitized photocatalysis, which was enabled by inorganic substances present in the synthetic waste water. This phenomenon was not observed for the synthetic effluent that contained both inorganic and organic substances, and moreover the degradation efficiency of the micropollutans was lower. These observations were also confirmed by the results regarding the decomposition of the compounds in deionized water.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 551-559
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biodegradacja kwasów tłuszczowych (C8:0 C22:1) zawartych w ściekach komunalnych metodą osadu czynnego
Biodegradation fatty acids (C8:0 C22:1) contain in the municipal wastewater by activated sludge method
Autorzy:
Łobos-Moysa, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/296909.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
oleje jadalne
kwasy tłuszczowe
ścieki
osad czynny
tlenowa biodegradacja
edible oil
fatty acids
wastewaters
activated sludge
aerobic condition
Opis:
Obecność wyższych kwasów tłuszczowych (WKT) w ściekach może być związana z doprowadzeniem zarówno ścieków przemysłowych, jak i komunalnych. W pierwszym przypadku głównym źródłem tych kwasów są ścieki z przemysłu spożywczego (tłuszczowego, mięsnego). W przypadku ścieków komunalnych źródłem są gospodarstwa domowe oraz zakłady gastronomiczne. W badaniach nad usuwaniem wyższych kwasów tłuszczowych (WKT) ze ścieków metodą biologiczną zastosowano modelowe ścieki składające się z pożywki organiczno-mineralnej oraz zanieczyszczenia dodatkowego spożywczego oleju rzepakowego. Emulsję olejową przygotowywano w płuczce ultradźwiękowej InterSonic IS 5.5. Oznaczane w tak przygotowanych ściekach kwasy pochodziły z bulionu wzbogaconego, który jest wyciągiem mięsnym, oraz oleju roślinnego. Wstępna enzymatyczna hydroliza, prowadzona pozakomórkowo, umożliwia rozłożenie cząsteczki tłuszczu do glicerolu i wyższych kwasów tłuszczowych (WKT). Końcowym produktem w beztlenowym procesie jest dwutlenek węgla i metan, a tlenowym dwutlenek węgla i woda. Proces biodegradacji prowadzono w 3 dm3 bioreaktorach sekwencyjnych w zakresie niskich obciążeń osadu czynnego ładunkiem zanieczyszczeń (od 0,13 do 17 gBZT5/g s.m.o. · d). Efektywność procesu określono na podstawie ubytku kwasów nasyconych C8:0 C22:0 oraz nienasyconych C16:1 C18:2. Największe zmiany w zawartości poszczególnych kwasów w pierwszych godzinach procesu stwierdzono dla kwasu mirystynowego, palmitynowego i stearynowego, a całkowite usunięcie dla oktanowego, dekanowego, behenowego oraz palmitoleinowego i linolowego. Zawartość kwasu oleinowego natomiast ulegała ciągłym wahaniom.
The presence of High Fatty Acids (HFA) in wastewater can be connected with the supply of both, industrial and municipal wastewater. In the first case, the main source of those acids are wastewater coming from grocery industry (fatty and meat industry). In the case of municipal wastewater, the source of HFA are households and gastronomic facilities. Simulated wastewater composed from organic-mineral broth and rape oil were used in the study in order to remove of HFA from wastewater via biological treatment. Oil emulsion was prepared in an InterSonic IS 5.5 ultrasonic washer and lasted for 24 h (based TOC change). The source of HFA was the enriched bullion, which comprised of the meat extract and plant oil. Fats biodegradation may be limited by their physical and chemical properties e.g. insolubility in water. The process starts with the enzymatic hydrolysis which removes fatty acids from the glycerol molecules of triglycerides. The final products in the aerobic process are carbon and water, while in the anaerobic one carbon and methane. The biodegradation process was carried out in 31 sequential bioreactors under low activated sludge load condition (0,13 ÷ 0,17 gBOD5/gTS · d). The process was stopped after 2, 6, 24 and 72 h followed by activated sludge sedimentation and samples were taken for chemical analysis. The effectiveness of the treatment was established by the decrease of concentration of following saturated acids: octanoic (C8:0), decanoic (C10:0), myristic (C14:0), palmitic (C16:0), stearic (C18:0), behenic (C22:0) and unsaturated acids: palmitoleic (C16:1), oleic (C18:1), linoleic (C18:2). The highest changes in the concentration of investigated acids in the first several hours of the process were observed for myristic, palmitic and stearic acids whereas the total removal of octanoic, decanoic, behenic, palmitoleic and linoleic acid occurred. The concentration of oleic acid was constantly fluctuating.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2011, 14, 2; 167-173
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie UV i UV/O3
Comparative studies on elimination of selected estrogens and xenoestrogens by UV and UV/O3 processes
Autorzy:
Dudziak, M.
Burdzik-Niemiec, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127443.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
eliminacja mikrozanieczyszczeń
EDCs
bisfenol A
17β-estradiol
17α-etynyloestradiol
oczyszczanie ścieków
fotoliza
fotoliza i ozonowanie
micropollutants elimination
bisphenol A
17α-ethinylestradiol
waste water effluent
photolysis
photolysis with ozonation
Opis:
Obecność mikrozanieczyszczeń organicznych, a szczególnie substancji zakłócających procesy hormonalne (Endocrine Disrupters Compounds EDCs) w wodach powierzchniowych stanowi potencjalne zagrożenie dla zdrowia i życia organizmów żywych, w tym również dla człowieka. Niebezpieczna aktywność biologiczna tych związków (w tym ich toksyczność) oraz duża odporność na biodegradację stwarza konieczność prowadzenia badań nad ich usuwaniem w konwencjonalnych i niekonwencjonalnych procesach uzdatniania wody i oczyszczania ścieków. Na podstawie coraz częstszych doniesień w literaturze przedmiotowej, dotyczących skuteczności zastosowania różnych technik zaawansowanego utleniania do eliminacji mikrozanieczyszczeń, podjęto badania nad oceną efektywności eliminacji 17β-estradiolu (E2), 17α-etynyloestradiolu (EE2) oraz bisfenolu A (BPA) z rzeczywistego odpływu z oczyszczalni ścieków komunalnych w procesie fotolizy (UV) oraz w procesie łącznym fotoliza i ozonowanie (UV/O3). Uzyskane wyniki badań porównano pod kątem skuteczności rozkładu badanych związków dla wody zdejonizowanej. Określono, że zarówno zastosowanie procesu UV, jak i UV/O3 umożliwiło osiągnięcie wysokich stopni rozkładu dla 17β-estradiolu oraz 17α-etynyloestradiolu bez względu na rodzaj oczyszczanego roztworu. Rozkład związków następował w bardzo krótkim czasie trwania procesów, natomiast efektywność eliminacji bisfenolu A zależała od zastosowanego procesu oraz składu fizykochemicznego roztworu. Wykazano, że połączenie fotolizy z ozonowaniem umożliwiło osiągnięcie wyższego stopnia rozkładu badanego związku niż w przypadku pojedynczego procesu UV.
The presence of organic micropollutants, especially endocrine disrupting compounds (EDCs) in surface waters is a potential threat to the health and life of living organisms, including humans. Dangerous biological activity of these compounds (including their toxicity) and high biodegradation resistance leads to investigations on their removal in the conventional and unconventional processes of water purification and sewage treatment, such as UV and UV/O3. Based on the frequent reports in literature, studies on the elimination efficiency of 17β-estradiol (E2), 17α-ethinylestradiol (EE2) and bisphenol A (BPA) from real urban wastewater effluents by means of photolysis (UV) and photolysis with ozonation (UV/O3) processes were undertaken. The obtained results were juxtaposed in terms of the efficiency of these compounds elimination from deionized water. It was established that both process, UV and the combination of UV/O3 resulted in high level of 17β-estradiol and 17α-ethinylestradiol decomposition. Even very short duration of the processes were sufficient for decomposition of the compounds. However, bisphenol A elimination efficiency differed depending on the chemical composition of the solution and kind of the investigated processes. It was indicated that the combination of photolysis and ozonation led to the highest level of compound decomposition.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2015, 9, 2; 589-595
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Występowanie kwasów tłuszczowych i steroli w środowisku naturalnym
The occurrence of fatty acids and sterols in the natural environment
Autorzy:
Łobos-Moysa, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/127453.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
środowisko naturalne
monitoring
kwas oleinowy
kwas linolowy
kwas palmitynowy
stigmasterol
β-sitosterol
betulina
environment
oleic acid
linoleic acid
palmitic acid
betulin
Opis:
Postęp w rozwoju technik analitycznych umożliwia obecnie oznaczanie bardzo dużej liczby zanieczyszczeń organicznych występujących w środowisku naturalnym. Część tych zanieczyszczeń jest pochodzenia naturalnego. Aktualnie badania ukierunkowane są głównie na zanieczyszczenia specyficzne, których obecność jest wynikiem antropogenicznego oddziaływania na środowisko naturalne. W celu oceny występowania specyficznych zanieczyszczeń i mikrozanieczyszczeń w środowisku naturalnym, tj. wybranych kwasów tłuszczowych nienasyconych - oleinowego i linolowego oraz kwasu nasyconego - palmitynowego, a także steroli stigmasterolu i β-sitosterolu oraz betuliny, opracowano techniki ich wydzielania i ich chromatograficznej analizy. Analizę jakościowo-ilościową zarówno kwasów tłuszczowych, jak i steroli wykonywano przy użyciu chromatografu GC / ion trap / MS (model Saturn 2100 T firmy Varian) wyposażonego w kolumnę chromatograficzną VF-5ms (Varian). Do wydzielania związków zastosowano różne techniki ekstrakcji. W przedstawionych w pracy badaniach prowadzono monitoring występowania zanieczyszczeń w wodach powierzchniowych Górnego Śląska (Wójtowianka (Doa), Potok Rokitnicki, rzeka Bytomka, rzeka Kłodnica i Kanał Gliwicki) w okresie od stycznia do czerwca 2015 roku.
Nowadays, advances in the analytical techniques allow the determination of hundreds of organic pollutants present in the environment. Some of organic pollutants are of natural origin. Although the current study are mainly aimed at specific pollution, the presence of which is the result of anthropogenic impacts on the environment. In order to assess the appearance of specific pollutants and micropollutants in the environment ie the selected unsaturated fatty acids: oleic, linoleic, saturated acid: palmitic and sterols: stigmasterol, β-sitosterol and betulin, the techniques for their isolation and analysis have been developed. Quality and quantity analysis of fatty acids and sterols was carried out using GC/ion trap/MS chromatographic system (model Saturn 2100 T, Varian) equipped with a chromatography column VF-5ms (Varian). Various extraction techniques have been used for isolation of the pollutants. In this study the monitoring of level of contamination in surface water of Upper Silesia (Wójtowianka (Doa) Stream, Rokitnica Stream, Bytomka River, Klodnica River and Gliwice Channel) was conducted in the period from January to June in the 2015.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2016, 10, 1; 209-217
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative studies on decomposition of selected estrogens and xenoestrogens by photocatalysis processes
Badania porównawcze rozkładu wybranych estrogenów i ksenoestrogenów w procesie fotokatalizy
Autorzy:
Burdzik-Niemiec, E.
Dudziak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388989.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
photocatalysis
micropollutants decomposition
bisphenol A
17β-estradiol
17α-ethinylestradiol
fotokataliza
rozkład mikrozanieczyszczeń
bisfenol A
17α-etynyloestradiol
Opis:
Comparative Studies on Decomposition of Selected Estrogens and Xenoestrogens by Photocatalysis ProcessesAbstract: This study addressed the degradation efficiency of three different compounds belonging to the group of endocrine disrupting compounds (EDCs), namely 17β-estradiol (E2), 17α-ethinyl estradiol (EE2), and bisphenol A (BPA) in the photocatalysis process (UV/TiO2). The subject of the study was a synthetic municipal waste water treatment plant effluent containing inorganic and optionally organic substances and to which the investigated micropollutants were added at a concentration of 500 μg/dm3. The obtained results were compared in terms of the degradation of the selected compounds in deionized water. It was found that the efficiency of the photocatalysis depends significantly both on the environmental matrix and physico-chemical properties of the compounds present in the treated waste water. The highest degradation efficiency was observed for the synthetic effluent that contained only inorganic substances. The degradation of bisphenol A and 17α-ethinyl estradiol exceeded 90 % (after 60-minute irradiation) and 17β-estradiol was decomposed completely. The observed phenomenon can be attributed to the process termed as sensitized photocatalysis, which was enabled by inorganic substances present in the synthetic waste water. This phenomenon was not observed for the synthetic effluent that contained both inorganic and organic substances, and moreover the degradation efficiency of the micropollutans was lower. These observations were also confirmed by the results regarding the decomposition of the compounds in deionized water. In order to describe the course of photocatalytic oxidation reaction rate constants were determined as well as degradation half-lives using the Langmuir-Hinshelwood kinetic model.
W ramach pracy podjęto badania nad oceną efektywności rozkładu trzech różnych związków należących do grupy substancji zakłócających procesy hormonalne (z ang. Endocrine Disrupters Compounds EDCs), tj. 17β-estradiol (E2), 17α-etynyloestradiol (EE2) oraz bisfenol A (BPA) w procesie fotokatalizy (UV/TiO2). Przedmiotem badań były modelowe odpływy z oczyszczalni ścieków bytowych zawierające substancje nieorganiczne i opcjonalnie organiczne, do których dodawano badane mikrozanieczyszczenia w stężeniu 500 μg/dm3. Uzyskane wyniki badań porównano pod katem skuteczności rozkładu wybranych związków dla wody zdejonizowanej. Wykazano, że na skuteczność procesu fotokatalizy istotny wpływ ma zarówno rodzaj matrycy środowiskowej, jak i właściwości fizykochemicznych usuwanych związków. Najwyższe stopnie rozkładu uzyskano podczas oczyszczania odpływu modelowego zawierającego wyłącznie substancje nieorganiczne. Rozkład bisfenolu A oraz 17α-etynyloestradiolu przekraczał wówczas 90 % (po 60-minutowym czasie naświetlania), a 17β-estradiol został rozłożony całkowicie. Zaobserwowane zjawisko można wytłumaczyć obecnością w ściekach modelowych chemicznych substancji nieorganicznych umożliwiających przebieg tzw. fotokatalizy sensybilizowanej. W przypadku odpływu modelowego zawierającego zarówno substancje organiczne, jak i nieorganiczne tego zjawiska nie obserwowano, a efektywność rozkładu mikrozanieczyszczeń była mniejsza. Powyższe obserwacje potwierdzają również uzyskane wyniki rozkładu związków dla wody zdejonizowanej. W celu opisu przebiegu fotokatalitycznego utleniania wyznaczono stałe szybkości reakcji oraz czasy połowicznego rozkładu posługując się kinetyką modelu Langmuira-Hinshelwooda.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2015, 22, 4; 457-467
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies