Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Dawidziuk, A." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 17
Tytuł:
"Leśna odskocznia" - Czy mieszkańcy miast lubią dokształcać się w lesie?
"Forest escape" - do city dwellers like to study in the forest?
Autorzy:
Kowal, P.
Brytan, R.
Wojtyszyn, S.
Jackowiak, M.
Dawidziuk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234949.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2019, 21, 1[58]; 59-67
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agastograptus, a synonym of Plectograptus [Retiolitidae, Graptolithina]
Autorzy:
Kozlowska-Dawidziuk, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22767.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Agastograptus robustus
synonym
Retiolitidae
Graptolithina
Silurian
Agastograptus
taxonomy
Plectograptus
paleontology
Opis:
Agastograptus robustus Obut and Zaslavskaya, 1983, the type species of the genus Agastograptusis herein recognized as a species of Plectograptus. Large proximal lateral orifices are one of the significant characters of Plectograptus. P. robustus differs from the type species, Plectograptus macilentus Törnquist, 1887, in possessing paired apertural processes. Other species of Agastograptus have been assigned to three different genera: Spinograptus, S. clathrospinosus (Eisenack, 1951), S. munchi (Eisenack, 1951), Neogothograptus, N. balticus (Eisenack, 1951), and Cometograptus, C. nevadensis (Berry and Murphy, 1975). The main diagnostic feature used for Agastograptus, the spinoreticular paired apertural processes, is recognized as a species feature, characteristic mostly for Spinograptus, whereas the generic features are the arrangement of the proximal end, ventral walls, and ancora sleeve of the rhabdosome. Therefore the genus Agastograptus is a synonym of Plectograptus.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2002, 47, 3
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Agastograptus from the mulde beds of Gotland
Agastograptus z warstw mulde Gotlandii
Autorzy:
Kozlowska-Dawidziuk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/21121.pdf
Data publikacji:
1991
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Agastograptus
graptolite
Heloretiolites lawsoni
Retiolites balticus
taxonomy
paleontology
Gotland
Opis:
Agastograptus lawsoni (Holland, Rickards et Warren 1969), known previously as Holoretiolites (Balticograptus) lawsoni Holland, Rickards et Warren 1969 from upper Wenlock of Shropshire is described from Mulde Beds of Gotland. A new diagnosis of the species, basing on abundant and well preserved fossils, has been formulated. Former Retiolites balticus Eisenack is removed from the genus Agastograptus.
Zbadano około 70 dobrze zachowanych okazów retiolitidów, pochodzących z warstw Mulde (górny wenlok) Gotlandii, co umożliwiło zbadanie astogenezy i wyróżnienie cech diagnostycznych gatunku. Stwierdzono też kilkanaście anormalnie wykształconych rabdosomów. Gatunek ten opisany był z górnego wenloku Shropshire przez Holanda, Rickardsa i Warrena (1969) jako Holoretiolites (Balticograptus) lawsoni, jednak zły stan zachowania materiału nie pozwolił im ustalić liczby wyrostków aperturalnych. Zdaniem autorki należy on do rodzaju Agastograptus Obut et Zaslavskaya 1983. Jednocześnie autorka proponuje wyłączyć z rodzaju Agastograptus dawny gatunek Retiolites balticus Eisenack z uwagi na występowanie pojedynczego wyrostka aperturalnego oraz brak beleczek pleuralnych i zygzakowatego wzoru klatrium ścian lateralnych.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1991, 36, 2
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of expression of selected proteins in the cells of intestinal and diffuse type gastric cancer – immunohistochemical analysis
Autorzy:
Gryko, M.
Prycznicz, A.
Dawidziuk, T.
Zińczuk, J.
Cepowicz, D.
Kamocki, Zb.
Kedra, B.
Guzińska-Ustymowicz, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916399.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
gastric cancer
apoptosis
Lauren classification
E-cadherin
apoptotic pathways
Opis:
Introduction: Despite the progress in gaining knowledge about carcinogenesis, it is still unclear what processes are directly responsible for the differentiation of gastric cancer into its intestinal or diffuse form. Dividing of these two forms is based on one of the oldest, yet still commonly used classifications – the classification of Lauren. There are many factors that may influence the formation of gastric tumors of various aggressiveness. Purpose: To evaluate the expression of proteins: fragile histidine triad (FHIT), E-cadherin, α-catenin, γ-catenin, cathepsin B, epidermal growth factor (EGF), HER-2, MMP-9, MCM-2, Bak, Bax, BID, Bcl-XL, p53, FasL, Bcl-2, caspase-8, procaspase-3 in gastric cancer cells, depending on the type of tumor by Lauren classification. Materials and methods: Study group consisted of 91 patients treated surgically for gastric cancer in the Second Department of General and Gastroenterological Surgery, Medical University of Bialystok in years between 2000 and 2006. Results: It is shown, that the expression of E-cadherin was significantly higher in the Lauren I gastric cancer cells than in Lauren II. In case of caspase-8 there has been significantly less frequent expression of this protein in Lauren I gastric cancer cells compared to Lauren II. The authors describe no statistically significant differences in the expression of other proteins taken into consideration. Conclusions: These results suggest the role of adhesion and apoptosis-related proteins in the development of two different types of gastric cancer according to Lauren’s classification.
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2014, 4, 1; 158-164
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dojrzewanie pseudotecjów i uwalnianie zarodników workowych grzybów kompleksu Leptosphaeria maculans – L. biglobosa w rejonie Kujaw (2005-2007)
Pseudothecia maturation and ascospore release of Leptosphaeria maculans and L. biglobosa in Kujavia region (2005–2007)
Autorzy:
Dawidziuk, A.
Kaczmarek, J.
Jedryczka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/834321.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2008, 29, 2
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of retiolitid graptolites - a synopsis
Autorzy:
Kozlowska-Dawidziuk, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23196.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Holoretiolites
Ludlow
Retiolitidae
retiolitid graptolite
paleobiology
Silurian
evolution
Graptoloidea
paleontology
rhabdosome reduction
Opis:
Twenty million years of retiolitid evolution reflect environmental changes, the most severe being the Silurian Cyrtograptus lundgreni Event. Five biostratigraphically and morphologically constrained retiolitid faunas are distinguished and characterized according to their rhabdosomal modifications: (1) the oldest and long−ranging Llandovery group of mostly large and morphologically complex rhabdosomes, (2) the less diverse Telychian−Sheinwoodian group, (3) the Cyrtograptus lundgreni Biozone varied group of intermediate size, and two short−ranged (4) late Homerian, and (5) early Ludlow groups with small rhabdosomes. Although the evolutionary history of retiolitids was complex and not linear, a common tendency toward reduction of rhabdosome size in most lineages is observed. The greatest reduction in both number and volume of thecae, and in skeletal elements is demonstrated in the Gothograptus and Plectograptusfaunas. Contrary to the thecal decrease, a distinctive increase of sicula size is observed in retiolitids. Two types of colonies are distinguished: L−colonies with a small sicula and numerous large thecae of similar size, and S−colonies with a long sicula and a few, small thecae. These changes imply modification of the soft body: an increase in siculozooid length and a decrease in the size of the zooids. Thus, the siculozooid probably produced great amounts of morphogen inhibiting zooid growth. In consequence the phenomenon of colony reduction occurred. The most extreme stages of rhabdosome reduction in Ludlow retiolitids can be seen in Plectodinemagraptus gracilis of the Plectograptuslineage and in the new species Holoretiolites helenaewitoldi, possibly representing the last stage of skeletal reduction in the Gothograptus lineage; the next hypothetical stage would be its total loss. The sicula length of Holoretiolites, about 2 mm, is reported herein for the first time.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 2004, 49, 4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metody edukacji leśnej w sąsiedztwie wielkiej aglomeracji na przykładzie działalności Nadleśnictwa Celestytów
Methods of forest education in the vicinity of a large agglomeration on the example of the activity of the Celestynów Forest Inspectorate
Autorzy:
Brytan, R.
Kowal, P.
Wojtyszyn, S.
Jackowiak, M.
Dawidziuk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2234952.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Leśny Zakład Doświadczalny. Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej w Rogowie
Źródło:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej; 2019, 21, 1[58]; 20-25
1509-1414
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centrum Edukacji Przyrodniczo-Leśnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modelowanie matematyczne cykli życiowych mikroorganizmów chorobotwórczych jako narzędzie ochrony rzepaku przed chorobami grzybowymi
Mathematical modeling of life cycles of pathogenic microorganisms as a tool to protect oilseed rape against fungal diseases
Autorzy:
Dawidziuk, A.
Jedryczka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/833743.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Instytut Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
Źródło:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops; 2011, 32, 2
1233-8273
Pojawia się w:
Rośliny Oleiste - Oilseed Crops
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ogólna budowa i klasyfikacja manipulatorów pojazdów podwodnych
General construction and classification of manipulators for underwater vehicles
Autorzy:
Dawidziuk, M.
Olejnik, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1359281.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Medycyny i Techniki Hiperbarycznej
Tematy:
inżynieria morska
pojazdy podwodne
technologia prac podwodnych
manipulatory pojazdów podwodnych
marine engineering
submarines
underwater works technology
underwater vehicles manipulators
Opis:
W materiale przedstawiono ogólną budowę manipulatora pojazdu podwodnego, z omówieniem stosowanych w ich konstrukcjach materiałów. Scharakteryzowano rodzaje układów napędowych manipulatora, z wyróżnieniem ich wad i zalet. Przedstawiono funkcje jakie spełnia manipulator w odniesieniu do wykonywanych czynności. Omówiono pojęcie stopni swobody manipulatora z podaniem wzoru na ich obliczenie. Przedstawiono podstawowe typy efektorów końcowych. Podano też zarys klasyfikacji manipulatorów w funkcji realizowanych przez nie zadania.
The article presents the general construction of an underwater vehicle manipulator along with a discussion of the materials used in their construction. The types of drive systems used by the manipulator have been characterised, distinguishing their advantages and disadvantages. The functions of the manipulator are specified in relation to the activities performed by it. Moreover, the paper discusses the manipulator's degrees of freedom with the specification of the formula for their calculation. The basic types of end effectors are presented as well as an outline of the classification of manipulators in relation to the tasks carried out.
Źródło:
Polish Hyperbaric Research; 2018, 2(63); 21-32
1734-7009
2084-0535
Pojawia się w:
Polish Hyperbaric Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preferencje społeczne dotyczące rekreacji w lasach Mazowieckiego Parku Krajobrazowego w latach 2000 i 2012
Social preferences regarding recreation in forests of the Mazowiecki Landscape Park in 2000 and 2012
Autorzy:
Janeczko, E.
Woźnicka, M.
Tomusiak, R.
Dawidziuk, A.
Kargul-Plewa, D.
Janeczko, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/989016.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Leśne
Tematy:
parki krajobrazowe
lasy
uzytkowanie rekreacyjne
rekreacja
wypoczynek
preferencje spoleczne
badania ankietowe
Mazowiecki Park Krajobrazowy
tourism and recreation management
forest utilization
social preferences
leisure in forest
Opis:
The article presents the changes in the preferences of people vacationing in the forests of the Mazowiecki Landscape Park (MPK) in the years 2000−2012. The study covered the preferences for the frequency and duration of rest in the forest and the places and forms of recreation carried out in the MPK forests. These preferences were established on the basis of surveys conducted in the field. In 2000, a questionnaire was sent to 755 people vacationing in the MPK forests. In 2012, the survey covered 390 people vacationing within the MPK. In both cases, the survey involved people over 18 years of age. Preferences of respondents in both studies were compared using the chi−square independence test. The results showed that within twelve years the preferences of respondents in the frequency range of leisure, choice of the place and forms of recreation changed significantly. There was an increase in the number of respondents frequently utilising the MPK forests for recreation and leisure interested in areas equipped with appropriate recreational infrastructure. The share of respondents making such recreational activities in forests as horse riding, cycling and observing nature significantly increased, while the preferences for the duration of rest in the forest have not changed. Still, the MPK forests are primarily a place of the weekend rest. The results indicate that the preferences of recreational users of the forest are largely related to the scope of access to and management of the forest.
Źródło:
Sylwan; 2017, 161, 05; 422-429
0039-7660
Pojawia się w:
Sylwan
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pseudothecial maturation and ascospore release of Leptosphaeria maculans and L. biglobosa in south-east Poland
Dojrzewanie pseudotecjów i uwalnianie askospor grzybów Leptosphaeria maculans i L. biglobosa w południowo-wschodniej Polsce
Autorzy:
Dawidziuk, A.
Kasprzyk, I.
Kaczmarek, J.
Jedryczka, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28538.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
pseudothecial maturation
ascospore release
Leptosphaeria maculans
Leptosphaeria biglobosa
Polska
stem canker
Brassica napus
oilseed rape
Opis:
Stem canker of brassicas is a severe disease of oilseed rape in Australia, Canada and Europe, including Poland. The disease is caused by Leptosphaeria maculans and L. biglobosa - two pathogens belonging to the class Dothideomycetes. The species differ in pathogenicity, but they have identical shape and size of fruiting bodies and spores of the generative and vegetative stages. Both pathogens are often found together in infected tissues of oilseed rape plants. The main goal of the experiments was to measure the rate of pseudothecial maturation and to monitor ascospore concentration of L. maculans and L. biglobosa in air samples. The paper is the first investigation on the generative stage development of these two species in south-east Poland. The studies were done for three consecutive years (2005-2007), for six most important months in pathogen development and plant infection, including 3 months in the spring (March – May) and 3 months in the autumn (September – November). The stage of pseudothecial maturation was assessed visually, based on the development of asci and ascospores. Monitoring of spore concentration in the air was performed using a Hirst-type 7-day volumetric trap. It was proved that differences in pseudothecial maturation rate in south-east Poland, encompassing the climatic regions of the Carpathian Foothills and Cracow, do not exceed two weeks within one season. The first and the highest ascospore concentration dates depended on weather conditions in a particular season. The total number of spores during the studied seasons varied from 9 to12 spores/m3, which was from 70 to 90 times lower than the average from five other monitoring sites around Poland. The short exposition to spore showers and very small concentrations of L. maculans and L. biglobosa ascospores in air samples were the most probable reasons for relatively small damage of oilseed rape crops by stem canker in the south-east part of Poland.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2010, 63, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Retiolitid graptolite Spinograptus from Poland and its membrane structures
Retiolit Spinograptus [ Graptolithina ] z Polski i jego struktura bloniasta
Autorzy:
Kozlowska-Dawidziuk, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22473.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
fauna kopalna
retiolity
Spinograptus
Polska
struktura bloniasta
paleontologia
blony perydermalne
morfologia zwierzat
Opis:
Spinograptus reticulolawsoni sp. n., S. latespinosus sp. n., S. cf. latespinosus, and S. sp. are described from borecore samples of the late Wenlock (Colonograptus? praedeubeli Zone), of the Bartoszyce borehole, NE Poland. They represent an early diversification phase of retiolitids, which followed the Cyrtograptus lundgreni Event. Some species display a combination of primitive and advanced characters, implying a mosaic paffern of Spinograptus evolution. Most of the material studied contains continuous peridermal membranes, suggesting that they may have been universally present in the retiolitids. Long (2 mm) siculae found in two species of Spinograplus contrast with short siculae, known for Retiolites and Paraplectograptus.
W późnowenlockich szarych iłowcach i marglach wiercenia Bartoszyce IG 1 z platformy wschodnioeuropejskiej (Fig. 1) stwierdzono zespół graptolitów z przewodnią formą Colonograptus? praedeubeli. Obserwowany zespół monograptidów i retiolitidów jest świadectwem wczesnej fazy odradzania się makrozooplanktonu po globalej katastrofie późnosylurskiej, znanej jako "zdarzenie Cyrtograptus lungreni". Występują tu retiolity z rodzaju Spinograptus reprezentowanego przez Spinograptus reticulolawsoni sp. n., S. latespinosus sp. n., S. cf. latespinosus i S. sp. Gatunki te różnią się między sobą i od innych gatunków tego rodzaju odmiennie wykształconymi aparatami aperturalnymi o budowie retikulofuzellarnej, stopniem retikulacji rabdozomu zewnętrznego otaczającego teki, zwanego rękawem ankory (ancora sleeve) i liczbą tek w rabdozomach dojrzałych, wykazujących tendencję do zakończonego wzrostu (Fig. 12). U Spinograptus reticulolawsoni sp. n. opisano, po raz pierwszy dla tego rodzaju, rabdozom kolonii o zakończonym wzroście z krótkim rurkowatym apendyksem. Wykazano, że ewolucja Spinograptus ma charakter mozaikowy. Wyjątkowy stan zachowania opisywanego materiału, w którym występują membrany perydermalne, pozwolił na szczegółowe zbadanie cech rabdozomu Spinograptus, ważnych dla odtworzenia filogenezy retiolitów. Błony perydermalne dostarczają szczegółowych danych o budowie rabdozomów retiolitów (sikul, pierwszych tek) i jednocześnie o pokrewieństwach w obrębie grupy. Bates & Kirk (1992) wnioskowali o obecności membran na podstawie ich śladów na beleczkach rabdozomów retiolitów, co potwierdziło niedawne odkrycie przez Lenza (1994) dobrze zachowanych rabdozomów Agastograptus robustus z membranami. Kolejne dowody obecności błon perydermalnych, opisane na podstawie materiału z Bartoszyc u Spinograptus, mogą świadczyć o powszechnym występowaniu takich struktur u retiolitów. Mimo spłaszczenia i często zachowanych jedynie fragmentów membran, w materiale z wiercenia Bartoszyce odnaleziono fragmenty prosikul, metasikul, tek i rękawów ankory. Obecność długiej sikuli u Spinograptus (2 mm) potwierdza wcześniejsze przypuszczenia autorki o przynależności tego rodzaju do linii Plectograptus (do tej pory sikula o długości 2 mm znana była u jednego przedstawiciela tej linii: Agastograptus robustus). Długa sikula w linii Plectograptus, kontrastująca z krótkimi sikulami przedstawicieli starszych linii Paraplectograptus i Retiolites wskazuje, iż retiolity mogą być grupą polifiletyczną.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1997, 42, 3; 391-412
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Separacyjne właściwości włóknin polipropylenowych modyfikowanych cząstkami SiO2
Separation properties of polypropylene non-woven fabrics modified with SiO2 particles
Autorzy:
Jackiewicz, A.
Werner, Ł
Jakubiak, S.
Dawidziuk, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2072957.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
aerozol
filtr włókninowy
krzemionka
nanocząstki
nanokrople
aerosol
non-woven filter
silica
nanoparticles
nanodroplets
Opis:
Celem badań było zmodyfikowanie włókien filtrów polipropylenowych prowadzące do zmiany ich zwilżalności oraz zwiększenia stopnia rozwinięcia powierzchni, aby podnieść efektywność usuwania olejowych nanokropel z powietrza. Wykorzystano włókninę o średniej średnicy włókien równej 11,1 μm, grubości 2,7 mm i gęstości upakowania 7,2%, wytworzoną metodą rozdmuchu pneumotermicznego. Najpierw poddano ją wyładowaniu plazmowemu, a następnie nanoszono dwa rodzaje nanocząstek krzemionki Orisil 200 oraz Ludox SK. Wykazano, iż zastosowane metody prowadzą do zwiększenia skuteczności separacji z powietrza nanokropel mgły olejowej.
The study results of modification of polypropylene filter fibers leading to a change of their wettability and increase of surface development degree to improve the efficiency of nanoparticles’ removal from air are presented. Non-woven fabric of average fiber diameter equal to 11.1 microns, thickness of 2.7 mm and packing density of 7.2% prepared by the melt-blown method was used. First, material was treated by plasma discharge and then two kinds of silica nanoparticles Orisil 200 and Ludox SK were applied. It was proven that those methods led to more effective separation of oil nanodroplets from air.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2014, 4; 249--250
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Silurian retiolitids of the East European Platform
Autorzy:
Kozlowska-Dawidziuk, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20848.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Tematy:
Paraplectograptus eiseli
fauna retiolitidowa
skamienialosci
Retiolitidae
Cucullograptus hemiaversus
paleontologia
paleozoologia
szkielet tekalny
Europa
rabdozomy
Pseudoplectograptus praemacilentus
morfologia zwierzat
Opis:
Late Llandovery to late Ludlow isolated retiolitid assemblages from deep boreholes drilled in the Polish part of the East European Platform are used to restore phylogeny of the group. The process of reduction of the network skeleton (reticulum and clathria), as well as reduction of the transverse rods and change of virgula position started in the Wenlock. All Ludlow retiolitids have a central virgula and reduced rhabdosomes. Colonies of the Gothograptus lineage with finite growth, related to reduction in the number of thecae, first appeared in the Late Wenlock and continued in the Ludlow. Their evolution leads either to development of finite rhabdosomes with few thecae (Holoretiolites) or to almost complete reduction of clathria and reticulum (Plectodinemagraptus gen. n. of the Plectograptus lineage). The latter homeomorph of the Ordovician abrograptid Dinemagraptus is the last known retiolitid of late Ludlow age (Cucullograptus hemiaversus /C. aversus Zone). The family Retiolitidae consists of five separate lineages. Sokolovograptus polonicus sp. n., Neogothograptus gen. n., Holoretiolites atrabecularis sp. n., Semiplectograptus urbaneki gen. et sp. n., Plectodinemagraptus gracilis gen. et sp. n. are proposed. S. polonicus from the Cyrtograptus murchisoni Zone has a strongly reduced rhabdosome.
Obfita fauna retiolitidowa została wyizolowana z rdzeni wiertniczych wenloku i ludlowu NE Polski oraz z bałtyckich głazów narzutowych. Analiza materiału w mikroskopie świetlnym i skaningowym pozwoliła prześledzić proces postępującego uproszczenia retikulowanego szkieletu. Polega on na redukcji retikuli i katrium, redukcji szkieletu tekalnego (transverse rods) oraz na zmianie położenia wirguli z bocznego na centralny. Obserwuje się zmniejszenie liczby tek w rabdozomach. Dowodem daleko posuniętej redukcji jest najmłodszy, napotkany, w zonie C. hemiaversus, najbardziej uproszczony rabdozom bez ścian lateralnych Pl. gracilis gen. et sp. n. Od górnego wenloku ma miejsce proces finalizacji wzrostu kolonii, połączony ze zmniejszaniem liczby tek. W skrajnym przypadku forma H. simplex o zakończonym wzroście liczy cztery teki. Położenie wirguli, obecność elementów szkieletu tekalnego, budowa klatrium oraz tendencja do finalizacji wzrostu rabdozomu, stanowią kryteria do podziału rodziny Retiolitidae na linie rozwojowe: Retiolites, Paraplectograptus, Sokolovograptus, Gothograptus i Plectograptus. Wysunięto hipotezę, iż przodkiem Paraplectograptus eiseli i Pseudoplectograptus praemacilentus był R. geinitzianus, o czym świadczy obecność beleczek szkieletu tekalnego. U najstarszego przedstawiciela linii Gothograptus, wenlockiego Eisenackograptus eisenacki, pochodzącego prawdopodobnie od linii Paraplectograptus, beleczki tekalne mają postać szczątkowa, zaś zanikają u pochodzących od niego gatunków rodzaju G. z górnego wenloku, u których wirgula włączona jest jeszcze do ściany wentralnej. Wirgula ma położenie centralne u ludlowkich gatunków zaliczonych do rodzaju Neogothograptus i Holoretiolites, a wywodzących się od G. Linia Sokolovograptus, jako jedyna wenlocka, charakteryzuje się centralnym położeniem wirguli. O jej pochodzeniu trudno przy obecnym stanie wiedzy spekulować. Być może od S. pochodzi linia Plectograptus znana z ludlowu. Formy pośrednie, nieobecne w badanym materiale, przypuszczalnie występowały w najwyższym wenloku. W linii Pl. prześledzić można kolejne etapy redukcji rabdozomu od Pl. wimani, Pl. macilentus przez Semiplectograptus urbaneki gen. et sp. n. aż do Plectodinemagraptus gracilis gen. et sp. n.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1995, 40, 3; 261-326
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The genus Gothograptus (Graptolithina) from the Wenlock of Poland
Rodzaj Gothograptus (Graptolithina) z wenloku Polski
Autorzy:
Kozlowska-Dawidziuk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20650.pdf
Data publikacji:
1990
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
Opis:
The Wenlockian retiolitid genus Gothograptus Frech, 1897 is here subdivided into subgenera Gothograptus (Gothographus) (Frech, 1987) and Gothograptus (Eisenackograptus subgen.n. which differ in the lateral wall structure. In Gothograptus (Gothograptus), virgula in the middle of lateral wall sets in as early as in the proximal part; it is linked to the pleural lists by means of parietolateral lists. In Gothograptus (Elsenaekograptus), by contrast, the lateral wall consists of parietolateral lists, whereas virgula sets in only in the distal part. Five species are described herein, two of them new and one in the open nomenclature: Gothograptus (Gothograptus) pseudospinosus Eisenack, G. (Eisenackograptus) eisenacki Obut et Sobolevskaya, G. (Gothograptus) kozlowskii sp.n., G. (Gothograptus) obtectus sp.n., and G. (Gothograptus) sp. A.
Przeprowadzono rewizję podrodziny Gothograptinae Obut et Zaslavskaya, 1983 i rodzaju Gothograptus Frech, 1897. Wprowadzono nowe i zmodyfikowane terminy dla rabdozomów podrodziny Gothograptinae (fig. 2). W obrębie rodzaju Gothograptus wydzielono dwa podrodzaje: Gothograptus (Gothograptus) i Gothograptus (Eisenackograptus) subgen.n. na podstawie odmiennej budowy ścian lateralnych. Z wiercenia Zawada 1 (NE Polska, fig. 1) oznaczono 3 gatunki (w tym jeden nowy): Gothograptus (Gothograptus) pseudospinosus Eisenack (pl. 23: 4), G.(G.) obtectus sp.n. (pls. 24: 1, 25: 3, 26: 1; fig. 5), Gothograptus (Eisenackograptus) eisenacki Obut et Sobolevskaya (pls. 25: 1, 2, 4, 26: 2, 27: 1, 2; figs. 7, 8) i jeden pozostawiono w nomenklaturze otwartej Gothograptus (G.) sp. A. (pl. 24: 2; fig. 6). Po raz pierwszy stwierdzono Gothograptus (E.) eisenacki w poziomie rigidus. Z bałtyckiego głazu narzutowego z Jarosławca opisano Gothograptus (G.) kozlowskii sp.n. (pls. 23: 1—4, 24: 3; figs. 3, 4). Obecność dobrze zachowanych rabdozomów juwenilnych w różnych stadiach astogenezy Gothograptus (G.) kozlowskii sp.n. pozwoliły na zbadanie prawidłowości astogenezy charakterystycznych dla podrodziny Gothograptinae. Do oczyszczenia okazów zastosowano metodę ultradźwiękową.
Źródło:
Acta Palaeontologica Polonica; 1990, 35, 3-4
0567-7920
Pojawia się w:
Acta Palaeontologica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 17

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies