Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Chohura, P" wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Suitability of some nitrogen fertilizers for the cultivation of early cabbage
    Przydatność wybranych nawozów azotowych w uprawie kapusty wczesnej
    Autorzy:
    Chohura, P.
    Kolota, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14577.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    suitability
    nitrogen fertilizer
    plant cultivation
    vegetable
    early cultivar
    cabbage
    ammonium nitrate
    calcium cyanamide
    yield
    plant composition
    Opis:
    Early cabbage was grown in a field experiment in two treatments, with and without weed control, to test the following fertilizers: ammonium nitrate and Entec 26-a, a new formula nitrogen fertilizer containing a DMPP nitrification inhibitor, applied in single preplant or split doses, and calcium cyanamide (Perlka), supplied only prior to the planting of cabbage. All the sources of N were used in amounts supplying 150 kg N ha-1. The fertilizer Perlka was applied 2 weeks before planting cabbage transplants, while Entec 26 and ammonium nitrate were introduced to soil 3 days before that. All the fertilizers were incorporated into the soil by harrowing. In the treatments with split N application, top dressing was conducted just after the cabbage plants were uncovered, which took place 3-4 weeks after transplanting. The experiment was established in a one factorial design with four replications. The results proved high efficiency of nitrogen fertilization, which – when applied at a dose of 150 kg N ha-1 - enhanced the yield of early cabbage by about 50% compared to the treatment without N fertilization and weed control. Ammonium nitrate and Entec 26 appeared to be equally valuable sources of this nutrient, both in single and split doses, in each year of the investigation. Calcium cyanamide produced the highest marketable yield of heads with a significantly lower mean content of nitrates in edible parts. Another big advantage of this N source is its high efficiency in reducing weed infestation during the whole vegetation period.
    W doświadczeniu wegetacyjnym saletrę amonową i nawóz azotowy Entec 26 zawierający inhibitor nitryfikacji DMPP stosowano w całości przedwegetacyjnie lub w dawkach dzielonych, natomiast cyjanamid wapnia (Perlka) wyłącznie przed sadzeniem rozsady kapusty wczesnej w dwóch kombinacjach: z odchwaszczaniem i bez usuwania chwastów. Wszystkie badane nawozy stosowano w łącznej dawce 150 kg N ha-1. Nawóz Perlka wysiewano 2 tygodnie przed sadzeniem rozsady kapusty, zaś saletrę amonową i Entec 26 bezpośrednio przed sadzeniem rozsady kapusty, pod bronę. W obiektach, gdzie stosowano dawki dzielone, nawożenie pogłówne wykonywano 3-4 tygodnie po posadzeniu rozsady, po usunięciu włókniny, którą osłaniano rośliny. Doświadczenie założono w układzie jednoczynnikowym w 4 powtórzeniach. Potwierdzono wysoką skuteczność nawożenia azotem, które w dawce 150 kg N ha-1 spowodowało wzrost plonu kapusty uprawianej na zbiór wczesny o ok. 50% w porównaniu z obiektem bez nawożenia i odchwaszczania. Saletra amonowa i nawóz Entec 26 miały zbliżoną wartość jako źródło azotu dla kapusty, niezależnie od metody stosowanej w każdym roku badań. Użycie cyjanamidu wapnia przyczyniło się do uzyskania wyższego plonu handlowego kapusty oraz istotnego zmniejszenia średniej zawartości azotanów w częściach jadalnych, w porównaniu z pozostałymi nawozami. Dużą zaletą tego nawozu jako źródła azotu jest jego wysoka efektywność w redukcji zachwaszczenia przez cały okres uprawy kapusty.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2014, 19, 3
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of the period of weed control and differentiated nitrogen fertilization on yielding of white head cabbage
    Wpływ terminu odchwaszczenia i zróżnicowanego nawożenia azotem na plonowanie kapusty głowiastej białej
    Autorzy:
    Kołota, E.
    Chohura, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11541721.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    control term
    weed control
    nitrogen fertilization
    nitrogen dose
    yielding
    white head cabbage
    plant composition
    vegetable
    plant cultivation
    Opis:
    In the field experiment with cabbage cv. ‘Menza F1’ fertilized with 150 and 250 kg N·ha⁻¹, the first weeding started 3, 6, 9, 12 weeks after transplanting, including unweeded control. Higher dose of nitrogen especially in treatments with delayed weed control affected in significant increase of marketable yield, as well as the mean weight of cabbage heads in comparison to the dose of 150 N·ha⁻¹. The highest yielding was recorded in treatment where the first weeding was conducted 3 weeks after transplanting. The delay of this operation to 6, 9, and 12 weeks after transplanting caused the decrease in marketable yield by 16.0%, 33.1% and 48.4%, respectively. The dose of 250 N·ha⁻¹ contributed to the slight decrease of dry matter, total and reducing sugar contents, and higher accumulation of nitrates in edible parts of cabbage heads. Late start of weed removal was disadvantageous for dry matter and sugars content and caused higher nitrates accumulation in cabbage.
    W doświadczeniu polowym badano wpływ zróżnicowanego nawożenia azotem w wysokości 150 i 250 kg N·ha⁻¹ oraz opóźnienia pierwszego pielenia na plonowanie kapusty głowiastej białej odm. Menza F1. Kontrolę stanowiły poletka nie odchwaszczane. Opóźnienie pierwszego terminu odchwaszczania do 6, 9 i 12 tygodni po posadzeniu rozsady prowadził do istotnego, sięgającego 16,0%, 33,1% i 48,4% spadku plonu handlowego oraz wzrostu poziomu azotanów w główkach kapusty przy zbiorze. Zwiększenie dawki azotu ze 150 do 250 kg N·ha⁻¹ przyczyniało się do uzyskania wyższego i lepszego jakościowo plonu handlowego kapusty, w przypadku opóźnienia pierwszego terminu odchwaszczania do 9 i 12 tygodni po posadzeniu rozsady. Kapusta intensywnie nawożona azotem zawierała nieco mniej suchej masy, cukrów ogółem i cukrów prostych, akumulowała jednak większe ilości azotanów. Opóźniony do 12 tygodni po posadzeniu termin pierwszego odchwaszczania wpłynął niekorzystnie na zawartość suchej masy i cukrów, w porównaniu do obiektu, w którym zabieg ten wykonano po 3 tygodniach uprawy.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2008, 07, 1; 83-89
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The effect of nitrogen fertilization on radish yielding
    Wpływ nawożenia azotem na plonowanie rzodkiewki
    Autorzy:
    Chohura, P.
    Kołota, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11541990.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Opis:
    In two field experiments carried out in 2006–2008, with two radish cultivars Treto F1 and Wernar F1 the effect of differentiated nitrogen fertilization on yield and biological value of radish grown for autumn harvest was examined. Mineral N content in the soil before seeds sowing was raised up to the level of: 50, 100 and 150 mg N·dm⁻³ by using: ammonium nitrate 34% N – [NH4NO3], calcium nitrate 15.5% N – [Ca(NO3)2·H2O], ammonium sulphate 20.0% N – [(NH4)2SO4], and ENTEC 26% N – [NH4NO3+(NH4)2SO4 + 0.8% DNPP]. The highest marketable yield of radish Treto F1 cv. was achieved in the case of ammonium nitrate use. In the case of Wernar F1 cv. kind of fertilizer didn’t affect the yield. Irrespective of the kind of fertilizer, increment of nitrogen content in the soil from 50 to 100 mg N·dm⁻³ caused the significant enhancement of radish yield. The similar yielding was recorded at nitrogen concentration equal to 150 mg N·dm⁻³ and 100 mg N·dm⁻³. Increasing mineral nitrogen concentration in the soil resulted in increment of nitrates content in radish roots, however their amounts not exceed permissible level. Plants fertilized with ammonium sulphate and ENTEC 26 contained lower amount of nitrates in edible parts in comparison to those supplied with ammonium nitrate and calcium nitrate.
    Rzodkiewka jest warzywem o krótkim okresie wegetacji, uprawianym zarówno w polu, jak i pod osłonami. Krótki okres wegetacji i słabo rozwinięty system korzeniowy rzodkiewki sprawia, że wymaga ona dużej ilości łatwo dostępnych składników pokarmowych w glebie i mimo że jest rośliną o małych wymaganiach pokarmowych, jej potrzeby nawozowe są klasyfikowane jako duże. Szczególną uwagę należy zwrócić na nawożenie azotem z powodu jego wpływu na jakość i ilość plonu. W latach 2006–2008 przeprowadzono doświadczenia polowe z dwoma odmianami rzodkiewki – Treto F1 i Wernar F1, uprawianymi na zbiór jesienny. Oceniano wpływ zróżnicowanych dawek azotu zapewniających uzyskanie zasobności gleby przed siewem nasion, na poziomie: 50, 100 i 150 mg N·dm⁻³ oraz 4 nawozy różniące się formą azotu: saletra amonowa 34% N – [NH4NO3], saletra wapniowa 15,5% N – [Ca(NO3)2·H2O], siarczan amonu 20,0% N – [(NH4)2SO4], ENTEC 26% N – [NH4NO3+(NH4)2SO4 + 0,8% DNPP. Najwyższy plon handlowy rzodkiewki odmiany Treto F1 zapewniło użycie saletry amonowej, która w porównaniu z saletrą wapniową, siarczanem amonu i nawozem ENTEC 26 zapewniła uzyskanie najwyższych plonów zgrubień. W przypadku odmiany Wernar F1 wpływ rodzaju nawozu azotowego na plon handlowy był z reguły nieistotny. Niezależnie od rodzaju zastosowanego nawozu azotowego zwiększenie koncentracji tego składnika w glebie z 50 do 100 mg N·dm⁻³ powodowało istotny wzrostu plonu handlowego rzodkiewki. Przy zawartości 150 mg N·dm⁻³ plon ten utrzymywał się na podobnym poziomie jak przy 100 mg N·dm⁻³. Zawartość azotanów w zgrubieniach rzodkiewki wzrastała wraz ze zwiększaniem koncentracji azotu w glebie, ale nie przekraczała dopuszczalnych norm. Rośliny nawożone siarczanem amonu i nawozem ENTEC 26 zawierały istotnie mniejsze ilości azotanów w częściach jadalnych w porównaniu z nawożonymi saletrą amonową i saletrą wapniową.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2011, 10, 1; 23-30
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Control of head size and nutritional value of cabbage by plant population and nitrogen fertilization
    Sterowanie wielkością główek i wartością odżywczą kapusty poprzez obsadę roślin i nawożenie azotem
    Autorzy:
    Kołota, E.
    Chohura, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543105.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    cabbage head size
    cabbage
    Brassica oleracea var.capitata
    nutritional value
    plant population
    nitrogen fertilization
    vitamin C
    planting density
    nitrate
    Opis:
    Small size of cabbage heads around 2.0 kg, preferred by the fresh market, may be attained by the choice of cultivar suitable for such purpose of production as well as culture practice, including reasonable rate of fertilization. The aim of the study was to evaluate the impact of increasing plant population combined with differentiated dose of nitrogen on yield of cabbage, its structure and plant composition. White head cabbage ‘Kalorama F1’ cv. was planted in rows 45 cm apart and 50, 40, 35 or 30 cm within rows, which assured 44 000, 55 000, 63 000 and 74 000 plants per 1 ha, respectively. Nitrogen at the rates of 150 or 300 kg ha-1 was used in 3 equal doses supplied as preplant and top dressing fertilization. Data obtained in the trial indicate that the dose of 150 kg N ha-1 was a limiting factor for the increment of crop yield in higher than 44 000 plant population per 1 ha. In the case of application the dose of 300 kg N ha-1 plants grown in population 63 000 and 74 000 per hectare produced significantly higher yield of heads if compared to the treatment with 44 000 plants. Taking into account the yield size and its structure it can be assumed that spacing 45 cm between plant rows and 40 cm distance in the row, which assure 55 000 plants per 1 ha is the optimum for production of cabbage heads weighted 1.0–2.0 kg, that meet the consumers expectation in the fresh market. Close plant spacing appeared to be beneficial for dry matter, vitamin C and total sugars contents and for decrease of nitrates accumulation. The enhancement of N dose to 300 kg N ha-1 was beneficial for total yield of heads as well those weighted > 1.0 kg. The only change in plant composition under influence of heavy N fertilization was the increment of nitrates accumulation and decrease of Ca content in cabbage heads.
    Obecnie najbardziej preferowane na rynku małe główki kapusty (o masie ok. 2,0 kg), można uzyskać poprzez dobór odpowiedniej odmiany, jak również właściwe zabiegi agrotechniczne, w tym umiarkowane nawożenie azotem. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zwiększonego zagęszczenia roślin i dawki azotu na plonowanie i strukturę plonu kapusty z uwzględnieniem jej wartości odżywczej. Kapustę głowiastą białą odmiany ‘Kalorama F1’ uprawiano w rozstawie międzyrzędzi 45 cm, a w rzędzie, co 50, 40, 35 i 30 cm, co zapewniało obsadę roślin na 1 ha wynoszącą odpowiednio 44 000, 55 000, 63 000 i 74 000 szt. Azot zastosowano w ilościach 150 i 300 kg ha-1 podzielonych na 3 równe dawki. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że dawka azotu wynosząca 150 kg N ha-1 była czynnikiem ograniczającym wzrost plonu kapusty przy obsadzie roślin większej od 44 000 szt. ha-1. Po zastosowaniu azotu w ilości 300 kg N ha-1 plon kapusty uprawianej w obsadzie 63 000 i 74 000 szt. ha-1 był istotnie większy w porównaniu z obsadą 44 000 szt. Biorąc pod uwagę zarówno wielkość plonu, jak i jego strukturę, można stwierdzić, że rozstawa między rzędami wynosząca 45 cm i 40 cm w rzędzie i dająca obsadę 55 000 szt. roślin na 1 ha jest optymalna do uzyskania wysokiego plonu główek o masie 1,0–2,0 kg. Zwiększanie zagęszczenia roślin wpłynęło również korzystnie na wzrost zawartości suchej masy, witaminy C i cukrów oraz przyczyniło się do ograniczenia akumulacji azotanów w główkach kapusty. Zwiększenie dawki azotu do 300 kg N ha-1 wpłynęło korzystnie na plon ogólny główek kapusty oraz frakcji o masie > 1,0 kg. Jedyne spowodowane intensywnym nawożeniem azotem zmiany w składzie chemicznym roślin to wzrost akumulacji azotanów i zmniejszenie zawartości wapnia w częściach jadalnych kapusty.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2015, 14, 2; 75-85
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wplyw podlozy inertnych na plonowanie pomidora szklarniowego
    Autorzy:
    Chohura, P
    Komosa, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/798323.pdf
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    uprawa roslin pod oslonami
    system zamkniety
    welna mineralna
    pianka poliuretanowa
    keramzyt
    plonowanie
    fertygacja
    podloza inertne
    pomidory szklarniowe
    warzywa
    Opis:
    Badania wykonano na dwóch odmianach pomidora szklarniowego - Recento F₁ i Maeva F₁ uprawianych w trzech podłożach - wełna mineralna, keramzyt i pianka poliuretanowa. Doświadczenie przeprowadzono z zastosowaniem fertygacji kroplowej, w układzie zamkniętym bez recyrkulacji pożywki. Wykazano, że najlepsze plonowanie pomidora było w wełnie mineralnej i keramzycie, istotnie przewyższające gąbkę poliuretanową. Podłoża istotnie modyfikowały skład pożywki w środowisku korzeniowym. Opracowano szereg zatężania składników, którego znajomość ma istotne znaczenie dla opracowania nawożenia pomidora szklarniowego w układzie zamkniętym z recyrkulacją pożywki.
    The effect of three inert substrates - rockwool, expanded clay and polyurethane foam - on yield and nutrient composition in rhisosphere of two tomato varieties - Recento F₁, Maeva F₁ were studied. The plants were fertigated with the drip system, without recirculation of nutrient solution. It was found, that the optimum yield was obtained from the plants grown on rockwool and expanded clay. Yelding of the plants grown on polyurethane foam was significantly lower. Composition of nutrient solution in the rhisosphere was modified by the root medium. The research allowed to determine the relation of nutrient concentration in solution collected from the drippers, rhisosphere and drainage. Rank of the nutrients was estimated, according to their effect on concentration in the rhisosphere and drainage water, as the base for practical using the closed system with recirculation of nutrient solution.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1999, 466; 471-477
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nutrition status of greenhouse tomato grown in inert media. Part II. Microelements
    Autorzy:
    Chohura, P.
    Komosa, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11347109.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    inert medium
    fertigation
    microelement
    greenhouse tomato
    nutritional status
    soilless culture
    tomato
    Opis:
    The effect of inert media and fertilization levels on nutrition status of green house tomato cv. ‘Maeva F₁’ was investigated. Mean microelement content was: 118.5 mg Fe, 51.7 mg Zn, 269.0 mg Mn and 11.43 mg Cu kg⁻¹ of dry mass of the index parts of the tomato (9–10 leaf form the top). No significant effect of rockwool, expanded clay and polyurethane foam on microelement contents was found in the index parts of the greenhouse tomato, except for zinc whose content was significantly higher in the leaves of the plants grown in rockwool and polyurethane foam than in expanded clay. Fertilization levels did not affect significantly the content of iron, manganese and copper in the index parts, except for zinc whose content lowered at higher fertilization level. High tolerance of the tomato plants to zinc and manganese content in feeding solutions was indicated. No phytotoxicity of zinc nor manganese was found at the content of 2.01 mg Zn and 1.78 mg Mn dm⁻³ of water or feeding solution.
    Badano wpływ podłoży inertnych oraz poziomów nawożenia na stan odżywienia pomidora szklarniowego. W częściach wskaźnikowych pomidora szklarniowego odmiany ‘Maeva F₁’ (9–10 liść od wierzchołka) średnia zawartość mikroelementów wynosiła: Fe – 118,5, Zn – 51,7, Mn – 269,0, Cu – 11,43 mg kg⁻¹ s.m. części wskaźnikowych. Nie stwierdzono istotnego wpływu wełny mineralnej, keramzytu oraz pianki poliuretanowej na zawartość mikroelementów w częściach wskaźnikowych pomidora szklarniowego z wyjątkiem cynku, którego zawartość była istotnie niższa w liściach roślin uprawianych w keramzycie. Poziomy nawożenia również nie wpływały istotnie na zawartość mikroskładników w częściach wskaźnikowych z wyjątkiem cynku. Wykazano wysoką tolerancję pomidora na zawartość cynku i manganu w pożywkach. Nie stwierdzono fitotoksyczności cynku przy zawartości 2,01 mg Zn·dm⁻³ i 1,78 mg Mn·dm⁻³ wody lub pożywki.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2003, 02, 2; 15-23
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of fertilization with Fe chelates on the state of iron nutrition of greenhouse tomato
    Wpływ nawożenia chelatowymi formami Fe na stan odżywienia pomidora szklarniowego żelazem
    Autorzy:
    Chohura, P.
    Kolota, E.
    Komosa, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/16143.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    iron fertilization
    iron uptake
    chelate
    fertilization
    iron nutrition state
    tomato
    greenhouse
    iron content
    Opis:
    A greenhouse experiment aimed at investigating the effect of four chelates, differing in percentage of Fe content and the kind of Fe bonding ligand: Fe 8 Forte (EDTA+ +HEEDTA), Fe 9 Premium (DTPA), Fe 13 Top (EDTA) and Librel Fe DP7 (DTPA), on the state of iron nutrition of Merkury F1 cultivar greenhouse tomato grown traditionally in peat substrate. The second factor was iron content in the growing medium, which was established to reach the following levels: 50, 75 and 100 mg Fe⋅dm-3, while in the control object Fe values ranged 17.9 Fe⋅dm-3 (after peat liming). The experiment was established in a two-factorial design with three replications including four plants cultivated on one plot. The iron content was assayed in plant index parts according to the ASA method. On the basis of the results, significant differences were found in the state of greenhouse tomato nutrition under the influence of the examined iron chelates. The highest content of iron in tomato leaves was determined when chelate Fe 9 Premium (DTPA) was used, which points to the fact that it was the best source of Fe. The lowest iron level was recorded after the application of Fe 13 Top (EDTA). The highest mean Fe content for the years and dates of analyses appeared in leaves of plants cultivated in the growing medium containing 75 mg Fe⋅dm-3. In June, after the plants began to yield, there was a considerable decrease in the Fe content in plant index parts in comparison to the stage of fruit maturation and the end of yielding. The study did not demonstrate any symptoms of phytotoxicity or visible disorders regarding tomato growth and development due to the examined Fe chelates introduced in the doses of 32.1, 57.1 and 82.1 mg Fe⋅dm-3 to the substrate, whose initial Fe concentration after peat liming was on average 17.9 mg Fe⋅dm-3.
    W doświadczeniu szklarniowym badano wpływ czterech chelatów, różniących się procentową zawartością żelaza oraz rodzajem ligandu, jakim skompleksowano ten składnik: Fe 8 Forte (EDTA+HEEDTA), Fe 9 Premium (DTPA), Fe 13 Top (EDTA) i Librel Fe DP7 (DTPA), na stan odżywienia żelazem pomidora szklarniowego odmiany Merkury F1 uprawianego metodą tradycyjną w substracie torfowym. Drugim czynnikiem badawczym była zróżnicowana zawartość żelaza w podłożu, którą doprowadzono do wartości: 50, 75 i 100 mg Fe⋅dm-3. Doświadczenie założono w układzie dwuczynnikowym, w trzech powtórzeniach. Na jednym poletku uprawiano 4 rośliny. W częściach wskaźnikowych oznaczano całkowitą zawartość żelaza metodą ASA. Stwierdzono istotne różnice w stanie odżywienia pomidora szklarniowego pod wpływem badanych chelatów żelazowych. Najwyższą zawartość żelaza w liściach pomidora odnotowano, gdy źródłem Fe był chelat Fe 9 Premium (DTPA), a najniższą po zastosowaniu Fe 13 Top (EDTA). Najwyższą średnią zawartość żelaza w liściach uprawianych roślin obliczoną dla lat i terminów analiz stwierdzono, gdy zasobność wynosiła 75 mg Fe⋅dm-3. W czerwcu, po rozpoczęciu plonowania roślin, następował znaczny spadek zawartości żelaza w częściach wskaźnikowych pomidora w porównaniu z pozostałymi terminami analiz. W badaniach nie stwierdzono żadnych objawów fitoksyczności, a także widocznych zaburzeń we wzroście i rozwoju pomidora pod wpływem badanych chelatów żelazowych stosowanych w dawkach 32,1, 57,1 i 82,1 mg Fe⋅dm-3 substratu, którego wyjściowa zasobność po odkwaszeniu torfu wynosiła średnio 17,9 mg Fe⋅dm-3.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2009, 14, 4
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ocena skutecznosci dzialania chelatowych i mineralnych form manganu i miedzi w uprawie pomidora szklarniowego w welnie mineralnej
    Autorzy:
    Chohura, P
    Komosa, A.
    Kolota, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/803550.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    nawozenie manganem
    uprawa roslin pod oslonami
    mangan
    chelaty nawozowe
    nawadnianie
    nawozenie
    nawozenie miedzia
    fertygacja
    podloza inertne
    podloza uprawowe
    miedz
    pomidory szklarniowe
    Opis:
    W dwuletnich badaniach określano Wpływ chelatowych (EDTA + DTPA) form manganu i miedzi (Cu FORTE 12% i Mn FORTE 14% Mn) na plonowa nic pomidora szklarniowego oraz stan odżywienia roślin mikroelementami w porównaniu do form mineralnych (MnSO₄·H₂O 32,3% Mn i CuSO₄·5H₂O 25,6% Cu). Określano plon ogólny, wczesny i handlowy. W częściach wskaźnikowych (8-9 liść od wierzchołka) oznaczono całkowite zawartości Mn, Cu, Zn i Fe. Pomidor odmiany Cunero F₁ uprawiano w szklarni od stycznia do października. Rośliny rosły w wełnie mineralnej w zagęszczeniu 2,7 szt·m⁻². Łączne stosowanie chelatów manganu i miedzi zwiększało plonowanie pomidora szklarniowego. Średni wzrost plonów na formach chelatowych, w stosunku do form mineralnych, wynosił: 6,6% dla plonu ogólnego, 6,2% dla handlowego i 15,1% dla wczesnego. Nie stwierdzono natomiast pozytywnego wpływu indywidualnego stosowania tych chelatów na plonowanie pomidora. Chelat manganu (Mn FORTE), stosowany indywidualnie zwiększał istotnie, w stosunku do formy mineralnej, zawartość manganu w liściach. Łączne stosowanie chelatu manganowego z miedziowym (Mn FORTE i Cu FORTE) miało wielokierunkowy wpływ na stan odżywienia roślin manganem. Nie stwierdzono pozytywnego wpływu chelatu miedzi (Cu FORTE), stosowanego indywidualnie i łącznie z chelatem manganowym (Mn FORTE), na wzrost zawartości miedzi w liściach pomidora. Nie wykazano jednoznacznego pozytywnego wpływu chelatów manganu FORTE i miedzi FORTE, stosowanych indywidualnie i łącznie, na poprawę stanu odżywienia roślin żelazem i cynkiem.
    In two-year experiment there was studied the effect of chelate forms (EDTA + DTPA) of manganese and copper (Cu FORTE 12% Cu and Mn FORTE 14% Mn) on the yield of greenhouse tomato and status of plant nutrition with microelements in comparison with the mineral compounds (MnSO₄·H₂O 32.3% Mn and CuSO₄·5H₂O 25.6% Cu). Total, early and marketable yield were investigated. Total amounts of manganese, copper, zinc and iron in the index plant parts (8th-9th leaf from the top) were analyzed. Tomato of Cunero F₁ cultivar was grown in the greenhouse from January to October. Plants were cultivated in rockwool medium at the density of 2.7 plants·m⁻². It was proved that joined usage of manganese and copper chelates increased greenhouse tomato yield. Mean yield increase on chelate forms in comparison to the mineral ones amounted 6.6%, 6.2% and 15.1% in the total, marketable and early yield, respectively. However, no positive effect of individually applied chelate compounds on tomato yield was observed. Mn FORTE chelate, used separately, considerably increased manganese content in leaves, however its combined usage with Cu chelate provided variable results. Chelate Cu FORTE did not feature any positive role, either when used individually or together with Mn chelate on increase in Cu content in tomato leaves. There was not recorded any positive effect of Mn FORTE and Cu FORTE chelates, used separately or jointly, on the improvement of plant nutrition with iron and zinc.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2004, 502, 2; 505-512
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Efficiency of chelate forms of micronutrients in nutrition of greenhouse tomato grown in rockwool
    Skuteczność chelatowych form mikroelementów w nawożeniu pomidora szklarniowego uprawianego w wełnie mineralnej
    Autorzy:
    Kolota, E.
    Chohura, P.
    Komosa, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/13635.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Opis:
    Cultivation of vegetable crops on rockwool medium under controlled conditions requires the use of completely soluble forms of fertilizers for preparing nutrient solution. In order to prevent immobilization of metal microelements, especially Fe, they are often used in chelated forms. The low biodegradability of currently popular chelating agents may lead to contamination of the environment by these compounds. The aim of the present study was to evaluate whether it is necessary to use chelated forms of Cu and Mn. Another objective was to assess the applicability of two chelating agents of iron in cultivation of tomato on rockwool slabs. Mineral forms of manganese (MnSO4 H2O) and copper (CuSO4 5H2O) were compared with EDTA+DTPA chelate forms of these nutrients. In the case of Fe, the suitability of EDTA and DTPA as the chelating agents was evaluated, taking into account the crop yield as well as nutritional status of tomatoes in different stages of growth. The results of our greenhouse trials proved that application of chelate forms of Cu and Mn did not alter the total yield of tomato fruits but accelerated fruit maturation, so that early tomato yield was higher than in response to mineral forms of these nutrients. Plants supplied with Cu and Mn chelates contained higher amounts of these nutrients in index parts of tomatoes analysed from May to August in one-month intervals. The use of DTPA and EDTA as chelating agents was just as productive in terms of tomato fruit yield. However, the DTPA chelate contributed to better plant nutrition with Fe, as well as Cu and Mn.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2013, 18, 4
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of fertilization through geocompisite of nutritional status of Hosta HALCYON plants grown in containers
    Wpływ nawożenia geokompozytem na odżywienie Funki HALCYON uprawianej w pojemnikach
    Autorzy:
    Cabała, A.
    Wróblewska, K.
    Chohura, P.
    Dębicz, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11543424.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Opis:
    Geocomposite (GC) with hydrophilic polymer is an innovative method of superabsorbent application. The aim of the conducted research was to assess the usefulness of the geocomposite for the fertilization of Hosta with liquid fertilizer in comparison with soluble fertilizer (SF) and controlled release fertilizer (CRF). Plants were grown in containers filled with peat substrate, in a plastic tunnel and regularly feed with two doses of the fertilizers (according to N supply: 0.36 or 0.72 g·plant⁻¹). Hostas responded positively to GC application: plants were higher and wider and their fresh weight increased respectively by 15 and 22% in comparison with SF and CRF application. The yield of dry matter was also higher. Plant nutrient status was better in case of P, K and Mg, but the N leaf content was lower. Lower electrical conductivity of the substrate at the end of cultivation with GC, alongside with intensive growth of plants proved high utilization of nutrients. The experiment confirmed usefulness of geocomposite for ornamental plant fertilization.
    Geokompozyt (GC) z hydrofilowym polimerem jest innowacyjnym sposobem aplikacji supersorbentów. Celem prowadzonych badań było określenie przydatności geokompozytu do nawożenia funkii płynnym nawozem w porównaniu z nawozami rozpuszczalnymi (SF) i o kontrolowanym uwalnianiu składników (CRF). Rośliny uprawiano w pojemnikach na podłożu torfowym w tunelu foliowym. Funkia była nawożona dwiema dawkami nawozów (na podstawie zawartości N: 0,36 lub 0,72 g·roślina⁻¹). Rośliny pozytywnie zareagowały na zastosowanie nawożenia w formie GC: były wyższe, miały większą średnicę oraz większą świeżą masę odpowiednio o 15 i 22% w porównaniu z roślinami nawożonymi SF i CRF. Plon suchej masy w tej kombinacji był również większy. Stan odżywienia roślin uprawianych z geokompozytem był lepszy w przypadku P, K, Mg, natomiast zawartość N w liściach była mniejsza. Niższe zasolenie podłoża z GC po uprawie, w połączeniu z intensywnym wzrostem roślin, dowodzi dobrego wykorzystania składników pokarmowych przez rośliny. Badania potwierdziły przydatność GC do nawożenia roślin ozdobnych.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2016, 15, 3; 83-93
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Water absorbing geocomposite: a novel method improving water and fertilizer efficiency in Brunnera macrophylla cultivation. Part I. Plant growth
    Autorzy:
    Wróblewska, K.
    Chohura, P.
    Dębicz, R.
    Lejcuś, K.
    Dąbrowska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11874606.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Opis:
    Water absorbing geocomposite (GC) consisting of SAP, geotextile and internal skeleton is a novel method of superabsorbent polymer (SAP) and fertilizer application. Roots can overgrow the geotextile and thus obtain access to water. The objective of the experiment was to determine the effect of the geocomposite on the growth of container-grown Brunnera macrophylla. The geocomposite was used as a multi-compound fertilizer (Insol® U) carrier and compared with soluble fertilizer (SF) and controlled-release fertilizer (CRF). The doses of fertilizers were calculated to cover the equal N supply: 0.36 and 0.72 g plant−1. The geocomposite positively influenced the plant traits after 8 and 16 weeks of cultivation. The number of leaves increased by 42% and 60% and the biomass of the above-ground parts of plants increased by 260% and 340% in comparison to plants treated with other fertilizers. The effect of the fertilization rate on plants was weakly pronounced, but a positive influence of a higher dose and the GC combined on all the examined traits of Siberian bugloss plants was detected.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 6; 49-56
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Water absorbing geocomposite: a novel method improving water and fertilizer efficiency in Brunnera macrophylla cultivation. Part II. Properties of the medium and macroelement uptake efficiency
    Autorzy:
    Wróblewska, K.
    Chohura, P.
    Lejcuś, K.
    Dąbrowska, J.
    Bąbelewski, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11876262.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Opis:
    The aim of the study was to determine the effect of the geocomposite (GC) on macronutrient uptake of container-grown Brunnera macrophylla and substrate properties. The GC consists of superabsorbent polymer (SAP), internal skeleton and non-woven geotextile. It was designed to retain water in the soil in a form available for plants, by roots overgrowing the geotextile to access water. The GC was soaked in a multi-compound fertilizer (Insol® U) and compared with soluble fertilizer (SF) and controlled-release fertilizer (CRF). The fertilizer rates were calculated to cover the equal N supply: 0.36 and 0.72 g N plant−1. Nitrogen uptake of Brunnera cultivated with the geocomposite was approximately twice and three times as high as that of plants fertilized with SF and CRF, respectively. Exceptionally high N content was observed in plants cultivated with the GC-0.72 g N plant−1. The use of the GC also enhanced the accumulation of K and P, while CRF strongly reduced their content in plants. Distinct relations could be observed in the case of Ca accumulation. GC-0.72 g N plant−1 increased EC and water content in the medium without direct contact between SAP and substrate.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2018, 17, 6; 57-63
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies